Waalwijkse en Langs Courant Wijde Wereld I 1 3-e doo-dkou Bij Stalin's dood Meedogenloos baande hij zich een weg naar de dictatuur UIT DE PRINSES WILHELMINA MAANDAG 9 MAART 1953 Uitgever Waal wij kse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 76e JAARGANG No. 20 Abonnement 18 cent per week 2.33 per kwartaal ƒ2.60 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief BureauxGROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878. SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL TEL. 2121 TELEGR.-ADRES„ECHO" richt oproep tot de gehele vrije wereld BREDA—ZEVENBERGEN EN LANGSTRAAT-ZEVENBERGEN. Zelden heeft een overlij densbericht zo de gemoe deren der gehele wereld bevolking bezig gehouden althans het geval is, nu in de nacht van Donderaag op Vrijdag het bericht de Vrije Wereld bereikte dat Stalin, de dictator van het Rode Rusland, de leider van de geweldige Sovjet beweging, was overleden. Dagenlang heeft de wereld in spanning verkeerd om trent zijn toestand sinds Woensdag in de vroege morgen het bericht van zijn beroerte de wereld in werd gezonden en velen vonden in de mededelingen en in bepaalde feiten aan leiding, vaak als zekerheid, te veronderstellen, dat Sta lin, de 73-jarige rode dic tator, reeds gestorven zou zijn. Het is mogelijk na tuurlijk, maar men weet dit (nog) niet met zeker heid; het is ook van zo wei nig belang, wanneer men daarnaast zich de vraag stelt, wat zal er nu gebeu ren? In Rusland? In de satelietlanden? In China? In Korea? In de gehele wereld? Zal de geschiedenis zich weer herhalen? En zal er weer een mee dogenloos mens zich ten koste van vele mensenlevens de twij- - de Kremlin-heerschappij? felachtige zekerheid veroveren van ALS STALIN MAAR 'NS DOOD IS,... Hoe vaak zouden dergelijke woorden niet geuit zijn in de Vrije Wereld en gedacht in het „democratische" Rusland en al die andere staten die niet in iure maar toch ongetwijfeld de facto behoren tot de Unie van Socialistische Sovjet Republieken, hetgeen in wer kelijkheid betekent: kreunen onder een genadeloze dictatuur, beangst zijn, ieder ogenblik, voor een transport naar Sibe- rië, voor de verschrikking van een con centratiekamp. En bijna evenvele malen zal op deze woorden: Als Stalin maar 'ns dood is..., de opmerking gevolgd zijn: Och dan ko men er wel weer anderen, en misschien wordt het dan nog erger... Misschien wordt het dan nog erger nog meer onrust in de wereld, nog gro tere dreiging, meer deportaties, meer concentratie-kampen, meer monsterpro cessen, meer vervolging van het christen dom, meer stille liquidaties, meer ellende, meer leed, meer honger, meer kou... Want langs deze weg is ook Stalin gestegen naar het duizelingwekkende hoogtepunt van zijn macht; meedogenloos heeft hij zich een weg gebaand naar de dictatuur, meedogenloos heeft hij al zijn oude makkers van de revolutie uit de weg geruimd, tot hij nagenoeg geheel eenzaam was, in het Kremlin waar iedereen iedereen wantrouwt, waar ieder een iedereen bespioneert. In, een klein dorpje in de republiek Georgië is is Joseph Wissarionowitsj Djoegachvili in het jaar 1879 geboren, als zoon van een arme schoenmaker... EX-SEMINARIST. De enige mogelijkheid voor de eer zuchtige moeder om haar Joseph wat meer ontwikkeling bij te brengen, dan de overige jongelieden van het dorpje, was, hem na zijn lagere schooljaren te laten gaan naar het seminarie als (lees: onder het mom van) priesterstudent. Hij kwam op dit seminarie, zoals zoveel andere se minaries kleine broeinesten van het anarchisme, in aanraking met een clan destine afdeling van de Marxistische be weging en op dat seminarie reeds heeft hij zich de theorieën van Marx, van En gels. van Lasalle, en anderen eigen ge maakt. i Toen hij 20 jaar was is hij van het seminarie gejaagd en toen kon hij zich geheel gaan wijden aan de zaak van de revolutie. In Tiflis werd hij al spoedig een der meest vooraanstaande figuren van de Revolutionaire Arbeiderspartij; in alle opzichten zette hij zich in voor het grote doel en herhaaldelijk vestigde hij de aandacht van de politie op zich. Vaak werd hij gevangen genomen, maar even vaak weer ontvluchtte hij; ook Si berië zag hem meermalen de slavenar beid verrichten op de wrede ijsvelden. Toen het in 1903 in Rusland tot een scheuring kwam tussen de Mensjewieken (degenen die langs de weg van overleg en plooibaarheid hun doel wilden berei ken) en de Bolsjewieken (zij die niet verdraagzaam wilden zijn en desnoods met geweld hun revolutie te weeg wil den brengen) zag men onder de gelede ren der laatsten naast de grote Lenin ook kameraad Koba, zoals Joseph Stalin genoemd werd. In dat jaar kwam het eerste contact tussen Lenin en Stalin tot stand, schriftelijk nog slechts: enkele ja ren later ontmoetten de twee elkaar ge regeld op grote partijcongressen in bin nen. en in buitenland. Op het partijcongres te Praag in 1912 toen de éne nieuwe Bolsjewistische partij werd opgericht, werd Stalin gekozen in het Centraal comité: groot was zijn ac tiviteit en steeds meer ging Lenin zijn kwaliteiten inzien. Vier jaren heeft Sta lin toen nog in Siberië doorgebracht, tot 1917 het jaar van de grote revolutie, toen Lenin en Stalin in Petrograd i(later heiligde; hij sloot overeenkomsten en verdragen met wie en wanneer het hem goed docht, hij verbrak dit alles weer als hij dit voordelig oordeelde. Daarnaast streefde hij er naar een soort Stalin-cultus in het leven te roe pen; meer dan levensgroot verscheen zijn beeltenis in 's lands vergaderzalen en op de congressen die zijn brave volgelingen organiseerden waar ook ter wereld; en dichters bezongen zijn lof en vonden in het zien van zijn „edel gelaat" de groot ste vreugde en schilders en beeldhou wers vonden in hem het model voor al hun werken; en geen roman kon ge schreven worden, of Stalin of een van zijn instellingen of „idealen" was het onderwerp van het boek. Wij kunnen ons dat zo moeilijk alle maal voorstellen; wij herinneren ons het nationaal-socialisme en hoe dat Hitier verheerlijkte, maar het Russische com munisme gaat nog veel verder en maak te van IStalin zijn afgod. En deze dwaze heldenverering en de voortdurende drei ging van de Gepeoe en het shcrikbeeld Siberië brachten het volk tot geweldige offers, tot een alles geven voor het heil van de staat en voor de vordering van de revolutie. En Stalin decreteerde en trachtte de bezetenheid die hem gevangen hield over te dragen ook op anderen; en Stalin was een en al bezorgdheid, om aan de macht te blijven, een en al wantrouwen tegenover iedereen; en zijn oude kamera den uit de tijd van de revolutie, ver dwenen op een enkele na allemaal en nieuwe mensen kwamen naast hem staan, tot ook zij weer verdwenen; en verder moest zijn blik zich richten, over al die uitgestrektheid van het grote rijk, waar niet iedereen tevredén was, waar niet iedereen zich schikte in het strenge gareel van het vijf-jarenplan. In West-Europa werden de landen binnen zijn invloed sfeer getrokken en zijn colonnes infil treerden ook de „kapitalistische" landen om daar de revolutie voor te bereiden. Hij was de man die het meeste personeel in dienst had, personeel dat vorstelijk werd beloond met goud en met een ge- zondheidsreis naar het Kremlin. Wij kunnen veel vertellen en veel schrijven over deze figuur, die, zoals de Zweedse president verklaarde, door mil- lioenen mensen werd vereerd en door anderen werd verafschuwd en gevreesd, maar die niemand1 onverschillig bleef, we kunnen veel schrijven, maar nooit zullen wij er in slagen hem geheel te schetsen gelijk hij werkelijk is geweest: Joseph Wissarionowitsj Djoegachvilli; nooit zullen wij er in slagen te peilen wat daar leefde achter die koude ogen, zo als wij er ook niet in zullen slagen te weten alles wat er rond deze figuur, die meer dan welke gestalte ook in de eeu wen bepalend is geweest voor de we. reldtoestand, is gebeurd. Er is een ijzeren gordijn opgetrokken en wat daarachter gebeurt blijft voor de vrije mens grotendeels een raadsel; Oost- Europa is een geheimzinnige ondoor dringbaarheid geworden, echter, niet on. toegankelijk voor de dood. Stalin is aan deze wet van alle leven niet ontkomen; de dood heeft een periode in de wereldgeschiedenis afgesloten die van zeer grote betekenis is geweest, die onnoemelijk veel leed heeft gebracht. En wat er nu zal gaan gebeuren?. Er is niemand nog die op deze vraag, kan antwoorden. Leningrad) de strijd tegen het Tsaren- dom, tegen het grootgrondbezit, het ka pitaal etc. aanbonden; Lenin verdeelde haastig het land van de grootgrondbe zitters onder de arme en de kleine boe ren; zo wist hij zich te handhaven, met het gevolg dat hij ook een nieuwe rege ring kon formeren, waarin Stalin Volks commissaris voor de nationale minderhe den was. DE WEG NAAR OMHOOG. En vanaf dat moment is Stalins stre ven geweest, steeds hoger te klimmen in de partij en in de landsregering. Eerst in de partij, waar de naaste medewerker van Lenin, Leon Trotski, stelselmatig door hem opzij werd geschoven; Stalin legde een „dossier" van hem aan, zoals van zovele anderen, Stalin nestelde zich zo goed op zijn post van secretaris-gene raal van de partij, dat niemand in staat zou blijken hem in zijn streven te be lemmeren. En toen in 1924 Lenin stierf, die Sta lin een van de minst aangewezen mensen achtte om hem op te volgen, waren de naaste medewerkers van Lenin te ver rast, maar Stalin greep aanstonds zijn kans, en zoals hij bij de geweldige be grafenisplechtigheid van Lenin vooraan liep, zou hij steeds vooraan staan en de maatregelen die hij getroffen had waren van dien aard, dat niemand in staat bleek hem van zijn hoge plaats te ver drijven. Geleidelijk aan werd Trotski al le macht ontnomen, na enkele jaren, waarin hij voortdurend door de politie werd in de gaten gehouden, verbande Stalin hem tenslotte buiten Rusland en bevreesd voor zijn grote aanhang stuur de hij van tijd tot tijd moordenaars op hem af; pas in 1940 slaagde men er in Trotski, in de eerste jaren van het com munisme, de grote theoreticus en de be kwame hulp van Lenin, in Mexico te vermoorden. En Joseph Djoechagvilli ging zich voortaan „de man van staal" noemen en hij was ook een man van het hardste staal toen hij voortging de gedachte van de revolutie uit te werken en dat bete kende voor hem ook het doen verdwij nen van de naaste medewerkers die te machtig werden, dat betekende uit de weg ruimen wie en wat hem kon hinde ren, zoals de koelakken uit de Oekraine, de theoretici die speciaal zijn buitenland se politiek bestreden, dat betekende Ge peoe en concentratiekampen, dat beteken de levenslange dwangarbeid in Siberië, kortom dat betekende ook een satanische dictatuur, een meedogenloos zich om hoog werken ten koste van de anderen. En hij bond de strijd aan tegen de gods dienst en liet de kerken sluiten en hun bedienaren verbannen. Alles wat gezegd en geschreven werd kwam onder een glasharde censuur. Alles wat gebeurde, alles wat werd geproduceerd, alles wat op het land werd verbouwd, alles wat werd gedacht en gezegd, alles, alles moest in het teken staan van de grote Sovjet-gedachte, alles, alles moest ge richt zijn op het grote doel van de com munistische revolutie. En er werden vijf jaren-plannen gesmeed, en de industrie werd een machtig apparaat, de arbei ders moesten dure eden zweren (zoals ook Vrijdagmorgen toen het overlijden van Maarschalk Stalin bekend werd) dat zij al hun krachten zouden aanwenden tot intensivering van de productie, en het leger werd gesmeed tot een keten van weergaloos getrainde en uitmuntend be wapende divisies. STALIN EEN AFGOD. In 1903 had Stalin gekozen voor de meedogenloosheid, de hardheid, het ge weld desnoods, heel zijn leven is de ijzeren consequentie van deze keuze ge weest; zijn politiek ten opzichte van het buitenland gaf ook zeer duidelijk te ken nen hoe bij hem het doel de middelen Haast zo onverwac.at mogelijk is het Russische staatshooci, Joseph Stalin, Donderdag overleden, althans volgens de cffc'éle mededelingtn uit Moskou. Het doet er trouwens heel weinig toe of Sta lin al dan niet een paar dagen eerder dood was en men het volk op deze schok heeft willen voorbereiden, hoofdzaak is dat Stalin onlangs is ooer.edcn. M-tn moet dit even goed tot zich laten doordringen om te beseffen wat het be tekent. De man die sinds 30 jaar de hoogste functie in de Russische commu nistische partij, die van s ecretaris-gene- rc,ai, uitoefende, is niet me eiDoor de. ze functie kon hij de toporganen van de Sovjet-Unie beheersen, uaardoor de macht over het hele staatsapparaat in handen krijgen en een terreur uitoefenen die baar weerga in de wereldgeschiede nis ii'et heeft. Is het niet overbodig zich de vraag te stellen alsof die wel hele maal op rekening van Stalin mag wor den geschreven? Door zonder pardon zijn tegenstanders uit de weg te ruimen is hij aan de macht gekomen en heeft hij het systeem gevestigd waarvan de ter reur een uitvloeisel was. Waaraan on. middellijk de vraag kan worden vastge koppeld hoe het dan met dit systeem moet gaan nu de grote en serke man dood is. Een groot staatsman, noemde de se- cretaris-generaal van de Verenigde Na ties, Tryge Lie, maarschalk Stalin toen hij zijn dood vernam. En de voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, de Canadees Lester Pearson, zei dat Stalin een van de staats lieden was die de stichting van de Orga nisatie der Verenigde Naties hadden mogelijk gemaakt. Allemaal tot uw dienst, het is een heel mooi principe om over de doden niets dan goed te verteL len, maar de eerlijkheid zou in het ge drang komen als men er niet op wees dat het ook Stalin is geweest die een soepele werking van diezelfde organisa tie na haar oprichting onmogelijk heeft gemaakt. Een groot staatsman? Jawel, hij heeft ongetwijfeld knappe dingen gedaan en een in zeker opzicht groot werk ver richt, maar tegen een werkelijk groot staatsman zou men graag anders aankij ken dan tegen Stalin. Als staatsman is hij volkomen ontmenselijkt en nog slechts de representant van een systeem. Slechts de dood heeft ook de menselijke kant weer doen uitkomen en duidelijk gemaakt dat ook een door de mensen tot halfgod verheven mens tot stof zal wederkeren. Aan dit onontkoombare feit verandert ook het meest geraffineerde totalitaire systeem niets. Stalins politiek was overeenkomstig de leer die hij aanhing gebaseerd op het streven naar de dictatuur van het pro letariaat, uiteindelijk in de hele wereld. Dit is allemaal wel erg mooi gezegd, maar in de praktijk is dat proletariaat in de Sovjet-Unie veel exclusiever dan het kapitalisme in de Westelijke landen met de Verenigde Staten aan het hoofd. Evenzo heeft het volk in de pleonas tische volksdemocratie heel wat minder in te brengen dan in de gewone demo. cratie. Daarom is het wijzer te kijken naar resultaten dan te luisteren naar leuzen en misschien is een van de meest geraf fineerde streken van Stalins veiligheids, en propagandadiensten geweest zijn men sen te beroven van vergelijkingsmateri, aal en ze valselijk voor te lichten, zowel over het binnenland als over het buiten land. Het is niet zo gemakkelijk het ka rakter van de Sovjetpolitiek zoals die onder Stalin is gevoerd, aan te geven, maar twee van de voornaamste kenmer ken zijn toch wel leugen en geweld, waartoe men telkens opnieuw zijn toe vlucht heeft moeten nemen om het on mogelijke waar te maken, het gewenste in te voeren en het ongewenste op te ruimen en millioenen in de greep te hou den van een systeem dat van een ver keerd beginsel uitgaande gedoemd was onophoudelijk met de waarheid in bot sing te komen. Nu Stalin dood is, zullen zijn opvol gers proberen het niet anders te doen. Wij zeggen opvolgers, omdat niemand weet of het er een of meer zullen zijn en de hele wereld leeft in spanning of en hoe deze aan het bewind zullen ko men. Men kan het zich natuurlijk erg gemakkelijk maken en op historische paralellen wijzend beweren dat nog nooit een dictator regelmatig door een dictator is opgevolgd en daaruit de on dergang van de Sovjetdictatuur voor spellen. Dit is wel het laatste waarop men mag rekenen. Op de eerste plaats zijn historische parallellen nooit strikt bewijzend en bovendien wat meer zegt de Russische dictatuur is geen systeem in opbouw, maar een dat de jaren door zijn deugdelijkheid heeft be wezen en dat een perfecte organisatie vorm heeft. Ook Stalin wist dat hij het eeuwig leven hier op aarde niet had al liet zijn propaganda het zo wel voor komen en als zijn levenswerk hem als zodanig ook maar iets ter harte ging, moet hij ook de kwestie van zijn opvol ging hebben geregeld. Dat wil niet zeg gen dat men er van uit moet gaan dat Stalin zijn opvolger zonder meer aan de macht zal komen. De mogelijkheid niet uitsluitend kan men overwegen dat de opvolging in een dictatuur inderdaad een heel subtiele kwestie is en dat daarbij vooral de naijver die de kopstukken te genover elkaar koesteren een zeer be langrijke rol speelt. Als de partij haar diensten heeft bewezen door de heers- zuchtigen aan de macht te brengen en door als dekmantel te dienen voor de belangenstrijd die zich in de hoogste re gionen afspeelt, is er tenslotte alleen nog maar het recht van de sterkste. Dicta tuur is helemaal een kwestie van per soonlijkheid en wie zal het zeggen of een Molotov dan wel een Malenkov of een Beria de kwaliteiten bezit om als dictator op te treden, of geen van drieën en zal de sterke man ergens uit het on bekende opduiken. Welk commentaar men ook leest en welke speculaties er ook gedaan zijn sinds Stalin van het politieke toneel is verdwenen, steeds moest het laatste woord zijn men weet het niet, alles is mogelijk. Dit is per slot van rekening de enige verstandige conclusie, want er is een ijzeren gordijn en dat beneemt ons de blik op de wereld die er achter ligt. We kennen niet nauwkeurig de toestan. den, de stemmingen, de capaciteiten en verhoudingen tussen de candidaten. We kunnen slechts het een en ander aflei den uit de berichten die de officiële Rus; sische censuur op de wereld loslaat en op de schaarse geruchten die tussen de mazen van het ijzeren gordijn doorsijpe len. Op hun betrouwbaarheid kunnen noch de officiële berichten noch de ge ruchten getoetst worden. Eén ding is zekerniet het Russische volk zal te beslissen hebben door wie het wenst ge regeerd te worden, maar de sterke man zal de macht grijpen en voor de rest kan men slechts afwachten. Ook over de buitenlandse politiek van de Sovjet-Unie zonder Stalin zijn al spe culaties gemaakt. In sommige politieke kringen vreest men een agressievere Rus sische politiek, die een ernstiger gevaar zou vormen voor een derde wereldoor log. Men ziet in Stalin de man die met zo min mogelijk geruis zijn overwinnin gen wilde maken tegenover een jongere Geest van verbroedering leve voort. H.K.H. Prinses Wilhelmina heeft omtrent een initiatief ter verwe zenlijking van de gedachten in de rede van H. M. de Koningin, op 8 Februari j.l. geuit, naar aanleiding van de waterramp die ons vader land teisterde, de navolgende op roep tot de vrije wereld gericht „Van heler harte sluit ik mij aan bij de woorden van onze Koningin na de ramp van de nacht van 31 Januari op 1 Februari gesproken tot haar volk, woorden van mede leven en troost, woorden die haar bewondering weergaven voor wat door onze naamloze helden werd gedaan en voor de zelfopoffering, waartoe zovelen bereid waren. Zij wees op de eensgezindheid, die als bij overrompeling zich weer liet gelden. Het is naar aanleiding van deze eensgezindheid, gewekt door deze ramp, waarvan de zwaarste slag op Nederland neerkwam, dat ik mij richt tot de gehele vrije we reld. Broeders buiten en binnen onze grenzen. Toen resultaten van menselijk vernuft het onheil van de waters nood niet konden keren, stonden wij geconfronteerd met onze eigen machteloosheid. Diep bewogen door de nood, hebt gij meteen gehoor gegeven aan het grote gebod van Christus: „Hebt uw naaste lief als uzelve". Toen is in de harten het beginpunt gelegd voor een ver broedering der mensheid. Wij er voeren toen de kracht, tevens de bevrijding die er uitgaat van het gevolg aan dit gebod. Tegenover deze kracht schrompelen vrees en wantrouwen ineen, verdwijnt zelfs haat. Deze geest, waarvan de genezen de werking door ons heen is ge gaan, kan niets of niemand ons meer ontroven: noch mens noch maatschappij, noch ramp noch chaos. Laten wij in die geest van verbroedering ons vertrouwen stel len en daarin voortbouwen vóór de toekomst. Nu richt ik mij in het bjjzonder tob allen in Europa, die zich vrij kunnen uiten. Doeltreffend christendom. Toen onze dijken bezweken, hebt gij gevoeld: hier wordt een stuk Europese kust overspoeld, en met terdaad een Eïuropees saamhorigr heidsbesef getoond. Dit was doel treffend Christendom, ireëel (toe gepast op reële nood. De 'eenheid in Hem, Die werkt en bouwt aan onze toekomst en Die met ons is en bij ons is, werd een feit. Bouwt het verrijzende Europa op, de ogen ge richt op deze hoge eenheid: maakt er het cement van, dat mensen en volken samenbindt. U allen die dit leest, nodig ik uit, indien deze ge dachten bij U weerklank vindt, daarvan te doen blijken, opdat wij elkaar leren kennen. Ik ben er ze ker van, dat allen bij wie deze ge zindheid leeft, haar in daden bege ren om te zetten. Wij reiken elkaar de hand en verwelkomen elk ini tiatief dat op deze grondslag reeds is opgebloeid of nog zal ontluiken. En nu allen tezamen met dit ver worven goed op weg, de toekomst in. Volgen wij Hem, 'Wiens stem vanuit onze verbondenheid tot ons spreekt. Wilhelmina, Prinses der Nederlanden. Verzocht wordt betuigingen van instemming te zenden aan de se cretarie van H. K. H. Prinses Wil helmina, afdeling reacties oproep, paleis „Het Loo", Apeldoorn. generatie die doortastender en daardoor ook gevaarlijker zou optreden. Dat de Raad van Ministers, de Raad van de Opperste Sovjet en het Centraal Comité van de Communistische Partij het Rus sische volk in een gezamenlijke verkla ring hebben opgeroepen tot waakzaam heid zegt in dit verband meer dan het verlangen naar vrede dat er in uitge sproken wordt, want de Sovjetvrede nu is ongetwijfeld minder verkieslijk als de Pax Romana 19 eeuwen geleden. En het is niet te verwachten dat ze onder nieu. we heersers van karakter verandert. Eisenhower van zijn kant heeft ver klaard dat zijn aanbod om Stalin halver wege WashingtonMoskou te ontmoe ten evenzeer van kracht blijft voor diens opvolger. Al houdt de president dus het been flink stijf tegenover de Sovjets, hij blijft getuigen van zijn wil om de pro blemen die Oost en West gescheiden houden, te bespreken. Ondertussen staan wij nu voor niet minder grote raadsels dan voor de dood van Stalin. Algemeen wordt verwacht dat er iets zal gebeuren, maar men heeft er geen idee van wat het zal zijn. In ieder geval, als Stalin de invloed had die naar buiten scheen, kan zijn plotse linge dood bijna niet zonder repercus sies blijven in binnen- en buitenland. Moge God inmiddels zijn ziel genadig zijn. i Dit artikel werd geschreven toen omtrent Malenkof's benoeming nog niets bekend was. RUSSISCHE MIG-STRAALJAGER LANDT OP DEENS VLIEGVELD. Donderdagmorgen is op het Deense eiland Bornholm een Russische MIG. straaljager geland. Het toestel, een van de nieuwste types, een MIG-50, dat eerst enige tijd om het eiland had gecirkeld, maakte een keurige landing op het vlieg veld Roenne op dit eiland. De piloot van de straaljager, een 23-jarige Poolse jacht- vlieger, wiens naam niet bekend werd gemaakt, heeft aan de Deense autoritei, ten om politiek asyl gevraagd. De toe gangen tot het vliegveld werden onmid dellijk na de landing van de MIG afge zet, het vliegtuig zelf werd onder zeer strenge militaire bewaking gesteld. Hij zeide niet meer onder dit bewind te kunnen leven. BEKORTING VERBINDING De ANWB deelt mee, dat een ge deelte van de oude rijksweg Breda- Zevenbergschehoek, n.l. het deel tussen Terheyden en de Noordweg, de zijweg naar Langeweg en Ze venbergen, is opengesteld voor ver keer met een maximum asbelasting van 4000 kg. Dit betekent, dat de verbinding Breda-Zevenbergen, die via Leur plaats vond, thans aanzienlijk is bekort, terwijl ook de verbinding tussen de Langstraat en Zevenber gen en Omgeving, inplaats van via Breda en Leur, weer via Made en Wagenberg kan geschieden. Het weggedeelte tussen Made en Wagenberg is echter zelf nog on berijdbaar, zodat een omweg over Hoge Zwaluwe noodzakelijk is. Voor het berijden van het thans opengestelde weggedeelte is geen vergunning vereist, aldus de A.N. W.B. Ook is nu geen vergunning meer nodig voor het resterende weggedeelte tussen de Noordweg en Zevenbergschehoek, dat voor alle verkeer is opengesteld. HOEVEEL RADIOLUISTE RAARS TELT NEDERLAND? Het aantal aangegeven radio-ont vangtoestellen in Nederland be droeg per 1 Maart 1953 1.753.201 tegen 1.738.895 op 1 Februari. Op 1 Februari waren er 487.875 aansluitingen op het Rijksradiodis- tribuüenet tegen 488.115 op 1 Jan. KIND BIJ HET SPELEN VERDRONKEN. In de Voorstraatshaven te Dordrecht is de 4-jarige A. K. uit de H.H. Suys- straat, die daar met een vriendje op een vlotje speelde, toen hij op een paal wil de stappen, in het water gevallen en verdronken. Drie kwartier later heeft men zijn lijk opgehaald. SLACHTOFFERS WATERSNOOD. Aantal geregistreerden gestegen tot 1751 Naar men van het Informatiebureau van het Nederlandse Rode Kruis ver- i neemt, is het bij dit bureau op 4 Maart I geregistreerde aantal slachtoffers geste gen tot 1751. Het aantal geregistreerde doden die geborgen of geïdentificeerd zijn bedraagt 690, 't aantal geregistreerde vermisten 1061. EEN DODE EN EEN ERNSTIG GEWONDE bij mijninstorting in Eygelshoven. Een instorting op de 378 meter-ver dieping van de mijn „Laura" in Eygels hoven heeft Woensdagmiddag de mees- terhouwer M. uit Chèvremont het leven gekost, terwijl de hulphouwer J. uit Eygelshoven ernstig gewond naar het ziekenhuis in Heerlen moest worden ver voerd. Bij de instorting werden beide mijn werkers onder het vallend gesteente be dolven. ROOFOVERVAL OP EEN BOERENLEENBANK. Ruim 10,000 gulden gestolen. Twee gemaskerde mannen heb ben in de afgelopen nacht 'n roof overval gepleegd op de Boeren leenbank in de kleine Noordbra bantse gemeente Stiphout bij Hel mond. De kassier werd bedreigd met revolvers. De overvallers plunderden de brandkast. Het ge roofde bedrag bedraagt naar schat ting ruim 10.000. Vóór zij het huis verlieten waar schuwden de indringers de heer v. D., dat hij de eerste drie uur de ■politie niet moest waarschuwen. Zou hij dit wel doen, dan zouden zij een handgranaat in de woning werpen. De heer v. D'. zwichtte voor deze bedreiging en waar schuwde eerst zeven uur heden morgen de politie, die onmiddel lijk een onderzoek heeft ingesteld. Tot nu toe ontbreekt elk spoor van de overvallers.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 5