Waalwijkse en Langst Courant Waalwijks Gemeenteraad De MATER AMABILIS-SCH00L maakt het Meisje rijker Dc massamoord in Kenya Verschrikkingen der Mau Mau-terreur Oe Begroting alsnog sluitend, zonder hulp der reserve DE HEER VAN SETERS STELT, NA FELLE REACTIE Z'N ZETEL NIET BESCHIKBAAR. PATER ADAM SPRAK OP OUDERSAVQND MAANDAG 11 MEI 1953 Uitgever Waal wij kse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 76e JAARGANG No. 38 Abonnement 18 cent per week 2.3B per kwartaal 2.60 franco p. p. Advertentieprij» 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 OPGERICHT 1878. SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL TEL. 2121 TELEGR.-ADRES„ECHO" Het was helemaal aan het eind van de vergadering die de raad van Waalwijk Vrijdagavond hield, dat de voorzitter kon meedelen dat men van de Minister van Financiën het bericht had ontvan gen, dat de gemeente een uitkering op basis van de ondernemers belasting kreeg tot een bedrag van 266.988.78, zodat met dit be drag het verschil in de begroti ng ad 235.000.dat uit de ge meentelijke reserve was aangevuld, was genivelleerd. De gemeen telijke begroting 1953 kan dus zonder meer sluitend worden ge noemd. U begrijpt dat deze mededeling de raadsleden zeer wel kom was. Welkomer waarschijnlijk dan 't zeer persoonlijke woord van de heer v. Seters, in een repliek op een mededeling van de fractie voorzitter der K.V.P. VAN SETERS STELT ZETEL NIET VACANT. Eiij de ingekomen stukken vroeg de heer Meys het woord: bij hem, als voorzitter van de K.V.P.-fractie, was een schrijven van het afde lingsbestuur der K.V.P. te Waalwijk ingekomen, waarin werd meege deeld dat de heer v. Seters om de daad die hij stelde na de groslijst stemming geroyeerd was als lid van de K.V.P. (Zoals bekend, kwam de heer v. Seters na de groslij ststem-- ming van de K.V.P., op welke lijst hij geen verkiesbare plaats innam, met een eigen lijst uit, hoewel hij zich schriftelijk bereid had ver klaard zich candidaat te stellen voor de K.V.P.; dit is in strijd met het afdelingsreglement. Dientengevolge kon dhr v. Seters ook niet meer be schouwd worden als deel uit te ma ken van de K.V.P.-raadsfractie. De heer Meys verklaarde dat hij het alsnog zeer op prijs zou stellen wanneer de heer v. Seters zijn ze tel voor de duur van de lopende zittingsperiode ter beschikking zou stellen van de K.V.P., zoals hem ook reeds door het afdelingsbestuur was verzocht. De heer v. Seters antwoordde hierop dat hij zijn zetel niet be schikbaar stelde, hij was door de in woners van Waalwijk voor deze hele zittingsperiode gekozen. Hij was het niet eens met de sa menstelling van de K.V.P.-groslijst, die gewijzigd was zonder dat hier het volledige bestuur in was ge kend. Bovendien was dit gebeurd op advies van de fractievoorzitter van de K.V.P., zonder dat deze de overige leden der fractie hierin had gekend. Hij noemde het een schande voor Waalwijk, dat er zo met de gros lijst was gemanoevreefd ten koste van de arbeiders. Hij was op advies van de arbei ders met een eigen lijst uitgekomen opdat de katholieke arbeiders ten minste één vertegenwoordiger in de raad zouden hebben. Men zou hem op deze manier naar een andere partij dwingen, als hij niet zo principiëel katholiek was. Er was zeer ondergronds ge werkt. Toen werd de heer v. Seters zeer persoonlijk tegen een lid. van de jongeren-afdeling der K.V.P.; als dat de jongeren van de K.V.P. wa ren, dan wist hij niet waar dat naar toe moest. Het was, aldus wethouder Smol ders, juist wanneer er op gewezen werd hoe spijtig het was dat er zo weinig arbeiders op de K.V.P.-gros- lijst stonden. Maar de heer v. Se ters moest zich niet aanmatigen dat hij alleen de arbeiders vertegen woordigde. Wethouder Smolders vond het droevig dat de heer v. Se ters met dergelijke argumenten zijn onjuiste daad moest motiveren. De heer Meys verklaarde dat hij alleen maar mee wilde delen wat hij mee te delen had, en dat hij hier verder niets over wilde zeggen. De heer v. Seters echter niet; die verhief zijn stem om op een nogal luidruchtige manier nogmaals te agiteren, zodat de voorzitter zeer wijselijk de discussie sloot. Nadat agenda-punt drie aan de orde was gesteld en behoudens een kleine vraag van de heer Meys zon der meer werd vastgesteld, besprak men een aanvulling op de tarieven van het gemeentelijk zwembad. Op een opmerking van de heer Duyve- laar betreffende de formulering van een bepaald artikel, antwoordde de voorzitter dat hierin reeds in de verordening was voorzien. De heer Meys stelde de vraag of het tarief voor de toeschouwers al leen gold bij bepaalde gelegenhe den, zoals zwemwedstrijden, of dat dit altijd van kracht was, ook wan neer ouders bijvoorbeeld hun kin deren begeleidden. Was dit laatste het geval, dan achtte hij het tarief van 0.20 voor volwassenen en 0.10 voor kinderen per keer toch wel een beetje te hoog. Ook de heer Brouwer was deze mening toegedaan. De afstand naar het zwembad was nogal groot, er zouden ouders zijn die zich moreel verplicht voelden hun kinderen te vergezellen. Voorts informeerde hij naar de mogelijkheid van een reductie voor minvermogenden. De voorzitter antwoordde dat het tarief inderdaad gold voor een een malig bezoek; er was slechts een gering aantal bezoekers t.o.v. van het aantal zwemmers. Maar B. en W. zouden eerst eens kijken hoe 't hele geval liep, om enige ervaring op te doen. Mocht het nodig blijken, dan zou men eventueel met nadere voorstellen komen. De minvermogenden, aldus de voorzitter de heer Brouwer beant woordend, konden zich bij voorko mende gelegenheden het beste wen den tot de betreffende afdeling dér secretarie. WEDEROM MASSALE DOORLICHTING. Toen het punt aan de orde werd gesteld om de Waalwijkse bevolking wederom in haar geheel te doen doorlichten, achtte de heer Brou wer dit zeer verheugend. De uit slag van het vorige bevolkings-on- derzoek moest een stimulans zijn om de aandacht voor dit onderzoek toch zeker niet te laten verslappen. Hij verklaarde zeer enthousiast over dit voorstel te zijn en adviseerde de raad zich eenparig achter dit voorstel te stellen in het belang van de volksgezondheid. De heer v Seters wees op be paalde moeilijkheden betreffende de bijdrage. Het bedrag kon teveel zijn, vooral voor de grote gezinnen en waar ligt de grens, vroeg hij, wanneer men reductie ging geven. Het was de vorige keer gebeurd dat er gezinnen waren die niet hoefden te betalen omdat zij aanvankelijk weigerden zich te laten onderzoe ken, terwijl zij het even goed kon den als een ander. De heer Kemperman ontzenuwde reeds het bezwaar van de heer v. Seters waar het de grote gezinnen betrof. Immers de kinderen bene den 12 jaar werden niet onderzocht en waren er dan nog veel boven de 12 jaar in een gezin, dan zouden deze practisch allemaal toch reeds verdienen. De heer Kemperman sprak ook de hoop uit dat dit on derzoek het begin zou vormen tot onderzoekingen naar andere volks ziekten, zoals rheuma en kanker. In antwoord op de heer v. Seters zei de voorzitter dat het maatschap pelijk niveau in de gemeente Waal wijk zeker niet lager lag dan in welke andere gemeente. De richtlijnen ter bepaling van een eventuele reductie zouden door B. en W. worden vastgesteld; maar deze zouden zeker geen punt van marchanderen zijn. Hij onderstreepte nog eens de te genwerping van de heer Kemper man tegen de opmerking van dhr. v, Seters. De heer Brouwer hoopte dat ook de bedrijven dit keer weer hun steun zouden geven, zodat de ver lichting in de bijdrage nog groter zou zijn. De heer v. Seters vroeg, wat doet men met degenen die niet be talen willen? Niet doorlichten na tuurlijk. Het onderzoek zou, dus niet volledig zijn. Maar hierop antwoordde de heer Verdoorn dat de gemeente de inwo ners in de gelegenheid stelde op billijke voorwaarden aan het on derzoek deel te nemen. Als er en kelen waren die hiervan geen ge bruik wilden maken, dan namen zij de verantwoording op zich; men behoefde deze er dan niet met de haren bij te slepen. In antwoord op de opmerking van de heer Brouwer zei de voor zitter dat de meeste grote bedrij ven zelf hun personeel lieten door. lichten, de situatie was dus enigs zins gewijzigd vergeleken bij het vorige onderzoek. Tegen de heer v. Seters zei de voorzitter dal hij bezwaren maak te die er niet waren. De regeling die door het gemeentebestuur ge troffen werd, zou afgestemd zijn op de financiële draagkracht der betrokkenen. Voorts was de voor zitter het geheel eens met de heer Ver doorn. Hierna ging de raad zonder hoofdelijke stemming met 't voor stel accoord. In de commissie van toezicht op het schoolverzuim werd met grote meerderheid van stemmen gekozen de heer C. van Roy, hoofd der B.L.O.-school. De voorstellen 8, 9 en 10 ont moetten niet de minste tegenstand van de zijde der raadsleden, het geen wel het geval was met punt 11, waarin B. en W. voorstelden op instigatie van de Ged. Staten het presentiegeld voor de commis sies uit*de raad, dat 5.bedroeg te stellen op 3.25. De heer Verdoorn verzocht in elk geval een uitzondering te ma ken voor de begrotingscommissie, die zeer zeel tijd nodig had om haar taak goed te vervullen. Bere kende men het uurloon dat deze leden verdienden, dan was dit nog geringer dan het loon van het ge ringste knechtje in een bedrijf. De heer Meijs vond het 'n klein .beetje klein van G. S., om op een dergelijk bedrag aanmerkingen te maken. De begrotingscommissie vergaderde tot ver over het mid dernachtelijk uur; deze commis sie kon er dan wel twee dagen van maken. Hij zag niet in waarom er verschil gemaakt moest worden met andere commissies die wel 5.kregen. De voorzitter merkte even op, dat de raad alleen bepaalde of er al dan niet presentiegeld werd ver leend, de hoegrootheid van het be drag werd op de suggestie van de raad bepaald door G. S. Voor de rest deelde hij voor hon derd proceni de mening van de raadsleden. Hij stelde voor de God. Staten te suggereren 3.25 te doen betalen, maar daarnaast op te mer ken dat men aanleiding gevonden 'had onder de ogen van hei College te brengen, dat de vergaderingen van de commissie geen vergaderin gen waren die zo maar even duur den. Punt 13 betrof de aankoop van grond aan de Baardwijksestraat en naar aanleiding hiervan vroeg de heer Pullens of de mensen die nu deze grond gebruikten voor hun volkstuintjes, er van in kennis ge steld zouden worden dat de ge meente thans eigenares was ge worden van deze grond en dat die grond bestemd was voor woning bouw. De voorzitter antwoordde dat 't niet waarschijnlijk was dat dit jaar die grond daar nog bebouwd zou worden. Maar het volgend jaar zou tijdig aan de belanghebbenden worden meegedeeld, wanneer dit ging gebeuren. Enkele aan de agenda toegevoeg de punten betroffen de verkoop van grond aan de Kerkstraat en de verkoop van grond aan de Dr. Mollerlaan en de Jan de Rooijstraat voor de bouw van 6 woningen voor leraren aan de Middelbare scholen. Op een vraag van de heer Brou wer deelde de voorzitter mee dat deze woningen gebouwd zouden worden in blokken van twee. BEGROTING SLUITEND Toen de begroting door de raad werd vastgesteld, moest, om deze sluitend te krijgen, beschikt wor den over een bedrag van 235.000 van de gemeentelijke reserve. Ged. Staten hadden er, aldus de voorzitter, de aandacht op geves tigd, dat het nogal belangrijk was de begroting sluitend te krijgen, ook al kon men beschikken over een reserve. Daarom dienden de inkomsten en uitgaven nog eens terdege nagekeken te worden. Het gemeentebestuur had echter Donderdagmorgen van de Minister van Financiën de prettige tijding ontvangen dat de gemeente een uit kering kreeg op basis van de on- dernemingsbelasllng ten bedrage I van 266.988.78, zodat de reserve i dus niet aangesproken behoefde te worden om de begroting sluitend S te krijgen, en er nog een bedrag i van 31.988.78 resteerde, j De voorzitter stelde voor aan G. S. dus mee te delen, dat de zaak in orde was en het resterende bedrag over te brengen naar de post on- voorziene uitgaven. Behoudens een formele wijziging ,in een raadsbesluit tot verpachting j van enkele hoekjes grond, op ver- zoek van de grondkamer, was deze prettige mededeling het laaist^wat in de raadsvergadering van Vrijdag j.l. behandeld werd, zodat de voor zitter de openbare bijeenkomst met gebed kon sluiten. hen voor hun belangstelling en voor de wijze waarop de lessen gevolgd waren. DE GESLAAGDEN. Vervolgens reikte hij aan de vol gende geslaagde meisjes de diplo ma's uit Nelly van Riel, Toos Brekelmans, Berta Brent, Mia Buijs, Antoinet van Dun, Truus van Dun, Anny Bidden, Betsy Didden, Greta Hid den, Jeanne de Haan, Beisy Ha mers, Riet Hamers, Ilia van der Heijden, Jeanne Klerx, Ingeborg 'Kozerka, Janny Kuijs, Regien van Muijlekom, Corry de Munnik, Door de Peffer, Bep van Soelen, Toos Wagemakers, Nelly van der Wiel, Sepha Steenbergen;, Anny Steens- bergen, Virginie Steenbergen, Jo Steenbergen. De burgemeester betuigde ver volgens zijn spijt dat hij de bijeen- Donker Afrika komst om dringende redenen ver laten moest, maar dankte bij voor baat reeds degenen die het verdere gedeelte van deze avond zouden verzorgen. Hierna brachten de meisjes van de school een bont programma van zang, dans en spel; een pro gramma dat als het ware moest laten zien hoe ver zij het op dit gebied van ontspanning reeds ge bracht hadden. Op een leuke manier wisten zij de avond zo te vullen, en zij zon gen en speelden toneel, zij dansten en tenslotte brachten zij zelfs een operafragment, namelijk de dans van de bruidsmeisjes uit ,,Der Freischütz", zeer tot genoegen van de aanwezigen. Het was de ZeerEerw. Heer Pas, toor van den Hurk, die met 'n kort woord deze mooie avond sloot. Donderdagavond hield de Mater Amabilisschool te Waal wijk een "ouderavond in zaal Thalia, tijdens welke bijeen komst, die werd bijgewoond door het bestuur der school, de docenten en voorts veel ouders van leerlingen, de diplo ma's aan de geslaagden van de avondcursus werden uitge reikt, Pater Adam het woord voerde en de meisjes de aan wezigen met zang, spel en dans vermaakten. ping en de schoonheid van haar vrouw zijn. Men had voor dit mooie werk niet alleen van de zijde der ouders maar ook van de zijde van hen die buiten de ouders om iets over het meisje te zeggen hadden, reeds veel steun gevonden; maar 't moest tenslotte zo worden dat ieder meis. je in haar dienstbetrekking de ge legenheid kreeg deze lessen te vol gen. Hier was geen sprake van een economisch nadeel, wanneer het meisje tijdens haar werktijd de cursus volgde; vooraanstaande personen uit het bedrijfsleven had den de spreker de overtuiging ge geven dat het daarentegen een eco nomisch voordeel was. De meisjes immers werden op het bedrijf uit, gezocht en vanzelfsprekend deden zij daarom hun best ook in aan merking te komen, terwijl zij bo vendien op deze cursus nog alle mogelijke eigenschappen leerden ontwikkelen die hun werk ten goe de kwamen.. En bovendien, zei Pater Adam, het gaat in het leven toch niet steeds om het geld verdienen. Hij hoopte dat de ouders blij wa ren dat zij hun meisje, dat er ze ker beter en vrolijker door was ge worden, op (leze school hadden ge daan en het vertrouwen dat zij ge geven hadden, ook het vertrouwen mocht worden van de andere va ders en moeders. Hij drong er tenslotte bij de aan wezige ouders op aan, propaganda te maken bij de andere ouders voor deze mooie school. Burgemeester Teijssen dankte Pater Adam heel hartelijk; hij was er van overtuigd dat er deze avond iets los was geslagen. Alvorens de burgemeester tot het uitreiken van de diploma's over ging, dankte hij degenen die hun tijd, hun kennis en hun ambitie aan' de school hadden gegeven; op de eerste plaats Pater Adam en vooral ook de leidster Mej. Hoff- mans en de andere dames en he ren docenten; speciaal dankte hij Mej. v. Slobbe, de directrice van de Huishoudschool, die ook de ijverige secretaresse was van het bestuur. Zich richtend tot de geslaagde meisjes zei hij er van overtuigd te zijn, dat zij ook de tweede cursus zouden meemaken en hij dankte Burgemeester Teijssen opende in zijn kwaliteit van voorzitter der school de avond en sprak er zijn verheugenis over uit, dat zo velen hun belangstelling lieten blijken. De bgdoeling van deze avond was, de vaders en moeders nader in contact te brengen met de school, met het werk van de school en de prestaties der leerlingen. Hij dankte de ouders voor hun gevolg geven aan de uitnodiging en hij hoopte dat zij tot de conclu sie zouden komen, dat de Mater Amabilisschool voor Waalwijk een onmisbaar instituut was en dat zij goed hadden gedaan hun dochter naar deze school te sturen. Hij gaf vervolgens graag 't woord aan Pater Adam, de bekende fi guur uit de wereld der Mater Ama- bilisscholen, die in het kort het ontstaan en de groei van dit soort scholen in Nederland en in België uiteenzette;momenteel waren er in Brabant 21 scholen met meer dan 2800 leerlingen. Hij bepleitte vervolgens het be lang van de huishoudelijke vakken waarin het meisje werd onderwe zen om haar ook in dat opzicht gereed te maken voor haar schone taak van echtgenote en moeder; van de ontspanningsvakken, die zo zeer nodig waren na de vaak zware dagtaak van het meisje; hij wees op het belang van het onder wijs in godsdienst en zedeleer en hij bestreed hier de opvatting, als zou 't moderne meisje geen belang stelling hebben voor dergelijke za ken en niet vaak een goed gods dienstig leven leiden. Waar de ou ders op dit punt vaak in gebreke bleven, was ook een bespreking van de verhouding der sexen zeer noodzakelijk. Hij hoopte dat de ou ders de resultaten van deze opvoe ding zouden hebben ondervonden. Inderdaad was het meisje er rijker door geworden; allerwege roemde men de Mater Amabilisschool. Op de vraag:: voor wie is deze school? bestreed Pater Adam vu rig de mening, dat deze school al leen bestemd zou zijn voor het fa brieksmeisje, een woord dat vaak met een zekere geringschatting ge bezigd werd. Het ging er integen deel juist om, ieder meisje, waar dat ook werkte, duidelijk te ma ken dat ze een schone taak heeft, haar te wijzen op de verheven roe- ii. In vervolg op ons artikel in 't vorige nummer, waarin onze Afri kaanse briefschrijver vertelde hoe de beweging der Mau-Mau was tot stand gekomen en wat deze beweging wilde en met welke middelen zij haar doel trachtte te bereiken, geeft hij thans een realistische beschildering van één van de hoogtepunten der Mau- Mau-terreur: de Lari-Massacre, oftewel de massamoord te Lari, waarin wel heel schril de primitieve, dierlijke mentaliteit van. de Mau-Mau tot uiting komt. NIETS OF NIEMAND WERD ONTZIEN. Onze correspondent schrijft: Die Donderdagnacht gebeurde, wat nu bekend is als de Uplands- of Lari Massacre. Deze massamoord ge beurde namelijk in de Lari-locatie van de Native Reserve hier, vlak bij het punt dat men „Uplands" noemt, omdat het 't hoogste punt hier in de verre omtrek is. Er is daar een klein spoorwegstationne tje en een pas opgerichte politie post (bestaande uit een stuk of acht hutten en uitkijktoren, alles om geven door prikkeldraad en bemand met ongeveer 30—40 askaries). Deze nieuwe opgerichte politiepos ten zijn sinds het begin van de noodtoestand overal midden in het Kikuyu-land verrezen en zullen waarschijnlijk wel permanent blij ken. Hoe dan ook, deze lari-loca- tion ligt ca. 5 mijl hier vandaan, en 3 dagen tevoren hadden we op een gedeelte er van nog een raid met onze striking force uitgevoerd, waarbij ca. 40 verdachte types wer den opgepikt. Die Donderdagmor gen hadden we een groot bos on derzocht, dat in de nabijheid daar van lag, en waar mogelijk een ben de zich schuil hield. De bende heb ben we niet gezien, maar wel aller lei dingen die op de aanwezigheid van mensen wezen, zoals: Kamp plaatsen, vastgebonden schapen en geiten, en wat half geslacht vee. Maar goed, toen ik die avond om ca. 6 uur van mijn dagtaak thuis kwam, heb ik nog een paar uur ge slapen en ging om 10 uur weer naar 't bedrijf. Ik herinner me nog hoe ik rond 11 uur buiten liep met Paseka en hoe we tegen de donkere avond hemel de gloed van vuur zagen, overigens in de veronderstelling van een bosbrand of zo. Paseka belde voor alle zekerheid nog Ti- goni Police op, maar daar bleef het bij. Rond 1 uur zakte ik af naar bed; weinig kon ik toen vermoeden hoe op slechts enkele mijlen af stand een bloedbad aan de gang was, waarvan ik de volgende mor gen met eigen ogen de gruwelijke gevolgen zou zien. GRUWELIJKE ERVARINGEN.' Toen we om 6 uur opstonden, hoorden we de eerste geruchten er over en direct was ik op pad naar mijn Striking Force, waarvan ik wel vermoedde dat ze gedurende de nacht al naar Uplands was vertrok ken. Toen ik np de politiepost daar aankwam, begon 't verschrikkelijke langzaam duidelijk te wordén. In de hete blakerende zon zaten reeds enkele honderden gevangenen in lange rijen, terwijl overlevenden der slachting er alsmaar langs lie pen ter identificatie der Mau-Mau- bendeleden. De uitgepikten gingen apart, en de neger-politiemannen en de homeguard zorgden voor de rest van de dag dat zij hun deel kregen. Van wat ik daar geduren- de de dag gezien heb, kan ik U ver zekeren dat de Duitse SS een en ander te leren had in het geven van aframmelingen. Er lagen di verse lijken van gevangenen die ge probeerd hadden te ontvluchten en diverse anderen lagen langzaam dood te gaan, nadat ze in handen waren geweest van overlevenden van de een of andere uitgemoorde familie. Op dat moment gaf het zien van dit alles me nog een onaange name schok, maar het zou rap ver anderen. Tegelijk met dit alles kwamen de overlevenden binnen: een klein meisje met afgehakte arm, een baby met half weggesla gen gezicht, een ander met een bloederige oog-massa enz. enz., en al die anderen die uit angst hun hutten uit waren gevlucht om be scherming bij de politie te zoeken. Medische verzorging was er nog niet, alleen de allerergste gevallen waren en werden per vrachtwagen naar Nairobi, Kiambre en Limuru vervoerd, 't Was een onbeschrijflijk triest gezicht en zelfs de meest ge harde politiemannen, die intussen hier toch al heel wat gewend zijn, hadden er vaak te veel aan. Maar rap,moest ik met de Stri king Force mee, verder de hutten- jungle in. Toen werd me geleidelijk aan duidelijk wat zich daar 's nachts had afgespeeld. Over een vrij grote oppervlakte had zich 's nachts een massa Kikuyu's verzameld, bestaan de uit Mau-Mau-bendeleden en Mau Mau-sympathisanten, ze hebben zich kennelijk opgewerkt tot een staat van primitieve hysterie en zijn de loyale Kikuyu's in dat district aan het uitmoorden gegaan. Deze razernij heeft enkele uren geduurd tot er voldoende politie was om de boel te stoppen, maar dat was pas tegen de morgen. Tussen de 100 en 200 mensen zijn er verbrand of af geslacht ('t aantal is nog steeds on bekend), terwijl tientallen hutten zijn platgebrand. Toen wij er aan kwamen, waren overal politie- groepen de streek aan het doorzoe ken, en dat was ook ons eerste werk. 't Was toen, toen ik oog in oog kwam te staan met de dingen die zich enkele uren tevoren had den afgespeeld. Terwijl we op een bepaald punt een stel gevangenen bij elkaar aan 't brengen waren, kwam een jongetje en nam ons mee naar zijn familie: de hele groep hutten met vee verbrand en er rondomheen de 12 leden van zijn familie: aan stukken gehakt en ve len gedeeltelijk verbrand. Dit zelf de beeld herhaalde zich telkens en overal: verminkte lichamen van kinderen, baby's, vrouwen en man nen; verbrande en verkoolde kin deren, geiten en schapen, met die zoete weeë lucht overal. Totaal opengehakte lichamen, afgeslagen armen en benen, en baby's zonder hoofd. En telkens en telkens op nieuw datzelfde beeld, nooit veel verschillend van het voorafgaande: platgebrande hutten met de afschu welijk verminkte lichamen er rond omheen. Verschillende stuks ster vend of deerlijk verminkt vee heb ben we moeten afmaken en nog di verse al of niet verminkte overle venden die in panische angst zich ergens schuil hielden, meestal in de bossen, vonden we zo. Het is te erg feitelijk om te beschrijven. Erger nog was het om dit alles te zien. Als het ware verdwaasd liep en rende je er de hele dag doorheen en meelij met de gevangen geno men slachters was onbekend. Velen zijn er die dag doodgeschoten, „po gend te ontvluchten" en een dikke duizend werden overgebracht naar het politiekamp voor verdere selec tie. Wij zelf vingen (letterlijk) een der leiders, een vieze oude kerel, die direct door verschillende over levenden herkend werd. Daar er te veel politie op dat moment in de buurt was, moesten we hem gevan gen nemen, maar in de namiddag, toen allerlei gruwelijks over hem verder bekend werd, o.a. dat hij Mau-Mau-afnemer was, is ie ergens bij Uplands stilletjes naar zijn Mau- Mau-hemel geholpen. 's Middags kwamen we aan de woonplaats van Chief Luka, die de loyale chief was over dit gebied. Z'n heel welvarend gedoetje (12

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 5