miWYK
HET MEISJE
POPENT doodt
Buitenland
MET DE KAM
BIOSCOOP-PROGRAMMA.
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
O.O.G. GAAT EEN NIEUWE
KOERS VAREN.
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 16 MEI 1952.
2
kauw01"
O A 'N „THALIA"
A.s Zondag
rat EN MUls
doos a 75 ct
i
Maar het beste Amateurtoneel.
PETROLEUM DUURDER.
Ook gasolie.
Met ingang van 14 Mei 1952 is de
prijs voor lichtpetroleum verhöogd
met cent per liter, die voor gas
olie met ƒ0.30 per 100 liter en de
prijs voor tractorpetroleum met 75
cent, eveneens per 100 liter.
DERTIEN PARTIJEN DINGEN
NAAR KAMERZETELS.
Dinsdag zijn in de 18 kieskringen
van Nederland de candidatenlijsten
voor de Tweede Kamerverkiezingen
ingediend. Dertien partijen hebben
zich thans gemeld voor de stembus
strijd op 25 Juni a.s. Het zijn de
K.V.P., de P.v.d.A., de A.R.-partij,
de C.H. Unie, de V.V.D., de C.P.N.,
de S.G.P. en de K.N.P., die al in
de Kamer vertegenwoordigd zijn.
Voorts de Socialistische Unie, het
Gereformeerd Politiek Verbond, de
Middenstandspartij, het Jong Con
servatief Verbond en Recht, Vrij
heid en Welvaart.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
13)
Maar als de jongedame ge
schoten heeft, zoals ze beweert, dan
moet het haar schot zijn dat u ge
hoord hebt. Maar dat heeft niemand
kwaad gedaan, voor zover ik weet.
Het onderzoek heeft uitgewezen dat
kolonel Lockwood verward is ge
raakt in de gordijnen bij de deur en
gevallen is, in zijn val een vaas
meesleurend en brekend. Hij heeft
daarbij een lelijke wond opgelopen
en verloor z'n bewustzijn. Toen hij
bij kwam, praatte hij verward over
een beroving die 's nachts had plaats
gehad; iets "wat niet onwaarschijn
lijk leek in verband met de inge
drukte ruit, ofschoon het Mr. Lock
wood hier ten enenmale onbekend
is dat er iets geroofd zou zijn".
„Natuurlijk", viel Lockwood ju
nior in. „Vader is nu eenmaal een
groot fantast". Hij keek eens naar
Bobby. „Ik wil niemand in 't nauw
brengen, maar ik veronderstel dat
het allemaal draait om het ding dat
je vrouw Donderdagavond heeft ge
dragen".
„Ja.Dat dacht ik wel. Nu is
mij alles helder als glas: de oude
heer zal het gezien hebben toen hij
naar boven ging. Hijhij is niet
meer helemaal honderd procent,
voorsteven van het vliegdekschip
„Wasp" geramd werd. De „Hob-
son" en de „Wasp" kwamen, op
26 April op de Atlantische Oceaan
met elkaar in aanvaring, waardoor
175 mensen om het leven kwamen.
KAMPCOMMANDANT OP
KOJE ONTSLAGEN.
Brigade-generaal Colson is maar
ruim vijf dagen commandant ge
weest van het krijgsgevangenen,
kamp op het Zuidkoreaanse eiland
Koje. Hij is van zijn functie ont-
weet je. En vooral op het punt van
juwelen dan is hij niet iheer te
houden. Hij maakte zich meester
van iedere steen die zijn zuster be
zat, en bezwoer daarna dat hij van
niets wist. Ik voor mij geloof, dat
hij er scheikundige proeven mee
nam, in de hoop een nieuw soort
edelsteen te kunnen maken. In alle
andere opzichten is hij drommels
goed bij. Ik herinner mij nu dat,
toen ik 's nachts of liever 's mor
gens thuis kwam, ik hem voor jul
lie slaapkamerdeur zag rondspoken.
Toen had hij waarschijnlijk al het
plan zich er van meester te maken.
Er zal in het vervolg meer op hem
gelet moeten worden. Het begint de
spuigaten uit te lopen. Ik kan al
leen maar zeggen dat het mij wer
kelijk spijt. Ikik weet niet
„Waarschijnlijk zult u beiden in
de gegeven omstandigheden niet
wensen dat de politie zich verder
met de zaak inlaat?" vroeg de in
specteur.
„U bedoelt dat er geen klacht we
gens diefstal wordt ingediend? Nee,
er is niemand die daaraan denkt.
Het snoer is terecht. Publiciteit van
het geval zou zeer ongewenst zijn",
sprak Strickland met overtuiging.
Margaret was al die tijd vlak bij
hen gebleven; nu stak ze haar hand
door zijn arm. Ze zag wel heel bleek,
maar hield zich kalm.
Conchita had zich teruggetrokken
en wierp een blik op die twee, ter
wijl ze geruisloos de deur van de
tuinkamer achter zich sloot.
De inspecteur stak zijn notitie
boekje bij zich, boog, en ging heen.
De jonge Lockwood, die op het punt
heven en zal weer stafchef van het
eerste Amerikaanse legercorps in I
Korea worden, welke functie hij
ook vroeger vervulde. Met het com
mando op Koje is nu belast bri
gade-generaal Haydon Boatner. Er
is veel critiek geleverd op Colson
wegens de inwilliging van bepaal
de eisen van de communistische
krijgsgevangenen op Koje. De
krijgsgevangenen lieten na inwil
liging van deze eisen Colson's
voorganger Dodd vrij, die zij had
den gevangen genomen.
IN MEI
„In Mei leggen alle vogel
tjes een ei", zegt het kinder
versje dat wij in onze jeugd
leerden.
Er was in Waalwijk een
klein vogeltje dat al was ge
trouwd en naar 'n huis zocht;
in Waalwijk zijn er nieuwe
mooie huizen en het vogeltje
nam zijn intrek in een van
die huizen. Dat was in de Jan
de Rooystraat, het huis waar
de familie v. d. M. in woont,
en het vogeltje woonde er
bijna nog eerder in dan de
familie zelf.
Het vogeltje zal wel niet
alle formaliteiten vervuld
hebben, zoals ze dat op 't ge
meentehuis eisen, want vogel
tjes leven niet in een zo goed
geordende maatschappij als
die van ons, mensen. Vogel
tjes kunnen vliegen en wonen
waar ze willen, ook al is dat
in een brievenbus.
Zo heeft het vogeltje aat
bij de familie v. d. M. inwoont
zijn zeven eitjes ook in de
brievenbus gelegd. Wat voor
een vogeltje het is, weten we
niet; maar in elk geval geen
koekoek en geen spriet, „die
leggen in de Meimaand niet",
zegt het kinderversje van on
ze jeugd.
was hem te volgen, bleef nog even
staan.
„Hoor eens hier", zei hij tegen
Strickland, „ik zou graag nog een
paar woorden met je willen spreken
als je er niets op tegen hebt. Het is
over.over dat kleine meisje.
Ze heeft een hart van goud. Mijn
arme overleden zuster heeft dat al
tijd gezegd en ik ben er van over
tuigd dat het inderdaad zo is. Ik
weet dat ik mij bij herhaling heel
beroerd tegenover haar gedragen
heb. Bovendien had ik die bewuste
avondveel te veel gedronken en
was ik lelijk overstuur doordat ik
nog al wat met wedden had verlo
ren. Maar toen ze me daar zo uit
het venster, langs de klimop, naar
beneden was ontvlucht wèl, dat
ontnuchterde me totaal. Toen ik
haar achterna liep, wilde ik haar er
alleen maar toe brengen terug te
komen en ik wilde haar zeggen dat
zij niet bang hoefde te zijn. Ik zweer
dat dit alleen mijn bedoeling was.
Ik zeg dit allemaal omdat zij, be
halve u, niemand in dit land heeft
die zij haar vriend kan noemen. Ik
wil met haar trouwen als ze mij
hebben wil. Ik ben geen heilig
boontje, maar ik ben toch niet zo
slecht als de mensen wel denken.
Ik drink wel wat veel en ik ben gek
op gokken, maar dat zou dan uit
zijn en ik zal heus een goede echt
genoot voor haar wezen, want ik
houd ontzaglijk veel van haar".
Strickland greep hem bij de schou
der en zei vriendelijk: „Als ik niet
overtuigd was dat je de volle waar
heid sprak, dan zou ik je hier dade
lijk en op deze plek worgen, man.
EEN PRACHTIGE RECLAME.
De reclame voor Waalwijk wordt
de laatste tijd door „Waalwijks Be
lang", in samenwerking met de ge
meente, wel krachtig aangepakt.
Hebben we het vorig jaar de uitga
ve van de nieuwe Gids „Waalwijk
een Brabants Centrum" met veel
succes zien verschijnen, dit jaar
heeft W. B. een folder 't licht doen
zien die in grote getale en op tal
van wijzen z'n weg vindt over het
gehele land en een mooie propagan
da vormt voor onze plaats.
Thans heeft W. B. door bemidde
ling van de directeur der V.V.V.
Brabants Centrum, van de Nederl.
Spoorwegen bericht ontvangen, dat
drie foto's, opnamen van de foto
graaf Oudkerk, in aanmerking ko
men voor plaatsing in het nieuwe
spoorweg-materiaal der Nederland
se Spoorwegen. „Waalwijks Belang"
heeft nu van de drie gekozen foto's,
n.l. Zeilhaven te Waalwijk, Ge
meentepark te Waalwijk en Zand
verstuivingen nabij Waalwijk, in
totaal een 50-tal afdrukken in twee
formaten doen vervaardigen, die
hun plaats zullen vinden in de nieu
we spoorweg-rijtuigen en die dus
voortdurend reclame zullen maken
in binnen- en buitenland voor onze
gemeente. Onnodig te zeggen van
hoe grote betekenis deze propagan
da geacht kan worden, die een nieu
we schakel vormt in de opzet om
onze plaats meer en meer bekend
heid te geven.
Wij mogen W. B. wel gelukwen
sen met dit welslagen van hare ge
slaagde poging ten deze.
CONCERT „DE UNIE"
BREDA.
Op uitnodiging der vereniging
„Waalwijks Belang" zal de Kon.
Harmonie „de Unie" te Breda een
groot concert geven op de kiosk op
het Raadhuisplein op Donderdag 22
Mei a.s., ter gelegenheid van de
opening der tentoonstelling „Waal
wijks Kunstbezit".
Dit concert vangt aan om 8 uur,
en het gezelschap dat 81 executan
ten telt, staat onder leiding van de
directeur, de heer Vermeeren.
In een volgend nummer hopen
wij het programma te geven van dit
corps, dat een zeer goede naam
heeft in den lande.
WAAROM
Het Nederlandse Rode Kruis heeft
Uw steun nodig.
Waarom?
Omdat in handen van het Neder
landse Rode Kruis is gelegd de or
ganisatie van die organen van de
Bescherming Burgerbevolking, die
belast zijn met de geneeskundige
verzorging van de slachtoffers on
der de burgerbevolking. U allen
herinnert zich nog de krachtdadige
hulp, gegeven door de toenmalige
Transportcolonne tijdens de bevrij
dingsdagen in 1944; de goede ver
pleging die vele slachtoffers in het
Noodziekenhuis mochten ondervin-'
den.
Een betere en meer doeltreffende
organisatie dan toen moet worden
opgebouwd.
Mobiele geneeskundige groepen
en geneeskundige teams moeten ge
vormd worden (in samenwerking
met E.H.B.O.-verenigingen).
Hiervoor zijn nodig: geld en men
sen!
Geschikte mensen met interesse
in E.H.B.O. e.d. kunnen onze colon
ne daadwerkelijk steunen. Anderen,
die hiervoor niet de capaciteiten of
Jij met haar trouwen.Jij
Conchita is al getrouwd; ze is mijn
vrouw!"
Bobby liet een kreet van verba
zing horen. Maar toen Strickland de
gezichtsuitdrukking zag van de
vrouw die, zo onverwacht, deze voor
haar zo verpletterende mededeling
te horen kreeg, riep hij:
„In 's hemelsnaam, Margaret, ver
geef het mij!"
HOOFDSTUK XIV.
Bobby had heel tactvol het ver
trek verlaten en hij had Lockwood
meegenomen.
Strickland had daarop Margaret
alles verteld en ze had hem aange
hoord met de grootst mogelijke zelf
beheersing.
Hij eindigde met te zeggen: „toen
ik het deed, toen ik met het kind
trouwde, wist ik niet beter of ik
had hoogstens nog maar een half
etmaal te leven. Wat kwam het er
dus op aan, dacht ik. En ik wist
dat, als ik met haar trouwde, zij
daardoor tegen laster beschermd zou
zijn; en, wat ik haar kon nalaten,
zou haar behoeden voor armoede
„Je was wanhopig verliefd op
haar".
„Maar Margaret
„Ja, zeker", herhaalde zij. „Ik heb
zelf immers duidelijk gezien hoe je,
zodra je haar bedreigd voelde, aan
niemand en niets anders meer dacht
dan aan haar; dat er niets is dat je
niet zoudt wagen om haar voor ge
vaar te behoeden. In een enkel uur
heeft ze je liefde gewonnen. Meer
valt er niet te zeggen. Ik zal de
interesse hebben, helpen ons finan-
ciëel. Geef dus mild bij de a s. jaar
lijkse Rode Kruis-collecte.
Mocht ooit een oorlog wederom
ons land teisteren, dan weet U dat
achter U staat, mede door Uw fi
nanciële hulp, een goede en doel
treffende organisatie.
Wij rekenen op U
Ned. Rode Kruis.
MUSIS SACRUM.
Vrijdag t/m Zondag a.s. een span
nende gevechtsfilm in Musis, ge
naamd: „Guerilla op de Philippij-
nen"; het is de geschiedenis van het
dappere ondergrondse verzet, van
de onversaagde Philippijnse despe
rado's, die ook wel McArthur's Gue
rilla's" worden genoemd; zij strij
den tegen de sluwe Japanse over
heersers, die zij gevoelige slagen
toebrengen. De hoofdpersoon uit de
film is een Vaandrig van de Ame
rikaanse Marine die meehelpt de
ondergrondse strijd te organiseren,
die tal van gevaarlijke opdrachten
moet uitvoeren, maar hierbij ge
sterkt wordt door de vurige liefde
van een vrouw, wier man door de
Japannezen werd doodgemarteld.
Als tenslotte de strijd hopeloos
schijnt, vliegen de Amerikaanse
bom-eskaders over de eilanden, het
scheepsgeschut breekt los, 'en enke
le dagen later kunnen de dappere
mannen McArthur, de held van de
Pacific, begroeten.
Maandag, Woensdag en Donder-
dag_ (Hemelvaartsdag) de film „Pa
radijsvogel" die ons meeneemt naar
een exotisch eiland, waar temidden
van de stralende natuur het groot
ste en grofste bijgeloof heerst, gre
tig uitgebuit door een inlands tove
naar, die zo zijn macht handhaaft.
Een blanke jongen, die hier door
middel van zijn gekleurde vriend
terecht komt, vat liefde op voor een
Al vaak zijn we in de gelegenheid
geweest te schrijven over het ama
teurtoneel, zijn taak en zijn roeping,
zijn moeilijkheden en zijn zorgen
ook.
Het amateurtoneel immers is een
cultuurverschijnsel, dat meer dan
welke andere cultuuruiting ook, on
ze aandacht vraagt, omdat het to
neel, met de muziek, zoals die ge
stalte krijgt in onze Harmonie- en
Fanfare-gezelschappen en in onze
koren, nog midden in het volk staat,
uit het volk voortkomt en zich ook
tot het volk richt. Omdat het toneel
een weldoende invloed kan uitoefe
nen; kortom omdat het toneel één
van de weinige gebieden is in het
uitgestrekte rijk, waar de negen
muzen de heerschappij voeren,
waarheen de gewone sterveling zijn
schreden richt, waar hij enigszins
bekend is en waar hij meestal wel
graag vertoeft.
Dit is een belangrijke gedachte,
die ons bezielt om mee te werken
aan de voltooiing van het amateur
toneel; dit is een gedachte die ook
alle amateur-tonelisten moet bezie
len en hun de moed moet geven om
door hun toneelkunst het publiek op
te voeden als het ware, op te voe
den tot mensen die oog hebben voor
wat werkelijk schoonheid is, die het
-jBA uassn^ uouuoji uoiaj piaqosjapuo
se schijn en schone werkelijkheid;
die in gaan zien dat de erfenis, die
de laatste geslachten van toneel-
dillettanten ons hebben nagelaten,
een hopeloos ouderwetse inboedel
is, vol huilerigheid en vals senti
ment; die in gaan zien dat dit geen
mensen hier wel inlichten, en het
lijkt met beter dat je haar van hier
meeneemt".
„Daar heb je gelijk in", zei Strick
land.
Hij deed de deur van de tuinka
mer open en uitte een kreet van
verbazing, die Margaret onmiddel
lijk aan zijn zijde bracht. Er was
geen sterveling in de kamer. De bal-
condeuren stonden wagenwijd open,
ondanks de stromende regen.
„WégEn ze heeft geen re
genmantel. Die was daarstraks zo
doornat, dat hij dadelijk te drogen
is gehangen", zei Margaret ver
schrikt.
Strickland was al bij de deur.
„Ze moet naar de boot zijn ge
gaan. Ik heb gezegd dat die aan de
aanlegsteiger lag en dat ik haar, na
jou te hebben gesproken, zou mee
nemen de rivier op. Waarschijnlijk
is ze door het hek achter het kreu-
pelbos naar de rivier gegaan."
Hij snelde weg over het gras.
Margaret schoot een regenmantel
aan en volgde hem zo vlug ze kon.
Nagenoeg tegelijkertijd bereikten ze
het hek dat toegang gaf tot 't drijf
nat pad langs de rivier. Rechts was
de landingsplaats en daar lag „De
Wilde Eend". Maar er was slechts
I één menselijke gedaante te zien, een
schipper die zijn schuit naar de kant
bracht.
Strickland riep hem aan:
„Heb je daar niet iemand zien lo
pen?"
De man liet het touw vallen waar
hij mee bezig was:
„Een jongedame, sir, zonder hoed,
met rode schoenen aan en een wit
schone van de stam en zij' voor hem;
maar de tovenaar legt hun van al
les in de weg en tenslotte aarzelt
hij niet het meisje aan te wijzen als
offer voor de goden, wanneer deze
een uitbarstende vulkaan moeten
bedaren.
Het meisje valt ten offer aan dit
bijgeloof en de jongeman vaart van
het paradijseiland weg.
LUXOR-THEATER.
Vrijdag, Zaterdag, Zondag en
Maandag kunnen we in Luxor de
verfilming zien van het bekende
boek van Rudyard Kipling „KIM".
Het verhaal speelt zich af in Voor-
Indië op het einde van de vorige
eeuw. Het land is verdeeld, maar
velen van de Indiërs kiezen de par
tij van het Britse Gouvernement, zij
verrichten vooral goed werk als
spionnen. Bij deze zien we dan ook
Kim, een blanke jongen, die zich
voor een kleurling uitgeeft om zo
doende niet naar een school te hoe
ven. We zien dan zijn, uit het boek
bekende, avonturen, zijn contact
met de oude priester, zijn bespion-
neren van de Russische geologen,
zijn gevaren, kortom heel het spec
taculaire schouwspel dat Brits-Indië
in die dagen heeft geboden. Harems
en grote gevechten smukken dit
verhaal op.
De film „Trader Horn", die Woens
dag en Donderdag wordt vertoond,
laat ons episodes zien uit het leven
van een groot ontdekkingsreiziger,
die vergezeld van een zoon van een
zijner vrienden de donkere wouden
van Afrika intrekt en daar zijn
avonturen beleeft met de wilde die
ren en de inboorlingen. Hij ontmoet
daar een vrouwelijke zendeling, die
haar dochtertje zoekt, dat jaren ge
leden in de wildernis verdween. Zij
verneemt van een blanke godin bij
één van de stammen, en spoedig
blijkt dit haar verloren kind te zijn.
Zij zelf moet haar poging om het
meisje te redden met de dood be
kopen, maar Horn en zijn gezel sla
gen er tenslotte, na vele gevaren
doorstaan te hebben, in het kind
naar de beschaafde wereld te voe-
A ren.
kunst was, maar slechts een uit fi
nanciële beweegredenen speculeren
op 's mensen gevoelens en gevoelig
heden.
„Wij moeten wel humbug bren
gen!"; deze opmerking hoorden wij
dezer dagen maken door iemand die
verbonden was aan een beroepsge
zelschap, laten we er ogenblikkelijk
aan toevoegen dat het een vierde-
rangs-gezelschap was.
Een dergelijke opmerking getuigt
van een mentaliteit, die lang genoeg
al 't toneelleven heeft gekenmerkt,
een mentaliteit, die onder de leuze
„Volkstoneel" er op gericht was
geld te verdienen; dit toneel kende
geen roeping, had geen verheven
taak en misbruikte zijn invloed op
het volk.
Gelukkig is dat anders geworden,
en gelukkig ook komen er steeds
meer amateurgezelschappen van
deze dwaling terug.
En het doet goed te zien, hoe ook
in onze directe omgeving verenigin
gen zich beijveren voor het goede
toneel.
Over O.O.G. hebben we al vaak
onze bewondering uitgesproken;
practisch bij iedere uitvoering kun
nen we onze waardering uiten
over de uitstekende verzorging, over
het spel, de toneelaankleding, de
gehele entourage, waaruit duidelijk
spreekt het ernstige streven van
deze vereniging, steeds verder te
gaan op het moeilijke pad van de
kunst. Want moeilijk is dit pad, en
speciaal voor amateurs is het niet
steeds even gemakkelijk te bewan
delen.
Dat wordt U wel duidelijk als ge
spreekt met de regisseur van O.O.G.,
de heer Dekkers; als die vertelt over
alles wat er gedaan wordt om tot
een werkelijk goede opvoering te
met rode jurk?Een paar minu
ten geleden liep ze hier langs met
een vaart, of de duivel haar op de
hielen zat. Die kant ging zij uit."
„Dus niet naar de boot?" vroeg
Tony, in de aangegeven richting kij
kend.
Margaret uitte een kreet van ver
bazing.
„O, Tony, misschien wist ze hele
maal niet waar ze heen zou gaan
is ze in het wilde weggevlucht. Ik
heb je nog niet gezegd dat ik haar
alles over ons verteld heb".
„Hoe bedoel je?"
„Van onze verloving. Dat we in
September zoüden trouwen. Ze had
met kinderlijke openhartigheid ver
teld dat ze van je was gaan houden,
't Leek mij raadzaam haar te waar
schuwen dat we verloofd waren en
in September zouden gaan trouwen.
Ik deed het enkel voor haar best
wil."
„Ja, kind, dat weet ik. Ik begrijp
het allemaal. Maar waar kan ze nu
in 's hemelsnaam zitten?" Opeens
viel hem iets in. „O, Margaret
de stuwdam!"
„De stuwdamherhaalde zij.
„Ja, misschien wil zij zich van
kant maken. En daar gaat het al
heel makkelijk. Het arme kleine
ding. Als ik er nog maar op tijd
kom".
Hij rende er heen. Margaret deed
haar best hem bij te houden, maar
zó hard kon zij niet lopen. Ze bleef
dus maar staan om uit de verte te
zien hoe het zou aflopen
(Slot volgt).
WESTELIJK ANTWOORD
AAN MOSKOU.
Dinsdag hebben de Westelijke
Grote Drie geantwoord op de Rus
sische nota van 9 April over de
eenheid van Duitsland. In een
krachtige nota vragen de regerin
gen van de Verenigde Staten, En
geland en Frankrijk concrete voor
stellen van de Sovjet-Unie voor
een conferentie. Ze stellen voor de
eenheid van Duitsland allereerst
de eis van vrije verkiezingen en de
waarborg dat een vrij gekozen
Duitse regering ook vrij kan han
delen. Ze moet ook kunnen mee
spreken over het te sluiten vredes,
verdrag Naar de mogelijkheid van
vrije verkiezingen moet in heel
Duitsland een onderzoek kunnen
worden ingesteld door een onpar
tijdige commissie.
Uit de nota blijkt duidelijk dat
de Westelijken alleen dan met de
Russen over Duitsland willen spre
ken als ze weten waar ze aan toe
zijn, als de Sovjet-Unie dus nauw
keurig laat weten wat ze wil. Dit
is volgens de Westelijke nota de
enige basis voor een gesprek.
AUTOWEG
HELMSTEDT-BERLIJN VOOR
GEALLIEERDEN GESLOTEN.
De Russen hebben het verkeer
van de geallieerde militaire pa
trouilles over de „geallieerde"
autoweg tussen Helmstedt en Ber
lijn geheel stopgezet. In het begin
van de week werden nog patrouil
les toegelaten die vanuit Helmstedt
door de Russische zone naar Ber
lijn wilden. In omgekeerde rich-
•ting werden de geallieerde pa
trouilles reeds sedert vorige week
Donderdag niet meer doorgelaten.
ZEEROVERS VERMOORDEN
500 EILANDBEWONERS
Vijfhonderd mensen zijn op het
eiland Dalawan (Phiiippijnen) voor
de kust van Noord-Borneo ver
moord door zeerovers. Dit is be
kend gemaakt door het Philippijnse
nieuwsbureau. De zeerovers zijn
Moro's die deel uitmaken van groe
pen opstandelingen, die de laatste
tijd de Zuidelijke eilanden van de
Philippijnse archipel onveilig ma
ken. Er zijn soldaten naar Dalawan
gezonden om een onderzoek in te
stellen
Vroeger werden de' Phiiippijnen
herhaaldelijk geterroriseerd door
zeerovers, maar de laatste tijd was
dat niet meer voorgekomen.
OORZAAK VAN RAMP MET DE
„HOBSON".
Luitenant William Hoefer, oud
ste der overlevende officieren van
,de Amerikaanse torpedojager-mij-
nenverger ,Hobson" heeft te New-
York verklaard, dat de kapitein
van het schip zich niets van zijn
koersberekeningen aantrok en in-
plaats daarvan bevel gaf het schip
een andere koers te laten varen,
waardoor het door de vlijmscherpe
ZONDAGSDIENST
18 Mei 1952.
Arts: Dr. Mannaerts.
Apotheek: Geers.
NED. HERV. KERK
WAALWIJK.
Zondag 18 Mei 1952.
10 uur: Ds. W. L. Jens.
TENTOONSTELLING
WAALWIJKS KUNSTBEZIT
EN NOG IETS.
Toen op één der laatste algemene
vergaderingen van Waalwijks Be
lang door één der leden de vraag
werd gesteld of het niet mogelijk
zou zijn in Waalwijk een tentoon
stelling te houden van kunstproduc
ten, zoals indertijd de schilderijen
tentoonstelling van Theo van Delft,
en van de Bredase Kunstkring, heeft
het bestuur van „Waalwijks Be
lang" zich daarover beraden en ver
schillende mogelijkheden overwo
gen. Het resultaat daarvan was dat
men een commissie, bestaande uit
de heren Theo v. Delft, Koos Berg
mans en Mr. Flor Timmermans, be
reid vond te onderzoeken of het
kunstbezit van Waalwijk van dien
aard was dat daaruit een aardige
tentoonstelling met werkelijk cul
turele waarde zou zijn saam te stel
len.
Deze commissie kwam tot de over
tuiging dat er meer dan voldoende
goed materiaal aanwezig was om 't
gestelde doel te bereiken, zo zelfs
dat men een selectie zou moeten
toepassen in verband met de plaats
ruimte, terwijl de eigenaars gaarne
bereid gevonden werden hun stuk
ken voor enige dagen af te staan.
De bedoeling is zich voor ditmaal
alleen te bepalen tot schilderijen
met enig beeldhouwwerk.
Het gemeentebestuur gaf gaarne
zijn medewerking door enige zalen
van het gemeentehuis beschikbaar
te stellen en verdere steun te ver
lenen.
Aldus is de wordingsgeschiedenis
van de tentoonstelling „Waalwijks
Kunstbezit", die gehouden wordt in
het gemeentehuis van 22 t/m 25 Mei
a.s. en die op Hemelvaartsdag ora
12 uur door de Edelachtbare Heer
J. P. Teyssen, burgemeester van
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
in uw ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet, het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doen stromen.
Eist Carter's Leverpilletjes.
Waalwijk, officiëel zal worden geo
pend. De uren van openstelling zijn
als volgt:
Donderdag 22 Mei: 15 u.
7—9 u.
Vrijdag en Zaterdag
23 en 24 Mei: 1012 u.
2—5 u.
7—9 u.
Zondag 25 Mei: 122 u.
3—5 u.
7—9 u.
Het entree is f 0.25 per persoon,
een kleine tegemoetkoming in de
kosten, terwijl een catalogus ver
krijgbaar is a 0.25.
Tegelijk met deze tentoonstelling
zal in een der kamers van het raad
huis een oude schoenmakerswerk
plaats worden ingericht, zo natuur
getrouw mogelijk, 'n eerste schuch
tere poging om te komen tot een
oudheid-kamer, waarin de oude
schoenmakerij en looierij aan de
vergetelheid worden ontrukt en
waarin zaken van waarde uit de ge
schiedenis van Waalwijk zullen
worden bewaard en den volke ge
toond. Gaarne roept „Waalwijks Be
lang" hiervoor ieders steun in; ze
ker zullen hier en daar nog belang
rijke dingen uit het verleden berus
ten. Houdt ze niet onder U, maar
staat ze af voor de te vormen oud
heidkamer, of geeft bericht aan het
secretariaat Grotestraat 205.