miWYK HET MEISJE POPENT doodt Buitenland MET DE KAM BIOSCOOP-PROGRAMMA. WEK DE GAL IN UW LEVER OP O.O.G. GAAT EEN NIEUWE KOERS VAREN. 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 16 MEI 1952. 2 kauw01" O A 'N „THALIA" A.s Zondag rat EN MUls doos a 75 ct i Maar het beste Amateurtoneel. PETROLEUM DUURDER. Ook gasolie. Met ingang van 14 Mei 1952 is de prijs voor lichtpetroleum verhöogd met cent per liter, die voor gas olie met ƒ0.30 per 100 liter en de prijs voor tractorpetroleum met 75 cent, eveneens per 100 liter. DERTIEN PARTIJEN DINGEN NAAR KAMERZETELS. Dinsdag zijn in de 18 kieskringen van Nederland de candidatenlijsten voor de Tweede Kamerverkiezingen ingediend. Dertien partijen hebben zich thans gemeld voor de stembus strijd op 25 Juni a.s. Het zijn de K.V.P., de P.v.d.A., de A.R.-partij, de C.H. Unie, de V.V.D., de C.P.N., de S.G.P. en de K.N.P., die al in de Kamer vertegenwoordigd zijn. Voorts de Socialistische Unie, het Gereformeerd Politiek Verbond, de Middenstandspartij, het Jong Con servatief Verbond en Recht, Vrij heid en Welvaart. FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" 13) Maar als de jongedame ge schoten heeft, zoals ze beweert, dan moet het haar schot zijn dat u ge hoord hebt. Maar dat heeft niemand kwaad gedaan, voor zover ik weet. Het onderzoek heeft uitgewezen dat kolonel Lockwood verward is ge raakt in de gordijnen bij de deur en gevallen is, in zijn val een vaas meesleurend en brekend. Hij heeft daarbij een lelijke wond opgelopen en verloor z'n bewustzijn. Toen hij bij kwam, praatte hij verward over een beroving die 's nachts had plaats gehad; iets "wat niet onwaarschijn lijk leek in verband met de inge drukte ruit, ofschoon het Mr. Lock wood hier ten enenmale onbekend is dat er iets geroofd zou zijn". „Natuurlijk", viel Lockwood ju nior in. „Vader is nu eenmaal een groot fantast". Hij keek eens naar Bobby. „Ik wil niemand in 't nauw brengen, maar ik veronderstel dat het allemaal draait om het ding dat je vrouw Donderdagavond heeft ge dragen". „Ja.Dat dacht ik wel. Nu is mij alles helder als glas: de oude heer zal het gezien hebben toen hij naar boven ging. Hijhij is niet meer helemaal honderd procent, voorsteven van het vliegdekschip „Wasp" geramd werd. De „Hob- son" en de „Wasp" kwamen, op 26 April op de Atlantische Oceaan met elkaar in aanvaring, waardoor 175 mensen om het leven kwamen. KAMPCOMMANDANT OP KOJE ONTSLAGEN. Brigade-generaal Colson is maar ruim vijf dagen commandant ge weest van het krijgsgevangenen, kamp op het Zuidkoreaanse eiland Koje. Hij is van zijn functie ont- weet je. En vooral op het punt van juwelen dan is hij niet iheer te houden. Hij maakte zich meester van iedere steen die zijn zuster be zat, en bezwoer daarna dat hij van niets wist. Ik voor mij geloof, dat hij er scheikundige proeven mee nam, in de hoop een nieuw soort edelsteen te kunnen maken. In alle andere opzichten is hij drommels goed bij. Ik herinner mij nu dat, toen ik 's nachts of liever 's mor gens thuis kwam, ik hem voor jul lie slaapkamerdeur zag rondspoken. Toen had hij waarschijnlijk al het plan zich er van meester te maken. Er zal in het vervolg meer op hem gelet moeten worden. Het begint de spuigaten uit te lopen. Ik kan al leen maar zeggen dat het mij wer kelijk spijt. Ikik weet niet „Waarschijnlijk zult u beiden in de gegeven omstandigheden niet wensen dat de politie zich verder met de zaak inlaat?" vroeg de in specteur. „U bedoelt dat er geen klacht we gens diefstal wordt ingediend? Nee, er is niemand die daaraan denkt. Het snoer is terecht. Publiciteit van het geval zou zeer ongewenst zijn", sprak Strickland met overtuiging. Margaret was al die tijd vlak bij hen gebleven; nu stak ze haar hand door zijn arm. Ze zag wel heel bleek, maar hield zich kalm. Conchita had zich teruggetrokken en wierp een blik op die twee, ter wijl ze geruisloos de deur van de tuinkamer achter zich sloot. De inspecteur stak zijn notitie boekje bij zich, boog, en ging heen. De jonge Lockwood, die op het punt heven en zal weer stafchef van het eerste Amerikaanse legercorps in I Korea worden, welke functie hij ook vroeger vervulde. Met het com mando op Koje is nu belast bri gade-generaal Haydon Boatner. Er is veel critiek geleverd op Colson wegens de inwilliging van bepaal de eisen van de communistische krijgsgevangenen op Koje. De krijgsgevangenen lieten na inwil liging van deze eisen Colson's voorganger Dodd vrij, die zij had den gevangen genomen. IN MEI „In Mei leggen alle vogel tjes een ei", zegt het kinder versje dat wij in onze jeugd leerden. Er was in Waalwijk een klein vogeltje dat al was ge trouwd en naar 'n huis zocht; in Waalwijk zijn er nieuwe mooie huizen en het vogeltje nam zijn intrek in een van die huizen. Dat was in de Jan de Rooystraat, het huis waar de familie v. d. M. in woont, en het vogeltje woonde er bijna nog eerder in dan de familie zelf. Het vogeltje zal wel niet alle formaliteiten vervuld hebben, zoals ze dat op 't ge meentehuis eisen, want vogel tjes leven niet in een zo goed geordende maatschappij als die van ons, mensen. Vogel tjes kunnen vliegen en wonen waar ze willen, ook al is dat in een brievenbus. Zo heeft het vogeltje aat bij de familie v. d. M. inwoont zijn zeven eitjes ook in de brievenbus gelegd. Wat voor een vogeltje het is, weten we niet; maar in elk geval geen koekoek en geen spriet, „die leggen in de Meimaand niet", zegt het kinderversje van on ze jeugd. was hem te volgen, bleef nog even staan. „Hoor eens hier", zei hij tegen Strickland, „ik zou graag nog een paar woorden met je willen spreken als je er niets op tegen hebt. Het is over.over dat kleine meisje. Ze heeft een hart van goud. Mijn arme overleden zuster heeft dat al tijd gezegd en ik ben er van over tuigd dat het inderdaad zo is. Ik weet dat ik mij bij herhaling heel beroerd tegenover haar gedragen heb. Bovendien had ik die bewuste avondveel te veel gedronken en was ik lelijk overstuur doordat ik nog al wat met wedden had verlo ren. Maar toen ze me daar zo uit het venster, langs de klimop, naar beneden was ontvlucht wèl, dat ontnuchterde me totaal. Toen ik haar achterna liep, wilde ik haar er alleen maar toe brengen terug te komen en ik wilde haar zeggen dat zij niet bang hoefde te zijn. Ik zweer dat dit alleen mijn bedoeling was. Ik zeg dit allemaal omdat zij, be halve u, niemand in dit land heeft die zij haar vriend kan noemen. Ik wil met haar trouwen als ze mij hebben wil. Ik ben geen heilig boontje, maar ik ben toch niet zo slecht als de mensen wel denken. Ik drink wel wat veel en ik ben gek op gokken, maar dat zou dan uit zijn en ik zal heus een goede echt genoot voor haar wezen, want ik houd ontzaglijk veel van haar". Strickland greep hem bij de schou der en zei vriendelijk: „Als ik niet overtuigd was dat je de volle waar heid sprak, dan zou ik je hier dade lijk en op deze plek worgen, man. EEN PRACHTIGE RECLAME. De reclame voor Waalwijk wordt de laatste tijd door „Waalwijks Be lang", in samenwerking met de ge meente, wel krachtig aangepakt. Hebben we het vorig jaar de uitga ve van de nieuwe Gids „Waalwijk een Brabants Centrum" met veel succes zien verschijnen, dit jaar heeft W. B. een folder 't licht doen zien die in grote getale en op tal van wijzen z'n weg vindt over het gehele land en een mooie propagan da vormt voor onze plaats. Thans heeft W. B. door bemidde ling van de directeur der V.V.V. Brabants Centrum, van de Nederl. Spoorwegen bericht ontvangen, dat drie foto's, opnamen van de foto graaf Oudkerk, in aanmerking ko men voor plaatsing in het nieuwe spoorweg-materiaal der Nederland se Spoorwegen. „Waalwijks Belang" heeft nu van de drie gekozen foto's, n.l. Zeilhaven te Waalwijk, Ge meentepark te Waalwijk en Zand verstuivingen nabij Waalwijk, in totaal een 50-tal afdrukken in twee formaten doen vervaardigen, die hun plaats zullen vinden in de nieu we spoorweg-rijtuigen en die dus voortdurend reclame zullen maken in binnen- en buitenland voor onze gemeente. Onnodig te zeggen van hoe grote betekenis deze propagan da geacht kan worden, die een nieu we schakel vormt in de opzet om onze plaats meer en meer bekend heid te geven. Wij mogen W. B. wel gelukwen sen met dit welslagen van hare ge slaagde poging ten deze. CONCERT „DE UNIE" BREDA. Op uitnodiging der vereniging „Waalwijks Belang" zal de Kon. Harmonie „de Unie" te Breda een groot concert geven op de kiosk op het Raadhuisplein op Donderdag 22 Mei a.s., ter gelegenheid van de opening der tentoonstelling „Waal wijks Kunstbezit". Dit concert vangt aan om 8 uur, en het gezelschap dat 81 executan ten telt, staat onder leiding van de directeur, de heer Vermeeren. In een volgend nummer hopen wij het programma te geven van dit corps, dat een zeer goede naam heeft in den lande. WAAROM Het Nederlandse Rode Kruis heeft Uw steun nodig. Waarom? Omdat in handen van het Neder landse Rode Kruis is gelegd de or ganisatie van die organen van de Bescherming Burgerbevolking, die belast zijn met de geneeskundige verzorging van de slachtoffers on der de burgerbevolking. U allen herinnert zich nog de krachtdadige hulp, gegeven door de toenmalige Transportcolonne tijdens de bevrij dingsdagen in 1944; de goede ver pleging die vele slachtoffers in het Noodziekenhuis mochten ondervin-' den. Een betere en meer doeltreffende organisatie dan toen moet worden opgebouwd. Mobiele geneeskundige groepen en geneeskundige teams moeten ge vormd worden (in samenwerking met E.H.B.O.-verenigingen). Hiervoor zijn nodig: geld en men sen! Geschikte mensen met interesse in E.H.B.O. e.d. kunnen onze colon ne daadwerkelijk steunen. Anderen, die hiervoor niet de capaciteiten of Jij met haar trouwen.Jij Conchita is al getrouwd; ze is mijn vrouw!" Bobby liet een kreet van verba zing horen. Maar toen Strickland de gezichtsuitdrukking zag van de vrouw die, zo onverwacht, deze voor haar zo verpletterende mededeling te horen kreeg, riep hij: „In 's hemelsnaam, Margaret, ver geef het mij!" HOOFDSTUK XIV. Bobby had heel tactvol het ver trek verlaten en hij had Lockwood meegenomen. Strickland had daarop Margaret alles verteld en ze had hem aange hoord met de grootst mogelijke zelf beheersing. Hij eindigde met te zeggen: „toen ik het deed, toen ik met het kind trouwde, wist ik niet beter of ik had hoogstens nog maar een half etmaal te leven. Wat kwam het er dus op aan, dacht ik. En ik wist dat, als ik met haar trouwde, zij daardoor tegen laster beschermd zou zijn; en, wat ik haar kon nalaten, zou haar behoeden voor armoede „Je was wanhopig verliefd op haar". „Maar Margaret „Ja, zeker", herhaalde zij. „Ik heb zelf immers duidelijk gezien hoe je, zodra je haar bedreigd voelde, aan niemand en niets anders meer dacht dan aan haar; dat er niets is dat je niet zoudt wagen om haar voor ge vaar te behoeden. In een enkel uur heeft ze je liefde gewonnen. Meer valt er niet te zeggen. Ik zal de interesse hebben, helpen ons finan- ciëel. Geef dus mild bij de a s. jaar lijkse Rode Kruis-collecte. Mocht ooit een oorlog wederom ons land teisteren, dan weet U dat achter U staat, mede door Uw fi nanciële hulp, een goede en doel treffende organisatie. Wij rekenen op U Ned. Rode Kruis. MUSIS SACRUM. Vrijdag t/m Zondag a.s. een span nende gevechtsfilm in Musis, ge naamd: „Guerilla op de Philippij- nen"; het is de geschiedenis van het dappere ondergrondse verzet, van de onversaagde Philippijnse despe rado's, die ook wel McArthur's Gue rilla's" worden genoemd; zij strij den tegen de sluwe Japanse over heersers, die zij gevoelige slagen toebrengen. De hoofdpersoon uit de film is een Vaandrig van de Ame rikaanse Marine die meehelpt de ondergrondse strijd te organiseren, die tal van gevaarlijke opdrachten moet uitvoeren, maar hierbij ge sterkt wordt door de vurige liefde van een vrouw, wier man door de Japannezen werd doodgemarteld. Als tenslotte de strijd hopeloos schijnt, vliegen de Amerikaanse bom-eskaders over de eilanden, het scheepsgeschut breekt los, 'en enke le dagen later kunnen de dappere mannen McArthur, de held van de Pacific, begroeten. Maandag, Woensdag en Donder- dag_ (Hemelvaartsdag) de film „Pa radijsvogel" die ons meeneemt naar een exotisch eiland, waar temidden van de stralende natuur het groot ste en grofste bijgeloof heerst, gre tig uitgebuit door een inlands tove naar, die zo zijn macht handhaaft. Een blanke jongen, die hier door middel van zijn gekleurde vriend terecht komt, vat liefde op voor een Al vaak zijn we in de gelegenheid geweest te schrijven over het ama teurtoneel, zijn taak en zijn roeping, zijn moeilijkheden en zijn zorgen ook. Het amateurtoneel immers is een cultuurverschijnsel, dat meer dan welke andere cultuuruiting ook, on ze aandacht vraagt, omdat het to neel, met de muziek, zoals die ge stalte krijgt in onze Harmonie- en Fanfare-gezelschappen en in onze koren, nog midden in het volk staat, uit het volk voortkomt en zich ook tot het volk richt. Omdat het toneel een weldoende invloed kan uitoefe nen; kortom omdat het toneel één van de weinige gebieden is in het uitgestrekte rijk, waar de negen muzen de heerschappij voeren, waarheen de gewone sterveling zijn schreden richt, waar hij enigszins bekend is en waar hij meestal wel graag vertoeft. Dit is een belangrijke gedachte, die ons bezielt om mee te werken aan de voltooiing van het amateur toneel; dit is een gedachte die ook alle amateur-tonelisten moet bezie len en hun de moed moet geven om door hun toneelkunst het publiek op te voeden als het ware, op te voe den tot mensen die oog hebben voor wat werkelijk schoonheid is, die het -jBA uassn^ uouuoji uoiaj piaqosjapuo se schijn en schone werkelijkheid; die in gaan zien dat de erfenis, die de laatste geslachten van toneel- dillettanten ons hebben nagelaten, een hopeloos ouderwetse inboedel is, vol huilerigheid en vals senti ment; die in gaan zien dat dit geen mensen hier wel inlichten, en het lijkt met beter dat je haar van hier meeneemt". „Daar heb je gelijk in", zei Strick land. Hij deed de deur van de tuinka mer open en uitte een kreet van verbazing, die Margaret onmiddel lijk aan zijn zijde bracht. Er was geen sterveling in de kamer. De bal- condeuren stonden wagenwijd open, ondanks de stromende regen. „WégEn ze heeft geen re genmantel. Die was daarstraks zo doornat, dat hij dadelijk te drogen is gehangen", zei Margaret ver schrikt. Strickland was al bij de deur. „Ze moet naar de boot zijn ge gaan. Ik heb gezegd dat die aan de aanlegsteiger lag en dat ik haar, na jou te hebben gesproken, zou mee nemen de rivier op. Waarschijnlijk is ze door het hek achter het kreu- pelbos naar de rivier gegaan." Hij snelde weg over het gras. Margaret schoot een regenmantel aan en volgde hem zo vlug ze kon. Nagenoeg tegelijkertijd bereikten ze het hek dat toegang gaf tot 't drijf nat pad langs de rivier. Rechts was de landingsplaats en daar lag „De Wilde Eend". Maar er was slechts I één menselijke gedaante te zien, een schipper die zijn schuit naar de kant bracht. Strickland riep hem aan: „Heb je daar niet iemand zien lo pen?" De man liet het touw vallen waar hij mee bezig was: „Een jongedame, sir, zonder hoed, met rode schoenen aan en een wit schone van de stam en zij' voor hem; maar de tovenaar legt hun van al les in de weg en tenslotte aarzelt hij niet het meisje aan te wijzen als offer voor de goden, wanneer deze een uitbarstende vulkaan moeten bedaren. Het meisje valt ten offer aan dit bijgeloof en de jongeman vaart van het paradijseiland weg. LUXOR-THEATER. Vrijdag, Zaterdag, Zondag en Maandag kunnen we in Luxor de verfilming zien van het bekende boek van Rudyard Kipling „KIM". Het verhaal speelt zich af in Voor- Indië op het einde van de vorige eeuw. Het land is verdeeld, maar velen van de Indiërs kiezen de par tij van het Britse Gouvernement, zij verrichten vooral goed werk als spionnen. Bij deze zien we dan ook Kim, een blanke jongen, die zich voor een kleurling uitgeeft om zo doende niet naar een school te hoe ven. We zien dan zijn, uit het boek bekende, avonturen, zijn contact met de oude priester, zijn bespion- neren van de Russische geologen, zijn gevaren, kortom heel het spec taculaire schouwspel dat Brits-Indië in die dagen heeft geboden. Harems en grote gevechten smukken dit verhaal op. De film „Trader Horn", die Woens dag en Donderdag wordt vertoond, laat ons episodes zien uit het leven van een groot ontdekkingsreiziger, die vergezeld van een zoon van een zijner vrienden de donkere wouden van Afrika intrekt en daar zijn avonturen beleeft met de wilde die ren en de inboorlingen. Hij ontmoet daar een vrouwelijke zendeling, die haar dochtertje zoekt, dat jaren ge leden in de wildernis verdween. Zij verneemt van een blanke godin bij één van de stammen, en spoedig blijkt dit haar verloren kind te zijn. Zij zelf moet haar poging om het meisje te redden met de dood be kopen, maar Horn en zijn gezel sla gen er tenslotte, na vele gevaren doorstaan te hebben, in het kind naar de beschaafde wereld te voe- A ren. kunst was, maar slechts een uit fi nanciële beweegredenen speculeren op 's mensen gevoelens en gevoelig heden. „Wij moeten wel humbug bren gen!"; deze opmerking hoorden wij dezer dagen maken door iemand die verbonden was aan een beroepsge zelschap, laten we er ogenblikkelijk aan toevoegen dat het een vierde- rangs-gezelschap was. Een dergelijke opmerking getuigt van een mentaliteit, die lang genoeg al 't toneelleven heeft gekenmerkt, een mentaliteit, die onder de leuze „Volkstoneel" er op gericht was geld te verdienen; dit toneel kende geen roeping, had geen verheven taak en misbruikte zijn invloed op het volk. Gelukkig is dat anders geworden, en gelukkig ook komen er steeds meer amateurgezelschappen van deze dwaling terug. En het doet goed te zien, hoe ook in onze directe omgeving verenigin gen zich beijveren voor het goede toneel. Over O.O.G. hebben we al vaak onze bewondering uitgesproken; practisch bij iedere uitvoering kun nen we onze waardering uiten over de uitstekende verzorging, over het spel, de toneelaankleding, de gehele entourage, waaruit duidelijk spreekt het ernstige streven van deze vereniging, steeds verder te gaan op het moeilijke pad van de kunst. Want moeilijk is dit pad, en speciaal voor amateurs is het niet steeds even gemakkelijk te bewan delen. Dat wordt U wel duidelijk als ge spreekt met de regisseur van O.O.G., de heer Dekkers; als die vertelt over alles wat er gedaan wordt om tot een werkelijk goede opvoering te met rode jurk?Een paar minu ten geleden liep ze hier langs met een vaart, of de duivel haar op de hielen zat. Die kant ging zij uit." „Dus niet naar de boot?" vroeg Tony, in de aangegeven richting kij kend. Margaret uitte een kreet van ver bazing. „O, Tony, misschien wist ze hele maal niet waar ze heen zou gaan is ze in het wilde weggevlucht. Ik heb je nog niet gezegd dat ik haar alles over ons verteld heb". „Hoe bedoel je?" „Van onze verloving. Dat we in September zoüden trouwen. Ze had met kinderlijke openhartigheid ver teld dat ze van je was gaan houden, 't Leek mij raadzaam haar te waar schuwen dat we verloofd waren en in September zouden gaan trouwen. Ik deed het enkel voor haar best wil." „Ja, kind, dat weet ik. Ik begrijp het allemaal. Maar waar kan ze nu in 's hemelsnaam zitten?" Opeens viel hem iets in. „O, Margaret de stuwdam!" „De stuwdamherhaalde zij. „Ja, misschien wil zij zich van kant maken. En daar gaat het al heel makkelijk. Het arme kleine ding. Als ik er nog maar op tijd kom". Hij rende er heen. Margaret deed haar best hem bij te houden, maar zó hard kon zij niet lopen. Ze bleef dus maar staan om uit de verte te zien hoe het zou aflopen (Slot volgt). WESTELIJK ANTWOORD AAN MOSKOU. Dinsdag hebben de Westelijke Grote Drie geantwoord op de Rus sische nota van 9 April over de eenheid van Duitsland. In een krachtige nota vragen de regerin gen van de Verenigde Staten, En geland en Frankrijk concrete voor stellen van de Sovjet-Unie voor een conferentie. Ze stellen voor de eenheid van Duitsland allereerst de eis van vrije verkiezingen en de waarborg dat een vrij gekozen Duitse regering ook vrij kan han delen. Ze moet ook kunnen mee spreken over het te sluiten vredes, verdrag Naar de mogelijkheid van vrije verkiezingen moet in heel Duitsland een onderzoek kunnen worden ingesteld door een onpar tijdige commissie. Uit de nota blijkt duidelijk dat de Westelijken alleen dan met de Russen over Duitsland willen spre ken als ze weten waar ze aan toe zijn, als de Sovjet-Unie dus nauw keurig laat weten wat ze wil. Dit is volgens de Westelijke nota de enige basis voor een gesprek. AUTOWEG HELMSTEDT-BERLIJN VOOR GEALLIEERDEN GESLOTEN. De Russen hebben het verkeer van de geallieerde militaire pa trouilles over de „geallieerde" autoweg tussen Helmstedt en Ber lijn geheel stopgezet. In het begin van de week werden nog patrouil les toegelaten die vanuit Helmstedt door de Russische zone naar Ber lijn wilden. In omgekeerde rich- •ting werden de geallieerde pa trouilles reeds sedert vorige week Donderdag niet meer doorgelaten. ZEEROVERS VERMOORDEN 500 EILANDBEWONERS Vijfhonderd mensen zijn op het eiland Dalawan (Phiiippijnen) voor de kust van Noord-Borneo ver moord door zeerovers. Dit is be kend gemaakt door het Philippijnse nieuwsbureau. De zeerovers zijn Moro's die deel uitmaken van groe pen opstandelingen, die de laatste tijd de Zuidelijke eilanden van de Philippijnse archipel onveilig ma ken. Er zijn soldaten naar Dalawan gezonden om een onderzoek in te stellen Vroeger werden de' Phiiippijnen herhaaldelijk geterroriseerd door zeerovers, maar de laatste tijd was dat niet meer voorgekomen. OORZAAK VAN RAMP MET DE „HOBSON". Luitenant William Hoefer, oud ste der overlevende officieren van ,de Amerikaanse torpedojager-mij- nenverger ,Hobson" heeft te New- York verklaard, dat de kapitein van het schip zich niets van zijn koersberekeningen aantrok en in- plaats daarvan bevel gaf het schip een andere koers te laten varen, waardoor het door de vlijmscherpe ZONDAGSDIENST 18 Mei 1952. Arts: Dr. Mannaerts. Apotheek: Geers. NED. HERV. KERK WAALWIJK. Zondag 18 Mei 1952. 10 uur: Ds. W. L. Jens. TENTOONSTELLING WAALWIJKS KUNSTBEZIT EN NOG IETS. Toen op één der laatste algemene vergaderingen van Waalwijks Be lang door één der leden de vraag werd gesteld of het niet mogelijk zou zijn in Waalwijk een tentoon stelling te houden van kunstproduc ten, zoals indertijd de schilderijen tentoonstelling van Theo van Delft, en van de Bredase Kunstkring, heeft het bestuur van „Waalwijks Be lang" zich daarover beraden en ver schillende mogelijkheden overwo gen. Het resultaat daarvan was dat men een commissie, bestaande uit de heren Theo v. Delft, Koos Berg mans en Mr. Flor Timmermans, be reid vond te onderzoeken of het kunstbezit van Waalwijk van dien aard was dat daaruit een aardige tentoonstelling met werkelijk cul turele waarde zou zijn saam te stel len. Deze commissie kwam tot de over tuiging dat er meer dan voldoende goed materiaal aanwezig was om 't gestelde doel te bereiken, zo zelfs dat men een selectie zou moeten toepassen in verband met de plaats ruimte, terwijl de eigenaars gaarne bereid gevonden werden hun stuk ken voor enige dagen af te staan. De bedoeling is zich voor ditmaal alleen te bepalen tot schilderijen met enig beeldhouwwerk. Het gemeentebestuur gaf gaarne zijn medewerking door enige zalen van het gemeentehuis beschikbaar te stellen en verdere steun te ver lenen. Aldus is de wordingsgeschiedenis van de tentoonstelling „Waalwijks Kunstbezit", die gehouden wordt in het gemeentehuis van 22 t/m 25 Mei a.s. en die op Hemelvaartsdag ora 12 uur door de Edelachtbare Heer J. P. Teyssen, burgemeester van U zult 's morgens „kiplekker" uit bed springen. Elke dag moet uw lever een liter gal in uw ingewanden doen stromen, anders verteert uw voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER'S LEVERPILLETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoelgang op natuurlijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht middel, onover troffen om de gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpilletjes. Waalwijk, officiëel zal worden geo pend. De uren van openstelling zijn als volgt: Donderdag 22 Mei: 15 u. 7—9 u. Vrijdag en Zaterdag 23 en 24 Mei: 1012 u. 2—5 u. 7—9 u. Zondag 25 Mei: 122 u. 3—5 u. 7—9 u. Het entree is f 0.25 per persoon, een kleine tegemoetkoming in de kosten, terwijl een catalogus ver krijgbaar is a 0.25. Tegelijk met deze tentoonstelling zal in een der kamers van het raad huis een oude schoenmakerswerk plaats worden ingericht, zo natuur getrouw mogelijk, 'n eerste schuch tere poging om te komen tot een oudheid-kamer, waarin de oude schoenmakerij en looierij aan de vergetelheid worden ontrukt en waarin zaken van waarde uit de ge schiedenis van Waalwijk zullen worden bewaard en den volke ge toond. Gaarne roept „Waalwijks Be lang" hiervoor ieders steun in; ze ker zullen hier en daar nog belang rijke dingen uit het verleden berus ten. Houdt ze niet onder U, maar staat ze af voor de te vormen oud heidkamer, of geeft bericht aan het secretariaat Grotestraat 205.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1952 | | pagina 2