PLII1VEE WIJK c.a. OP CONTRABEZOEK IN HET ALPENLAND. SCHEEPSBOUW. bekwame MONTEURS EXTRA LAGE PRIJZEN. HOE VREEMD 'T KAN LOPEN IN DE WERELD, enige jonge mensen geplaatst worden 6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 9 JULI 1951 6 Gemeenteraad WASPIK DE PRACTISCHE TUINIER van 14 tot 20 jaar om te worden opgeleid in de scheepsbouw als bankwerker monteur-pijpenlegger electrisch lasser plaatwerker timmerman boorder enz. Tevens kunnen nog enige worden geplaatst en ENIGE FLINKE SJOUWERLIEDEN. Sollicitanten kunnen zich persoonlijk of schriftelijk melden bij vorengenoemde scheepswerf. Middenstands-diploma 1952. Eind Juli begint onze cursus opleiding Middenstands -- diploma 1952 2 lessen per week. B VAN LIER, Kerkstraat 76, Waalwijk 2 pakjes AVEHA Bitterkoekjes PUDDING 2 pakjes AVEHA CUSTARD MfSÏÏSL Wethouder Craaijo schijnt aan stonds in te zien dat versobering en bezuiniging gewenst is (U ziet, er is niet nieuws onder de zon) en hij stelt dan ook voor om het salaris van de burgemeester te verminde ren met 25.en te brengen op 125.per jaar. Met algemene stemmen wordt zijn voorstel aangenomen. Een goed begin is het halve werk dacht men waarschijnlijk en hiermee zag de burgemeester zich een salaris van 2.40 per week toegekend. De secretaris kwam er evenmin zonder kleerscheuren af. Een voor stel om ook zijn salaris met 25. te verminderen werd eveneens aan genomen en gebracht op 175. per jaar, nog een aanmerkelijk be voorrechte positie boven die van burgemeester. Hoewel er in die tijd, zoals U straks zal blijken, weinig te ont vangen was, ontving de gemeente ontvanger een salaris van 45.— per jaar. Bepaald bescheiden waren de wethouders met hun salaris van 10.per jaar, zeker als men daar mee vergelijkt het presentiegeld der raadsleden, die voor zichzelf vergelijkenderwijze wel heel goed zorgden, daar de vroede vaderen honderd jaar geleden dit presentie geld voor zichzelf vaststelden op 28.per jaar. Gaan we dit bedrag vergelijken met het tegenwoordige presentie geld en nemen we daarbij de on derlinge verhoudingen van deze be dragen in aanmerking, dan bent U, Mijne Heren raadsleden, in deze honderd jaar wel heel erg „achter uit geboerd", want gij zoudt, ver geleken met de toen geldende ver houdingen der salarissen, thans een presentiegeld moeten hebben van 1300.per jaar. De begroting voor 1852 bedroeg in ontvangst 1759.67% en in uit gaaf 1757.74, zodat een batig slot van 1.93% aanwezig was. Deze cijfers waren voor Capelle: ontvangst 2949.72% en in uitgaaf 2927.85 en voor Vrijhoeve-Capelle ƒ873.26 en in uitgaaf ƒ857.50. Voor de drie gemeenten dus samen een bedrag in ontvangst van 5582.66. Voor '51 was dit cijfer 370862.16. Om U een overzicht te geven waar uit de inkomsten der gemeenten destijds verkregen werden, noem ik U enkele cijfers van de gemeente Sprang: Hoofdelijke omslag 1300 opcenten grondbelasting gebouwd 99.66%, ongebouwd ƒ117.42. op centen personele belasting 285.83é en hondenbelasting 50. In Capelle kwam de nieuwe raad voor het eerst bijeen op 13 October 1851 onder voorzitterschap van bur gemeester Roeland Middelkoop, die zelf raadslid was. De overige raads leden waren Johannes Verheijden, Willem van Es. Gerrit Dekkers, Jo hannes de Roon, Gerrit Vermeulen en Arend Huijsman. Secretaris was Jacob van den Hoek. Tot wethouders werden gekozen Arend Huijsman en Johannes de Roon. Een voorstel om geen presentie geld te nemen werd verworpen met 4 tegen 3 stemmen en dit werd daarna vastgesteld op 28.per jaar. In Capelle was men blijkbaar wat royaler dan in Sprang, want de burgemeester mocht zijn 150.-- salaris per jaar behouden, de secre taris ontving 200.per jaar, de ontvanger 60.en de wethouders 16.—. De haven van Capelle is blijkbaar altijd een zorgenkind geweest, ook honderd jaar geleden moest er geld bij, want de opbrengst der haven gelden bedroeg 88.70 en de jaar lijkse uitgaven voor die haven 155.27. Verbleken zal de tegenwoordige minister van financiën als hij hoort dat door de gemeenteraad van Ca pelle besloten werd een geldlening van 8000.aan te gaan tegen een rente van 4% per jaar, een rente die wij thans, hoe nijpend het ge brek der geldmiddelen ook is, niet mogen geven. Deze geldlening van 8000.— was nodig om het aandeel van Capelle in de kosten van de aanleg van de provinciale weg van 's-Hertogen- bosch naar Geertruidenberg aan de provincie te betalen. Dat men in Capelle ook toen wel eens halsstarrig en lastig was, blijkt uit het feit, dat die gemeente bij deurwaarders-exploit door de heer Staatsraad, Commissaris des Ko- nings in Noord-Brabant, werd ge sommeerd om binnen 8 dagen een schuld van 1186.70 aan de provin cie te betalen. Eveneens onder voorzitterschap van burgemeester Roeland Middelkoop, die tevens burgemeester van Capelle was, kwam de eerste gemeenteraad van Vrij hoeve-Capelle op 30 October 1851 bij n. Leden van dien raad waren Denis van den Hoek, Antonie van Oosterhout, Marijnus Oerlemans, Martienus van Steenes, Peter van der Hoeven Wzn., Johannes de Roon en Willem van der Schans Pzn. Als bijzonderheid zij vermeld (het zal de heer Maijers als muziek in zijn oren klinken) dat al deze heren landbouwer waren. Tot wethouder werden gekozen de he ren Willem van der Schans en Antonie van Oosterhout. Secretaris was de lieer Jacob van den Hoek, tevens secretaris van Capelle. Burgemeesters schijnen de eeuwen door het voorwerp van beknibbeling en critiek te zijn geweest, want evenals in Sprang was hij 100 jaar geleden in de eérste vergadering van de raad van Vrijhoeve- Capelle de man, die het loodje moest leggen. Toen beraadslaagd moest worden om trent zijn salaris trok de burgemeester zich heel bescheiden terug en verliet de raadszaal, de leiding van de vergadering overdragende aan wethouder van Oos terhout. Deze zag geen redenen, waarom men het jaarsalaris van de burgemeester niet zou laten op 75.en stelde derhalve voor „dezelve weder op 75.voor te dragen Het lid Johannes de Roon, die in deze vergadering door een ware bezuinigings woede bezeten scheen te zijn was hier echter tegen, opmerkende „dat men allom op bezuiniging aan dringt, waar die maar eenigszins zonder belemmering door dienst kan worden ingevoerd en gelooft dat de onderwerpelijke jaarwedde daarvoor vatbaar zij, waarom hij voorstelde dezelve op 60.te brengen". De raad (in meerderheid de burge meesters in de loop der tijden echter wel gezind, wat ook hier het geval was) stemde het voorsfel-de Roon af, zodat de burgemeester zijn tractement van 1.44 per week mocht behouden. De wethouders brachten het er slech- j ter af. Voorgesteld werd hun jaarwedde I FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". Naar het Engels. 6). Mr. Chesney, het doet mij leed voor u, maar ik had nooit aan zoiets gedacht, het is mij onmogelijk. Ik hoop dat u dit antwoord als defini tief wilt beschouwen, dat zal ons beiden veel verdriet besparen. Ik ben eenmaal vast besloten nooit weer te hertrouwen. Wees dus zo goed en kom hier nooit meer op terug. Het bloed steeg hem naar 't gelaat en zijn ogen kregen een onheilspel lende uitdrukking. Dit ontging mrs. Hopemere niet en met vormelijke hoffelijkheid nam ze afscheid van hem. Nog met haar racket in de hand liet Alicia zich in een gemakkelijke stoel vallen. Ze slag er slecht uit, want zij, met haar vurig tempera ment, had intens geleden sinds Chesney haar daar in het bos van Calleny gekust had. Ze vond nu nergens meer genot in, dacht niet aan muziek of sport. Men verwonderde zich over de verandering die er in haar plaats had gehad, maar zoals het gewoon lijk gaat, haar omgeving trof het nog 't minst. Denis was verdiept in z'n eigen moeilijkheden en Mrs. Ho pemere schreef het alleen aan de warmte toe, die deze zomer nogal drukkend kon zijn. Verbeeld je, Alicia, wat mij vanmiddag overkomen is, begon Mrs. Hopemere, toen de dames die middag bij elkaar zaten. Iets prettigs Neen, iets wat mij zelfs erg spijt. Chesney is hier geweest, ter wijl jij en Denis uit waren, en hij heeft mij een aanzoek gedaan. Heeft li hem aangenomen, tante Hoe kan je nu zoiets vragen, Alicia Ik ben niet van plan weer te trouwen. Je begrijpt dat Denis er toch ook tegen zou zijn. Me dunkt, het zou wel geschikt wezen voor Denis om een stiefvader te hebben. Ze dacht weer aan die avond toen zij Harold gevraagd had, zich een ware vriend van Denis te betonen, entoen hij haar gekust had. Haastig verliet zij het vertrek. De volgende dag zei Mrs. Hope mere tot haar zoon Ik heb Alicia overreed om de invitatie van de Bartles om de maand Augustus in Yorkshire door te brengen, aan te nemen. Misschien waren tante Fanny de ogen wel enigszins open gegaan en had zij zich afgevraagd Zou het arme kind soms zelf het hart heb ben verloren aan Harold En of schoon zij dan medelijden had met haar nichtje, bezorgde het haar ook een soort triomf, dat Harold Ches ney haar toch nog had uitverkoren boven Alicia. Zo onberekenbaar is de menselij ke natuur. HOOFDSTUK IX. In een onbeschrijfelijk slecht hu meur reed Harold Chesney weg van Hollthorne. Hij zette zijn paard aan tot een woeste galop en daardoor scheen hij tenminste enigermate be koeld toen hij op Greenlands aan- i kwam. Zodra hij binnentrad, zei de but ler Mr. Winthorpe, van de Bank, wilde u gaarne spreken, sir, over een dringende zaak. Hij heeft hier al ruim een uur gewacht. Onmiddellijk ging Chesney de bibliotheek binnen en de bankdirec teur begon Ik zal u niet lang ophouden, Mr. Chesney, maar laat ik u aller eerst vragen: Is dit uw handschrift? Dit zeggende, legde hij Chesney een cheque voor, uitgegeven door Harold Chesney voor een aanzien lijk bedrag. De ondertekening was een handige nabootsing van de zij ne. ofschoon hij zelf er geen ogen blik door misleid werd. Kalm zei hij: Waarom vraagt u dit Omdat we vrezen dat de on dertekening een vervalsing is. Wie heeft u de cheque gepre senteerd De jonge Denis Hopemere, ant woordde de bankdirecteur op zach te, vrijwel wanhopige toon, want de Hopemere's waren al oude vrienden van hem. Hij heeft een paar dagen gele- te bfepalen op 10.doch dat vond men veel te hoog en men stelde voor het salaris op 5.per jaar te bren gen. Met 32 stemmen werd dit voor stel aangenomen. De wethouders hadden zich tijdens de discussie verwijderd. Het salaris van de secretaris wfcrd voorgesteld op 75.per jaar. Daar kwam echter niets van in, want „onderscheidene leden maken daar op de bemerking dat een jaarwedde van 50.voor de secretaris, waarop zij laatstelijk gesteld was, weliswaar niet hoog is, maar zien ook in het minst geen redenen, waar om dezelve zoude moeten worden vermeerderd, daar zij vroeger slechts 40.bedroeg en de tegenwoordi ge secretaris nimmer over te lage beloning geklaagd heeft, ja zelfs openlijk heeft betuigd deze zijne be trekking daarvoor steeds met graag te en genoegen te hebben waarge nomen." Met algemene stemmen wordt dit sa laris dan ook bepaald op 50.per jaar. Over de bezoldiging van de ontvan ger 'wordt nog meer gespróken. Niet minder dan drie voorsteilen komen ter tafel. De een wil 16.de twfeede 20.en de derde 25.salaris per jaar aan de ontvanger toekennen. Het eerste voorstel zijnde 16.per jaar, wordt aangenomen met 4 tegen 3 stem men. Aan het slot van de vergadering komt de pleiter voor bezuiniging en versobe ring Johannes de Roon wel in een zeer eigenaardig daglicht te staan. De aap komt dan uit de mouw. Immers, tot nu toe was het ambt van ambtenaar van de burgerlijke stand onbezoldigd en de Roon, zelf ambtenaar van de burgerlijke stand zijnde, vraagt het woord bij de rondvraag en stelt voor hem voor dit ambt een beloning of tegemoetkoming uit de gemeentekas toe te leggen. Heel listiglijk had hij wellicht overwo gen als ik nu eerst voorstel de andere salarissen te verlagen en zodoende be zuinig schiet er misschien voor mij nog wat over". En hij had succes. Weliswaar moest eerst de mening van Gedeputeerde Sta ten gehoord worden, aldus besloot de raad, doch in de volgende vergadering kreeg hij zijn bezoldiging 3.per jaar. Een niet al te vette buit overigens. Van de 7 raadsleden behoorden er 6 tot de Ned. Herv. Kerk en één, n.I. Mar tienus van Steenes tot de „Christelijk Afgescheidenen". Het schijnt wel dat de vervolging, waaraan vele der afgescheidenen van 1834 hebben bloot gestaan, niet in deze gemeente heeft gewoed, in tegendeél, men was blijkbaar zeer verdraagzaam, want al spoedig werd deze afgescheidene van I Steenes, met algemene stemmen nog wel, benoemd tot secretaris en ontvanger der gemeente. 1 Met deze herinneringen aan het ge- boorte-jaar der gemeentewet in plaatse- j lijk verband gezien, moge ik dit stukje j gemeente-historie beëindigen, echter niet, dan nadat ik de hoop heb uitgesproken I dat onder het zegenrijk bestuur van Ko- ningin Juliana en Haar nakomelingen, maar bovenal onder de Zegen van den Allerhoogste, de Nederlandse Gemeenten mogen gedeien en welvaren. j De raad bleef hierna nog enige tijd gezellig bijeen, waarbij ver- schillende gemeentezaken „uit de oude doos" de revue passeerden, j De raad besloot het presentiegeld voor deze vergadering te schenken aan de Stichting „Het Vierde Prin- I senkind" ter verzorging van kinde ren van oorlogsslachtoffers. De Waspikse gemeenteraad, die evenals nagenoeg alle andere raden in den lande Donderdagavond in een bijzondere openbare zitting bij eenkwam ter herdenking van het 100-jarig bestaan van de Gemeente wet, maakte van de gelegenheid ge bruik van tevoren een kleine nor male vergadering te houden waarin een drietal voorstellen van 't col lege van B. en W. zonder meer werd aangenomen. Het betrof een voorstel tot vast stelling van een verordening aan gifteplicht waterpokken, welke ver ordening van kracht zou zijn tot 1 Januari '52; een voorstel tot aan sluiting bij de regionale brandweer Midden-Brabant, welke aansluiting de gemeente practisch zou komen te staan op 105.per jaar; en een voorstel tot regeling van de con trole op het geldelijk beheer van en de boekhouding van de gemeen te-ontvanger en andere rekenplich- tige ambtenaren. Hierna wijdde de voorzitter en kele woorden aan het bijzondere doel van deze vergadering, de her denking van het 100-jarig bestaan van de Gemeentewet, waarbij hij er op wees hoe het getuigde van 't grote staatsmanschap van Thorbec- ke, dat deze wet zonder noemens waardige principiële wijzigingen tot op de dag van vandaag bestond. Vervolgens sloot de voorzitter de openbare vergadering, waarna men genoeglijk ging luisteren naar de radio-uitzendingen. (Vervolg gemeenteraden le blad) Het zal wel niet^dikwijls voorkomen, dat een zó groot aantal inwoners van een kleine gemeente als Wijk en Aal burg nu eenmaal is, met elkaar een bui tenlandse reis gaan ondernemen. Door een hogelijk gewaardeerde uit nodiging van vele Zwitserse families, die het vorigfc jaar te gast waren in Wijk, is deze unieke gelegenheid om het prachtige Alpenland te bezoeken, gebo den. Voor een betrekkelijk bescheiden reis- som zijn zij nu in staat een wëek volop te genieten. Het zal voor velen een openbaring zijn per tandradbaan of lift naar de toppen der bergen gevoerd te worden om dan in stille verrukking een ongekend schoon panorama te aan schouwen, dan wel op een boot te va ren over het diepblauwe Vierwoudste denmeer, waaromheen reuzen van ber gen omhoog rijzen. Het Wijkse fanfarecorps, waarvan de leden in een gloednieuw uniform zijn ge stoken (de officiële uitreiking der uni formen heeft plaats 7 Juli) zal in enkele bekende Zwitserse steden een concert geven. De muzikanten zullen dank zij serieuze studie zeker voortreffelijke muziek ten gehore brengen. Wij hopen zeer, dat allen, zowel in woners van Wijk en Aalburg, alsook de reisgenoten van 'elders een genotvolle reis zullen hebben. De leiding 'doet alles den de cheque gepresenteerd aan ons bijkantoor in Wyviton. Het geld werd hem uitbetaald. Mijn aandacht werd gevestigd op de ondertekening maar ik achtte zoiets onmogelijk. Gisteren ontmoette ik een vriend van mij, Mr. Scopell, die directeur is van de Londense Bank, waaraan Hopemere klerk is. Het gesprek kwam op hem. Dit is alles natuur lijk in het strikste vertrouwen, Mr. Chesney, want ik heb hem zelf daar aanbevolen, omdat ik zijn vader zo goed kende. Wat vertelde hij u dan van Denis? U kunt vrij-uit tegen mij spreken, want familie heeft mij reeds in vertrouwen genomen en domme Legarde heeft mij ook al ge sproken van geruchten die hij hoor de. Vertelt u mij eerst eens wat Mr. Scopell heeft gezegd. Nu, die deelde mij mee dat de jongeman in slecht gezelschap was gekomen en dat hij speelde; dat hij geld verloren had met races en ook dat Denis zich geld van de bank had toegeëigend, met de bedoeling om het terug te leggen als hij gewonnen had. Nu, in dit geval heeft Scopell het geredresseerd en hij heeft de zaak in de doofpot gestopt. Hij is een goede kerel en hij heeft zelf zoons. Ik vrees echter dat de arme jongen toen al te ver weg was om hem voor de ondergang te behoeden. Uit uw stilzwijgen, Mr. Chesney, vrees ik op te maken dat uw handtekening ver valst is voor het bedrag en dat Denis de schuld is. Als ik nu eens antwoordde: „Neen, het is mijn handtekening?" Wat dan? Wel, dan handelde u als een gentleman en als een goed christen. Feitelijk kan ik het geld niet best missen, maar sommige dingen zijn een hoge prijs waard! Een dergelijke daad loont zich zelve. Ik heb nog beraad nodig tot overmorgen-ochtend. U begrijpt wel dat ik niet een dergelijk bedrag aan Denis Hopemere kan ten offer bren gen als ik niet de minste garantie heb dat hij zich bekeren zal/Morgen zal ik met hem praten, en als het onderhoud mij voldoet dan zal ik u een schriftelijke verklaring geven dat de ondertekening van mij is. Me dunkt, dat zou toch wel een leugen om bestwil zijn? Met een stevige handdruk nam de bank-direcetur afscheid en dacht: een man met een goed hart! - Wacht, heb ik niet iets gehoord van dat hij bewondering zou voelen voor dat knappe nichtje van Denis Hope mere? Die tijd van beraad gebruikte Chesney echter niet om met Denis zelve te spreken. ueb J?aar nu in mjJ'n macht, dacht hij. En zo zeer voelde hij zich gekwetst in zijn eigenliefde, dat hij nauwelijks wist of hij zich verheug de over het feit dat hij weldra haar weelde zou delen, of dat hij haar vernederen kon in haar hoogmoed. Hij schreef een brief en zodra hij daarmee klaar was gaf hij orders dat die onmiddellijk naar „Hollithorne" zou gebracht worden. HOOFDSTUK X. Goede hemel, wat houdt die man toch aan, dacht Mrs. Hopemere, ter- w ;jl zij zich aan het kleden was voor het diner. Nu verzoekt hij om een tweede onderhoud. Toch voelde zij zich in de grond van haar hart gevleid door zijn hul de aan haar schoonheid, naar zii meende. De Caterhams kwamen dineren en zij was een uitstekend gastvrouw. De volgende dag zou het onderhoud met Chesney plaats hebben. Wat beduidt dit toch alles? Zou tante Fanny hem nu dan toch ne men? vroeg Micia zich af, terwijl ze m het prieel zat. O, als tante met hem trouwde, dan kon zij niet daar aan huis blijven. Ze hoorde hoefgetrappel op het grintpad en zag dat het Chesney was die voorbij reed. O, wat haatte ze hem! Denis was zeker ook niet gelukkig en Micia had zo'n flauw vermoeden dat leed zijn moeder bedreigde. Vanal haar plaats in het priëeltje kon ze de stemmen in de salon ho ren maar de woorden kon ze niet verstaan. Ik heb u verzocht uw antwoord 'A?® even 'n beraad te nemen, zei Chesney. En u heeft geweigerd Ik waarschuw u bij deze dat het toch waarlijk voor u van belang zou we-< zen om dit nog eens te doen. Mrs. Hopemere keek naar hem en door de toon van zijn spreken werd haar trots weer in niet geringe mate gewekt. Ik heb u lief, sprak Chesney. En ik ben vastbesloten met u te trouwen. Mr. Chesney Wordt vervolgd. om het geheel een vlot verloop te doen hebben. Zij van haar kant verwacht van de deelnemers, dat zij de vereiste in schikkelijkheid zullen bewijzen en door hun gedrag in de vreemde zullen tonen goede burgers te zijn van het Koninkrijk der Nederlanden. Deze reizen zijn nuttig. Zij brengen de bewoners van onze vrije landen in West- Europa nader tot elkaar. Tussen de inwoners van Rohy en Gra- nichen enerzijds en die van Wijk ander zijds bestaat reeds een nauwe vriend schapsband en deze wordt nu, vrij zeker, verder versterkt. Dé algemene leiding der reis berust bij burgemeester C. B. J. Landweer, ter wijl als busleiders fungeren de heren Joost van Loon, Corn, van Loon, H. G. Vos, W. A. Schouten en E. de Graaff. Het vervoer zal geschieden door de auto busondernemingen N.V. Alad, Gebr. Bleijenberg en Fa. A. Elshout. Met grote precisie is aangegeven, welke bagage de reisgenoten moeten medenemen. Ongetwijfeld zullen zij de geboden gastvrijheid der Zwitserse families met een passend geschenk weten te waarde ren. Aangeboden zullen tevens worden aan het ontvangstcomité een fraai schil derstuk van een typisch Hollands land schap, producten van Delfts blauw, enz. Men start 13 Juli a.s., precies om 19 uur. Voorzichtig geraamd, wordt des Zaterdagsavonds om 6 uur het einddoel der reis Rohr, bereikt. Het Zwitsers ontvangstcomité heeft een minitieus verzorgd programma op gesteld voor dagtochten, concerten, enz. Zo zal 's Zondags een speciaal voor de gasten gearrangeerde godsdienstoefe ning gehouden worden, 's Maandags staat op het programma o.a. een tochl naar de „Wenzensteindie een zeld zaam uitzicht biedt op de Alpenvlakte en bij helder weer op de eeuwige sneeuwvelden. Een hoogtepunt zal on getwijfeld een reis met de z.g. Rode-Pijl- trein vormen, die de Hollandse gasten over een afstand van ongeveer 560 km door het meest bezochte deel van het Alpenland zal voeren. 's Woensdags leidt de route naar Lu- zern. Vanzelfsprekend wordt dan een boottocht gemaakt op het Vierwoudste- denmeer. Daarna volgt er een „bestij ging van de Jochpas per... stoeltjeslift. Behalve een te geven concert in een park te Luzem, zal Wijks fanfarecorps, onder leiding van de bekende dirigent, de heer Moors uit Vlijmen, concerteren voor het stadhuis te Bern, in samenwer king met het corps uit Rohr, een Jodler- Gruppe uit Granichen, enz. Hier zal zeer waarschijnlijk ook het Hollandse natio nale lied opklinken door een uit de reis genoten gevormd koor. Het Donderdagavond te geven af scheidsfeest zal ongetwijfeld een geani meerd verloop hebben, waarna de vol gende dag om 15 uur de „afreis" begint, die dezelfde routte: België, Luxemburg, Frankrijk ,maar dan in tegengestelde richting, zal volgen, als de heenreis. Uit het rijke programma hebben we slechts een enkele greep gedaan, om een indruk te krijgen van de genotvolle week die de Wijkse Reisvereniging wacht. Het bestuur dezer vereniging heeft zich in deze niet alleen het doel gesteld: ont spanning, maar ook deze réis dienstbaar te maken aan de culturele ontwikkeling van haar leden! HOEVEEL RADIO LUISTERAARS TELT NEDERLAND? Het aantal aangegeven radio ontvangtoestellen in Nederland be droeg op 1 Juli 1.562.841 tegen 1.553.630 op 1 Juni. Op 1 Juni waren er 478.265 aan geslotenen op het Rijksradiodistri- butienet tegen 479.396 op 1 Mei. Wal kunnen we thans op het vrij gekomen land nog zaaiën en planten I)e oogst van peulen, doperwten, tuinbonen, worteltjes enz., is in volle gang. Binnenkort, als deze groent engewassen hebben afge daan, krijgen we volop leeg land, dat opnieuw kan worden beplant. Als regel geldt dat de sluitkool- soorten als zomersavooi, rode en witte kool, omstreeks de langste dag moeten zijn geplant. Later planten gaat ook nog, doch dan zal de opbrengst daarvan minder zijn. Voor spruitkool is het nu eveneens tijd, willen we op een volle opbrengst rekenen. Enige tijd kan nog worden doorgegaan met het planten van wintersavooi, boerenkool, prei, knolselderij, kroten, witlof en andijvie. Het land dat vrijkomt na de oogst van vroege aardappelen, is zeer geschikt voor het beplanten met savooie kool, bloemkool en boerenkool. Zaaien kunnen we thans nog worteltjes, sla, witlof, spinazie en selderij. Ook boontjes, vroege soorten, kunnen nu nog worden gelegd, indien het weer in het na jaar meevalt, kan hiervan nog een redelijke opbrengst worden ver wacht. PRACTICUS. BESPUITING MET CREOLINE. Het bespuiten van hokken inoet met 3 oplossing geschieden, dit is voldoen de. De creolinelucht, die de eerste tijd in het hok hangt, kan van invloed zijn op de smaak der eieren, vooral wanneer ze niet vaak worden uitgehaald. Ze krij gen het door lang in het nest te blijven liggen, niet door de kippen zelf. Het beste is de leghokken midden op de dag of s mórgens te bewerken en dan een paar noodnesten in gebruik te nemen. Wanneer de gecreolineerde bakken, mestplanken en zitstokken dan tot de avond buiten liggen, is de lucht wel gro tendeels verdwenen. Geraspte wortelen zijn voor kuikens een goed „groenvoer". Om ze aan de eet te houden, moet men echter voor af wisseling zorgen ook in het groenvoer. „Alle dagen bruine bonen dat verveelt. KIPPENVRIEND. MGR STEPINAC WEIGERT DE VRIJHEID. Naar het A.N.P. in gewoonlijk betrouwbare bron tc Belgrado verneemt, zou het Vativaan 'i ver zoek van de Slavische regering om Mgr Stepinac in vrijheid te stellen op voorwaarde dat hij Joego-Sla- vië zou verlaten, hebben verwor pen. Hef aanbod aan het Vaticaan om Mgr Stepinac in vrijheid tc stellen is hel eerste teken van bereidheid van de Slavische regering om met het Vaticaan te onderhandelen. EEN ADVERTENTIE IN DIT BLAD IS DE MOTOR VOOR ELK BEDRIJF. Op de scheepswerf van DE HAAN OERLEMANS te HEUSDEN kunnen ACCOUNTANT - LERAAR BOEKHOUDEN van 44 ct. voor 38 ct. met suiker cn volop bitterkoekjes, Inh. p. p. 100 gr. inhoud per pakje 200 gr. van 48 ct. voor 42 ct. Geldig tol 13 Juli in alle winkels van

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 6