dag-
VROOM DREES1ANX
woeos
prijzen
PLUIMVEE
LANDBOUW
SLOTAGGOORD
Uit Loonopzand's verleden.
HOE Loonopzand z'n Raadhuis verloor
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 12 JANUARI 1953
6
ALLEEN GELDIG
WOENSDAG 14 JANUARI
mmrnm
's-HERTOGENBOSCH
TILBURG - HELMOND
Katoenen werkhemd
met vaste boord in uni-
kleuren grijs .beige, groen
en blauw, alle maten ^88
Prima vetlederen werk
schoenen met dubbele
houtgepende lederenzolen
en originele watertong.
Maten 38 t/m 48 88
Ontbijtlaken, wit met ge
kleurde rand, prima kwal.
flinke maat ^80
120x 150 cm.
Damesnachthemd van
keperflanel, zeer mooie
kwal., keurige afwerking.
Diverse modekleu- ^88
ren, alle maten
Zuiver wollen japonstof,
zware warme kwaliteit,groot
kleurenassortiment, C2 5
speciaal koopje p.m.
„Alpanaald". Speciale
naald voor het ophalen van
ladders in nylons 4 60
en zijden kousen.
Slopen van dubbel getwijn
de katoen. IJzersterk 4 95
ongekend voordelig
Sportwol, fijne uitspinning
15 kleuren. Breit 4 95
voordelig, 100 gram
Gesorteerde koekjes, pri
ma van smaak, A Cc
250 gram
Gesneden augurken,zoet
zuur, per pot OQc
10 cent statie <r
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
NIET AANGENOMEN
Afwasbak van prima
kwaliteit emaille, grote m.
practisch rond O 28
model
Stevige huishoudbeurs
met knipsluiting, mooi glad
leder in rood 4 59
of bruin
Marquisette stores voor
glasgordijnen met ingewe
ven banden, 1 80 cm. 088
hoog, per meter
Witte molton deken met
gekleurde rand, extra grote
2 persoons maat, A78
1 50 x 200 cm.
AMERIKAANSE BEGROTING.
President Truman heeft zijn laatste
begroting voorgelegd aan het Ameri
kaanse Congres. Dit budget, dat be
stemd is voor het jaar van 1 Juli 1953
tot 1 Juli 1954 vertoont een tekort van
bijna 10 milliard dollar. De uitgaven
worden begroot op 78,6 milliard (4 mil
liard meer dan in het lopende jaar) en
de inkomsten op 68,7 milliard dollar.
Bijna driekwart van de uitgaven, na
melijk 73 percent ofwel 57 milliard dol
lar is bestemd voor de defensie in wij
dere zin. Er is een bedrag van 8 mil
liard dollar voor hulp aan het buiten
land bij inbegrepen. Veertien percent
van de uitgaven (11 milliard) is begroot
voor uitgaven, welke uit vorige oorlo
gen voortvloeien, namelijk rente op na
tionale schuld en uitkeringen aan oud
strijders. De resterende 13 percent (ruim
10 milliard dollar) dekt de uitgaven voor
zieningen, huisvesting, opvoeding, wa
terstaat en landaanwinning.
Gewoonlijk wordt de presidentiële be
groting door het Congres gewijzigd en
dit zal zeker dit jaar het geval zijn, nu
Eisenhower aan het bewind komt en een
„republikeins'' Congres de begroting
moet beoordelen. Zowel regering als
Congres zullen veranderingen voorstel
len. Zeer waarschijnlijk zal de hulp- aan
het buitenland, die volgens de begroting
het komende belastingjaar 2 milliard
dollar groter moet zijn dan vorig jaar,
worden besnoeid. In totaal rekenen som
mige congresleden op 'n vermindering
van de door Truman geschatte uitgaven
met 10 milliard dollar.
17 MILLE ONTVREEMD.
Donderdagavond hebben twee mannen
een roofoverval gepleegd op de Coöpe
ratieve Boerenleenbank te Blaricum. Zij
hebben 17.000 buitgemaakt.
afkomstig uit deze stal, een zeer
laag aantal streptococcen bevatte in
verhouding tot andere stallen, die
nog niet tot het aanbrengen van 'n
rubber-inerieur waren overgegaan.
Ook het vee werd door de plaat
selijke veterinaire dienst op de aan
wezigheid van streptococcen onder
zocht, want door deze bacterie
wordt de ontsteking veroorzaakt.
Slechts bij vier van de tachtig die
ren werden deze bacteriën aange
troffen.
Ongetwijfeld zal iedere veehou
der beamen dat een zo lage fre
quentie in een zo grote groep die
ren tot de hoge uitzonderingen be
hoort.
In de melkafdeling van het be
drijf is grondig spoelen en wassen
de belangrijkste factor voor rein
heid. Ook hier heeft men tot op ze
kere hoogte gebruik gemaakt van
rubberbekleding voor de diverse
onderdelen.
Aan de eerste eisen van melk
hygiëne heeft men op deze wijze
voldaan. Voor iedere veehouder is
het daarom van belang geregeld op
de hoogte te blijven van nieuws op
het gebied van stalverbetering.
Bij iedere modernisering van het
eigen bedrijf verdienen de modern
ste toepassingen van rubber de aan
dacht, want hygiëne in de stal is
een volksbelang.
MELKHYGIËNE
EEN EERSTE VEREISTE!
De Rijksinstituten en coöperatie
ve bedrijven oefenen terecht een
strenge controle uit op de kwaliteit
van de melk; één van de eerste
voorwaarden is hier: reinheid. Eer
der wezen wij reeds op de zinde
lijkheid die men door toepassing
van rubbervloeren en wandbekle-
ding heeft weten te bereiken in die
bedrijven, waar de modernste me
thoden worden toegepast.
Naast het onderzoek naar de ver
schillende voordelen van het ge-
bruik van rubber heeft men in de
zelfde geperfectionneerde stallen de
melk onderzocht naar streptococcen,
die het gevolg zijn van besmettelij
ke uierontsteking.
Het resultaat van dit onderzoek
was de ontdekking, dat de melk,
RATTEN.
Hoewel het niet valt te ontken
nen dat ter verdelging van ratten
reeds vele middelen zijn uitgevon
den, waarvan het ene meer en het
andere minder succes geeft, vind ik
het voor mezelf toch nog altijd be
ter om toe te passen het van ouds
bekende spreekwoord „Beter voor
komen dan genezen".
Er van uitgaande dat ratten er
niet van houden hun verblijf op te
slaan waar door het een of ander
een sterke lucht wordt verspreid,
heb ik nu reeds een jaar lang een
proef genomen met het strooien van
carbid op plaatsen waar een kip-
penliefhebber de ratten liefst zo
min mogelijk ziet, n.l. bij of in het
kippenhok. Voor ik er toe overging
carbid te strooien, had ik reeds veel
last van ratten, zó zelfs, dat ik ver
leden jaar een nest vond tussen
zolder en dakpannen. Bovendien
hadden de ratten een goede schuil
plaats in een oud stalletje van een
buurman, dat haast nooit werd ge
bruikt en waar dus ook bijna nooit
iemand in kwam. Kort nadat ik dus
die ratten in mijn kippenhok had
ontdekt, ben ik er toe overgegaan
carbid te strooien, eerst onder en
om mijn kippenhok en later ook in
het zo even gemeld stalletje. Ik doe
dat nu nog steeds; zo om de 4 a 6
weken strooi ik dan weer opnieuw.
En het gevolg is dat ik geen ratten
meer zie en ook niets kan bemer
ken dat op de aanwezigheid van
zulke ongewenste bezoekers maar
enigszins zou kunnen wijzen. En
dat niettegenstaande er dag en
nacht een goedgevulde droogvoe-
derbak in mijn ren hangt waar de
ratten best bij zouden kunnen.
Daar ik dus geen enkele rat meer
heb kunnen ontdekken, lijkt het
mij niet ondienstig, nu de ratten
weer hun winterkwartieren zullen
gaan zoeken, het met carbid ver
kregen resultaat bekend te maken.
Wellicht zijn er pluimveehouders
die het ook eens willen proberen.
Het is in elk geval een goedkope,
ongevaarlijke en gemakkelijke ma
nier.
GROENVOER.
Éénmaal per dag groenvoer is
voldoende. Men hangt het groen
voer op aan een touwtje, zó, dat 't
een halve meter boven de grond
komt. Met kool gaat dat best. An
der groenvoer kan men in een net
je ophangen. De kippen pikken er
tussen de mazen wel stukjes uit. De
mazen mogen niet te nauw zijn.
Kippenvriend.
ARBEIDSBUREAU
WAALWIJK.
Worden gevraagd
Schoen en Leder
Handzwikkers
Machine-Overhaler
Maehine-Gradeerder
Kantenschrooiers
Afmakers
Aanklopper
Mannel. Schoenstikkers
Pakkerij-arbeider
L.l. Randenmaker
Jeugdigen ter opleiding in de
Schoen- en Lederwarenindustrie.
Schoenstiksters (fabriek)
Plaksters
Schuurder
Slijper
Kleding, reiniging
L.l. Naaister
Papier1 1
L.l. Boekbinder
Voeding en genot
Slagersleerling
Handel
L.l. Verkoopster
Vrije beroepen
Ass. Boekhouder
Boekhouder M. O.
Pers. in Alg. Dienst
Loopknecht voor een Cartonnage-
fabriek
EEN VERHAAL VAN
LIEFDE EN MUZIEK
DOOR T. LODEWIJK
24) i
Het was haar in 't eerst niet op
gevallen. Ze had zich druk gemaakt
met haar huishoudentje, met haar
kind, ze was helemaal opgegaan in
het leven, dat begrensd werd door
de enge cirkel van haar eigen in
teresse. Maai- nu ze hier voor het
raam zat en haar gedachten de vrije
loop liet, maakte ze zich zorgen.
Wat kon Frits hebben?
Waarom was hij steeds vaker
weg?
Waar kwam hij vandaan wanneer
hij soms nog na middernacht de
sleutel in 't slot stak en zachtjes,
om haar niet te wekken, de slaap
kamer binnenschoof? Ze hield zich
meestal slapend, maar het gebeur
de tegenwoordig maar al te vaak
dat, wanneer zijn rustige ademha
ling haar vertelde dat hij sliep, zij
nog met wijdopen ogen in 't donker
lag te staren, bang, bang voor het
onbekende, dat ze als een dreiging
begon te voelen, als een donkere
wolk boven haar zo gelukkig en te
vreden bestaan.
Ze schrok op van de bel en haast
te zich naar voren.
Voor de deur stond de brede, wat
gebogen gestalte van Brederode.
Ha meneer Brederode! zei
ze met een hartelijke blijdschap in
haar stem, die de ander verwonderd
aeed opzien. Snel giste hijze kreek
last van de eenzaamheid, was blij
met een bezoeker. Hij moest Frits
toch eens herinneren aan het feit
dat hij getrouwd was en dat je je
vrouw niet als een paraplu in de
standaard kon laten staan tot het
weer eens regende
Jazei hij ik was net
in de buurt en ik dacht
Geen smoesjes op uw leeftijd
schertste ze mag ik uw tram-
knipkaart eens zien? Wedden dat
u rechtstreeks hierheen getramd
bent?
Een vrouw is duizend mannen te
erg zuchtte de ander en trok met een
tevreden gezicht zijn overjas uit. Ook
hij was eenzaam, 's Avonds kon hij
overal heen, maar die lange middagen...
Daarom wendde hij zijn schreden dik
wijls naar de woning, waar hij meestal
Sietske wist, huiselijk, gezellig, gastvrij.
Ze was tegenover hem meer vertrou
welijk dan tegenover iemand anders, be
schouwde hem zo'n beetje als haar twee
de vader. En hij mocht haar graag,
koesterde zich in de gezellige huiselijk
heid van die keurige woning, in de sfeer
die Sietske op die middagen te schep
pen wist.
Er zit al een touw aan de thee
zei Sietske dus u kunt meteen een
kopje krijgen.
Terwijl hij welbehaaglijk blazend ge
doken zat in een makkelijke stoel, namen
zijn ogen haar scherp op. Ze zag er toch
prima uit, een jonge vrouw zoals je er
in Amsterdam niet één in de honderd
tegenkwam. Misschien nog een klein
beetje dorps in haar kleren, misschien
nog niet helemaal wetend hoe een man
als Frits vast te houden; hij kende z'n
wereldje en peilde het verschil tussen
het wereldje waarin zij leefde en die
waarin haar man zich bewoog. Maar
een vrouw als Sietske had toch alle
kwaliteiten om zich aan te passen.
Komt Frits zo aanstonds thuis?
vroeg hij.
Ja, dat zal wel, met een uurtje mis
schien. Maar hij moet vanavond weer
weg. Brederode zag de frons tussen
haar ogen.
Is-ie veel weg?
Ja, erg veel.
Ze zweeg. Het zwijgen hing zwaar in
de kamer.
Hij heeft het wel erg druk zei
ze verontschuldigend hij wil binnen
kort weer een uitvoering geven; hij is
op zoek naar solisten. Laatst is hij naar
eh... hoe heet het ook weer, ergens hoog
in Noordholland geweest, om een tenor
te horen.
Dus toen bleef hij 's nachts ook
weg? Niet gezellig voor jou.
Nee, hij kwam wel laat terug. Maar
ik was 's nachts toch niet alleen, dat
vind ik zo naar. Nee, Ada Siccarna heeft
hem gehaald en gebracht.
Brederode liet een wenkbrauw zinken.
Bieden zich aan
Bouwnijverheid
Timmerlieden
Schilders
L.l. Schilders
Grondwerkers
Schoen en Leder
Modelmaker
Maatschoenmaker (thuisw.)
Opspanner
Snij meester
Sjouwers looierij
Metaalnijverheid
Mach. Bankwerkers
Metaaldraaier
2e Automonteur
Voeding en genot
Slagersknechten
Broodbakker
Landbouw
Tuinbouwknechten
Verkeer
Div. chauffeurs
Bezorgers
Vrije beroepen
Mapnel. Kantoorbedienden
Pers. in alg. dienst
Magazijnbediende mnl.
Aanmelden dagelijks tussen 9 en
12 uur v.m. op het Arbeidsbureau
te Waalwijk. Grotestraat 339, Tel.
2131.
Deze bekendmaking is geldig t.m.
17 Januari 1953.
V.
Als een lopend vuurtje had zich het
nieuwtje van de a.s. komst van een mi
litaire bezetting door het dorp verspreid
en met gemengde gevoelens wachtte men
de dag dat de komst der soldaten een
feit zou worden. Intussen was ook Bur
gemeester v. d. Hummel, die toch alles
had in 't werk gesteld om het raadhuis
voor Loon te behouden, in de ogen der
dorpelingen „de zondebok" geworden
die met de tegenpartij meeheulde.
Vrijdag 14 Januari arriveerde een
compagnie Jagers te Loonopzand, onder
commando van Kapitein Vogels, die on
middellijk in de naam van de Koning de
Staat van Beleg afkondigde. Deze mi
litaire maatregel hield, naast het verbod
van samenscholing mede in, dat men met
niet méér dan twee personen samen op
de openbare weg mocht zijn. 't Is te
begrijpen dat de meeste soldaten de eer
ste dagen de burgerij niet vertrouwde,
welk wantrouwen zover ging dat zij
zelfs in hun kwartieren geen voedsel
durfden gebruiken, vooraleer de burgers
ervan gegeten hadden.
Zaterdag 15 Januari 1853 was het de
dag dat het oude raadhuis van z'n ar
chieven en meubels zou worden beroofd.
Ondanks alle voorschriften was de
straat vol volk. Mannen en vrouwen
dromden samen rondom het omstreden
gebouw en schenen zowel hun raadhuis
als hun leven duur te Zullen geven, ge
wapend als ze waren met rieken, vorken
en zelfs met schoenleesten. Opeens een
drukte aan de hoek van de keiweg. Een
rijtuig met hoge ambtenaren. De Officier
van Justitie, de Rechter-Commissaris en
de Griffier van de Rechtbank stappen
uit. De militaire Commandant Kapt. Vo
gels het hoge gezelschap vanuit de
verte bemerkende, komt te paard aan
rennen. Wat zal er gaan gebeuren?
Juist komen een achttal boeren aan
stappen, met hun dorsvlegels gewapend!
Deze eenvoudige boeren voor de groot
ste belhamels aanziende, wordt door de
hoge heren, aan een paar marechaussees
last gegeven ze onmiddellijk te arreste
ren. Vervolgens stapt het gezelschap op
in de richting van de plaats „des on-
heils". Een luitenant uit de militaire
bezetting pakt het raadslid Wijtvliet bij
de arm en wil die dwingen om vanaf het
bordes van 't raadhuis de woelige me
nigte toe te spreken en aan te manen
naar huis te gaan en rustig te zijn! Ons
raadslid - logementhouder - koopman,
vindt zich echter tot een dergelijke taak
niet geroepen en weet zeer handig te
verdwijnen in zijn nabijgelegen herberg,
waar voor hem meer te verdienen is.
Meer en meer dringt het volk op- Na
enig overleg tussen de hoge autoriteiten,
begeeft zich de kapitein, die nog steeds
te paard gezeten is tot voor het bordes
van het raadhuis. Wat zal er gaan ge
beuren?
In de naam des Konings... Sommeer
ik U burgers van L...! rustig te zijn en
naar huis te gaan!Niemand voldoet
aan de aanmaning. Nogmaals dezelfde
sommatieen hetzelfde gevolg. Zo
ook voor de derde keer!
Schor klinkt vervolgens het com
mando van de bevelvoerende officier...
Met vieren, rechts en links in draf...
en wanneer de onderhorige manschap
pen dit bevel uitvoeren, worden ook door
de burgerij de orders gehoorzaamd! In
een minimum van tijd is de straat
schoon. (Vrij naar Den J. v. D.).
Onder toezicht van de Hoge Heren
.werden vervolgens de meubels, archie
ven enz. op een viertal wagens geladen
en naar Kaatsheuvel vervoerd. Een sterk
geleide van militairen bewaarde hierbij
de rust. Ook de volgende dagen bij het
afbreken van het gebouw moesten de
soldaten geregeld handelend optreden.
Dat er rond deze toch al interessante
gebeurtenissen nog interessanter legen
den gesponnen zijn, laat zich begrijpen.
Zo wordt vertelt dat de paarden die
de vier wagens met archieven trokken
nabij „de Efteling" peperhoek en kren
tenmik te eten kregen. Ook zou men on
der die feestelijke maaltijd der paarden,
het klokje dat boven het raadhuis had
gehangen, nu opgesteld op een der wa
gens, feestelijk hebben geluid. Ook
zou een der Kaatsheuvelse „slopers" bij
het afbreken van het gebouw, een vlees
muis de kop hebben afgebeten onder de
uitroepverLoonse vleesmuis?
Zeker is echter dat enige jaren later
Burgemeester Arn. Verheijen de drem
pel van het oude Raadhuis, die door een
der „heftigsten" uit Kaatsheuvel meege
voerd was, om hem voor de deur zijner
woning te leggen, om daarmede bijna
dagelijks Loonsen te plagen en voor die
van Loon dus in letterlijke en figuurlij
ke zin „een steen des aanstoots" was,
naar Loonopzand terug te brengen, al
waar hij thans nog bewaard wordt.
Op 26 Januari legde kapitein Vogels
zijn gezag neer en was dus de staat van
beleg opgeheven. Voorlopig berustte het
burgerlijk gezag in handen van de loco
burgemeester Jan Snoeren, omrede Bur
gemeester v. d. Hummel ziek was ge
worden en ziek bleef tot 10 Februari.
Over deze ziekte deden te Loon echter
gekke geruchten de ronde. Hoe het zij,
men bedankte de kapitein voor zijn zeer
gewaardeerde diensten, in kritieke ogen
blikken de gemeente bewezen.
Voorlopig zouden er echter nog mi
litairen in Loon blijven. De burgemees
ter die de laatste maanden te Waalwijk
had gewoond, kwam zich op 18 Febr.
te Kaatsheuvel vestigen. Op 12 Maart
d.a.v. schreef hij aan de Comm. van de
Koning te den Bosch, dat de gemoederen
in zijn gemeente wel zover gekalmeerd
waren, dat men gerust aan een terug
trekken der troepen mocht denken.
Verschillende adressen schijnen er na
dien nog verzonden te zijn naar de
Landsregering met verzoek om een
splitsing; 10 Mei vergaderde de raad
hierover opnieuw en stelde de stukken
in handen van een Commissie, die 12
Juli rapport uitbracht. Zaterdag 5 Au
gustus kwam de comm. van splitsing bij
een om kennis te nemen van de inge
komen stukken betreffende de wijze en
voorwaarden van de splitsing. De be
vindingen der comm. werden 12 Oct.
1854 behandeld. Ondanks al deze po
gingen tot scheiding echter is Loon en
Kaatsheuvel nog altijdeene gedao-
me, en we mogen zeggen 't gaat goed!
Verre van de pretentie te hebben met
voorgaande opstelletjes een volledig ge
documenteerde geschiedenis te hebben
geleverd over de veel omstreden kwes
tie, meen ik toch te hebben voldaan aan
het verlangen van verschillende dorpe
lingen die me verklaarden hiervoor in
teresse te hebben.
P. A. v. B.
Ada Siccarna. Zo, was die van de partij.
Zou Ada soms... nee, dat kon hij zich
niet goed indenken. Goed beschouwd
was er weinig waartoe Ada niet in staat
was, maar als er iets was tussen haar
en Frits, zou hij, Brederode (zo dacht hij
in mannelijke zelfoverschatting) het toch
vast wel gemerkt hebben. Maar je wist
nooit... Ada was wel net het persoon
tje om nu voor de variatie die jonge
dirigent eens het hoofd op hol te jagen,
en Frits was een nuchtere, schrandere
vent, maar ja, hij kwam van buiten en
was nieuw in Amsterdam, en dan bad
een avontuur natuurlijk tal van bekorin
gen.
Hij besloot nog niets te zeggen, maar
bei z'n ogen open te bouden.
Hij was nog geen kwartier vertrok
ken of Frits kwam binnen, begroette
Sietske gekscherend en stond er op de
baby zelf uit de wieg te halen.
Toen Sietske hem daar zag zitten met
het kind óp z'n knie, er malle geluidjes
tegen makend, om dan weer met intense
belangstelling ware of vermeende voor
uitgang te constateren in 's kinds intel
ligentie of uiterlijk schoon, kon Sietske
zich toch moeilijk voorstellen, dat Frits
achter haar rug dingen deed waarmee hij
wist haar verdriet te doen. Maar ze be
sloot toch er met hem over te praten.
Als je nou vanavond eens rustig
thuis 'kon blijven zei ze. Je bent
heel de week nog maar één avond thuis
geweest.
Ja maar kindje, je weet toch...
Ja, ik weet het wel antwoordde
ze met iets van ongeduld in haar stem,
maar waarom ben ik tenslotte met je
getrouwd? Om hier iedere avond op m'n
dooie eentje te zitten?
Nou, iedere avond
Toch heel vaak, en soms avonden
achter elkaar. Waarom neem jij mij niet
eens mee, waarom blijf je niet eens rus
tig thuis. Verveel ik je soms?
Vervelen? Wat heeft dat er nu mee
te maken? Maar je snapt toch wel dat
er van mij op 't ogenblik veel gevraagd
wordt? Ik sta nog helemaal onderaan de
ladder én ik ben niet van plan rustig op
die onderste sport te gaan zitten.
Pas maar op dat je er niet af tui
melt.
Ik pas wel op. Maar jij profiteert
er ook van, wanneer ik succes heb.
Ja, wat heb ik aan succes, als dat
gaat ten koste van m'n geluk? Wat heb
ik aan een man die overal wordt ge
vierd, terwijl vrouwlief zoet op de klei
ne past?
Siets, je bent onredelijk.
Ik ben niet onredelijk. Ik vraag al
leen: is dit mijn voorland? Iedere avond
alleen thuis te zitten? Dan liever een
man met een beetje minder succes, waar
ik tenslotte nog een beetje gezelligheid
aan heb.
Frits wilde een scherp antwoord te
ruggeven, maar bedacht zich.
Siets vleide hij toe, begrijp
dit nu ook 'es. Heus, het blijft zo niet.
Je weet dat ik weer een concert wil ge
ven. Dat is dan het eerste helemaal on
der mijn eigen verantwoording. Je kunt
er op rekenen dat er heel wat critici
zitten.
Ik heb inmiddels kans gezien met heel
wat van die lui kennis te maken. Voor
hen ben ik geen vreemde meer, en geloof
me, dat scheelt je toch in de critiek.
Ik zal heus geen huiselijk leven kun
nen leiden, zolang ik er dit niet goed
heb afgebracht.
En daarna... 4
Daarna gaat het makkelijker. Dat
zul je zien. Dan heb je routine. Één
maal moet je er doorheen. Maar zo leer
je de wegen en weggetjes waarlangs je
er komt. Dit is de rijstebrijberg. Siets.
En luilekkerland... mag ik daar óók
in?
Luilekkerland is voor jóu be
loofde hij en dan zal je me al die
rijstebrij vergeven. En wat eten we nu?
Ze schoot haars ondanks in een lach.
Het is heus geen opzet zei ze,
weglopend maar we eten rijstebrij!
Ada zei Frits die avond, terwijl
hij op haar kamer zat ik vind mezelf
soms een misselijke vent.
Dat ben je ook zei zijn gast
vrouw kalmpjes. Dat zijn alle man
nen op hun tijd. Wij vrouwen houden
van ze, desondanks, en soms ook wel
eens daaróm. Maar vanwaar die misse
lijkheid opeens?
(Wordt vervolgd)