KING
VLIJMEN
SPRANG
GAPELLE
RAAMSDONK
GEERTRUIDENRERG
BAL
wie is bereid
Kleding
Dekking
Schoeisel
Meubilair
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 2 MEI 1952.
6
door geert
I mensenhand
ooit aangeraakt.
PEPERMUNT,
IN .THALIA"
A.s. Zondag
MAANDAG 5 MEI
BEVRIJDINGSBAL.
NEDERLAND VIERDE
KONINGINNEDAG.
De viering van Koninginnedag
concentreerde zich natuurlijk rond
paleis Soestdijk, waar Nederland
in een grootse bloemenhulde dank
bracht aan zijn koningin voor wat
zij voor 't land heeft gedaan. Twee
millioen duhbele tulpen waren
voor het paleis neergelegd in de
vorm van een landkaart van Ne
derland, waarin elke provincie
haar eigen kleur had en elke
hoofdstad apart stond aangegeven.
Dit geografische bloementapijt mat
niet minder dan 50 bij 34 meter.
Anderhalf uur, van half elf tot
twaalf uur trok een défilé van tien
duizenden langs het bordes van
het paleis om de koningin met een
bloemenhulde geluk te wensen.
Zij had op het bordes plaatsgeno
men met prins Bernhard en de
vier prinsessen. Daarna werden de
delegaties van de elf provinciën
in originele klederdracht benevens
Jacoba van Beieren, de vrouwe van
de Keukenhof aan Hare Majesteit
voorgesteld En heel dit grootse
Oranjefeest had plaats onder een
stralende Oranjezon.
In de grote steden hadden ter
ere van Koninginnedag parades
plaats, die duizenden op de been
brachten en voorts vierden alle
steden en dorpen van Nederland
op hun manier de verjaardag van
de geliefde vorstin.
M
VERGADERING.
Zondag 7 uur n.m. vergadering van
het Kruisbooggezelschap Rozenjacht in
café A. v. Vugt, Melie. Belangrijke
agenda. Trouwe opkomst verwacht.
KONINGINNEDAG.
De verjaardag van H.M. de Koningin
werd alhier slechts op sobere wijze ge
vierd. Het uiterlijk feestbetoon bleef be
perkt tot het wapperen van de nationale
driekleur en een muzikale wandeling
door de harmonie Marijke in de avond
uren.
De leerlingen der Chr. school werden
in de morgenuren, evenals die der kleu
terschool, onthaald op chocolademelk en
versnaperingen.
SPREEKBEURT.
Op Donderdag 29 Mei a.s. hóópt op
uitnodiging van de A.R. Kiesvereniging
alhier, in het gebouw van de Chr. Volks
bond, als spreker op te treden de heer
B. A. Roosjen van Amsterdam, lid der
Tweede Kamer.
Ikt
TWEE DORPSGENOTEN ONTVIN
GEN KON. ONDERSCHEIDING.
Ter gelegenheid van de verjaardag van
de Koningin heeft het H.M. behaagd de
ere-medaille in goud, verbonden aan de
Ürde van Oranje-Nassau, toe te kennen
aan de heer J. Huijsman, zulks in ver
band met zijn vele verdiensten op land
bouw- en waterschapsgebied, alsmede
voor zijn veelzijdige werkzaamheden als
voorzitter of bestuurslid van diverse in
stellingen, o.m. Burgerlijk Armbestuur,
plaatselijke Coöp. Boerenleenbank, kerk
bestuur der Ned. Herv. gemeente, Chr.
schoolvereniging, Pachtkamer.
De landbouwersknecht P. v. Raams-
donk, die ruim 40 jaar onafgebroken
werkzaam is geweest op de boerderij
Zeldenrust aan de Winterdijk, eertijds
in dienst van de landbouwer J. Huijs
man, later bij diens opvolger Th. A.
Rijken, werd door H. M. begiftigd met
de ere-medaille in brons, verbonden aan
de Orde van Oranje-Nassau.
Dinsdagmorgen werden te huize van
de heer Huijsman in intieme kring de
onderscheidingen door de burgemeester
van Sprang-Capelle, de Edelachtb. heer
A. Smit, uitgereikt. In een korte toe
spraak huldigde de burgemeester de ge
decoreerden en feliciteerde hen met de
hun toegekende onderscheiding, waarna
spr. hen de ere-medaille op de borst
hechtte, natuurlijk met de wens, dat het
hun gegeven mocht zijn de onderschei
ding tal van jaren te dragen. Ook de
familieleden der gedecoreerden werden
door burgemeester Smit in deze huldi
ging betrokken.
De heer Huijsman sprak, mede na
mens zijn vroegere knecht van Raams-
donk een dankwoord. In de loop van de
dag hadden de gedecoreerden van ver
schillende zijden tal van blijken van
medeleven in ontvangst te nemen en ook
wij feliciteren hen met de onderscheiding
hun verleend.
CHR. LANDBOUWHiUISHOUD-
SCHOOL.
Met ingang van het nieuwe school
jaar 1 Sept. a.s. zullen aan de Chr.
Landbouwhuishoudschool voor Sprang-
Capelle e.o. weder enkele cursussen wor
den geopend, n.l. tweejarige dagcursus
voor meisjes welke 6 klassen der lagere
school hebben doorlopen; éénjarige cur
sus (hoofdzakelijk naaien) van twee da
gen per week voor meisjes, die de twee
jarige opleiding hebben gevolgd, begin-
en vervolgcursus (avond) naaien, begin
en vervolgcursus (avond) koken en bij
voldoende belangstelling een avondcur
sus ter opleiding tot huisnaaister.
Zie verder advertentie in dit blad.
KONINGINNEDAG.
Op een weiland aan de Nieuwevaart
werden Woensdagnamiddag ter gelegen
heid van de verjaardag van H.M. Ko
ningin Juliana onder leiding van het on
derwijzend personeel, geassisteerd door
leden van het Oranjecomité, met de kin
deren van de beide lagere scholen kin
derspelen gehouden, welke, mede als ge
volg van het mooi weer, veel belangstel
ling van de zijde der ouders hadden.
In een 14-tal groepen werden de spelen
gehouden en er waren voor iedere groep
enkele hoofdprijzen beschikbaar, terwijl
de kinderen die niet voor een hoofdprijs
in aanmerking kwemen een troostprijs
ontvingen. Ieder der leerlingen ontving
een tractatie en wel een sinaasappel en
een krentenbol.
's Avonds werd de viering van Konin
ginnedag besloten met een concert in de
muziektent. Door de muziekver. Kunst
na Arbeid, onder leiding van de heer
Jos Dankers uit Loonopzand, het Chr.
Jeugdkoor Hallelujah en de Chr. gem.
zangver. Hallelujah, beide onder leiding
van de heer M. C. Rijken, en de gem.
zangver. 't Rozeknopje onder leiding van
de heer Louis 'Sars uit Waalwijk, werd
een rijk gevarieerd programma afge
werkt, dat door de vele belangstellenden
ten zeerste werd gewaardeerd.
De Oranjevereniging Wilhelmina, die
het initiatief tot deze viering van de ver
jaardag onzer Koningin nam, kan met
genoegen op een geslaagd Oranjefeest
terugzien.
PROPAGANDA-AVOND
NATIONALE RESERVE.
„Ik had eigenlijk meer mensen ver
wacht", zo ongeveer opende de- heer
Jan de Bont deze avond in zaal Nieu-
wenhuizen.
Een 30-tal toehoorders is zeer zeker
niet veel. Maar Burgemeester van Hooft
van Willemstad en de andere mensen die
de Nationale Reserve propageren, zijn
dat wel gewend en werkten heel ge
woon hun programma af.
De Luitenant Baay, schetste in een
helder betoog de noodzaak van deze in
stelling.
(Waar wij deze redevoering reeds
herhaaldelijk van verschillende plaatsen
hebben gegeven, kunnen wij daarnaar
verwijzen
Hij besloot aldus
De ellende uit de oorlogstijd moet de
Nederlanders wakker schudden voor hun
taak: het wettig gezag steunen, de bin
nenlandse veiligheid verzekeren en dus
„in ieder huis een gewapend man".
Voorlopig zal Raamsdonk echter met
minder tevreden moeten zijn. Het resul
taat viel echter niet tegen: 16 man meld
den zich aan.. Dat dit nog kan groeien
bewees de afdeling Waspik, die op het
ogenblik 60 leden telt tegen 10 in Ja
nuari j.l.
Op 6 Mei a.s. komen de aspirantleden
bijeen, wederom te uur in zaal Nieu-
wenhuizen, om het een en ander nader
te bespreken. Degenen die alsnog inte
resse krijgen, zullen daar ook welkom
zijn.
De vergadering werd gesloten door
de heer v. d. Werff, die de aanwezigen
aanspoorde vóór 6 Mei dus nog wat
propaganda te maken; hoe meer zielen,
hoe meer vreugd, is hier zeker van toe
passing.
—mimi
ONDERSCHEIDING.
Benoemd tot ridder in de Orde van
Oranje Nassau de heer W. Mulders,
oud-hoofd R.K. school alhier.
ZONDAGSDIENST
4 Mei 1952.
Arts: Dr. Langemeijer.
Apotheek: Geers.
NED. HERV. KERK
WAALWIJK.
Zondag 4 Mei 1952.
10 uur: Ds. W. L. Jens - Collecte
„Geestelijke Belangen".
6.30 uur: Zangdienst - met mede
werking van het Kinder
koor. Solo-zang door An-
toinetta Blom.
R.K. H.B.S.—M.M.S.
Aan bovengenoemde scholen zijn
benoemd tot leraar:
Engels: Mej. M. Wentholt, Den
Bosch.
Aardrijkskunde: de heer C. Ver
schuren, Waalwijk.
Hygiëne: Dr. W. Hordijk, Waal
wijk.
Nederlands: Drs. J. de Wit, Val-
kenswaard.
PROT. CHR. H.B.S. TE
WAALWIJK.
Het mondelinge gedeelte van het
eindexamen H.B.S. B zal worden
afgenomen op 16 en 17 Juni 1952.
Deskundigen zijn:
Dr. S. P. M. Beunders te 's-Hage.
Prof. Ir. E. J. F. Thierens te Was
senaar.
M. van der Weijst te 's-Bosch.
EEN FEESTELIJKE
GOUDEN BRUILOFT.
Een stralende dag voor het echtpaar
M, Hops'taken-Boelé.
Het was inderdaad een stralende dag,
Woensdag j.l., toen het echtpaar ivi.
Hopstaken-Boeié in de Mr. v. Cooth-
straat de gouden bruilott vierde.
De zon scheen uitbundig die morgen
en deed het wit en geel van de zeer
stijlvolle versiering, glanzen, toen om
streeks kwart over negen de blinkende
wagens voorreden om het echtpaar, fa
milie en comité kerkwaarts te voeren..
Bruidjes in blinkend wit „trokken
aan gouden linten de wagen met het
gouden paar en voorop ging een minia
tuur-paartje, vergezeld van twee kleine
bruidsmeisjes.
In de parochiekerk van St. Jan, waar
het priesterkoor feestelijk was versierd
met purperen gordijnen en veel witte
bloemen en kaarsen, droeg, terwijl het
Echtpaar in het priesterkoor knielde en
ook de bruidjes, de ZeerEerw. Heer Pas
toor J. Ras een plechtige H. Mis van
dankbaarheid op, waarbij hij geassis
teerd werd door de weleerw. heren Ka
pelaans van den Heuvel en Lempens.
Op de receptie, die om 1 uur begon,
verscheen allereerst 'het feestcomité, dat
bij monde van de voorzitter, de heer L.
Mombers, de hartelijke gelukwensen van
de Mr. van Coothstraat aanbood, met
de wens dat het gouden bi-uidspaar ter
zijner tijd het diamant zou. mogen be
reiken. Het bleef overigens niet bij
woorden, want de heer Mombers stelde
een blijvende herinnering in-het vooruit-
zicht die de buurt 's avonds, op het feest
in Hotel Verwiel, waartoe het bruids
paar met de familie werd. uitgenodigd,
gezamenlijk zou overhandigen. Het was
een prachtige radio. Ook tot de familie
sprak de heer Mombers een gelukwens,
speciaal tot de Amerikaanse broer van
Mevr. Hopstaken met zijn echtgenote.
Deze sprak ook een kort dankwoord.
Daarna begon de stroom bezoekers,
die het feestvierende bruidspaar kwa
men gelukwensen. Daaronder bevonden
zich burgemeester Teyssen, pastoor Ras
van de parochie St. Jnn met kapelaans
en moderator Stevens en voorts talloze
andere belangstellenden.
In de middaguren wachtte het gouden
paar een aangename verrassing. Buiten
het officiële programma om werden zij
met hun familie naar het ziekenhuis ge
bracht; en plegen gangen naar het zie
kenhuis niet zo prettig te zijn, deze was
dat'' uitermate, omdat het grootste ge
deelte van het personeel nu klaar stond
om te huldigen.
Deze huldiging betrof voornamelijk
Mevrouw Hopstaken, die al zoveel jaren
geheel belangeloos haar kundigheid en
haar vaardigheid met de naald in dienst
stelt van het ziekenhuis. Dit alles me
moreerde de eerw. Zuster Regnia, de
hoofdzuster van het ziekenhuis in een
warme toespraak, waarin zij woorden
van hulde richtte tot het gouden paar
en de hartelijke dank en de beste wen
sen hun overbracht. Zij bood het gou
den paar uit erkentelijkheid een prachtig
tapijt aan en allen zongen „Lang zullen
zij leven".
Bij deze huldiging waren ook tegen
woordig de Eerw. Moeder Overste van
het St. Theresiagesticht, verschillende
eerw. zusters, Dr. Langemeijer, verpleeg
sters en familie.
Nog enige tijd' bleef men onder het
consumeren van Verversingen bijeen..
In de avonduren was er een feestelijke
bijeenkomst van de gehele Mr. v. Cooth
straat in Hotel Verwiel, dat voor deze
gelegenheid helemaal was afgehuurd; na
tuurlijk was het gouden paar met z'n fa
milie hier ook van de partij. En dat het
er zeer gezellig en genoeglijk was laat
zich raden.
De voorzitter van het feestcomité de
heer L. Mombers bood thans definitief
de radio van de buurt aan; verschillen
de zangeressen zongen van „Zilverdra
den tussen het goud" en operafragmen
ten en ook Weese liederen; er was vol
op gelegenheid te dansen, en ditmaal
werd ook natuurlijk de volle aandacht
besteed aan de schone oude dansen.
's Avonds bracht St. Crispijn een
serenade, met felicitatie van wethouder
Smolders.
Mogen wij tenslotte bij deze prachtige
blijken van medeleven en bij al deze
gelukwensen, ook de onzen voegen en
de hoop uitspreken dat het gouden paar
nog jaren in de beste gezondheid, el
kaar tot steun en hulp, mag blijven
voortleven.
Het volijverige comité, waarvan een
der grote promotors de heer A. van
Stokkum, door plotselinge ongesteldheid
het feest niet kon meemaken, heeft bij
deze eerste openbaar gevierde gouden
bruiloft in de Mr. V. Coothstraat, ge
toond dat het een prima organisatie,
een stijlvolle versiering is toevertrouwd,
en ook de bewoners dezer straat hebben
op tal van wijzen hun belangstelling en
medeleven getoond.
Het volgende telegram werd aan H. M.
de Koningin verzonden
Hare Majesteit Koningin Juliana,
Soestdijk,
Namens Gouden Bruidspaar Hopsta-
ken-Boelé en mede-feestvierende buurt
genoten, verenigd in Hotel Verwiel te
Waalwijk, bieden wij Uwe Majesteit bij
Haar verjaardag en behouden terugkeer
op vaderlandse bodem, eerbiedige ge
lukwensen aan.
Feestcomité.
DE VIERING VAN
KONINGINNEDAG.
De Kinderzanghulde was 't enige
onderdeel van de openbare viering
van Koninginnedag in Waalwijk,
dat doorgang vond. Alle andere
punten van het programma werden
afgelast in verband met het plotse
linge overlijden van de gemeente
secretaris, de heer J. van Mierlo.
De schoolkinderen van Waalwijk
waren samengekomen op de speel
plaats van de St. Petrusscholen,
fleurig uitgedost met oranje en
rood-wit en blauw, terwijl de vlag
gen vrolijk wapperden in de stra
lende lente-dag.
Op die speelplaats schalden de
frisse liedjes uit de vele honderden
kinderkelen, goed begeleid door een
groep van de Harmonie „St. Cris
pijn", terwijl het Hoofd van de
Openbare Lagere School, de heer
M. v. d. Heijden, dirigeerde.
De burgemeester was, vergezeld
van zijn beide wethouders, ook aan
wezig, evenals het Centraal Oranje
comité.
„De Koningin wordt door ons
heel bijzonder bemind; wij zijn blij
dat we zo'n goede Koningin heb-
ben. En zoals er feest is in de hui
selijke kring wanneer moeder ver
jaart, zo is er vandaag feest in heel
Nederland", dit o.m. zei de burge
meester in zijn toespraak tot de
schooljeugd en hij eindigde met een
driemaal herhaald „Leve de Konin
gin".
Dan zongen de kinderen tot slot
nog het „Wilhelmus". En na een
tractatie verlieten zij de speel
plaats.
De viering van Koninginnedag '52
beperkte zich naast deze officiële
zanghulde tot vermakelijkheden
voor de kinderen, georganiseerd
door de diverse parochiële Oranje
verenigingen.
Zo waren er in v.m. Besoyen op
het R.W.B.-terrein kinderspelen,
waarheen de kinderen zingend wa
ren getrokken.
Ze blijven toch altijd zeer attrac
tief die kinderspelen; en in 't zweet
huns aanschijns hebben de kinderen
in de diverse spelen gekampt om de
prijzen. Zij werden hierbij aange
moedigd door hun ouders die ook in
grote getale naar het groene veld
waren gekomen.
In de Antoniusparochie trad het
gezelschap Roland Wachter op voor
de jeugd en in de Gildenbond luis
terde en keek de jeugd naar de
avonturen van Dik Trom die ten
tonele werden gebracht door het
gezelschap Chris Hofland.
Er is geen dankbaarder publiek
dan kinderen die juichen om alles,
die boven op hun stoelen gaan
staan en luid commentaar leveren
op wat zij zien.
En komt daar nog een tractatie
bij, dan is het spul helemaal com
pleet en dan is het een echte feest
dag.
De jeugd van v.m. Baardwijk
wachten Zaterdagmiddag op 't ter
rein van Juliana enige aantrekke
lijke uren van kinderspelen en trac
tatie, en ook die jeugd zal zich hier
ongetwijfeld amuseren.
Zo bleef de viering van de Ko
ninginnedag door droeve omstandig
heden, beperkt tot de kinderen, die
toch nog een echte feestdag hebben
gehad.
HET NATIONAAL NEDERLANDS
CIRCUS JOS MULLENS.
Vier a vijfduizend mensen hebben
Woensdagavond in de practisch ge
heel gevulde tent de première 1952
van het Nationaal Nederlands Cir
cus Jos Mullens bijgewoond, en al
die mensen hebben zonder uitzon
dering ongetwijfeld genoten van 'n
aantrekkelijk circus-program.
Er is niet te ontkomen aan die
speciale circus-romantiek; men on
dergaat als vanzelf de indruk die de
schitterende fanfares, al het klater
goud, de waaghalzerij, de clownerie
en de glanzende paarden maken.
In ieder circus, hoe klein en on
aanzienlijk het ook is, is die niet
te definiëren sfeer, die de velen
aantrekt.
De grootste aantrekkingskracht
sehuilt, dunkt ons, in de rijke ge-
vhriëerdheid van het programma;
telkens, in een vlotte vaart, eist
weer iets anders onze aandacht op.
Aan een stuk door hebt ge te kij
ken, ook bij Jos Mullens; is de spec
taculaire bravour-dressuur van de
leeuwen voorbij, dan zijn we in be
wondering voor de prachtige ko
ningstijgers, nadat we eerst al de
logge ijsberen hebben gezien; en
dan weer iets geheel anders: twee
meisjes die hun gracie en lenigheid
demonstreren aan een hangend
koord; en tussen de grote nummers
door, terwijl de kooi wordt afge
broken of de piste in gereedheid ge
bracht, zien we op twee kleine po
diums terzijde van de piste een
jongleur doende, of bewonderen we
verbluffende staaltjes van honden-*
dressuur.
De glorie van het circus zijn de
paarden; al is er veel veranderd
sinds we het „paardenspul" circus
noemen, nog altijd maken deze die
ren het voornaamste gedeelte van
het programma uit, en afgezien van
de verbluffende staaltjes van dres
suur, is het zien van de prachtige
dieren van Jos Mullens 'al een ge
not: de Kaukasische paarden, de
Bretonse vossen, de ponnies, ze vor
men een prachtig onderdeel van 't
programma.
Dok de sensationele acrobaten-
nummers ontbreken niet op het cir
cus-program van Mullens; hadden
Les 2 Pivotos die in de nok sterke
dingen deden al een groot succes,
het succes van The Burketts was
eclatant; deze vijf artisten hadden
de gunst van het publiek met hun
adembenemende staaltjes van durf
en behendigheid. Even sensationeel
was natuurlijk de menselijke ka
nonskogel die met een geweldige
klap het luchtruim werd ingescho
ten. Italo Medini toonde zich een
jongleur van groot formaat, die
stormenderhand het publiek voor
zich in nam, terwijl hij later met
zijn twee collega's zich een geestig
acrobaat en cascadeur toonde.
En al deze programma-onderdelen
volgden elkaar in een prettig vlot
tempo op en werden met bravour
en behendigheid gebracht.
Het publiek heeft ongetwijfeld
zeer genoten en het gaf hiervan ook
blijk door een hartelijk applaus dat
soms aangroeide tot een ovatie.
SPORTFEESTEN.
Deze week werd een bijeenkomst
behouden van het voorlopig comité
der Sportfeesten 1952; besloten
werd een oproep te richten tot alle
sportverenigingen te Waalwijk en
daarna een vergadering te beleg
gen onder leiding van „Ons Huis",
om deze aangelegenheid definitief
te regelen.
ST. VINCENTIUSACTIE.
Graag vragen wij even de aan
dacht voor de oproep die het be
stuur van de St. Vincentiusvereni- 1
ging in de Parochie St. Jan in ons
blad van vandaag plaatst, om nog
in goede staat zijnde kleding en
meubilair beschikbaar te stellen
voor de armen, die aan de zorgen
Geen gerucht drong tot John
door. Al uren zat hij in de half
duistere cel opgesloten en het zag
er niet naar uit dat hij spoedig ver
lost zou worden. De vroege ochtend
gloorde door het getraliede venster,
iets meevoerend van de frisse lente
lucht. De enige meubelen die in 't
vertrek stonden waren een brits
en een houten tafeltje, dat aan de
muur was vastgeschroefd. Als een
leeuw in een kooi drentelde hij van
de deur naar het venster, van het
venster naar het tafeltje en weer te
rug. Met gebalde vuisten begon hij
de deur te bewerken, maar het le
verde slechts een pover resultaat
op. Hij sloeg het vel van zijn han
den, maar het ijzer dempte al het
geluid. Op het tafeltje staande, kon
hij juist door de tralies heen kij
ken, maar een hoge boom die volop
in het blad stond, belette hem het
uitzicht.
Hij kon het plotseling niet meer
uithouden. Het idee, dat hij zo dicht
bij het doel nog moest stranden,
bracht hem tot wanhoop en het is
dan ook best te begrijpen dat hij be
gon te huilen. Dit huilen ging lang
zamerhand in schreeuwen over. Hij
merkte het zelf niet dat de kreten
steeds luider werden. Zijn stem
sloeg over en werd geheel schor,
maar het deerde hem niet als hij
zijn hart maar kon luchten. Hij
hoorde niet eens de klossende schre
den van laarzen over een stenen
vloer. Ook zag hij niet hoe een luik
in de deur werd geopend en dat er
een bars gezicht verscheen. John
zat geheel in elkaar gedoken op de
rand van het bed; zijn gedachten
waren elders, ergens waar straks de
wedstrijd tussen zijn vader en Blé-
court zou worden uitgestreden.
„Hé, Joh, wat mot dat?" De har
de ruwe stem bracht hem weer tot
de werkelijkheid terug en schichtig
keek hij op. Wat zou hem nu weer
te wachten staan?
Toen de politie-beambte het rood-
behuilde gezicht zag met de angsti
ge ogen, kreeg hij medelijden met
de jongen en wat vriendelijker
klonk het: „Waarom zit je nou te
janken?"
Door deze toon werd John wat
meer op zijn gemak gesteld en aar
zelend-vroeg hij of hij de commis
saris mocht spreken, want het was
dringend. De man beloofde direct
zijn baas te zullen opbellen en met
een verwijderde hij zich weer, ter
wijl hij John wanhopig achterliet.
Elke minuut was nu kostbaar. On
geveer vijf minuten waren al ver
streken, maar nog was de beambte
niet teruggekeerd. Weer waren er
klossende schreden te horen, maar
nu hoorde John ze wel. Dit geluid
klonk als muziek in zijn oren. Hij
begreep dat dit de verlossing was.
Krassend werd de sleutel in het slot
gestoken en knerpend draaide ze
om. Langzaam ging de dikke deur
open. Een hand nodigde John uit
mee te komen en maar al te graag
gaf hij aan de weinig vriendelijke
uitnodiging gehoor. Een dikke man
die hij als de portier herkende, ging
hem voor in een lange betegelde
gang, die bij de deur van een kan
toor met het woord commissaris er
op uit kwam. De man van de heili
ge hermandad klopte op de deur en
op het „binnen" opende hij deze en
zei „Daar hebt u hem, commis
saris".
„Zo, jongen, kom maar eens wat
naar voren", klonk het vriendelijk.
„Ga daar maar eens in die stoel
zitten", kwam er in John's moeder
taal achteraan, „en vertel me maar
eens wat je op je hart hebt."
„Zo vlug als hij maar kon, diste
John het hele verhaal op. Struike
lend over zijn eigen woorden en al
les door elkaar gooiend. Maar na
een paar geruststellende woorden
ging het beter en kreeg de commis
saris alles van A tot Z te horen.
Toen hij uitverteld was, kwam het
gehele politie-apparaat in werking.
Verschillende kantoren en ambte
naren werden opgebeld. Toen dit
gebeurd was, werd het onderzoek
voortgezet. Ook de vraag of hij wel
zeker wist dat Blécourt de dief Was,
moest hij beantwoorden. Nu, dat
had hij de commissaris gauw dui
delijk gemaakt.
Na tien minuten kwamen de eer
ste agenten binnen en rapporteer
den dat de wagen voor het bureau
stond en klaar was om te vertrek
ken.
„Maar belt u de autobaan' toch
op", riep John uit, die niet wist wat
er ging gebeuren.
„Dat is zeer goed bedacht", gaf de
commissaris toe, „dat zal ik eerst
nog even laten doen".
Terwijl John op hete kolen zat,
belde een agent de racebaan op. Het
geduld van John werd zwaar op de
proef gesteld, maar eindelijk werd
de poging van de agent beloond en
hoorde hij de uitslag, maar deze was
niet zoals hij had verwacht. Het
kwam als de klap op de vuurnijl:
„Ze zijn al gestart!"
Nu kon hij zich niet meer beheer
sen en bapstte in tranen uit.
De commissaris trok hem zachtjes
uit zijn stoel en ging met hem naar
buiten, waar de motor van de auto
reeds draaide. Ze kropen in de wa
gen bij een drietal agenten en voort
snorden ze.
'De commissaris vertelde John dat
ze naar het circuit gingen om te
kijken of Blécourt werkelijk met de
gestolen magneet reed. Dat troostte
John weer een beetje, want als een
paal boven water stond het voor
hem vast dat de dief er nu „bij"
zou zijn. Na een goed uur aan één
stuk door te hebben gereden, kwa
men ze in Zandvoort aan. Rijen au
to's stonden voor het hek en reeds
vanuit de verte hoorden zij 't ron
ken van de zware motoren. Op een
hol vlogen zij het hek binnen. On
gemoeid konden ze doorgaan, want
de opgestelde controle begreep wel
dat hier iets aan de hand was. Bij
de overdekte tribune bleven ze
staan.
„Hoe kunnen we nu te weten ko
men hoeveel ronden er nog gereden
moeten worden?" vroeg de commis
saris aan John. Deze was trots toch
nog iets te kunnen helpen en wees
op een groot bord, dat aan een lan
ge paal was bevestigd. „Nog maar
één", het klonk verheugd en ontzet
tegelijk. Plotseling begon hij te jui
chen, want hij zag ook op 't bord
dat zijn vader en Blécourt gelijk la
gen. Gierend vlogen enige wagens
langs, maar dat waren achterblij
vers.
Helaas kon de politie nog niet an
ders uitrichten dan naar de finish
gaan. Ze moest wachten tot de wed
strijd was afgelopen en dat duurde
gelukkig maar één ronde.
1) Brits: Houten slaapplaats.
van de St. Vincentiusvereniging
zijn toevertrouwd. Onnodig er op te
wijzen dat U hiermee een groot be
lang dient en een bij uitstek goed
werk verricht.
De Verkenners zullen, zoals uit
die oproep blijkt, dezer dagen bij U
komen. Geef met gulle hand.
BOND VAN LANGSTR.
SCHUTTERSGEZELSCHAPPEN.
Zondag 4 Mei e.k. houdt bovenge
noemde bond een vergadering in de zaal
van de heer J. v. d. Meijs te Besoijen.
Besproken zal worden het bondscon-
cours op 18 Mei te Besoijen. Aanvang
3 uur n.m. precies. Afegvaardigden ver
geet vooral niet om het aantal schutters
op te geven voor het concours op il8
Mei. I
LICHTE AANRIJDING.
Woensdag was er een lichte aan
rijding in de Grotestraat ter hoogte
van de Hugo de Grootstraat. De mo
torrijder A. H. v. S. uit Drunen
reed van achter tegen een vracht
auto aan, die bestuurd werd door
L. J. B. uit Raamsdonk, toen deze
plotseling moest stoppen voor een
tegenligger. De motor liep enige
schade op; persoonlijke ongelukken
deden" zich niet voor.
STEUNT DE STICHTING
1940—'45.
Op Zaterdag 3 Mei a.s. gaan we
derom onze gedachten uit naar hen
die in de oorlog van 1940'45 hun
leven lieten in de concentratiekam
pen, door fusillering of op andere
wijze door oorlogsgeweld. Het is
speciaal op deze dag dat de Stich
ting 1940'45, die door geldelijke
steun mede de zorgen verlicht van
de gezinnen die hun kostwinners
op genoemde wijze verloren, een
geldelijk offer van U vraagt. Be
denkt dat voor de meesten van ons
met het einde van de oorlog de vre
de en de vrijheid terugkeerden.
Wat hebben we veel te danken aan
hen, die hun leven inzetten voor
onze vrijheid. Maar voor hen die
vielen en die misschien wel het
meest naar de vrijheid hunkerden,
juist omdat zij er voor vochten,
kwam de bevrijding niet zoals wij
die hadden. Zij gaven alles, ook hun
leven, voor ons. Hieruit volgt, dat
mede op ons de plicht rust te zor
gen voor de gezinnen die zij met
hun dood achter lieten. Het is daar
om dat de Stichting morgen een
nog in goede staat zijnde
beschikbaar te stellen voor zijn
behoeftige medemens?
Onze Waalwijkse verkenners zullen
een dezer dagen bij U komen in
formeren, terwijl zij zich nadien
ook zulleu belasten met het opha
len der goederen.
Nu de schoonmaaktijd noopt om
Uw kleding en Uw meubilair weer
eens na te zien, doen wij een drin
gend beroep op onze Waalwijkse
bevolking, om overtollige goederen
af te staan, te lehiging der vele
noden in onze Gemeente.
De St. Vincentiusvereniging
Conferentie St Jan Baptist
Waalwijk
geldelijk offer van U vraagt. In Uw
brievenbus zal vandaag een enve
loppe worden gedeponeerd, welke
morgen (Zaterdag) namiddag wordt
opgehaald door daartoe bevoegde
personen. Deze personen zijn in 't
bezit van een schriftelijke verkla
ring met politiestempel, dat zij be
voegd zijn bedoelde enveloppen op
te halen. Zonder dat dit bewijs kan
getoond worden, mag men de en
veloppe niet meegeven. Gooi de
enveloppe niet weg en scheur haar
ook niet stuk, doch voorziet haar
van een geldbedrag naar vermogen.
De Stichting is uj dankbaar, maar
niet minder dan zij die uw steun
goed kunnen gebruiken. U hebt dan
bovendien 't dankbare gevoel van
een medemens te hebben geholpen
die daar recht op heeft.
Het Plaatselijk Bestuur van de
Stichting 1940'45.
BURGERLIJKE STAND
WAALWIJK.
Geboren
Cornelia A M dv J C Schalken-Ha
mers Hendricus M A zv A Scheer-
raan-van Well - Anna E dv A van
Heijst-Vos Henricus J G zv H C
