Wijde WereldJ
Waalwijkse en Langsiraaise Courant
Naar een volgende
wereldoorlog
UIT DEn
■j. H1a,
GEMEENTERAAD GEERTRUIDENBERG.
Uitgebreid debat over op te
richten Nutsschool.
RAAD VAN HEUSDEN
De heer Dekkers: Protestanten in het
Zuiden worden achter gesteld.
MAANDAG 9 APRIL 1951.
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
DE ECHO \&N HET ZUIDEN
74e JAARGANG No. 29
Abonnement
17 cent per week
2.15 per kwartaal
2.40 franco p.p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878.
Men is weer enige onrust aan het verwekken in de
wereld voor uitbreiding van de oorlog op Korea. Of
daar enige reden toe is, valt niet in een, twee, drie te
beoordelen. En degenen die waarschuwen zijn ook
niet de eersten de besten. Daar was enige tijd ge
leden op de eerste plaats de Amerikaanse minister
van defensie, Georges Marshall, die zei dat het ge
vaar nu groter is dan vorig jaar, en president Tru
man heeft zich onlangs in dezelfde geest uitgelaten.
BureauxGROTESTRAAT 205 WAALWIJK TEL. 38. SCHOOLSTRAAT 11 KAATSHEUVEL TEL. 66.
Wat moet men van derge
lijke uitspraken denken?
Wanneer men er op afgaat
dat ze worden gedaan door de
meest gezaghebbende en best
ingelichte persoonlijkheden
ter wereld, zouden ze zeer
zeker een grote onrust in ons
kunnen verwekken. Immers,
wie kan beter dan zij de poli
tieke en militaire sfeer peilen,
zodat men een grote waarde
zou mogen hechten aan het
geen zij beweren. Anderzijds
mag men er echter wel reke
ning mee houden dat derge
lijke dingen met een zekere
bedoeling worden uitgespro
ken. Wat diplomaten zeggen
kan nog zo waar zijn, men
heeft nooit genoeg aan die
waarheid om precies te weten
wat ze bedoelen. Wekt dit in
vele gevallen onzekerheid, in
andere kan het een gerust
stelling worden dat het wel
niet zo'n vaart zal lopen als
de heren willen doen voor
komen. Het is trouwens niet
de eerste keer dat de indruk
gewekt wordt dat een volgen
de wereldoorlog nooit zo na
bij is geweest als op dat ogen.
blik.
Men begrijpe ons goed, wij
pleiten er niet voor om de
woorden van een Truman of
van een Marshall lichtvaardig
op te nemen en ter zijde te
leggen. Het zij verre van ons.
Want ongetwijfeld willen zij
waarschuwen voor dreigende
gevaren die in de loop van de
jaren permanent aanwezig
zijn geweest, maar nu mis
schien door de gang der ge
beurtenissen bijzonder hun
kop opsteken. Ook is het mo
gelijk dat de mededeling meer
bestemd is voor gebruik ach
ter het IJzeren Gordijn, zoals
wei meer gebeurt. Toch krijgt
men de indruk dat dergelijke
verklaringen minder alafme-
rend worden opgenomen dan
enige tijd geleden en dan ze
misschien bedoeld zijn. Raken
de mensen gewend aan het
voortdurend dreigende gevaar
of nemen ze het in een soort
apathie zomaar zoals 't komt?
Het eerste is niet zo erg, zo
lang men zich maar goed in
stelt en er zich op heeft voor
bereid dat het ergste kan ge
beuren omdat de toestand nu
eenmaal de kern er voor in
zich draagt. Het tweede is na
tuurlijk glad verkeerd ,want
deze instelling is fataal als 't
soms ooit mocht mislopen. We
geloven echter c}at deze ge
moedsgesteltenis minder ver
breid is dan vroeger. Dat is
te begrijpen. Onmiddellijk na
de oorlog herleefde de hoop
op betere tijden .In deze ver
wachting is men echter bitter
teleurgesteld. En ofschoon
deze hoop ook in de volgende
jaren nog enigermate levend
bleef, is ze toch langzamer
hand wel gestorven, tenmin
ste voor de min of meer na
bije toekomst. De teleurstel
ling wekte aanvankelijk be
grijpelijkerwijs een apathi
sche stemming, op de eerste
plaats omdat het weer dezelf
de kant scheen op te gaan als
vroeger, waarbij dus het zeer
onprettige vooruitzicht kwam
van nieuwe zware offers, ter
wijl de wereld nog leed onder
de offers die ze had moeten
brengen om de eerste vijand
te verslaan, en ten tweede
omdat men practisch weerloos
stond tegen een overweldigen
de dreiging uit het Oosten.
Lang is deze weerloosheid ge
bleven en ook nu nog zijn we
er niet helemaal overheen.
Maar we zijn op de goede weg.
Het laatste half jaar heeft
men de koe bij de horens ge
nomen, inziende dat dit de
enig mogelijke weg is om zich
staande te houden en zijn
hachje te redden. Ongetwij
feld hebben de tastbare re
sultaten een gunstige invloed
uitgeoefend op het moreel van
de Westerse volken, en is het
dan niet mogelijk enthousias
me te wekken, een goed be
grip doet al veel. Met de ver
sterking van onze defensie en
als men er in slaagt 't levens
peil van het ogenblik niet te
veel te doen dalen en later
weer omhoog te brengen, zal
de mensheid weer moed
scheppen om verder te leven,
zij het lang nog onder zware
lasten en onder dreiging,
maar in het besef dat zij zich
kan verdedigen.
Misschien zal men ons te
genwerpen dat deze kijk toch
wel een beetje te optimistisch
is. Zouden we hetgeen we
hierboven schreven toepassen
op de huidige stand van za
ken, dan zou dit zeer zeker
waar zijn, want zover zijn we
nog lang niet. Maar moeten
we niet naar een toestand zo
als wij beschreven, aangeno
men dat de wereldsituatie niet
verbetert of er onverhoopt
geen oorlog uitbreekt voor we
klaar zijn. Het blijft natuur
lijk uiterst moeilijk specula
ties te maken op de toekomst,
en doet men dat, dan moet
men noodwendig uitgaan van
de toestand zoals die nu is en
er zelf zoveel mogelijk voor
zorgen dat men zich voorbe
reidt zo goed als in de gege
ven omstandigheden mogelijk
is. Wij schetsten dus geen
toekomstbeeld, doch een toe
stand zoals die ons nog
eens: in de gegeven omstan
digheden het meest ge
wenst voorkomt en ook te
verwezenlijken moet zijn.
Om nu terug te komen op
de verklaringen van Truman
en Marshall, die werden alle
bei afgelegd naar aanleiding
van de kwestie-Korea, en nie
mand zal ontkennen dat dit
conflict de kiemen in zich
draagt voor een ernstige uit
breiding. Het is trouwens ge
bleken, toen de Chinese com
munisten zich daadwerkelijk
in deze oorlog mengden
waarvan het einde nog niet in
zicht is en het verdere ver
loop zeer onzeker. In de af
gelopen week zijn weer ver
ontrustende berichten opge
doken, als men tenminste de
verklaring van de voorzitter
van het Amerikaanse Huis
van Afgevaardigden over de
aanwezigheid van niet-Chi-
nese troepen in Mandsjoerije
en van diplomatieke kringen
over de aanwezigheid van 600
tot 800 Russische vliegtuigen
in Mandsjoerije, geruchten
mag noemen. Dientengevolge
zou generaal MacArthur
machtiging hebben gekregen
om een algemene aanval uit
de lucht te beginnen tegen de
Chinese luchtbases in Mands
joerije, als de communisten
hun volledige luchtmacht in
zetten tegen de troepen der
V.N. in Korea.
Verontrustend zijn deze be
richten inderdaad, omdat ze
de mogelijkheid inhouden tot
een onmiddellijke uitbreiding
van het Koreaanse conflict.
En mocht Rusland er zich
rechtstreeks mee gaan be
moeien, hetzij door een leger
afdeling, hetzij door „vrijwil
ligers", waar is dan het einde?
Kan dan de oorlog uitgevoch
ten worden op dat kleine
stukje land dat Korea heet?
Hoever kunnen en moeten de
operaties dan uitgebreid wor
den? Hoe wordt de verhou
ding van de Verenigde Naties
tot Rusland? Deze en talrijke
andere vragen dringen zich
dan op. Doelden Truman en
Marshall op de ergste moge
lijkheid toen ze zeiden dat 't
gevaar voor een algemene
oorlog groter'is dan ooit? We
kunnen slechts hopen er voor
gespaard te blijven.
Herhaaldelijk is generaal
MacArthur in Korea het recht
betwist om de 38ste breedte
graad te overschrijden. En zie
wat er nu gebeurt, luitenant-
generaal Ridgway, de com
mandant van de landstrijd
krachten, leidt zelf de opera
ties die de verbonden troepen
over de 38ste breedtegraad
uitvoeren. Ze zijn zelfs al vrij
ver over de grens getrokken.
Vanuit Lake Success kan men
de opperbevelhebber nu een
maal niet verhinderen om po-
sities in te nemen die militair
noodzakelijk zijn. En wie kan
dat beter beoordelen dan Mac
Arthur en zijn staf. Het is nu
maar de vraag hoever die tac
tische operaties kunnen gaan
en gaan. De Noordelijken zijn
blijkbaar vastbesloten om óp
een zeker moment stand te
houden, want zij voeren voort
durend versterkingen aan, on
danks heftige aanvallen van
de Amerikaanse luchtmacht.
£ret eJ van afhangen hoe
ver MacArthur oprukt of ook
de „andere troepen" en de
communistische luchtmacht
intensief gaan ingrijpen? Al-
ies m deze oorlog is onzeker,
maar aangezien de Chinezen
tot nog toe hardnekkig heb
ben geweigerd te onderhande
en. hangt de afloop mense
lijkerwijs gesproken nog ver
ergens in de lucht, om van~'n
werkelijke oplossing van het
Koreaanse conflict maar niet
e spreken. Hoe en wanneer
is de grote vraag die de we
reld bezig houdt, een vraag
waarvan de beantwoording
verstrekkende gevolgen met
zich meebrengt.
WERKGEVERS WILLEN
WINST BEPERKEN.
De vier grote werkgeverscen
trales, het Verbond van Neder
landse Werkgevers, Het Centraal
oociaal Werkgeversverbond, het
Katholiek Verbond van Werkge
versvakverenigingen en het Ver
bond van Protestants Christelijke
Werkgevers in Nederland, heb
ben in een circulaire een beroep
op hun leden gedaan om de richt
lijnen van de regering te volgen
en de prijzen der producten niet
te verhogen. Zoals men weet,
Heeft minister Van den Brink in
de Kamer voor de handel als
voorschrift en voor de industrie
als richtlijn gegeven de winst niet
te verhogen boven het peil van de
periode 1 Juni 1949 tot 31 Mei
1950 en er bij de industrie even
eens op aangedrongen de laatste
loonsverhoging niet door te bere
kenen. Ditzelfde adviseren de
werkgeverscentrales aan hun le
den en scharen zich daardoor vol
ledig achter de" regering.
Zij sluiten zich bij het betoog
van de werknemersvakcentrales
aan dat, als er niets gebeurt, de
prijzen nog meer omhoog zullen
lopen en een nieuwe loonsverho
ging onvermijdelijk zal zijn. Ze
willen daarom voor de eerste
twee of drie maanden een ver
dere prijsstijging en de instelling
van een prijscontrole en distribu
tie-apparaat voorkomen. De on
dernemers zullen zich dus tevre
den moeten stellen met doorbere
kening van de loonsverhoging van
September j.l. van de gestegen
kosten van grondstoffen en be
langrijke hulpstoffen.
UITGEWEZEN.
Meer dan 350 Italiaanse han
delsreizigers, die in Nederland
wollen stoffen van zeer slechte
kwaliteit aan de man trachtten te
brengen, zijn in de afgelopen we
ken over de Belgisch-Nederlandse
grens gezet. Dit is gebeurd op
i.j.S h -i j i„
TEL.-ADRES „ECHO".
grond van overtreding van het
Deviezenbesluit. Anderen zullen
volgen.
Deze heren zijn vorig jaar als
toeristen in ons land gekomen en
gingen met bedrieglijke stoffen
langs de deuren. Degenen die ze
echter bedrogen, gingen naar de
politie (ze hadden soms het ze
venvoudige van de waarde' be
taald). De minister van justitie
heeft toen per circulaire da aan
dacht van burgemeesters en po-
litie-autoriteiten op deze practij-
ken gevestigd, waarna de han
delaars zijn uitgewezen.
DOODSTRAF VOOR
ATOOMSPIONNAGE.
In de Verenigde Staten zijn Ju
lius Rosenberg en zijn echtgenote
die onlangs schuldig waren be
vonden aan atoomspionnage, ter
dood veroordeeld wegens 't ver
strekken van atoomgeheimen aan
de Sovjet-Unie. Het vonnis zal
in de eerste week van Mei door
middel van de electrische stoel
worden voltrokken. De derde be
klaagde in het spionnageproces,
de radarexpert Sobell, werd tot
dertig jaar gevangenisstraf ver
oordeeld.
De verdediging heeft aange
kondigd dat ze in hoger beroep
zal gaan.
DE PLAATSVERVAN
GERS BIJEEN.
De plaatsvervangers van de
ministers van buitenlandse zaken
der Grote Vier hebben weer een
week lang geworsteld om een
agenda in elkaar te krijgen voor
een conferentie van de ministers
zelf. Dat was de vijfde week. En
ze hebben de wereld weer wat
hoop gegeven dat ze er zullen ko
men. Over de te behandelen pun
ten schijnen ze het nu zo langza
merhand wel ongeveer eens te
zijn (men moet voorzichtig zijn
in zijn uitdrukkingen), nu gaat 't
nog in hoofdzaak om de volgorde
van behandeling. Het gaat in
hoofdzaak om drie verschillen
de Russen willen eerst de demili-
tarisatie van Duitsland behande
len, de Westelijken stellen 't peil
van de bewapening voorop: ver
volgens willen de Russen de ver
mindering van de bewapening be
spreken voordat het peil van de
bewapening onder de ogen wordt
gezien en tenslotte willen de Rus
sen alleen praten over de bewa
pening van de Grote Vier, terwijl
de Westelijken dit in een breder
verband bekijken. De Sovjets wil
len zich* blijkbaar niet met „an
dermans" zaken bemoeien, vooral
niet met die van hun satellieten
Dat zou dan de eerste "keer zijn
dat ze zich zo bescheiden gedra
gen.
Nu gaat het er tenslotte om ook
op deze punten overeenstemming
te bereiken. Wie weet, komt er
dan nog niet eens iets van.
PRINS BERNHARD IN
ARGENTINIË.
Na zijn bezoek aan Uruguay
heeft Prins Bernhard vorige week
een bezoek gebracht aan Argen
tinië, het land van president Pe-
ron. Hij werd ook door deze zelf
ontvangen. Ook is de Pi ins ont
vangen door mevr. Eva Peron op
het ministerie van Arbeid. Hierbij
waren aanwezig de Argentijnse
ministers van financiën en van
economische zaken, de waarne
mende minister van buitenlandse
zaken en het gevolg van de Prins.
Mevrouw Peron heeft met Prins
Bernhard over de sociale voor
zieningen van het land gesproken.
President Peron heeft aan de
Prins het Grootkruis van de orde
van verdienste verleend.
75 JAAR PROVINCIALE
WATERSTAAT.
De 75ste verjaardag van de
Provinciale Waterstaat in Noord
brabant is in besloten kring ge
vierd. Er werd een H. Mis van
dankbaarheid opgedragen in de
St. Josephkerk in Den Bosch,
waarna in verschillende groepen
het stadhuis en de St. Jan werden
bezichtigd. In de Statenzaal sprak
de commissaris der Koningin,
prof. De Quay, het personeel toe,
terwijl hoofdingenieur J. P. van
Noorden een overzicht gaf van de
werkzaamheden die de Provinci
ale Waterstaat in 75 jaar heeft
verricht. Georgette Hagedoorn
luisterde de bijeenkomst op.
's Avonds was er een geza
menlijk diner in Chalet Royal,
waaraan het College van Gede
puteerde Staten en de griffier der
Staten mee aanzaten.
HAAK IN ACTIE VAN NCRV.
Half millioen overschreden.
De „Haak in-actie" van de
NCRV ten bate van de kanker
bestrijding heeft gisteren en half
millioen guld enoverschreaen met
ruim 268 gulden, yen yen yenen
In Maart 1950 begon de actie.
Na zes uitzendingen was 35.000
bijeengebracht. In October werd
de actie voortgezet na enkele
maanden rust. Op 1 Febr. j.l. was
100.000 binnen en sinds dat
ogenblik stroomden de giften hoe
langer hoe sneller. 1 Maart werd
de 200.000 gepasseerd, drie we
ken later de 300.000 en verle
den week was het resultaat ruim
366.000. Gisterenavond werd
het halve millioen ruimschoots
overschreden. Een belangrijke
stoot daartoe gaven de bloembol
lenkwekers met een gift ineens
van 25.000.
Tot eind Mei wordt de „Haak
in-actie" nog voortgezet. Vol
spanning wachten de NCRV en
vele luisteraars, wat het eindre
sultaat zal zijn.
WOLPRIJS DALENDE, MAAR
TOCH NOG PRIJZIG.
De wolprijzen, die tengevolge
van de herbewapening en de voor-
raadvorming in het laatste half
jaar enorm waren gestegen, zijn
weer dalende op de wolmarkt in
Melbourne.
De prijzen voor de middelmati
ge soorten daalden hier met on
geveer 5%.
Beslissing na ..vruchteloos debat" verdaagd
(Slot).
De heer Hartong:
toestemmen.
De heer Hartong bracht het
debat weer tot de zaak zelve,
al begon hij zijn uiteenzetting
in het jaar 1815, toen er nog
geen vrijheid van onderwijs
bestond. Daartoe werd pas de
mogelijkheid geschapen bij de
grondwetswijziging van 1848,
aangevuld met de wet van
1859. Hierdoor werd bijzonder
onderwijs mogelijk en in 1917
kwam de financiële gelijkstel
ling.
In Geertruidenberg was er
in 1914 een openbare school,
nog geen bijzondere, die kwam
pas in 1917, in de vorm van
een R.K. Jongens- en Meisjes
school.
Daar de kinderen verplicht
zijn lager onderwijs te volgen,
moeten de ouders de keuze
van het onderwijs zelf kunnen
bepalen, vond de heer Har
tong. Op de openbare school
hadden echter in de loop van
de jaren factoren gewerkt die
overschakeling op het neu
traal bijzonder onderwijs
noodzakelijk maakten en die
factoren zag hij in politieke
veranderingen. Er moest een
school komen onafhankelijk
van de overheid, in casu de
gemeente, want het openbaar
onderwijs werd in de politie
ke sfeer betrokken, daar in 't
schoolbestuur voorstanders
van bijzonder onderwijs zit
ting konden hebben. Dit acht
te de heer Hartong niet juist.
De laatste jaren was op de
openbare school met de wen
sen der ouders practisch geen
rekening gehouden. Daarom
hadden de voorstanders van
neutraal onderwijs hun kin
deren naar elders gestuurd,
terwijl de overblijvenden nu
een neutraal bijzonder onder
wijs wilden instellen. Het ge
volg was de Stichting Nuts
school onderwijs en de heer
Hartong meende dat die een
zegenrijke instelling kon zijn.
Welke taak heeft de raad in
deze, zo vroeg de heer Har
tong. Volgens de wet kwamen
de kosten van bouw en in
richting aan de gemeente. De
raad kon de aanvrage zonder
voorwaarden te stellen goed
keuren of hij kon ze afkeu
ren. Wanneer kon de raad
weigeren? Alleen als de ver
eiste stukken niet aanwezig
waren. Hij had geen oordeel
over de noodzaak of wense
lijkheid van een dergelijke
school. De heer Hartong nu
meende dat aan de te stellen
voorwaarden was voldaan, zo
als ook de inspecteur had ge
schreven.
De voorzitter was het niet
op alle punten met de heer
Hartong eens. Hij wilde we
ten op welke principiële pun
ten deze de wenselijkheid van
een nutsschool baseerde. Voor
de heer Hartong was daarvan
het voornaamste of het onder
wijs bijzonder dan wel neu
traal zou zijn.
Tegen het laatste deel van
het betoog van de heer Har
tong bracht de voorzitter naar
voren dat de raad wel dege
lijk bezwaren kon hebben,
maar de heer Hartong was van
mening dat de raad alleen de
handelwijze niet fraai kon
vinden. Dan bleef er alleen 't
principiëel besluit nog over
en hij ried de raad aan de
aanvraag niet te weigeren,
dat zou alleen het aanzien
schaden.
Democraat of reactionair.
De heer v. Boxtel kwam te
rug op wat de heer Okkerse
had gezegd. Hij vond 't jam
mer als het bezwaar tegen de
vroegere gemeenteraad gemo
tiveerd was. Maar in deze raad
was toch wel gebleken dat er
geen richtingenstrijd was.
daar stond de raad boven. Hij
achtte het een beroerde ge
schiedenis als men elkaar op
principiële gronden ging be
strijden. Overigens was 't hem
er niet duidelijker op gewor
den, hij wilde wel eens weten
hoe het nu precies zat.
Voor de heer Okkerse was
dat heel eenvoudig: Als ge
voorstemt bende democraat,
stemde tegen dan bende reac
tionair. Welke uitspraak veel
hilariteit veroorzaakte. De
voorzitter suggereerde nog de
kwalificatie „revolutionair",
maar de heer Okkerse hield
het bij reactionair.
Al met al was het de heer
v. Boxtel nog niet veel duide
lijker geworden. Hij kon geen
standpunt innemen en stelde
voor de zaak aan te houden.
Daar was echter de heer
Hartong pardoes tegen. Hij
vond dat, als men het bij de
wet hield, men in goed gezel
schap was. Als het besluit nu
genomen werd konden er
voorbereidingen getroffen
worden, anders ging er kost
bare tijd verloren. Er was
geen reden tot tegenstemmen,
want alles was wettelijk in
orde, ook volgens de inspec
teur.
De heer v. Boxtel vroeg of
er kans was dat de openbare
school bleef bestaan. Hetgeen
de heer Hartong beaamde, als
er voldoende leerlingen ble
ven.
Wethouder Broek kwam te
rug op de bezwaren van dhr.
Hartong tegen het in politie
ke sfeer trekken van 't open
baar onderwijs. Had dit ge
leid tot verkeerde practijken?
En waren er klachten geweest
over de openbare school die
niet in behandeling waren ge
nomen? Die had de heer Har
tong zelf meermalen aan de
burgemeester overgebracht,
zei hij.
De heer Okkerse zou het als
een teken van goede wil van
de meerderheid beschouwen,
als het verzoek van de min
derheid, die een nutsschool
wilde hebben, toegestaan
werd.
B. en W. kwamen echter
tenslotte met het voorstel op
korte termijn overleg te ple
gen met het Stichtingsbestuur
en deze kwestie dan te ver
dagen tot de volgende verga
dering.
De heer Hartong was 't hier
niet mee eens. Er was geen
reden tot uitstel en daardoor
zou de mogelijkheid tot het
tijdig beginnen van de school
in September in gevaar ge
bracht worden.
De heer v. Boxtel kon er
echter nog niet goed uit, maar
hij dacht dat het met de 'vrees
van de heer Hartong wel niet
zo'n vaart zou lopen als de
volgende vergadering spoedig
zou worden gehouden. Overi
gens was hij degene die er
zich tenslotte over verwon
derde dat deze kwestie bij de
ingekomen stukken lag.
De heer Veenus nodigde B.
en W. als ze er bezwaar tegen
hadden nu een besluit te ne
men, die bezwaren naar vo
ren te brengen. Maar dat ge
beurde niet en men ging ein
delijk over tot stemming over
het voorstel van B. en W. Dit
werd aangenomen met 6 tegen
5 stemmen. Vóór stemden de
heren Schot, Maas, v. Boxtel,
v. Alphen, Broeken en Rut
gers. Waarmee deze kwestie
bijna van de baan was. Want
nu wilde de heer Hartong we
ten wanneer de vergadering
zou plaats hebben. Hierover
voerde hij een scherpe discus
sie met de voorzitter. Maan
dag zou er overleg gepleegd
kunnen worden met 't Stich
tingsbestuur en na wat gehar
rewar deelde de voorzitter
mee dat de raadsleden tegen
Woensdag een oproep voor de
raadsvergadering konden ver
wachten.
Tenslotte was er nog een
schrijven van de Prov. Water
staat over de slechte toestand
van de Stationsweg. Die was
bereid aan het Provinciaal
Bestuur het onderhoud van de
Emmaweg en het Stations
plein voor te stellen. Daar
echter de onderhandelingen
met de Spoorwegen erg traag
verliepen zou deze kwestie
niet voor de najaarsvergade
ring van te Staten behandeld
kunnen worden en dan duur
de het nog tot 1 Juli 1951 eer
de weg overgenomen kon
worden.
De suggestie van de heer
Hartong om bij de Spoorwe
gen op wat meer haast aan te
dringen, nam de voorzitter
over. Hij zou er op de verga
dering die de burgemeesters
van de Langstraat volgende
week met Ir De Hollander
hebben, over spreken.
Nadat er enkele reclames
hondenbelasting waren be
handeld, leidde de voorzitter
zelf de rondvraag in met de
mededeling dat zijn suggestie
van de vorige vergadering dat
de gedupeerden wegens het
verbod op bepaalde percelen
aardappelen te telen vanwege
de aardappelmoeheid, aardap
pels zouden kunnen verbou
wen op het Ford, niet verwer
kelijkt kon worden, omdat op
twee derde deel daarvan ook
al twee jaar aardappels had
den gestaan. En het derde ge
deelte was niet de moeite
waard voor zovelen.
Dan nam de raad nog het
besluit het woonwagenkamp
weer te verplaatsen naar het
oude opgehoogde terrein.
De rest van de rondvraag
konden wij niet meer mee
maken omdat het tijd was
voor de laatste bus naar
Waalwijk.
Over de subsidie van 1200.— aan de Evangelisch
Lutherse Gemeente van Heusden, welke subsidie op
verzoek van Gedeputeerde Staten werd ingetrokken,
ontstond een buitengewoon onverkwikkelijk debat,
dat voor de voorzitter aanleiding was dhr. Dekkers
te verzoeken zich in zijn uitdrukkingen te matigen.
Het was drie kwartier na 't
beginuur om kwart voor
negen toen burgemeester
v. Delft de openbare vergade
ring van de gemeenteraad
met gebed opende.
De notulen van de vorige
vergadering werden ongewij
zigd vastgesteld.
De ingekomen stukken, w.o.
verscheidene goedgekeurde
raadsbesluiten, werden deels
voor kennisgeving aangeno
men. Dit was niet het geval
met een schrijven van Ged.
Staten over de subsidie aan
de Evangelisch Lutherse Ge
meente. Deze subsidie, ten be
drage van 1200.was niet
door Ged. Staten goedgekeurd.
B. en W. merken in het prae-
advies over deze kwestie op
dat de Lutherse Gemeente
wist dat de subsidie van de
Rijksbijdrage in de oorlogs
schade moest worden afge
trokken. De Lutherse Ge
meente had geweigerd de aan
vraag in te trekken. De raad
had destijds goedgunstig be
schikt over het verzoek, maar
nu hadden Ged. Staten, inge
volge instructie van de rege
ring, afwijzend beschikt. Aan
gezien B. en W. geen gronden
konden aanvoeren om tegen
dit besluit in beroep te gaan,
stelden zij voor het raadsbe
sluit in te trekken.
De heer Dekkers vroeg en
verkreeg het woord om een
tirade tegen de Provinciale
Overheid te houden. Hij uitte
scherpe kritiek op het schrij
ven van Ged. Staten. (Enkele
erg sterke uitlatingen zullen
wij niet vermelden).
De R.K. kerken en instel
lingen, aldus de heer Dekkers,
zijn in het Zuiden altijd goed
bedacht. De protestanten ach
tergesteld. De protestanten
worstelen meer met moeilijk
heden dan de katholieken. Het
is hem bekend dat protestan
ten via allerlei „fraaie" wegen
geen hulp krijgen. Ze zitten
op de verkeerde golflengte,
zei spreker. Misschien kan nu
de Lutherse Gemeente in be
roep gaan bij de Kroon om dit
besluit ongedaan te maken.
De heer v. Herpt merkte
naar aanleiding van deze tira
de op dat de heer Dekkers
blijkbaar het prae-advies niet
goed had gelezen. Het gaat
hier om richtlijnen van het
Ministerie. De raad heeft zich
destijds uitstekend gedragen
door de Lutherse Gemeente
terwille te zijn en de subsidie
toe te kennen. De heer Dek
kers schijnt goed geïnfor
meerd over de moeilijkheden
van katholieken en protestan
ten in het Zuiden. Maar hij
moet maar eens in het Zuiden
gaan kijken hoeveel kerken er
nog herbouwd moeten wor
den. (De heer v. Herpt zal
hiermee wel katholieke ker
ken bedoeld hebben).
De heer Te Vruchte meent
eveneens dat de raad goed
heeft gehandeld en dat er nu
niets anders opzit dan het be
sluit in te trekken.
De heer Verschuren: Wat de
heer Dekkers naar voren
heeft gebracht doet niets ter
zake. Hij had deze speech be
ter in de Tweede Kamer kun
nen houden. Dat wij hier een
trap moeten incasseren be
grijp ik niet.
De heer Dekkers antwoordt
hem dat het niet zijn bedoe
ling was de raad een trap te
geven, maar in het Zuiden
komen de protestanten niet
aan hun trek.
De heer Verschuren: Dit op
treden is ongepast.