dag VKO©M I>KEE§MAN.\' HET WAPEN woeias fpr^r- prijzen BREEOK Pauwke Schollen won de 3e Ronde van Waspik* 3 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 27 APRIL 1953 3 Hfl ALLEEN GELDIG WOENSDAG 29 APRIL 's-HERTOGENBOSCH TILBURG - HELMOND MARI LIGTVOET werd in deze succesvolle ronde een goede derde. HOOFDSTUK IX. DE HEER SARTORIUS. Rozenkrans, prima gescha keld, in zwart, bleu, 49c SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE BESTELLINGEN WORDEN HIEROP NIET AANGENOMEN rose en wit Zware vistra, kreukherst., in 5 moderne dessins en 4 nieuwe kleurstel- 75 lingen, 80 cm. br. Oogjesluier, prima Q c zachte kwaliteit Damespantoffels met prima witte rubber zolen, -4 95 maten 36-42 Uni lingeriekatoen in de nieuwe voorjaarstinten, prima kwaliteit, 80 QQe cm. br., p. meter Getekend kleed met kruis- en steejsteekdes- sins, zware kwaliteit ka toen, 775 120 x 150 cm. «3 Parapluie, 12-baans, met Paragon baleinen, moder ne ruitdessins, met knop in de kleur van het dessin Onze bekende kristal nylon „Jalousy", 51 gauge, 2-zijdige naad, in moderne kleuren IETS NIEUWS, schildpad koekjes, erg lek- Kf)c ker, 250 gram Sunmaid rozijnen zonder pit, heerlijk zoet, 250 gram Blauw keper overall met overdekte sluiting, borst zak en doorsteekzakken, 3-naalds gestikt, voorgekrompen Grote geïmpregneerde viscose spons met prima genaaide zeem, 98c samen voor Mystèrestukgoed, fijne kwaliteit marquisette met ingeweven banden, ecrukleur, 1 80 cm. 60 breed, per meter Matrasdek, stevig gevuld, zware kwaliteit jute over trek, 1-persoons, C 75 80 x 1 90 cm. 2-persoons, 790 120 x 190 cm. dams Toneel zegt, en zeker, wie Hendrik IV zegt, zegt Ko van Dijk. Hij was de grote drager van het spel, de imposante figuur van de man die voor gek gehou den door iedereen, het maskeradespel der intriganten om hem heen doorziet, een maskeradespel zonder de costumes weliswaar, waarin hij zijn rol speelde, maar meer onecht en meer onwaar dan het leven dat hij leefde, en dat hij zich tot een zekere realiteit had omgebouwd. Het biedt prachtige dramatische mo gelijkheden, wanneer iemand voor gek wordt gehouden en hij is het niet, wan neer iedereen het spel tracht mee te spe len en hij doorziet dat. Men kan zo een prachtige intrigue opbouwen en Piran dello heeft deze mogelijkheden niet on benut gelaten, integendeel. Ook de spelers van Rotterdams To neel hebben de kansen gegrepen en er een groots geheel van gemaakt, een ge heel dat geschraagd wordt door de fi guur van Ko van Dijk, die een prach tige gestalte schiep, die de genezen krankzinnige voor onze ogen heel ver boven de waanzin deed uitgroeien Men wist uitstekend de sfeer te schep pen die de pseudo-Hendrik IV om zich had doen ontstaan, in decor, costume- ring en belichting en de vaardige regie deed zich kennen in uitstekende vond sten. Dit alles was echter slechts hulp middel om het grote talent ivan Ko van Dijk op een voetstuk te plaatsen. Ko van Dijk maakte deze Kunstkring- avond tot een prachtige avond. PETER VAN SAMBEEK KOMT NAAR HOLLAND. Peter van Sambeek, de Drunense schilder, die ook enige tijd in Waal wijk werkte voordat hij naar Ame rika vertrok, zal, zo vernemen wij van zijn familie, op Dinsdag 5 Mei in Nederland aankomen. Dit zal de eerste keer zijn sinds hij naar de nieuwe wereld vertrok. We hebben enige maanden gele den reeds geschreven over deze on dernemende man, die zijn handen in Amerika uit de mouwen stak en die zich daar een goed bestaan op bouwde. Nu rust hij op zijn lauwe ren en heeft hij de tijd en de ge legenheid gevonden met z'n vrouw, die ook van Nederlandse komaf is, hoewel hij haar in Amerika leerde kennen, hun familie in het oude vaderland op te zoeken. Peter v. Sambeek zal gedurende zijn verblijf in Nederland de gast zijn van zijn zuster, Mevr. v. Gel- der-v. Sambeek op het Laageinde te v.m. Baardwijk. En dat hij een welkome gast zal zijn, spreekt wel haast vanzelf; hem zal, zo verzeker de zijn zuster ons, een warme ont vangst ten deel vallen. We heten de Brabantse Ameri kaan van harte welkom en we ho pen dat hij zijn oude vaderland niet zo veranderd zal vinden, dat hij er geen aard meer zou hebben. Maar dat zal wel meevallen. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" VAN 18) Hij hield koppig vast aan zijn eigen ideeën, hij maakte zichzelf wijs dat hij het wel redden zou. Maar de tijden werden slechter, de mensen letten op iedere cent en stelden anderzijds veel hogere ei sen dan voorheen. Met een zucht stond Van Meche- len op. Nou Kors, ik hoop dat we el kaar niet verkeerd begrijpen. Ik kom hier niet om je te manen. Ik kom uit hoofde van de oude relatie en ik zeg je nogmaals als ik je er gens mee helpen kan, zeg 't dan. Ja, dat begrijp ik wel zei Van Vueren, en een ogenblik wer den zijn trekken wat vriendelijker. Ik snap je heel goed. Maar maak je niet ongerust, Van Mechelen. Al les sal reg kom. Nou, dat zullen we dan maar hopen besloot Van Mechelen en schudde zijn gastheer de hand. De groeten aan je dochter, Kors. Achter de deur stond Marian. Ze had alles gehoord. GRAND CIRQUE INTERNATIONAL TRAD OP IN WAALWIJK. Vaak zijn in de geschiedenis van het circus de accenten verlegd van het ene aspect op het andere van dit bonte be drijf. Van het paardenspul, gelijk dat vroeger was, heeft het circus zich ont wikkeld naar het „gemengde bedrijf", waarin behalve het paard en zijn dres seur, ook andere artisten de aandacht voor zich kwam opeisen; dan was het weer de clownerie die meer dan nor male aandacht genoot, dan weer het show-element, enz. Het Cirque Internationale, zoals dat Donderdag en Vrijdag in Waalwijk op het Vredesplein optrad legde de accen ten op de paardendressuur en op ver schillende vormen van acrobatiek; en over het algemeen met goed succes, want de tent was nagenoeg gevuld en het publiek genoot kennelijk. Toch is er een duidelijke voorkeur van het publiek te merken voor de meer spectaculaire, de meer sensationele num mers, zoals het optreden van acrobaten op de grond of in de nok, van jongleurs en. cascadeurs, van trampolin-artisten en kunstwielrijders. De paardennummers hebben veel van hun aantrekkelijkheid voor de meeste mensen verloren; men is er wel door geamuseerd, ze horen nu eenmaal bij het Circus, maar ze brengen lang niet zo enthousiast de handen op elkaar, als Miss die en die met haar „adembenemendetoeren boven in het circus of als mister zus en zo die zijn schitterende kolven in een warrelende vaart boven zijn hoofd laat bewegen. Hoewel het Grand Cirque Internatio nal zeer goede specimina liet zien van dressuur, was het optreden der paarden over het algemeen toch zeer eenzijdig, terwijl de dieren als zodanig ook niet in alle geval onze bewondering wegdroe gen. Hiernaast moesten wij echter be wondering hebben voor een zeer goed gereden Pas des deux en vlot werkende en goed rijdende Jockey-troupe, terwijl ook het optreden der zeer jeugdige Joset- te Boltini erg lieftallig was. Wanneer we nog een opmerking mo gen maken, dan is het deze, dat er wel erg weinig tijd gereserveerd was voor de clownerie; wat zij echter te zien ga ven was, hoewel lang niet origineel, toch zeer het aanzien waard en de toeschou- weds vermaakten zich er heel goed mee. Het meest geslaagd vonden wij en met ons blijkbaar heel de tent, het optreden van het Lopez' Trio, als tempo-jong leurs en later onder de naam van Judy, Jeny en José Balaguer, als cascadeurs. Dit nummer werd zeer aantrekkelijk, zeer handig en meer een prachtige vaart gebracht. Dan was er nog een keurig afgerichte hond, goed gedresseerde vermakelijke bruine beren en een kunstige Trampolin- act en nog diverse andere circurnum- mers die, ondanks de enkele opmerkingen die wij maakten, toch het gehele pro gramma zeer aanfrekkelijk deden zijn. NIEUWE INSTRUMENTEN VOOR ST. CRISPIJN. Gistermiddag werden in zaal „Thalia" de nieuwe instrumenten van de hamonie „St. Crispijn'' die aangeschaft konden worden dank zij de grote medewerking van de Waalwijkse bevolking tentoonge steld. Het was beslist de moeite waard er eens een kijkje te gaan nemen, want de pracht van instrumenten was een lust voor liet oog en het hart van de leden van „St. Cris pijn" moet wel ópen zijn gegaan, toen ze hun nieuwe bezetting daar zo zagen uitgestald 31 stuks van gerenommeerde merken, die ga randeren dat ze niet alleen blin ken, maar ook zullen klinken als „St. Crispijn" uittrekt om Waal wijk te danken. Velen kwamen ze bezichtigen en onder hen zagen wij de burgemeester, de gemeente secretaris en bestuursleden van Waalwijks Belang, Natuurlijk was ook het bestuur van de harmonie aanwezig en na de tentoonstelling reikte voorzitter Smolders de nieu we instrumenten aan de leden uit. Hij deelde daarbij mee dat de har monie weer verschillende nieuwe leden had aangetrokken. Onmiddellijk keurden verschil lenden hun instrument en wij hoorden verschillende goedkeu rende geluiden, wat dus de beste hoop geeft. AGENDA. Woensdag 29 April 8 uur repe titie dames en heren „Oefening cn Vermaak" in de R.K. Gilden bond. Zaterdag 2 Mei 8 uur repetitie dames en heren „Oefening en Ver maak" in de R.K. Gildenbond. Zondag 3 Mei 12 uur repetitie mannenkoor in De Twee Kolom men. BLOESEMBERICHT BETUWE. Pruimen, alle soorten volop in bloei. Zwarte en vroege kersen met rijke bloei. Meikersenbloesem, momenteel half geopend, wordt met de dag voller en mooier. Stoofperen in rijk stralend witte bloesemtooi. Andere peren zijn aan 't opengaan. Appelbloesem nog gesloten. De Betuwe staat nu in volle bloesempracht. Arnhem, April '53. Pauwke Schollen, de taaie Tilburgse renner, heeft zich in de 3e Ronde van Waspik onbetwist de sterkste renner getoond. Toen er 20 ronden gereden waren en Snijders en Driessen meer en meer een voorsprong kregen op het peloton dat toen al sterk was ge dund, sprong hij weg, geassisteerd door Cantineau; samen zetten zij een felle achtervolging in, en toen Cantineau enkele ronden later kwam te vallen, zette Pauwke moederziel alleen zijn jacht op de twee uitlopers voort, hij sprong er op, maar dat niet alleen, hij was het ook die in de kopgroep, die later tot 9 renners zou aangroeien, waaronder de Waalwijker Mari Ligtvoet die zeer tac tisch reed, de lakens uitdeelde, die het voornaamste kopwerk deed en die tenslotte met zijn club gepoot Verhoeven het juiste ogen blik bepaalde waarop hij zich gereed kon maken voor de eind strijd die door hem, met een halve lengte van zijn makker ge wonnen werd. Deze 3e Ronde van Waspik was in alle opzichten een groot suc ces. ER WERD UITSTEKEND GEREDEN. Niet alleen uif sportief oogpunt werd deze wedstrijd een groot suc ces, want er is uitstekend en zeer strijdlustig gereden, maar ook de organisatie als zodanig bleek in zeer goede handen te zijn, terwijl ook 't aantal bezoekers erg groot was. Men schat het op 6 a 7000 mensen. Om 1 uur startten de ongeveer 110 nieuwelingen voor hun 30 ron den. Van deze interessante strijd was de uitslag: 1. J. v. Oosterhout, Oudenbosch 2. H. v. Bastelaar, Rotterdam 3. H. Rutten, Den Bosch 4. W. Rijnvos, Standaardbuiten 5. D. Danen, Oud-Gastel 6. A. v. d. Linden, Tilburg. Toen om pl.m. 3 uur het start schot voor de amateurs klonk, na dat burgemeester Couwenberg de renners en de organisatoren alle succes had toegewenst, verschenen er ongeveer 120 renners aan de start. Hoe gauw zou hun aantal ge slonken zijn! Want reeds direct werd er een hoog tempo ingezet en geen ogen blik eigenlijk hebben de renners, die op deze stralende Zondagmid dag er zin in hadden, het tempo laten verslappen. Het was na ongeveer 14 ronden dat Snijders uit Zwanenburg en Driessen uit Terheyden er in slaag den zich los te werken van 't reeds sterk gedunde en erg uit elkaar ge trokken peloton, waarin wat broei de, want we zagen daar renners als Tini Wolfs, Mari Ligtvoet, Paay- mans, Verstraete, Cantineau en Schollen om er maar enkelen te noemen, die allen stuk voor stuk goed zijn voor een aardig brokje vuurwerk en die menige venijnige demarrage in hun benen hebben zitten. Het waren dan de laatste twee, Schollen en Cantineau, die, nadat een poging van Jantje Konings was mislukt, in de 21e ronde alles op haren en snaren zetten en er van door stoven; zij slaagden er in steeds meer en meer op de twee koplopers in te lopen. Ondertussen kwam er in het peloton ook steeds meer wrijving; we zagen Paaymans, Ligtvoet en Wolfs in de voorste ge lederen strijden, maar vooralsnog zagen zij geen kans weg te komen, of achtten zij het tijdstip nog niet gunstig. In de 27e ronde kwam Cantineau te vallen, toen een verzorger zich hoogst onverantwoord op het par- cours begaf; Pauwke Schollen zag zich toen voor de moeilijke taak ge plaatst alleen de achtervolging door te zetten; en hij zette door, venijnig maar volkomen soepel draaiend, tot hij na enkele ronden zijn krachttoer beloond zag en samen met Driessen en Snijders, heus niet het zware werk schuwend, verder ging in het zelfde strakke hoge tempo. Toen begonnen Wolfs, Verhoeven en Kuys aan de achtervolging, steeds verder liepen zij op de kop groep van 3, waarin Driessen even moest lossen, maar tenslotte met dè tanden op elkaar toch bij kon blij ven, en, terwijl enkele seconden achter hen Mari Ligtvoet zich van de grote groep had losgemaakt en met enkele andere renners een fel le achtervolging inzette. Veertig ronden waren er reeds gereden, nog een kleine dertig ren ners waren in deze uiterst snelle wedstrijd de renners gebleven die mee konden komen, toen de twee eerste groepen samensmolten en Wolfs, Verhoeven, Kuys, Driessen, Snijders en niet te vergeten Schol len in gesloten formatie aan de kop gingen, Piet van Heusden de man met de grote naam in deze strijd, toonde zich al heel weinig strijd lustig en een zeer middelmatige wegrenner; na de 41e ronde zagen we hem dan ook niet meer langs komen. Mari Ligtvoet en Jantje Konings sleurden een groepje van renners steeds verder naar voren; met grote snelheden ging het over het prach tige parcours, waarvan het gedeelte langs het Zuiderafwateringskanaal een goede zeef bleek, waar de min dere broeders de strijd opgaven of achter raakten. Steeds meer liepen de vier ren ners: Ligtvoet, Konings, Granser en Den Ouden op de kopgroep in, daar achter volgde moederziel alleen Wies v. Dongen die een dappere wedstrijd reed en dan het tot een klein groepje zwoegende renners geslonken peloton. Na 48 ronden moest Driessen zich uit de kopgroep terug laten vallen op de tweede groep en heel gauw stevende ook deze hem voorbij, zodat hij met v. Dongen toen zo goed en zo kwaad als dat ging trachtte te volgen. In de 51e ronde kon Mari Ligt voet zijn groep bij de koplopers voegen; zijn achtervolging had een prachtig resultaat opgeleverd. En voort ging het in die groep, geen moment verslapte het tempo, geen moment verloren de groten elkaar uit het oog. Het was volkomen dui delijk toen dat uit deze groep de overwinnaar te voorschijn zou ko men. Wie dat zou zijn? Het zou tot de 55e ronde duren voordat met enige zekerheid het antwoord gegeven kon worden. Toen sprongen de twee mannen van „Peijnenburg" uit Til burg, Pauwke Schollen en G. Ver hoeve, prachtig samenwerkend weg en het elkaar erg dwars zittend ove rig gedeelte van de groep had op deze uitdaging geen antwoord. Steeds meer verwijderden zich de twee van de kopgroep; nog 5 ron den, nog 4, nog 3, nog 2, maar nog feteeds geen antwoord van de groep van vijf. Toen, het kon geen langer uitstel meer dulden, toen sprong Mari Ligtvoet prachtig weg, hij vloog over het gruis van de verraderlijke weg langs het kanaal en hij bleek zijn ogenblik juist gekozen te heb ben en zijn sprong ver genoeg te hebben uitgemeten, want geen der rivalen kon de keurige demarrage 'van de Waalwijkse amateur verhin deren. In een korte, maar zeer felle eind sprint klopte Pauwke Schollen Ver hoeven, Mari Ligtvoet had door zijn intelligent rijden geen gevaar voor zijn mooie derde plaats te duchten. De einduitslag was dus: 1. Pauwke Schollen 2. G. Verhoeven, beiden uit Tilburg 3. Mari Ligtvoet, Waalwijk 4. Gramser, uit Siebengewald, die de sprint van het pelotonnetje won 5. Jantje Konings uit Breda 6. W. Snijders uit Zwanenburg 7. J. Kuys uit Den Bosch 8. Tini Wolfs uit Vlijmen 9. K. Pirard, uit Breda 10. A. v. Dongen, uit Breda 11. J. Driessen, uit Terheijden 12. Verstraete, uit Breda 13. Geluk, uit Rotterdam 14. P. Emmen, Raamsdonksveer 15. de Veer, uit Den Bosch. Burgemeester Couwenberg had 't volste recht de wedstrijd fair en eerlijk te noemen, toen hij de win naar de beker en de bloemen over handigde. In alle opzichten is deze derde Ronde van Waspik geslaagd en het talrijke publiek heeft kunnen ge nieten van een hoogstaande, boeien de strijd. Ze stond daar met de handen in elkaar gedrukt, vrees in haar ogen. Wat bezielde vader? Was hij wer kelijk ziende blind? Haar hart vol zorg ging ze naar de keuken. En ze bedacht verdrie tig, dat ze over al deze dingen niet met Harm durfde praten. Wat ging het hèm aan, wanneer Het Wapen naar de kelder ging De heer Sartorius, de rijke In- dischgast, een van de „oude garde" in „Het Wapen", had zijn ogen niet in zijn zak. Dat was een van de re denen waardoor hij thans op 'n gro te villa van zijn rente kon leven. Er werden vreemde dingen gefluis terd over het verleden van de heer Sartorius, maar niemand wist het rechte van hem. In ieder geval was er op zijn levensmaatstaf, sinds hij in Breeck woonde, niets aan te mer ken. Hij leefde op zijn villa met een huishoudster, 'n eerbaar jong meis je van twee en vijftig, een keuken meid, een werkster, een knecht en een chauffeur. Soms verdween hij voor een paar dagen, een paar we ken soms, en kwam dan weer „bo ven water". Nooit vertelde hij uit zijn privé leven, hij liet liever de anderen praten. Maar zijn zwarte ogen gingen rusteloos rond en hij had dan ook gemerkt, hoe het er in de zaak van Van Vueren voorstond. En op een avond, dat Korstiaan helemaal alleen achter zijn tapkast stond en staarde in de verte, waar de helle, gekleurde lichten van de concurrent schenen door de bomen van het plein en af en toe flarden dansmuziek uit het restaurant hun weg vonden tot in de stille gelag kamer van Het Wapen van Breeck, kwam de heer Sartorius binnen. Korstiaan was zo in gedachten ver diept, dat hij zijn bezoeker pas op merkte, toen deze vlak voor hem stond. Hij schrok er van, maar her stelde zich terstond. In gedachten? stelde de heer Sartorius meer vast dan dat hij het vroeg. En geen prettige, denk ik zo. Waarom denkt u dat? Kor stiaan Van Vueren had zijn mas ker weer voor, schermde met zijn bezoeker, vastbesloten niemand toe te laten in de zwarte kamer van zijn eigen zorgen. Laten we elkaar geen mietje noemen Sartorius glimlachte, waardoor zijn witte tanden bloot kwamen en zijn donker gezicht met het zwarte snorretje een roofdieren- trek kreeg ik weet wat ik zie, Van Vueren. Je houdt je groot, daar heb je gelijk in. Maar mij beduvel je niet. Je zit aan de grond, man. Het zal niet zo heel lang meer du ren, of de boel gaat aan de paal. Let op mijn woorden. Korstiaan's gezicht bleef onbewo gen, maar zijn hart kromp samen. De bezoeker had als een chirurg 't scherpe ontleedmes gehanteerd en hem precies geraakt op zijn meest kwetsbare plek. Ik kom met je praten ging Sartorius verder niet hier asje blieft. Kunnen we niet ergens We kunnen even in de huiska mer gaan zei Korstiaan aarze lend, toonloos. Hij was zijn zeker heid kwijt, hij voelde zich reeds een vreemde in zijn eigen huis. Hij ging de bezoeker voor. Marian zat te lezen. Ze sprong op. Sartorius nam haar op van 't hoofd tot de voeten, met een blik die haar deed kleuren. Ze had op slag een hekel aan hem. Ha, daar hebben we de mooie Marian groette hij familiair in ieder geval heb je een knappe doch ter, Van Vueren. Dag meneer zei Marian koeltjes. Vader, ik let wel even op de zaak. En ze glipte meteen naar buiten. Sartorius keek haar na. Gaat u zitten, meneer Sartori us zei Van Vueren koel, bijna vij andig. En zeg wat u op uw hart hebt. Ik heb niet zoveel op m'n hart als jij stelde Sartorius zakelijk vast. Maar ik heb meer op de bank dan jij. Van Vueren keek hem verbaasd aan, een dikke rimpel groefde zich op zijn voorhoofd. Sartorius wuifde afwerend met de hand. Maak je niet kwaad. Ik maak geen smoesjes, vertel geen verhaal tjes. Ik zeg het misschien 'n beetje cru, maar ik houd van recht door zee. En ik meen het goed met je. Ik wil je uit de narigheid helpen. Ik ben hier stamgast, ik wil de kroeg niet aan een ander zien gaan. Daar is geen sprake van ant woordde Van Vueren hooghartig. Zo erg is het ook weer niet. Ik heb tekort aan contant geld, ik zit met betalingsmoeilijkheden, maar zo erg als u veronderstelt is 't niet. Hij wist dat hij onwaarheid sprak maar hij kon het niet over zijn hart verkrijgen deze man opening van zaken te geven. Zoveel te beter stemde Sar torius opgeruimd toe, maar om zijn mond speelde een koud glimlachje. Kan ik je met vijf mille helpen? Voor mij is het een krats, voor jou is het misschien een overbrugging naar betere tijden. Ik vind het heel aardig van u antwoordde Korstiaan. Een ge voel van reusachtige opluchting streed met een diep wortelschietend wantrouwen. Wat bezielde Sarto rius? Hij zag er niet bepaald als 'n edele mensenvriend uit. Waarom wilde deze man hem helpen Ik vind het aardig, zeg ik al herhaalde Korstiaan. Maar heus, meneer Sartorius, ik zal het wel redden. M'n leveranciers Het slechtste wat een zaken man kan doen, is onder z'n leveran cier te gaan zitten stelde Sarto rius vast. Dan ben je geen vrij man meer. Dan maakt je leveran cier de dienst uit en levert je wat hij kwijt wii zijn. Dat weet je net zo goed als ik. Maar waarom wilt u. Omdat ik een oude vent ben, die zich grillen kan veroorloven legde Sartorius uit ik ben ge wend aan deze zaak, aan mijn hoek je, aan jou, aan alles hier, en ik wil op mij nleeftijd geen veranderingen meer. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 3