SLOTACCOORD woenstlélS» -nriizen BESTELLINGEN WORDEN HIEROP DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 23 FEBRUARI 1953 's-HERTOGENBOSCH VROOM DREESMANN ™.burg - helmond ALLEEN GELDIG WOENSDAG 25 FEBRUARI Gestreepte pyamaflanel, mooie,zware kwal,, speciale kinderdess. 65 cm. Qt-üc breed, per meter Dameszakdoek, donker kleurig, mooie kwaliteit. Zowel los als 6 flQc stuks in doosje Prima beddentijk in mooie streepdessins, 1 40 4 95 cm. breed per meter „Texas" ruithemd met lange mouwen en 2 borst zakken met klep, In 10 moderne Schotse £l45 ruitdessins Wollen kleutertruitje in verschillende kleuren en streepjes, leuk modelletje. Leeftijd 1, 2 en 25 3 jaar Plastic handschoudertas in 6 moderne kleuren. Vlot model en geheel ^95 met zijde gevoerd Gebloemde lingeriezij de in diverse nieuwe des sins en 5 verschillende fondkleuren. 80 cm. 4 55 breed, per meter Z a I m, sandwichkwaliteit, prima voor slaatjes QCc enz:, per blik Blanke rozijnen, pracht- kwaliteit, heerlijk d flc zoet, 250 gram Plastic handwerktas met hengsel. Mooi model met ruitstiksel. Kleuren rood, groen, korenblauw, 4 80 grijs en lila Peau de pêche dames pantoffels met gevulca- niseerde rubber zolen. Alle modekleuren, maten 36/41 Presenteerblad met nik kelen rand en handvatten, handig model. Met diverse mooie bloemdecors 40 Velvet tafelkleed, fraaie Perzische dessins 159° 140 x 1 70 cm. 1 25 x 140 cm. li tfTk* SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE ^9 NIET AANGENOMEN Enkalons, 30 denier, 51 gauge, sterk, elastisch en volledig geminderd genen die liier belang bij hadden, zouden deze vereniging moeten steunen. Gelukkig ontwikkelde de streek- V.V.V. een grote activiteit, waarbij ook de gemeente was gebaat. Nadat enkele leden nog enige kleinere opmerkingen hadden ge maakt naar aanleiding van hetgeen de voorzitter had betoogd, werden de algemene beschouwingen geslo ten en ging men over tot de behan deling van de hoofdstukken der ge meentebegroting. Rond de ambtenaar van van Sociale Zaken. Bij het hoofdstuk Sociale Voor ziening stelden verschillende he ren leden de kwestie van de amb tenaar die speciaal met deze ver zorging was belast aan de orde. En de heer de Cock stelde de vraag of een diploma meer bete kende dan kennis van de plaatse lijke toestanden; waarom moest voor deze functie een aparte amb tenaar van buiten de gemeente worden aangesteld. De voorzitter antwoordde hierop dat de sociale verzorging een veel breder terrein bestreek dan 't uit keren van steun alleen. Men moest iemand in de leiding hebben die geschoold was en die gesecondeerd door de sociale werkster, de zorg op zich nam voor de a-sociale ge zinnen en voor de gezinnen die dit dreigden te worden, die de maat regelen wist te nemen om in de ze toestanden een verbetering te brengen en dit geschiedde niet door geldelijke steun alleen en hierbij moest men ook theoretisch en ook practisch geschoold zijn en kwam men er niet met kennis van de plaats en van de mensen alleen. En uiteindelijk bleef het armbe stuur de bevoegdheid behouden tot toekennen van de steun. De heer Mallens achtte het ook niet direct nodig dat hier een aparte functio naris werd benoemd. In andere ge meenten gebeurde dit ook door het se- cretariepersoneel, dat bijgestaan werd door een maatschappelijk werkster. En ook bij de heer Grootswagers leef den deze bezwaren; hij had graag gezien dat men een ambtenaar van de gemeente deze promotie had laten maken. De voorzitter antwoordde hierop dat het gemeentepersoneel tot nu toe het werk helemaal niet had gedaan, dat er in het vervolg gedaan moest worden. Dit werk zou zeer tot heil van de ge meente zijn. „Acht LI geen der ambtenaren in staat dit te doen?" vroeg de heer Mallens, waarop de Voorzitter met „Neen" ant woordde. „Als dat zo is, aldus de heer Elshout, dan zijn ze tamelijk achterlijk. De zaak is al lang draaiende en ik geloof zeker, dat er een of meerdere ambtenaren zijn, die wel het diploma hadden kunnen be halen. Maar er zit iets scheef onder de ambtenaren, anders had het hoofd van dienst wel een tip aan de ambtenaren gegeven dat er een goed betaalde baan EEN VERHAAL VAN LIEFDE EN MUZIEK door T. Lodewijk 36) Ada, je bent beledigend. Goed, dat wil ik zijn. Jij hebt mij veel meer beledigd door me hier yoor die hele bende in de steek te laten. Wat zullen die jaloerse tangen van het koor lachen! Haha- Ada Siccama slaat een figuur! Maar meneer Terlaer óók, weet je, ridder van de droevige figuur. Toe, laat me alsjeblieft alleen, ik kom er wel uit, ik heb je niet nodig, jou niet en niemand. Stikken jullie allemaal. Ze slingerde hem haar verwijten en beledigingen in 't gezicht. Ada, je bent overstuur, toe ga naar huis. We praten hier nog over. Praten. Praten? Met jou? Geen woord meer! Nu praat ik met jou, weet je. Nu zeg ik je alles wat ik op m'n hart heb. Nu weet je hoe ik over je denk. En nu: scheer je weg! Ik wil je niet meer zien! I Zwijgend keerde Frits zich om en sloot behoedzaam de deur. Daarbuiten stond Brederode. i I Neem me niet kwalijk dat ik voor luistervink gespeeld heb zei hij maar ik was bang dat je 't -misschien al léén niet af zoudt kunnen. Ja, Fritsje, je krijgt je trekken thuis, jongen. Maar in het vooruitzicht was". l En voortbordurend op het thema dat er iets scheef zat, betoogde hij ook dat de ambtenaren in de gemeente veel te weinig verdienden; ze waren nog niet eens in staat te trouwen. Waarom kon het in andere gemeenten wel beter, zo als in Waalwijk, waar er weer drie nieuwe ambtenaren bijkwamen. „Ik zeg niet gauw iets van de opmer kingen der raadsleden, mijnheer Elshout, zei de voorzitter, maar U bent nu toch wel op een ongelooflijke manier aan het kletsen, eerst praat U over een vette baan en dan zegt ill dat ze amper ge noeg verdienen. Ik zal onze ambtenaren tegen U moeten verdedigen. We hebben een uitstekend stel ambtenaren en wan neer ze niet in de richting van de soci ale dienst willen, dan moet U ze niet aanvallen en zeggen dat er iets niet klopt. - En U moet er zeker geen andere ge meente bij gaan halen, want we hebben dezelfde salarisschaal". De voorzitter maakte hierna een einde aan de discussie. SPROKKELINGEN Onder dit hoofdje willen we tenslotte onderbrengen de voornaamste opmerkin gen die naar aanleiding van de resteren de begrotingshoofdstukken werden ge maakt en de antwoorden en toezeggingen van B. en W. hierop. Een rijwielvergoeding voor personeel in dienst van de gemeente werd toege zegd, evenals een regeling van de ver goeding voor de brandweerlieden, in ver band waarmee overleg zou worden ge pleegd met de inspecteur voor het brand weerwezen. De heer Elshout maakte een opmer king aangaande de verlichting; in som mige stille straten brandden wel lampen, terwijl in straten waar dat veel noodza kelijker was, geen enkel lichtpunt brand de. 1 Een aantal oude straten, aldus de voorzitter, zouden geleidelijk aan van nieuwe verlichting worden voorzien; ter wijl de nieuwe straten,ook al stonden er nog maar enkele huizen, -al meteen van een complete verlichting werden voor zien natuurlijk. Enkele straten werden in dit verband nader besproken. i De heer van Noije stelde de vraag waarom aa nde R.K. EHBO te Loon- opzand geen subsidie was toegekend. Het college was van de veronderstel ling uitgegaan dat de EHBO-ers uit Loonopzand wel toe zouden treden tot de Bescherming Bevolking. Iedere gedi plomeerde BHBO-er die zich hierbij aan sloot kreeg 12.50, en dit achtte het ge meentebestuur voorlopig voldoende. De heer v. Kuyk had het ver wonderd dat er nog steeds drie gemeentearbeiders waren die nog niet in vaste dienst waren opgeno men. Het waren toch prima ar beidskrachten, meende hij. Ook de heer Grootswagers had dit be vreemd, maar de voorzitter ant woordde dat men eerst het rapport van gemeentewerken moest hebben ingezien, wilde men hierover kun nen oordelen. troost je maar, zo betaalt een mens leer geld. Kom, jongen, kop op. Trek je dit niet té zeer aan. 't Is een grote winst bij klein verlies. Ik heb zoeven 't koor en orkest al laten gaan, en ze verteld dat de sopraan vanavond niet gedisponeerd was en naar we vrezen op het concert niet zal kunnen zingen, maar dat het doorgaat en góéd. Nu, dat hebben ze toen maar geloofd. Er zat niet anders op trouwens1 Ik wou dat we twee dagen verder waren zuchtte Frits dan wist ik waar ik aan toe was. 1 Ik ook x— lachte Brederode en daarna hebben wij 'bij jou thuis een klein fuifje. Jij en Sietske hij wachtte even en Weener en Huyberts de dirigent en Lannooy en ik. Let jij es op! Ik wou dat ik zo optimistisch was klaagde Frits mismoedig. Dat komt omdat jij niet weet wat ik weet! lachte Brederode. Kom, naar huis, man. Je hebt je rust wel nodig. Toen Frits die avond thuiskwam vroeg Sietske met geen woord naar het verloop van de generale. En hij zelf zat als geslagen in zijn stoel. Ze schonk koffie, zwijgend. Maar toen ze langs hem liep streek ze met haar hand over zijn haar. Plotseling greep hij die hand. Siets zei hij Siets Ze gleed naast hem op de leuning van de stoel. 1 i i De dienst van gemeentewerken kennende, aldus de heer Grootswa gers, zou ik maar voorzichtig deze adviezen zo maar aan te nemen. De heer Mallens wees er op dat een van de commissies een staat had gevraagd van wegen die nu hun beurt zouden krijgen. Maar de voorzitter kon die onmogelijk geven. Het personeel was hier niet op berekend; men kon al die stra ten en wegen niet in een bepaald plan opnemen. Het onderhoud eu de verbetering geschiedde in con tact met de wegencommissie. Op een opmerking van de heer Elshout zegde de voorzitter een on derzoek toe naar de mogelijkheid van een regeling van de vergoeding van jongens die of wel per bus of wel per fiets scholen buiten de ge meente bezochten. Subsidie aan zangverenigingen. De heer Mallens was het niet ge heel eens met de regeling van de subsidie aan muziek- en zangvere nigingen. Men kreeg een eigenaar dig geval wanneer Bel Canto 300 kreeg en de Echo der Duinen 200. Hij wilde voorop zetten dat 300 voor beide nog te weinig was. Het ging niet aan ze gelijk te schakelen met een harmonie die in dc derde afdeling speelde. Waarom moest men echter verschil maken tussen beide verenigingen. Hij achtte dit ook een tekort aan respect voor de ouderdom van de Loonse vereni ging. Men moest, aldus de voorzitter, natuurlijk een harmonie die een kostbaar instrumentarium had te onderhouden, niet op één lijn stel len met een zangvereniging. Hij gaf niettemin toe dat de sub sidie aan de zangverenigingen wel licht nog niet voldoende was, maar het bedrag was toch al 'n heel eind omhoog. In de subsidie, betoogde hij verder, moest een opwekkend element zitten; 't moest een waar dering zijn van geleverde presta ties, vandaar dat Bel Canto 'n* ho gere subsidie was toegekend. De heer Beerens betuigde zijn te leurstelling met het feit, dat de subsidie aan de jeugdverenigingen niet verhoogd was. Was een bedrag van 2.50 per lid te bezwaarlijk, dan wilde hij toch voorstellen om 1.50 toe te kennen. Het gemeentebestuur had hier echter bezwaar tegen, de begroting was toch al niet al te sterk. De subsidie mocht jgeen bekostiging zijn van een bepaalde vereniging, maar een waardering of eventueel een aanvulling van een bestaand tekort. Bovendien, er waren meer dere verenigingen, die heel blij wa ren met deze subsidie. Hierna werd de begroting voor •het jaar 1953 zonder hoofdelijke stemming en zonder verdere op- of aanmerkingen voorlopig goed gekeurd. Zeg het maar zei ze zachtjes. En toen vertelde hij haar. Alles. Van de mislukte repetitie. Van Ada's woede. Hij zweeg over alles wat daarvoor gebeurd was, over de vriendschap met Ada, die steeds verder was gegaan, die hem had gedreven tot dit dwaze 'besluit. Dat kwam later. Sietske luisterde zonder hem éénmaal in de rede te vallen. Alleen streek ze met haar hand zachtjes over zijn haar, én dat gebaar bracht hem itot rust. Hij zag niet op. Voor zich uit sta rend, stortte hij zijn hart uit. Maar boven zijn hoofd was haar gezicht jong en ge lukkig en haar ogen straalden. Frits kwam terug, terug bij haar. En groot moedig, zoals alleen een liefhebbende vrouw dat kan zijn, vergaf ze hem al de ongeweten dingen, waarover hij nu niet praatte, en wist alleen van de grote blijdschap die haar harte vervulde, dat het oude vertrouwen en de oude liefde waren hersteld. HOOFDSTUK XIII. De stoelenrijen van de concertzaal waren dichtbezet. 1 f Het orkest was reeds aanwezig en het kattengejammer dat ieder concert voor afgaat vervulde de zaal en mengde zich met het geluid van vele pratende stem men. Langzaam namen de koorleden, al len in onberispelijk zwart, hun plaatsen in. De eerste bel had weerklonken, nu Critiek op samenstelling van voordracht. Toen vervolgens het voorstel tot benoeming der leden van het be stuur van de gemeentelijke instel ling voor maatschappelijke zorg aan de orde kwam, waren er ver schillende leden die zeer ernstige critiek hadden op de samenstelling van de voordracht. De heer Beerens had verwacht dat de voordracht gebaseerd zou zijn op de maatschappelijke groe peringen. Maar hij miste een verte genwoordiger van de landbouwen de bevolking, terwijl hij u,it de voordracht ook nog te veel familie relaties proefde. Hij had er bezwaar tegen voorts, dat de heer A. Dekkers nog steeds als num mer twee op de voordracht stond, zo als vroeger al zo vaak was gebeurd. Nu had hij weer Zijn plaats moeten afstaan aan een ander. 'De 'heer Beerens had geen bezwaren tegen de persoon van de heer Chr. Hendriks, maar de heer Dek kers kende de plaats en zijn inwoners door en door, terwijl de heer Hendriks slechts sinds kort in de gemeente woon achtig was. i i Het weliswaar ongevraagd advies van een belangrijke organisatie te Kaatsheu vel was geen antwoord waardig ge keurd, terwijl daarentegen wel gebleken is, dat de betreffende wethouder zich tot een soortgelijke organisatie in Loonop zand had gewend, die volkomen vrij werd gelaten in het stellen van een can- didaat voor het Burgerlijk Armbestuur. Hier kwam de politiek ten aanzien van de minderheden in de raad weer om de hoek kijken. Zo was de voordracht juist tegenge steld aan het adres van de K.A.B., dat de heer IJpelaar had aanbevolen. De heer Beerens achtte zich tenslotte gerechtigd zich van iedere stemming te onthouden. De heer Grootswagers was het hier volkomen mee eens; de heer IJpelaar had de sociale verzorging van de arbeiders, terwijl men nu iemand candidaat stelde in volkomen tegenstelling met de me ning van de KAB. „Ook ik en al mijn politieke vrienden zullen ons van stemming onthouden. We beschouwen dit als een tarting van het advies van de K.A.B." De familierelaties in deze voor dracht achtte de voorzitter van geen belang. Volgens een besluit van de raad bleven de oude leden in de nieuwe instelling zitting hou den; van de drie vrijkomende plaat sen had men er twee toegewezen aan de arbeidende bevolking. „Het is arrogant van de K.A.B., aldus de voorzitter, „om te zeggen, dat deze voordracht een tarting is van de K.A.B., dat neem ik niet heren." De heer Beerens merkte nog op dat het hem bevreemd had dat het verzoek van de K.A.B. geen ant woord was waardig gekeurd en dat het eigenaardig was dat men de candidaat had gezocht aan de poli tieke zijde die het gemeentebestuur verkoos. snerpte de tweede door de zaal. Het ru moer legde zich, de musici zaten in ge spannen afwachting, het koor was als een zwarte achtergrond met rijen witte plekken. Het eerste gedeelte van het program ma zou alleen worden gevuld door koor en orkest, 'het tweede zou worden afge sloten, als hoogtepunt met de cantate voor sopraan, tenor, koor en orkest. Met vlugge passen kwam Frits de zaal binnen. Luid applaus klaterde op, de violisten tikten op hun snaren. Frits hief de hand, het koor stond als met één be weging rechtop. Frits hart klopte als 'n stoomhamer. Zo even had hij Brederode gesproken en die honderd-uit gevraagd, maar de oude heer had alleen maar geheimzinnig ge glimlacht en niets willen loslaten. Ge loof maar dat het in orde komt had hij gezegd. Ook Weener deed al zo ge heimzinnig, die lachte maar en speelde blijkbaar onder één hoedje. Het waren moeilijke dagen geweest voor Frits. Hij moest zich dwingen, op school alle aandacht bij zijn werk te be palen en gelukkig nam dat werk hem juist in deze dagen zeer in beslag. Zelfs de vrije Woensdagmiddag had hij moe ten opofferen voor een repetitie met zijn koorklas, en die middag juist gaf hem zijn evenwicht weer enigermate terug. Want met zijn jongens kon hij, zoals hij wel eens schertsend zei, de maan van Hierna ging men over tot stem ming: 15 stemmen werden uitge bracht, hiervan waren er 7 blanco en 1 ongeldig. De overige stemmen waren als volgt verdeeld: J. Jansen 8, C. P. Snoeren 6; Chr. Hendriks 6; J. A. Vloemans 6; Jos van Lier 7; J. W. van Noije 6; Jos van Gastel 1; A. Dekkers 1; J. P. Ligtvoet 1; W. Ligtenberg 1, zo dat de eerste zes gekozen waren. Het voorstel tot het voeren van een rechtsgeding deed de heer Sins vragen of er geen andere middelen waren om de zaak in het reine te brengen, maar de voorzitter onder brak hem met er op te wijzen dat alleen het rechtsgeding hier ter sprake was. De heer de Cock, als lid van de woningcommissie, wees er op dat de eigenaar toen hij het pand kocht, kon weten dat hij het risico liep dat het gevorderd zou worden. De commissie had het gedaan om aan het gezin Grootswagers een betere behuizing te geven. Hij was er voor om het rechtsgeding door te zetten. De heer Sins -verlangde stemming en de uitslag hiervan was dat het voorstel met 12 stemmen tegen 1 (van de heer Sins) met twee ont houdingen van de heren Mallens en Grootswagers werd aangenomen. De volgende voorstellen, waar voor we verwijzen naar de prae- adviezen, die wij publiceerden in een van onze vorige nummers, wer den alle zonder hoofdelijke stem ming aangenomen, terwijl 't laatste voorstel tot verkoop van een huis aan de Dongenseweg aan de heer van Valderen de heer Grootswagers deed voorstellen, van gemeente wege een bloemenmand te brengen als de nieuwe eigenaar zijn zaak zou openen. RONDVRAAG. De heer Beerens, die als eerste van de gelegenheid tot vragenstel len gebruik maakte, wees op het bouwcomplex in de Mgr. Völker- straat, dat geheel voor de straat jeugd open lag. Het gemeentebestuur, antwoordde de voorzitter, had dezelfde opmer king al doen toekomen aan de di recteur van gemeentewerken. De heer Elshout, die vroeg hoe ve! woningen er gereed gekomen waren in de jaren 1950, '51 en '52 zou op deze vraag een schriftelijk antwoord krijgen. De heer v. d. Lee wees op de zeer slechte toestand van de weg waaraan hij woonde; de weg en de percelen daarlangs stonden volko men onder water omdat de buizen onder de weg volkomen kapot wa ren geploegd. Hij zag de oplossing in het graven van greppels en slo ten langs die weg, De voorzitter gaf als oorzaak hiervan aan de erg vroeg ingetreden winter, hij zou er niettemin direct naar laten kijken. Op een vraag van de heer v. Noye de hemel plukken. Frits was geliefd bij zijn leerlingen en vooral z'n koorklas droeg hem op de handen. Sietske was, na die ene avond, wel hartelijk en gezellig, maar toch klopte er iets niet. En zij, anders1 zo huiselijk, was juist deze dagen dikwijls weg. Gisteravond nog had ze hem alleen thuis laten zitten. Ze ging met Brederode naar een concert, zei ze. En hij moest op de baby passen, want mevrouw Lauers, die anders meestal thuis was, was nu ook uit. Het leek wel of er een complot tegen hem gesmeed werdi Op de piano stond het klavieruittrek sel van de cantate, die deze avond ge zongen werd. I Heb jij daaruit gespeeld? vroeg hij verwonderd aan Sietske. Wat dacht je dan? had ze ge antwoord. Ik moet toch weten wat jij morgenavond dirigeert? Nu zat ze in de zaal, maar hij Wist haar, zoeven bij zijn binnenkomen, niet gezien. s i i Maar toen het koor en orkest wacht ten op het beginteken, maakte hij zijn karakteristieke gebaar, als schoof hij de zorgen uit zijn hoofd weg, en hief de dirigeerstok. Reeds na het eerste nummer was het applaus hartelijk. Maar naarmate het programma vorderde won 't san kracht. antwoordde de voorzitter, dat het kampeerterrein gelegen was tussen twee percelen bestemd voor defen siedoeleinden. Men zou in overleg treden met de betreffende instan ties, of het terrein nog als kampeer gelegenheid dienst kon blijven doen. De heer van Noye informeerde voorts nog hoe het zat met de Kloosterstraat; maar de in orde- brenging stagneerde, omdat de PNEM de gemeente de kosten voor het ondergrondsmaken van het net wilde laten dragen. Tenslotte betuigde de heer de Cock zijn waardering voor de voort varendheid van de voorzitter, waarmee hij een hulpcommissie had ingesteld, zodat de evacué's aan stonds in de gemeente konden worden opgenomen. Maar de voorzitter verwees deze waardering voor 100 naar het dames-comité, dat zich hiervoor zo uitzonderlijk had beijverd en naar alle inwoners die zich hadden in gezet. Dit was het laatste wat in deze belangrijke vergadering ter sprake kwam. BRUNEEL—PLATTNER WONNEN DE ANTWERPSE ZESDAAGSE. De laatste uren van de Antwerp se zesdaagse stonden er telkens andere ploegen aan de kop. Dit kwam voornamelijk omdat een aantal firma's nog eens extra in de buidel had getast en een pre mie van 13.500 francs op de jury tafel werd gedeponeerd voor het koppel dat om half tien aan de leiding stond. Toen begonnen de „groten" zich te weren. Schulte Peters, GillenRijckaert en Bru- neel-Plattner worstelden zich naar voren, maar zij hadden zwaar verzet van KobletVon Bueren te overwinnen. Enfin, de zaak draai de hierop uit, dat SchultePeters toen met één ronde voorsprong aan de leiding lagen. De laatste jaren was het zo, dat de ploeg die een u(ur voor het einde de leiding had, ook de zesdaagse won. Deze keer ging het echter anders. Er volgde nog een sensationele slot scène. Halverwege het sprintuur gingen Bruneel en Plattner aan de haal. Schulte—Peters begonnen natuurlijk stevig te achtervolgen, maar toen gingen ook v. Steenber genOckers en GillenRijckaert zich met de zaak bemoeien. Bru neelPlattner kwamen op gelijke hoogte met SchultePeters en wonnen de zesdaagse wegens hun hoger aantal punten. De eindstand luidt 1. Bruneel Puattner (Belg.-Zwits.) 544 pnt.; 2. Schulte—Peters (Ned.) 181 pnt.; op een ronde: 3. ForliniTerruzi (Frankr.-It.) 380 pnt.; 4. Koblet von Bueren (Zwits.); 5. Muller Hörmann (D|uitsl.) 144 pnt.; op 2 ronden 6. van VlietAcou (Ned.- Belg.) 341 pnt.; 7. van Steenber genOckers (Belg.) 197 pnt.; op 3 ronden: 8. BuylOllivier (Belg.) 140 pnt. En toen de pauze aanbrak, kwam er een ovatie, die Frits noodzaakte op zijn schreden terug te keren en dankbaar ,te buigen voor die hulde. Hij liep naar de concertmeester, drukte hem de hand en weer dreunde het applaus, Het gaat bést meneer Terlaer, zei de violist maar 't zwaarste komt nog. Hij knipte met de ogen in vrien delijke verstandhouding. Maar dat komt óók goed... aan ons zal het niet liggen. Nee, dacht Frits 1aan het orkest zou het niet liggen. En ook niet aan het koor. [Wat hadden ze gezon gen vanavond. 'Een prachtkoor was het. Trots doorgloeide zijn borst als hij er aan dacht en een gevoel van dankbaar heid tegenover zijn oude vriend Brede rode. Hij spoedde zich naar de solistenka mer. Daar zat niemand. Alleen Lannooy was aanwezig. Waar zijn de solisten? Lk weet het niet verklaarde die achtenswaardige man en het leek wel of hij wat met zijn houding verlegen was [(Slot volgt).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 6