10 JAAR NIJVERHEIDSSCHOOL
Gemeenteraad Sprang-Capelle.
HET HUIS ZONDER
SLEUTELS,
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 1 OCTOBER 1951
Bij een diploma uitreiking
Een pluim voor de Woningcommissie.
De Zondagsheiliging weer op het tapijt.
In de tien jaar van haar bestaan is de Nijverheids
school voor Waalwijk en Omstreken uitgegroeid
tot een noodzakelijkheid voor de gehele streek.
De diploma-uitreiking" aan de Nij
verheidsschool die Vrijdag j.l.
plaats had, had dit keer een bij
zonder ka.*akter; allereerst was
daar het afscheid van de burge
meester, waarover U elders kunt
lezen; vervolgens herdenkt men
vandaag, Maandag 1 October, het
10-jarig bestaan van de school.
Nu is een 2e lustrum meestal
geen titel voor een groot feest,
maar wegens de belangrijkheid
van de school, zoals die in de af
gelopen tien jaren steeds is ge
groeid, mogen wij hieraan toch
wel enige aandacht besteden.
VAN 43 TOT BIJNA 600
LEERLINGEN.
De Nijverheidsschool is opgericht
op 1 October 1941. Men begon toen
met 43 leerlingen in de Gildenbond;
spoedig echter moest men verhui
zen naar het pand naast „De Twee
Kolommen", waar thans lederwa-
renfabriek Verwiel is gevestigd en
naar een particulier huis (thans 't
pleintje naast de Wilhelminastraat)
dat door een V1 werd vernield,
waardoor men genoodzaakt was dit
gedeelte van de school over te
brengen naar een oude machine
hall aan de Parallelweg.
In November 1948 is dan de nieu
we school op het. Vredesplein ge
opend. Al is het gebouw dan semi
permanent, wat te betreuren is, dit
neemt niet weg dat van binnen
alles keurig is ingericht en goed is
geoutilleerd, hetgeen ook van de
verschillende afdelingen kan wor
den gezegd, speciaal van de machi
nale schoenafdeling, de afdeling
smeden-bankwerken en timmeren.
•Jinnenkort hoopt men over te gaan
tot uitbreiding met verschillende
leslokalen. De school ligt thans om-
-;even door een keurig parkje, dat
door gemeentewerken in uitsteken
de staat wordt gehouden.
Het leerlingen- en lerarenaantal
is zeer snel gegroeid, zodat thans na
tien jaren 331 leerlingen de dag
school en 257 de avondschool be-
zopken. Men is begonnen met een
afdeling schoenmaken en smeden-
bankwerken, nu is er aan toege
voegd een afdeling timmeren, sme
den, electro-techniek, terwijl de re
gering ook reeds subsidie in 't voor
uitzicht heeft gesteld voor een voor-
bereidnede cursus Middelbaar Tech
nisch Onderwijs.
Deze school is, zoals de burge
meester bii zijn afscheid van de
school zei, inderdaad een zeldzaam
heid voor een midden-gemeente zo
als Waalwijk is.
Sinds de oprichting is de heer
Jan Tielen voorzitter, terwijl als
loden zitting hebben de heren J. v.
Dongen, H. Greve, J. v. Heesbeen,
C. v. d. Hoven. H. v. Huiten, Chr.
Klerx. A. de Kort, J. v. Nijnatten
en J. Thijssen, terwijl er twee va
catures zijn. n.l. door het overlijden
van de heer Arnold Verwiel en door
het vertrek van de burgemeester.
Directeur is sinds 1944 de heer C.
v. Steenderen.
GOEDE RESULTATEN
OOK DIT JAAR.
Nadat de heer Tielen, als voor
zitter van het bestuur, in hartelijke
en zeer waarderende woorden de
burgemeester had bedankt en de
burgemeester op zijn beurt hierop
antwoordde, ging de voorzitter over
tot het uitreiken van de diploma's.
Hij wijdde echter eerste een korte
beschouwing aan het Nijverheids-
ondcrwiis in het afgelopen tijdvak
en concludeerde dat de belangstel
ling van leerlingen en ouders zeer
was toegenomen en nog steeds toe
nam. Zo waren er bijv. 80 ouders
die gunstig gereageerd hadden op
een enquête betreffende de cursus
Voorbereidend Middelbaar Tech
nisch Onderwijs. Momenteel, aldus
de voorzitter, staat de school in
haar volle bloei. Hij wees vervol
gens op de waarde van het diploma
en zei het zo jammer te vinden dat
er nog jongens zijn die zonder meer
recht van de Lagere School in de
industrie gaan.
De goede resultaten van het on
derwijs aan deze school dankt men
op de eerste plaats aan de ijver van
directeur en leraren, die hij hier
voor dan ook hartelijk dank zegt;
hij beveelt de belangen van opvoe
ding en onderwijs van de leerlin
gen hun ten zeerste aan. Ook dank
te hij de gecommitteerden uit de
industrie die bij de eindexamens
tegenwoordig waren geweest en
wees op de noodzaak van een goede
verstandhouding tussen school en
bedrijfsleven.
Hierna reikte hij aan de volgen
de leerlingen het diploma uit:
Smeden-Bankwerkers.
F. van Baal, Waalwijk
J. Bergmans, Drunen
A. Biemans, Kaatsheuvel
P. Boom, Vlijmen
G. Brok, Waalwijk
P. Buys, Waalwijk
L. van Drunen, Drunen
J. Faro, Waalwijk
K. van Gorkom, Kaatsheuvel
J. de Haan, Elshout
A. Heyda, Loon op Zand
M. Heurter, Capelle
J. Mandemakers, Waalwijk
A. van Noye, Loon op Zand
J. Ophorst, Waalwijk
R. van Oyen, Haarsteeg
H. van Oyen, Haarsteeg
C. van Peer, Capelle
P. Stolk, Elshout
J. Verboven, Kaatsheuvel
J. Vos, Capelle
D. Zwaans, Kaatsheuvel
Niet gediplomeerd: 3.
Schoenmakers.
B. Bouman, Waalwijk
C. Bergmans, Waalwijk
Th. van Drunen, Drunen
L. van Gelder, Waalwijk
H. de Graaff, Waalwijk
H. v. d. Heijden, Kaatsheuvel
L. Kleijberg, Waalwijk
M. Klerks, Waalwijk
A. Leijtens, Drunen
C. van Loon, Loon op Zand
J. van Loon, Loon op Zand
J. Maas, Waalwijk
C. Maas, Waalwijk
G. Maas, Waalwijk
A. Melis, Drunen
P. Mutsaerts, Waalwijk
Chr. de Peffer, Waalwijk
J. Schoenmakers, Loon op Zand
J. Snijders, Geertruidenberg
Niet gediplomeerd: 1.
Timmeren.
A. van Bladel, Drunen
D. Blom, Waalwijk
P. de Bont, Nieuwkuijk
J. Both, Sprang-Capelle
A. Burmanje, Waalwijk
C. Haverhals, Waalwijk
D. v. d. Herik, Eethen
H. v. d. Hoven, Capelle
J. de Kort, Waalwijk
C. Kramer, Heusden
A. de Kruif, Drunen
S. van Laarhoven, Kaatsheuvel
M. van Loon, Waalwijk
A. van Loon, Dongen
J. Leijtens, Waalwijk
C. Leijtens, Waalwijk
B. Ophorst, Waalwijk
H. Voor de Poorte, Vrijh.-Capelle
P. de Rooy, Kaatsheuvel
W. van Son, Waalwijk
J. Slaats, Waalwijk
C. Thijssen, Waalwijk
Niet gediplomeerd: 1.
Schilders.
J. de Beer, Loon op Zand
C. van Bers, Vlijmen
J. van den Broek, Waalwijk
J. de Gauw, Drunen
A. de Graauw, Waalwijk
Th. v. d. Griendt, Waalwijk
A. v. d. Heijden, Drunen
J. van Heyst, Haarsteeg
E. van Iersel, 's-Gravemoer
H. de Jong, Waalwijk
H. Langermans, Waalwijk
H. v. d. Schans, Sprang-Capelle
G. Schellekens, Waalwijk
H. Schreurs, Drunen
H. Timmermans, Haarsteeg
Niet gediplomeerd: 3.
Nadat de gelukkige geslaagden
allen van een diploma waren voor
zien, maakte de heer Tielen de
besten van iedere klas bekend. De
burgemeester reikte dezen de extra
behaalde prijzen uit.
De prijswinnaars waren:
Smeden-Bankwerkers.
M. Heurter, le prijs
K. van Gorkom, 2e prijs
J. Faro, 3e prijs
Schoenmakers.
J. van Loon, le prijs
B. Bouman, 2e prijs
H. de Graaff, 2e prijs
C. van Loon, 2e prijs
Timmeren.
S. van Laarhoven, le prijs
D. Blom, 2e prijs
Schilders.
J. van Heyst, le prijs
C. van Bers, 2e prijs
J. de Gauw, 3e prijs
NIET ZONDER DIPLOMA.
De voorzitter feliciteerde de ge
slaagden en gaf hierna het woord
aan de directeur, de heer C. van
Steenderen, die, na enkele woorden
te hebben gericht tot de burgemees
ter, zich speciaal tot de gecommit
teerden uit de industrie wendde
met de woorden, dat een goede
school zonder de samenwerking
met de bedrijven geen nut had. Hij
zou de bedrijven op het hart wil
len drukken: Neem uitsluitend
jongens aan die in het bezit zijn
van het diploma. Een applaus be
wees hoe deze woorden gegrepen
waren uit het hart van het bestuur,
leraren en leerlingen.
Na gewezen te hebben op het be
lang van een goede, actieve indus
trie voor Nederland, sprak hij de
geslaagden toe: Je moet niet den
ken, jongelui, dat je d'r nu bent.
Wanneer je in de bedrijven komt,
zijn er nog heel wat moeilijkheden
te overwinnen.
Tien jaar bestaat de school nu.
In die tijd, aldus de directeur, zijn
er 800 diploma's uitgereikt, dat be
tekent dat 70% van het totale aan
tal leerlingen, dat ooit op de school
is geweest, het diploma heeft be
haald; dit percentage is zeer hoog
en het getuigt van de ijver van de
leerlingen en vooral van de leraren,
die hij hierbij graag een ere-saluut
bracht. Tenslotte maakte hij de be
vorderingen bekend.
De leerlingen Heurter uit Capel
le, Bouman uit Waalwijk, Kramer
uit Heusden en v. Bers uit Vlijmen
dankten namens de examenklassen
in vaak zeer geestige bewoordin
gen en boden bloemen en cadeaux
aan.
Tot slot deelde de voorzitter mee
dat als viering van het tweede lus
trum de leerlingen Maandag een
middag vrij zouden hebben, maar
de burgemeester deed er nog een
halve dag bij, zodat de jongens
Maandag de gehele dag vrij zouden
hebben.
Hierna sloot de voorzitter deze
bijeenkomst.
„Heren! Laten wc cr ge«n theo.
logische debatingclub van maken",
zo waarschuwde Burgemeester
Smit zijn raadsleden. Verschillen
de leden meenden n.l. weer eens
hun principiële opvatting over de
Zondagsheiliging te moeten mo
tiveren toen bet ging over
subsidieverlening aan het Brabants
Orkest.
Toen de voorzitter Vrijdagavond de
aadsvergadering op de gebruikelijke wij
ze met gebed geopend had, bleken drie
zetels onbezet te zijn. De 3 afwezigen
dc heren Oerlemans, Vos en Winkel
man, hadden schriftelijk bericht van
verhindering gezonden, beide laatste we
gens ziekte.
De voorzitter sprak, mede namens de
raad, de wens uit dat zij de volgende
vergadering weer hersteld in hun mid
den zouden zijn.
Advies-commissie
W oonruimteweï 1947.
Blijkens prae-advies (in ons vorig
nummer afgedrukt) moeten de leden de
zer commissie elk jaar worden benoemd.
Van de thans zitting hebbende leden
wensen Mevr. Poldervaart-Collée en de
heer P. Spuijbro'ek niet meer voor her
benoeming in aanmerking te komen.
De voorzitter stelt er prijs op om in
deze vergadering woorden van dank te
richten aan het adres van Mevr. Polder
vaart en de heer Spuijbroek, die 3 jaar
lang deze moeilijke, verantwoordelijke en
ondankbare taak naar beste weten en
volkomen eerlijk hebben verricht en de
publieke mening hebben getrotseerd. Spr.
meent de tolk te zijn niet alleen van het
gemeentebestuur, maar van de gehele
raad, als hij de aftredenden en ook de
overige commissieleden die zitting willen
blijven nemen, hartelijk dankt zegt voor
hun werk, waarvoor ze het volle ver
trouwen van het gemeentebestuur en de
raad verdiend hebben.
Ofschoon het wel niet veel invloed zal
hebben op de mentaliteit van het publiek
wil spr. over deze mentaliteit toch het
een en ander zeggen. Het is voorgekomen
dat, terwijl leden van de Woningcom
missie mede een collecte hielden voor
een liefdadig doel, n.l. voor de ouden
van dagen, dat ze zonder meer van de
deur werden gestuurd. Zij hadden niet
gezorgd, zo kregen ze te horen, voor
een woning en daarom kregen ze niets.
De collecte voor dit mooie doel werd
hier aangegrepen om zich te wreken op
mensen die correct en naar btste weten
gehandeld hadden. Toen spr. destijds de
commissie installeerde heeft hij reeds ge
zegd dat zij het wel nooit goed zou doen.
Als iemand niet geholpen kan worden
is hij ontevreden en degene die een wo
ning krijgt is al evenmin tevreden om
dat hij er veel te lang op heeft moeten
wachten. Spr. hoopte dat de nieuw te
benoemen of te herbenoemen commissie
leden zich hierdoor niet zouden laten
afschrikken, maar dat ze naar eer en
plicht en objectief hun taak zouden ver
vullen.
Hij deelde ten slotte nog mede dat
mevr. Sneep-v. d. Giesen, die ook op de
lijst van aanbevelingen voorkwam, niet
voor benoeming in aanmerking wenste
te komen.
De heer de Bas onderschreef volko
men de waarderende woorden van de
voorzitter en betreurde het zeer dat me
vrouw Poldervaart en de heer Spuijbro'ek
heen gaan. Maar hij betreurt het tevens
dat de aanbeveling voor de nieuwe be
noeming z.i. eenzijdig is samengesteld.
Het is gewoonte geweest om bij de sa
menstelling van commissies alle politie
ke schakeringen daarin vertegenwoor
digd te doen zijn. Hebben B. en W. er
wel aan gedacht dat er onder de linkse
groep ook wel mensen te vjpden zouden
zijn die zich een benoeming in deze com
missie zouden laten welgevallen? Het is
spr. bekend dat de heer C. van Peer
daartoe wel bereid is. Daardoor zou een
grote groep van de bevolking ook mede
vertegenwoordigd zijn.
De voorzitter merkt op dat het moei
lijk was mensen bereid te vinden om een
eventuele benoeming te aanvaarden. De
namen in het prae-advies genoemd be
tekenen slechts een aanbeveling en ieder
is volkomen vrij een ander te kiezen.
Spr. heeft persoonlijk ook geen enkel
bezwaar tegen dc heer v. Peer.
Bij eerste stemming worden de aftre
dende leden: J. W. Genuit, J. W. Nieu-
wenhuizen en Mej. D. voor de Poorte
herkozen en wordt de heer C. v. Peer
als nieuw lid benoemd. Voor de verkie
zing van het 5e lid moet nog 3 maal ge
stemd worden voordat Mevrouw E. C.
Maris-Kerst met 7 van de 8 stemmen
gekozen wordt.
De heer Genuit dankt de raad voor
het bij vernieuwing in hem gestelde ver-
trouwen en de voorzitter voor diens
waarderende woorden aan het adres der
commissie.
Punten 5, 6 en 7 (zie agenda in ons
vorig nummer) gaan vlot onder de ha
mer door.
Minder vlot gaat het met punt 8. Ver-
lenning subsidies 1952.
Tegen de subsidie van 1 cent per in
woner aan de Stichting Provinciaal Op-
bouworgaan Noord-Brabant en van 10
aan het Provinciaal Genootschap van
Kunsten en Wetenschappen heeft nie
mand bezwaar. Maar als het voorstel
aan de orde komt om een subsidie van
5 cent per inwoner te geven aan het
Brabants Orkest komen de tongen los.
Brabants Orkest
en Zondagsheiliging.
De heer Genuit betuigt zijn spijt dat
ook dit jaar het voorstel weer wordt
gedaan om een subsidie te geven aan
het Brabants Orkest. Het vorig jaar heeft
hij zich hier tegen verklaard en zijn
standpunt is sindsdien niet gewijzigd. Hij
heeft principiële bezwaren op grond van
het feit dat dit orkest ook concerten
geert op Zondag. Ook ziet spr. het be
lang ervan voor de gemeente niet in.
De voorzitter wil hiertegenover op
merken dat hij deze kwestie ter sprake
heeft gebracht op een vergadering van
de A.R. partij in verband met de piin-
cipiële bezwaren die de neer Genuit vo
rig jaar bad geuit. Nadat deze aange
legenheid terdege was betp.oken gaven
kopstukken van de A.R. partij die daar
aanwezig waren als hun mening te ken
nen dat cr geen bezwaar was tegen
subsidieverlening ondanks het feit dat
het Brabants Orkest wel eens op Zen
dag speelde. Ging men zo minitieus en
serieus de zaak uitzoeken en nagaan of
er op Zondag iets aan gedaan was, dan
zou het kunnen zijn dat inen zijn cos-
tuum moest uittrekken omdat er iemand
op Zondag aan kan hebben gewerkt.
Men zou dan vaak met het principe in
het gedrang komen. Het voorstel van B.
en W. is uitgegaan van de voorz;tter en
Dr. Winkelman. Zij waren van mening
dat men beter op Zondag naar een goed
en verheffend concert kan luisteren dun
achter de horretjes zijn naasten te zitten
becritiseren enz. Spr. meent niet met
deze uiteenzetting de heer Genuit te
kunnen bekeren, maar hij meende toch
zijn opvatting en die van leidende A.R.
figuren naar voren te moeten brengen.
De heer Genuit zegt dat hij inderdaad
door de uiteenzetting van de voorzitter
niet bekeren zal. Hij is het er mee eens
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Door
EARL DERR BIGGERS.
VERTALING VAN P. OREILLE.
11)
Soms babbelde John Quincy wat
aan dek met mevrouw Maynard.
Zij, die de Eilanden al zovele jaren
kende, kon boeiend vertellen van
de monarchie en de zendelingen.
De jongen voelde zich zeer tot haar
aangetrokken.
Ook Bowker was prettig gezelschap.
De steward was de zeldzaamheid, zelfs
onder gestudeerden een ontwikkeld
man: er was geen onderwerp, waarover
hij niet in den brede en schitterend pra
ten kon. In John Quincy's hutkoffer wa
ren een aantal grote, imponerende boek
delen al lang had hij plan ze door te
werken, maar nu las Bowker ze, niet hij.
De dagen vloden, het blauw van het
water verdiepte tot ultramarijn, de lucht
werd drukkender en warmer. Beneden
stampten de machines, ze deden hun
best voor Barbara en de vroege landing.
De kapitein was optimistisch, hij voor
spelde dat ze Maandag in de namiddag
de haven zouden halen. Maar "s Zon
dagsavonds stak plotseling een hevige
storm óp, en geselde het schip als een
natte furie tot het aanbreken van de
dag. Toen de kapitein op Maandag aan
de lunch verscheen, doodmoe na een
nacht op de brug, schudde hij het hoofd.
We hebben onze weddenschap ver
loren, juffrouw Barbara, zei hij. Ik kan
onmogelijk voor middernacht in het ge
zicht van Honolulu komen.
Barbara fronste haar wenkbrauwen.
Maar er varen toch altijd schepen
uit, herinnerde zij hem. Ik zie niet in
waarom als we radio's vooruit zen
den
Het helpt niets, zei hij. De Qua
rantaine-mensen gaan vroeg naar bed.
Neen, ik moet bij de ingang van de
vaargeul blijven liggen tot officieel de
zon opgaat zowat om zes uur. We
komen 's morgens vóór de Matsonia
binnen, dat is het beste wat ik u kan
aanbieden.
U is toch heel lief, glimlachte Bar
bara. Die lelijke storm was uw schuld
niet. We zullen onze smart vanavond
verdrinken in een heerlijk bal gecos-
tumeerd. Zij wendde zich tot Jennison.
Ik heb een allerliefst pakje Marie
Antoinette ik heb het op school aan
gehad. Wat zeg je ervan, Harry?
Mooi! antwoordde Jennison. We
kunnen allemaal wel een of ar.d»r pakje
bij elkaar krijgen. Kom mee.
Barbara snelde weg om het nieuws te
verspreiden.
Na het diner die avond verscheen zij,
een blond visioen, rechtstreeks van het
Franse Hof, begerig om te dansen. Jen
nison had zich als een zeerover opge
tuigd en was een indrukwekkende fi
guur. De meeste andere passagiers waren
vreemd uitgedost; op de Stille Zuidzee
is een gecostumeerd bal hartelijk welkom
en men kan er zich amuseren.
John Quincy nam weinig deel aan de
vrolijkheid, want hij leed nog aan Nifeuw-
Engeland-stijfheid. Even over elven
kwam hij de grote kajuit binnen en
vond daar Mevrouw Maynard alleen.
Hallo, zei ze. Kom je mij gezel
schap houden? Ik heb gezworen, dat ik
niet naar bed ga, voor ik het licht op de
Diamantskop heb gezien.
Ik blijf bij u, glimlachte John
Quincy.
Maar jij behoort te dansen, jon
gen. Je bent niet eens gekleed.
Neen, gaf John Quincy toe. Hij
hield op, zocht een verklaring. Je je
kunt je toch niet zo aanstellen met een
troep vreemden.
Ik begrijp je, knikte de oude dame.
Het is fijn gevoeld, maar nogal zeld
zaam, vooral in deze streek.
Barbara kwam binnen, blozend en op
gewekt. Harry haal me iets om te
drinken, hijgde ze. Zij ging naast Me
vrouw Maynard.
Ik heb u lopen zoeken. Sedert ik
een kind was, hebt u niet meer mijn
handlijnen gelezen. Dat doet ze prach
tig dit tegen John Quincy. Zij
vertelt je dingen, waar je van paf staat.
Mevrouw Maynard schudde heftig het
hoofd. Dat doe ik niet meer, zei ze.
Toen ik ouder werd, ben ik gaan inzien
hoe dwaas het is om de toekomst te
willen zien. Het heden dat is mij ge
noeg.
Toe, alstublieft, pruilde het meisje.
Dfe oude vrouw nam Barbara's slanke
hand in de hare en beschouwde aan
dachtig de lijnen. John Quincy meende
een schaduw over haar gezicht te zien
gaan. Weer schudde zij het hoofd.
Carpe diem, zei ze. Wat mijn neef
eens heeft vertaald door „grijp de dag
Dans vanavond en wees gelukkig en la
ten we niet proberen om achter het gor
dijn te kijken. Je hebt er niets aan, lieve.
Neem het woord van een oude vrouw
aan.
Harry Jennisson verscheen in de deur
opening. O, ben je hier, zei hij. In
de rookkamer is inets voor je om te
drinken.
Ik kom, zei het meisje, en ging
heen. De oude vrouw keek haar na.
Arme Barbara, mompelde zij. Haar
moeders leven was ook niet heel gëluk-
kig
U zag iets in haar hand vorste
John Quincy.
Dat geeft niet, zei de oude dame
als we maar ver genoeg vooruit zien. La
ten we nu maar aan dek gaan. Het is
bijna middernacht.
Zij bracht hem naar stuurboord. Een
enkel licht, als een ster, blonk in de ver
te. Land, eindelijk land!
Diamantskop? vroeg John Quincy.
Neen, nog niet, zei ze. Even rust
te haar tere hand op de verschansing.
Maar daar is mijn thuis. Een heerlijk
land, mijn jongen. Te heerlijk, denk ik
vaak. Ik hoop, dat het je bevallen zal.
O, dat weet ik zeker, zei John
Quincy galant.
Laten we hier gaan zitten.
Hij schoof dekstoelen aan.
Ja, een lief land, ging zij voort.
Maar je vindt van alles in Hawaii
net als op de hele wereld eerlijke
mensen en schurken. Uit de vier hoe
ken der aarde komen de mensen tot ons
dikwijls omdat ze thuis niet meer wel
kom zijn. Wij bieden hun een paradijs,
en sommigen vergelden het ons door
goede burgers te worden, terwijl ande
ren wegrotten. Ik denk vaak, dat het heel
wat volharding eisen zal om zich te
handhaven in de hemel in Hawaii is
het hetzelfde.
De lange magere gestalte van de Eer
waarde Heer Upton verscheen. Hij boog,
Goeden avond, Madame, U is bij
na thuis.
Ja, zei ze, en ik ben er blij om.
Hij wendde zich tot John Quincy.
Vanmorgen zult u dan Winterslip
zien, jonge man.
Ik denk het wel, antwoordde John
Quincy.
Vraag hem, of hij zich die dag
herinnert op Apiang in de tachtiger ja
ren. En de geestelijke, Frank Upton.
Natuurlijk, antwoordde John Quin
cy. Maar u hebt mij daar nog niet veel
van verteld.
Dat is zo. De missionaris liet zich
neervallen in een stoel. Ik houd er
niet van om de geheimen van iemands
verleden bekend te maken, zei hij. Maar
ik begrijp dat de geschiedenis van Dan
Winterslip's vroegere leven in Honolulu
al lang bekend is. Hij wierp een blik op
Mevrouw Maynard.
Dan was geen heilige, dat weten
we allen, merkte zij op.
Hij legde zijn dunnen benen over el
kaar. Ik ben eigenlijk heel trots op
mijn ontmoeting met Dan Winterslip,
ging hij voort. Ik voel, dat ik op mijn
nede.rige manier hem heb overgehaald
om van richting te veranderen ten
goede.
Hum, zei de oude dame, klaarblij
kelijk dubbelzinnig.
I
De wending van het gesprek beviel
John Quincy niet erg. Hij hoorde de
naam van een Winterslip niet gaarne op
deze wijze gebruiken. Maar tot zijn er
gernis ging de Eerwaarde Heer Upton
voort
Het was in de tachtiger jaren, zo
als ik u zei. Ik had een eenzame post op
Apiang, in Gilbertgroep. Op een morgen
ankerde een brik vlak bij het rif en een
boot kwam naar de wal. Natuurlijk
voegde ik me bij de stroom van inboor
lingen, die toen naar het strand liepen.
Ik zag niet dikwijls mensen van mijn
eigen ras.
Aan boord was een ruwe bemanning,
met aan het hoofd een flinke, tamelijk
knappe jonge man. En voor de boot op
het strand was, zag ik er middenin een
lange, dennenhouten kist.
De blanke stelde zich voor als de eer
ste officier Winterslip van de brik
Maagd van Shiloh. En toen hij de naam
van het schip noemde, wist ik natuur
lijk alles. Ik kende haar walgelijke han
del en haar geschiedenis. Hij haastte zich
te zeggen, dat de kapitein de dag tevo
ren gestorven was en dat zij hem aan
wal gebracht hadden om hem aan land
te begraven. Dat was zijn laatste wens
geweest.
Nu, de Eerwaarde Heer Upton
keek strak naar de verre kustlijn van
Oahu. Ik onderzocht die ruwe den
nenhouten kist vier Maleiers droegen
haar aan wal. Dus Tom Brade ligt
daar, zei ik. De jonge Winterslip knik
te. Ja, dat is hij, antwoordde hij. En
ik wist, dat ik toekeek bij het laatste
bedrijf in de loopbaan van een berucht
Zuidzeevaarder, een ruw beestmens, die
geen wet kende, een zeerover en avon
turier, de gezagvoerder van de beruchte
Maagd van Shiloh, Tom Brade, de sla
venhaler.
Slavenhaler? vroeg John Quincy.
(Wordt vervolgd).
dat er Antirevolutionairen zijn die geen
bezwaar hebt>en, maar hij acht het toch
voldoende bekend dat een en ander met
de A.R. opvattingen niet te rijmen valt.
Spr. heeft zijn bezwaren niet zomaar
klakkeloos naar voren gebracht, maar
deze ook voorgelegd aan „kopstukken"
n.l. aan het Centraal Comité van de
A.R. Partij. Dit kan spr.'s standpunt
volkomen delen.
De voorzitter concludeert daaruit dat
er in die kringen dan blijkbaar verschil
van mening is.
De heer Dekkers is de voorzitter
dankbaar dat deze het standpunt van
„kopstukken" heeft weergegeven. Ook
vanuit Chr. Hist, oogpunt bekeken kan
spr. met de opvatting van de voorzitter
meegaan, hoezeer de C. H. partij overi
gens in verschillende opzichten met de
anti-rev. sympathiseert.. Voor spr. blijft
de vraag of deze gemeente er practisch
nut van heeft. Zou het Brab. Orkest
ooit in Sprang-Capelle komen?
De voorzitter acht het vrijwel zeker
dat ook Sprang-Capelle eens aan de
beurt komt. Men zal hier echter wel
geen zaal kunnen vinden om met een
volledige bezetting van ongeveer 70
muzikanten te komen. In het gebouw van
de Chr. Volksbond bijv. zou misschien
een kleiner ensemble uit het Brab. Or
kest kunnen optreden.
De heer Dekkers zou deze zaak niet
te veel van de principiële kant bekijken.
Men liet destijds het Politiemuziekkorps
uit Amsterdam ook wel naar hier komen
en dat speelt ook vaak op Zondag. Toch
heeft men er hier van genoten. Spr. zou
ook niet op Zondag naar een concert
van het Brab. Orkest gaan luisteren,
doch zou het heel graag willen horen als
het hier op een andere dag kwam. Hij
heeft daarom geen bezwaar tegen sub
sidie.
De voorzitter merkt nog op dat er in
deze Christelijke gemeente misschien en
kelen op Zondag niet naar de radio
luisteren, maar zeker 95 doet dat wel
en niet alleen naar de N.C.R.V. maar
ook naar muziek van andere omroepen.
Op Dinsdagavond luistert ook 95 naar
de Bonte avondtrein. Laat men dan in
alles consequent blijven of er anders rond
voor uitkomen.
De heer Ros zegt nooit zijn stem aan
dit voorstel te kunnen geven. Zijn stand
punt is voldoende bekend. Niet ieder
die zich christen noemt leeft als een
christen. Een christen behoort te leven
naar de instellingen zoals die van God
in de Heilige Openbaring zijn gegeven.
Ook in de „Drie Formulieren van Enig
heid wordt al wat op Zondag gebeurt
veroordeeld. Het gebod van de "Zon
dagsheiliging is gegrond op Gods Woord
en het is geen enkele vereniging toege-
j staan dit gebod te overtreden. Heeft de
Heere zelf niet gezegd: „Gedenkt dat gij
den Sabbath heiligt; 6 dagen zult gij
werken en al uw arbeid doen en rusten
op de 7e". God gaf zelf het voorbeeld
door de wereld te scheppen in 6 dagen.
Elke mens, ook de grootste communist
moet aan deze wet gehoorzamen, an
ders zal de straf op de overtreding vol
gen. Wij mogen hier geen orkest gaan
steunen dat speelt op Zondag. Ook acht
spr. de financiële toestand van Sprang-
Capelle zodanig dat het geld beter voor
iets anders gebruikt kan worden.
De voorzitter zou hierop nog heel wat
kunnen zeggen, doch hij vindt het on
gewenst van de gemeenteraad een theo
logische debatingclub te maken. Bij an
dere gelegenheden heeft spr. reeds die
per over deze zaken gesproken. Er ge
beuren wel erger dingen dan dat iemand
op Zondag op zijn orgel of piano een
beetje muziek maakt. Spr. zou het toe
juichen als de jeugd Zondags 'n paar
uur opgeborgen was bij een goed, ver
heffend concert inplaats van op de straat
te hangen.
De heer Ros waarschuwt dat de prak
tijk wel heeft geleerd wat er gebeurt als
de jeugd na zo n concert in uitbundigheid
buiten komt.
De heer Genuit zegt veel waardering
te hebben voor het Brab. Orkest. Als
het in Waalwijk komt gaat hij luisteren.
Het blijft Zondags niet bij musiceren al
leen. Er wordt bij een concert ook en-
trée geheven en dat is een vorm van
koop en verkoop op Zondag en daar
moeten wij als christenen op tegen zijn.
De voorzitter merkt op dat hij geen
toestemming zou geven aan het Brab.
orkest om hier Zondags te misiceren.
Maar mag men een subsidie weigeren,
omdat het elders wel eens op Zondag
speelt? Dan zal men het ook nooit op
een andere dag hier kunnen laten komen.
De heer Dekkers meent dat de heer
Genuit toch ook Zondags wel naar ge
wijde muziek van de N.C.R.V. zal luis
teren. Dan wordt er dus blijkbaar ook
op Zondag in de studio gewerkt, waar
in de week op gramofoonplaten wordt
opgenomen en dan Zondags afgedraaid.
De voorzitter vindt het nu welletjes
en gaat over tot stemming over het voor
stel. Vóór subsidieverlening stemmen de
heren de Bas, Kraak, Dekkers en de
Rooij. Tegen de heren Genuit, Timmer
mans, Ros en Maijers.
Doordat dus de stemmen staken, wordt
dit punt tot de volgende vergadering uit
gesteld. De voorzitter zal het dan, zon
der discussie, opnieuw in omvraag bren
gen.
9. Aanbieding gemeentebegroting '52.
De voorzitter wijst tot leden van de
commissie van onderzoek aan de heren
Timmermans, Ros en Dekkers.
10. Aanbieding gemeenterekening '50.
Voor onderzoek hiervan worden aan
gewezen de heren de Rooij, Oerlemans
en Genuit.
11. Mededelingen.
De voorzitter heeft slechts één medede
ling en deze is een verheugende. Het is
hem n.l. gelukt een kasgeldlening te slui
ten groot 325.000.voor 1 jaar a
2 Bij de Bank voor Ned. Gemeenten
betaalt de gemeente thans Dit be
tekent een ren te-voordeel van ruim 8000
gulden-
De heer de Bas wenst de voorzitter
geluk met dit mooie succes dat voor de
gemeente zulk een grote besparing bete
kent.
Voor de rondvraag was niets ingeko
men, waarna sluiting op de gebruikelijke
wijze met gebed.
4
