iO JAAR GELEDEN. VALDA Nokjente s\qavei StnaaWbc*er verfrissende Uw verslaggever in de knoop WEK DE GAL IN UW LEVER OP Vastenavond-perikelen HET HUIS ZONDER SLEUTELS. VOETBAL. 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 29 FEBRUARI 1952 2 deèchtekau»**» 5 AGENTEN VOOR 10 GEMEENTEN. Neem een doos echte KEELPIJN En dan kan men slechts met instem ming horen, dat sinds de aanvang der cursussen „de school" reeds doorlopen is door burgemeesters, doktoren en artsen, hoofden van ge neeskundige diensten, kringcom mandanten, hoger politiepersoneel, brandweercommandanten, hoger personeel van Openbare Werken en diensten van Sociale Zaken e.d. Bovendien, dat reeds werden opge leid hoofdinstructeurs voor brand weer en politie en opruim- en red dingsdiensten, welke laatste perso nen dus de door hen vergaarde kennis weer over kunnen hevelen naar anderen. Deze week is men be gonnen met de hoofden van Sociale Diensten en zo zal men blijven door gaan tot de zaak rond is. De voorlichting welke de stich ting geeft, is openhartig en nauw gezet. Er wordt niet met propagan distische slogans gewerkt, maar men houdt zich aan de werkelijk heid, die ernstig genoeg is. Van de andere kant blijft men er op hame ren, dat de voorbereidingen voor beschermingsmaatregelen wel dege lijk doel hebben. In de vorige oorlog is duidelijk bewezen, dat een goede organisatie van beschermingsmaat regelen 't aantal slachtoffers bij een bombardement bijv. met 80 ver minderde. Bovendien tonen de fei ten aan, dat ook rampen als te Rot terdam en in het Bezuidenhout te Den Haag voorkomen hadden kun nen worden, indien een dergelijke organisatie aanwezig was geweest en men niet het hoofd verloren had. Het spreekt vanzelf, dat de opzet slechts kan slagen, wanneer, begin nend bij de zelfbescherming, de or ganisatie zó wordt opgebouwd, dat alles als het radersysteem van een goede machine in elkaar grijpt. In elke plaats blijft de burgemeester het verantwoordelijke hoofd, dat verantwoording schuldig is aan de Commissaris der Koningin in zijn provincie, die weer onder de minis ter staat. Daarnaast staat in elke plaats het hoofd der Bescherming Bevolking, ofwel het hoofd van een kring, wanneer het kleinere ge meenten betreft. Deze zijn, ingeval van rampen, met het technische commando belast. Zij ressorteren onder de Centrale Instantie van het gehele land. Enkele grote gemeenten in ons land zijn ingedeeld bij de z.g. A-ge meenten, die een geheel op zichzelf staande organisatie krijgen, omdat hier voldoende mensen voor aan wezig zijn, voldoende bestaande 10 diensten en materiaal, en natuurlijk ook, omdat zij een doel van gewicht kunnen vormen voor eventuele vij andelijke aanvallen. Kleinere ge meenten, z.g. B-gemeenten, worden ondergebracht in kringen, die dus tezamen een bevelseenheid vormen en waarbinnen de kringcomman dant zonder iemands toestemming nodig te hebben naar zijn welover wogen inzicht materieel e.d. kan uit wisselen en in geval van rampen kan inzetten. Daartoe is de kring verdeeld in rayons en deze onder verdeeld in sectoren. Deze kleinere gemeenten tezamen, die elk op zich natuurlijk ook veel geringere aan valsdoelen betekenen voor een vij and, kunnen in vereniging wél de nodige manschappen opbrengen, vooral omdat deze nooit overal te gelijk zullen behoeven op te treden. Door de stationnering van een aantal Mobiele Colonnes, verspreid over ons land, heeft de Centrale In stantie bovendien de gelegenheid om getrainde mensen en materieel op korte termijn te transporteren naar grote plaatsen waar extra hulp nodig is. Het spreekt vanzelf, dat de orga nisatie voorziet in de coördinatie van allerlei diensten, waarop zij steunt. Men denke daarbij aan de brandweer, de geneeskundige dien sten, de politie, de sociale verzor ging, de opruimings- en hersteldien sten, enz. Zij moet daarbij gebruik kunnen maken van goede verbin dingen en voortdurend een over zicht houden van de situatie ter plaatse of in de omgeving. Er zal in de komende maanden nog gelegenheid zijn om enigszins dieper op de organisatie in te gaan. Wij volstaan thans met het boven staande en zullen in een volgend artikel het een en ander vertellen over de manier waarop in „De Schaffelaar" de cursisten worden ingelicht over of opgeleid voor hun laak. v. d. Z. Kunt U een handje helpen Ik heb opdracht gekregen iets te schrijven, dat U allemaal moet lezen. Maar het gaat over een ern stig onderwerp, en dat lezen de mensen niet zo gemakkelijk. Hoe moet ik het nu aanleggen dat ze het tóch lezen Kunt u me daarbij een handje helpen Wat denkt u Zou ik kunnen beginnen met een verhaal over de invloed van zeme len op de slaap Of zouden de mensen interesse hebben in wat wetenswaardigs over bloedpillen en derzelver invloed op de melk productie van het vee Zou ik misschien kunnen praten over het pas opgerichte D.S.C.C., dat aanvalsbereid klaar staat om zijn plaats in te nemen onder, neen, niet onder de voetbalclubs, want het is geen voetbalclub. Het D.S.C.C. is wat anders. Wat pre cies, ja, dat kan ik zo niet een, twee, drie onder woorden bren gen. Na de oorlog zijn er een heel stel pientere koppen bij elkaar geko men. En hun aanvoerder zei „Heren, laten we ons niets wijs maken als we allemaal afzonder lijk Hitier hadden moeten bevech ten, dan waren we netjes afge maakt. En als wij ieder op eigen houtje proberen de problemen op te lossen, die na de oorlog gere zen zijn, dan staan wij even mach teloos. Want zijn wij wel deskun dig genoeg om grote noden op te lossen Zijn wij wel in staat om, de katholieke caritas, de beoefe ning van de naastenliefde dus zonder ruzie niet alleen, maar in tegendeel met hart en ziel elkaar bij het werk te helpen Zijn wij in staat om vadertje Staat te laten zien, dat we geen prijs stellen op al te grote bemoeizucht Hebben wij bij ons werk allemaal wel de juiste geest, die ons werk levend maakt Is ons inzicht altijd ge zond wie garandeert, dat dit niet uit de oude doos is De heren werden stil van dit ge wetensonderzoek. Een Vincentiaan bedacht, dat het toch beter was om een gezin aan arbeid dan aan brood te helpen. Een sociale wer ker zag, dat het beter was iemand op emigratie voor te bereiden dan hem aan zijn lot over te laten. Een ander bepeinsde, dat het niet om het werk, maar juist om de mensen ging. Enfin, de vergadering besloot maatregelen te treffen om CJ zult 's morgens „kiplekker" uit bed springen. Elke dag moet uw lever een liter gal In uw ingewanden doen stromen, anders verteert uw voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER'S LEVERPILLETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoelgang op natuurlijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht middel, onover troffen om de gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpilletjes. de katholieke caritas, de beoefe ning van de naastenliefde dus want daarover ging het, zoals u wel begrepen zult hebben in het goede spoor te leiden. In feite was het natuurlijk inge wikkelder en was het zo, dat die heren in opdracht van de bisschop pen bijeengekomen waren. Maar goed, dat doet nu niet terzake. Van •belang voor ons is alleen, dat alle organisaties die er bij betrokken waren (om er een paar te noemen Vincentius, Elisabeth, Herwonnen Levenskracht, Gezinszorg en nog wel een twintig andere) samen met Diocesaan Sociaal Carita tief Centrum oprichtten, 't D.S.C.C. dat deze organisaties met deskun dige hulp, met studie en advies zou moeten bijstaan, hun werk zou moeten aanpassen en de wederop bloei van de geest van naasten liefde zou moeten bevorderen. Dat is dus wel zeer belangrijk werk, omdat het de practijk van de naastenliefde en daarmede het kenmerk van waar katholiek-zijn, direct raakt Als u dit óók meent, zult u er geen bezwaar tegen heb ben, dat ik nu even een andere aap uit de mouw laat komen en wel deze Op Zondag 2 Maart zal in uw parochiekerk een collecte voor dit Sociaal Caritatief Centrum worden gehouden, tevens ook voor de Ka tholieke Actie. Maar over deze in stelling schrijf ik nu niet meer, want dan kon ik wel een krant voor mij alleen reserveren. Wat ik alleen maar vragen wilde denkt eens goed aan die collecte. Weest niet benepen. Zeker zult ge gul ge ven, wanneer ge eraan denkt, hoe grote belangen door dat D.S.C.C. worden verzorgd. En als ge mij niet gelooft, wel leest dan eens wat de Bisschop er van zegt. In ieder geval stelt onze Bisschop niet te leur helpt Hem de zware lasten dragen, die dit werk meebrengt en die gedragen móeten worden om te voorkomen, dat nog andere, heel wat zwaardere lasten zullen loskomen Met uitzondering van Vlijmen wordt de Carnavalsviering in de Langstraat door weinig opzienba rende gebeurtenissen gekenmerkt, hoewel men over het algemeen toch wel in een feestelijke stemming ver keert. Ook dit jaar is de vasten- avondveiring verlopen in een rusti ge stemming; hoe geheel anders was dat vroeger, 50 jaren geleden, toen er nogal 'ns het een en ander voor viel, waaruit blijkt, dat men toen niet zo beheerst en zo kalm deze dagen doorbracht. Met het mes konden ze goed overweg. Bladerend in de kranten, die ver schenen zijn na de 10de Febr. 1902 zou men een bloemlezing kunnen samenstellen van berichten en be richtjes over vechtpartijen en orde verstoringen. Zo schrijft de Kaatsheuvelse cor respondent bijv.: De vastenavonddagen waren hier bijzonder woelig. Op verschillende plaatsen is hevig gevochten. Voor verandering heeft men deze keer gebruik gemaakt van een re volver. Gelukkig hebben de geloste schoten geen doel getroffen. Met het mes kunnen onze vechtersbazen be ter omgaan, zoodat er nu verschil lenden met omwonden hoofden en handen de vastenavondpret betreu ren. Men begrijpt, dat in dit alles de ellendige drank weder zijn val- schen rol heeft gespeeld. De revolverschoten, waar onze drankbestrijdende correspondent 't over had, waren niet de enige, die geklonken hebben bij die vasten avondviering, 50 jaar geleden, want de marechaussée hoorde op een goede avond eveneens schoten; een onderzoek bracht aan het licht, dat er in de herberg van V. in het straatje algemene wanorde heerste. Een zekere R. had in de herberg met opzet rumoer gesticht om zijne kameraden gelegenheid te geven zonder betaling te ontlopen. De kastelein schoot echter om schrik aan te jagen een schot in de lucht en sloeg zijn geweer op de rustver stoorders stuk. Door de tegenwoor digheid der Rijkspolitie was de rust spoedig hersteld. In Waalwijk was er gevochten op den dijk; een 14-jarige jongen sloeg H. een niet onbeduidende wonde in het hoofd. Een ander kwam zich melden bij de politie met een ka potte lip, daarbij anderen betich tend zich aan hem vergrepen te hebben. Het kwam echter anders uit en de politie had gauw genoeg door, dat hij het was die de wan orde had gesticht en „een klapje voor zijn mond wel verdiend had". In Kaatsheuvel sloeg v. R. zekere S. met een dicht knipmes een flinke wonde in het hoofd. v. B. sloeg met een stuk biljart queue L. eveneens een gat in het hoofd. In Loonopzand werd de aanwe zigheid van de politie ook zeer op prijs gesteld, toen een met knuppels gjewapende bende uit Udenhout dver kwam. In Waalwijk moest de politie nog al eens naar de Poststraat, waar het in de herberg van v. d. P. (Sjaan Pen) nog al eens rumoerig was. Enz. enz. We zouden door kunnen gaan met het opsommen van kibbelarijen en vechtpartijtjes, maar het zou on smakelijk worden. Men stelt zich echter de vraag, kon de politie hier niet krachtdadi ger tegen optreden, kon men niet de ordeverstoringen voorkomen in plaats van ze achteraf ongedaan te moeten maken? Iedere gemeente had natuurlijk een gemeenteveldwachter; ter as sistentie van deze was er in Waal wijk een brigade van Kon. Mare chaussee, ter sterkte van zes man. Tijdens de Vastenavonddagen in 1902, was er een marechaussee el ders gedetacheerd, de wachtmeester en een brigadier waren ziek (even als de veldwachter), zodat er dus nog 3 man overbleef. Men vroeg versterking en er kwamen 2 man schappen, zodat men met vijf man- PASTILLES FEUILLETON „DE ECHO VAN HET ZUIDEN", van Door EARL DERR BIGGF.RS. VERTALING VAN P. OREILLE. 54) John Quincy geeuwde. Alles waar, lieve, zei hij. Ik was op het punt u te verlaten, toen de Marine mij gered heeft. Het leven, zoals u zult bemerken, is een operette ge worden. Maar waarom zou iemand jou aan boord willen halen riep juf frouw Minerva_ Ah, ik hoopte al, dat u mij dat zoudt vragen. Het toeval wil, dat uw neef hersens heeft. Zijn scherpzinnig analytisch speur- derswerk wordt iemand te mach tig. Hij erkende dat in een brief, die hy me zond op een avond, toen hij een paar schoten op mijn hoofd mikte. Heeft er dan iemand op je geschoten bracht juffrouw Mi nerva uit. Dat zeg ik juist. U rekent uzelf wel tot de speurders, maar mikt er iemand op u van uit een bosje Antwoord daar eens op. Juffrouw Minerva zonk op een stoel neer. Je moet met de volgen de boot naar huis. Hij lachte. „Een paar weken gele den stelde ik u dat voor. En wat was uw antwoord? Ach, de hekken zijn verhangen. Ik ga niet naar huis met de volgende boot. Mis schien ga ik nooit meer naar huis. Dit vrolijke, zorgeloze land trekt me aan. Laat me eens lezen over mezelf". Hij begon te lezen. „Gisteravond werd de klok aan de haven van Honolulu dertig jaar achteruit ge zet", begon het wat opgemaakte verhaal. Het besloot met de mede deling, dat de wilde vrachtboot May S. Allison de haven had verlaten vóór de politie aan boord kon ko men. Blijkbaar had zij stoom op en de papieren gereed en wachtte zij alleen maar op de terugkomst van de roodharige en zijn slachtoffer. John Quincy gaf zijn tante de courant terug. „Dat is te erg", merkte hij op. „Ze zijn Hallet door de vingers ge glipt". „Natuurlijk", zei ze bits. „Dat ge beurt telkens. Ik zou weieens met kapitein Hallet willen praten. Als ik hem maar eens kon vertellen, hoe ik over hem denk, zou ik me beter voelen". „Bewaar die courant", zei John Quincy. „Ik zal hem aan moeder sturen". Zij staarde hem aan. „Ben je gek? Die arme Grace ze zou er een ze nuwtoeval van krijgen. Ik hoop, dat ze hier nooit iets van hoort, voor je gezond en wel in Boston terug bent. „O ja, Boston", lachte John Quin cy. „Merkwaardige oude stad, zeg gen ze. Ik moet er ook eens heen. Als u men nu een ogenblikje alleen wilt laten, zal ik mij voorbereiden om met u te komen ontbijten en u het verhaal van mijn avontuurlijk leven vertellen". „Heel goed", zei juffrouw Miner va en stond op. Bij de deur bleef zij staan. „Het zou wel goed zyn om wat zalf op je gezicht te doen". „De wonden van een eervolle strijd?" zei haar neef. „Waarom zou ik die verbergen?" „Eervolle praatjes", antwoordde juffrouw Minerva. Maar buiten de kamer glimlachte zij verrukt. Toen John Quincy en zijn tante na het ontbijt de eetkamer verlieten kwam Kamaikui, stijf en waardig in een pas gestreken holoku, naar de jongen toe. ,Zo heel blij om u vanmorgen in veiligheid te zien", zei ze. „Dank je wel, Kamaikui", ant woordde hij. Hij vroeg zich af of Kaohla voor al deze overlast ver antwoordelijk was, en, als hij 't bij het rechte eind had, wist dan deze grote, stille vrouw iets af van wat haar kleinzoon deed? ,Arme stumperd", zei juffrouw Minerva, toen zij de woonkamer in gingen. „Ze is zo terneergeslagen sedert Dan is heengegaan. Het spijt me voor haar. Ik heb haar al tijd graag mogen lijden". Later in de morgen belde Carlota Egan John Quincy op. Zij had juist het Zondagsblad ingezien. „Alles waar", erkende hij. „Ter wijl jij danste naar hartelust, was ik aan het worstelen om voor een reis naar het Oosten gespaard te blijven". schappen moest waken voor de or de en rust van 10 gemeenten, waar van er enkele bekénd stonden als zeer lastig! Nu werden 2 manschappen naar Loon op Zand gestuurd, twee naar Kaatsheuvel, terwijl de brigadier in Waalwijk achterbleef om van de ene kant van de gemeente naar de an dere te rennen om zoveel mogelijk de goede orde te handhaven. En dan is het geen wonder dat dit niet al tijd lukt en dat een abonné in ons blad onder ingezonden stukken zich verontwaardigd afvraagt, waarom de politie niet bij het station aan wezig was, waar in een overmatige drukte (men bedenke dat zeer velen steeds naar de carnavalsviering in Den Bosch gingen) meermalen on geregeldheden voorkwamen. Een ander geluid. Gelukkig waren het niet allemaal sombere en weerzinwekkende ge luiden die we vernemen uit de oude Echo-kroniek. De Loon op Zandse correspondent schrijft over het mooie gebruik dat nog lang heeft bestaan, om met Vas tenavond de schoenmakersknecht voor een nieuw jaar aan te nemen. Ze kregen dan ook een nieuw leren schootsvel van hun patroon. En de correspondent tekent hier bij aan: „Het schijnt hier met de schoenmakerij nog al rooskleurig te zijn; geen enkele schoenmaker toch is zonder werk". Nu lezen we, in de krant van 1952, niet meer over vechtpartijen en messen en biljartqueues, deze toe standen zijn overal radicaal verbe terd, maar van de andere kant kun nen wij toch ook niet schrijven over rooskleurige toestanden in de schoenindustrie e.a. WED STRIJDPROGR AMM A VOOR ZONDAG 2 MAART '52. Ie Klas A VelocitasEDO AGOVVEnschedese Boys DWS't Gooi FrisiaElinkwijk GVAV—Haarlem Go-AheadTheole HeerenveenVolewijckers Haarlem 19 12 5 2 29 DWS 18 11 5 2 27 EDO 19 10 4 5 24 AGOVV 18 9 5 4 23 't Gooi 18 9 5 4 23 Heerenveen 18 8 6 4 22 Enschedese Boys 18 8 2 8 18 Elinkwijk 18 5 7 6 17 De Volewijckers 19 6 5 8 17 Frisia 18 5 6 7 16 GVAV 17 6 3 8 15 Go Ahead 19 4 5 10 13 Theole 18 1 4 13 6 Velocitas 19 2 2 15 6 le Klas B le Klas D. NEC—Xerxes EmmaHermes-D V S NO ADMaurits Sparta—VW PSVBrabantia HBSLonga LimburgiaChèvremont VVV 19 11 3 5 25 Limburgia 18 11 2 5 24 Hermes DVS 19 9 6 4 24 Sparta 18 9 5 4 23 PSV 19 9 5 5 23 Emma 19 9 4 6 22 Xerxes 18 7 3 „8 17 Maurits 18 6 5 7 17 NEC 19 6 5 8 17 HBS 19 7 2 10 16 Brabantia 19 8 0 11 16 NO AD 18 5 4 9 14 Longa 18 5 3 10 13 Chèvremont 19 4 1 14 9 2e Klas A SartoZwaluw VFC TOPWilhelmina De Valk—DESK AchillesSneek V S VWageningen DO SOosterparkers RCHZwolse Boys EnschedeBe Quick VitesseLeeuwarden Ajax 20 17 2 1 36 Vitesse 19 10 6 3 26 Wageningen 18 11 3 4 25 RCH 19 11 3 5 25 Be Quick 19 11 2 6 24 Zwolse Boys 18 7 7 4 21 DOS 18 8 4 6 20 Leeuwarden 17 8 2 7 18 Blauw-Wit 21 4 9 8 17 Enschede 18 6 4 8 16 VSV 18 4 7 7 15 Oosterparkers 19 2 3 14 7 Sneek 18 2 1 15 5 Achilles 18 2 1 15 5 le Klas C NACEindhoven RBC—ADO J ulianaBleijerheide SVV—Quick MVVDHC Helmondia 19 17 0 2 34 Veloc 18 8 6 4 22 DESK 18 9 4 5 22 De Spechten 18 9 2 7 20 TOP 16 7 5 4 19 SET 18 7 4 7 18 Woensel 18 6 7 5 19 De Valk 18 6 5 7 17 Wilhelmina 18 4 5 9 13 Sarto 15 5 2 8 12 RKTVV 18 3 4 11 10 Zwaluw VFC 18 1 4 13 6 3e Klas B WSC—Gudok DongenConcordia SVD KorvelBaardwijk HeusdenOJC Baardwijk 18 14 1 3 29 Reusel Sport 19 13 3 3 29 ODC 18 11 3 4 25 Dongen 17 10 1 6 21 OSS 19 7 5 7 19 WSC 17 5 7 5 17 Bladella 18 6 2 10 14 Gudok 17 6 2 9 14 Heusden 18 5 4 9 14 Conc. SVD 18 4 5 9 13 Korvel 18 4 2 12 10 OJC 17 3 3 11 9 Willem II 20 15 3 2 33 3e Klas C Feijenoord 20 12 3 5 27 Eindhoven 18 10 5 3 25 SCO—BSC BW 20 9 4 7 22 W V ORoosendaal Bleijerheide 18 8 3 7 19 RKCBoeimeer MVV 18 7 5 6 19 SteenbergenHero VES '35—Virtus NAC 19 7 5 7 19 ADO 18 7 4 7 18 Hieronymus 17 12 2 3 26 Juliana 18 7 4 7 18 Roosendaal 16 8 6 2 22 SVV 19 6 5 8 17 Hero 17 8 6 3 22 Sittardia 19 7 0 12 14 SCO 16 9 4 3 22 RBC 18 6 1 11 13 VES 17 9 2 6 20 DHC 19 5 1 13 11 Boeimeer 17 6 5 6 17 Quick 18 2 3 13 7 RKC 16 5 6 5 16 „Als ik het geweten had, zou ik geen ogenblik gelukkig zijn ge weest". „Dan ben ik maar blij dat je er niets van wist. Een groot bal ze ker?" „Ja. Zie je, ik ben aldoor vrese lijk ongerust over je geweest sedert ze op je geschoten hebben. Ik wou eens met je praten. Wil je bij me komen?" „Of ik wil? Ik ben al op weg." Hij hing de hoorn op en snelde naar het strand. Carlota, geheel in het wit, zat niet ver van het Rif en Palmhotel op het witte zand. Een ernstige Carlota, met grote ogen, heel anders dan het vrolijke meisje, dat 's avonds tevoren haastig naar het bal ging. John Quincy liet zich naast haar neervallen en een poosje spraken zij over het bal en over zijn avontuur. Plotseling keek zij hem ernstig aan. „Ik weet wel dat ik geen recht heb om het te vragen, maar ik wil graag dat je iets voor me doet." „Dat zal me heel gelukkig maken al wat je me vraagt." „Ga terug naar Boston." „Wat? Dat niet. Ik heb me ver gist dat zou me niet gelukkig ma ken." „O, jawel. Nu denk je misschien van niet. Hier word je nu verblind door de zon, maar je hoort hier niet. Wij zijn niet je eigen mensen. Je meent dat je wel van ons houdt, waar belangstelling is voor wat jou interesseert. Toe, ga terug." „Dat zou zijn terugtrekken onder vuur", wierp hij tegen. „Maar gisteren heb je je moed ge toond. Ik ben bang voor je. Er is hier iemand die een vreselijke wrok tegen je heeft. Ik zou het Hawaii nooit vergeven als als je iets overkwam." „Dat is lief van je". Hij schoof wat dichterbij. Maar verdraaid Agatha was er nog. Verbonden aan Agatha met alle banden van eer. Hij schoof weer weg. „Ik zal er over denken", beloofde hij. „Ik ga ook weg uit Honolulu", herinnerde zij hem. „Dat weet ik. Je zult een heerlij ke tijd hebben in Engeland." Zij schudde het hoofd. „Ik vind het hele plan vreselijk. Vader heeft er zijn hart opgezet en om hem ge noegen te doen zal ik gaan. Maar ik vind het niet prettig. Engeland is niets voor mij." „Onzin." „Neen, werkelijk niet. Ik ben een natuurkind een meisje van de Ei landen, anders niet." „Maar je zou toch hier niet graag je hele leven willen blijven." „Neen, dat niet. Het is hier een mooi plekje om lui te zijn. Maar ik heb te veel Noordelijk bloed om daar tevreden mee te wezen. Ik zal nog wel eens willen, dat vader ver koopt en dan gaan we naar het Vas teland. Ik zou daar wel werk kun nen krijgen „In een bepaalde plaats op het Vasteland?" „Nu, ik heb natuurlijk niet veel gezien. Maar zo lang ik op school was, heb ik altijd gedacht dat ik lie ver in San Francisco zou willen wo nen dan ergens anders op de we reld...." „Goed zo!" riep John Quincy. „Dat is mijn keus ook. Je weet nog wel hoe je die morgen op de veer boot me je hand toestak en zei: „Welkom in uw stad „Maar je hebt me dadelijk verbe terd. Je hebt gezegd, dat je in Bos ton thuis hoorde". „Ik zie nu mijn dwaling in." Zij schudde het hoofd. „De waan zin van een ogenblik maar die verdwijnt. Je bent uit het Oosten en ergens anders kun je nooit ge lukkig zijn." „O ja, best", verzekerde hij. „Ik ben een Winterslip, een zwervende Winterslip. Waar wij komen. Nu zat hij toch wel dicht bij haar. „Ik zou overal gelukkig kunnen zijn" begon hij. Hij wilde er bijvoe gen „met jou". Maar Agatha's slank patricisch handje lag op zijn schou der. „Overal", herhaalde hij, op een andere toon. Er klonk een gong in het Rif en Palmhotel. Carlota stond op. „Dat is de lunch." John Quincy stond ook op. „Dat is heel iets anders waar jij heen gaat", ging zij voort. „Ik heb je gevraagd om iets voor mij te doen." „Ik weet het. Ik wou, dat je wat anders had gevraagd. Dan zou ik er al met hart en ziel mee bezig zijn. Maar wat je nu vraagt, kost tijd. Hawaii verlatenen afscheid ne men van jou „En toch was ik van plan er op aan te dringen", viel zij in. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1952 | | pagina 6