I
Wijde Wereld
Waalwijkse en Langstraatse Courant
Oprechte vredeswil"
Julius F. Trommels
UIT DE
Brabants Studenfengilde vierde 5e lustrum,
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121
Accountantskantoor J. VAN DIJK
Eerste Plechtige H. Mie
van de Zeereerw. Heer
Het acht eeuwen
oude Postel.
GROOT FEEST IN BAVEL.
VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1951
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
DE ECHO VM HET ZUIDEN
74e JAARGANG No. 64
Abonnement
17 cent per week
2.15 per kwartaal
2.40 franco p. p.
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621
OPGERICHT 1878
TEL.-ADRES „ECHO'
ff
Als men de politieke hutspot die men dagelijks krijgt voorgezet,
bestudeert, kan men maar zeer zelden ontdekken, waaruit hij
bestaat. Evenwel wordt alles in ondefinieerbaarheid overtroffen
door datgene wat de Russische politieke koks in hun keuken
klaarstoven. En nooit krijgt men een gerecht voorgezet, waar
aan niet een onaangenaam luchtje zit of waaraan' men niet een
bitter bijsmaakje proeft. En dit alles niettegenstaande de ingre
diënten van het zuiverste gehalte blijken te zijn.
1949 en 1950 aan de orde geweest
en toen waren ze onaanvaardbaar.
Zouden ze nu meer perspectief bie
den? Als Moskou een afwijzing
heeft verwacht, vergistte het zich
niet, maar heeft het ook een andere
bedoeling gehad.
Waarmee wij maar willen zeggen
dat de politiek-culinaire heerlijk
heden niet alle onverdeelde genoe
gens blijken. Men kan zich afvra
gen waaraan dat ligt. Zit het in de
spullen die gebruikt worden, deugt
de wijze~van klaarmaken niet, zijn
de koks onbekwame mensen of
schort het hun aan oprechtheid en
zetten ze ons iets anders voor dan
ons gesuggereerd wordt?
Om onze vergelijking niet ad ab-
surdum door te drijven, zullen we
overgaan tot de toepassing en ze
aan de werkelijkheid toetsen. Er ib
een indrukwekkende hoeveelheid
materiaal die ons daarvoor ten
dienste staat, want in poUtiekekeu-
kens wordt onafgebroken ge^kt
en heel wat mysterieuze gerechten
hebben ze de laatste jaren platen.
Voor deze keer zouden wij t laatste
product van de Russische meesters
willen kiezen, zijnde een typisch
staaltje van hun politieke kook
kunst en wat daar nog allemaal, bij
te pas komt.
De president van het presidium
der opperste Sovjet, Sjvernik, heelt
j.l. Maandag op president Truman
een beroep gedaan om medewer-
king tot het sluiten van een vijl-
mogendhedenverdrag tot ^ster
king van de vrede. Men hoeft
slechts een stukje van de tekst te
lezen om de hele problematiek van
het geval in te zien. Deze problema
tiek zou echter nog groter zijn als
de Russen zelf zich niet hadden in
gespannen om ze uit de practijk in
de sfeer van een academisch debat
te plaatsen. Ze hebben het er ge
woon op aangelegd het vertrouwen
te verliezen waarom ze vragen en
dit maakt het uiterst moeilijk te ge
loven in de oprechtheid, die men
is geneigd te zeggen: onmisken
baar uit de boodschap van Sjver
nik spreekt.
Hierin wordt namelijk o.m. ge
zegd: „Het sluiten van een vijfmo-
gendhedenverdrag zou van buiten
betekenis zijn voor
gewone
een
verbetering van de Amerikaans-
Russische betrekkingen en het zou
het handhaven van de wereldvrede
bevorderen. Zulk een pact zou het
vertrouwen van alle volkeren in t
behoud van de vrede vergroten en
zou bovendien de mogelijkheid bie
den de bewapening te beperken en
de last van de militaire uitgaven te
verlichten, welke in alle zwaarte
rust op de schouders der volkeren".
In de begeleidende brief staat te
lezen dat de resolutie uitdrukking
geeft aan de gevoelens van oprech
te vriendschap van de volkeren der
Sovjet-Unie jegens de volken van
de hele wereld, dat het Sovjet-Rus
sische volk verenigd is in zijn stre
ven een hechte vrede te vestigen en
het gevaar voor een nieuwe oorlog
te elimineren, dat het Russische
volk geen reden heeft te twijfelen
aan de vredeswil van het Ameri
kaanse volk enz., alles in deze trant.
Als maatregelen voor het behoud
(herstel) van de vrede wordt voor
gesteld het niet toestaan van een
bewapeningswedloop, het beperken
van de bewapening, het verbieden
van atoomwapens met instelling
van toezicht op de uitvoering van
zo'n verbod en samenwerking bij
het sluiten van een vijfmogendhe-
denverdrag.
Jaren geleden zou men op een
dergelijke boodschap gezegd heb
ben: waarom zouden we niet pro
beren op deze wijze de spanningen
op te heffen. Aan de dag van van
daag zegt men: waarom zouden we
het nu weer proberen om de zo
veelste teleurstelling te incasseren.
Dat is 't hem nu juist. De toon van
oprechtheid die ogenschijnlijk uit 't
voorstel spreekt, moeten we mis
kennen omdat we in ons vertrou
wen herhaaldelijk bedrogen zijn
uitgekomen. Het is inderdaad zo,
dat de Russische koks onoprecht
zijn en ons iets anders voorzetten
dan ze suggereren. Dat hebben ze
in het verleden gedaan en ze heb
ben ons de laatste tijd geen reden
gegeven tot nieuw vertrouwen. In
tegendeel, we hoeven maar even te
herinneren aan de Parijse conferen
tie tot voorbereiding van een ge
sprek tussen de Grote Vier, die de
Russen moedwillig hebben doen
mislukken omdat het in hun kraam
te pas kwam. Dit heeft het laatste
greintje vertrouwen, dat al tot
haast niets ineen was geschrompeld,
bij de Westelijken er uit gehaald.
Wij kunnen niet anders dan rede
neren dat het nu in de Oostelijke
kraam te pas komt een vijfmogend-
hedenpact voor te stellen en dat ze
het dus gedaan hebben. Ze hebben
kunnen verwachten dat het Westen
zeer gereserveerd zou zijn, want ge
lijksoortige voorstellen zijn al in
Administraties
Belastingen onder leiding van
oud-controleur der belastingen.
Grotestraat 180. Tel. 332
WAALWIJK
(in gebouw Nederl.
H andel maat schappij.)
Het Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken had zijn ant
woord vrij gauw klaar. Het ziet in
de oproep van de Opperste Sovjet
niets anders dan propaganda. In
een kort communiqué wordt ver
klaard: „Het Kremlin is zozeer te
kort geschoten in het nakomen van
zijn verplichtingen, dat de wereld
het vertrouwen in Russische eerbied
voor verdragen heeft verloren".
Hierin wordt kort en krachtig de
overtuiging weergegeven die de
hele Westerse wereld bezielt. Een
Amerikaanse woordvoerder be
toogde dat de leden der Verenigde
Naties zijn gebonden aan een
plechtig gesloten verdrag, waarvan
de voorwaarden nauwkeurig om
schreven zijn, en als de Sovjet-Unie
dit verdrag ook nakomt, acht men
een nieuw pact der Grote Vijf over
bodig. Ook in Den Haag acht men
het primair dat de Sovjet-Unie be
reid is in het kader der Verenigde
Naties met de overgrote meerder
heid der' vredelievende naties mee
te werken om het uitbreken van
geweld te voorkomen. Zij zal dit
moeten bewijzen door daden. Het
lijdt weinig twijfel dat de andere
Westerse regeringen hun overtui
ging op soortgelijke wijze zullen
uitspreken, zodat de practische uit
werking van de Russische oproep
gelijk aan nul zal zijn.
Opmerkelijk is, wat in het Ame-
kaanse communiqué ook wordt ge
zegd: „Wij voor ons beschouwen 't
door de Sovjet-Unie voorgestelde
vredespact als onderdeel van een
propaganda-campagne, die ten doel
heeft het Amerikaanse volk in slaap
te wiegen". Dat Amerikaanse volk
kunnen we gerust uitbreiden tot de
hele Westelijke wereld. Heeft de
Sovjet-Unie inderdaad het roer om
gegooid in zoverre dat ze nu haar
doeleinden tracht te bereiken door
vredes-engel te spelen? Het heeft
er veel van weg. Men herinnere zich
b.v. Maliks onverwachte redevoe
ring die de wapenstilstandsonder
handelingen in Korea tot gevolg
had, de uitwisseling van meningen
tussen de Engelse minister van bui
tenlandse zaken Morrison en de
Prawda en nu weer dit laatste voor
stel, om slechts enkele duidelijke
symptomen uit de laatste maanden
te noemen. De Sovjets zijn blijk
baar tot het inzicht gekomen dat 't
Westen nog al gevoelig is voor de
vredespropaganda die zoden aan de
dijk lijkt te zetten. Wanneer er een
eind komt aan de oorlog in Korea
is ér voor hen niet veel verloren,
zodat een vredesactie in deze een
waardige inzet voor de campagne
kon vormen. Het artikel van Mor
rison in de Prawda werd, voor een
bevolking bij wie het al meer dan
dertig jaar ingepompt is dat het in
't Westen allemaal leugenaars zijn,
voorzien van een commentaar twee
maal zo lang als het artikel zelf. En
een voorstel voor een vijfmogend-
hedenpact zou toch worden afge
wezen, en passant een prachtgele-
genheid om uit te roepen: ziet ge
wel, uw regeringen weigeren een
toegestoken hand! Er steekt inder
daad nog al wat propagandistisch
materiaal in al deze zaken.
Maar laten wij ons toch in Gods
naam niet voor de zoveelste maal
voor de gek houden. Wij hoeven ons
niet te laten wijsmaken dat er van
„oprechte vredeswil" sprake zou
zijn. Het verleden mag ons wel zo
wijs gemaakt hebben, dat we niet
meer in een paar propagandastunts
geloven. Bovendien zijn er wel zo
veel bewijzen dat er in landen on
der Sovjet-overheersing of -contro
le geen plaats is voor vrijheid en
democratie, dat die ruimschoots op
wegen tegen mooie praatjes die al
leen verkocht worden om de vol
ken van het Westen in slaap te wie
gen en hun weerstand te breken.
Nee, in zoverre ons vertrouwen niet
onherstelbaar geschokt is, zal er nog
heel iets anders moeten gebeuren
dan dat het IJzeren Gordijn op een
kiertje opengaat om een artikel van
Morrison door te laten, eer wij gaan
geloven in „oprechte vredeswil".
Wij voor ons moeten naar vrede
blijven streven, maar ons geenszins
gedragen als lammeren, want de
wolf in schaapskleren ligt op de
loer en het symbool van de ware
vrede is nog steeds de duif en niet
de havik, die de duif met genoegen
zal oppeuzelen als hij daartoe de
kans krijgt.
Al met al is de geur van dit nieu
we Russische gerecht er niet aan
trekkelijker op geworden, terwijl de
bijsmaak de eetlust niet meer prik
kelt dan de vorige gerechten.
Op 24 Juni j.l. werd de Zeer-
Eerw. Heer Julius Frans Trom
mels, kanunnik van de Norber-
tijnerabdij van Postel in België
aldaar tot priester gewijd door
mgr E. de Smedt, de wijbisschop
van Mechelen. Het is voor de pa
rochie St. Jan ongetwijfeld een
grote eer wederom een van haar
parochianen tot dit hoge ambt
uitverkoren te zien.
De neomist werd in Vught ge
boren, volgde de lagere school te
Waalwijk en bezocht het Norber
tijnergymnasium „St. Norbertus''
te Heeswijk hij trad in in de
orde van de Norbertijnen in de
abdij van Postel, waar hij de ho
gere studies voltooide.
A.s. Zondag 12 Augustus zal de
jonge priester in zijn parochie
kerk van Sint Jan zijn Eerste
Plechtige H.Mis opdragen.
Een buurtcomitc onder voor
zitterschap van de hr. Jan Trim-
bacli zal ongetwijfeld deze dag
het feestelijke aanzien geven dat
past bij een dergelijk groot feest.
Men zal voor een prachtige ver
siering zorgen ,men zal de feest
stoet formeren, die de neomist naar
en van de kerk zal geleiden, men
zal het geschenk van de parochie
aanbieden.
Om half elf is dan de plechtige
H. Mis, de eerste die de ZeerEerw.
Heer Trommels in zijn parochie
kerk opdraagt. Hierbij wordt hij
geassisteerd door de ZeerEerw.
Heer Pastoor J. Ras als presbyter
assistens, door de WelEerw. Heer
W. Kolsteren als diaken, door de
WelEerw Heer A. van Loon als
subdiaken en door de WelEerw.
Heer H. Speekenbrink als ceremo-
niaris. De predikatie zal worden
gehouden door de ZeerEerw. Heer
C. Dittrich, O.Praem., van de abdij
van Postel, terwijl het parochieel
zangkoor o.l.v. de heer Duijvelaar
de Mis „Maria Magdalcna" van Ph.
Loots zal uitvoeren.
1 vü .3:VS:' w#.
In de verste Noord-Oostelijke
hoek van de Antwerpse Kempen
op de grens van Belgisch Limburg
en Noord-Brabant, ligt deze abdij
daar al acht eeuwen acht eeuwen
een bolwerk voor God te zyn ge
weest betekent ook acht eeuwen
van een eerbiedwaardige, maar
niettemin bewogen geschiedenis,
die deze abdij een eigen stempel
gaven.
Wij vinden in een Vlaamse jeugd
krant 'n artikel over Postel, waar
van wij citeren „Reken daarbij
dan nog zijn innige verbondenheid
met de geschiedenis der lage lan
den. Maar vooral zijn ligging op de
mooiste plek der Kempen, eertijds
door de Witheren aangelegd en tot
op heden bewaard gebleven, mag
wel uniek geheten worden zij
heeft aan Postel voor een groot
deel die klare eenvoud en die stoe
re degelijkheid gegeven, waaraan
niemand ontkomen kan. Hoeveel
jeugdkampen (waaraan ook de ne
omist steeds een werkzaam aandeel
h^d red.) en hoeveel bezoekers
tijdens de zomermaanden zouden
van de onvergetelijke dagen in deze
paradijselijke oernatuur niet weten
mee te spreken.
De Romaanse Abdijkerk uit de
XIIe eeuw, een van die waardevol
le monumenten uit de Nederlan
den, geeft nog het best dit karak
ter weer. Naar oud-christelijke
basilica-stijl zonder kruisbeuken
met dikke muren en kleine ramen,
uit grauwe turfstenen van de Eifel,
door de eerste Postelse Norbertij
nen zelf gebouwd, ligt ze daar rus
tig als een oase van bloedwarm le
ven op de vlakte, als een vesting
op die eindeloze hei en tussen die
majesteitelijke bossen, getuigen van
zoveel lief en leed. Hier is de Abdij
Van half een tot half drie is er
een receptie ten huize van de fa
milie Trommels, waar ook het ge
schenk van de parochie en meer
speciaal van de buurt, zal worden
aangeboden.
Tijdens het plechtig Lof om vijf
uur zal de neomist een dankwoord
spreken.
Wij willen bij gelegenheid van
dit priesterfeest graag iets schrij
ven over de oude abdij van Postel,
die in de schone rij van Norbertij
nerabdijen, verspreid over geheel
de wereld, bij lange niet de minste
is in schoonheid en betekenis.
ook in haar geest en zin, tegen aan
gebouwd. Op de voornaamste uren
van de dag begint de bovenaardse
rust, zo eigen aan Postel, te groei
en van de plechtige luister der Con
ventsmis en de gewijde gezangen
der koorheren. In een complex van
ontelbare dingen wordt Gods pre
sentie hier in deze kleine-wereld-
op-zich-zelf bijna voelbaar gemaakt
en breekt het diepste heimwee in
een blijde ontmoeting met Christus
open.
Kan het ons verwonderen dat
deze Abdij een zeldzaam rijke ver
zameling van cultuurwerken bevat
(o.a. de internationaal bekende bi
bliotheek met de kopergravures),
als een stoffelijke bevestiging van
haar geestelijke rijkdom, die voor
al in deze sombere vermoeide tijd
wel een herdenking verdient....
Als een levenskrachtig bindte-
ken tussen Noord en Zuid en tus
sen Oost en West, op de staatsgren
zen van Holland en België en op
de kam tussen de stroomgebieden
van Maas en Schelde gelegen, mo
ge deze oude en immer jonge abdij
steeds blijven wat zij was: een brug
naar God en een brandpunt van
genade, levenswijding en cultuur."
Dit is de betekenis van deze ab
dij voor de Vlaamse jeugd in het
bijzonder en in deze abdij zal onze
nieuwe Waalwijkse priester zijn
leven als priester gaan stellen in
dienst van God en van de mensen,
het liefst, geloven we, in dienst
van de Vlaamse jeugd.
Moge de genade, van God hem
steeds sterken en mogen de gebe
den van zijn medeparochianen hem
vergezellen. Nietwaar, een pries
terroeping is ook een grote uitver
kiezing voor een parochie.
„Nu sta ik temidden van het Brabantse volk" zei Mgr. Baeten,
de Bisschop van Breda, bij de inzegening van de nieuwe Ma-
ria-kapel, die studenten van het Brabants Studentengilde van
O. L. Vrouw in een dag of tien tijds op de hei van Bavel heb
ben gebouwd, met een fraai beeld van de Siemer, de dagelijkse
naam van de Zeereerw. Heer F. Siemer.
Nu is het mooiste dat niemand
eigenlijk weet de hoeveelste kapel
het is die er nu door het Gilde in
Brabant al gebouwd is, sommigen
zeiden dat het de achttiende was,
anderen de negentiende. Trouwens
het was zeer de vraag of hot vjjfde
lustrum dat de studenten in Bavel
vierden, nu inderdaad het vijfde
wel was. Professor Froger, een van
de oprichters van het gilde, zei
aan de koffietafel tenminste dat 't
Gilde pas 24 jaar bestond, maar
dat Zondag de 25e landdag werd
gehouden; niettemin prijkte op de
deelnemerskaartjes trots 't cijfer 26.
Hoe het ook zij, de Biabant.se
studenten hebben het 25-jarig be
staan grandioos gevierd met een
kamp op de boerderij van Smeckes
en een landdag zoals er in de vijf
en twintig jaar maar weinig zijn
gehouden.
HET KAMP.
Maandag werden de studenten
ingehaald door Bavel's bevolking
met aan het hoofd de harmonie St.
Caecilia. De „bouwvakarbeiders"
die de kapel bouwden, waren al
enige dagen van tevoren aangeko
men. Bij vrouw Smeekes werd bet
kamp ingericht.
Het kamp stond in het teken van
bezinning op Brabant, de Brabant
se bevolking en de toekomst van
het gewest. Verscheidene sprekers
hebben de verschillende proble
men belicht. Dinsdag opende prof.
dr. L. G. J. Verberne, hoogleraar
in Tilburg, de rij van sprekers met
een „historisch •perspectief', ge
volgd door een levendige discus
sie. 's Middags werd het sociogra
fisch rapport besproken, dat door
de heer H. P. A. van Roosmalen
van de Economische Hogeschool te
Tilburg over het dorp Bavel is ver
vaardigd. 's Avonds was er 'n voet
balwedstrijd tussen studenten en
Bavelaren, waarvan het voornaam
ste aspect was dat de Bavelaren
alle moeite deden om hun tegen
partij te laten scoren. Hoe de uit
slag was is niet bekend. Men ver
moedt van 75 of daaromtrent.
Woensdag hield prof dr Frans
v. d. Ven een prachtige rede, die
tot titel had de sociale situatie in
Noord-Brabant uit 't oogpunt van
algemeen menselijk welzijn, even
eens gevolgd door een debat.
's Middags was er een excursie
naar de O. L. Vrouwekerk in Bre
da (een kwartje entrée en de
Koninklijke Militaire Academie.
Een enorm verschil tussen deze
twee. De kerk, erbarmelijk over
blijfsel van een van de grootste
monumenten uit de katholieke his
torie met verwoeste beelden en
koorbanken. Een kerk die door de
barbaren van de beeldenstorm en
van de Franse overheersing gron
dig is verwoest. De beeldenstor
mers hebben er twee dagen hun
barbaarse lusten gebotvierd. En
daartegenover de overdadige luxe
van de akademie. Een aula met
zeshonderd zitplaatsen, een ont
vangzaal met een bijna volmaakte
binnenarchitectuur, een gymnas
tiekzaal, waar elke gymnastiek
vereniging naar verlangt en nog
meer andere dingen die de niet-
militair zich doet afvragen of het
nu noodzakelijk is dat een kleine
honderd studenten op deze manier
in de watten worden gelegd.
Pater Paschasius van Meerveld-
hoven o.f.m. Gap. hield Donder
dagmorgen een voordracht over
„De actuele toestand op godsdien
stig gebied in ons gewest". Er zijn
veel donkere kanten aan dit vraag
stuk, maar ook licht. Als voor
waarde voor het behoud van het
geloof vond de eerwaarde spreker
dat Brabant zijn specifiek karak
ter moet bewaren. Na deze belang
wekkende inleiding werd nog druk
gesproken onder de studenten en
de aanwezigen, waaronder Pastoor
Doens en de sympathieke burge
meester Rouppe van der Voort.
'sMiddags waren er kinderspe
len.
's Avonds werden de oud-leden
van het Gilde op de kampboerde
rij ontvangen.
I)e Vrijda? stond in 't teken van
de verhouding student-intellectu
eel. Op het prachtige seminarie
IJpelaar werden de studenten dooi
de regent Mgr Sweere, ontvangen
en hebben ze de verdere dag de
gastvrijheid van het seminarie mo
gen ondervinden. In de schaduw
van oude bomen werd 't probleem
door een theologant van het semi
narie Hoeven, de Eerwaarde Heer
A. Ooms, en een student in de psy
chologie, de beer Hans van Noor
den, belicht. Na. de maaltijd volg
de een buitengewoon boeiend de
bat, dat door de voorzitter van de
Katholieke Actie in het aartsbis
dom, dr ir F. Teilegen werd geleid.
Iedereen was het er wel over eens
dat tlit een van de schoonste dagen
van het kamp was.
De goede harmonie van Bavel
concerteerde 's avonds op de ki
osk van het parochiehuis.
Zaterdagmorgen hield dr P. C.
Paardekooper, docent aan de R.K.
Leergangen in Tilburg, een lezing
onder de titel: „De Vlaamse eman
cipatie en Noord-Brabant".
Wij hebben maar een chronolo
gisch overzichtg egeven van de ge
beurtenissen tijdens het kamp, om
dat het toch onmogelijk is de sfeer,
het pleizier, de heerlijke Brabantse
gastvrijheid en gemoedelijkheid te
schetsen van dit kamp, op de eer
ste plaats door het contact met de
bevolking van Bavel, die zo Bra
bants is als 't maar zijn kan.
De studenten waren zogezegd
kind in huis, bij meester van der
Poel bijvoorbeeld, het „culturele
opperhoofd" van het kerkdorp,en
bij zovele anderen.
Donderdagavond kwamen stu
denten en Bavelaren bij elkaar in
het patronaat voor een avond van
„Gonste ende Plesiere", waaraan
natuurlijk de ziel van het Gilde, de
Siemer, meewerkte middels Jan
van Glymes van Anton van Duin
kerken.
In het kampdagblad dat in Bavel
verscheen, „De Bavelaar", schreef
Lambert Tegenbosch over deze
avond
„En toen begon tiet, hoe begon
't toen Toen sprong de blozende
vice-praeses Toon Jettcn op het
plankücr en deelde mee dat hij niujts?
zou zeggen, maar dat het bij deze
begonnen was. En toen kwam de
vet k ui li ge Simon van A del berg
voor de draad om te zeggen Ik
moet iets zeggen, maar ik zeg niets,
inaar we beginnen. Hij hield liet
vol op te treden als conferencier
en bewees op virtuose wyze tel
kens minuten lang sprekend en be
wijzend dat Niets en Iets volstrekt
niet elkanders tegendelen behoe
ven te zijn."
Het was een kostelijke avond,
tijdens welke Jan van Loon uit Ba
vel voor het pièce de resistance
zorgde met een verder onbeschrijf
bare voordracht.
En elke avond vloeide er natuur
lijk liet bier in de stameneekes van
Bavel, waar de boerenmeid op een
koci ree en de meiskes behept
waren met lodderogen, lopende
oren, osseknieën en wat dies meer,
zoa's het in de onsterfelijke stu
dentenliederen wordt gezongen.
Zaterdagsavonds volgde er weer
een avond, thans voor het grootste
deel verzorgd door het Bavelse
koor onder leiding van meester
van der Poel, die het bestond om
een prachtige operette op te voe-
hen. Een operette, zoals ze alleen
in Brabant kunnen maken en op
voeren. Het was ongelofelijk ple
zant. De avond werd besloten met
de majestueuze bel-canto van Piet
Aarden. Het was prachtig.
Wij hopen dat wij U een klein
beetje hebben ingelicht over dit
Brabantse feest, dat een weldaad
is voor iemand die uit de on-Bra-
bantse plaats Waalwijk komt.
Laten we U nu iets vertellen over
de apotheose van het kamp
DE LANDDAG.
Natuurlijk begon rle landdag met
een plechtige H. Mis, opgedragen
door Moderator A. Bertcns en bij
gewoond door honderden en hon
derden studenten en oud-studen
ten. Na de H. Mis vond de plech
tige Landdagvergadcring plaats.
De praeses van het Gilde, de heer
Glemens Raming, sprak een kort
woord ter opening en ter inleiding
van de geestelijke vader, mgr dr de
Brouwer, „den doctor", die van 'f
25-jarig bestaan van het Gilde zei:
„Hoe bestaat het". Anton v. Duin
kerken hield de feestrede: De toe
komst van de Brabantse intellec
tueel. Hij waarschuwde voor het
dreigend isolement van de intel
lectueel de intellectuelen zijn
geen aparte sociale stand. De
christelijke deugden zijn primair
niet het intellectualisme.
's Middags kwam vader Bisschop
Mgr Baeten naar Bavel om na een
plechtig Lof de nieuwe kapel van
de Hertoginne van Brabant in te
wijden De hele bevolking, alle ver
enigingen en d.e deelnemers aan de
Landdag gingen naar de hei, waar
monseigneur de kapel inzegende
en Glemens Raming haar overdroeg
aan Bavel.
Tn het patronaat sprak Drs A.
van der Poel, de voorzitter van
Brabantia Nostra en lid van de Ge
deputeerde Staten, de landdagrede
uit. Hierna voerde prof dr de Quay
het woord.
En toen begon het feest pas goed.
Tn de grote houtzagerij was er een
echte Brabantse koffietafel met
veel lawaai en veel leut. De Ba
velse harmonie onder de even on
verwachte als bezielende leiding
van Jo Bcdaux blies dat het 'n lust
was en de Siemer werd er erc-
monseigneur.
De Siemer werd toegezongen met
„Wees welkom, ZeerEerwaarde
Heer" op de tonen van het foei
lelijke z.g. vaderlandse lied „Wien
Neerlands bloed etc."
De toneelgroep van St Leonar
dos, de studentenvereniging die,
zoals gewoonlijk weer de toon aan
gaf, voerde op de hei voor een sug
gestief decor van Gijs Vlamings,
het Griekse treurspel-inct-een-hap-
py-end Alkestis van Euripides op.
Het was goed gespeeld en de be
langstelling, naar ruwe schatting
2500 mensen was buitenge
woon.
Toen Alkestis weer ten leven was
gewekt en het spel dus afgelopen,
ging het feest door in het dorp
met veel bier, veel pleizier in een
heerlijke Brabantse ongedwongen
gemoedelijkheid.
De herinnering was schoon en
de weemoed groot, toen we naar
Waalwijk terug gingen.
S. v. A.