Waalwijkse en Langstraatse Courant
Prof. Duynstee en de K. V. P.
De gevleugelde Leraar.
DE VLAGGENDAG
BOND ZONDER NAAM.
H. Berkelmans en Th. v. Leent
onderscheiden.
Gewichtige
beslissingen.
iï
natuurzuivere
PEPERMUNT
VAN DE
Jubilarissen bi} Fa. GEBR. DE GRAAFF
VRIJDAG 18 APRIL 1952.
Uitgever
Waanvijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
DE ECHO HET ZUIDEN
75e JAARGANG No. 32
Abonnement
2.60 franco p. p.
18 cent per week
speciaal tarief.
2.35 per kwartaal
Advertentie-prijs
10 cent per m.M.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878
SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121
TEL.-ADRES „ECHO"
Prof. Duynstee is zoal niet de
hevigste dan toch de levendigste
tegenstander van het K.V.P.-beleid
in de gelederen van de K.V.P. zelf.
Hij was het die indertijd de kat de
bel aanbond toen hij in een reeks
artikelen in „De Maasbode" zich
op principiële gronden aan de
rechterkant plaatste in afwijking
van de linkse koers die volgens
hem de K.V.P. voer (en vaart?).
Deze akademische beschouwingen
kregen een concrete uitloper in de
groep-Steenberghe, die met het
Partijbestuur een overeenkomst
aanging, waarbij een aantal pun
ten werden vastgesteld die volgens
de groep moesten worden verwe
zenlijkt om de K.V.P. weer op het
recht(s)e pad te brengen. Deze
overeenkomst wekte tweeërlei re
actie enerzijds werd de actie van
de groep-Steenberghe min of meer
gezien als een berg die een muis,
de overeenkomst, voortbracht
anderzijds werd de vrees uitge
sproken dat de verwezenlijking van
de punten in de overeenkomst
vastgelegd, 't begin zou zijn van
een conservatieve reactie, al moes.'
ten de spelregels daartoe toch wel
in een bepaalde richting worden
geïnterpreteerd. Hoe het ook zij,
werkelijk enthousiast was nie
mand, ofschoon sommige punten
wel aan de behoeften of wensen
van personen of groepen schenen
tegemoet te komen. Het is in ieder
geval een feit dat het uitgegeven
communiqué niet uitblonk door
duidelijkheid.
Wie gedacht had dat na het ac-
coord tussen het partijbestuur van
de K.V.P. en de groep-Steenberghe
alles koek en ei zou zijn tussen
rechts en links in de K.V.P., ver
giste zich dus deerlijk en het kwam
juist toen tot bepaald onaangena
me discussies. Prof. Duynstee was
verontwaardigd over verschillende
reacties en uitlatingen, waarbij hij
misschien niet altijd dacht aan de
waarheid van het gezegde, dat wie
kaatst, de bal moet verwachten.
De groep-Steenberghe ontbond
zich tenslotte omdat haar doel be
reikt was en zijdelings omdat het
rumoer dat rondom haar en haar
activiteit ontstaan, haar toch wel
enigszins pijnlijk had getroffen.
Hetgeen niet te verwonderen is,
aangezien het overleg dat zij met
het partijbestuur had gevoerd, wel
iswaar officieel tot overeenstem
ming had geleid, doch in feite een
averechtse uitwerking had gehad.
In beginsel waren rechts en links
het eens geworden, in feite ston
den ze meer dan ooit als kat en
hond met alle respect voor de
politieke en maatschappelijke kwa
liteiten aan beide zijden tegen
over elkaar. Wat was dan de
vrucht van de werkzaamheid van
de heer Steenberghe c.s. De na
delen springen ongetwijfeld sterker
in het oog, want het was alles bij
een geen manifestatie van roeren
de eensgezindheid. Bovendien dra
gen dergelijke discussies, op hoe
hoog niveau ze ook gevoerd wor
den, altijd het gevaar in zich dat
men bij wijze van spreken dood
valt op kleinigheden of, bij andere
wijze van spreken, door de bomen
het bos niet meer ziet. Zelfs onder
principieel gelijkgezinden is men
licht geneigd meer de nadruk te
leggen op wat de, vooral maat
schappelijk, verschillende groepe
ringen scheidt dan op wat ze sa
menbindt, ofschoon dit laatste in
beginsel van beduidend groter be
lang is. Merkwaardig is het zowel
in demokratische landen als in de-
mokratische partijen dat men niet
steeds schijnt in te zien dat elk
rijk dat in zichzelf verdeeld is,
gedoemd is ten onder te gaan.
Het rumoer waar wij! over spraken,
is langzamerhand geluwd. Maar in de
geest van prof. Duynstee schijnt het nog
steeds te stormen, te oordelen naar re
cente uitlatingen. Men kan zich afvra
gen, vooropstellend dat het optreden van
een groep-Steenberghe zeer nuttig kan
zijn om de atmosfeer te zuiveren en ook
eens de keerzijde van de medaille te
tonen, wat de professor met Zijn min of
meer rancuneus nakaarten wil bereiken.
Voor de belangstellende buitenstaander
is hiervan het nut niet zo evident. Op
de eerste plaats heeft prof. Duynstee er
zich opnieuw over beklaagd dat zijn uit
spraken en uiteenzettingen stelselmatig
op zijn persoonlijke rekening werden
geschreven en afgescheiden van de acti
viteit der groep-Steenberghe. Dat deze
hem nu niet meer bijvalt, is te begrijpen
aangezien ze als zodanig niet meer be
staat, maar het blijft opmerkelijk dat de
groep zich na zo'n klacht eerder even
min openlijk achter de discussiërende
professor heeft geplaatst. En deze heeft
inderdaad ook heel wat persoonlijk naar
voren gebracht en verdedigd, welk recht
hem niemand heeft betwist of zal be
twisten zolang het als zodanig gegeven
wordt. Overigens is dit iets wat eerst
zijdelings voor wijdere kring van belang
is.
Iets anders is het met de adviezen van
prof. Duynstee voor de aanstaande ver
kiezingen. Vooraf zij opgemerkt dat het
te hopen is dat het slechts een zeer per
soonlijk advies is !en ook als zodanig
wordt gegeven, al komt het dan van
hooggeleerde zijde. Drie mogelijkheden
zouden er dus zijn om op gegronde hoop
van zegen op de K.V.P. te stemmen
1. als de K.V.P. ondubbelzinnig uit
spreekt dat ze een gewijzigde koers zal
varen; 2. voor het geval dat die on
dubbelzinnige uitspraak niet komt, als
men de kansen ten goede hoger aan
slaat dan die ten kwade; 3. als men de
politieke ontwikkeling in het perspectief
van de lange duur bekijkt. 'Het alterna
tief is de K.N.P. van de heer Weiter.
Aan 1. wordt nog toegevoegd dat een
politiek succes door de K.V.P. niet
gezien mag worden als een goedkeuring
van het gevoerde beleid.
Moet men niet concluderen dat
de heer Duynstee het de K.V.P. wel
moeilijk zou willen maken door van haar
te eisen dat ze uit een politiek succes
geen conclusies te haren gunste zal trek
ken? Als ze haar ondubbelzinnige uit
spraak deed, zou ze bij een politiek suc
ces alleen mogen besluiten tot een ver
trouwen a la Duynstee van de kant van
haar kiezers. Én dat zou nooit groot
kunnen zijn, aangezien prof. Duynstee
zelf het vertrouwen hetzij in het accoord
hetzij in de bereidheid van de K.V.P.
om het uit te voeren, verloren schijnt te
hebben.Overigens kan men ook in een
demokratie, te hoge eisen stellen, zelfs al
doet men het in naam van de vrijheid,
want dan verwordt de vrijheid tot
dwingelandij.
Wat het alternatief met de K.N.P.
betreft, lijkt het advies van prof. Duyn
stee ons wat lichtvaardig. Hij schijnt
niet aan het gevaar te zijn ontkomen dat
wij hierboven signaleerden: de gelijkge
zindheid in principe ten achter te stellen
bij gescheidenheid in het ondergeschikte.
Men kan dit promoveren tot een princi
piële tegenstelling, maar dan toch alleen
in een zeker opzicht. Het spreekt na
tuurlijk vanzelf dat eenheid geen groter
goed is dan zuiverheid Van principes en
dat die zuiverheid weer geen waarborg
is voor een juiste koers. Maar wel moet
men zeer voorzichtig zijn met een een
heid waarvan men weet dat ze noodza
kelijk is. En afgezien daarvan, biedt de
K.N.P. de waarborgen die prof. Duyn
stee van de K.V.P. eist? Of Zijn die daar
niet nodig? En is het niet mogelijk dat
men zich blindstaart opde voordelen,
die mogelijk niet meer dan geen nadelen
zijn, zodat men de nadelen op een ander
terrein voorbij ziet? Het lijkt ons haast
niet voor discussie vatbaar dat een een
heid in verscheidenheid in de K.V.P.
voor katholiek Nederland gesteld moet
worden boven verdeeldheid in eenheid
van principe. Versnippering Van krach
ten levert geen voordeel op en goedbe
doelde adviezen die aanleiding geven tot
misverstand kunnen even gevaarlijk zijn
als een openlijke aanval. En tenslotte is
een goede zorg voor het algemeen be
lang de beste garantie dat ook de be
langen van de onderscheiden groepen
niet vergeten worden. Dit te bedenken
is misschien de beste leidraad wanneer
men zijn keuze doet.
Op het onderwijs buiten school
verband, dat enorm veelomvattend
is, ontbreekt iedere andere controle
dan die, welke de cursist op de be
voegdheid der docenten kan uitoe
fenen. Tenminste bij mondeling
privaat-onderricht. Bij de schrifte
lijke cursus is men afhankelijk van
de gegevens, welke de leiding daar
over wil verstrekken.
I.
Voor- en nadelen vari schriftelijke
cursussen.
Vooral ten plattelande en in klei
nere steden heeft de schriftelijke
cursus menigeen in de gelegen
heid gesteld een studie te volgen,
die hij anders nimmer had kun
nen beginnen.
Het aantal van hen die „studeren
per post" is dan ook zeer groot.
Juist daarom is het noodzakelijk
na te gaan of zij allen hun doel
bereiken en, wat meer zegt, de
kans hebben om het op deze wijze
te bereiken.
De schriftelijke cursus is in vele
gevallen een uitkomst en menigeen
heeft er dankbaar en met succes ge
bruik van gemaakt.
Deze uitspraak kan echter uiter
mate moeilijk met cijfers en feiten
worden gestaafd, om de eenvoudige
reden dat die niet ter beschikking
staan.
Vrije jacht.
Bij de schriftelijke cursus is dan
ook controle op die bevoegdheid
veel moeilijker en practisch ieder
een die er zin in heeft kan zulk een
cursus opzetten. Het kan een heel
florissant bedrijf worden en velen
hebben dit werkterrein dan ook als
vrij jachtterrein beschouwd en van
ganser harte gebeunhaasd. Zij zei
ven plukten daarvan de vruchten,
de cursist was in vele gevallen het
slachtoffer: hij was zijn geld kwijt
en werd in zijn verwachtingen te
leurgesteld.
Vooral in het verleden leidde de
kwakzalverij op dit gebied tot ex
cessenwat nog niet wil zeg
gen dat ze thans geheel zijn uitge
roeid.
Sommige „instituten" lieten een
cursus samenstellen door een leer
kracht die zulks voor een schamele
beloning graag deed, de correctie
geschiedde volgens een vast schema
en kon door meisjes met een Mulo
opleiding worden verricht. Onder-
wijslokaliteiten waren niet nodig,
men kon volstaan met een geringe
staf. Wanneer men eenmaal zoveel
cursisten had dat de aanloopkosten
waren gedekt, begon het geld ver
dienen.
Meermalen werden adspirant-
cursisten door zulke mala-fide in
stellingen in advertenties en pros
pectussen op de schandelijkste wij
ze misleid. „Fraai uitgevoerde"
(maar overigens waardeloze) diplo
ma's werden uitgeloofd voor ieder
die de cursus had „afgelopen", dat
wil zeggen tot en met de laatste ter
mijn had betaald, zelfs al had hij
nimmer iets ter correctie ingezon
den.
De cursisten, verblind door de
schone voorspiegelingen, die zelfs
betrekkingen beloofden, tekenden
contracten waaraan ze vastzaten,
ook al dwongen de omstandigheden,
welke dan ook, hen er toe met de
studie op te houden. Anderen, die
vooruit betaald hadden, hoorden of
zagen na verloop van tijd niets
meer
De meeste cursisten groeide het
geld niet op de rug en het zou zeker
interessant zijn eens te kunnen na
rekenen hoeveel geld er via derge
lijke schriftelijke cursussen in het
water gegooid is.
Waren er instituten, die door van
stonde aan zaken te doen op een
reële en betrouwbare basis, zich 'n
uitstekende reputatie vestigden,
door de faits et gestes van zovele
andere kreeg het schriftelijk onder
wijs een minder goede naam. Meer
malen betekende het „fraai uitge
voerde diploma" voor hen die er ar
geloos mee solliciteerden, eer een
handicap dan een aanbeveling!
Poging tot sanering.
Waar zo de goeden onder de kwa
den moesten leiden, zochten de bo-
na-fide instituten naar mogelijkhe
den om het schriftelijk onderwijs
onder controle te krijgen. Het ini
tiatief tot de oprichting van de
I.S.O. ging uit van de bekende Prof.
Dr. Ph. Kohnstamm, die in het be
gin van 1947 de Mij. tot Nut van 't
Algemeen bereid vond de organisa
tie ter hand te nemen.
Men zag in dat de cursist zekere
waarborgen moest hebben: omtrent
de bevoegdheid der leerkrachten, de
deugdelijkheid van de studieleiding,
de waarde van examens en diplo
ma's, de betrouwbaarheid van de
propaganda, de redelijkheid van de
door hem aangegane verplichtingen,
b.v. een behoorlijke opzeggingster
mijn, wanneer men door omstandig
heden de studie ontijdig moest af
breken. Dit leidde tot oprichting
van de Stichting Inspectie van het
Schriftelijk Onderwijs (I.S.O.
Voor dit werk vond men instem
ming bij de Regering.
In deze Stichting zijn thans de
Departementen van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen en van Eco
nomische Zaken vertegenwoordigd
en hebben zowel van regeringswege
benoemde onderwijsdeskundigen en
vertegenwoordigers van de Mij. tot
Nut van 't Algemeen, de Vakcen
trales en andere vakorganisaties als
de Ned. Jeugdgemeenschap en de
Persorganisaties haar afgevaardig
den. De Stichting heeft een acade
misch gevormd inspecteur in haar
dienst.
Instituten voor Schriftelijk On
derwijs die voldoen aan de normen,
door de Inspectie gesteld, en der
halve zijn toegelaten tot de stich
ting, mogen in haar publicaties het
inspectiemerk van de I.S.O. voeren,
dan wel vermelden dat zij zijn „Er
kend door de Inspectie van het
Schriftelijk Onderwijs met mede
werking van het Ministerie van On
derwijs, Kunsten en Wetenschap
pen".
Bij deze Stichting zijn thans 50
Instituten voor Schriftelijk Onder
wijs aangesloten.
Hierdoor heeft de cursist dus ze
kere waarborgen omtrent het on
derwijs dat hij per brief ontvangt.
Betekent dit dat alles in orde is,
wanneer een Instelling voor Schrif
telijk Onderwijs is erkend?
Het antwoord op deze belangrijke
vraag hopen wij te geven in 'n vol
gend artikel.
Lk.
Eén van de allerschoonste feesten.
Zo wordt de Vlaggendag genoemd in één van onze liederen van
de „Bond Zonder Naam". Overal, maar dit jaar in 't bijzonder
voor Waalwijk en omliggende plaatsen, moet deze gedachte bij
de mensen ingang vinden, want de „Bond Zonder Naam" pro
pageert deze dag als de dag van de „Liefde". Nog twee dagen
scheiden ons van deze grote dag. Dan zullen de bewoners van
Waalwijk en omgeving, na 't aanschouwen van onze „Vlaggende
Liefdetocht" in zichzelf keren en zeggen of denken: „Wat was
dit schoon, wat was dit mooi. Nooit zag ik de kleuren zo echt en
hoorde ik het gewapper en geklapper van de vlaggen zó als
nu". Hoe kan het ook anders. Op deze dag verspreiden de wap
perende vlaggen de geest van „De Liefde".
Het volgende schreef Pater Loop,
de leider van de Bond, in 't maand
blaadje „Het Voorste Legioen" aan
zijn directe medewerkers:
VAN DE BAAS
Dagorder 28.,
Promotoren, Promotricen.
Op Zondag 20 April vieren wij onze
vlaggendag.
Het is de dag van de naastenliefde.
Zorgt er voor, dat al onze medewer
kers meedoen door te vlaggen voor
de naastenliefde, die de wereld moet
redden.
Maar vooral door de naastenliefde
te beoefenen!
Ieder van ons moet op die dag een
extra daad van naastenliefde stel
len. Al is het maar een goed woord,
een vriendelijkheid, een ruzietje dat
bijgelegd of een dienst die bewezen
wordt.
Als ieder van ons één medemens blij
maakt door een daad van onderlin
ge liefde, dan zal Nederland weten,
wat de dag der naastenliefde bete
kent.
Ik ga zelf op de vlaggendag een
tocht maken, eerst naar Rotterdam,
waar ik de Hoogmis zal opdragen
en tevens een korte predicatic houd.
De plechtige Hoogmis wordt uitge
zonden via de K.R.O. Daarna ver
trekken wij gezamenlijk met proms.
van Rotterdam naar Tilburg, waar
wij een bedevaart zullen maken
naar het heiligdom van I-'eerke Don
ders. De kracht van het gebed moet
onze beweging machtig vooruit stu
ren. Vandaar uit gaan we samen
met Proms. van Rotterdam, Tilburg
en Eindhoven naar Waalwijk, waar
wij 's avonds een grote propaganda-
vergadering zullen beleggen voor de
beweging der naastenliefde. Leeft
allen mee met ons in die geest op
die hele tocht. Zorgt er voor, dat ge
heel Uw omgeving meeleeft met de
vlaggendag. Steekt de vlaggen uit!
Het is een belijdenis van ons geloof
in een betere wereld door de naas
tenliefde.
Maar het voornaamste blijft, dat wij
die dag volkomen belangeloos iets
doen voor een evenmens.
Ik zelf zal naar de zieken van Waal
wijk gaanom hen een kleine
opbeuring en een kleine verrassing
te brengen.
Door gedachte en daad zijn wij al
len één in de liefde op onze vlag
gendag van 20 April.
Wat gaat U er voor doen?
W. Loop.
Laten we nu ongeveer de indeling
van de vlaggenstoet bekend maken:
1. Groep diverse vlaggen.
2. Drumband.
3. Harmonie „St. Crispijn",
4. Groep vlaggen.
5. Circa 150 Jeugdbondkinderen
met vlaggetjes.
6. Twee auto's met ontvangst-co
mité, bestaande uit de Burge
meester, Heren Geestelijken en
voorzitter Waal wij ks Belang".
7. Circa 150 Jeugdbondkinderen,
als boven.
8. Groep buitenlandse vlaggen.
9. Groep verenigingsvlaggen.
10. Harmonie „Beatrix" uit Drunen.
11. Groep Nederlandse vlaggen.
12. Groep verenigingsvlaggen.
13. Rest van de vlaggen.
Tussen de groepen vlaggen lo
pen de honderden promotricen
en promotoren, dus de directe
medewerkers van de Bond Zon
der Naam.
Tijdens de optocht worden door
ons 2000 vlaggetjes uitgedeeld
aan de toeschouwende kinderen.
Ouders, deze feestelijke tocht
mogen Uw kinderen niet mis
sen.
Tenslotte nog een mededeling en
een oproep aan onze deelnemende
verenigingsvlaggen
Centrum: Om vier uur verzamelen
achter het gemeentehuis.
Besoyen: Om half vier verzamelen
op de speelplaats voor de R.K.
school aldaar.
Baardwijk: Om half vier achter har
monie „Beatrix" uit Drunen ver
zamelen bij de muzieknis.
St. Ant. Par.: Om half vier verza
melen op de speelplaats meisjes
school St. Crispijnstraat.
Om 4 uur moeten alle deelnemende
vlaggen aanwezig zijn achter het ge
meentehuis (centrum), opdat een
ordelijke opstelling kan plaatsvin
den.
Mochten er nog verenigingen zijn
die in het bezit zijn van een, of meer
vlaggen en niet uitgenodigd zijn om
aan de vlaggenoptocht deel te ne
men, dan berust dit op een onwe
tendheid of een vergissing. Be
schouwt U hierdoor als uitgenodigd
en meldt U met uw vlaggen op de
aangewezen plaats en tijd.
Eenieder die in het bezit is van
een of meer buitenlandse vlaggen,
wordt verzocht deze disponibel te
stellen en hiervan opgaaf te doen
op het politiebureau, of de vlaggen
persoonlijk mee te dragen, of door
gezinsleden in de stoet mee te doen
dragen.
Samengevat, wordt het een stoet
van kleur en fleur, muziek en zang,
blijheid en vrolijkheid en dat alles
om „De liefde voor elkaar".
De gezamenlijke proms.
Dinsdagmiddag had de huldiging plaats van de twee
personeelsleden van de fa. Gebr. de Graaff die enkele
weken geleden eigenlijk al, hun veertigjarig dienstjubi-
leum vierden. Eerst nu kon deze huldiging plaats hebben,
maar zij was er niet te minder feestelijk om, want de
Edelachtb. Heer Burgemeester Teyssen en weth. Smol
ders waren hierbij aanwezig en vooral de Koninklijke on
derscheiding van de ere-medaille in brons, verbonden aan
de Orde van Oranje Nassau, zette deze huldiging grote
luister bij.
De jubilarissen en hun familie, de
directie en het personeel, en zoals
we reeds zeiden de burgemeester en
de eerste wethouder, waren bijeen
gekomen in de zaal van café J.
Passier.
Namens de firma sprak één van
de directeuren, de heer J. de Graaff,
aan wie de taak was opgedragen om
namens de firma deze trouwe mede
werkers te feliciteren. Hij deed dit
bijzonder gaarne omdat het H.M. de
Koningin behaagd had hen de ere
medaille in brons, verbonden aan de
Orde van Oranje Nassau, toe te
kennen.
j g bij Brand-, Snij-,Val-
en Schaafwonden.
Namens de directie bood hij bei
de jubilarissen een geschenk aan
onder couvert, terwijl er voor de
dames bloemen waren. En hij stelde
hen ten voorbeeld aan de andere
arbeiders, omdat zij de verpersoon
lijking waren van trouwe plichtsbe
trachting.
Tenslotte verwelkomde hij nog de
nieuwe burgemeester, „de burger
vader" die blijk gaf belangstelling
te hebben zowel voor de werkgevers
als voor de werknemers.
De burgemeester, die hierna het
woord kreeg, zei dat niemand beter
dan de directie de verdiensten kon
schetsen van deze twee jubilarissen,
maar het was hem toch duidelijk
geworden dat zij beiden twee be
langrijke schakels waren geweest in
het bedrijf en dat zij op hun plaats
en met hun talenten belangrijk
werk hadden verricht. „Als burge
meester verheug ik er mij over dat
zulk een goede geest van samen
werking en vriendschap in dit be
drijf wordt aangetroffen", zo ver
volgde de burgemeester. „Gij hebt
de vriendschap en de hartelijkheid
als deugden in ere gehouden en aan
de jongeren doorgegeven. Daarom
wekt het geen verwondering dat
H.M. de Koningin besloten heeft U
te sieren met de ere-medaille".
Als vertegenwoordiger van haar,
spelde hij hierna de jubilarissen de
medaille op de borst en sprak ten
slotte de hoop uit dat zij nog jaren
lang de onderscheiding zouden mo
gen dragen, en met ere zouden mo
gen dragen, omdat zij hen sierde en
ook hun familie. Met de wens dat
God hen nog vele gezonde en ge
lukkige jaren mocht geven, sloot de
burgemeester zijn toespraak.
Namens het personeel werd het
woord gevoerd door de heer P. v. d.
Mee, de jongste vertegenwoordiger.
In welgekozen woorden bracht hij
hulde aan de jubilarissen en wenste
hij dat zij nog lang de onderschei
ding zouden mogen blijven dragen
en dat zij steeds met genoegen zou
den terugdenken aan de patroons
en de mede-arbeiders. Hij bood de
feestelingen een passend geschenk
aan in de vorm van een gemakke
lijke stoel voor de heer v. Leent en
van vloerbedekking voor de heer
Berkelmans.
De heer Berkelmans sprak ook
namens zijn mede-jubilaris 'n dank
woord; en dan bracht hij op de eer
ste plaats dank aan God voor het
geen Deze hem had geschonken; in
de veertig jaren dat hij bij de firma
werkte was hij maar 14 dagen ziek
geweest. Hij dankte ook de burge
meester voor de onderscheiding en
hij verklaarde: „Ik ga er trots op!"
en tot zijn collega's zei hij: „Vrien
den, ik hoop dat de burgemeester
jullie de medaille ook eens zal mo
gen uitreiken".
Dan richtte hij nog het woord tot
zijn patroons en haalde herinnerin
gen op aan zijn veertigjarige dienst
tijd; één jaar had hij aan de werk-
stoel gezeten bij Mijnheer Antoon
en 39 jaren had hij aan de likma
chine gestaan, en hij overdreef niet
toen hij zei dat er in die veertig ja
ren wel 1% millioen schoenen door
zijn handen waren gegaan.
Een zoon van jubilaris Berkel
mans, die als Broeder in het kloos
ter is, dankte in oprechte woorden
zijn vader; hij deed dit niet omdat
er nu „ridder" voor zijn naam stond,
maar omdat er „vader" voor stond,
omdat hij, met moeder, hem in staat
had gesteld zijn levensgeluk te be
reiken.
Ook wethouder Smolders sprak
nog een woord van gelukwens en
hij feliciteerde ook de firma, terwijl
hij de hoop uitsprak dat het bedrijf
steeds crescendo mocht gaan.
Bij al deze woorden mocht ook de
heer v. Leent niet achterblijven en
ook hij dankte allen in enkele woor
den.
Tot slot vertrouwden allen zich
enige tijd in een gezellig onderonsje
toe aan de goede zorgen van de heer
Passier.
Ook de buurtbewoners van dhr.
Berkelmans lieten bij deze gelegen
heid geen verstek gaan; van schier
alle woningen wapperde het vader
landse dundoek en 's avonds werd
de jubilaris door de voorzitter van
het Vlaggen-comité het ere-metaal
op de borst gespeld.
Een daad van medeleven van de
buurtgenoten, die ter navolging aan
andere buurtschappen wordt aan
bevolen.
In een vorig artikel hebben wij
gewezen op de zeer vele mogelijk
heden die een einddiploma H.B.S.
geeft. Voor vrijwel alle hogere
functies in de maatschappij wordt
tegenwoordig een H.B.S.-Gymna
siumopleiding vereist. Er zijn na
tuurlijk vele gevallen, waarin vol
ledige H.B.S.-opleiding niet moge
lijk of niet noodzakelijk is.
Het bewijs dat men met goed ge
volg de eerste 3 leerjaren van een
H.B.S. met 5-jarige cursus heeft
doorlopen, geeft ook reeds belang,
rijke voordelen, o.a. recht van toe
lating tot
1. De Middelbare Technische
School.
2. De Middelbare Vakschool voor
de Schoen, en Lederindustrie.
3. De Middelbare Textielscholen.
4. De Kweekschool voor Zee
vaart te Amsterdam.
5. De Zeevaartschool te Rotter
dam.
6. De ópleidings-cursus der
school voor suikerindustrie te
Amsterdam
7. De opleidingscursus voor bak
kers en molenaars te Wage-
ningen.
8. De Middelbare Landbouwscho
len.
9. De opleiding tot stuurman bij
de Kon. Pakketvaart Maat,
schappij, enz. enz.
Verder geven de eerste drie leer
jaren van de H.B.S. de gewenste
voorbereiding voor tal van toela-
tings-examens, studies en betrek
kingen.
Uit een en ander blijkt dan wel
dat de studie op de H.B.S., ook wan
neer het behalen van het diploma te
zwaar zou blijken, zeker geen ver
loren tijd is.
Deze studie biedt altijd minstens
evenveel mogelijkheden als welke
andere ook.
Hoe zit het nu met de meisjes
opleiding?