SLOTACCOORD
woenstlélS» -nriizen BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 23 FEBRUARI 1953
's-HERTOGENBOSCH VROOM DREESMANN ™.burg - helmond
ALLEEN GELDIG
WOENSDAG 25 FEBRUARI
Gestreepte pyamaflanel,
mooie,zware kwal,, speciale
kinderdess. 65 cm. Qt-üc
breed, per meter
Dameszakdoek, donker
kleurig, mooie kwaliteit.
Zowel los als 6 flQc
stuks in doosje
Prima beddentijk in mooie
streepdessins, 1 40 4 95
cm. breed per meter
„Texas" ruithemd met
lange mouwen en 2 borst
zakken met klep, In 10
moderne Schotse £l45
ruitdessins
Wollen kleutertruitje
in verschillende kleuren en
streepjes, leuk modelletje.
Leeftijd 1, 2 en 25
3 jaar
Plastic handschoudertas
in 6 moderne kleuren. Vlot
model en geheel ^95
met zijde gevoerd
Gebloemde lingeriezij
de in diverse nieuwe des
sins en 5 verschillende
fondkleuren. 80 cm. 4 55
breed, per meter
Z a I m, sandwichkwaliteit,
prima voor slaatjes QCc
enz:, per blik
Blanke rozijnen, pracht-
kwaliteit, heerlijk d flc
zoet, 250 gram
Plastic handwerktas met
hengsel. Mooi model met
ruitstiksel. Kleuren rood,
groen, korenblauw, 4 80
grijs en lila
Peau de pêche dames
pantoffels met gevulca-
niseerde rubber zolen. Alle
modekleuren,
maten 36/41
Presenteerblad met nik
kelen rand en handvatten,
handig model. Met diverse
mooie bloemdecors 40
Velvet tafelkleed, fraaie
Perzische dessins 159°
140 x 1 70 cm.
1 25 x 140 cm.
li tfTk* SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
^9 NIET AANGENOMEN
Enkalons, 30 denier, 51
gauge, sterk, elastisch en
volledig geminderd
genen die liier belang bij hadden,
zouden deze vereniging moeten
steunen.
Gelukkig ontwikkelde de streek-
V.V.V. een grote activiteit, waarbij
ook de gemeente was gebaat.
Nadat enkele leden nog enige
kleinere opmerkingen hadden ge
maakt naar aanleiding van hetgeen
de voorzitter had betoogd, werden
de algemene beschouwingen geslo
ten en ging men over tot de behan
deling van de hoofdstukken der ge
meentebegroting.
Rond de ambtenaar van
van Sociale Zaken.
Bij het hoofdstuk Sociale Voor
ziening stelden verschillende he
ren leden de kwestie van de amb
tenaar die speciaal met deze ver
zorging was belast aan de orde.
En de heer de Cock stelde de
vraag of een diploma meer bete
kende dan kennis van de plaatse
lijke toestanden; waarom moest
voor deze functie een aparte amb
tenaar van buiten de gemeente
worden aangesteld.
De voorzitter antwoordde hierop
dat de sociale verzorging een veel
breder terrein bestreek dan 't uit
keren van steun alleen. Men moest
iemand in de leiding hebben die
geschoold was en die gesecondeerd
door de sociale werkster, de zorg
op zich nam voor de a-sociale ge
zinnen en voor de gezinnen die dit
dreigden te worden, die de maat
regelen wist te nemen om in de
ze toestanden een verbetering te
brengen en dit geschiedde niet door
geldelijke steun alleen en hierbij
moest men ook theoretisch en ook
practisch geschoold zijn en kwam
men er niet met kennis van de
plaats en van de mensen alleen.
En uiteindelijk bleef het armbe
stuur de bevoegdheid behouden tot
toekennen van de steun.
De heer Mallens achtte het ook niet
direct nodig dat hier een aparte functio
naris werd benoemd. In andere ge
meenten gebeurde dit ook door het se-
cretariepersoneel, dat bijgestaan werd
door een maatschappelijk werkster.
En ook bij de heer Grootswagers leef
den deze bezwaren; hij had graag gezien
dat men een ambtenaar van de gemeente
deze promotie had laten maken.
De voorzitter antwoordde hierop dat
het gemeentepersoneel tot nu toe het
werk helemaal niet had gedaan, dat er
in het vervolg gedaan moest worden.
Dit werk zou zeer tot heil van de ge
meente zijn.
„Acht LI geen der ambtenaren in staat
dit te doen?" vroeg de heer Mallens,
waarop de Voorzitter met „Neen" ant
woordde.
„Als dat zo is, aldus de heer Elshout,
dan zijn ze tamelijk achterlijk. De zaak
is al lang draaiende en ik geloof zeker,
dat er een of meerdere ambtenaren zijn,
die wel het diploma hadden kunnen be
halen. Maar er zit iets scheef onder de
ambtenaren, anders had het hoofd van
dienst wel een tip aan de ambtenaren
gegeven dat er een goed betaalde baan
EEN VERHAAL VAN
LIEFDE EN MUZIEK
door T. Lodewijk
36)
Ada, je bent beledigend.
Goed, dat wil ik zijn. Jij hebt mij
veel meer beledigd door me hier yoor
die hele bende in de steek te laten. Wat
zullen die jaloerse tangen van het koor
lachen! Haha- Ada Siccama slaat een
figuur! Maar meneer Terlaer óók, weet
je, ridder van de droevige figuur. Toe,
laat me alsjeblieft alleen, ik kom er wel
uit, ik heb je niet nodig, jou niet en
niemand. Stikken jullie allemaal.
Ze slingerde hem haar verwijten en
beledigingen in 't gezicht.
Ada, je bent overstuur, toe ga naar
huis. We praten hier nog over.
Praten. Praten? Met jou? Geen
woord meer! Nu praat ik met jou, weet
je. Nu zeg ik je alles wat ik op m'n hart
heb. Nu weet je hoe ik over je denk.
En nu: scheer je weg! Ik wil je niet meer
zien! I
Zwijgend keerde Frits zich om en
sloot behoedzaam de deur. Daarbuiten
stond Brederode. i I
Neem me niet kwalijk dat ik voor
luistervink gespeeld heb zei hij
maar ik was bang dat je 't -misschien al
léén niet af zoudt kunnen. Ja, Fritsje,
je krijgt je trekken thuis, jongen. Maar
in het vooruitzicht was". l
En voortbordurend op het thema dat
er iets scheef zat, betoogde hij ook dat
de ambtenaren in de gemeente veel te
weinig verdienden; ze waren nog niet
eens in staat te trouwen. Waarom kon
het in andere gemeenten wel beter, zo
als in Waalwijk, waar er weer drie
nieuwe ambtenaren bijkwamen.
„Ik zeg niet gauw iets van de opmer
kingen der raadsleden, mijnheer Elshout,
zei de voorzitter, maar U bent nu toch
wel op een ongelooflijke manier aan het
kletsen, eerst praat U over een vette
baan en dan zegt ill dat ze amper ge
noeg verdienen. Ik zal onze ambtenaren
tegen U moeten verdedigen. We hebben
een uitstekend stel ambtenaren en wan
neer ze niet in de richting van de soci
ale dienst willen, dan moet U ze niet
aanvallen en zeggen dat er iets niet
klopt. -
En U moet er zeker geen andere ge
meente bij gaan halen, want we hebben
dezelfde salarisschaal".
De voorzitter maakte hierna een einde
aan de discussie.
SPROKKELINGEN
Onder dit hoofdje willen we tenslotte
onderbrengen de voornaamste opmerkin
gen die naar aanleiding van de resteren
de begrotingshoofdstukken werden ge
maakt en de antwoorden en toezeggingen
van B. en W. hierop.
Een rijwielvergoeding voor personeel
in dienst van de gemeente werd toege
zegd, evenals een regeling van de ver
goeding voor de brandweerlieden, in ver
band waarmee overleg zou worden ge
pleegd met de inspecteur voor het brand
weerwezen.
De heer Elshout maakte een opmer
king aangaande de verlichting; in som
mige stille straten brandden wel lampen,
terwijl in straten waar dat veel noodza
kelijker was, geen enkel lichtpunt brand
de. 1
Een aantal oude straten, aldus de
voorzitter, zouden geleidelijk aan van
nieuwe verlichting worden voorzien; ter
wijl de nieuwe straten,ook al stonden er
nog maar enkele huizen, -al meteen van
een complete verlichting werden voor
zien natuurlijk.
Enkele straten werden in dit verband
nader besproken. i
De heer van Noije stelde de vraag
waarom aa nde R.K. EHBO te Loon-
opzand geen subsidie was toegekend.
Het college was van de veronderstel
ling uitgegaan dat de EHBO-ers uit
Loonopzand wel toe zouden treden tot
de Bescherming Bevolking. Iedere gedi
plomeerde BHBO-er die zich hierbij aan
sloot kreeg 12.50, en dit achtte het ge
meentebestuur voorlopig voldoende.
De heer v. Kuyk had het ver
wonderd dat er nog steeds drie
gemeentearbeiders waren die nog
niet in vaste dienst waren opgeno
men. Het waren toch prima ar
beidskrachten, meende hij. Ook de
heer Grootswagers had dit be
vreemd, maar de voorzitter ant
woordde dat men eerst het rapport
van gemeentewerken moest hebben
ingezien, wilde men hierover kun
nen oordelen.
troost je maar, zo betaalt een mens leer
geld. Kom, jongen, kop op. Trek je dit
niet té zeer aan. 't Is een grote winst bij
klein verlies. Ik heb zoeven 't koor en
orkest al laten gaan, en ze verteld dat
de sopraan vanavond niet gedisponeerd
was en naar we vrezen op het concert
niet zal kunnen zingen, maar dat het
doorgaat en góéd. Nu, dat hebben ze
toen maar geloofd. Er zat niet anders
op trouwens1
Ik wou dat we twee dagen verder
waren zuchtte Frits dan wist ik
waar ik aan toe was. 1
Ik ook x— lachte Brederode en
daarna hebben wij 'bij jou thuis een klein
fuifje. Jij en Sietske hij wachtte even
en Weener en Huyberts de dirigent
en Lannooy en ik. Let jij es op!
Ik wou dat ik zo optimistisch was
klaagde Frits mismoedig.
Dat komt omdat jij niet weet wat
ik weet! lachte Brederode. Kom,
naar huis, man. Je hebt je rust wel nodig.
Toen Frits die avond thuiskwam
vroeg Sietske met geen woord naar het
verloop van de generale. En hij zelf zat
als geslagen in zijn stoel. Ze schonk
koffie, zwijgend. Maar toen ze langs hem
liep streek ze met haar hand over zijn
haar.
Plotseling greep hij die hand.
Siets zei hij Siets
Ze gleed naast hem op de leuning van
de stoel. 1 i i
De dienst van gemeentewerken
kennende, aldus de heer Grootswa
gers, zou ik maar voorzichtig deze
adviezen zo maar aan te nemen.
De heer Mallens wees er op dat
een van de commissies een staat
had gevraagd van wegen die nu
hun beurt zouden krijgen. Maar
de voorzitter kon die onmogelijk
geven. Het personeel was hier niet
op berekend; men kon al die stra
ten en wegen niet in een bepaald
plan opnemen. Het onderhoud eu
de verbetering geschiedde in con
tact met de wegencommissie.
Op een opmerking van de heer
Elshout zegde de voorzitter een on
derzoek toe naar de mogelijkheid
van een regeling van de vergoeding
van jongens die of wel per bus of
wel per fiets scholen buiten de ge
meente bezochten.
Subsidie aan zangverenigingen.
De heer Mallens was het niet ge
heel eens met de regeling van de
subsidie aan muziek- en zangvere
nigingen. Men kreeg een eigenaar
dig geval wanneer Bel Canto 300
kreeg en de Echo der Duinen 200.
Hij wilde voorop zetten dat 300
voor beide nog te weinig was. Het
ging niet aan ze gelijk te schakelen
met een harmonie die in dc derde
afdeling speelde. Waarom moest
men echter verschil maken tussen
beide verenigingen. Hij achtte dit
ook een tekort aan respect voor de
ouderdom van de Loonse vereni
ging.
Men moest, aldus de voorzitter,
natuurlijk een harmonie die een
kostbaar instrumentarium had te
onderhouden, niet op één lijn stel
len met een zangvereniging.
Hij gaf niettemin toe dat de sub
sidie aan de zangverenigingen wel
licht nog niet voldoende was, maar
het bedrag was toch al 'n heel eind
omhoog. In de subsidie, betoogde
hij verder, moest een opwekkend
element zitten; 't moest een waar
dering zijn van geleverde presta
ties, vandaar dat Bel Canto 'n* ho
gere subsidie was toegekend.
De heer Beerens betuigde zijn te
leurstelling met het feit, dat de
subsidie aan de jeugdverenigingen
niet verhoogd was. Was een bedrag
van 2.50 per lid te bezwaarlijk,
dan wilde hij toch voorstellen om
1.50 toe te kennen.
Het gemeentebestuur had hier
echter bezwaar tegen, de begroting
was toch al niet al te sterk. De
subsidie mocht jgeen bekostiging
zijn van een bepaalde vereniging,
maar een waardering of eventueel
een aanvulling van een bestaand
tekort. Bovendien, er waren meer
dere verenigingen, die heel blij wa
ren met deze subsidie.
Hierna werd de begroting voor
•het jaar 1953 zonder hoofdelijke
stemming en zonder verdere op-
of aanmerkingen voorlopig goed
gekeurd.
Zeg het maar zei ze zachtjes.
En toen vertelde hij haar. Alles. Van de
mislukte repetitie. Van Ada's woede. Hij
zweeg over alles wat daarvoor gebeurd
was, over de vriendschap met Ada, die
steeds verder was gegaan, die hem had
gedreven tot dit dwaze 'besluit. Dat
kwam later.
Sietske luisterde zonder hem éénmaal
in de rede te vallen. Alleen streek ze met
haar hand zachtjes over zijn haar, én dat
gebaar bracht hem itot rust.
Hij zag niet op. Voor zich uit sta
rend, stortte hij zijn hart uit. Maar boven
zijn hoofd was haar gezicht jong en ge
lukkig en haar ogen straalden. Frits
kwam terug, terug bij haar. En groot
moedig, zoals alleen een liefhebbende
vrouw dat kan zijn, vergaf ze hem al
de ongeweten dingen, waarover hij nu
niet praatte, en wist alleen van de grote
blijdschap die haar harte vervulde, dat
het oude vertrouwen en de oude liefde
waren hersteld.
HOOFDSTUK XIII.
De stoelenrijen van de concertzaal
waren dichtbezet. 1 f
Het orkest was reeds aanwezig en het
kattengejammer dat ieder concert voor
afgaat vervulde de zaal en mengde zich
met het geluid van vele pratende stem
men. Langzaam namen de koorleden, al
len in onberispelijk zwart, hun plaatsen
in. De eerste bel had weerklonken, nu
Critiek op samenstelling
van voordracht.
Toen vervolgens het voorstel tot
benoeming der leden van het be
stuur van de gemeentelijke instel
ling voor maatschappelijke zorg
aan de orde kwam, waren er ver
schillende leden die zeer ernstige
critiek hadden op de samenstelling
van de voordracht.
De heer Beerens had verwacht
dat de voordracht gebaseerd zou
zijn op de maatschappelijke groe
peringen. Maar hij miste een verte
genwoordiger van de landbouwen
de bevolking, terwijl hij u,it de
voordracht ook nog te veel familie
relaties proefde.
Hij had er bezwaar tegen voorts, dat
de heer A. Dekkers nog steeds als num
mer twee op de voordracht stond, zo
als vroeger al zo vaak was gebeurd. Nu
had hij weer Zijn plaats moeten afstaan
aan een ander. 'De 'heer Beerens had
geen bezwaren tegen de persoon van de
heer Chr. Hendriks, maar de heer Dek
kers kende de plaats en zijn inwoners
door en door, terwijl de heer Hendriks
slechts sinds kort in de gemeente woon
achtig was. i i
Het weliswaar ongevraagd advies van
een belangrijke organisatie te Kaatsheu
vel was geen antwoord waardig ge
keurd, terwijl daarentegen wel gebleken
is, dat de betreffende wethouder zich tot
een soortgelijke organisatie in Loonop
zand had gewend, die volkomen vrij
werd gelaten in het stellen van een can-
didaat voor het Burgerlijk Armbestuur.
Hier kwam de politiek ten aanzien
van de minderheden in de raad weer om
de hoek kijken.
Zo was de voordracht juist tegenge
steld aan het adres van de K.A.B., dat
de heer IJpelaar had aanbevolen.
De heer Beerens achtte zich tenslotte
gerechtigd zich van iedere stemming te
onthouden.
De heer Grootswagers was het hier
volkomen mee eens; de heer IJpelaar had
de sociale verzorging van de arbeiders,
terwijl men nu iemand candidaat stelde
in volkomen tegenstelling met de me
ning van de KAB.
„Ook ik en al mijn politieke vrienden
zullen ons van stemming onthouden. We
beschouwen dit als een tarting van het
advies van de K.A.B."
De familierelaties in deze voor
dracht achtte de voorzitter van
geen belang. Volgens een besluit
van de raad bleven de oude leden
in de nieuwe instelling zitting hou
den; van de drie vrijkomende plaat
sen had men er twee toegewezen
aan de arbeidende bevolking. „Het
is arrogant van de K.A.B., aldus de
voorzitter, „om te zeggen, dat deze
voordracht een tarting is van de
K.A.B., dat neem ik niet heren."
De heer Beerens merkte nog op
dat het hem bevreemd had dat het
verzoek van de K.A.B. geen ant
woord was waardig gekeurd en dat
het eigenaardig was dat men de
candidaat had gezocht aan de poli
tieke zijde die het gemeentebestuur
verkoos.
snerpte de tweede door de zaal. Het ru
moer legde zich, de musici zaten in ge
spannen afwachting, het koor was als
een zwarte achtergrond met rijen witte
plekken.
Het eerste gedeelte van het program
ma zou alleen worden gevuld door koor
en orkest, 'het tweede zou worden afge
sloten, als hoogtepunt met de cantate
voor sopraan, tenor, koor en orkest.
Met vlugge passen kwam Frits de zaal
binnen. Luid applaus klaterde op, de
violisten tikten op hun snaren. Frits hief
de hand, het koor stond als met één be
weging rechtop.
Frits hart klopte als 'n stoomhamer.
Zo even had hij Brederode gesproken en
die honderd-uit gevraagd, maar de oude
heer had alleen maar geheimzinnig ge
glimlacht en niets willen loslaten. Ge
loof maar dat het in orde komt had
hij gezegd. Ook Weener deed al zo ge
heimzinnig, die lachte maar en speelde
blijkbaar onder één hoedje.
Het waren moeilijke dagen geweest
voor Frits. Hij moest zich dwingen, op
school alle aandacht bij zijn werk te be
palen en gelukkig nam dat werk hem
juist in deze dagen zeer in beslag. Zelfs
de vrije Woensdagmiddag had hij moe
ten opofferen voor een repetitie met zijn
koorklas, en die middag juist gaf hem
zijn evenwicht weer enigermate terug.
Want met zijn jongens kon hij, zoals
hij wel eens schertsend zei, de maan van
Hierna ging men over tot stem
ming: 15 stemmen werden uitge
bracht, hiervan waren er 7 blanco
en 1 ongeldig. De overige stemmen
waren als volgt verdeeld:
J. Jansen 8, C. P. Snoeren 6;
Chr. Hendriks 6; J. A. Vloemans 6;
Jos van Lier 7; J. W. van Noije 6;
Jos van Gastel 1; A. Dekkers 1; J.
P. Ligtvoet 1; W. Ligtenberg 1, zo
dat de eerste zes gekozen waren.
Het voorstel tot het voeren van
een rechtsgeding deed de heer Sins
vragen of er geen andere middelen
waren om de zaak in het reine te
brengen, maar de voorzitter onder
brak hem met er op te wijzen dat
alleen het rechtsgeding hier ter
sprake was.
De heer de Cock, als lid van de
woningcommissie, wees er op dat
de eigenaar toen hij het pand kocht,
kon weten dat hij het risico liep
dat het gevorderd zou worden. De
commissie had het gedaan om aan
het gezin Grootswagers een betere
behuizing te geven. Hij was er voor
om het rechtsgeding door te zetten.
De heer Sins -verlangde stemming
en de uitslag hiervan was dat het
voorstel met 12 stemmen tegen 1
(van de heer Sins) met twee ont
houdingen van de heren Mallens en
Grootswagers werd aangenomen.
De volgende voorstellen, waar
voor we verwijzen naar de prae-
adviezen, die wij publiceerden in
een van onze vorige nummers, wer
den alle zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen, terwijl 't laatste
voorstel tot verkoop van een huis
aan de Dongenseweg aan de heer
van Valderen de heer Grootswagers
deed voorstellen, van gemeente
wege een bloemenmand te brengen
als de nieuwe eigenaar zijn zaak
zou openen.
RONDVRAAG.
De heer Beerens, die als eerste
van de gelegenheid tot vragenstel
len gebruik maakte, wees op het
bouwcomplex in de Mgr. Völker-
straat, dat geheel voor de straat
jeugd open lag.
Het gemeentebestuur, antwoordde
de voorzitter, had dezelfde opmer
king al doen toekomen aan de di
recteur van gemeentewerken.
De heer Elshout, die vroeg hoe
ve! woningen er gereed gekomen
waren in de jaren 1950, '51 en '52
zou op deze vraag een schriftelijk
antwoord krijgen.
De heer v. d. Lee wees op de
zeer slechte toestand van de weg
waaraan hij woonde; de weg en de
percelen daarlangs stonden volko
men onder water omdat de buizen
onder de weg volkomen kapot wa
ren geploegd. Hij zag de oplossing
in het graven van greppels en slo
ten langs die weg, De voorzitter gaf
als oorzaak hiervan aan de erg
vroeg ingetreden winter, hij zou er
niettemin direct naar laten kijken.
Op een vraag van de heer v. Noye
de hemel plukken. Frits was geliefd bij
zijn leerlingen en vooral z'n koorklas
droeg hem op de handen.
Sietske was, na die ene avond, wel
hartelijk en gezellig, maar toch klopte er
iets niet. En zij, anders1 zo huiselijk, was
juist deze dagen dikwijls weg.
Gisteravond nog had ze hem alleen
thuis laten zitten. Ze ging met Brederode
naar een concert, zei ze.
En hij moest op de baby passen, want
mevrouw Lauers, die anders meestal
thuis was, was nu ook uit. Het leek wel
of er een complot tegen hem gesmeed
werdi
Op de piano stond het klavieruittrek
sel van de cantate, die deze avond ge
zongen werd. I
Heb jij daaruit gespeeld? vroeg
hij verwonderd aan Sietske.
Wat dacht je dan? had ze ge
antwoord. Ik moet toch weten wat jij
morgenavond dirigeert?
Nu zat ze in de zaal, maar hij Wist
haar, zoeven bij zijn binnenkomen, niet
gezien. s i i
Maar toen het koor en orkest wacht
ten op het beginteken, maakte hij zijn
karakteristieke gebaar, als schoof hij de
zorgen uit zijn hoofd weg, en hief de
dirigeerstok.
Reeds na het eerste nummer was het
applaus hartelijk. Maar naarmate het
programma vorderde won 't san kracht.
antwoordde de voorzitter, dat het
kampeerterrein gelegen was tussen
twee percelen bestemd voor defen
siedoeleinden. Men zou in overleg
treden met de betreffende instan
ties, of het terrein nog als kampeer
gelegenheid dienst kon blijven
doen.
De heer van Noye informeerde
voorts nog hoe het zat met de
Kloosterstraat; maar de in orde-
brenging stagneerde, omdat de
PNEM de gemeente de kosten voor
het ondergrondsmaken van het net
wilde laten dragen.
Tenslotte betuigde de heer de
Cock zijn waardering voor de voort
varendheid van de voorzitter,
waarmee hij een hulpcommissie had
ingesteld, zodat de evacué's aan
stonds in de gemeente konden
worden opgenomen.
Maar de voorzitter verwees deze
waardering voor 100 naar het
dames-comité, dat zich hiervoor zo
uitzonderlijk had beijverd en naar
alle inwoners die zich hadden in
gezet.
Dit was het laatste wat in deze
belangrijke vergadering ter sprake
kwam.
BRUNEEL—PLATTNER
WONNEN DE ANTWERPSE
ZESDAAGSE.
De laatste uren van de Antwerp
se zesdaagse stonden er telkens
andere ploegen aan de kop. Dit
kwam voornamelijk omdat een
aantal firma's nog eens extra in
de buidel had getast en een pre
mie van 13.500 francs op de jury
tafel werd gedeponeerd voor het
koppel dat om half tien aan de
leiding stond. Toen begonnen de
„groten" zich te weren. Schulte
Peters, GillenRijckaert en Bru-
neel-Plattner worstelden zich
naar voren, maar zij hadden zwaar
verzet van KobletVon Bueren te
overwinnen. Enfin, de zaak draai
de hierop uit, dat SchultePeters
toen met één ronde voorsprong
aan de leiding lagen. De laatste
jaren was het zo, dat de ploeg die
een u(ur voor het einde de leiding
had, ook de zesdaagse won. Deze
keer ging het echter anders. Er
volgde nog een sensationele slot
scène. Halverwege het sprintuur
gingen Bruneel en Plattner aan de
haal. Schulte—Peters begonnen
natuurlijk stevig te achtervolgen,
maar toen gingen ook v. Steenber
genOckers en GillenRijckaert
zich met de zaak bemoeien. Bru
neelPlattner kwamen op gelijke
hoogte met SchultePeters en
wonnen de zesdaagse wegens hun
hoger aantal punten.
De eindstand luidt 1. Bruneel
Puattner (Belg.-Zwits.) 544 pnt.;
2. Schulte—Peters (Ned.) 181 pnt.;
op een ronde: 3. ForliniTerruzi
(Frankr.-It.) 380 pnt.; 4. Koblet
von Bueren (Zwits.); 5. Muller
Hörmann (D|uitsl.) 144 pnt.; op 2
ronden 6. van VlietAcou (Ned.-
Belg.) 341 pnt.; 7. van Steenber
genOckers (Belg.) 197 pnt.; op
3 ronden: 8. BuylOllivier (Belg.)
140 pnt.
En toen de pauze aanbrak, kwam er een
ovatie, die Frits noodzaakte op zijn
schreden terug te keren en dankbaar ,te
buigen voor die hulde. Hij liep naar de
concertmeester, drukte hem de hand en
weer dreunde het applaus,
Het gaat bést meneer Terlaer,
zei de violist maar 't zwaarste komt
nog. Hij knipte met de ogen in vrien
delijke verstandhouding. Maar dat
komt óók goed... aan ons zal het niet
liggen.
Nee, dacht Frits 1aan het
orkest zou het niet liggen. En ook niet
aan het koor. [Wat hadden ze gezon
gen vanavond. 'Een prachtkoor was het.
Trots doorgloeide zijn borst als hij er
aan dacht en een gevoel van dankbaar
heid tegenover zijn oude vriend Brede
rode.
Hij spoedde zich naar de solistenka
mer. Daar zat niemand. Alleen Lannooy
was aanwezig.
Waar zijn de solisten?
Lk weet het niet verklaarde die
achtenswaardige man en het leek wel of
hij wat met zijn houding verlegen was
[(Slot volgt).