dag- VROOM DREES1ANX woeos prijzen PLUIMVEE LANDBOUW SLOTAGGOORD Uit Loonopzand's verleden. HOE Loonopzand z'n Raadhuis verloor 6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 12 JANUARI 1953 6 ALLEEN GELDIG WOENSDAG 14 JANUARI mmrnm 's-HERTOGENBOSCH TILBURG - HELMOND Katoenen werkhemd met vaste boord in uni- kleuren grijs .beige, groen en blauw, alle maten ^88 Prima vetlederen werk schoenen met dubbele houtgepende lederenzolen en originele watertong. Maten 38 t/m 48 88 Ontbijtlaken, wit met ge kleurde rand, prima kwal. flinke maat ^80 120x 150 cm. Damesnachthemd van keperflanel, zeer mooie kwal., keurige afwerking. Diverse modekleu- ^88 ren, alle maten Zuiver wollen japonstof, zware warme kwaliteit,groot kleurenassortiment, C2 5 speciaal koopje p.m. „Alpanaald". Speciale naald voor het ophalen van ladders in nylons 4 60 en zijden kousen. Slopen van dubbel getwijn de katoen. IJzersterk 4 95 ongekend voordelig Sportwol, fijne uitspinning 15 kleuren. Breit 4 95 voordelig, 100 gram Gesorteerde koekjes, pri ma van smaak, A Cc 250 gram Gesneden augurken,zoet zuur, per pot OQc 10 cent statie <r SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE BESTELLINGEN WORDEN HIEROP NIET AANGENOMEN Afwasbak van prima kwaliteit emaille, grote m. practisch rond O 28 model Stevige huishoudbeurs met knipsluiting, mooi glad leder in rood 4 59 of bruin Marquisette stores voor glasgordijnen met ingewe ven banden, 1 80 cm. 088 hoog, per meter Witte molton deken met gekleurde rand, extra grote 2 persoons maat, A78 1 50 x 200 cm. AMERIKAANSE BEGROTING. President Truman heeft zijn laatste begroting voorgelegd aan het Ameri kaanse Congres. Dit budget, dat be stemd is voor het jaar van 1 Juli 1953 tot 1 Juli 1954 vertoont een tekort van bijna 10 milliard dollar. De uitgaven worden begroot op 78,6 milliard (4 mil liard meer dan in het lopende jaar) en de inkomsten op 68,7 milliard dollar. Bijna driekwart van de uitgaven, na melijk 73 percent ofwel 57 milliard dol lar is bestemd voor de defensie in wij dere zin. Er is een bedrag van 8 mil liard dollar voor hulp aan het buiten land bij inbegrepen. Veertien percent van de uitgaven (11 milliard) is begroot voor uitgaven, welke uit vorige oorlo gen voortvloeien, namelijk rente op na tionale schuld en uitkeringen aan oud strijders. De resterende 13 percent (ruim 10 milliard dollar) dekt de uitgaven voor zieningen, huisvesting, opvoeding, wa terstaat en landaanwinning. Gewoonlijk wordt de presidentiële be groting door het Congres gewijzigd en dit zal zeker dit jaar het geval zijn, nu Eisenhower aan het bewind komt en een „republikeins'' Congres de begroting moet beoordelen. Zowel regering als Congres zullen veranderingen voorstel len. Zeer waarschijnlijk zal de hulp- aan het buitenland, die volgens de begroting het komende belastingjaar 2 milliard dollar groter moet zijn dan vorig jaar, worden besnoeid. In totaal rekenen som mige congresleden op 'n vermindering van de door Truman geschatte uitgaven met 10 milliard dollar. 17 MILLE ONTVREEMD. Donderdagavond hebben twee mannen een roofoverval gepleegd op de Coöpe ratieve Boerenleenbank te Blaricum. Zij hebben 17.000 buitgemaakt. afkomstig uit deze stal, een zeer laag aantal streptococcen bevatte in verhouding tot andere stallen, die nog niet tot het aanbrengen van 'n rubber-inerieur waren overgegaan. Ook het vee werd door de plaat selijke veterinaire dienst op de aan wezigheid van streptococcen onder zocht, want door deze bacterie wordt de ontsteking veroorzaakt. Slechts bij vier van de tachtig die ren werden deze bacteriën aange troffen. Ongetwijfeld zal iedere veehou der beamen dat een zo lage fre quentie in een zo grote groep die ren tot de hoge uitzonderingen be hoort. In de melkafdeling van het be drijf is grondig spoelen en wassen de belangrijkste factor voor rein heid. Ook hier heeft men tot op ze kere hoogte gebruik gemaakt van rubberbekleding voor de diverse onderdelen. Aan de eerste eisen van melk hygiëne heeft men op deze wijze voldaan. Voor iedere veehouder is het daarom van belang geregeld op de hoogte te blijven van nieuws op het gebied van stalverbetering. Bij iedere modernisering van het eigen bedrijf verdienen de modern ste toepassingen van rubber de aan dacht, want hygiëne in de stal is een volksbelang. MELKHYGIËNE EEN EERSTE VEREISTE! De Rijksinstituten en coöperatie ve bedrijven oefenen terecht een strenge controle uit op de kwaliteit van de melk; één van de eerste voorwaarden is hier: reinheid. Eer der wezen wij reeds op de zinde lijkheid die men door toepassing van rubbervloeren en wandbekle- ding heeft weten te bereiken in die bedrijven, waar de modernste me thoden worden toegepast. Naast het onderzoek naar de ver schillende voordelen van het ge- bruik van rubber heeft men in de zelfde geperfectionneerde stallen de melk onderzocht naar streptococcen, die het gevolg zijn van besmettelij ke uierontsteking. Het resultaat van dit onderzoek was de ontdekking, dat de melk, RATTEN. Hoewel het niet valt te ontken nen dat ter verdelging van ratten reeds vele middelen zijn uitgevon den, waarvan het ene meer en het andere minder succes geeft, vind ik het voor mezelf toch nog altijd be ter om toe te passen het van ouds bekende spreekwoord „Beter voor komen dan genezen". Er van uitgaande dat ratten er niet van houden hun verblijf op te slaan waar door het een of ander een sterke lucht wordt verspreid, heb ik nu reeds een jaar lang een proef genomen met het strooien van carbid op plaatsen waar een kip- penliefhebber de ratten liefst zo min mogelijk ziet, n.l. bij of in het kippenhok. Voor ik er toe overging carbid te strooien, had ik reeds veel last van ratten, zó zelfs, dat ik ver leden jaar een nest vond tussen zolder en dakpannen. Bovendien hadden de ratten een goede schuil plaats in een oud stalletje van een buurman, dat haast nooit werd ge bruikt en waar dus ook bijna nooit iemand in kwam. Kort nadat ik dus die ratten in mijn kippenhok had ontdekt, ben ik er toe overgegaan carbid te strooien, eerst onder en om mijn kippenhok en later ook in het zo even gemeld stalletje. Ik doe dat nu nog steeds; zo om de 4 a 6 weken strooi ik dan weer opnieuw. En het gevolg is dat ik geen ratten meer zie en ook niets kan bemer ken dat op de aanwezigheid van zulke ongewenste bezoekers maar enigszins zou kunnen wijzen. En dat niettegenstaande er dag en nacht een goedgevulde droogvoe- derbak in mijn ren hangt waar de ratten best bij zouden kunnen. Daar ik dus geen enkele rat meer heb kunnen ontdekken, lijkt het mij niet ondienstig, nu de ratten weer hun winterkwartieren zullen gaan zoeken, het met carbid ver kregen resultaat bekend te maken. Wellicht zijn er pluimveehouders die het ook eens willen proberen. Het is in elk geval een goedkope, ongevaarlijke en gemakkelijke ma nier. GROENVOER. Éénmaal per dag groenvoer is voldoende. Men hangt het groen voer op aan een touwtje, zó, dat 't een halve meter boven de grond komt. Met kool gaat dat best. An der groenvoer kan men in een net je ophangen. De kippen pikken er tussen de mazen wel stukjes uit. De mazen mogen niet te nauw zijn. Kippenvriend. ARBEIDSBUREAU WAALWIJK. Worden gevraagd Schoen en Leder Handzwikkers Machine-Overhaler Maehine-Gradeerder Kantenschrooiers Afmakers Aanklopper Mannel. Schoenstikkers Pakkerij-arbeider L.l. Randenmaker Jeugdigen ter opleiding in de Schoen- en Lederwarenindustrie. Schoenstiksters (fabriek) Plaksters Schuurder Slijper Kleding, reiniging L.l. Naaister Papier1 1 L.l. Boekbinder Voeding en genot Slagersleerling Handel L.l. Verkoopster Vrije beroepen Ass. Boekhouder Boekhouder M. O. Pers. in Alg. Dienst Loopknecht voor een Cartonnage- fabriek EEN VERHAAL VAN LIEFDE EN MUZIEK DOOR T. LODEWIJK 24) i Het was haar in 't eerst niet op gevallen. Ze had zich druk gemaakt met haar huishoudentje, met haar kind, ze was helemaal opgegaan in het leven, dat begrensd werd door de enge cirkel van haar eigen in teresse. Maai- nu ze hier voor het raam zat en haar gedachten de vrije loop liet, maakte ze zich zorgen. Wat kon Frits hebben? Waarom was hij steeds vaker weg? Waar kwam hij vandaan wanneer hij soms nog na middernacht de sleutel in 't slot stak en zachtjes, om haar niet te wekken, de slaap kamer binnenschoof? Ze hield zich meestal slapend, maar het gebeur de tegenwoordig maar al te vaak dat, wanneer zijn rustige ademha ling haar vertelde dat hij sliep, zij nog met wijdopen ogen in 't donker lag te staren, bang, bang voor het onbekende, dat ze als een dreiging begon te voelen, als een donkere wolk boven haar zo gelukkig en te vreden bestaan. Ze schrok op van de bel en haast te zich naar voren. Voor de deur stond de brede, wat gebogen gestalte van Brederode. Ha meneer Brederode! zei ze met een hartelijke blijdschap in haar stem, die de ander verwonderd aeed opzien. Snel giste hijze kreek last van de eenzaamheid, was blij met een bezoeker. Hij moest Frits toch eens herinneren aan het feit dat hij getrouwd was en dat je je vrouw niet als een paraplu in de standaard kon laten staan tot het weer eens regende Jazei hij ik was net in de buurt en ik dacht Geen smoesjes op uw leeftijd schertste ze mag ik uw tram- knipkaart eens zien? Wedden dat u rechtstreeks hierheen getramd bent? Een vrouw is duizend mannen te erg zuchtte de ander en trok met een tevreden gezicht zijn overjas uit. Ook hij was eenzaam, 's Avonds kon hij overal heen, maar die lange middagen... Daarom wendde hij zijn schreden dik wijls naar de woning, waar hij meestal Sietske wist, huiselijk, gezellig, gastvrij. Ze was tegenover hem meer vertrou welijk dan tegenover iemand anders, be schouwde hem zo'n beetje als haar twee de vader. En hij mocht haar graag, koesterde zich in de gezellige huiselijk heid van die keurige woning, in de sfeer die Sietske op die middagen te schep pen wist. Er zit al een touw aan de thee zei Sietske dus u kunt meteen een kopje krijgen. Terwijl hij welbehaaglijk blazend ge doken zat in een makkelijke stoel, namen zijn ogen haar scherp op. Ze zag er toch prima uit, een jonge vrouw zoals je er in Amsterdam niet één in de honderd tegenkwam. Misschien nog een klein beetje dorps in haar kleren, misschien nog niet helemaal wetend hoe een man als Frits vast te houden; hij kende z'n wereldje en peilde het verschil tussen het wereldje waarin zij leefde en die waarin haar man zich bewoog. Maar een vrouw als Sietske had toch alle kwaliteiten om zich aan te passen. Komt Frits zo aanstonds thuis? vroeg hij. Ja, dat zal wel, met een uurtje mis schien. Maar hij moet vanavond weer weg. Brederode zag de frons tussen haar ogen. Is-ie veel weg? Ja, erg veel. Ze zweeg. Het zwijgen hing zwaar in de kamer. Hij heeft het wel erg druk zei ze verontschuldigend hij wil binnen kort weer een uitvoering geven; hij is op zoek naar solisten. Laatst is hij naar eh... hoe heet het ook weer, ergens hoog in Noordholland geweest, om een tenor te horen. Dus toen bleef hij 's nachts ook weg? Niet gezellig voor jou. Nee, hij kwam wel laat terug. Maar ik was 's nachts toch niet alleen, dat vind ik zo naar. Nee, Ada Siccarna heeft hem gehaald en gebracht. Brederode liet een wenkbrauw zinken. Bieden zich aan Bouwnijverheid Timmerlieden Schilders L.l. Schilders Grondwerkers Schoen en Leder Modelmaker Maatschoenmaker (thuisw.) Opspanner Snij meester Sjouwers looierij Metaalnijverheid Mach. Bankwerkers Metaaldraaier 2e Automonteur Voeding en genot Slagersknechten Broodbakker Landbouw Tuinbouwknechten Verkeer Div. chauffeurs Bezorgers Vrije beroepen Mapnel. Kantoorbedienden Pers. in alg. dienst Magazijnbediende mnl. Aanmelden dagelijks tussen 9 en 12 uur v.m. op het Arbeidsbureau te Waalwijk. Grotestraat 339, Tel. 2131. Deze bekendmaking is geldig t.m. 17 Januari 1953. V. Als een lopend vuurtje had zich het nieuwtje van de a.s. komst van een mi litaire bezetting door het dorp verspreid en met gemengde gevoelens wachtte men de dag dat de komst der soldaten een feit zou worden. Intussen was ook Bur gemeester v. d. Hummel, die toch alles had in 't werk gesteld om het raadhuis voor Loon te behouden, in de ogen der dorpelingen „de zondebok" geworden die met de tegenpartij meeheulde. Vrijdag 14 Januari arriveerde een compagnie Jagers te Loonopzand, onder commando van Kapitein Vogels, die on middellijk in de naam van de Koning de Staat van Beleg afkondigde. Deze mi litaire maatregel hield, naast het verbod van samenscholing mede in, dat men met niet méér dan twee personen samen op de openbare weg mocht zijn. 't Is te begrijpen dat de meeste soldaten de eer ste dagen de burgerij niet vertrouwde, welk wantrouwen zover ging dat zij zelfs in hun kwartieren geen voedsel durfden gebruiken, vooraleer de burgers ervan gegeten hadden. Zaterdag 15 Januari 1853 was het de dag dat het oude raadhuis van z'n ar chieven en meubels zou worden beroofd. Ondanks alle voorschriften was de straat vol volk. Mannen en vrouwen dromden samen rondom het omstreden gebouw en schenen zowel hun raadhuis als hun leven duur te Zullen geven, ge wapend als ze waren met rieken, vorken en zelfs met schoenleesten. Opeens een drukte aan de hoek van de keiweg. Een rijtuig met hoge ambtenaren. De Officier van Justitie, de Rechter-Commissaris en de Griffier van de Rechtbank stappen uit. De militaire Commandant Kapt. Vo gels het hoge gezelschap vanuit de verte bemerkende, komt te paard aan rennen. Wat zal er gaan gebeuren? Juist komen een achttal boeren aan stappen, met hun dorsvlegels gewapend! Deze eenvoudige boeren voor de groot ste belhamels aanziende, wordt door de hoge heren, aan een paar marechaussees last gegeven ze onmiddellijk te arreste ren. Vervolgens stapt het gezelschap op in de richting van de plaats „des on- heils". Een luitenant uit de militaire bezetting pakt het raadslid Wijtvliet bij de arm en wil die dwingen om vanaf het bordes van 't raadhuis de woelige me nigte toe te spreken en aan te manen naar huis te gaan en rustig te zijn! Ons raadslid - logementhouder - koopman, vindt zich echter tot een dergelijke taak niet geroepen en weet zeer handig te verdwijnen in zijn nabijgelegen herberg, waar voor hem meer te verdienen is. Meer en meer dringt het volk op- Na enig overleg tussen de hoge autoriteiten, begeeft zich de kapitein, die nog steeds te paard gezeten is tot voor het bordes van het raadhuis. Wat zal er gaan ge beuren? In de naam des Konings... Sommeer ik U burgers van L...! rustig te zijn en naar huis te gaan!Niemand voldoet aan de aanmaning. Nogmaals dezelfde sommatieen hetzelfde gevolg. Zo ook voor de derde keer! Schor klinkt vervolgens het com mando van de bevelvoerende officier... Met vieren, rechts en links in draf... en wanneer de onderhorige manschap pen dit bevel uitvoeren, worden ook door de burgerij de orders gehoorzaamd! In een minimum van tijd is de straat schoon. (Vrij naar Den J. v. D.). Onder toezicht van de Hoge Heren .werden vervolgens de meubels, archie ven enz. op een viertal wagens geladen en naar Kaatsheuvel vervoerd. Een sterk geleide van militairen bewaarde hierbij de rust. Ook de volgende dagen bij het afbreken van het gebouw moesten de soldaten geregeld handelend optreden. Dat er rond deze toch al interessante gebeurtenissen nog interessanter legen den gesponnen zijn, laat zich begrijpen. Zo wordt vertelt dat de paarden die de vier wagens met archieven trokken nabij „de Efteling" peperhoek en kren tenmik te eten kregen. Ook zou men on der die feestelijke maaltijd der paarden, het klokje dat boven het raadhuis had gehangen, nu opgesteld op een der wa gens, feestelijk hebben geluid. Ook zou een der Kaatsheuvelse „slopers" bij het afbreken van het gebouw, een vlees muis de kop hebben afgebeten onder de uitroepverLoonse vleesmuis? Zeker is echter dat enige jaren later Burgemeester Arn. Verheijen de drem pel van het oude Raadhuis, die door een der „heftigsten" uit Kaatsheuvel meege voerd was, om hem voor de deur zijner woning te leggen, om daarmede bijna dagelijks Loonsen te plagen en voor die van Loon dus in letterlijke en figuurlij ke zin „een steen des aanstoots" was, naar Loonopzand terug te brengen, al waar hij thans nog bewaard wordt. Op 26 Januari legde kapitein Vogels zijn gezag neer en was dus de staat van beleg opgeheven. Voorlopig berustte het burgerlijk gezag in handen van de loco burgemeester Jan Snoeren, omrede Bur gemeester v. d. Hummel ziek was ge worden en ziek bleef tot 10 Februari. Over deze ziekte deden te Loon echter gekke geruchten de ronde. Hoe het zij, men bedankte de kapitein voor zijn zeer gewaardeerde diensten, in kritieke ogen blikken de gemeente bewezen. Voorlopig zouden er echter nog mi litairen in Loon blijven. De burgemees ter die de laatste maanden te Waalwijk had gewoond, kwam zich op 18 Febr. te Kaatsheuvel vestigen. Op 12 Maart d.a.v. schreef hij aan de Comm. van de Koning te den Bosch, dat de gemoederen in zijn gemeente wel zover gekalmeerd waren, dat men gerust aan een terug trekken der troepen mocht denken. Verschillende adressen schijnen er na dien nog verzonden te zijn naar de Landsregering met verzoek om een splitsing; 10 Mei vergaderde de raad hierover opnieuw en stelde de stukken in handen van een Commissie, die 12 Juli rapport uitbracht. Zaterdag 5 Au gustus kwam de comm. van splitsing bij een om kennis te nemen van de inge komen stukken betreffende de wijze en voorwaarden van de splitsing. De be vindingen der comm. werden 12 Oct. 1854 behandeld. Ondanks al deze po gingen tot scheiding echter is Loon en Kaatsheuvel nog altijdeene gedao- me, en we mogen zeggen 't gaat goed! Verre van de pretentie te hebben met voorgaande opstelletjes een volledig ge documenteerde geschiedenis te hebben geleverd over de veel omstreden kwes tie, meen ik toch te hebben voldaan aan het verlangen van verschillende dorpe lingen die me verklaarden hiervoor in teresse te hebben. P. A. v. B. Ada Siccarna. Zo, was die van de partij. Zou Ada soms... nee, dat kon hij zich niet goed indenken. Goed beschouwd was er weinig waartoe Ada niet in staat was, maar als er iets was tussen haar en Frits, zou hij, Brederode (zo dacht hij in mannelijke zelfoverschatting) het toch vast wel gemerkt hebben. Maar je wist nooit... Ada was wel net het persoon tje om nu voor de variatie die jonge dirigent eens het hoofd op hol te jagen, en Frits was een nuchtere, schrandere vent, maar ja, hij kwam van buiten en was nieuw in Amsterdam, en dan bad een avontuur natuurlijk tal van bekorin gen. Hij besloot nog niets te zeggen, maar bei z'n ogen open te bouden. Hij was nog geen kwartier vertrok ken of Frits kwam binnen, begroette Sietske gekscherend en stond er op de baby zelf uit de wieg te halen. Toen Sietske hem daar zag zitten met het kind óp z'n knie, er malle geluidjes tegen makend, om dan weer met intense belangstelling ware of vermeende voor uitgang te constateren in 's kinds intel ligentie of uiterlijk schoon, kon Sietske zich toch moeilijk voorstellen, dat Frits achter haar rug dingen deed waarmee hij wist haar verdriet te doen. Maar ze be sloot toch er met hem over te praten. Als je nou vanavond eens rustig thuis 'kon blijven zei ze. Je bent heel de week nog maar één avond thuis geweest. Ja maar kindje, je weet toch... Ja, ik weet het wel antwoordde ze met iets van ongeduld in haar stem, maar waarom ben ik tenslotte met je getrouwd? Om hier iedere avond op m'n dooie eentje te zitten? Nou, iedere avond Toch heel vaak, en soms avonden achter elkaar. Waarom neem jij mij niet eens mee, waarom blijf je niet eens rus tig thuis. Verveel ik je soms? Vervelen? Wat heeft dat er nu mee te maken? Maar je snapt toch wel dat er van mij op 't ogenblik veel gevraagd wordt? Ik sta nog helemaal onderaan de ladder én ik ben niet van plan rustig op die onderste sport te gaan zitten. Pas maar op dat je er niet af tui melt. Ik pas wel op. Maar jij profiteert er ook van, wanneer ik succes heb. Ja, wat heb ik aan succes, als dat gaat ten koste van m'n geluk? Wat heb ik aan een man die overal wordt ge vierd, terwijl vrouwlief zoet op de klei ne past? Siets, je bent onredelijk. Ik ben niet onredelijk. Ik vraag al leen: is dit mijn voorland? Iedere avond alleen thuis te zitten? Dan liever een man met een beetje minder succes, waar ik tenslotte nog een beetje gezelligheid aan heb. Frits wilde een scherp antwoord te ruggeven, maar bedacht zich. Siets vleide hij toe, begrijp dit nu ook 'es. Heus, het blijft zo niet. Je weet dat ik weer een concert wil ge ven. Dat is dan het eerste helemaal on der mijn eigen verantwoording. Je kunt er op rekenen dat er heel wat critici zitten. Ik heb inmiddels kans gezien met heel wat van die lui kennis te maken. Voor hen ben ik geen vreemde meer, en geloof me, dat scheelt je toch in de critiek. Ik zal heus geen huiselijk leven kun nen leiden, zolang ik er dit niet goed heb afgebracht. En daarna... 4 Daarna gaat het makkelijker. Dat zul je zien. Dan heb je routine. Één maal moet je er doorheen. Maar zo leer je de wegen en weggetjes waarlangs je er komt. Dit is de rijstebrijberg. Siets. En luilekkerland... mag ik daar óók in? Luilekkerland is voor jóu be loofde hij en dan zal je me al die rijstebrij vergeven. En wat eten we nu? Ze schoot haars ondanks in een lach. Het is heus geen opzet zei ze, weglopend maar we eten rijstebrij! Ada zei Frits die avond, terwijl hij op haar kamer zat ik vind mezelf soms een misselijke vent. Dat ben je ook zei zijn gast vrouw kalmpjes. Dat zijn alle man nen op hun tijd. Wij vrouwen houden van ze, desondanks, en soms ook wel eens daaróm. Maar vanwaar die misse lijkheid opeens? (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 6