Burgemeester Lambooy gaat Waalwijk verlaten
Waalwijkse en Langsiraatse Courant
DAAD EN DADERS
-
Hei afscheid van
de Nijverheidsschool.
Hartelijke woorden
over en weer.
MAANDAG 1 OCTOBER 1951
Uitgever
W'aalwijksche Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week.
DE ECHO VAN HEI ZUIDEN
74e JAARGANG No. 19
Abonnement
17 cent per week
2.15 per kwartaal
2.40 franco p. p
Advertentie-prijs
9 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
OPGERICHT 1878
Bureaux GROTESTRAAT 205,
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121
TEL.-ADRES „ECHO"
Op 4 October a.s. wordt de Nationale Reclasseringsdag gehou
den. Het doel daarvan is niet alleen materiële steun te vragen
voor het werk der reclassering, maar in de allereerste plaats
dit werk dat meest in het verborgene geschiedt, te brengen
in het zoeklicht der belangstelling van het Nederlandse volk.
De grote, zware gevangenisdeur
gaat open en weer dicht. En in het
vroege morgenuur staat daar bui
ten, op het trottoir, een man, een
vrouw, die vele jaren lang alle con
tact met de maatschappij verloren
had, soms met een paar honderd
gulden „uitgaanskas" in de zak.
Wanneer zo'n man, wanneer zon
vrouw in die vreemd geworden we
reld zelf de weg moet zoeken, waar
komen ze dan terecht en hoe spoe
dig zal die grote deur zich weer
voor hen ontsluiten?
Maar naast die deur wacht een
andere man, een andere vrouw. De
zo even ontslagen gevangene be
hoeft niet alléén de lange, de moei
lijke weg terug te gaan.
VERSCHEIDENHEID EN
SAMENWERKING.
„De Reclassering" dat is zo'n al-
gemeen begrip. Maar het zijn vele
en velerlei organisaties, die onder
dat hoofd tezamen gebracht zijn en
samenwerken, in verschillende sec
toren van het veldtochtsgebied.
Het werk der reclassering vangt
meestal aan met het voorlichtings
rapport. De politie maakt een pro
ces-verbaal op. Daarin vindt de
rechter alle bijzonderheden om
trent de daad. Maar daarnaast dient
de Reclassering een voorlichtings
rapport in. En dat vertelt de rechter
een en ander over de dader, zijn
milieu, zijn afkomst, zijn goede en
slechte eigenschappen, zijn moei
lijkheden en zijn mogelijkheden.
Voorheen plachten die rapporten
wel eens het karakter te dragen
van een „pleidooi" en trachtten ze
„de lichtkant van de zaak" te laten
zien. Ook in dit opzicht heeft men
door ervaring geleerd. Volkomen
objectiviteit beheerst de toon van
deze rapporten, waarvan er jaar
lijks zo'n tienduizend worden uit
gebracht.
Dit rapport kan bijdragen tot een
geheel of gedeeltelijk voorwaarde
lijke veroordeling, tot voorwaarde
lijke vrijlating of ter beschikking
stelling. En opnieuw is het de Re
classering die in 't geweer komt.
Want de man of de vrouw die on
der bepaalde voorwaarden opnieuw
de maatschappij ingaat, moet onder
toezicht staan. Niet van een politie
agent, maar van een helper, een
vriend die hem begrijpt, die hem
bijstaat, die ook waarschuwt wan
neer het mis gaat en dan het on
heilspellende blauwe rapportje
stuurt
DE TOEZICHTHOUDER.
Die toezichthouders die geen
ambtenaren zijn, maar particulieren
uit alle lagen en kringen der bevol
king, hebben een zéér belangrijk
aandeel in het reclasseringswerk.
Zonder te schoolmeesteren of hun
neus te steken in zaken die hun
niet aangaan, moeten ze toch het
oog houden op de gedragingen van
hun „patiënt", dienen ze er op te
letten of hij de voorwaarden waar
op hij in vrijheid is gesteld (b.v.
geen bezoeken aan café's), nakomt.
Maar de toezichthouder zal ook wel
eens een goed woordje moeten gaan
doen bij een patroon, zal ook wel
eens dienen te bemiddelen bij moei
lijkheden. Wie een vonnis achter de
rug heeft, vindt zijn weg door het
leven helaas maar al te vaak met
obstakels bezaaid en menigmaal
kan de toezichthouder een handje
helpen met die obstakels te over
winnen. Hoe dichter hij staat bij
de persoon die hij tot steun moet
zijn, hoe beter dat is. Men zoekt de
toezichthouders dan ook niet slechts
onder intellectuelen, °ndfr de
„mensen met witte boordjes", maai'
ook onder de haven- en landarbei
ders, onder de fabrieksbazen en
meesterknechts, onder allen die
verantwoordelijkheid durven dra
gen en toch vertrouwd zijn met de
sfeer waarin de te reclasseren per
soon gewend is te leven.
IN DE CEL.
Belangrijk werk verrichten de
mensen van de reclassering ook
door celbezoek. Vaak hebben ze
daarbij weerstanden te overwin
nen, maar nog veel vaker bemer
ken ze, en vooral in de Huizen van
Bewaring, waar de gedetineerden
de behandeling van hun zaak at-
wachten, hoe daar in die mensen
de vragen, de zorgen, de bekom
mernissen zich verdringen. W ie be
taalt nu de huur? Hoe komt mijn
vrouw aan de kost? Blijft ze me
trouw? Hoe gaat het met de kin
deren? Tussen de gedetineerde en
het leven daarbuiten is de grauwe
gevangenismuur. En in die periode
vindt de celbezoeker vaak de weg
door die barricade van wantrouwen
en verbittering heen.
Dit zijn slechts enkele kanten
van het moeizame, maar o zo be
langrijke reclasseringswerk. Het
wordt gesteund door vele particu
liere bijdragen, het wordt gesub
sidieerd door de Overheid en het
behoeft ook verder nog veel mate
riële steun. Maar meer nog behoeft
het begrip en zo mogelijk mede
werking van de brede massa van
ons volk, die zich zo weinig bekom
mert om het lot der „bajesklanten
mensen zoals zij, die toch weer te
rug moeten in de maatschappij-
Het is de reclassering die hier het
werk van de barmhartige Samari
taan verricht door een daad van
practische naastenliefde.
Hen buitengewoon hartelijk afscheid iuaaru.it nog eens te meer
bleek, welk een buitengewoon magistraat de gemeente verliest
wel
„God zegene Waalwijk", zichtbaar ontroerd zei het Burgemees
ter Mr. R. J. J. Lambooy aan het einde van zijn toespraak in de
speciale af scheidsvergadering Vrijdagavond. En toen zei hij voor
liet laatst, als burgemeester van Waalwijk, het gebed, waarin
men na iedere vergadering de welvaart van de gemeente aan
God aanbeveelt.
Wat de gemeente Waalwijk in de persoon van de scheidende
burgemeester verliest, is moeilijk te zeggen; meerdere malen
hebben verschillende personen de laatste dagen getracht dit on
der woorden te brengen; zij ervoeren echter de ontoereikend
heid van het woord, waar het betreft de verdiensten van zo
een bekwaam magistraat te schilderen, omdat hun aantal en
verscheidenheid, omdat de eigenschappen van Mr. Lambooy als
burgemeester en als persoon, voor een gemeente van onschat
bare en niet te verwoorden waarde zijn.
EEN INDRUKWEKKENDE
OPSOMMING VAN VEEL
BELANGRIJK WERK.
Toen burgemeester Lambooy,
vergezeld van zijn echtgenote en
twee dochters de raadzaal binnen
kwam, waren daar reeds aanwezig
de voltallige gemeenteraad, de
hoofden van dienst der gemeente:
dr. Bos, Inspecteur Hoog Antink, de
heer Kobbe, de heer Van Vliet, de
heer Bakkers en de heer Thijssen,
de gemeente-arts dr. Kolster, de
schoolarts dr. Hordijk, de dieren
arts de heer Sprierings, het hoofd
van de Openbare Lagere School, de
heer v. d. Heyden, terwijl op de pu
blieke tribune hadden plaats geno
men het voltallige gemeente-per
soneel en vele andere belangstel
lenden.
Wethouder Smolders opende de
rij van sprekers. Niemand had bij
de installatieplechtigheid op 9 Juli
1946 durven denken dat reeds ruim
vijf jaren later burgemeester Lam
booy de gemeente weer zou verla
ten. Nu stond men plots weer voor
een andere speciale vergadering.
Thans kon men openlijk de burge
meester hartelijk en oprecht geluk
wensen met zijn benoeming, en ook
Mevr. Lambooy en de verdere fa
milie.
Wethouder Smolders richtte dan
de schijnwerper op het vele belang
rijke werk dat burgemeester Lam
booy in Waalwijk had tot stand ge
bracht.
Toen hij in Waalwijk kwam wa
ren er 36 noodwoningen en 16 wo
ningwetwoningen gereed; nu hij
Waalwijk ging verlaten waren er
in totaal 319 klaar, ondanks het feit
dat de gemeentelijke woningbouw
reeds meer dan een jaar stil lag.
Wethouder Smolders wees voorts
op de nieuwe straten die waren
aangelegd, op het Vredesplein, op
het Wandelpark en de daaraan
grenzende plantsoenen, op de bloe
men en planten die overal ver
schenen waren, op de wegen die
alle in.prima staat verkeerden, op
de grote 3% km. lange weg van
ter der Kamer van Koophandel,
Kruisverenigingen, Middenstands-,
Arbeiders- en Boeren-vereniging,
Oranje-vereniging enz. enz.
't Was een indrukwekkende af-
scheids-hulde.
AFSCHEID VAN POLITIE
EN BRANDWEER.
Na de ingezetenen was het de
beurt aan de politie en de brand
weer afscheid te nemen van hun
scheidende commandant.
Namens de politie werd 't woord
gevoerd door de heer Inspecteur
Hoog Antink, die uitdrukking gaf
aan een gevoel van spijt om dit af
scheid. Veel was er onder het be
wind van de burgemeester in het
korps veranderd en verbeterd;
daarvoor betuigde hij zijn dank. Hij
roemde hem ook om zijn gaven van
hart en ziel, die op verschillende
manieren tot uiting kwamen. „In
alle opzichten was U een voorbeeld,
dat in aantal arbeidsuren niet te
benaderen was. In het Hengelose
gemeente-wapen staan o.m. enkele
bijenkorven met aanzwermende
bijen. De vergelijking is misschien
wat simpel, maar U is even onver
moeibaar en even vol arbeidslust"
In samenwerking met de brand
weer zou men de burgemeester
graag een souvenir aanbieden, wel
ke aanbieding hij graag aan de heer
Kobbe overliet.
De heer Kobbe, als inspecteur
van de brandweer, dankte de bur
gemeester voor de wijze waarop hij
voor het Brandweerkorps had ge
zorgd. Onder zijn bewind was er
een moderne, complete motorspuit
aangeschaft met een zeer modern
lichtaggregaat, er was een nieuwe
garage gekomen, nieuwe uniformen
en een nieuwe brandwek-installa-
tie. Hiervoor dankte hij hem har-
H|H tel ijk en omdat de brandweer en
Er waren in zijn ambsperiode 300 I ^e politie niet aan konden zien dat
vergaderingen van B. en W. ge- I burgemeester met zo'n oud ve-
weest en steeds was de verhouding hikel van een fiets in Hengelo aan
erg prettig en de samenwerking zou komen, bood hij hem namens
eensgezind; daarvoor dankte hij de politie en brandweer een prachtige
wethouders zeer hartelijk. I nieuwe fiets aan en voor Mevrouw
Er waren 63 raadsvergaderingen Lambooy waren er wederom fraaie
Aldus de secretaris, die ook Mevr.
Lambooy in zijn dankwoord betrok
voor de hulp en de steun die zij
haar man had verleend, en hij hul
digde haar met een fraai bouquet
rozen.
De Burgemeester
„IK HEB HIER MET GROOT
GENOEGEN GELEEFD EN
GEWERKT".
De burgemeester zei, bij zijn in
stallatie ook niet gedacht te heb
ben dat hij Waalwijk op 28 Sept.
1951 reeds zou verlaten, nog voor
er gelegenheid was hem te herbe
noemen.
Natuurlijk ben ik verheugd met
deze benoeming, zei de burge
meester, het is een uitverkiezing;
maar dit wil absoluut niet zeggen
dat het scheiden nu zo verschrik-
i kelijk gemakkelijk is. Ik heb met
groot genoegen hier geleefd en ge
werkt. Ik heb de wind in de zeilen
gehad, de tijdsomstandigheden wa
ren zeer gunstig, er was de begrij
pelijke drang om mee te doen in de
zin van herbouwend Nederland
Dan roemde de burgemeester de
medewerking van de wethouders,
van de raad, van de secretaris, van
de directeuren van de bedrijven,
van de administratie, van 't politie
korps en de brandweer en vooral
ook van de bevolking. Het beroep
op de bevolking, aldus de burge
meester, dat ik meermalen heb
moeten doen, is niet beschaamd ge
worden.
Heel bijzonder dacht hij ook aan
de industrie die hij had kunnen,
helpen, maar die toch het klimaat
had gebracht waarin iedere hulp
een genoegen werd. Ook de geeste
lijke autoriteiten en het onderwij
zend personeel was hij bijzonder
erkentelijk.
Besoijensestraat naar Baardwijkse-
straat, op de overschakeling van 't
gasproductiebedrijf op de Staats
mijnen, op de nieuwe Brandweer
kazerne, op de nieuwe industrie,
met name de Zwitserse Instrumen
tenfabriek, op het gemeentelijk
Badhuis en de Industriehal die in
het laatste stadium van voltooiing
waren, en op de vernieuwingen in
het onderwijs.
Kortom, ontzaggelijk veel was
bereikt en tot stand gebracht. Er
heerste 'steeds een eensgezinde sa
menwerking in het bestuurscollege,
hiervoor dankte wethouder Smol
ders de burgemeester en ook voor
de enorme arbeid die hij had ver
richt.
Namens de raad en het gehele
gemeente-personeel bood hij de
burgemeester een prachtige gouden
polshorloge als souvenir aan. En hij
besloot zijn toespraak: Ik spreek de
wens uit dat het U en Uw gezin
met Gods zegen wel moge gaan en
dat er Hengelo wel bij moge varen
U als burgemeester te hebben.
De heer Meys:
„WIJ GAAN ER TROTS OP
U TE HEBBEN MOGEN
STEUNEN".
Als voorzitter van de grootste
fractie in de raad, nam hierna de
heer Meys het woord. Namens de
leden van de raad verklaarde hij,
dat zij het zeer jammer vonden dat
de burgemeester Waalwijk ging
verlaten. Wij gaan er trots op, zei
de heer Meys, U te hebben mogen
steunen en wij dragen hiervoor
gaarne de verantwoording.
De heer Meys wees eveneens op
de prettige, eensgezinde vergade
ringen. Gaarne hadden zij gezien
dat de ambtsperiode van de burge
meester van langere duur zou zijn
geweest. Zij mochten echter niet
egoïstisch zijn en daarom waren zij
blij met deze benoeming en wens
ten zij de scheidende burgemeester
en zijn gezin en ook de gemeente
Hengelo van harte geluk. Hij wens
te tenslotte dat burgemeester Lam
booy in Hengelo een even vrucht-
geweest.
De burgemeester zei: ,,'t Is mis
schien een beetje kinderlijk, maar
ik ben er trots op dat er in die 68
vergaderingen maar 3 keer is ge
stemd, omdat U meewerkte. Vaak
heb ik ervaren dat U anders over
een bepaald onderwerp dacht, maar
op voortreffelijke wijze hebt gij 't
belang van de gemeente op de voor
grond gesteld. U hebt het leiden
prettig gemaakt; wij hebben met
z'n allen veel gewerkt voor de ge
meenschap.
De secretaris, die hij een man
noemde van uitzonderlijke kwali
teit en enorme werkkracht, die uit
stekend met een burgemeester wist
rozen.
Met de wens „Het allerbeste in
het Twentse" beëindigde de heer
Kobbe zijn speech.
TROTS OP BRANDWEER
EN POLITIE.
Met een „inderdaad, ik had hard
een nieuwe fiets nodig" aanvaard
de burgemeester Lambooy 't mooie
geschenk.
Graag zeide hij terug te denken
aan beide korpsen.
Sprekend over de politie, zei hij
verwonderd te zijn dat Waalwijk
in zijn aanleg zo met rust gelaten
wordt, men had begrepen dat het
te gek was iets moois te vernielen.
om te gaan was hij bijzonder er- dankte voor de wijze waarop de
kentelijk. Veel hebben we met zn v,;OVQnri mPPWprkte. Ik heb
tweeën bereikt en voorbereid, zei
hij.
En hij bedankte hem voor de wij- j
ze waarop hij de administratie had
bare en prettige ambtsperiode zou
doormaken als hier het geval was
geweest.
De Secretaris:
„GIJ HEBT DE NAAM VAN DE
GEMEENTE MEER KLANK,
GLANS en INHOUD GEGEVEN"
Namens het gemeente-personeel
sprak hierna de secretaris, de heer
v. Mierlo. De secretaris herinnerde
er aan hoe hij, in de installatie
vergadering er op gewezen had dat
hij de toekomst met vertrouwen te
gemoet zag en dat de vooropleiding
en ervaring van de nieuwe burge
meester hem de zekerheid hiervoor
gaven. Dat men in zijn verwachtin
gen niet beschaamd was geworden,
bleek wel uit de summiere, maar
indrukwekkende opsomming die
wethouder Smolders heeft gegeven.
De secretaris vervolgde: Gij hebt,
handig gebruik makende van de al
gemeen gunstige financiële om
standigheden waarin de gemeente
in de afgelopen jaren verkeerde,
voor onze gemeente er uit gehaald
wat er uit te halen was. Gij hebt
het. centrale karakter van onze
plaats, met haar vooruitstrevende
en nijvere werkers op allerlei ge
bied, nog meer dan voorheen naar
voren doen komen en weten te ac
centueren. Gij hebt, met behulp
van de wethouders en de raad. ge
maakt, dat onze gemeente niet al
leen in betekenis en omvang als
industrieplaats is toegenomen, maar
er tevens mede zorg voor weten te
dragen dat zij ook als woonge-
meente veel aantrekkelijker is ge
worden. Kortom, gij hebt onze dier
bare gemeente mede op een hoger
niveau weten te brengen en de
naam van Waalwijk ook buiten
de landsgrenzen meer klank,
glans en inhoud weten te geven.
Ook als mens hebt gij steeds ge
had en zult gij blijven houden ons
aller sympathie en hoogachting,
want wij hebben U leren kennen
als een ambitieus en hoogstaand
gezagsdrager, als een rechtvaardig
en humaan chef.
geleid.
„Als je niet beschikt over zeer
goed personeel, bereik je niets" zei
burgemeester Lambooy; hier is veel
bereikt omdat U, directeuren van
bedrijven, U op voorbeeldige wijze
van Uw taak hebt gekweten. Ook
de politie en brandweer bracht hij
dank en aan het personeel van se
cretarie en gemeentebedrijven, aan
de gemeente-arts en aan de school
arts.
„Ik denk terug aan de Waalwijkse
mensen".
Nadat de burgemeester er zijn
spijt over uit had gedrukt dat hij
het nieuwe Badhuis niet meer kon
openen, dat hij de eerste steen niet
meer kon leggen voor de belang
rijke uitbreiding van de Middelbare
Vakschool en van het Dr. Moller-I
college, nadat hij zijn erkentelijk
heid had betuigd ten opzichte van
de Pers, dankte hij voor 't prach
tige geschenk.
„Ik had zo graag iets waardoor
ik aan de gemeente zou blijven
denken. Wanneer ik nu op mijn
horloge kijk, dan denk ik terug aan
U, aan de Waalwijkse mensen en
vooral ook aan de Waalwijkse ener
gie. God zegene Waalwijk".
En dan sprak Burgemeester Lam
booy voor de laatste maal het slui-
tingsgebed van de vergadering.
GROTE BELANGSTELLING VAN
DE ZIJDE DER INGEZETENEN.
In de trouwzaal gaven burge
meester en Mevr. Lambooy vervol
gens de inwoners van Waalwijk de
gelegenheid persoonlijk afscheid
van hen te komen nemen. Hondei -
den personen maakten van deze
gelegenheid gebruik. We zagen
putaties van nagenoeg alle Waal
wijkse verenigingen, terwijl ook
veel particulieren de scheidende
burgei vader de hand kwamen druk
ken. Vei'schillende personen spra
ken namens hun vereniging nog
een kort woord van dank voor de
steeds ondervonden medewerking
en van gelukwens met de prachtige
promotie.
De wnd.-voorzitter van Waal-
politie hieraan meewerkte. Ik heb
vertrouwen in Uw korps, zei bur
gemeester Lambooy.
De Officier van Justitie had hem
er laatst nog op gewezen dat de
criminaliteit in Waalwijk zo gun
stig was; maar hoe kon dit anders
met een zo'n goed korps, dat steeds
bereid was zich in te zetten.
Zich richtend tot de brandweer,
zei hij hen dat zo juist hem nog
brandweer-autoriteiten hadden ge
zegd dat hij met reden trots kon
zijn op zo'n korps. Vroeger was de
brandkeer vaak de risée van het
publiek, nooit meer echter hoorde
men hier iets over. Veel was er be
reikt, dank zij de heer De Hoop en
dank zij de tegenwoordige com
mandant en de onder-commandant
en alle manschappen.
Wij mogen hier nog vermelden
dat burgemeester Lambooy Donder
dagmiddag afscheid heeft genomen
van de burgemeesters uit de Kring
Langstraat en dat hij Vrijdagmid
dag in besloten vergadering af
scheid nam van de Middelbare Vak
school, waarvan hij voorzitter was.
dustrie-gemeente Hengelo, een der
grootste van de provincie Over-
üsel, niet veel hoger aan te slaan.
„Hoe gaarne wij U deze prachtige
promotie ook gunnen, toch spijt
het ons geweldig, dat U ons gaat
verlaten", zei de heer Tielen en
hij vervolgde „maar verwonde
ren doet 't mij niet. Toen U enige
tijd in ons midden vertoefde en ik
U aan het werk zag op allerlei ge
bied en met prachtige resulta
ten, toen heb ik steeds gezegd
die burgemeester houden we niet
lang. Het moet de aandacht trek
ken der autoriteiten, wat deze man
presteert. En het is zo uitgeko
men".
En dan gaf de voorzitter een
korte opsomming van alles wat
burgemeester Lambooy hier tot
stand heeft gebracht en speciaal
was het bestuur hem dankbaar,
voor wat hij voor het onderwijs en
speciaal voor de Nijverheids
school had gedaan. „I" hebt de
school gediend, vervolgde hij, in
het bestuur, in B. en W., in de
gemeenteraad en ook in Den Haag.
U hebt het nieuwe schoolgebouw
zien komen, al verdroot het L'
zeer, dat het semi-permanent
moest en zou zijn U hebt de
school met tal van afdelingen zien
uitgroeien en 't resultaat is bijna
600 leerlingen.
Als bewijs van dank en waarde
ring voor dit alles bood hij de
burgemeester namens bestuur, le
raren en leerlingen, als souvenir
een boekenkast aan, die vervaar
digd zal worden door leerlingen
van de school.
,,I)eze school is noodzakelijk
(De burgemeester begon zijn ant-
woord-toespraak met de woorden:
„Deze dagen zijn niet de gemak
kelijkste uit mijn loopbaan" en hij
noemde het overdreven, wat de
heer Tielen en anderen hem alle
maal al hadden toegevoegd. „Ik
ben nu vijf jaar hier geweest na
de oorlog ben ik gekomen, en ik
had de plicht, maar ook de gele
genheid. te herstellen wat door de
oorlog was teniet gedaan. Waal
wijk telt 23 onderwijs-inrichtin-
gen, ik heb steeds graag mijn be
langstelling getoond voor het on
derwijs, maar het vakonderwijs
heeft toch mijn speciale belang
stelling en daarom ook ben ik blij
dat er voor Uw school een plaats
is gereserveerd in het „hart" van
Waalwijk".
De burgemeester noemde voorts
de cijfers van dit onderwijs zeer
verheugend, en belangrijk men
kon Nederland niet op de been
krijgen zonder een actieve indu
strie.,
„Alle voorwaarden voor een
goede school, vervolgde de bur
gemeester, zijn hier aanwezig er
is een goed bestuur, er zijn goede
leraren en er zijn leerlingen, die
werkelijk veel bewonderenswaar
digs presteren, zoals op de laatste
tentoonstelling is gebleken. Deze
school is noodzakelijk en ik hoop
dat er niet te veel concurrentie
zal komen het is fout wanneer
er te veel prutsschooltjes worden
opgericht, die een werkelijk goed
geoutileerde streekschool in haar
werk belemmeren.
De burgemeester dankt tenslotte
voor het mooie souvenir en wenst
allen een toekomst toe onder Gods
zegen, een goede toekomst voor
het bestuur, voor de leraren en
vooral voor de jongens.
wijks Belang, waarvan de burge
meester ere-voorzitter was, de heer
H. Hoffmans, sprak o.m. een har
telijk dankwoord voor de steun en
medewerking steeds aan W. B. ge
geven; er waren voorts de voorzit-
In de bijeenkomst van bestuur,
leraren en leerlingen van de Nij
verheidsschool voor Waalwijk en
Omstreken op Vrijdagmiddag j.l.,
nam men eveneens afscheid van
burgemeester Lambooy.
l)e heer Jan Tielen, voorzitter
van het bestuur, begon zijn af
scheidstoespraak met een woord
van dank, omdat de burgemeester
hen in de gelegenheid stelde af
scheid te nemen van hem als be
stuurslid van de school en omdat
men nu de gelegenheid had hem
te complimenteren met zijn prach
tige promotie, tot burgemeester
van Hengelo.
I)e lijn van de bevorderingen
van de scheidende burgemeester
liep zeer snel omhoog HonteniSr
se—Deurne—Waalwijk Hengelo.
Vooral de laatste stap was van
grote betekenis. Hoewel W aalwijk
met zijn 15.000 inwoners een cen
trum-gemeente was, die er in alle
opzichten zijn mocht, was de heer
Tielen toch niet zo chauvinistisch
om de belangrijkheid van de in-
ftBourgondischc gracht".
Ook de directeur richtte een af
scheidswoord tot de burgemees
ter, die hij vergeleek met de ten-jj
toonstelling Bourgondische Pracht F
in Amsterdam, daar hangen prach
tige schilderijen, maar tegen dat
men er aan gewend raakt gaat del
tentoonstelling weer weg. Zo was)
het ook met deze goede burge
meester. „U hebt inderdaad ge
toond een goed burgemeester te
zijn. U hebt veel voor de gemeente
en zeer speciaal voor onze school
gedaan". Hij wenste burgemeester
Lambooy tenslotte het allerbeste
toe.
Zo nam Waalwijk afscheid van
burgemeester Lambooy en kreeg
men de gelegenheid in alle toon
aarden de lof te zingen van een
man, die de gemeente Waalwijk op
niet te overtreffen wijze omhoog
heeft gewerkt, die Waalwijk aan
trekkelijk heeft gemaakt en die de
naam Waalwijk grotere betekenis
en inhoud heeft gegeven. Waalwijk
kan hier niet dankbaar genoeg voor
zijn, kan niet duidelijk genoeg be
seffen hoe wij in de persoon van
burgemeester Lambooy een zeer
groot verlies lijden. Niettemin, wij
zijn met hem verheugd om zijn
prachtige promotie en gaarne voe
gen wij nogmaals bij de talrijke an
dere wensen, onze wens, dat het
hem en zijn gezin in alle opzichten
voortreffelijk moge gaan en dat
Gods zegen mag rusten op de groot
se taak die burgemeester Lambooy,
als eerste katholieke burgemeester
van Hengelo, in die belangrijke in
dustriële gemeente zal gaan vei -
richten.
