DOKIE DURF in
Baal duikt op:
DE HAVENS IN SPRANG-CAPELLE
BUITENLAND.
DE SP00RSL00T
HOE VREEMD KAN LOPEN
IN DE WERELD.
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 13 AUGUSTUS 1951
Vormen EEN TELKENS TERUGKEREND PROBLEEM
De gemeenteraadsleden wisten er ook geen afdoende
oplossing voor.
ring en sommige trams moesten
gewoonweg andere routes volgen.
Zeventig gemalen, die in Amster
dam 't water op peil moeten hou
den, konden ondanks het feit dat
ze op volle capaciteit werkten, de
enorme watermassa's niet verwer
ken.
De grote natuurrampen, die over
geheel de wereld de afgelopen
week hebben plaats gehad, worden
door deskundigen geweten aan
zonnevlekken, dit zijn vuurerrup-
ties, een soort vulcanische uitbar
stingen op de zon.
NATUURRAMPEN.
Wanneer in ons land eens een
keer 'n abnormaal hevige regenval
plaats heeft, dan denken we al dat
het erg is; in het buitenland daar
entegen nemen dergelijke natuur
rampen vaak monstrueuze afmetin
gen aan. Zo was het ook de afge
lopen week. Allerwege bereikten
ons berichten over natuurrampen.
In het Noord-Italiaanse Alpenge
bied heeft de zware regenval een
bergstroom buiten zijn oevers doen
treden; na een dijkbreuk stortte een
30 meter hoge muur van modder en
water zich op een dorpje, de stroom
verwoestte huizen en sleepte men
sen met zich mee. Negentien doden
betreurde men bij deze ramp, 26
personen werden vermist en naar
schatting zijn er 200 gewonden.
Spoorwegverbindingen werden in
dit Alpengebied verwoest, tunnels
werden versperd, telefoon- en tele
graafkabels werden over grote
lengten vernield. In midden-Italië
deden zich aardschokken voor,
waarbij zich in het binnenste der
aarde energie ontwikkelde die ge
lijk stond aan de ontploffing van
enkele atoombommen.
In Parijs kreeg men ook 'n wolk
breuk op z'n hoofd, Australië en
Zuid-Wales zijn met sneeuw bedekt
en Texas wordt door een enorme
hittegolf geteisterd.
KOLENKWESTIE
IN WEST-DUITSLAND.
De waarnemend kanselier van
West-Duitsland heeft verklaard uit
het gezagsorgaan voor het Roerge
bied te treden, wegens buitenge
wone moeilijkheden die er gerezen
zouden zijn. Het gezagsorgaan had
namelijk met algemene stemmen,
uitgezonderd West-Duitsland, het
West-Duitse verzoek afgewezen om
het verplichte uitvoerquotum voor
West-Duitsland van steenkool te
verlagen.
De waarnemend kanselier, Blü-
cher, verklaarde dat West-Duits
land, door foutieve politieke beslui
ten van anderen, zijn agrarisch
achterland, n.l. Oost-Duitsland, had
verloren en nu zijn productie en
uitvoer aanzienlijk moet verkorten
om in leven te kunnen blijven. Dit
was niet mogelijk indien de indus
trie werd gehinderd door een ern
stig gebrek aan kolen. Terwijl West-
Duitsland gedwongen wordt jaar
lijks 25 millioen ton kolen uit te
voeren, is het door schaarse ge
dwongen Amerikaanse kolen in te
voeren die drie of vier maal duur
der zijn.
w.
VRAGEN EN MENINGEN
van onze lezers
32)
De huishoudster van professor Onsnor hield niet
van telefoneren, maar nu deed zij het toch. De pro
fessor was verdwenen. Er moest iets vreselijks zijn
gebeurd, want de professor ging nooit uit. Daar de
huishoudster een vrouw was die nadacht, belde zij
Dokie Durf op. Zij had zijn kaartje nog. Hij was im
mers de laatste bezoeker geweest.
Dokie schrok toen hij van de verdwijning van pro
fessor Onsnor hoorde. „Baal is mij een slag voor ge
weest" gromde hij. Hij herinnerde zich nu een ad
vertentie in de krant. „Wetenschappelijke werkers
gevraagd" stond daar. En een adres in een achter
buurt dat hem was opgevallen. „Dit moet ik even
bekijken", zei de detective veelbetekenend toen hij
de advertentie in een legger terugvond.
persconferentie zijn mond voorbij
gepraat door te verklaren dat Per-
zië geen enkele oplossing zou aan
vaarden waarin de nationalisatie-
wet niet geheel wordt erkend. Het
enige alternatief is „bloed en vuur"
zei hij. U kunt er van overtuigd
zijn, riep hij uit, dat 99 percent van
de Perzische bevolking achter Mos-
sadeq staat. Alleen hierdoor hebben
de communisten geen succes. Niet
temin waarschuwde hij, dat indien
Mossadeq, door welke politieke
stroming dan ook, wordt ten val
gebracht, het Perzische volk naar
hulp van Rusland zal uitzien.
IN KAESONG.
Vorige week zagen de onderhan
delaren van de U.N.O. in Kaesong
een compagnie gewapende commu- deren vervoeren, dan waren de
nisten marcheren; dit was voor hun onkosten veel te groot De firma
een reden de onderhandelingen af Sneep stond of viel met de haven
te breken en van de communisten j Ging .men dus op de suggestie van
de heer Genuit in, door een-van de
havens maar te verwaarlozen, dan
de garantie te vragen dat iets der
gelijks niet meer zou gebeuren. De
communisten verklaarden het een
en ander en beschuldigden langs de
neus weg de Geallieerden van een
zelfde tekortkoming; hiermee nam
Ridgway nog geen genoegen en liet
het zo ver komen dat de communis
ten vroegen de onderhandelingen
weer te beginnen. Eindelijk heeft
Ridgway toegestemd en zo begon
nen Vrijdag de besprekingen weer,
die die dag zeer lang duurden. Maar
nog steeds is tot nog toe geen resul
taat bereikt over het eerste punt
van de agenda: de bufferzone.
De vergadering, die de raad van de gemeente Sprang-Capelle
Vrijdagavond hield, stond in het teken van de havens. Sprang-
Capelle is twee havens rijk; wij zeggen rijk, maar of het wer
kelijk een benijdenswaardig bezit is, betwijfelen wij, nu we de
besprekingen van deze kwestie in de raad (voor de hoeveelste
keer zou dit al zijn?) weer meemaakten.
EEN BODEMLOZE PUT.
IN PERZIË.
In Perzië is de toestand op het
ogenblik zo, dat de beide delegaties
uit hun midden een commissie heb
ben benoemd die zal trachten zo
spoedig mogelijk een oplossing te
vinden voor de ontvangstbewijzen
die de kapiteins der schepen moe
ten afgeven als ze olie innemen in
Abadan. Perzië eiste dat deze ont
vangstbewijzen gericht worden aan
de Perzische Oliemaatschappij, ter
wijl de Britten dit weigeren.
Makki, de voorzitter van de Per
zische Olieraad, die nog al een heet
hoofd schijnt te zijn, heeft op een
Het was, naar het scheen, de be
doeling dat wethouder Dr. Winkel
man deze vergadering zou praesi-
deren. Maar nauwelijks had hij het
gebruikelijke gebed gezegd, of bur
gemeester Smit verscheen en die
had een ambtsketen om.
Afwezig waren de heren De Bas,
Vos en Oerlemans.
Laten we beginnen met te zeggen
dat alle punten, behalve dat betref
fende de havens, zonder enige op-
of aanmerking werden aangenomen.
„Mijne Heren, 't is weer zo ver",
aldus kondigde de voorzitter do be
handeling van de havenkwestie aan.
En volkomen overbodig stelde hij
toen de vraag: is er soms iemand
die hier het woord over verlangt;
terwijl hij en iedereen wist dat
hierover wel het een en ander ge
zegd zou worden.
Het begon met de heer Ros, die
het erg vond dat er alweer 6000.
moest gespendeerd worden voor de
haven, terwijl men toch wist dat
dit om de twee a drie jaren terug
zou keren. Deze toestand was aldus
onhoudbaar. De haven slibde tel
kens weer opnieuw vol, en moest
men wachten op de afdamming van
de Amer, dan kon dit nog wel 15 a
20 jaren duren. Zou er geen ander
middel gevonden kunnen worden,
dat een oplossing bracht?
De heer Genuït sloot zich volko
men bij de heer Ros aan. Hij vroc|'
zich afwegen de voordelen van
het behoud van de havens op tegen
het bedrag dat er aan werd uitge
geven. Kon men dan niet écn haven
intact laten. Waren de voordelen
voor Oerlemans werkelijk zo groot.
Ook de heer Timmermans onder
schreef het standpunt van de ene
haven
De voorzitter kon inderdaad veel
van wat de lieren zeiden, onder-
Schrijven. Telkens zouden deze
kosten terugkomen en misschien
was dit bedrag nog niet eens vol
doende. Hij wilde er geen doekjes
om winden Er was echter geen
vergadering van B. en W. of er
werd over dit probleem gesproken.
Men had gedacht één man aan te
stellen, een flinke zolderschuit aan
te schaffen en zo de havens in een
goede toestand te houden. Men zon
ook een kleine baggermachine aan
kunnen schaffen; men zou dit werk
aan een ploeg kunnen uitbesteden,
zoals meer gebeurd was.
De fa. Oerlemans had nu reeds
veel onkosten met deze slechte ha
ven; was de haven weg en moest
men via een andere haven de goe-
verjoeg men de industrie, die toch
ook hoog nodig was.
Zou het voor de fa. Oerlemans
werkelijk zo'n bezwaar zijn, vroeg
de beer Genuït, wanneer zy vanaf
Capelle haar hout moest vervoeren.
De fa. Oerlemans, aldus de heer
Ros. kan zonder haven haar be
drijf niet laten functioneren; een
houtzaak moet aan het water lig
gen.
Tot nu toe hoor ik alleen maar
voordelen opsommen voor de fa.
Oerlemans, zei de heer Genuït!
maar staan er voor de gemeente
voordelen tegenover deze onkos
ten
W aarop de lieer Ros weer ver
zuchtte dat hij zou willen dat men
in de gemeente meer van dergelij
ke industrieëi had, en de voorzit
ter beaamde dat 't inderdaad niet
prettig zou zijn, wanneer men de
industrieën zag verdwijnen.
Wethouder Winkelman merkje
op dat er nergens een gemeente
was, die direct kon zeggen wat
voor concreet voordeel een haven
haar opleverde en nergens was
ook een haven afdoende te verzor
gen. Hij sulglgereerde de havens nu,
uit te baggeren en dan een arbei
der aan te stellen die ze bijhield,
maar hierop repliceerde de heer
Dekkers dat één man geen twee
havens bij kon houden, terwijl de
voorzitter het tegendeel wel dacht;
bij hoefde immers alleen maar de
banken, die door het liggen van de
schepen gevormd werden, op te
ruimen. De heer Ros vulde deze
suggestie enigszins aan door voor
te stellen eerst de haven boven
voor een gedeelte goed te bagge
ren en dan een werkman aan te
stellen die een vaargeul beneden
open hield en de zaak boven ook
bijhield.
Met een sluis zouden we ook ge
red zijn, dacht de voorzitter en de
heer Ros was van mening dat men
evengoed nu ineens 160.000 g-ulden
kon uitgeven als in de loop van
twintig jaar.
Er werd nog even over en weer
gepraat, tot men weer by het voor
stel belandde dat, werd het uitge
voerd, nog maar „een stofke aan
de wegschaaf' zou zijn, aldus een
rapport.
De heer Winkelman wees er nog
op, dat wanneer men in de toe
komst maatregelen nam, het steeds
toch even duur zou blijven.
Tenslotte besloot men toch maar
voor deze keer zijn stem aan het
ZO IETS LELIJKS
BIJ ZO VEEL MOOIS.
„Wandelaar" schreef ons de vol
gende brief over de Spoorsloot, en
wij twijfelen geen moment of hij
vertolkt een grief die algemeen is
onder de Waalwijkers.
Mijnheer de Redacteur,
Het is een genot als men de nieuw
aangelegde straten en wijken van
Waalwijk doorwandelt. Waalwijk
heeft bepaald een ander aanzien en
entrée gekregen. Onbegrijpelijk is
het dat bij al die schone aanleg van
park en plantsoen de z.g. Spoor
sloot zich weet te handhaven. Als
men daar langs wandelt is het (zo
trof schrijver dezes het tenminste)
bijna niet mogelijk om in je nor
male doen te blijven. Wat voor
pestwalm die sloot uitwasemt is ge
woonweg niet om te zeggen.
Laat men toch zo spoedig moge
lijk, bij alle schone dingen die hier
tot stand komen, die sloot dempen,
waardoor dan meteen 't inademen
van een dergelijk kennelijke be
dorven lucht afgelopen is.
Met dank voor de opname,
Wandelaar.
Tot zover „Wandelaar", die zelfs
nog wel krachtiger uitdrukkingen
gebruikte om zijn afkeer lucht te
geven.
„Wandelaar" heeft volkomen ge
lijk; deze sloot ontsiert de gemeen
te in hoge mate en het zou 't beste
zijn als hij gedempt werd, zoals ge
beurd is met de sloot ten Noorden
van de lijn, tussen Putstraat en
Stationsstraat. Maar de sloten aan
beide zijden van de lijn, vanaf het
Westeinde tot aan het Afwaterings
kanaal zijn eigendom van de Spoor
wegen, uitgezonderd het gedeelte
ten Zuiden van de lijn, tussen Put
straat en Stationsstraat. Zelfs het
gedeelte ten Noorden van de lijn
hier, is eigendom van de N.S. en is
met toestemming van deze gedempt.
Het ligt ongetwijfeld in de be
doeling van het gemeentebestuur
op den duur de sloten te dempen,
(ze zullen ze wel niet als fraaie
stadsgrachten, beschouwen) zeker,
hopen we, aan de Noordzijde. Maar
dit gebeurt niet in een vloek en een
zucht.
Neen, ons grote bezwaar richt
zich tegen de vuilnisbelt die men
midden in de gemeente gaat op
richten; wij bedoelen het dempen
van de Zuidelijke sloot bij de Put
straat met vuilnis! Over stank ge
sproken, „wandelaar"Vraag
het de bewoners van de omgeving
daar maar eens; vraag het de col
lega-wandelaars die op een heer
lijke, koele, frisse zomeravond over
de Parallelweg gaan en zich plot
seling a.h.w. zien stuiten tegen een
muur van stank.
Dit artikeltje is allerminst fris
en wij schrijven ook liever over iets
anders, dan lopen we tenminste niet
het gevaar dat ons direct het eten
niet smaakt, maar we moeten nu
eenmaal noodgedwongen de vraag
stellen: Is hier niets aan te doen?
Kan men het vuilnis nergens an
ders kwijt als op deze plaats, naast
de mooiste weg in onze gemeente?
In v.m. Baardwijk is men blij van
deze jarenlange plaag verlost te
zijn, maar hier aan de Parallelweg
is de ligging van de vuilnisbelt nog
hindelij ker.
voorstel te geven (de lieer Ros
echter node en de heer Genuït in
de hoop dat in de toekomst de
kosten minder zouden worden),
terwijl het gemeentebestuur infor
maties zou inwinnen, voornamelijk
naar de kosten en de mogelijkheid
van een kleine baggermachine; dit
zou, aldus de heer Winkelman, de
enige manier zijn om goed bevaar
bare havens te houden.
Bij de rondvraag wees de heer
Kraak er op dat het volkomen on
juist was dat men volgens de nieu
we telefoongids in geval van brand
eerst dhr. van Willigenburg moest
bellen, terwijl bij y. Wijlen toch 't
materiaal stond. In de praktijk
echter zou men toch het eerst de
heer v. Wijlen bellen, aldus de
voorzitter, terwijl men dit boven
dien in een volgende uitgave van
de gids zou veranderen.
Hierna werd deze vergadering
gesloten.
ZEEPOST.
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden.
- De data, waarop de corresponden
tie uiterlijk ter post moet zijn be
zorgd, staan, tussen haakjes, achter
de naam van het schip vermeld:
Indonesië m.s. „Oranje" (21 Aug.)
Nieuw-Guinea m.s. „Roebiah"
(16 Aug.)
Antillen s.s. „Grote Beer"
(15 Aug.)
Suriname m.s. „Stentor"
(28 Aug.)
Canada s.s. „Rijndam" (16 Aug.)
Ausralië s.s. „Grote Beer"
(15 Aug.)
„LISTEN AND SPEAK".
In den vervolge zullen de Engel
se lessen voor Nederlanders, die op
Maandag en Donderdag van 18 uur
tot 18.15 uur over de derde lijn van
de radiodistributie worden doorge
geven, op Zaterdag worden her
haald van 17.30 tot 18 uur.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Naar het Engels.
17)
De zoon van de Indische Prins
was ook door Lord Murch uitge
nodigd, maar Hamaioon had reeds
een andere afspraak, wat een ware
teleurstelling was voor Lady Murch
want de jongeman werd algemeen
in haar kring als een aanwinst be
schouwd, terwijl dit van zijn vader
niet bepaald gezegd kon worden.
Vanavond was de oude man
dan al extra stil en ongezellig, zei
haar ladyschap tegen haar echtge
noot, nadat de gasten vertrokken
waren. Hij keek somber, ja bijna
nijdig. Dat had je eens moeten zien
toen ik hem zo even plaagde met
die keer, dat hij „verdwaald" was
en dat de chauffeur van mr Ches-
ney hem in de tuin van „Green-
lands" was tegengekomen.
Och, dat is nu eenmaal de uit
drukking van zijn gezicht. We moe
ten er allen wel genoegen mee ne
men, zoals de natuur ons geschapen
heeft.
Intussen liep Shere Khan met
verwonderlijke snelheid over de
weg naar Northmarch. Hij was Ge
orge voorbijgegaan met een zacht
„Goede avond" en even later ver
dween hij tussen het struikgewas.
Zó vervuld was Idris van zijn
eigen gedachten, dat hem dit feite
lijk ontging en hij kalm voortliep.
Toen hij al weer een heel eind door
het kreupelbosje was, kwam de ou
de man te voorschijn en volgde
hem.
Shere Khan was zeer bejaard,
maar als jonge man reeds waren
zijn handelingen beïnvloed door
een verterend verlangen om de ju
welen in zijn bezit te krijgen -en
wraak te nemen op degene die
naar hij 't er voor hield ze on
rechtmatig geërfd had. Vele van de
stenen hadden nog een speciale
waarde in z'n oog, als zijnde afkom
stig uit tempels, zodat ze wonder
kracht bezaten om te helen en te
genezen. Want, in tegenstelling met
de erflater, zijn broer, Kurim Khan
was hij ondanks zijn leven van stu
die en onderzoek, heiden gebleven.
De oude man was voorzichtig. Nie
mand, behalve dan misschien zijn
zoon, zou vermoeden, dat hij het
was, die degeen had gedood, die in
het bezit was van de juwelen.
Hamaioon had zorgvuldig verbor.
gen gehouden voor zijn vader, wat
hij wist van de juwelen, anders zou
het de oude heer wel bekend zijn,
dat niet Chesney in het bezit van de
schat was. Maar toen hij op de
avond van het bal bij de Caterhams
Chesney daar had zien weggaan
met het topazen halssnoer, het kost
baarste, het heiligste onder alle ju
welen, had hij die gehouden voor
degeen, die de hele .schat bezat.
Shere Khan was een oud man en
zijn familie stierf uit. Er was nie
mand, die later de juwelen op hun
juiste waax-de zou kunnen schatten,
zijn enige zoon óók niet. Hij was
dus tot de droeve erkenning geko
men, dat hij de stenen eerst gevon
den had, nu het te laat was. Maar
het was niet te laat voor wraakne
ming op de gehate man van het
gehate ras, die op onbegrijpelijke
wijze tot eigenaar was gewoi-den.
Daar hoorde hij een licht geritsel
in de struiken. Een lange donkere
gedaante bewoog zich langzaam in
de richting van „Het Eenzame
Water". Toen trad de duisternis in.
Met tijgerachtige lenigheid sprong
de oude man op zijn prooi af. Door
het onverwachte van de aanval had
hij de tegenpartij makkelijk op de
grond geworpen, zette hem de knie
op de boi'st en kneep hem de keel
dicht.
Maai- daar kwamen voetstappen
naderbij. De maan kon wel weer
haar lichtstralen gaan werpen. Als
een pijl uit de boog vluchtte de
Prins in de richting van „Green-
lands".
Wat is het ellendig donker,
dacht Chesney. Ik geloof zo waar,
dat ik verkeerd gelopen ben. Had
ik maar gereden.
Ineens overviel hem een gevoel
van zó grote zwakte, dat hij on
danks de weersgesteldheid, 'n paar
minuten rusten moest.
Hij zocht een vrijwel beschut
hoekje, spreidde zijn jas uit *op de
grond en ging zitten.
Wat was dat? Zijn hand raakte
een andere hand, nog warm, maar
als verstijvend door de koude van
de dood. Met bovenmenselijke in
spanning wist hij zijn zelfbeheer
sing te behouden en haalde zijn lu
cifers te voorschijn.
Was dit de man die hij vier jaar
geleden gedood had? Was het de
vrouw, wier angstkreet van die
ochtend hem nog in de oren klonk?
Een uur later kwam Chesney op
„Greenlands" en begaf zich regel
recht naar zijn zaakwaarnemer.
Haal mij wat cognac, zij hij
tegen zijn lijfknecht, die wel had
gemerkt hoe bleek en ontdaan zijn
heer er uitzag.
De man kwam onmiddellijk met
het verlangde terug en begon:
Sir
Geen antwoordHij maakte
Chesney's booi'd los en voelde naar
zijn hartslag. Harold Chesney was
dood.
HOOFDSTUK XXIV.
Ruth, begon de dominéé, toen
hij de ontbijtkamer op de pastorie
binnenkwam, er is heel droevig
nieuws van „Greenlands".
Ruth vroeg zich al af wat er nu
weer voor treurigs zou wezen. De
gordijnen waren al neergelaten
sinds George's lijk, vroeg op de mid
dag, boven naar zijn eigen kamer
was gedragen. Er waren al bloemen
gekomen zoals seringen, lelies en
camelia's, allemaal uit de kassen
van de Caterhams, de Clintons en
andere kennissen.
Ruth was juist weggegaan bij
haar neef op de kamer en zat nu
daar, er zich steeds weer in verdie
pend wie George toch dat leed kon
hebben aangedaan.
Wat is er dan op „Greenlands",
vader?
Mr. Legarde ging naast haar zit
ten, nam haar hand in de zijne en
sprak:
Ons eigen verdriet mag ons im
mers niet ongevoelig maken voor
de di-oefheid van anderen. Jong, als
je bent, heb je dit ook altijd in
practijk gebracht, en nu had ik
graag dat je naar Alicia Corrigall
ging en haar de tijding meedeelde.
Zij is juist de geschikte om 't weer
over te brengen aan Mrs. Hopemere.
Wat is er dan toch, vader?
Mr. Chesney is dood. Hij is
gistei-avond plotseling overleden
bij een aanval van het hart. Hij had
gedineex-d bij Loi-d Murch en was
naar huis komen lopen. Even later
vond de lijfknecht hem dood in zijn
stoel.
Ik zal het Alicia vertellen, va
der.
Ruth wist dat de tijding niet zo'n
slag zou zijn als Mr. Legarde ver
moedde.
Miss Legarde zegt dat zij er
erg naar verlangt u te zien, Miss.
Alicia hief het hoofd op van het
kussen. Ze had heel de dag te bed
gelegen sinds ze van „Greenlands"
gevlucht was en bij het aanbreken
van de dag langs het klimop weer
naar haar kamer was geklommen.
Zeg tegen Miss Legarde dat ik
haar heel graag ontvangen zal.
Alicia, ik moet je iets vertel
len, begon Ruth.
Zeker over George? Waar is
hij? Wat hebben ze met hem ge
daan?
Ruth liet het hoofd rusten op het
kussen naast Alicia en bax-stte in
tranen uit.
O, Alicia - George had je brief
je nog niet gekregenHij zal 't
ook nooit meer krijgen: George is
daar heen gegaan waar hij geen pijn
en geen verdriet meer voelen zal.
Is hij dood?Dan kunnen
ze hem dus niet meer vervolgen!
Wat praat je toch, Alicia? Wat
weet je?
O, Harold Chesney heeft hem
gedood, riep Alicia, of haar ineens
de vreselijke oplossing inviel. Is hij
nog in leven?
Ik kwam je juist vertellen dat
Harold dood is.
Is Chesney dood?Heeft
George hem gedood?
Neen, hij is dood in zijn stoel
gevonden toen hij op „Greenlands"
terug was. Hij had een hartkwaal,
en de dokter zei dat Chesney, of te
veel had geleden van de koude, of
dat hij een grote schok had door
staan.
Alicia was bezwijmd.
Diezelfde avond nog zond domi
néé Legarde een telegram aan Denis
Hopemere, die- natuurlijk eerst de
volgende dag in Wyviridge kon we
zen. Hij zou dan de tijding van
Chesney's dood aan zijn moeder
moeten meedelen, want zodra Ali
cia uit haar flauwte was bijgeko
men, viel zij in een ijlende koorts
die steeds heviger werd gedurende
de nacht en de daaropvolgende dag.
Mrs. Hopemere paste haar nichtje
op en ontdekte toen hoe Alicia's
voeten gewond waren.
Wordt vervolgd.
ARBEIDSBUREAU WAALWIJK.
WORDEN GEVRAAGD
Schoen- en Leder.
Flex, aflapper.
Mach.-zwikker
Schoenstikstex-s-plakstei-s (fabr.)
Vrije beroepen.
Jongste kantoorbediende met
MULO-opl. (mannel.)
Voeding- en genotmiddelen.
L.l. bakker.
BIEDEN ZICH AAN
Bouwvakken
Timmerlieden
L.l. Timmerman.
Metselaars
Grondwerkers
Opperlieden
Bouwvaksjouwers
Hout, Kurk, Slroo
Meübelstoffeei-der
Kleding en reiniging.
Kleermakers.
Schoen- en Leder.
Zoolleerstanzer
Stikkers (lederwaren)
Stikmeester
Ass. stikmeester
Hand-perforeerder
Handzwikkers
Machinezwikker
Randenikranimer
Overhalers
Doorzetters
Aanklopper
Zolcngroever
Opzolers
Gliitter
Hakken bouwers.
Hakbekleder
Schrooiers
Zolenschuurder
Zolenbimser
Hakkenschuurder
Leestensorteerder
Uitpoetser
Ophaler
Controleur ophalery.
Inpakker
Expeditieknecht
Werkmeester onderwerkafdeling
Overleersnijders
Modelmaker
Huidenspanner
Strijker
Hakkenzetter (bouten en leren).
Sjouwers looierij (voor nathuis
en droogzolder)
Metaalnijverheid.
Machinebankwerkers
Constructie-bankwerkers
Metaaldraaier
Stempelmaker
Automonteurs
Stoker
Rijwielreparatcur
L.L. automonteur
L.l. Machine-bankwerker met
Ambachtsschool opl.
Vrije beroepen.
Vrouwelijke kantoorbedienden
met MULO opl.
Boekhouder
Verkeer.
Diverse chauffeurs
Bezorger.
Aanmelden dagelijks tussen 9 en
12 uur v.m. op het Arbeidsbureau
te Waalwijk, Grotestraat 339, Te
lefoon 2131.
Deze bekendmaking is geldig
t.m. 18 Augustus 1951.
ABONNEERT U
OP DIT BLAD.
