Spoxt. R.K. Vrouwengilde DOKIE DURF in Boris Baal duikt op: HET HUIS ZONDER SLEUTELS. DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 28 SEPTEMBER 1951 6 Afdeling Waalwijk werd in een druk bezochte vergadering opgericht. Merfris uw mond en geniet van de geionde, verkokende dee* 6 3 RAT noch MUIS ber voor de kinderen van 9 tot 14 jaar. Mogelijk ook zouden de Ou den van Dagen niet vergeten wor den. Zondag 28 October had dan de slotavond plaats met de opvoering van een cabaret-revue. HET WINTERPROGRAMMA. Het ontwikkelingswerk van de K.A.B. voor 1951/'52 had tot alge mene titel „Wij en het Communis me" Op 6 November kwam de Mont- fortaan Pater Adam spreken over „Geloof of Surrogaat". Op 10 December Pater Fidentius met „Beest of Geest". Op 14 Januari Jef de Brouwer met „Tehuis of Kazerne". Op 4 Februari een nog onbekend spreker met „Horde of Orde". Op 10 Maart Piet Vriends met „Afweer en Aanval" en op 6 April zou een nog onbekend spreker ko men spreken tot slot over „De taak van de Katholiek in de huidige samenleving". Het winterprogram vermeldde vervolgens op 1 December een St. Nicolaasfeest; half Januari zou „Baardwijks Toneel" voor de K.A.B. een uitvoering geven; op 6, 13, 20 en 27 Februari zou er een kadercursus gehouden worden; de Vastenavond zou gevierd worden met dansen, en half-Vasten met de film „De Dui vel in het Klooster" van de K.A.B.- filmcentrale. Medio April zou D.V.S.V. weer optreden; het St. Jozef feest zou weer in ere worden hersteld. Eind April zou de jaarvergadering plaats hebben. Dit is in het kort de activiteit van de K.A.B., zoals zij die in de ko mende maanden hoopt te ontplooi- en. Bij de rondvraag werd o.m de vraag gesteld hoe het zat met het jubileum van St. Crispijn. De voorzitter antwoordde hierop dat men getracht had het 40-jarig bestaan te vieren met een concours op 15 Augustus, maar hier was bij na geen belangstelling voor; men probeerde toen een zaalconcours te organiseren op 23 September, maai hier was maar één inschrijver voor. De verdere plannen waren nog niet bekend. En hiermee was men aan t einde gekomen van deze vergadering. Veel dames hadden aan de op roep van de initiatiefneemsters gehoor gegeven en woonden Dinsdagavond de oprichtings vergadering bij van het R.K. Vrouwengilde, afdeling Waal wijk. Mevr. Lambooy-Smeets, zonder wie dit initiatief nooit genomen zou zijn, was ook ter vergadering aanwezig en sprak als burgemeestersvrouw van Waalwijk het welkomstwoord. Zij was blij dat zo velen gehoor hadden gegeven aan de oproep. Enkele maanden geleden was het initiatief genomen en enige dames waren bereid gevonden het begin te helpen maken. Zij sprak de hoop uit dat, in de praktijk zou blijken dat met de oprichting in Waalwijk van het R.K. Vrouwen gilde in een behoefte werd voor zien Mevr. Lambooy vond het jammer dat zij Waalwijk ging ver laten, maar zij zou steeds met be langstelling de groei van de afde ling blijven volgen. Mevr. van Loon-de Jong die voorlopig de functie van presi dente zou vervullen, maakte de overige leden van het bestuur be kend, t.w. Mevr. Minke, vice-prc- sidente Mej. v. Slobbe, secreta resse Mevr. Hoffmans, penning- meesteresse Mevr. Pullens-v, Ga len voor Baardwijk Mevr. de Graaff voor de Antoniusparochie; Mevr. Teurlings voor Besoijen en Mevr. van Mierlo en Mevr. Dirks- Winthorst als leden. Dit bestuur, dat slechts voorlo pig was, zou een jaar aanblijven en dan zou de vergadering even tueel een nieuw bestuur kiezen. Als geestelijk adviseur was be noemd door de Bisschop de Zeer Eerw. Heer Pastoor A. v. d. Bre- kel, die momenteel in het zieken huis vertoefde. Na dank gebracht te hebben aan Mevr. Lambooy gaf Mevr. v. Loon het woord aan Mevr. Dubois, de vice-presidente van het Diocesaan Bestuur, die betoogde dat een goede huisvrouw, een goede moe der en een goed gildelid gemak kelijk samen konden gaan. Voor de oorlog kende men de R.K. Vrouwenbond, waarin alle Katholieke Vrouwen verenigd wa ren. Er zijn echter stemmen opge gaan dat men beter in groepen kon werken. En inderdaad is men tot de conclusie gekomen dat voor iedere standsgroepering een eigen bestuur met een eigen program noodzakelijk was. Zo waren ont staan de K.A.V., de Boerinnen- bond en het R.K. Vrouwengilde, die een binding vonden in het overkoepelende Kath. Vrouwen centrum. Oo~k in Waalwijk was plaats voor zo een vrouwengilde. Mevr. Dubois stelde de mannen gerust wij zijn geen „vergadervrouwen", zei ze. En zich tot de vrouwen richtend, zei ze U gaat rijker naar huis en U bent meer waard voor Uw man en Uw kinderen en Uw hele omgeving, wanneer U eens 'n paar uurtjes naar een ver gadering of iets dergelijks bent geweest. Wij moeten gezamenlijk pal staan tegen opvattingen die van de andere kant komen. Ons doel is het de vrouwen zich be wust te maken van haar macht heel de wereld te winnen voor Christus. Sprekend over de activiteit van het vrouwengilde wees Mevr, Du bois er op dat men het beste in kernen kan werken, welke kernen dan een bepaald actie-punt ne men, zoals ziekenapostolaat, zorg voor ouden van dagen, burenhulp, ontspanning grote gezinnen enz. Zij vestigde nog de aandacht op speciale cursussen die men zou kunnen volgen op godsdienstig en huishoudelijk gebied, betreffende de kinderopvoeding e. d., boven dien stonden ook leerzame en ont spannende excursies op het pro gram. Na een pauze, waarin een ver versing werd gebruikt, richtte Pa ter Kolster bet woord tot de aan wezige vrouwen. In uiterst fijnge kozen bewoordingen ontwikkelde de bekende spreker een aantal zeer rijke gedachten. Het prach- .tige verband van Gods Schep pingsplan, Gods idee en Gods be doelen met de wereld maakte hij duidelijk in een eigen taal, die zijn gehoor zeer aangreep. Hij zei veel mooie dingen over de mens als sociaal en de mens als solidair wezen bij wees op het dienstbaar zijn en bracht heel bet christelijk leven terug tot een zorg hebben zorg hebben voor het gezin, de naaste, voor bel zedelijk peil, zorg hebben voor de eigen vrouwelijke waardigheid en levensstijl. Tot slot van de vergadering deed Mevr. van Loon nog een beroep op de jonge vrouwen en deelde zjj mee dat men in October een tweede vergadering zou beleggen, waarin de diverse kernen gevormd konden worden. Wedstrijdprogramma voor Zondag 30 September a.s. Ie Klas A VelocitasAGOVV. EDO—DWS Enscherese BovsFrisia 't Gooi—GVAV ElinkwijkGo Ahead HaarlemHeerenveen de VolewijckersTheole DWS Ensch. Boys Elinkwijk Haarlem AG OW GVAV 't Gooi Heerenveen EDO Go Ahead Frisia Volewijckers Theole Velocitas le Klas B AchillesVSV Sn eekDOS WageningenAjax OosterparkersRCH Blauw WitEnschede Zwolse BoysVitesse LeeuwardenBe Quick Wageningen Ajax Be Quick Vitesse RCH DOS Leeuwarden Enschede Zw. Boys iSneek Achilles Blau,w Wit VSV Oosterparkers 4 3 1 0 7 4 3 0 1 6 4 3 0 1 (i 4 2 2 0 6 4 2 1 1 5 3 2 0 1 4 4 2 0 2 4 4 2 0 2 4 3 1 1 1 3 4 1 1 2 3 4 1 1 2 3 4 0 2 2 2 4 0 1 3 1 4 0 0 4 0 Dokie ontdekte al heel gauw een schip. De mannen aan dek wuifden hem vriendelijk toe. „Dit is het bewijs dat ik op het goede spoor ben" zei de detective. „Ik zal nu snel omkeren en de politie waarschuwen, dan kan de jacht op dit vaartuig beginnen. Onderduiken kan het gelukkig niet, zoals de éénmansduikboot.' Plotseling klonk een zachte, maar vastberaden stem achter Dokie..„We gaan nou netjes landen op dit schuitje", zei de sttem. Dokie schrok. Hij zag een revolver en zag de man die hem vasthield. „De chef laat nooit toestellen onbewaakt achter" grijnsde de kerel. „Toon kunsten vrind en land keurig op het dek van deze trawler". Dokie begreep dat een list hier niet zou helpen. De revolvers van Baals getrainde personeel gaan daarvoor veel te snel af. Dokie voerde daarom zijn landing uit vol gens de plannen van de ander. Ie Klas C NAC—RBC Ei ndhovenBW ADO—Juliana Willem II— Sittardia BleycrheideSVV FeyenoordMVV DHC—Quick NAC Feijenoord Juliana RVV Willem II Bleijerheide MVV Eindhoven Siltardia RBC ADO SVV Quick (N.) DHC le Klas D •NEC—Emma Xerxes—NOAD Hermes DVS—Sparta MauritsPSV VW—HBS Brabant iaLimburgia ClicvremontLonga VVV Hermes-DVS Limburgia NOAD Emma 'Sparta Maurits PSV LONGA Xerxes HBS Brabantia NEC Chevremont 2e Klas A TOP—SET S A RTOH el m o n d i a Zwaluw/VFCde Valk WilhelminaVeloe B KT W—DESK Woenseltie Spechten 4 3 1 0 4 3 1 0 4 2 1 1 4 2 1 1 4 2 1 1 4 2 1 1 3 1 2 0 3 2 0 1 4 2 0 2 4 1 1 2 4 1 1 2 4 0 1 3 4 0 1 3 1 0 0 4 4 4 0 0 8 4 3 0 1 li 4 3 0 1 3 2 1 0 5 4 2 1 1 5 3 1 2 0 4 4 2 0 2 4 4 2 0 2 4 4 2 0 2 4 4 1 1 2 3 4 1 0 3 2 4 1 0 3 2 4 0 1 3 1 4 0 0 4 0 4 4 0 0 8 4 3 1 0 7 4 3 0 1 6 4 3 0 1 6 4 3 0 1 6 4 3 0 1 li 4 3 0 1 6 4 2 0 2 4 4 1 1 2 3 4 1 0 3 2 4 0 1 3 1 4 0 1 3 1 4 0 0 4 0 4 0 0 4 0 DESK 3 3 0 0 6 Helmondia 2 2 0 0 4 De Spechten 3 2 0 1 4 Woensel 3 2 0 1 4 Veloc 3 1 1 1 Wilhelmina 3 1 1 1 3 RKTVV 3 1 1 1 3 TOP 3 1 1 1 3 De Valk 3 1 0 2 2 SET 3 1 0 2 2 Sarto 3 1 0 2 2 Zwaluw VFC 4 0 0 4 0 3e Klas B DongenReusel Sport WSCODC GUDOKKorvel Concordia SVDHeusden BladellaBaardwijk OJC—OSS '20 ODC OSS Reusel Sp. WSC Dongen Heusden Baardwijk Bladella Conc. SVD Gudok OJC Korvel 3e Klas C SCO—WVO RKFCRKC HieronymusSteenbergen BSC—VES '35 RoosendaalHERO VirtusBoei meer Boeimeer SCO Roosendaal WVO VES RKC HERO Virtus Hieronymus RKFC BSC Steenbergen 4e Klas D Vlijm en se BoysWaspik Vcerse BoysHaarsteeg RWB—Nieuwkuijk Wit Zwart—RKDVC RWB Haarsteeg Veerse Boys Nieuwkuijk RKDVC Wit Zwart VI ij m Boys Waspik Raamsdonk 4e Klas E Uno AnimoWSJ Best VooruitGSBW VOAB—NEVELO Ons VIOS—Velocitas '31 OisterwijkBroekhoven Res. 3e klas B DESK 2—SET 2 GW 2—BW 4 ODC 2—WSC 2 RKC 2—OJC 2 3 3 0 0 6 2 2 0 0 4 3 2 0 1 4 3 1 2 0 4 3 2 0 1 4 3 1 1 1 3 3 1 1 1 3 2 1 0 1 2 3 1 0 2 2 3 1 0 2 2 3 0 0 3 0 3 0 0 3 0 3 3 0 0 6 3 2 1 0 5 4 2 1 1 5 3 2 0 1 4 4 2 0 2 4 3 1 1 1 3 3 1 1 1 3 3 1 1 1 3 3 1 0 2 2 3 1 0 2 2 3 0 1 2 1 3 0 0 3 0 2 2 0 0 4 3 2 0 1 4 3 2 0 1 4 3 2 0 1 4 2 1 0 1 2 2 1 0 1 2 3 1 0 2 2 3 1 0 2 2 3 0 0 3 0 onfsnapf aan bef onweerstaanbare FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". Door EARL DERR BIGGF.RS. VERTALING VAN P. OREILLE. 10)Ik waag het", glimlachte Barba ra „Zou dat lieve vadertje niet blij zijn als ik daar Maandagavond plotseling voor hem sta?" .Beste meid, iedereen zou blij zijn als je plotseling voor hem stond, wanneer dan ook zei de ka pitein galant. Er was veel waars in wat de ka- pitin daar zei, peinsde John Quin- cy. Tot nu toe was er weinig ro mantiek in zijn omgang met meis jes geweest; hij was gewoon ze al> medespeelsters bij tennis of golf te beschouwen, of als vierde bij brid ge. Barbara was anders. Er was een verlokkende gloed in haar blauwe ogen, iets van het eeuwig vrou welijke in al wat zij deed of zei en John Quincy was niet van hout. Hij was blij, dat ze met hem meeging, toen hij van de tafel opstond. Zij gingen aan dek en leunden tegen de verschansing De avond was gevallen, er was geen maan en de Stille Zuidzee leek John Quincy de zwartste, nijdigste oceaan, die hij ooit gezien had. Somber stond hij er naar te staren. „Heimwee, John Quincy?" vroeg Barbara. Zijn ene hand rustte op de verschansing. Zij legde de hare er op. Hij knikte. „Het is vreemd, ik ben veel in het buitenland geweest, maar ik heb het nooit zo gevoeld. Toen het schip vanmorgen de ha ven uitvoer, huilde ik bijna." „Het is niet zo heel vreemd", zei ze zacht. „Je betreedt nu een vreemde wereld, niet de wereld waar het verstand regeert. Hier geeft het hart ons de loop aan. Mensen waarvan je houdt, doen de vreemdste, onredelijkste dingen, eenvoudig omdat hun verstand slaapt en hun hart snel klopt. Toe, bedenk dat, John Quincy." Er was een vreemd ernstige toon in haar stem. Plotseling verscheen naast hen de witte gestalte van Harry Jennison. „Loop je mee op?" vroeg hij. Een ogenblik zweeg ze. Toen knikte ze. Over haar schouder zei ze onder het gaan: „Moed houden, John Quincy." Hij zag haar na, wat geërgerd. Zij had wel kunnen blijven om zijn eenzaamheid te verlichten. Maar daar ging ze over het flauw ver lichte dek, vlak naar Jennison. Na een poosje ging hij naar de rookkamer. Er was niemand, maar op een tafel lag een Bostons blad. Verrukt sprong John Quincy er op af, zoals Robinson Crusoë op nieuws van huis zou zijn afgespron gen. Het nummer was tien dagen oud, maar dat hinderde niet. Hij keek dadelijk naar de financiële berich ten. Daar waren ze, als gezichten Van vertrouwde vrienden, die Beursberichten. En boven in de hoek, de advertentie van zijn eigen bankiershuis, een aanbieding van preferente aandelen in een katoen- fabriek. Hij las gretig, maar met een vreemd gevoel, of hij los was van dit alles. Hij was weg uit die wereld, ver van huis op de zwarte oceaan, op weg naar eilanden, waar nog niet lang geleden bruine men sen hadden gestreden, bruine ko ningen hadden geheerst. Er scheen geen band te zijn met de wereld thuis; die vrolijk gekleurde serpen tines, die zo makkelijk braken, wa ren een symbool geweest. Hij dreef nu voort. In welke haven zou hij tenslotte belanden? x Hij gooide de courant neer. De Eerwaarde Heer Upton kwam bin nen. „Ik heb mijn courant laten lig gen", zei hij. „Ach, wilt U er eens in kijken?" „Dank u, dat heb ik al gedaan", deelde John Quincy mee. De oude man nam de courant in zijn grote, benige hand. „Zo'n courant voert me terug. Ziet u, ik ben in Salem geboren, meer dan zeventig jaar geleden." John Quincy staarde hem aan. „Is u al lang in deze streken?" vroeg hij. „Meer dan vijftig jaar op het vreemde missieveld", antwoordde de oude man. „Ik was een van de eersten die naar de Zuidzee gingen. Een van de eersten om daar de fakkel omhoog te houden en ik vrees dat het een flauw brandende fakkel was. Daarna werd ik naar China overgeplaatst." John Quincy beschouwde hem met nieuwe belangstelling. „Wat ik zeggen wou", ging de missionaris voort, „ik heb eens ie mand met de naam Winterslip ont moet. Daniël Winterslip". „Dat is een neef van me. Ik ga hem bezoeken in Honolulu". „Zo? Ik hoorde dat hij naar Ha waii teruggekeerd was en dat het hem goed ging. Eens heb ik hem ontmoet in de tachtiger jaren op een eenzaam eiland in de Gilbert- groep. Dat was iets als een keer punt in zijn leven. Ik heb het nooit vergeten." John Quincy wachtte om meer te horen, maar de oude missionaris ging heen. „Ik ga mijn courant ge nieten", glimlachte hij. John Quincy stond op en ging doelloos naar buiten. Alles was somber, het geruis van onstuimige golven, vage gestalten even doel loos als hij. Zijn kajuit kwam aan dek uit en vlak naast de deur iiet hij zich in een stoel vallen. Op een afstand zag hij de ste ward de aan zijn zorg toevertrouw de hutten in- en uitgaan en voor zien van het nodige. ,,'n Avond meneer", zei hij, toen hij John Quincy's hut betrad. Even later kwam hij in de deur opening staan, het hutlicht achter zich. Het was een klein mannetje met een gouden bril en een woeste grijze snor. „Alles in orde, meneer Winter slip?" vroeg hij. „Ja, Bowker", glimlachte John Quincy, „alles prachtig". „Best, meneer", zei Bowker. Hij draaide het hutlicht uit en kwam aan dek. „Ik streef er naar om bui tengewone zorg voor u te dragen, meneer. Ik zag uw vaderstad op de passagierslijst. Ik ben zelf ook uit Boston." „Zo?" zei John Quincy hartelijk. Klaarblijkelijk was de Stille Zuid zee een voorstad van Boston. „Ik bedoel niet, dat ik er geboren ben", ging Bowker voort, „maar ik ben er tien jaar krantenman ge weest. Dat was vlak nadat ik van de universiteit kwam". John Quincy staarde door 't duis ter. „Harvard?" vroeg hij. „Dublin", zei de steward. „Ja, meneer". Hij lachte wat verlegen. „Dat zou u niet denken. En daarna heb ik tien jaar aan de Gazette ge werkt. Mogelijk heb ik u toen wel eens ontmoet, misschien wel in de Adamsbar, op een avond voor een voetbalmatch". „Best mogelijk", gaf John Quin cy toe. „Op zo'n avond ontmoette je zoveel lui". Bowker leunde tegen de ver schansing. „Goede dagen, meneer - voor de journalisten." Hij haalde oude herinneringen op. John Quincy lachte, toen „de kroeg van Tim" genoemd werd en ODC 2 3 2 1 0 5 DESK 2 3 2 0 1 4 RKC 2 2 2 0 0 4 GW 2 2 1 1 0 3 SET 2 2 0 2 0 2 RVV 4 2 0 0 2 0 WSC 2 2 0 0 2 0 OJC 2 2 0 0 2 0 hij zijn eigen studententijd her dacht. „Ach, wat zijn de tijden veran derd. Wat zou er van Tim gewor den zijn?" zuchtte Bowker. „Zeker naar de duivel, net als mijn be roep". Hij zweeg een ogenblik. „Kan ik nog iets voor u doen, me neer, als een gemeenschappelijke vriend van Tim „Als vriend van Tim zal ik niet aarzelen het te zeggen", glimlachte John Quincy. Jammer dat Bowker verder liep. Nu zat John Quincy weer verlaten. Een paar ging voorbij dicht tegen elkaar aan, zacht sprekend. Hij her kende Jennison en zijn nichtje. „Wij samen moeten deze jonge dame bezig houden", had Jennison gezegd. Nu, peinsde John Quincy, zijn aandeel in deze taak beloofde klein te zijn. V. Het bloed der Winterslips. De volgende dagen bewezen dat hij goed had gezien. Zelden was hij een ogenblik met Barbara alleen en zelfs dan scheen Jennison altijd dicht in de buurt en hij stelde het nooit lang uit om zich bij hen te voegen. Eerst hinderde dit John Quincy, maar langzamerhand be gon hij te vinden dat het er niet op aan kwam. Niets leek er meer op aan te ko men. Een grote kalmte was over de wateren gedaald en ook over de ziel van John Quincy. De Stille Zuidzee was spiegelglad en werd ieder uur dieper blauw. Zij schenen te drijven in de ruimte in een we reld waar niets gebeuren kon. Rus tige dagen maakten plaats voor lange, schitterende nachten. Een wandelingetje, een praatje en dat was het leven. (Wordt vervolgd). Uitslagen Res. 3e klas B. K.N.V.B. OJC 2—DESK 2 0—4 WSC 2—GW 2 1—3 BW 4—ODC 2 1—2 Afd. Noord-Brabant, le klas A 501 Heusden 2Boxtel 2 Haarsteeg 2Wilhelmina 2 RKDVC 2Wilhelmina 4 Baardwijk 2Vlijm. Boys 2 le klas A 401 Riel—RKSSS BerkdijkZigo AudaciaViola NOAD 5Hilvaria 2e klas B 304 White BoysRight Oh 2 WVO 2Be Ready 2 Raamsdonk 2Dussense Boys 2e klas B 404 TAC 2—WSC 3 DESK 4Jong Brabant RKC 3—RWB 2 Baardwijk 3NOAD 6 Gudok 3Uno Animo 2 3e klas E 411 WSC 4Baardwijk 4 Berkdijk 2—RKC 5 RWB 3Dongen 4 W.S.C.—O.D.C. Aanstaande Zondag draait een der grootste wedstrijden van het seizoen aan de Zuider Parallelweg. Getuige de uitslagen, vooral ook tegen het sterke Dongen, wil ODC dit jaar wederom een goede gooi doen naar het Afdelingskampioen- schap, al mag het mogelijk nog wel wat te vroeg zijn om van kampioenspretendenten te kun nen spreken. Het is in de reeks van wedstrij den, die WSC tegen deze vereni ging speelde slechts eenmaal ge lukt een overwinning te boeken en wij zijn dus zeer benieuwd wat de Oranje Zwarten hier Zondag tegenover zullen stellen. Ofschoon nog geen enkele wed strijd verloren, heeft WSC zich nog niet van de sterkste zijde ge toond, maar wij mogen nu toch wel de hoop koesteren, dat na drie wedstrijden een elftal is op gebouwd, dat in ieder geval in staat zal zijn met succes de vere nigingseer te verdedigen. Zolang het laatste fluitsignaal niet heeft geklonken, is een wed strijd noch gewonnen noch verlo ren, maar dan zal de strijd toch de yolle anderhalf uur werkelijk he vig moeten zijn. Aan WSC de daad ie laten zien dat zij van plan zijn dit jaar een stevig woordje mee te gaan spreken. Het overige program luidt ODC 2—WSC 2 2.30 uur. TAC 2—WSC 3 2.30 uur. WSC 4Baardwijk 4 12 uur. terwijl Zaterdagmiddag te 4 uur nog een Veteranenwedstrijd ge speeld zal worden WSC—R AC WAALWIJK. JIU-JITSU. Valbreken. Wat is valbreken en waar dient het voor? Valbreken is een aangeleerde kunst om te vallen zonder letsel te bekomen. Het zou een Jiu-Jitsuër slecht bekomen als hij het vallen niet onder de knie had. Het vallen in alle richtingen wordt dan ook terdege geleerd. Als wij dus een grote val zien maken en we horen dan een slag, dan moeten wij niet denken: Oh, wat maakt die kerel een smak! Nee, dat is niet de smak van het lichaam, maar de slag van de valbrekende tik, die ver oorzaakt wordt met de hand en on derarm. De val wordt daardoor ge broken. Ik hoop hiermee een beknopte uiteenzetting te hebben gegeven van deze nobele sport. Secr. - v. Munster. Weer wachtgeldregeling. In verband met de ekonomische moeilijkheden in de schoenindu strie, de textiel- cn de confectie- industrie heeft de regering beslo ten de wachtgeldregeling 1946 voor deze bedrijfstakken opnieuw van toepassing te verklaren. Voor de wederinvoering van het con trole-apparaat is 48.000 op de begroting 1952 van Sociale Zaken uitgetrokken.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1951 | | pagina 88