dag
VKO©M I>KEE§MAN.\'
HET WAPEN
woeias
fpr^r-
prijzen
BREEOK
Pauwke Schollen won de 3e Ronde van Waspik*
3
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 27 APRIL 1953
3
Hfl
ALLEEN GELDIG
WOENSDAG 29 APRIL
's-HERTOGENBOSCH
TILBURG - HELMOND
MARI LIGTVOET werd in deze
succesvolle ronde een goede derde.
HOOFDSTUK IX.
DE HEER SARTORIUS.
Rozenkrans, prima gescha
keld, in zwart, bleu, 49c
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE
BESTELLINGEN WORDEN HIEROP
NIET AANGENOMEN
rose en wit
Zware vistra, kreukherst.,
in 5 moderne dessins en 4
nieuwe kleurstel- 75
lingen, 80 cm. br.
Oogjesluier, prima Q c
zachte kwaliteit
Damespantoffels
met prima witte rubber
zolen, -4 95
maten 36-42
Uni lingeriekatoen in de
nieuwe voorjaarstinten,
prima kwaliteit, 80 QQe
cm. br., p. meter
Getekend kleed met
kruis- en steejsteekdes-
sins, zware kwaliteit ka
toen, 775
120 x 150 cm. «3
Parapluie, 12-baans, met
Paragon baleinen, moder
ne ruitdessins, met knop
in de kleur van
het dessin
Onze bekende kristal
nylon „Jalousy", 51
gauge, 2-zijdige naad,
in moderne
kleuren
IETS NIEUWS, schildpad
koekjes, erg lek- Kf)c
ker, 250 gram
Sunmaid rozijnen zonder
pit, heerlijk zoet,
250 gram
Blauw keper overall met
overdekte sluiting, borst
zak en doorsteekzakken,
3-naalds gestikt,
voorgekrompen
Grote geïmpregneerde
viscose spons met prima
genaaide zeem, 98c
samen voor
Mystèrestukgoed, fijne
kwaliteit marquisette met
ingeweven banden,
ecrukleur, 1 80 cm. 60
breed, per meter
Matrasdek, stevig gevuld,
zware kwaliteit jute over
trek, 1-persoons, C 75
80 x 1 90 cm.
2-persoons, 790
120 x 190 cm.
dams Toneel zegt, en zeker, wie Hendrik
IV zegt, zegt Ko van Dijk. Hij was de
grote drager van het spel, de imposante
figuur van de man die voor gek gehou
den door iedereen, het maskeradespel
der intriganten om hem heen doorziet,
een maskeradespel zonder de costumes
weliswaar, waarin hij zijn rol speelde,
maar meer onecht en meer onwaar dan
het leven dat hij leefde, en dat hij zich
tot een zekere realiteit had omgebouwd.
Het biedt prachtige dramatische mo
gelijkheden, wanneer iemand voor gek
wordt gehouden en hij is het niet, wan
neer iedereen het spel tracht mee te spe
len en hij doorziet dat. Men kan zo een
prachtige intrigue opbouwen en Piran
dello heeft deze mogelijkheden niet on
benut gelaten, integendeel.
Ook de spelers van Rotterdams To
neel hebben de kansen gegrepen en er
een groots geheel van gemaakt, een ge
heel dat geschraagd wordt door de fi
guur van Ko van Dijk, die een prach
tige gestalte schiep, die de genezen
krankzinnige voor onze ogen heel ver
boven de waanzin deed uitgroeien
Men wist uitstekend de sfeer te schep
pen die de pseudo-Hendrik IV om zich
had doen ontstaan, in decor, costume-
ring en belichting en de vaardige regie
deed zich kennen in uitstekende vond
sten.
Dit alles was echter slechts hulp
middel om het grote talent ivan Ko
van Dijk op een voetstuk te plaatsen.
Ko van Dijk maakte deze Kunstkring-
avond tot een prachtige avond.
PETER VAN SAMBEEK
KOMT NAAR HOLLAND.
Peter van Sambeek, de Drunense
schilder, die ook enige tijd in Waal
wijk werkte voordat hij naar Ame
rika vertrok, zal, zo vernemen wij
van zijn familie, op Dinsdag 5 Mei
in Nederland aankomen. Dit zal de
eerste keer zijn sinds hij naar de
nieuwe wereld vertrok.
We hebben enige maanden gele
den reeds geschreven over deze on
dernemende man, die zijn handen
in Amerika uit de mouwen stak en
die zich daar een goed bestaan op
bouwde. Nu rust hij op zijn lauwe
ren en heeft hij de tijd en de ge
legenheid gevonden met z'n vrouw,
die ook van Nederlandse komaf is,
hoewel hij haar in Amerika leerde
kennen, hun familie in het oude
vaderland op te zoeken.
Peter v. Sambeek zal gedurende
zijn verblijf in Nederland de gast
zijn van zijn zuster, Mevr. v. Gel-
der-v. Sambeek op het Laageinde
te v.m. Baardwijk. En dat hij een
welkome gast zal zijn, spreekt wel
haast vanzelf; hem zal, zo verzeker
de zijn zuster ons, een warme ont
vangst ten deel vallen.
We heten de Brabantse Ameri
kaan van harte welkom en we ho
pen dat hij zijn oude vaderland niet
zo veranderd zal vinden, dat hij er
geen aard meer zou hebben. Maar
dat zal wel meevallen.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
VAN
18)
Hij hield koppig vast aan zijn
eigen ideeën, hij maakte zichzelf
wijs dat hij het wel redden zou.
Maar de tijden werden slechter,
de mensen letten op iedere cent en
stelden anderzijds veel hogere ei
sen dan voorheen.
Met een zucht stond Van Meche-
len op.
Nou Kors, ik hoop dat we el
kaar niet verkeerd begrijpen. Ik
kom hier niet om je te manen. Ik
kom uit hoofde van de oude relatie
en ik zeg je nogmaals als ik je er
gens mee helpen kan, zeg 't dan.
Ja, dat begrijp ik wel zei
Van Vueren, en een ogenblik wer
den zijn trekken wat vriendelijker.
Ik snap je heel goed. Maar maak
je niet ongerust, Van Mechelen. Al
les sal reg kom.
Nou, dat zullen we dan maar
hopen besloot Van Mechelen en
schudde zijn gastheer de hand.
De groeten aan je dochter, Kors.
Achter de deur stond Marian.
Ze had alles gehoord.
GRAND CIRQUE INTERNATIONAL
TRAD OP IN WAALWIJK.
Vaak zijn in de geschiedenis van het
circus de accenten verlegd van het ene
aspect op het andere van dit bonte be
drijf. Van het paardenspul, gelijk dat
vroeger was, heeft het circus zich ont
wikkeld naar het „gemengde bedrijf",
waarin behalve het paard en zijn dres
seur, ook andere artisten de aandacht
voor zich kwam opeisen; dan was het
weer de clownerie die meer dan nor
male aandacht genoot, dan weer het
show-element, enz.
Het Cirque Internationale, zoals dat
Donderdag en Vrijdag in Waalwijk op
het Vredesplein optrad legde de accen
ten op de paardendressuur en op ver
schillende vormen van acrobatiek; en
over het algemeen met goed succes,
want de tent was nagenoeg gevuld en
het publiek genoot kennelijk.
Toch is er een duidelijke voorkeur
van het publiek te merken voor de meer
spectaculaire, de meer sensationele num
mers, zoals het optreden van acrobaten
op de grond of in de nok, van jongleurs
en. cascadeurs, van trampolin-artisten en
kunstwielrijders. De paardennummers
hebben veel van hun aantrekkelijkheid
voor de meeste mensen verloren; men is
er wel door geamuseerd, ze horen nu
eenmaal bij het Circus, maar ze brengen
lang niet zo enthousiast de handen op
elkaar, als Miss die en die met haar
„adembenemendetoeren boven in het
circus of als mister zus en zo die zijn
schitterende kolven in een warrelende
vaart boven zijn hoofd laat bewegen.
Hoewel het Grand Cirque Internatio
nal zeer goede specimina liet zien van
dressuur, was het optreden der paarden
over het algemeen toch zeer eenzijdig,
terwijl de dieren als zodanig ook niet in
alle geval onze bewondering wegdroe
gen. Hiernaast moesten wij echter be
wondering hebben voor een zeer goed
gereden Pas des deux en vlot werkende
en goed rijdende Jockey-troupe, terwijl
ook het optreden der zeer jeugdige Joset-
te Boltini erg lieftallig was.
Wanneer we nog een opmerking mo
gen maken, dan is het deze, dat er wel
erg weinig tijd gereserveerd was voor
de clownerie; wat zij echter te zien ga
ven was, hoewel lang niet origineel, toch
zeer het aanzien waard en de toeschou-
weds vermaakten zich er heel goed mee.
Het meest geslaagd vonden wij en met
ons blijkbaar heel de tent, het optreden
van het Lopez' Trio, als tempo-jong
leurs en later onder de naam van Judy,
Jeny en José Balaguer, als cascadeurs.
Dit nummer werd zeer aantrekkelijk,
zeer handig en meer een prachtige vaart
gebracht.
Dan was er nog een keurig afgerichte
hond, goed gedresseerde vermakelijke
bruine beren en een kunstige Trampolin-
act en nog diverse andere circurnum-
mers die, ondanks de enkele opmerkingen
die wij maakten, toch het gehele pro
gramma zeer aanfrekkelijk deden zijn.
NIEUWE INSTRUMENTEN VOOR
ST. CRISPIJN.
Gistermiddag werden in zaal
„Thalia" de nieuwe instrumenten
van de hamonie „St. Crispijn'' die
aangeschaft konden worden dank
zij de grote medewerking van de
Waalwijkse bevolking tentoonge
steld.
Het was beslist de moeite waard
er eens een kijkje te gaan nemen,
want de pracht van instrumenten
was een lust voor liet oog en het
hart van de leden van „St. Cris
pijn" moet wel ópen zijn gegaan,
toen ze hun nieuwe bezetting daar
zo zagen uitgestald 31 stuks van
gerenommeerde merken, die ga
randeren dat ze niet alleen blin
ken, maar ook zullen klinken als
„St. Crispijn" uittrekt om Waal
wijk te danken. Velen kwamen ze
bezichtigen en onder hen zagen
wij de burgemeester, de gemeente
secretaris en bestuursleden van
Waalwijks Belang, Natuurlijk was
ook het bestuur van de harmonie
aanwezig en na de tentoonstelling
reikte voorzitter Smolders de nieu
we instrumenten aan de leden uit.
Hij deelde daarbij mee dat de har
monie weer verschillende nieuwe
leden had aangetrokken.
Onmiddellijk keurden verschil
lenden hun instrument en wij
hoorden verschillende goedkeu
rende geluiden, wat dus de beste
hoop geeft.
AGENDA.
Woensdag 29 April 8 uur repe
titie dames en heren „Oefening
cn Vermaak" in de R.K. Gilden
bond.
Zaterdag 2 Mei 8 uur repetitie
dames en heren „Oefening en Ver
maak" in de R.K. Gildenbond.
Zondag 3 Mei 12 uur repetitie
mannenkoor in De Twee Kolom
men.
BLOESEMBERICHT BETUWE.
Pruimen, alle soorten volop in bloei.
Zwarte en vroege kersen met rijke
bloei.
Meikersenbloesem, momenteel half
geopend, wordt met de dag voller
en mooier.
Stoofperen in rijk stralend witte
bloesemtooi.
Andere peren zijn aan 't opengaan.
Appelbloesem nog gesloten.
De Betuwe staat nu in volle
bloesempracht.
Arnhem, April '53.
Pauwke Schollen, de taaie Tilburgse renner, heeft zich in de 3e
Ronde van Waspik onbetwist de sterkste renner getoond. Toen er
20 ronden gereden waren en Snijders en Driessen meer en meer
een voorsprong kregen op het peloton dat toen al sterk was ge
dund, sprong hij weg, geassisteerd door Cantineau; samen zetten
zij een felle achtervolging in, en toen Cantineau enkele ronden
later kwam te vallen, zette Pauwke moederziel alleen zijn jacht
op de twee uitlopers voort, hij sprong er op, maar dat niet alleen,
hij was het ook die in de kopgroep, die later tot 9 renners zou
aangroeien, waaronder de Waalwijker Mari Ligtvoet die zeer tac
tisch reed, de lakens uitdeelde, die het voornaamste kopwerk deed
en die tenslotte met zijn club gepoot Verhoeven het juiste ogen
blik bepaalde waarop hij zich gereed kon maken voor de eind
strijd die door hem, met een halve lengte van zijn makker ge
wonnen werd.
Deze 3e Ronde van Waspik was in alle opzichten een groot suc
ces.
ER WERD UITSTEKEND
GEREDEN.
Niet alleen uif sportief oogpunt
werd deze wedstrijd een groot suc
ces, want er is uitstekend en zeer
strijdlustig gereden, maar ook de
organisatie als zodanig bleek in zeer
goede handen te zijn, terwijl ook 't
aantal bezoekers erg groot was. Men
schat het op 6 a 7000 mensen.
Om 1 uur startten de ongeveer
110 nieuwelingen voor hun 30 ron
den. Van deze interessante strijd
was de uitslag:
1. J. v. Oosterhout, Oudenbosch
2. H. v. Bastelaar, Rotterdam
3. H. Rutten, Den Bosch
4. W. Rijnvos, Standaardbuiten
5. D. Danen, Oud-Gastel
6. A. v. d. Linden, Tilburg.
Toen om pl.m. 3 uur het start
schot voor de amateurs klonk, na
dat burgemeester Couwenberg de
renners en de organisatoren alle
succes had toegewenst, verschenen
er ongeveer 120 renners aan de
start. Hoe gauw zou hun aantal ge
slonken zijn!
Want reeds direct werd er een
hoog tempo ingezet en geen ogen
blik eigenlijk hebben de renners,
die op deze stralende Zondagmid
dag er zin in hadden, het tempo
laten verslappen.
Het was na ongeveer 14 ronden
dat Snijders uit Zwanenburg en
Driessen uit Terheyden er in slaag
den zich los te werken van 't reeds
sterk gedunde en erg uit elkaar ge
trokken peloton, waarin wat broei
de, want we zagen daar renners als
Tini Wolfs, Mari Ligtvoet, Paay-
mans, Verstraete, Cantineau en
Schollen om er maar enkelen te
noemen, die allen stuk voor stuk
goed zijn voor een aardig brokje
vuurwerk en die menige venijnige
demarrage in hun benen hebben
zitten.
Het waren dan de laatste twee,
Schollen en Cantineau, die, nadat
een poging van Jantje Konings was
mislukt, in de 21e ronde alles op
haren en snaren zetten en er van
door stoven; zij slaagden er in
steeds meer en meer op de twee
koplopers in te lopen. Ondertussen
kwam er in het peloton ook steeds
meer wrijving; we zagen Paaymans,
Ligtvoet en Wolfs in de voorste ge
lederen strijden, maar vooralsnog
zagen zij geen kans weg te komen,
of achtten zij het tijdstip nog niet
gunstig.
In de 27e ronde kwam Cantineau
te vallen, toen een verzorger zich
hoogst onverantwoord op het par-
cours begaf; Pauwke Schollen zag
zich toen voor de moeilijke taak ge
plaatst alleen de achtervolging door
te zetten; en hij zette door, venijnig
maar volkomen soepel draaiend, tot
hij na enkele ronden zijn krachttoer
beloond zag en samen met Driessen
en Snijders, heus niet het zware
werk schuwend, verder ging in het
zelfde strakke hoge tempo.
Toen begonnen Wolfs, Verhoeven
en Kuys aan de achtervolging,
steeds verder liepen zij op de kop
groep van 3, waarin Driessen even
moest lossen, maar tenslotte met dè
tanden op elkaar toch bij kon blij
ven, en, terwijl enkele seconden
achter hen Mari Ligtvoet zich van
de grote groep had losgemaakt en
met enkele andere renners een fel
le achtervolging inzette.
Veertig ronden waren er reeds
gereden, nog een kleine dertig ren
ners waren in deze uiterst snelle
wedstrijd de renners gebleven die
mee konden komen, toen de twee
eerste groepen samensmolten en
Wolfs, Verhoeven, Kuys, Driessen,
Snijders en niet te vergeten Schol
len in gesloten formatie aan de kop
gingen, Piet van Heusden de man
met de grote naam in deze strijd,
toonde zich al heel weinig strijd
lustig en een zeer middelmatige
wegrenner; na de 41e ronde zagen
we hem dan ook niet meer langs
komen.
Mari Ligtvoet en Jantje Konings
sleurden een groepje van renners
steeds verder naar voren; met grote
snelheden ging het over het prach
tige parcours, waarvan het gedeelte
langs het Zuiderafwateringskanaal
een goede zeef bleek, waar de min
dere broeders de strijd opgaven of
achter raakten.
Steeds meer liepen de vier ren
ners: Ligtvoet, Konings, Granser en
Den Ouden op de kopgroep in, daar
achter volgde moederziel alleen
Wies v. Dongen die een dappere
wedstrijd reed en dan het tot een
klein groepje zwoegende renners
geslonken peloton. Na 48 ronden
moest Driessen zich uit de kopgroep
terug laten vallen op de tweede
groep en heel gauw stevende ook
deze hem voorbij, zodat hij met v.
Dongen toen zo goed en zo kwaad
als dat ging trachtte te volgen.
In de 51e ronde kon Mari Ligt
voet zijn groep bij de koplopers
voegen; zijn achtervolging had een
prachtig resultaat opgeleverd. En
voort ging het in die groep, geen
moment verslapte het tempo, geen
moment verloren de groten elkaar
uit het oog. Het was volkomen dui
delijk toen dat uit deze groep de
overwinnaar te voorschijn zou ko
men.
Wie dat zou zijn? Het zou tot de
55e ronde duren voordat met enige
zekerheid het antwoord gegeven
kon worden. Toen sprongen de twee
mannen van „Peijnenburg" uit Til
burg, Pauwke Schollen en G. Ver
hoeve, prachtig samenwerkend weg
en het elkaar erg dwars zittend ove
rig gedeelte van de groep had op
deze uitdaging geen antwoord.
Steeds meer verwijderden zich de
twee van de kopgroep; nog 5 ron
den, nog 4, nog 3, nog 2, maar nog
feteeds geen antwoord van de groep
van vijf.
Toen, het kon geen langer uitstel
meer dulden, toen sprong Mari
Ligtvoet prachtig weg, hij vloog
over het gruis van de verraderlijke
weg langs het kanaal en hij bleek
zijn ogenblik juist gekozen te heb
ben en zijn sprong ver genoeg te
hebben uitgemeten, want geen der
rivalen kon de keurige demarrage
'van de Waalwijkse amateur verhin
deren.
In een korte, maar zeer felle eind
sprint klopte Pauwke Schollen Ver
hoeven, Mari Ligtvoet had door zijn
intelligent rijden geen gevaar voor
zijn mooie derde plaats te duchten.
De einduitslag was dus:
1. Pauwke Schollen
2. G. Verhoeven, beiden uit Tilburg
3. Mari Ligtvoet, Waalwijk
4. Gramser, uit Siebengewald, die
de sprint van het pelotonnetje won
5. Jantje Konings uit Breda
6. W. Snijders uit Zwanenburg
7. J. Kuys uit Den Bosch
8. Tini Wolfs uit Vlijmen
9. K. Pirard, uit Breda
10. A. v. Dongen, uit Breda
11. J. Driessen, uit Terheijden
12. Verstraete, uit Breda
13. Geluk, uit Rotterdam
14. P. Emmen, Raamsdonksveer
15. de Veer, uit Den Bosch.
Burgemeester Couwenberg had 't
volste recht de wedstrijd fair en
eerlijk te noemen, toen hij de win
naar de beker en de bloemen over
handigde.
In alle opzichten is deze derde
Ronde van Waspik geslaagd en het
talrijke publiek heeft kunnen ge
nieten van een hoogstaande, boeien
de strijd.
Ze stond daar met de handen in
elkaar gedrukt, vrees in haar ogen.
Wat bezielde vader? Was hij wer
kelijk ziende blind?
Haar hart vol zorg ging ze naar
de keuken. En ze bedacht verdrie
tig, dat ze over al deze dingen niet
met Harm durfde praten. Wat ging
het hèm aan, wanneer Het Wapen
naar de kelder ging
De heer Sartorius, de rijke In-
dischgast, een van de „oude garde"
in „Het Wapen", had zijn ogen niet
in zijn zak. Dat was een van de re
denen waardoor hij thans op 'n gro
te villa van zijn rente kon leven.
Er werden vreemde dingen gefluis
terd over het verleden van de heer
Sartorius, maar niemand wist het
rechte van hem. In ieder geval was
er op zijn levensmaatstaf, sinds hij
in Breeck woonde, niets aan te mer
ken. Hij leefde op zijn villa met een
huishoudster, 'n eerbaar jong meis
je van twee en vijftig, een keuken
meid, een werkster, een knecht en
een chauffeur. Soms verdween hij
voor een paar dagen, een paar we
ken soms, en kwam dan weer „bo
ven water". Nooit vertelde hij uit
zijn privé leven, hij liet liever de
anderen praten. Maar zijn zwarte
ogen gingen rusteloos rond en hij
had dan ook gemerkt, hoe het er in
de zaak van Van Vueren voorstond.
En op een avond, dat Korstiaan
helemaal alleen achter zijn tapkast
stond en staarde in de verte, waar
de helle, gekleurde lichten van de
concurrent schenen door de bomen
van het plein en af en toe flarden
dansmuziek uit het restaurant hun
weg vonden tot in de stille gelag
kamer van Het Wapen van Breeck,
kwam de heer Sartorius binnen.
Korstiaan was zo in gedachten ver
diept, dat hij zijn bezoeker pas op
merkte, toen deze vlak voor hem
stond. Hij schrok er van, maar her
stelde zich terstond.
In gedachten? stelde de heer
Sartorius meer vast dan dat hij het
vroeg. En geen prettige, denk
ik zo.
Waarom denkt u dat? Kor
stiaan Van Vueren had zijn mas
ker weer voor, schermde met zijn
bezoeker, vastbesloten niemand toe
te laten in de zwarte kamer van
zijn eigen zorgen.
Laten we elkaar geen mietje
noemen Sartorius glimlachte,
waardoor zijn witte tanden bloot
kwamen en zijn donker gezicht met
het zwarte snorretje een roofdieren-
trek kreeg ik weet wat ik zie,
Van Vueren. Je houdt je groot, daar
heb je gelijk in. Maar mij beduvel
je niet. Je zit aan de grond, man.
Het zal niet zo heel lang meer du
ren, of de boel gaat aan de paal.
Let op mijn woorden.
Korstiaan's gezicht bleef onbewo
gen, maar zijn hart kromp samen.
De bezoeker had als een chirurg 't
scherpe ontleedmes gehanteerd en
hem precies geraakt op zijn meest
kwetsbare plek.
Ik kom met je praten ging
Sartorius verder niet hier asje
blieft. Kunnen we niet ergens
We kunnen even in de huiska
mer gaan zei Korstiaan aarze
lend, toonloos. Hij was zijn zeker
heid kwijt, hij voelde zich reeds een
vreemde in zijn eigen huis. Hij ging
de bezoeker voor.
Marian zat te lezen. Ze sprong op.
Sartorius nam haar op van 't hoofd
tot de voeten, met een blik die haar
deed kleuren. Ze had op slag een
hekel aan hem.
Ha, daar hebben we de mooie
Marian groette hij familiair in
ieder geval heb je een knappe doch
ter, Van Vueren.
Dag meneer zei Marian
koeltjes. Vader, ik let wel even
op de zaak. En ze glipte meteen
naar buiten. Sartorius keek haar na.
Gaat u zitten, meneer Sartori
us zei Van Vueren koel, bijna vij
andig. En zeg wat u op uw hart
hebt.
Ik heb niet zoveel op m'n hart
als jij stelde Sartorius zakelijk
vast. Maar ik heb meer op de
bank dan jij.
Van Vueren keek hem verbaasd
aan, een dikke rimpel groefde zich
op zijn voorhoofd. Sartorius wuifde
afwerend met de hand.
Maak je niet kwaad. Ik maak
geen smoesjes, vertel geen verhaal
tjes. Ik zeg het misschien 'n beetje
cru, maar ik houd van recht door
zee. En ik meen het goed met je. Ik
wil je uit de narigheid helpen. Ik
ben hier stamgast, ik wil de kroeg
niet aan een ander zien gaan.
Daar is geen sprake van ant
woordde Van Vueren hooghartig.
Zo erg is het ook weer niet. Ik
heb tekort aan contant geld, ik zit
met betalingsmoeilijkheden, maar
zo erg als u veronderstelt is 't niet.
Hij wist dat hij onwaarheid sprak
maar hij kon het niet over zijn hart
verkrijgen deze man opening van
zaken te geven.
Zoveel te beter stemde Sar
torius opgeruimd toe, maar om zijn
mond speelde een koud glimlachje.
Kan ik je met vijf mille helpen?
Voor mij is het een krats, voor jou
is het misschien een overbrugging
naar betere tijden.
Ik vind het heel aardig van u
antwoordde Korstiaan. Een ge
voel van reusachtige opluchting
streed met een diep wortelschietend
wantrouwen. Wat bezielde Sarto
rius? Hij zag er niet bepaald als 'n
edele mensenvriend uit. Waarom
wilde deze man hem helpen
Ik vind het aardig, zeg ik al
herhaalde Korstiaan. Maar heus,
meneer Sartorius, ik zal het wel
redden. M'n leveranciers
Het slechtste wat een zaken
man kan doen, is onder z'n leveran
cier te gaan zitten stelde Sarto
rius vast. Dan ben je geen vrij
man meer. Dan maakt je leveran
cier de dienst uit en levert je wat
hij kwijt wii zijn. Dat weet je net
zo goed als ik.
Maar waarom wilt u.
Omdat ik een oude vent ben,
die zich grillen kan veroorloven
legde Sartorius uit ik ben ge
wend aan deze zaak, aan mijn hoek
je, aan jou, aan alles hier, en ik wil
op mij nleeftijd geen veranderingen
meer. (Wordt vervolgd).