N NIEUW JAAR De Spanningen in de Wereld Waalwijkse en Langstraatse Courant namen af noch toe. Herinneringen aan blijde en droeve dagen. DONDERDAG 1 JANUARI 1953 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN 76e JAARGANG No. 1. Abonnement 18 cent per week 2.35 per kwartaal 2.60 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief Nu wij ons voor de taak zien gesteld te schrijven over de jaar wisseling, nu wij terug moeten zien naar wat achter ons weg glijdt en vooruit moeten zien naar wat zich langzaam uit de nevel van de toekomst scherper aan het oog van onze geest voordoet, nu is het moeilijk ons ter dege re kenschap te geven van de talloze indrukken die wij hebben opge daan gedurende het bijna voor bije jaar, ons rekenschap te geven ook van wat onze verwachtingen zijn van het nieuwe. Straks zullen de klokken het nieuwe jaar inluiden, donderbus sen en sirenes verwelkomen het, we haffen ons glas en zeggen prosit het zij U gunstig, het nieuwe jaar. En we zullen in de feestelijk heid van dat moment ons niet zo veel meer gelegen laten liggen aan wat definitief voorbij is: wat voorbij is immers is voorbij en niets kunnen wij hieraan nog ver anderen; wij denken slechts voor uit op het moment dat de drem pel is van een nieuw vertrek in de tijd, een vertrek dat wij bin nengaan met de nieuwsgierigheid van kinderen die naar de Sinter klaastafel rennen, met de vraag in ons wat zal ons te wachten staan, met de hoop in ons, dat het alles gunstig moge zijn. Maar daar zullen rond dit mo ment toch wel ogenblikken zijn, dat wij ons even bezinnen op wat dat jaar, 1952, ons bracht, ons bracht aan vreugde en verdriet, aan lijden en liefde, wat het bracht voor ons gezin, ons werk, onze studie: kortom voor ons hele persoonlijke leven, dat met zoveel draden vast verweven is met al les wat rondom ons is, met men sen, toestanden en instellingen dat wij over vele levensgebieden onze gedachten moeten laten gaan, willen wij onze eind-con clusie kunnen vormen over wat het voorbije voor ons heeft be tekend. Er komen in deze tijd momen ten, dat iedereen tegenover zich zelf staat, alleen, enkel God staat naast hem en is getuige van deze confrontatie, is tevens het crite rium, de maatstaf, die wij aan leggen bij ons oordeel over ons zelf, want dat is het enig noodza kelijke dat verricht moet worden. Het heeft geen zin na te gaan, wat de tijd, wat de omstandighe den ons hebben aangedaan, het zij goed, hetzij slecht; wij moeten ons leven gedurende dit afgelo pen jaar, ons leven als christen, ons leven als mens tussen men sen, als burger, bezien, voor zo ver dit gemaakt werd door ons zelf, voor zo ver dit afhankelijk was van ons eigen doen en laten. En we weten wel, ook aan dit leven valt niets meer te verande ren en te verbeteren, het is voor goed voorbij, maar er valt wel uit te leren. We kunnen ons po gen als het ware in onze handen nemen, het eerlijk en objectief bezien en ons de vraag stellen was dit pogen schoon, was dit pogen gericht op de veredeling van ons eigen leven, van het le ven van onze medemens, was dit pogen uiteindelijk gericht op God, en bewoog hij zich langs de we gen van Zijn Heilige Wil. En niemand van ons zal dan ontkomen aan de machteloosheid van het ogenblik, wanneer wij zien, hoe dat pogen verre van volmaakt resultaat bracht, en hoe wij hieraan niets meer kunnen veranderen, want het leven gaat door. Niet echter onbarmhartig in de ijzeren regelmaat van sei zoen op seizoen, van jaar op jaar en eeuw op eeuw, zo moeten wij dat niet zien. Het leven gaat voort, steeds nieuwe vergezichten openend, steeds nieuwe mogelijk heden biedend, steeds ons de kans gevend, het beter te doen, dan we het tot nog toe deden, zodat we wanneer het leven een maal onverbiddelijk zal zijn, waar het ons de dood laat ont moeten, toch de laatste streep on der de lange cijferkolommen kun nen zetten en kunnen constate ren, dat het leven mild was, in zoverre het ons de gelegenheid gaf, telkens weer opnieuw, een debet-post te nivelleren met een credit-bedrag. Zo moet het leven zijn van hem die goed wil en zo, met deze be doeling heeft God ons ook het leven gegeven, als een telkens weer nieuwe kans op geluk, op vrede en liefde. Zo moeten wij dan ook het nieuwe jaar zien, als een kans, een ruime prachtige kans, die God ons geeft, winst te boeken op de eindbalans van ons leven. En in dit opzicht, maar daar naast ook in ander opzicht, ook waar het betreft Uw welstand, Uw werk, al de dingen waaraan ge Uw geluk beleeft, wensen wij U van ganser harte een gezegend nieuw jaar, een zalig en gelukkig 1953. Een jaar in vogelvlucht. Nederland versterkte internationale banden Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week DE ECHO \OI HEI ZUIDEN Bureaux: GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878. SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL TEL. 2121 TELEGR.-ADRES „ECHO" Het jaar, dat nu bijna afgelopen is, heeft heel weinig oplossingen gebracht in politieke problemen. De spanning tus sen Oost en West is niet minder ge worden, maar ook niet heviger en ner gens is het tot nieuwe uitbarstingen van vijandelijkheden gekomen. Minder dan vorige jaren heeft in de Westelijke we reld dit jaar de roep geklonken zich toch zo snel mogelijk te wapenen, omdat het gevoelen gegroeid is, dat de spanningen in de wereld eerder een nieuwe, haast als normaal te beschouwen, toestand zijn, dan voorlopers van een gewapend con flict tussen Amerika en Rusland met we derzijdse bondgenoten. Dit jaar is er van verscheidene kanten juist op gewezen, dat de bewapening van het Westen het economische en sociale leven van de Westeuiropese landen niet te veel mocht treffen. Uit deze houding vloeiden in de meeste landen dan ook beperkingen in het bewapeningsprogramma voort. De doelen, die men zich voor dit jaar gesteld had zijn grotendeels verwezen lijkt. Vijftig divisies in West-Europa, waarvan 25 gevechtsklaar en 25 binnen enkele dagen mobilisabel, staan generaal Ridgway nu ter beschikking. De voor het komende jaar gedachte uitbreiding is verminderd. Men schijnt het bovendien meer in kwaliteitsverbetering dan in kwantitatieve uitbreiding te zoeken. Het bewijs, dat riten terecht het ge voel had, dat het acute gevaar was ge weken, meende men te kunnen vinden in een artikel van Stalin in het tijdschrift Bolsjewiek, even voor het begin van het grote Russische partijcongres gepubli ceerd. Stalin legde hierin o.a. zijn visie op de buitenlandse politiek vast. Hij kwam tot de conclusie, dat een oorlog tussen Rusland en de Westelijke mo gendheden niet waarschijnlijk was. Wel voorzag hij moeilijkheden in het Wes telijke kamp, daar de Europese landen en Japan genoeg van de Amerikaanse voogdij zouden krijgen. 'Derhalve was een oorlog tussen de Westelijke landen, o.a. over de verdeling van de afzetge bieden, waarschijnlijker. EISENHOWER PRESIDENT Het gehele jaar ongeveer heeft Ame rika in het teken van de presidentsver kiezingen gestaan. Het ging bij de repu blikeinen om senator Taft (van de con servatieve vleugel) en generaal Eisenho wer. Het werd een grote overwinning voor Eisenhower, die daarop besloot zijn candidatuur ook zelf te gaan propage ren. Daartoe nam hij per 1 Juni ontslag als opperbevelhebber van de Atlantische strijdkrachten in Europa, in welke func tie hij werd opgevolgd door generaal Ridgway, die in Korea het bevel voerde. Op de nationale conventie te Chicago bleken de aanhangers van Eisenhower in de meerderheid te zijn. Eisenhower was geen felle partijman, hij nam gema tigde standpunten in en kon door zijn persoonlijke aantrekkingskracht de onaf hankelijke kiezers voor zijn partij win nen. Eisenhowers democratische tegencan- didaat, gouverneur Stevenson van Illi nois, was een aantrekkelijke figuur, die een goed compromis was tussen het vooruitstrevende Noord-Oosten en het conservatieve Zuiden. Gedurende de daaropvolgende campagne ontpopte hij zich meer en meer als een aanhanger van Trumans vooruitstrevende politiek. Door deze op Truman afgestemde po litiek maakte hij velen achterdochtig, wier enige wens was, dat er verande ring zou komen, dat de Augiasstal in Washington, waar corruptie inderdaad vrij veel voorkomt, eens zou worden gereinigd door een aantal nieuwe be zems. Bovendien verwacht men van een republikeins bewind verlaging van be lastingen. Op 4 November heeft het Amerikaan se volk met grote meerderheid Eisenho wer tot volgende president gekozen. Bij na 34 millioen stemmen werden op hem uitgebracht; Stevenson verwierf iets meer dan 27 millioen stemmen. Het aan tal uitgebrachte stemmen was ruim 11.7 millioen meer dan in het recordjaar 1940; wel een bewijs van de grote belangstel ling, welke voor de verkiezing bestond. Van groot belang voor de uitslag is ongetwijfeld geweest, dat Eisenhower kort voor de verkiezingen met de mede deling kwam, dat hij, indien gekozen, i naar Korea zou gaan om te onderzoeken of er geen oplossing was te vinden voor de eindeloos durende oorlog. Ook wens te hij de Amerikanen sneller te vervangen door Zuid-Koreanen. Begin December is Eisenhower in Korea geweest, maar op lossingen heeft hij vermoedelijk niet ge vonden. Wel was de rest van de wereld gerust gesteld door de mededeling, dat i hij geen uitbreiding van het conflict zal riskeren. Het gehele jaar door zijn met groter en kleiner tussenpozen de onder handelaars in Korea bijeen gekomen. Op het laatst was het verschil van mening nog slechts beperkt tot de kwestie vdn de krijgsgevangenen, die de communis ten zonder onderscheid willen repatrië ren, terwijl de Ver. Naties zich op het standpunt stellen, dat gevangenen, die niet naar communistisch gebied willen, daartoe niet mogen worden gedwongen. Overeenstemming lijkt wel uitgesloten en ook de Ver. Naties hebben tijdens de jongste zitting van de Assemblee geen oplossing kunnen vinden. Eisenhowers politiek zal in Europa, evenmin als in Korea, veel afwijken van die van Truman. Tijdens de campagne is de schijn ge wekt, dat Eisenhower geheel in de ban van Taft was gekomen, doch bij de be noeming van de nieuwe ministers is het weer tot een breuk tussen Taft en Ei senhower gekomen. Eisenhower heeft niemand benoemd van degenen, die door Taft zijn aanbevolen. EUROPA. De debatten over de Europese eenheid worden nu gevoerd tussen de voor- en tegenstanders van het z.g. klein Europa, d.w.z. Frankrijk, Duitsland, Italië, België, Nederland en Luxemburg, de zes landen, die de Gemeenschap voor Kolen en Staal (het plan-Schuman) hebben opgericht en die de overeenkomst van het Euro pese leger hebben getekend. De oplos sing van het kleine Europa, de zes lan den, die bereid zijn gedeeltelijk hun sou- vereiniteit op een internationaal lichaam over te dragen, is zeker niet ideaal, maar een groot Europa, met medewerking van Engeland in de eerste plaats, is niet te verwezenlijken. Engeland wil wel samen werking, maar wil zich, wegens zijn ver bindingen met het Britse Gemenebest, niet te zeer binden. Het streeft er zelfs naar het Gemenebest een positie naast Amerika te laten innemen in plaats van de huidige afhankelijkheid. ENGELAND. Van de binnenlandse ontwikkeling in Engeland valt te melden, dat de econo mische situatie ongetwijfeld een verbe tering heeft ondergaan, doch dat de moeilijkheden nog groot zijn. De con servatieve regering van Winston Chur chill is geen moment in gevaar geweest. In de Labourpartij is een ernstig verschil van mening ontstaan tussen de linker vleugel onder Bevan en de rechtervleu gel onder Attlee. Attlee heeft de rebel len tot een terugtocht weten te dwingen, doch ook het komende jaar zullen de Bevanieten wel weer van zich doen spreken. EUROPEES LEGER. Het verdrag van het Europese leger, in Mei door de zes regeringen onderte kend, doch nog steeds zonder parlemen taire goedkeuring, was bedoeld om de bewapening van Duitse eenheden moge lijk te maken zonder, vooral in Frankrijk, de vrees voor een Duitse Wehrmacht op te roepen. In Frankrijk is het verzet te gen het Europese leger in alle partijen verbreid. Sommigen, de Gaullisten voor al, wensen het Franse nationale leger niet op te offeren, anderen vrezen, dat Duitsland, ondanks het Europese leger, Frankrijk toch zal overvleugelen, daar de Franse kracht wordt weggezogen in de eindeloze en kostbare oorlog in In- do-China. Er heerst ook achterdocht te gen Amerika, dat er van wordt ver dacht meer sympathie Voor Duitland dan voor Frankrijk te koesteren. Het is niet uitgesloten, dat Frankrijk nog zal trach ten voor deze goedkeuring bijzondere Amerikaanse concessies in de vorm van dollarbestellingen voor zijn industrie te verkrijgen. FRANKRIJK. In Frankrijk is het grootste deel van het jaar (vanaf begin Maart) Antoine Pinay aan het bewind geweest, die ge holpen door de ontwikkeling op de in ternationale markt, een politiek van prijsstabilisatie wist door te voeren. Vooral psychologisch is zijn optreden een succes geworden. In de practijk heeft ook hij een noodzakelijke belastingher vorming echter niet kunnen doorvoeren. In ieder geval heeft Pinay een belangrijke bijdrage tot het herstel van het Franse vertrouwen geleverd. Hij is aan het bewind gebleven tot de nacht van 22 op 23 December, toen de M.R.P. hem deed vallen. DUITSLAND. Een struikelblok op de weg naar een betere verstandhouding tussen Frankrijk en Duitsland, vormt nog steeds Saar land, dat vanaf 1945 politiek los van Duitsland staat en economisch met Frankrijk is verbonden. De Duitsers hebben zich nooit bij de ze ontwikkeling neergelegd, vooral daar de productie van Saarland (kolen en staal) Duitsland een overwicht zou ge ven in de Gemeenschap voor Kolen en Staal. Onderhandelingen over een oplos sing, o.a. Europeanisatie, mislukten. Toen in November verkiezingen wer den gehouden, adviseerde de Duitse Bondsdag degenen, die aansluiting bij Duitsland wensten, zich uit protest te onthouden of ongeldig 'te stemmen. De meerderheid van de Saarlandse bevol king gaf hieraan evenwel geen gehoor, hetgeen een nederlaag voor Adenauer betekende en een succes voor de Fran sen, die grotere autonomie hadden toege zegd. Ook in Duitsland moet de strijd om het Europese leger nog volstreden wor den. De laatste lezing van het verdrag is op vrij sensationele wijze tot begin 1953 uitgesteld. 1 DE N.A.V.O. De Noord-Atlantische Verdragsorga nisatie is druk bezig aan de voltooiing van de verdediging van Europa. Zij is in het begin van dit jaar uitgebreid met Griekenland en Turkije, welke beide landen over een behoorlijk leger beschik ken -en een flankbedreiging vormen, inge val Rusland tot een aanval op West- Europa zou overgaan. Bovendien gren zen beide landen aan het belangrijke Midden-Oosten, dat door zijn petroleum- bezit en zijn functie van schakel in de verbindingen met Azië en Australië voor Westelijke invloed behouden moet ifjvea. HET MIDDEN OOSTEN. Een onplezierig verschijnsel is, dat in de jonge landen van het Midden-Oosten (tot 1918 maakten zij deel uit van het Turkse rijk) het nationalisme zo sterk is. Dit uit zich in wantrouwen jegens het Westen (niet geheel onverdiend overi gens) en vreemdelingenhaat in het alge meen. De anti-Westelijke inslag doet de nationalisten de ware aard van het com munisme niet doorschouwen en al te vaak weten de communistische propagandisten deze afkeer van het Westen aan te wakkeren. In de zone van het Suezkanaal kwam het tot botsingen met de Engelsen en in Kairo sloeg in Januari een menigte aan het plunderen en branden. De ontevre denheid, tot dat ogenblik uitsluitend op de Engelsen gericht, vond een nieuw ob ject in koning Faroek, maar het leger bleef trouw en onderdrukte hetgeen tot een opstand had kunnen uitgroeien. Fa- roek ontdeed zich van Nahas Pasja en de regering van de Wafd, zijn oude te genstander, en daarop volgde tot Juli een aantal gematigde regeringen, die aan de groeiende behoefte tot hervor mingen niet wisten te voldoen. In het leger was de ontevredenheid groot over de hofkliek, die betrokken was geweest bij het z.g. wapenschandaal toen het leger bij de veldtocht tegen Israël vol komen ondeugdelijke wapenen had gekre gen. Toen de koning tenslotte een aan tal jongere officieren tegen zich wist op te zetten, deden dezen een greep naar de macht. Faroek werd tot afstand ge dwongen en generaal Naguib stelde zich aan het hoofd van de regering. Hij scha kelde snel de invloed van de hofkliek en grootgrondbezitters uit en voerde een drastische hervorming in. De strijd te gen de corruptie werd aangebonden en anders dan zijn voorgangers, trachtte Naguib de ontevredenheid weg te nemen door serieuze maatregelen en probeert hij niet haar af te reageren door een op zwepen van het nationalisme. In de Perzische oliekwestie is geen nadere ontwikkeling te vermelden, be halve het verbreken van de betrekkingen tussen Engeland en Perzië. In December begon zich even een nieuw Amerikaans plan af te tekenen voor een oplossing, maar tot een oplossing heeft dat niet geleid. Een korte poos is Mossadeq geen minister-president geweest. Hij heeft voortdurend moeilijkheden met het parlement gehad en toen hij in de zomer was afgetreden, om zijn positie te ver sterken, achtte de sjah het ogenblik ge komen zich tot een ander te wenden. De oude staatsman Ghavam-es-Soelta- neh vormde een kabinet, doch de aan hangers van Mossadeq veroorzaakten ongeregeldheden, waarbij enige doden vielen. Ghavam vluchtte en de sjah leg de zijn hoofd verder zonder enig verzet in de schoot van Mossadeq. TUNIS EN MAROKKO. Niet alleen in het Midden-Oosten kan men een groeiend nationalisme en onaf hankelijkheidsstreven constateren. Het gehele werelddeel Afrika begint in be- roring te komen. In Tunesië en Marok ko, de Franse Noordafrikaanse protec toraten, Is de wens naar autonomie gro ter dan de Franse bereidheid deze in te willigen. In Tunesië is de resident-generaal Jean de Hauteclocque in Maart, toen de onrust in het land toenam, krachtig op getreden. Hij liet de regering arresteren en kondigde een hervormingsplan aan, dat de nationalisten lang niet ver genoeg ging. De uitvoering van het plan stuitte op lijdelijk verzet van de bey en de nieuwe regering van Bakkoesj, die als marionet van Frankrijk niet over het minste gezag beschikt. Het hele jaar door werden daden van sabotage gemeld. In December werd een Tunesische vak bondsleider, een van de hoofdfiguren van het verzet tegen Frankrijk, ver moord, maar van Tunesische zijde wordt beweerd door een bende van Fransen. Deze moord gaf in Marokko aanleiding tot grote anti-Franse demonstraties, die meer dan 50 doden gekost hebben. Tezelfdertijd (minister Schuman heeft verband gezocht) hielden de Ver. Na ties zich bezig met deze kwestie, on danks Frans protest dat het hier binnen landse aangelegenheden betrof. Een Ara- bisch-Aziatische resolutie voor een com missie van goede diensten vond evenwel geen meerderheid. ZUID-AFRIKA. De Ver. Naties hebben zich (ook zon der resultaat) bezig gehouden met de Zuidafrikaanse kwestie. De nationalisti sche regering van premier Malan voert de z.g. „apartheid", de scheiding tussen blank en zwart, rigoureus door, zowel in de politiek als in het dagelijks leven, zo ver zelfs, dat Malan een ruzie met het hoge gerechtshof heeft geriskeerd, waar bij hij voorlopig echter aan het kortste eind heeft getrokken. Protestacties tegen deze politiek, zich uitend in een onge hoorzaamheidscampagne, waarbij de niet-Europeanen op plaatsen komen, die voor Europeanen bestemd zijn. Deze overtredingen hebben tot vele arrestaties geleid en hier en daar tot relletjes die mensenlevens hebben gekost. Zoals men ziet, heeft de mensheid in het afgelopen jaar weer te lijden gehad van vele oude problemen en is slechts hier en daar een poging gedaan om een oplossing werkelijk iets nader te brengen. Vele van deze problemen zullen wij ook in het komende jaar wel weer tegenko- Nadruk verboden). Een jaargang van een krant bergt een verzameling blijde en droeve ge beurtenissen in zich. Gebeurtenissen, waarover we ons een moment heb ben verheugd of waarover we een moment hebben getreurd. Bij het af sluiten van de jaargang is het belangrijkste van wat de krant ons bracht nog slechts een vage herinnering; het meeste is vergeten. Daarom hebben we, nu opnieuw een jaar is ver gleden, nog eens gebladerd in het nieuws van '1952 om, voor we over de drempel van het nieuwe jaar stappen, nog even terug te zien op het oude, dat straks na de middernachtelijke klokslag voorgoed tot het verleden zal behoren. Het was dit jaar weer een komen en gaan van Nederlanders, die ons land in het buitenland meer bekendheid gaven en van buitenlandse bezoekers, die zich van onze prestaties op de hoogte kwa men stellen. Het hoogtepunt bracht de maand April. Op de eerste van die maand begaven Koningin Juliana en Prins Bernhard zich naar de Verenigde Staten, waar milhoenen op de been zijn geweest om Nederlands vorstin en haar echtgenoot te begroeten en waar op 4 April door de Koningin namens het Ne derlandse volk een carillon werd aange boden uit dankbaarheid voor de hulp die wij sinds 1945 van het Amerikaanse volk ontvingen. Groot was het enthou siasme toen het Koninklijk Paar enkele dagen voor de verjaardag van Koningin Juliana in Nederland terugkeerde. Een grootse bloemenhulde viel. de jarige vor stin op 30 April ten deel. Aan deze ko ninklijke reis was voorafgegaan het be zoek, dat de minister-president, Dr W. Drees, in Januari aan de Verenigde Staten bracht. Grote belangstelling ge noot ook de reis van Z.K.H. Prins Bernhard naar Zuid-Amerika, waar de Prins onze economische belangen behar tigde. Hooggeplaatsten uit tal van landen zagen we dit jaar in ons land. Eisen hower, Mossadeq, Kapitein Carlsen. Gp 30 September was zelfs Gromyko een half uur op Schiphol; drie dagen later vertoefde het Zweedse koningspaar daar gedurende 28 minuten. Prinses Sybilla, eveneens uit Zweden, had wat langer de tijd. Maar D.r Figl, de Oostenrijkse bondskanselier, moest ook al weer heel gauw het vliegtuig naar huis nemen. Of prof. Lieftinck heimwee had, hebben we in de berichten niet kunnen vinden, maar in elk geval was hij op 28 Octo ber nog een paar uur op Schiphol, waar hij zijn reis van de Verenigde Staten naar Turkije even onderbrak. Mensen, die komen en gaan. Dat wa ren ook. de Europese jongeren, die in October te Den Haag hun assemblee hielden, dat waren de buschauffeurs Jan van Gent en George Bronnan, die el- kaars plaats innamen en dat waren ten slotte ook de Urker vissers, die op 5 Januari vol goede moed in Argentinië arriveerden, maar zoveel tegenslag kre gen, dat er in het najaar niets anders opzat dan naar het goede Urk terug te keren. De buitenlanders, die ons land met een bezoek vereerden, hebben heel wat vriendelijke dingen tot en over ons ge zegd. De eerlijksten onder hen hadden ook wel critiek. Dat waren b.v. de mi litaire deskundigen, die ons kwamen ver tellen hoe wij ons leger moeten organi seren en de voedingsdeskundigen, die ons kwamen vertellen wat wij moeten eten. „De Nederlanders zijn over het al gemeen veel te dik", zei de heer Gaye- lord Hauser, een Amerikaan, die hier eind September was (dat dat nou uitge rekend een Amerikaan moet zeggen!). Hij beval ons een dieet aan van biergist, tarwekiemen en melassestroop. Een moeilijk dieet voor een land, waar juist op 14 Januari de koffie werd vrij gegeven, waarmee een eind gemaakt werd aan de distributie van levensmid delen; waar, na twintig jaar experimen teren, het rode spruitje werd gevonden en waar, in dezelfde maand waarin de heer Hauser ons zijn goede raad gaf, de margarine een roombotersmaak kreeg. Het kan vreemd lopen! Twee maanden nadat deze voedingsdeskundige in ons land was, was heel Mexico verrukt over de erwtensoep, die hofmeester Helweg bereidde op de Nederlandse tentoon stelling in Mexico. Wij hebben in elk geval met het dieet van de heer Hauser geen reclame gemaakt in het buitenland. Dat blijkt ook wel uit de enorme room- smokkel naar België, die in November bekend werd. Waarom zouden we het ook doen? De weduwe Chrisse Karne- beek-Baks te Eibergen, de oudste in woonster van ons land, heeft haar hele leven gegeten zoals zij dat gewend was en zij werd op 2 October j.l. 103 jaar. En opa Klijzing, ook niet jong meer, werd op de avond van 17 April wereld kampioen pijproker. Met de tijd van 92 minuten en 18 seconden won hij het van een Amerikaan, die zich wellicht volgens het systeem-Hauser voedt. Ten slotte hebben wij van de hele wereld het laagste sterftecijfer, zoals dit jaar bekend werd. LANGS DE KUST. Opmerkingen, die buitenlanders over ons maken, kunnen .wel eens een storm pje ontketenen, maar meer dan een storm in een glas water is het in de regel niet. Ernstiger waren in het afgelopen jaar de stormen, die onze kust hebben gebeukt en die ons reddingswezen en onze sleep diensten de trots van Nederland in het geweer hebben geroepen. Storm, mist en andere oorzaken hebben scheeps rampen veroorzaakt, die niet licht ver geten zullen worden. De „Insulinda" moest op 2 Januari uitvaren om een Duits schip voor de Eemsmonding te hulp te komen. Het schip is vergaan en 22 opvarenden alsmede de loods lieten het leven. Een dag later, 3 Januari, liep de Noorse „Frameggen" bij Petten op de kunst. De „Radmar", een Engels vaartuig, strandde op 12 Januari voor Hoek van Holland, de reddingsboot „Jan Leis" bood hulp. Een week later vond Arie Brinkman, de koene schipper van de „Jan Leis", zijn graf in de koude gol ven bij een poging om de bemanning van twee sleepboten te redden. Een dag eerder werd de „Alkmaar", een IJmui- dense trawler met 15 man aan boord vermist. Tal van schepen, die op de Neder landse kust en op de banken voor de kust strandden, werden dit jaar door Neder landse sleepboten vlotgetrokken. In het najaar troffen de stormen onze scheep vaart opnieuw. Drie doden waren te betreuren, toen de Rotterdamse coaster „Luctor" op 30 September bij de Fran se kust in noodweer geraakte. De „Faus- tus" liep op 6 November bij Hoek van Holland vast, sloeg een groot gat in de pier en zonk vervolgens in de vaargeul. Amsterdam had daaraan een bezoek van de „Nieuw-Amsterdam" te danken. Een week later was het verkeer op de Nieuwe Waterweg weer vrij, maar het herstel van de pier kostte veel tijd en geld en hetzelfde ^al het geval zijn met de op ruiming van de „Faustus", waarover het laatste woord nog niet is gesproken. Gelukkig zijn er ook nog wel prettige dingen van de scheepvaart, zowel bin nen- als buitengaats, te melden. Reeds op 18 October meldde het 12.000ste schip zich in de Rotterdamse haven en in de week van 11 t.m. 17 October kwamen er meer zeeschepen dan in enige week sinds 1945. Op 11 Juli kwam de „Maas dam", het nieuwe schip van de Hólland- Amerikalijn in de vaart. Onvermeld mag ook niet blijven het grootse gebaar van een industriëel, die zo onder de indruk was van het heldhaftig gedrag van ka pitein Carlsen, dat hij een bedrag schonk voor de inrichting van een compleet reddingbootstation. Feest was het voor de binnenscheep vaart, toen Koningin Juliana op 21 Mei het stuurwiel van de „Piet Hein" ter hand nam. De neus van het jacht sneed het lint door en daarmee was het Am-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 1