iO JAAR GELEDEN.
VALDA
Nokjente
s\qavei
StnaaWbc*er
verfrissende
Uw verslaggever in de knoop
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Vastenavond-perikelen
HET HUIS ZONDER
SLEUTELS.
VOETBAL.
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 29 FEBRUARI 1952
2
deèchtekau»**»
5 AGENTEN
VOOR 10 GEMEENTEN.
Neem een doos echte
KEELPIJN
En dan kan men slechts met instem
ming horen, dat sinds de aanvang
der cursussen „de school" reeds
doorlopen is door burgemeesters,
doktoren en artsen, hoofden van ge
neeskundige diensten, kringcom
mandanten, hoger politiepersoneel,
brandweercommandanten, hoger
personeel van Openbare Werken en
diensten van Sociale Zaken e.d.
Bovendien, dat reeds werden opge
leid hoofdinstructeurs voor brand
weer en politie en opruim- en red
dingsdiensten, welke laatste perso
nen dus de door hen vergaarde
kennis weer over kunnen hevelen
naar anderen. Deze week is men be
gonnen met de hoofden van Sociale
Diensten en zo zal men blijven door
gaan tot de zaak rond is.
De voorlichting welke de stich
ting geeft, is openhartig en nauw
gezet. Er wordt niet met propagan
distische slogans gewerkt, maar
men houdt zich aan de werkelijk
heid, die ernstig genoeg is. Van de
andere kant blijft men er op hame
ren, dat de voorbereidingen voor
beschermingsmaatregelen wel dege
lijk doel hebben. In de vorige oorlog
is duidelijk bewezen, dat een goede
organisatie van beschermingsmaat
regelen 't aantal slachtoffers bij een
bombardement bijv. met 80 ver
minderde. Bovendien tonen de fei
ten aan, dat ook rampen als te Rot
terdam en in het Bezuidenhout te
Den Haag voorkomen hadden kun
nen worden, indien een dergelijke
organisatie aanwezig was geweest
en men niet het hoofd verloren had.
Het spreekt vanzelf, dat de opzet
slechts kan slagen, wanneer, begin
nend bij de zelfbescherming, de or
ganisatie zó wordt opgebouwd, dat
alles als het radersysteem van een
goede machine in elkaar grijpt. In
elke plaats blijft de burgemeester
het verantwoordelijke hoofd, dat
verantwoording schuldig is aan de
Commissaris der Koningin in zijn
provincie, die weer onder de minis
ter staat. Daarnaast staat in elke
plaats het hoofd der Bescherming
Bevolking, ofwel het hoofd van een
kring, wanneer het kleinere ge
meenten betreft. Deze zijn, ingeval
van rampen, met het technische
commando belast. Zij ressorteren
onder de Centrale Instantie van het
gehele land.
Enkele grote gemeenten in ons
land zijn ingedeeld bij de z.g. A-ge
meenten, die een geheel op zichzelf
staande organisatie krijgen, omdat
hier voldoende mensen voor aan
wezig zijn, voldoende bestaande
10
diensten en materiaal, en natuurlijk
ook, omdat zij een doel van gewicht
kunnen vormen voor eventuele vij
andelijke aanvallen. Kleinere ge
meenten, z.g. B-gemeenten, worden
ondergebracht in kringen, die dus
tezamen een bevelseenheid vormen
en waarbinnen de kringcomman
dant zonder iemands toestemming
nodig te hebben naar zijn welover
wogen inzicht materieel e.d. kan uit
wisselen en in geval van rampen
kan inzetten. Daartoe is de kring
verdeeld in rayons en deze onder
verdeeld in sectoren. Deze kleinere
gemeenten tezamen, die elk op zich
natuurlijk ook veel geringere aan
valsdoelen betekenen voor een vij
and, kunnen in vereniging wél de
nodige manschappen opbrengen,
vooral omdat deze nooit overal te
gelijk zullen behoeven op te treden.
Door de stationnering van een
aantal Mobiele Colonnes, verspreid
over ons land, heeft de Centrale In
stantie bovendien de gelegenheid
om getrainde mensen en materieel
op korte termijn te transporteren
naar grote plaatsen waar extra
hulp nodig is.
Het spreekt vanzelf, dat de orga
nisatie voorziet in de coördinatie
van allerlei diensten, waarop zij
steunt. Men denke daarbij aan de
brandweer, de geneeskundige dien
sten, de politie, de sociale verzor
ging, de opruimings- en hersteldien
sten, enz. Zij moet daarbij gebruik
kunnen maken van goede verbin
dingen en voortdurend een over
zicht houden van de situatie ter
plaatse of in de omgeving.
Er zal in de komende maanden
nog gelegenheid zijn om enigszins
dieper op de organisatie in te gaan.
Wij volstaan thans met het boven
staande en zullen in een volgend
artikel het een en ander vertellen
over de manier waarop in „De
Schaffelaar" de cursisten worden
ingelicht over of opgeleid voor hun
laak.
v. d. Z.
Kunt U een handje helpen
Ik heb opdracht gekregen iets
te schrijven, dat U allemaal moet
lezen. Maar het gaat over een ern
stig onderwerp, en dat lezen de
mensen niet zo gemakkelijk. Hoe
moet ik het nu aanleggen dat ze
het tóch lezen Kunt u me daarbij
een handje helpen Wat denkt u
Zou ik kunnen beginnen met een
verhaal over de invloed van zeme
len op de slaap Of zouden de
mensen interesse hebben in wat
wetenswaardigs over bloedpillen
en derzelver invloed op de melk
productie van het vee
Zou ik misschien kunnen praten
over het pas opgerichte D.S.C.C.,
dat aanvalsbereid klaar staat om
zijn plaats in te nemen onder,
neen, niet onder de voetbalclubs,
want het is geen voetbalclub. Het
D.S.C.C. is wat anders. Wat pre
cies, ja, dat kan ik zo niet een,
twee, drie onder woorden bren
gen.
Na de oorlog zijn er een heel stel
pientere koppen bij elkaar geko
men. En hun aanvoerder zei
„Heren, laten we ons niets wijs
maken als we allemaal afzonder
lijk Hitier hadden moeten bevech
ten, dan waren we netjes afge
maakt. En als wij ieder op eigen
houtje proberen de problemen op
te lossen, die na de oorlog gere
zen zijn, dan staan wij even mach
teloos. Want zijn wij wel deskun
dig genoeg om grote noden op te
lossen Zijn wij wel in staat om,
de katholieke caritas, de beoefe
ning van de naastenliefde dus
zonder ruzie niet alleen, maar in
tegendeel met hart en ziel elkaar
bij het werk te helpen Zijn wij in
staat om vadertje Staat te laten
zien, dat we geen prijs stellen op
al te grote bemoeizucht Hebben
wij bij ons werk allemaal wel de
juiste geest, die ons werk levend
maakt Is ons inzicht altijd ge
zond wie garandeert, dat dit
niet uit de oude doos is
De heren werden stil van dit ge
wetensonderzoek. Een Vincentiaan
bedacht, dat het toch beter was om
een gezin aan arbeid dan aan
brood te helpen. Een sociale wer
ker zag, dat het beter was iemand
op emigratie voor te bereiden dan
hem aan zijn lot over te laten.
Een ander bepeinsde, dat het niet
om het werk, maar juist om de
mensen ging. Enfin, de vergadering
besloot maatregelen te treffen om
CJ zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
In uw ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet, het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doen stromen.
Eist Carter's Leverpilletjes.
de katholieke caritas, de beoefe
ning van de naastenliefde dus
want daarover ging het, zoals u
wel begrepen zult hebben in het
goede spoor te leiden.
In feite was het natuurlijk inge
wikkelder en was het zo, dat die
heren in opdracht van de bisschop
pen bijeengekomen waren. Maar
goed, dat doet nu niet terzake. Van
•belang voor ons is alleen, dat alle
organisaties die er bij betrokken
waren (om er een paar te noemen
Vincentius, Elisabeth, Herwonnen
Levenskracht, Gezinszorg en nog
wel een twintig andere) samen
met Diocesaan Sociaal Carita
tief Centrum oprichtten, 't D.S.C.C.
dat deze organisaties met deskun
dige hulp, met studie en advies
zou moeten bijstaan, hun werk zou
moeten aanpassen en de wederop
bloei van de geest van naasten
liefde zou moeten bevorderen.
Dat is dus wel zeer belangrijk
werk, omdat het de practijk van
de naastenliefde en daarmede het
kenmerk van waar katholiek-zijn,
direct raakt Als u dit óók meent,
zult u er geen bezwaar tegen heb
ben, dat ik nu even een andere
aap uit de mouw laat komen en
wel deze
Op Zondag 2 Maart zal in uw
parochiekerk een collecte voor dit
Sociaal Caritatief Centrum worden
gehouden, tevens ook voor de Ka
tholieke Actie. Maar over deze in
stelling schrijf ik nu niet meer,
want dan kon ik wel een krant
voor mij alleen reserveren. Wat ik
alleen maar vragen wilde denkt
eens goed aan die collecte. Weest
niet benepen. Zeker zult ge gul ge
ven, wanneer ge eraan denkt, hoe
grote belangen door dat D.S.C.C.
worden verzorgd. En als ge mij
niet gelooft, wel leest dan eens wat
de Bisschop er van zegt. In ieder
geval stelt onze Bisschop niet te
leur helpt Hem de zware lasten
dragen, die dit werk meebrengt en
die gedragen móeten worden om
te voorkomen, dat nog andere,
heel wat zwaardere lasten zullen
loskomen
Met uitzondering van Vlijmen
wordt de Carnavalsviering in de
Langstraat door weinig opzienba
rende gebeurtenissen gekenmerkt,
hoewel men over het algemeen toch
wel in een feestelijke stemming ver
keert. Ook dit jaar is de vasten-
avondveiring verlopen in een rusti
ge stemming; hoe geheel anders was
dat vroeger, 50 jaren geleden, toen
er nogal 'ns het een en ander voor
viel, waaruit blijkt, dat men toen
niet zo beheerst en zo kalm deze
dagen doorbracht.
Met het mes
konden ze goed overweg.
Bladerend in de kranten, die ver
schenen zijn na de 10de Febr. 1902
zou men een bloemlezing kunnen
samenstellen van berichten en be
richtjes over vechtpartijen en orde
verstoringen.
Zo schrijft de Kaatsheuvelse cor
respondent bijv.:
De vastenavonddagen waren hier
bijzonder woelig. Op verschillende
plaatsen is hevig gevochten.
Voor verandering heeft men deze
keer gebruik gemaakt van een re
volver. Gelukkig hebben de geloste
schoten geen doel getroffen. Met het
mes kunnen onze vechtersbazen be
ter omgaan, zoodat er nu verschil
lenden met omwonden hoofden en
handen de vastenavondpret betreu
ren. Men begrijpt, dat in dit alles
de ellendige drank weder zijn val-
schen rol heeft gespeeld.
De revolverschoten, waar onze
drankbestrijdende correspondent 't
over had, waren niet de enige, die
geklonken hebben bij die vasten
avondviering, 50 jaar geleden, want
de marechaussée hoorde op een
goede avond eveneens schoten; een
onderzoek bracht aan het licht, dat
er in de herberg van V. in het
straatje algemene wanorde heerste.
Een zekere R. had in de herberg
met opzet rumoer gesticht om zijne
kameraden gelegenheid te geven
zonder betaling te ontlopen. De
kastelein schoot echter om schrik
aan te jagen een schot in de lucht
en sloeg zijn geweer op de rustver
stoorders stuk. Door de tegenwoor
digheid der Rijkspolitie was de rust
spoedig hersteld.
In Waalwijk was er gevochten op
den dijk; een 14-jarige jongen sloeg
H. een niet onbeduidende wonde in
het hoofd. Een ander kwam zich
melden bij de politie met een ka
potte lip, daarbij anderen betich
tend zich aan hem vergrepen te
hebben. Het kwam echter anders
uit en de politie had gauw genoeg
door, dat hij het was die de wan
orde had gesticht en „een klapje
voor zijn mond wel verdiend had".
In Kaatsheuvel sloeg v. R. zekere
S. met een dicht knipmes een flinke
wonde in het hoofd.
v. B. sloeg met een stuk biljart
queue L. eveneens een gat in het
hoofd.
In Loonopzand werd de aanwe
zigheid van de politie ook zeer op
prijs gesteld, toen een met knuppels
gjewapende bende uit Udenhout
dver kwam.
In Waalwijk moest de politie nog
al eens naar de Poststraat, waar het
in de herberg van v. d. P. (Sjaan
Pen) nog al eens rumoerig was.
Enz. enz.
We zouden door kunnen gaan met
het opsommen van kibbelarijen en
vechtpartijtjes, maar het zou on
smakelijk worden.
Men stelt zich echter de vraag,
kon de politie hier niet krachtdadi
ger tegen optreden, kon men niet
de ordeverstoringen voorkomen in
plaats van ze achteraf ongedaan te
moeten maken?
Iedere gemeente had natuurlijk
een gemeenteveldwachter; ter as
sistentie van deze was er in Waal
wijk een brigade van Kon. Mare
chaussee, ter sterkte van zes man.
Tijdens de Vastenavonddagen in
1902, was er een marechaussee el
ders gedetacheerd, de wachtmeester
en een brigadier waren ziek (even
als de veldwachter), zodat er dus
nog 3 man overbleef. Men vroeg
versterking en er kwamen 2 man
schappen, zodat men met vijf man-
PASTILLES
FEUILLETON
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN",
van
Door
EARL DERR BIGGF.RS.
VERTALING VAN P. OREILLE.
54)
John Quincy geeuwde. Alles
waar, lieve, zei hij. Ik was op het
punt u te verlaten, toen de Marine
mij gered heeft. Het leven, zoals u
zult bemerken, is een operette ge
worden.
Maar waarom zou iemand jou
aan boord willen halen riep juf
frouw Minerva_
Ah, ik hoopte al, dat u mij
dat zoudt vragen. Het toeval wil,
dat uw neef hersens heeft. Zijn
scherpzinnig analytisch speur-
derswerk wordt iemand te mach
tig. Hij erkende dat in een brief,
die hy me zond op een avond, toen
hij een paar schoten op mijn hoofd
mikte.
Heeft er dan iemand op je
geschoten bracht juffrouw Mi
nerva uit.
Dat zeg ik juist. U rekent
uzelf wel tot de speurders, maar
mikt er iemand op u van uit een
bosje Antwoord daar eens op.
Juffrouw Minerva zonk op een
stoel neer. Je moet met de volgen
de boot naar huis.
Hij lachte. „Een paar weken gele
den stelde ik u dat voor. En wat
was uw antwoord? Ach, de hekken
zijn verhangen. Ik ga niet naar
huis met de volgende boot. Mis
schien ga ik nooit meer naar huis.
Dit vrolijke, zorgeloze land trekt
me aan. Laat me eens lezen over
mezelf".
Hij begon te lezen. „Gisteravond
werd de klok aan de haven van
Honolulu dertig jaar achteruit ge
zet", begon het wat opgemaakte
verhaal. Het besloot met de mede
deling, dat de wilde vrachtboot May
S. Allison de haven had verlaten
vóór de politie aan boord kon ko
men. Blijkbaar had zij stoom op en
de papieren gereed en wachtte zij
alleen maar op de terugkomst van
de roodharige en zijn slachtoffer.
John Quincy gaf zijn tante de
courant terug.
„Dat is te erg", merkte hij op.
„Ze zijn Hallet door de vingers ge
glipt".
„Natuurlijk", zei ze bits. „Dat ge
beurt telkens. Ik zou weieens met
kapitein Hallet willen praten. Als
ik hem maar eens kon vertellen,
hoe ik over hem denk, zou ik me
beter voelen".
„Bewaar die courant", zei John
Quincy. „Ik zal hem aan moeder
sturen".
Zij staarde hem aan. „Ben je gek?
Die arme Grace ze zou er een ze
nuwtoeval van krijgen. Ik hoop, dat
ze hier nooit iets van hoort, voor je
gezond en wel in Boston terug bent.
„O ja, Boston", lachte John Quin
cy. „Merkwaardige oude stad, zeg
gen ze. Ik moet er ook eens heen.
Als u men nu een ogenblikje alleen
wilt laten, zal ik mij voorbereiden
om met u te komen ontbijten en u
het verhaal van mijn avontuurlijk
leven vertellen".
„Heel goed", zei juffrouw Miner
va en stond op. Bij de deur bleef zij
staan. „Het zou wel goed zyn om
wat zalf op je gezicht te doen".
„De wonden van een eervolle
strijd?" zei haar neef. „Waarom zou
ik die verbergen?"
„Eervolle praatjes", antwoordde
juffrouw Minerva. Maar buiten de
kamer glimlachte zij verrukt.
Toen John Quincy en zijn tante
na het ontbijt de eetkamer verlieten
kwam Kamaikui, stijf en waardig
in een pas gestreken holoku, naar
de jongen toe.
,Zo heel blij om u vanmorgen
in veiligheid te zien", zei ze.
„Dank je wel, Kamaikui", ant
woordde hij. Hij vroeg zich af of
Kaohla voor al deze overlast ver
antwoordelijk was, en, als hij 't bij
het rechte eind had, wist dan deze
grote, stille vrouw iets af van wat
haar kleinzoon deed?
,Arme stumperd", zei juffrouw
Minerva, toen zij de woonkamer in
gingen. „Ze is zo terneergeslagen
sedert Dan is heengegaan. Het
spijt me voor haar. Ik heb haar al
tijd graag mogen lijden".
Later in de morgen belde Carlota
Egan John Quincy op. Zij had juist
het Zondagsblad ingezien.
„Alles waar", erkende hij. „Ter
wijl jij danste naar hartelust, was
ik aan het worstelen om voor een
reis naar het Oosten gespaard te
blijven".
schappen moest waken voor de or
de en rust van 10 gemeenten, waar
van er enkele bekénd stonden als
zeer lastig!
Nu werden 2 manschappen naar
Loon op Zand gestuurd, twee naar
Kaatsheuvel, terwijl de brigadier in
Waalwijk achterbleef om van de ene
kant van de gemeente naar de an
dere te rennen om zoveel mogelijk
de goede orde te handhaven. En dan
is het geen wonder dat dit niet al
tijd lukt en dat een abonné in ons
blad onder ingezonden stukken zich
verontwaardigd afvraagt, waarom
de politie niet bij het station aan
wezig was, waar in een overmatige
drukte (men bedenke dat zeer velen
steeds naar de carnavalsviering in
Den Bosch gingen) meermalen on
geregeldheden voorkwamen.
Een ander geluid.
Gelukkig waren het niet allemaal
sombere en weerzinwekkende ge
luiden die we vernemen uit de oude
Echo-kroniek.
De Loon op Zandse correspondent
schrijft over het mooie gebruik dat
nog lang heeft bestaan, om met Vas
tenavond de schoenmakersknecht
voor een nieuw jaar aan te nemen.
Ze kregen dan ook een nieuw leren
schootsvel van hun patroon.
En de correspondent tekent hier
bij aan: „Het schijnt hier met de
schoenmakerij nog al rooskleurig te
zijn; geen enkele schoenmaker toch
is zonder werk".
Nu lezen we, in de krant van 1952,
niet meer over vechtpartijen en
messen en biljartqueues, deze toe
standen zijn overal radicaal verbe
terd, maar van de andere kant kun
nen wij toch ook niet schrijven
over rooskleurige toestanden in de
schoenindustrie e.a.
WED STRIJDPROGR AMM A
VOOR ZONDAG 2 MAART '52.
Ie Klas A
VelocitasEDO
AGOVVEnschedese Boys
DWS't Gooi
FrisiaElinkwijk
GVAV—Haarlem
Go-AheadTheole
HeerenveenVolewijckers
Haarlem
19
12
5
2
29
DWS
18
11
5
2
27
EDO
19
10
4
5
24
AGOVV
18
9
5
4
23
't Gooi
18
9
5
4
23
Heerenveen
18
8
6
4
22
Enschedese Boys
18
8
2
8
18
Elinkwijk
18
5
7
6
17
De Volewijckers
19
6
5
8
17
Frisia
18
5
6
7
16
GVAV
17
6
3
8
15
Go Ahead
19
4
5
10
13
Theole
18
1
4
13
6
Velocitas
19
2
2
15
6
le Klas B
le Klas D.
NEC—Xerxes
EmmaHermes-D V S
NO ADMaurits
Sparta—VW
PSVBrabantia
HBSLonga
LimburgiaChèvremont
VVV
19
11
3
5
25
Limburgia
18
11
2
5
24
Hermes DVS
19
9
6
4
24
Sparta
18
9
5
4
23
PSV
19
9
5
5
23
Emma
19
9
4
6
22
Xerxes
18
7
3
„8
17
Maurits
18
6
5
7
17
NEC
19
6
5
8
17
HBS
19
7
2
10
16
Brabantia
19
8
0
11
16
NO AD
18
5
4
9
14
Longa
18
5
3
10
13
Chèvremont
19
4
1
14
9
2e Klas A
SartoZwaluw VFC
TOPWilhelmina
De Valk—DESK
AchillesSneek
V S VWageningen
DO SOosterparkers
RCHZwolse Boys
EnschedeBe Quick
VitesseLeeuwarden
Ajax
20
17
2
1
36
Vitesse
19
10
6
3
26
Wageningen
18
11
3
4
25
RCH
19
11
3
5
25
Be Quick
19
11
2
6
24
Zwolse Boys
18
7
7
4
21
DOS
18
8
4
6
20
Leeuwarden
17
8
2
7
18
Blauw-Wit
21
4
9
8
17
Enschede
18
6
4
8
16
VSV
18
4
7
7
15
Oosterparkers
19
2
3
14
7
Sneek
18
2
1
15
5
Achilles
18
2
1
15
5
le Klas C
NACEindhoven
RBC—ADO
J ulianaBleijerheide
SVV—Quick
MVVDHC
Helmondia
19
17
0
2
34
Veloc
18
8
6
4
22
DESK
18
9
4
5
22
De Spechten
18
9
2
7
20
TOP
16
7
5
4
19
SET
18
7
4
7
18
Woensel
18
6
7
5
19
De Valk
18
6
5
7
17
Wilhelmina
18
4
5
9
13
Sarto
15
5
2
8
12
RKTVV
18
3
4
11
10
Zwaluw VFC
18
1
4
13
6
3e Klas B
WSC—Gudok
DongenConcordia SVD
KorvelBaardwijk
HeusdenOJC
Baardwijk 18 14 1 3 29
Reusel Sport 19 13 3 3 29
ODC 18 11 3 4 25
Dongen 17 10 1 6 21
OSS 19 7 5 7 19
WSC 17 5 7 5 17
Bladella 18 6 2 10 14
Gudok 17 6 2 9 14
Heusden 18 5 4 9 14
Conc. SVD 18 4 5 9 13
Korvel 18 4 2 12 10
OJC 17 3 3 11 9
Willem II
20
15
3
2
33
3e Klas C
Feijenoord
20
12
3
5
27
Eindhoven
18
10
5
3
25
SCO—BSC
BW
20
9
4
7
22
W V ORoosendaal
Bleijerheide
18
8
3
7
19
RKCBoeimeer
MVV
18
7
5
6
19
SteenbergenHero
VES '35—Virtus
NAC
19
7
5
7
19
ADO
18
7
4
7
18
Hieronymus 17
12
2
3
26
Juliana
18
7
4
7
18
Roosendaal 16
8
6
2
22
SVV
19
6
5
8
17
Hero 17
8
6
3
22
Sittardia
19
7
0
12
14
SCO 16
9
4
3
22
RBC
18
6
1
11
13
VES 17
9
2
6
20
DHC
19
5
1
13
11
Boeimeer 17
6
5
6
17
Quick
18
2
3
13
7
RKC 16
5
6
5
16
„Als ik het geweten had, zou ik
geen ogenblik gelukkig zijn ge
weest".
„Dan ben ik maar blij dat je er
niets van wist. Een groot bal ze
ker?"
„Ja. Zie je, ik ben aldoor vrese
lijk ongerust over je geweest sedert
ze op je geschoten hebben. Ik wou
eens met je praten. Wil je bij me
komen?"
„Of ik wil? Ik ben al op weg."
Hij hing de hoorn op en snelde
naar het strand. Carlota, geheel in
het wit, zat niet ver van het Rif en
Palmhotel op het witte zand. Een
ernstige Carlota, met grote ogen,
heel anders dan het vrolijke meisje,
dat 's avonds tevoren haastig naar
het bal ging.
John Quincy liet zich naast haar
neervallen en een poosje spraken zij
over het bal en over zijn avontuur.
Plotseling keek zij hem ernstig aan.
„Ik weet wel dat ik geen recht
heb om het te vragen, maar ik wil
graag dat je iets voor me doet."
„Dat zal me heel gelukkig maken
al wat je me vraagt."
„Ga terug naar Boston."
„Wat? Dat niet. Ik heb me ver
gist dat zou me niet gelukkig ma
ken."
„O, jawel. Nu denk je misschien
van niet. Hier word je nu verblind
door de zon, maar je hoort hier niet.
Wij zijn niet je eigen mensen. Je
meent dat je wel van ons houdt,
waar belangstelling is voor wat jou
interesseert. Toe, ga terug."
„Dat zou zijn terugtrekken onder
vuur", wierp hij tegen.
„Maar gisteren heb je je moed ge
toond. Ik ben bang voor je. Er is
hier iemand die een vreselijke wrok
tegen je heeft. Ik zou het Hawaii
nooit vergeven als als je iets
overkwam."
„Dat is lief van je". Hij schoof
wat dichterbij. Maar verdraaid
Agatha was er nog. Verbonden aan
Agatha met alle banden van eer. Hij
schoof weer weg. „Ik zal er over
denken", beloofde hij.
„Ik ga ook weg uit Honolulu",
herinnerde zij hem.
„Dat weet ik. Je zult een heerlij
ke tijd hebben in Engeland."
Zij schudde het hoofd. „Ik vind
het hele plan vreselijk. Vader heeft
er zijn hart opgezet en om hem ge
noegen te doen zal ik gaan. Maar ik
vind het niet prettig. Engeland is
niets voor mij."
„Onzin."
„Neen, werkelijk niet. Ik ben een
natuurkind een meisje van de Ei
landen, anders niet."
„Maar je zou toch hier niet graag
je hele leven willen blijven."
„Neen, dat niet. Het is hier een
mooi plekje om lui te zijn. Maar ik
heb te veel Noordelijk bloed om
daar tevreden mee te wezen. Ik zal
nog wel eens willen, dat vader ver
koopt en dan gaan we naar het Vas
teland. Ik zou daar wel werk kun
nen krijgen
„In een bepaalde plaats op het
Vasteland?"
„Nu, ik heb natuurlijk niet veel
gezien. Maar zo lang ik op school
was, heb ik altijd gedacht dat ik lie
ver in San Francisco zou willen wo
nen dan ergens anders op de we
reld...."
„Goed zo!" riep John Quincy.
„Dat is mijn keus ook. Je weet nog
wel hoe je die morgen op de veer
boot me je hand toestak en zei:
„Welkom in uw stad
„Maar je hebt me dadelijk verbe
terd. Je hebt gezegd, dat je in Bos
ton thuis hoorde".
„Ik zie nu mijn dwaling in."
Zij schudde het hoofd. „De waan
zin van een ogenblik maar die
verdwijnt. Je bent uit het Oosten
en ergens anders kun je nooit ge
lukkig zijn."
„O ja, best", verzekerde hij. „Ik
ben een Winterslip, een zwervende
Winterslip. Waar wij komen.
Nu zat hij toch wel dicht bij haar.
„Ik zou overal gelukkig kunnen
zijn" begon hij. Hij wilde er bijvoe
gen „met jou". Maar Agatha's slank
patricisch handje lag op zijn schou
der.
„Overal", herhaalde hij, op een
andere toon.
Er klonk een gong in het Rif en
Palmhotel.
Carlota stond op. „Dat is de
lunch."
John Quincy stond ook op. „Dat is
heel iets anders waar jij heen gaat",
ging zij voort. „Ik heb je gevraagd
om iets voor mij te doen."
„Ik weet het. Ik wou, dat je wat
anders had gevraagd. Dan zou ik er
al met hart en ziel mee bezig zijn.
Maar wat je nu vraagt, kost tijd.
Hawaii verlatenen afscheid ne
men van jou
„En toch was ik van plan er op
aan te dringen", viel zij in.
(Wordt vervolgd).