Waalwijkse en Lang Courant HEMES Groot Kempische Vai lis in 20 cent Nationaal Katholiek Thuisfront EVITA PERON Buiten en binnen onze grenzen Binnenland. Buitenland .>iniiida ZB""ebrui" Brabants plaats in de nieuwe Nederlanden 4-11 Augustus SPELDJESACTIE VOOR DE 6e MAAL DE BLONDE POMPADOUR VRIJDAG 1 AUGUSTUS 1952 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week DE ECHO \MJ HEI ZDIDEH Ï5e JAARGANG No. 62 Abonnement 18 cent per week 2.35 per kwartaal' 2.80 franco p. p. Advertentie-prijs 10 cent per m.M. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 285, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878 SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL. TEL. 2121 TEL.-ADRES „ECHO" ADVIES VAN SOC. EC. RAAD. Blijvende uitkering vanaf eerste kind. De Sociaal Economische Raad heeft aan de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid advies uitgebracht om trent de vraag, of ten behoeve van grote gezinnen nadere wettelijke voorzieningen dienen te worden getroffen. De Raad is van oordeel, dat, mede uit het oogpunt van de persoonlijke verantwoordelijkheid der ouders ten aanzien van de gezins vorming, niet de Volle „additionele kos ten" der voor kinderbijslag in aanmer king komende kinderen dienen te wor den vergoed. Zolang in de huidige loon politiek geen wijziging wordt aange bracht, is de Raad van mening, dat uit kering van kinderbijslag aan de loon- trekkenden van het eerste kind af dient te geschieden. De Raad meent, dat over het algemeen de uitkeringen dienen te worden ver strekt tot het bereiken van de 16-jarige leeftijd. Ten behoeve van kinderen tus sen de 16 en 21 jaar, die hetzij omdat zij onderwijs volgen, hetzij omdat zij tijdelijk niet in staat zijn beroepsarbeid te verrichten, dienen de aanspraken op kinderbijslag te worden voortgezet zo lang deze situatie voortduurt, zulks uiterlijk tot aan het tijdstip, waarop de 21-jarige leeftijd wordt bereikt. De Raad is van oordeel, dat het ongewenst moet worden geacht bij de berekening der uit te keren bedragen rekening te houden met verdienende kinderen, hetzij onder, hetzij boven de 16-jarige leeftijd. Hij acht een loongrens, boven welke geen kin derbijslag wordt toegekend, ongewenst. PROF. VERAART i .„KATHOLIEKEN DIEP GEZONKEN" Op de studiedagen van de Katholieke Middenstandsbond heeft professor Ver aart hartige en niet mis te verstane woorden gesproken over de positie en de houding van de katholieken in Ne- edrland. „Ik voel de littekens van de schade en schande, die het katholieke Nederland ondergaan 'heeft bij de jongste Kamer verkiezingen. Maar meer nog dan taan die littekens erger ik mij aan de licht vaardigheid, waarmee tot dusverre over een zo geweldige gebeurtenis in Neder land wordt gesproken". „Ik erger me ook aan mannen, die in het openbaar zeggen, dat het zo kwaad niet bedoeld is geweest en dat het wel weer in orde komt, terwijl niets minder aan de orde is dan de vraag, of wij nog waarde hechten aan de katholieke stempel op het openbare leven". En hij zei voorts: „Beseft moet wor den dat de Katholieken in een diepe put zitten. De Katholieken zijn in werkelijk heid diep gezonken en zullen erg hun best moeten doen om er nog iets van te maken". Prof. Veraart verklaarde dat men te genover feiten van de hoogste beteke nis maar stuntelig stond toe te kijken; en er waren deuken en slagen toege bracht aan het begrip Katholieke staat kunde. En hij wees er op dat een man als Geert Ruijgers, die niets van staats recht weet, de kans kreeg in een van de Katholieke dagbladen onzin te be weren. Onder de katholieken van Nederland blijkt volgens prof. Veraart na honderd jaar emancipatie nog geen begrip te be staan voor de betekenis van het katho lieke gedachtenleven op het openbare erf. Een katholiek hééft geen keuze, maar hij moet noodzakelijk de katholieke een heid steunen, hoe hoog ook de belastin gen zijn of hoeveel zekerheden men van de overheid verwacht. Dat geldt voor de staatkunde, zei professor Veraart, maar het geldt ook op het terrein van de standsorganisaties. Ook hier sleur. Ook hier is het werk van dr Poels niet afgemaakt. De arbei ders en boeren zijn vrij behoorlijk geor ganiseerd, de middenstand nog maar zeer onvolledig. Op twee grote punten: de staatkunde en de standsorganisaties heerst verwarring onder de grote massa de.r katholieken. Het gevaar van afbrok keling1 naar alle kanten is aanwezig. KOMENDE WINTER GEEN PIEK-BEPERKINGEN. In de komende winter zullen geen dwingende maatregelen worden genomen tot beperking van het elektriciteitsver bruik tijdens de piekuren. De bouw en uitbreiding van de open bare centrales is gunstig verlopen en bovendien neemt de vraag naar electri- sche energie iets minder toe dan in de afgelopen jaren. Zuinig gebruik van electriciteit blijft niettemin in het bijzon der tijdens de piekuren geboden. De mi- nister van Economische Zaken heeft daartoe een schriftelijk beroep gedaan op de groot-verbruikers. AVRO HIELD „KLEIN APPÈL. Het algemeen bestuur van de AVRO heeft aldus een door de voorzitter der AVRO verstrekt communiqué Zater dagmiddag in de studio te Hilversum op een zogenaamd „klein appèl" de gebeur tenissen van de laatste maanden uitvoe rig besproken met de leden van alle ge westelijke besturen dezer omroepvereni ging. Zowel door de voorzitter als door verscheidene leden van het algemeen be stuur zijn mede aan de hand van vragen die door de leden van de gewestelijke besturen werden gesteld, alle vraagstuk ken tot In details behandeld. Aan het eind van dit „klein appèl" is door de leden van alle gewestelijke besturen na drukkelijk verklaard, dat zij een zeer duidelijk inzicht hebben gekregen in het geheel en dat zij het door het algemeen bestuur gevoerde beleid en de genomen maatregelen zonder enige uitzondering volledig goedkeurden. -CONFLICT TOEGESPITST. De besprekingen tussen het bestuur van de AVRO en het comité van actie van AVRO-leden zijn Woensdag plot seling afgebroken; de leden van het co mité werden in de studio door vier le den van het dagelijks bestuur in de be stuurskamer ontvangen. Vijf minuten la ter stonden zij weer buiten, nadat de voorzitter van de A.V.R.O., G. de Cle.rcq, een verklaring had voorgelezen, dat de AVRO van elk verder contact met het comité afzag. Het bestuur geeft als reden op, het publiceren van een dagbladbericht door het comité, waarin eisen worden gesteld en zulks nadat een afspraak voor een onderhoud was gemaakt. Het comité zal nu een „beroep doen op het Nederlandse volk", opdat een „met moeite en strijd verworven cul tuurgoed niet verloren zal gaan". MOORDAANSLAG OP MEISJE. Een 20-jarige Amsterdamse opkoper heeft een moordaanslag gepleegd op zijn 19-jarige ex-verloofde, eveneens te Am sterdam. Hij bracht haar met een dolk mes steken toe in haar voorhoofd, beide bovenarmen en rechterdijbeen. De jongeman had haar Zaterdagavond ook al getracht te vermoorden, door haar bij de keel te grijpen, toen ze de verlo ving afmaakte. Hij is in de nacht van Maandag op Dinsdag in de achtertuin van de woning van het meisje gekomen. Hier heeft hij zijn schoenen en een jasje uitgedaan en is op 'zijn sokken naar de slaapkamer gegaan, waar het meisje sliep. De slaapkamer grenst aan de tuip en de deuren stonden Open. Hij heeft 't meisje met een dolkmes vele diepe ste ken toegebracht en is langs een balcon en de achtergevel van het huis naar het dak gevlucht. Via de aangrenzende hui zen is hij weer op straat gekomen en spoorloos verdwenen. DE DIRECTEUR VAN BATA ARNOLD NOSSEK, ERE BURGER VAN BEST. In zijn vergadering van 25 Juli 1952 besloot de raad der gemeente Best, op voorstel van B. en W. met algemene stemmen het ere-burgerschap van de ge meente Best aan te bieden aan de heer Arnold Pavel Nossek, directeur van de N.V. schoen- en lederfabrieken „Bata" te Best, zulks ter gelegenheid van diens zilveren huwelijksfeest op j.l. Zondag 27 Juli. In hun desbetreffend voorstel wijzen B. en W. op de omstandigheid dat de sociale en economische ontwikkeling der gemeente en daarmede haar groei, voor het overgrote deel is te danken aan de vestiging van de Bata-industrie. Het voorstel van B. en W. het ere burgerschap van Best aan de heer Nos sek te verlenen, werd door de raad met algemene stemmen aangenomen. INDONESIË t ENORME BRAND TE DJAKARTA. In Djakarta heeft 'een brand gewoed, waarbij zeshonderd huizen zijn afge brand, één kind om het leven is geko men en duizenden personen dakloos zijn geworden. De brand, de grootste die na de oorlog in Djakarta is voorgekomen is uitgebroken bij de kampong Bunder, die achter de winkelstraat Pasar Baroe is gelegen. Tachtig brandweerlieden heb ben met zeven spuiten het vuur bestre den en waren eerst na drie uur de brand meester. Vermoedelijk is de brand in een Chinese rotanmeubelmakerij begonnen. TWAALF NEDERLANDERS IN HONGERSTAKING. In Djakarta wordt bevestigd, dat een groep van twaalf in Indonesië gevangen gehouden Nederlanders in hongerstaking is gegaan. Zij hebben enige tijd geleden gedurende zes dagen geen voedsel ge bruikt, in de hoop daardoor bespoedi ging van hun berechting te bevorderen. Zij zitten reeds meer dan twee en een half jaar gevangen. Het hoofd van het parket te Djakarta heeft aan Aneta te kennen gegeven, dat het onderzoek nog steeds gaande is. De omstandigheid, dat bepaalde getuigen onvindbaar zijn, is de oorzaak van een verdere vertraging in de afhandeling van deze zaak. Hieraan werd toegevoegd, dat een verhoor van Westerling ongetwijfeld de behandeling van de zaak van deze gevangenen aan merkelijk zou bespoedigen. ENGELAND INVOER BEPERKT. De Britse minister van Economische Zaken heeft in het Lagerhuis meege deeld, dat het Engelse volk nog meer zal moeten versoberen. De invoer uit de niet-sterling-gebieden zal met een kwart worden verminderd. Daarentegen hoopt men de uitvoer van steenkolen te kun nen vermeerderen. Er zal nog harder gewerkt moeten worden en dit wel zon der loonsverhoging. PERZIË MOSSADEQ KRIJGT VERTROUWEN. Het Perzische parlement heeft met 68 stemmen voor en één onthouding zijn vertrouwen uitgesproken in Mossadeq en het programma dat hij heeft ingediend. Verschillende parlementsleden eisten, dat de Amerikaanse militaire missie uit het land wordt gezet. Het bezit van de afgetreden en ge vluchte premier Ghavam es Soeltaneh werd met algemene stemmen verbeurd verklaard. Mossadeq's minister voor hof- aangelegenheden, Ala, heeft volgens on bevestigde berichten meegedeeld, dat de „huidige toestand aan het hof wordt ge reorganiseerd". Gesproken wordt van een „verschui ving onder het personeel." Koningin moeder, prinses Ashraf en prins Ali Re- za zullen „op korte termijn" uit het land worden gezet. EGYPTE» EX-KONING FAROEK OP CAPRI. Ex-koning Faroek van Egypte logeert met zijn vrouw en kinderen in het hotel Eden Paradiso op het eiland Capri in de Golf van Napels. Het jacht „Mah- roussa", waarop de koning heeft ge reisd, is als eigendom van de Egyptische marine naar Alexandria teruggegaan. De Italiaanse reisagent en v.riend van Faroek, Bussetti, die met Faroek heeft gesproken, heeft medegedeeld, dat de ex-koning enkele dagen op Capri zal Crème en olie blijven en dan wellicht naar Amerika zal gaan. In Washington is bekend gemaakt, zowel van de zijde der Amerikaanse re gering als van de Egyptische ambassade, dat niets er nog op wijst, dat Faroek naar Amerika zal gaan. Tegen het hoge groen der zomerse lindebomen op het Hilvaren- beekse marktveld wapperden Zaterdag en Zondag aan rijzige masten drie vlaggen; de middelste was de leeuwenvlag („en fier springt de leeuw door 't geel" zou de Siemer dichten) en terzijde daarvan het Belgische zwart-geel-roód en het Nederlandse rood- wit-blauw'. En wederom was dit het symbool van de Groot-Kem- pische Cultuurdagen, die voor de 6e maal in Hilvarenbeek wer den gehouden en waarop de Belgen en Nederlanders elkander weer vonden als zonen van de éne dietse stam, als dragers van de éne dietse Dietse cultuur, die zich bewust waren van een groot verleden en zich bezonnen op de vraag hoe dit glansrijke ver leden weer terug te brengen in het heden, hoe Brabant zijn glo rieuze plaats te geven in de Nieuwe Nederlanden. En moet ge van zulke dagen iets schrijven, dan staat ge voor een moeilijke taak, omdat Uw veelheid van indrukken zo groot is, omdat ge niet weet wat de hoogtepunten te noemen van dit zwierige feest; alles wat er gebeurd en gedaan wordt is even belangrijk, omdat het onmisbaar is, omdat het 't schone harmonieuze geheel vormt, dat de cultuurdagen tot de cultuurdagen maakt. Wellicht is het de sfeer die ge 'f eerst moet noemen; de sfeer die de bijeenkomsten en de gebeurtenis sen de onmiskenbare charme geeft die de cultuurdagen eigen is, de sfeer van gelijkgestemdheid en ge- lij kgerichtigheid, de sfeer van de studentikoze broederlijkheid, de sfeer van de hartelijke eenvoud waarmee dorpsbewoners en deelne mers elkander tegemoet treden, en dan ziet ge de professor met twee Beekse boerinnekes in de taptoe achter de harmonie St. Leonardus, dan ziet ge de doctor de tovercirkel dansen met een landelijke schone en de dichter zegt zijn poëzie in het kleine oor van een blonde koffie- schenkster. En het is dit onbezorgd hartelijke, dit eenvoudig goede dat U het langst bij blijft en dat U weer terug doet keren, ieder jaar. „HET HART DER NEDER LANDEN". Deze 6e Kempische Cultuurdagen werden, zoals de jonge traditie dat wil, geopend met een bijeenkomst van de deelnemers, waaronder veel Belgische en Nederlandse, promi nente personen, in het Beekse pa tronaat, waar de Vlaming Drs. J. Scheerder sprak over „Brabant het hart der Oude Nederlanden" en de rol belichtte die Brabant in 't ver leden speelde op staatkundig, eco nomisch en cultureel terrein. De Oosterhoutse Pastoor Dr. Aug. Com missaris stelde de vraag „Brabant het hart der Nieuwe Nederlanden?" Het Dietse Zuiden, aldus pastoor Commissaris, is het slachtoffer ge worden van het treurspel dat de staatkundige geschiedenis der Ne derlanden is en hij citeerde hiermee Prof. Gerretson. Hoewel sinds 1830 het Hollandis me, de protestantse sub-nationali teit van Nederland, was verzwakt, sprak hij toch nog over achterstel ling en achterstand. In België was sinds 1830 de verfransing versterkt en zijn conclusie was, dat alleen een bestuurlijke scheiding tussen Vlaan deren en Walonië, het Dietse wezen en de Dietse taal van het Dietse deel van België kon redden. Met de tact van de diplomaat en de voorzichtigheid van de overheids persoon gaf de Commissaris van de Koningin Prof. Dr. de Quay een synthese van beide inleidingen, die, begrijpelijkerwijze, vooral aan knoopte bij de laatste inleiding. „Wij moeten ons zuiver instellen ten opzichte van de zgn. achterstel ling door en de zgn. achterstand bij Holland." De achterstelling wordt vaak overdreven; waarop wij vroeger vlam vatten, daar lachen wij nu om en dat is winst, dat betekent dat onze superioriteit en ons zelfver trouwen terug zijn. Op bepaalde punten hebben wij nog een achterstand en de commis saris noemde bijv. de ontwikkeling van de bevolking; wij moeten wer ken om vooruit te komen. Sprekend over België, twijfelde de commissaris aan de juistheid van Pastoor Commissaris' oplossing. Blijft het niet de weg in Nederland en in Bielgië de Zuidelijke en Noor delijke gedeelten te versterken in de binding met het Koninkrijk? Wij horen mentaal bij Vlaanderen, maar ondanks de tegenstelling in Neder land zijn wij er trots op Nederlan der te zijn. En ook sprak de commissaris over de plaats der Dietse volksgroepen als het hart van de Benelux. BOURGONDISCH FEEST. En na deze ernstige bezinning, die een welkome onderbreking had toen het Hilvarenbeekse jongenskoortje zong van Hertog Jan en van den Boer die mee peerden op de mert stond, gaf men zich over aan de ge- neuchten van een goed glas bier en onderwijl werd het diepe groen van het marktveld ingelijst met het ha gelwit van de lange tafels, waarop de overvloed gestapeld werd van de Brabantse koffiemaaltijd. Het werd een Bourgondisch feest, die open lucht-koffietafel; daar was de wel daad van de rijke spijzen, daar wa ren de volle tonen van de Beekse harmonie, daar was het rythmische bewegen van jonge boeren en boe rinnen, de gracie van de volksdans, daar was het sterk en vaardig zwaaien der vendels en de boertige vrolijkheid van het wagenspel; de lindebomen ruisten en geurden be dwelmend en de oude Hilvaren beekse toren stond in de majestei telijke rust van zijn schoonheid zwijgend neer te zien op het goede leven aan zijn voet en de uren die zijn stem telde waren slechts zon nig. En met de meiskes van Hilvaren beek hebben we gedanst: de zeven sprong, de tovercirkel en al die schone volksdansen die ge zo blij en zo spontaan dansen kunt. De avond was volkomen, toen 'n taptoe van de honderden rond de markt dit feest besloot. GODFRIED BOMANS ERE-DOCTOR. Maar al was de dag al tot zijn laatste uur gevorderd, de Pick- Wick-club en haar ere-doctoren en genodigden dachten er eenvoudig weg nog niet aan de rust der leger steden op te zoeken. Want eerst nog moest er een grootse plechtigheid verricht worden en dan moest deze grote gebeurtenis nog worden ge vierd. Deze club heeft namelijk de gewoonte om telkenjare bij gele genheid van de Kempische Cultuur dagen een bijzonder persoon 't ere doctoraat aan te bieden en dit jaar viel deze uitzonderlijke eer te beurt aan Godfried Bomans, die zich ter elfder ure naar Hilvarenbeek had gespoed om zich maar al te graag aan deze ceremonie te onderwer pen. Jan Naaijkens sprak de pro- motie-rede uit, en hieruit werd ons duidelijk dat Godfried Bomans als gereïncarneerde Dickens deze eer te beurt viel en ook omdat hij de geestelijke vader was van Pa Pin kelman. Anton van Duinkerken, die geen enkel jaar in Hilvarenbeek zal ontbreken, zonder wie, zou Ber- tus Aafjes zeggen, een feest nog niet voor driekwart geslaagd mag heten, gaf zich met zijn wonder baarlijk oratorisch talent aan een klinkende feestrede en zijn Bra bantse rondborstigheid werd door Bomans op Bomaniaanse wijze be antwoord. En zij droegen de linten met het kruikske jenever er aan en zij en wij dronken het bier uit gro te glazen. Dit feest der rethorica duurde tot de klein uurkens, en toen was het nog lang niet afgelopen, maar hier doen wij het zwijgen toe, omdat dit niet officiëel was. POËZIE - MUZIEK - TONEEL. De Zondag werd om 10 uur be gonnen met een plechtige H. Mis in de barokke parochiekerk, onder welke H. Mis de Zeer Eerw. Heer Wijers sprak over de geloofsbele ving in Brabant. Hierna leidde, wederom in de pa tronaatszaal, Anton van Duinker ken 2 dichteressen in; de Vlaam se Renee Louwers, die onder de naam Reninca, haar zuivere verzen schrijft, waarin zij de moderne mys- tica is, voor wie „bidden is lied zijn", en de Brabantse Harriet Lau- rey die in haar vorm-schone verzen zich vooral ziet in de dieren en hieraan op spontane en persoonlij ke wijze uiting geeft. Twee proza schrijvers werden eveneens door Anton v. Duinkerken, die Emile van Hemeldonck, de voorz. van de ver- verving, ingeleid; Valeire Depauw die voordroeg uit zijn reeds ver schenen boek „Hebben alle vo gelsen Walter Breedveld, de Bossche personeelschef, die ons deed kennis maken met zijn nieuwe roman die binnenkort verschijnt en die tot titel draagt „De Lafaard" en handelt over een man uit een Lang- straats dorp die kassier is op een bank in Den Bosch. Het was een schone bijeenkomst. In de middaguren concerteerde Het Brabants Orkest voor 'n bom volle zaal, en we hebben genoten; van de Ouverture „Vivat Braban- tia" van de Brabander Oscar van Hemel en van het „Concertstuk" van de Vlaming Jef Maes en vooral natuurlijk ook van de Haydn-varia- ties van Brahms en de vijfde Sym- phonie van Beethoven. De deelnemers en de andere be zoekers uit Hilvarenbeek en omge ving waren zeer enthousiast. En 's avonds speelden de Beekse mensen aan de voet van hun toren het spel „Zon in de nacht", geschre ven door de schoolmeester Jan Naaijkens. Wij voor ons vinden Jan Naaijkens beter wanneer hij het leven van de humoristische kant blijft bezien, zoals in „Tijl Uilen spiegel" of „Reinaart keert weer" en dit wordt o.i. ook wel gemoti veerd door het feit, dat de komische figuren in dit spel, zoals bijvoor beeld de kastelein, verreweg 't bes te uit de verf waren gekomen. Maar och, het is er zo prachtig spelen daar bij de Beekse kerk en ge kunt Mijn vriend heeft schattige kinderen. Hij is een tip-top huisvader.Iedere Zon dag komt hij met zijn kroost langs mijn raam en ik staar hem na. U moet we ten: ik ben vrijgezel. Hij verwent zijn kinderen niet. Maar met de warme da gen zag ik toch dat hij een ijssie kocht voor Theo, Marietje en Ben. „Zestig cènt", hoor ik door het open raam de ijscoman zeggen. Bernard betaalt onbe wogen. Zestig cent is beslist geen ka pitaal voor hem. Twintig cent per mar>, reken ik uit. Die „twintig cent per man" laat me niet meer los. Waar heb ik dat getal eerder gehoord? Ja, ik weet het. Ik krijg een beschamend gevoel, want als secretaris van het Thuisfront weet ik dat dit het bedrag was, dat vorig jaar, per militair omgerekend, de nationale thuisfrontcollecte opbracht: twintig cent per man per jaar! Van deze 20 cent per jaar moest de geestelijke verzorging van onze militairen dus geen ijs wor den betaald. Die goeie beste vriend Bernard be taalt onbewogen 20 cent per kind voor één keer op één middag. Uitgerekend het bedrag dat de Speldjesdag van Natio naal Katholiek Thuisfront voor de -ver zorging van een heel jaar per man op bracht. Ik wordt nijdig. Ja, op wie? Ik weet het niet. Voor alles leggen we geld op tafel. Voor ons plezier, voor goeie doel- eindem voor een brocaten driestel bij het jubileum van de pastoor, voor het bivak van de parochiebengels, maar voor die kerels van ons, die voo,r ons: in dienst zijn 20 cent per man. Ik zeg deze woorden in de stilte van mijn ka mer. Waarom moet het uitgerekend nu juist voor onze jongens zo karig? We ten ze iets, van wat het zeggen wil: sol daat te zijn? Dan bedenk ik dat dit kwaad worden van mij helemaal geen zin heeft. Als ik iets wil doen, dan moet ik de mensen laten weten dat van 4 17 Augustus wéér de jaarlijkse Speldjes dag van Nationaal Katholiek Thuisfront is en vragen of ze dan goed willen ge ven: voor de jongens op de Veluwe, voor de jongens in de duikboot, voor de jongens in binnen- en buitenland. Twin tig cent voor één ijssie. Best! maar méér voor de soldatenjongens van Nederland. Daarom schreef ik dit stukje. er zo mooi gebruik maken van de omgeving, dat het volk en de paar den en karren zo maar het speel plan op komen, recht uit de straat, en ge ervaart dat het hier geen uit verkoren groep is die speelt, maar dat heel het volk hierbij betrokken is; en bovendien, ze kunnen toneel spelen daar in Hilvarenbeek, zodat het een allerschoonst slot was van deze zesde Kempische Cultuurda gen, die, dit zij de organisatoren vooral de grote promotor burge meester Meuwese verzekerd, nu voor de 6e maal volkomen zijn ge slaagd. DE SOCIALE VERZORGSTER DER ARGENTIJNEN. (Van onze corresp.) BUENOS AIRES (tel. P.A.) Op Zaterdagavond, 26 Juli 1952, overleed na een langdurige ziekte Maria Eva Duarte, echtgenote van de argentijnse dictator Juan D. Peron. Eva Peron was wel een der meest besproken vrouwen van deze tijd. Wan neer wij haar geschiedenis en de rol, welke zij in de argentijnse politiek heeft gespeeld bezien, dienen wij bij de be oordeling daarvan rekening te houden met de toestanden en de mentaliteit der Zuidamerikanen. Over de periode, wel ke vooraf ging aan die van de laatste zes jaar is niet veel bekend. Zij kwam uit een arm gezin. Haar moeder dreef een pension, waarbij Eva en haa.r zus ters haar assisteerden. Dit leven Scheen Evita niet te bevallen en zoals zij reeds in haar jonge jaren te kennen gaf, wil de zij meer bereiken. Zij werd dans meisje in een nachtclub. Daarna model voor reclamedoeleinden. Via het beroep van radio-omroepster belandde zij bij de film. In deze periode was het, dat zij de kolonel Juan D. Peron leerde kennen, waarmede zij in 1946 in het huwelijk trad. De loopbaan van Juan Peron is voor het grootste deel beïnvloed door de schone Evita. Zij is het geweest, die hem „gemaakt" heeft. Handig gebruik makende van de ach terlijke conservatieve toestand, waarin 't argentijnse volk leefde ten tijde van de machtsovername door haar man, heeft zij kans gezien door het buitengewoon bevoordelen van de descamisados (hemdlozen), het lagere volk, deze zeer grote groep van de argentijnse bevol king zo op haar hand te krijgen, dat deze, met echt zuidamerikaanse warm bloedigheid, desnoods voor haar door het vuur zou gaan. Door de verovering van deze groep en de trouw Van het le ger aan Juan Peron, was de .positie van dit dictators-echtpaar geconsolideerd. De oppositie in Argentinië bestond slechts uit een kleine middenklasse. 'Ge durende hun regiem is het Eva's taak geweest, de arbeiders in de peronnisti- sche greep te behouden. Van deze taak heeft zij zich op buitengewone wijze ge kweten. Zij heeft blijk gegeven een zeer goede kijk te hebben gehad op de psy chologie van het argentijnse volk. Bo vendien bleek zij een voortreffelijk de- magoge te zijn. 'Op arbeiderssamenkom- slen sprak zij, „de blonde Evita", de honderdduizenden toe en zij wist de massa in haar ban te vangen en haar

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1952 | | pagina 1