Waalwijkse en Langstraatse Courant l Wijde Wereld J Praten met uitzicht. Mülda Kronings plechtigheden in Engeland. UIT DE Scotland Yard is op zijn hoede Zönnebruin EEN PAAR MINUTEN KAN MENSENLEVENS KOSTEN. Om Zuurbranden op de maag te blussen ZOON DOODT VADER MET MESSTEKEN. Zelfs de lantaarnpalen worden dik ingesmeerd VRIJDAG 29 MEI 1953. Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week DE ECHO \M HEI ZUIDEN 76e JAARGANG No. 43. Abonnement 18 cent per week 2.35 per kwartaal 2.60 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per ram. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux: GROTESTRAAT 205, WAALWIJK - TEL. 2621. - OPGERICHT 1878.SCHOOLSTRAAT 11, KAATSHEUVEL, TEL. 2121 TELEGR.-ADRES „ECHO" De Russen zijn er nooit het sterkste in geweest om te passen voor onderhandelingen die toch geen uitzicht boden op enig resul taat. Hoe dikwijls is het niet ge beurd, dat de tegenpartij zonder enige hoop aan de conferentieta- fel zat wegens de halsstarrigheid van communistische onderhande laars, terwijl die even vrolijk doorpraatten en obstructie voer den alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Daar is naar het schijnt iets in veranderd. Wanneer men dat be gint te merken, ligt het niet direct voor de hand te veronderstellen, dat de Russen hun obstructieve houding hebben laten varen, at heeft de wereld de laa.ste maan den wel merkwaardige verschijn selen kunnen waarnemen. Men herinnert zich b.v. (1? uitwisseling van zieke en gewonde krijgsge vangenen in Korea, een van de weinige gelegenheden sinds de oorlog dat de communisten toon den door middel van onderhande lingen iets te willen bereiken. Ken punt echter blijven ze angstvallig omzeilen. Van Westerse zijde is er sinds de dood van Stalin herhaal delijk op gewezen dat een van de voornaamste handelingen waarmee de Sovjets zouden kunnen bewij zen dat hun gepraat over vrede oprecht is en bedoeld om te re sulteren in verdragen die de vre de zoveel mogelijk verzekeren, zou zijn de medewerking aan het tot stand brengen van een vredesver drag met Oostenrijk, dat nu al ja renlang slepende wordt gehouden, tot ergernis niet alleen van de Oostenrijkers, maar ook van de Westelijke geallieerden. De oorza ken van de totale onhandelbaai- heid der Russen op dit punt bgt voor de hand en in het licht daar van gezien is het geenszins ver wonderlijk dat geen enkele van de talloze besprekingen die over dit onderwerp zijn gehouden, ook maar iets heeft opgeleverd. Even min is het te verwonderen dat ze ook nu niet bijdraaien, want de redenen waarom zij in Oostenrijk willen blijven, bestaan in hun ogen nog even goed als in de afgelopen acht. jaar. 'Zoals is opgemerkt, zijn ze echter nooit afkerig geweest van vergeefs praten en daarom is het typisch dat de Russische am bassadeur in Londen, Jacob Malik, op de Westelijke suggestie om een conferent'ie houden over een vredesverdrag met Oostenrijk, heeft geantwoord dat zijn regering zo'n conferentie als nutteloos be schouwt omdat er geen nieuwe gezichtspunten in de zaak zijn ge komen sinds de plaatsvervangen de ministers van buitenlandse za ken der bezettende mogendheden in het begin van dit jaar hun zo veelste vruchteloze bijeenkomst over dit onderwerp hebben ge houden. Men kan dus van een ver andering van taktiek spreken, niet evenwel van een gewijzigd stand punt. Want dat van de Russen en van de geallieerden staan nog even onverzoenlijk tegenover elkaar als ooit. De beslissende verzoenende daar zal dus voorlopig wel uit blijven. Crème en olie Minder pessimistisch kan blijk baar de gang van zaken in Pan moen jon stemmen, al moet men wel gehard zijn in het slikken van teleurstellingen om het eindeloze gemarchandeer over de krijgsge vangenen niet als hopeloos te be schouwen. Met een eigenlijk wel bewonderenswaardige taaiheid blijft men echter, iedere keer als standpunten opnieuw blijken te verschillen, zoeken naar een paadje waarlangs men weer een stapje dichter bij elkaar kan ko men Volgens recente berichten uit Korea hébben de geallieerden hun voorstel om de krijgsgevan genen die niet willen terugkeren, onmiddellijk na het sluiten van een wapenstilstand vrij te laten, laten varen. Nu hebben zij voorgesteld een politieke commissie te laten beslissen over het lot van die krijgsgevangenen en in laatste in stantie het probleem voor te leg gen aan de Algemene Vergadering der Verenigde Naties. Hierdoor moeten de voorstellen wel veel van hun onaanvaardbaarheid voor de commissie verloren hebben en dus wordt het langzamerhand tijd dat ze metterdaad tonen dat het hun ernst is met een wapenstil stand. Op deze laatste ontwikke ling heeft men zijn hoop gesteld. Ondertussen heeft president Eisen hower ten overvloede verklaard, dat er in geen geval krijgsgevange nen tegen hun zin naar huis zul len worden gestuurd. Met een wapenstilstand zijn de moeilijkheden echter nog niet de wereld uit, daargelaten dat er dan een modus gevonden zal moeten worden voor een vredesverdrag. De Zuidkoreaanse president, Syngman Rhee, is het echter met een wapenstilstand al niet eens, omdat volgens hem de oorlog niet mag eindigen voordat de commu nisten zijn teruggedrongen tot over de Jaloe, dus voordat Noord-Korea is bevrijd en het land is verenigd. Daarom weigeren de Zuidkoreanen verder aan de wapenstilstandson derhandelingen deel te nemen en de president heeft zelfs gedreigd dat zijn leger op eigen gelegenheid zou doorgaan om Noord-Korea te bevrijden. Dit lijkt een vrij irreëel dreigement, want voor er hulp van de U.N.O. kwam toen Zuid- Korea werd overvallen, maakte het leger van Syngman Rhee al heel weinig klaar en al is het nu beter uitgerust, wanneer hulp ver der uitblijft als er wapenstilstand is gesloten, maakt het tegen de Chinezen al heel weinig kans. Het zou hoogstens een slopende oor log worden, die geenszins uitzicht gaf op bevrijding. Hoe logisch de wens van Syngman Rhee dus ook is, ze kan op het ogenblik zeker niet verwezenlijkt worden en het ;s niet de plicht van de U.N.O. om er kost wat kost naar te streven die te verwezenlijking, want in dertijd heeft de Volkerenorgani satie zelf zich neergelegd bij de verdeling. Hoe ongelukkig deze schepping ook was, zowel de .U.N.O. als Syngman Rhee zullen er zich bij neer moeten leggen dat ze zo is, of de onderhandelingen die nu in Pan moen jon worden gevoerd, zijn waardeloos. En dat zal toch wel niet de bedoeling zijn, De taak van het Nederlandsche Roo- de Kruis is dankbaar, maar moeilijk. Het aantal taken breidt zich voortdurend uit, maar de financiële middelen houden daarmee geen gelijke tred en principieel wordt niet gevraagd om Overheidssub sidies; het Rode Kruis is immers ver plicht zijn karakter te handhaven van strikte onpartijdigheid. Het werkt voor allen, zonder acht te stlaan op ras of huidskleur, op politiek of stand of ge loof. Daarom moet het Rode Kruis on afhankelijk blijven. Telkenjare doet het dus een beroep op het gehele Neder landse volk. Het vraagt om bijdragen die het in staat zullen stellen zijn zegen rijke arbeid voort te zetten en uit te breiden. Sommigen verkeren in de dwaling dat het Nederlandsche Roode Kruis de 2 mil- lioen van het Rampenfonds kreeg om ei gen uitrusting uit te breiden. Dit is een dwaling. Dat geld is tot op de laatste cent gebruikt voor de directe hulpver lening aan de slachtoffers. Alleen de bij die hulpverlening verloren gegane Ram- pendepöts zijn vergoed, maar de drin gend noodzakelijke uitbreiding van het aantal Rampendepöts is één van de za ken waarvoor het Nederlandsche Roode Kruis nu de bijdragen van het publiek moet vragen. Dringend nodig zijn die Rampende póts. Dat is bij de watersnood ten dui delijkste gebleken. Als de ramp nog gro ter geweest was, zou eens duidelijk ge bleken zijn hoeveel men er nog te kort komt. Niet voordat er over het gehele land verspreid minstens honderd Rampen- depóts volledig zijn ingericht, kan men zeggen dat het Nederlandsche Roode Kruis verantwoord uitgerust is om de ge volgen van rampen het hoofd te bieden. Het Nederlandsche Roode Kruis heeft nauwelijks de helft van dat aantal en in Februari is de inhoud van verschillende Rampendepóts over grote afstanden ver voerd om er in het noodgebied mee te helpen. Dat kost onnodige energie en onnodig veel geld, maar bovenal: het kost tijd! Wat tijdverlies kan betekenen bleek bij de hulpverlening in de overstroomde gebieden, weet dat er mensenlevens van snelheid afhingen. Het Nederlandsche Roode Kruis wil helpen, dat heeft het prachtig bewezen, maar van het Nederlandsche volk wordt gevraagd: Help Uw Rode Kruis helpen. En doe dat nu. GOUDEN FEEST DER K.A.B. IN HET BISDOM DEN BOSCH. Op tweede Pinksterdag vierde de Bossche Diocesane Bond der K.A.B. te Tilburg, alwaar de hoofdzetel gevestigd is, zijn 50-ja- rig bestaan, terwijl tevens het feit werd herdacht dat 25 jaar geleden de Kath. Arbeiders Jeugdbeweging werd opgericht Ter gelegenheid hiervan werd des ochtends in de parochiekerk van de H. Anna een pontificale H. Mis opgedragen door mgr. W. Mutsaerts, Bisschop van 's-Herto- genbosch, die o.m. geassisteerd werd door mgr Hendrikx, vicaris van het bisdom als presbyter as- sistens, mgr. H. F. Heezemans, de, ken van Eindhoven en oud-advi-j seur van de Dioc. K.A.B, en mgr. G. P. J. Bannenberg, regent van het klein seminarie in het bisdom 's-Bosch en oud diocesaan aal moezenier als troondiakens. Tijdens de lunch heeft de direc teur van het Centraal Ziekenfonds, de heer J. Hendriks, de bedoelde gouden regen, die in de tonnen liep, laten neerstromen. Hij deelde namelijk mede, dat het fonds een bedrag van 'n kwart millioen schonk aan de stichting Kinderhuis van de K.A.B. Voorts 15.000 aan het gezinszorgfonds, 7500 aan de K.A.V., 5000 voor Credo Pugno en 1000 voor de Bond van gepensionneerden en be jaarden. Daarna volgden nog 10.000 voor de K.A.J., 2500 voor de V.K.A.J. en 1000 voor de Vrien den van de Arbeid, terwijl een oude schuld van 50.000 werd afgelost. De feestvergadering, welke in de Metropole Schouwburg werd gehouden, werd bijgewoond door mgr. Mutsaerts, minister A. C. de Bruijn, prof. dr. J. E. de Quay, commissaris der Koningin in Noord-Brabant, mgr. J. v. Schaik, Verbondsadviseur, de heer A. Middelhuis, Verbonds-voorzitter van de K.A.B. en tal van andere autoriteiten. Verschillende spre, kers hebben op deze bijeenkomst 't woord gevoerd. f én ol twee Rennies nemen. En zo kunt U dan weer zonder zorgen alles eten wat U graag lust; zonder vrees voor die brandende pijn. Kijk eens om U heen hoe tientallen mannen en vrouwen het gebruik van Rennies tot een vaste gewoonte maken. En met succes. Zij weten niet meer wat bran dend maagzuur is I BEJAARD ECHTPAAR DOOR GAS VERSTIKT. Dinsdagmorgen ontdekte men, dat de woning van het bejaarde echtpaar Van S. te Driebergen/ gesloten bleef. Nadat men de deurl had geforceerd, vond men het echtpaar levenloos op de slaap kamer. De slang van het gascom-' foor in de keuken bleek te zijn in gescheurd, zodat de oude mensen door gasverstikking om het leven zijn gekomen. Tweede Pinksterdag heeft te De venter de 41-jarige K. zijn 73-ja- rige vader met een mes hevig ver wond. De recherche liet op me disch advies de gewonde over brengen naar het ziekenhuis, het St. Geertruidengasthuis, waar het slachtoffer na een half uur is over leden. De vader was weduwnaar. De zoon, van wie wordt vermoed Rat hij in een vlaag van verstands verbijstering heeft gehandeld, is in bewaring gesteld. WATER EISTE NEGEN SLACHTOFFERS. Bij het zwemmen zijn op de Eerste en Tweede Pinksterdag zes jonge mannen verdronken. Door ongevallen zijn nog' twee kinderen en een oude man verdronken. In het natuurbad Velserend te Sant poort vonden twee jongelui Maan dagmiddag het lichaam van een naar schatting 20 jaar oude bader, die in het diepe bassin was ver dronken. Het is nog niet bekend wie hij is. VIER DODEN EN DRIE GE WONDEN IN VERKEER. Een bromfietser in Velzen en een Duitse scooterberijder in Apel doorn zijn op de Tweede Pinkster dag in de verkeersdrukte om het leven gekomen. Op de Eerste Pinksterdag zijn in -Tuindorp- Maartensdijk een motorrijder en zijn zuster, die op de duo zat, te- 1 gen een bus gebotst. Beiden zijn j met een zware hersenschudding in het ziekenhuis opgenomen. BUS MET NEDERLANDSE TOERISTEN REED APOTHEEK BINNEN. 37 personen gewond. Zeven en dertig Nederlandse toeristen zijn Zondag gewond, toen de autobus, waarin zij reisden, in Caub a. d. Rijn een apotheek bin nenreed. Niemand van hen ver keert in levensgevaar. De bus reed een steile helling af in het stadje, toen de remmen weigerden, waardoor de wagen een apothekerswinkel binnenreed. Er bevonden zich in totaal 46 Ne derlandse toeristen in de bus, voor het meerendeel oudere echtparen, die een veertiendaagse vacantie hielden in St. Goar aan de over zijde van de Rijn. Het gezelschap keerde terug van een uitstapje naar de Lorelei. De gewonden werden naar verschillende zieken huizen in de omgeving overge bracht. DE KRONINGSDAG NADERT Wanneer ge voornemens mocht zijn om naar Engeland te gaan, ten einde daar op 2 Juni a.s. het majes teitelijke feest van de kroning van koningin Elisabeth de Tweede te beleven, dan is het eigenlijk al zaak dat ge uw gezicht mee hebt. Maar overigens zeker dienstig, dat ge in uw tassen of koffers geen geheim zinnige dingen vervoerd. Een half dozijn dolkmessen bijvoorbeeld of een flesje chemicaliën. Misschien zelfs al geen waterpistool of een pakketje, dat al te serieus met touwtjes is omwikkeld. Ge zoudt dan namelijk een schone kans lopen dat ge terwille van de inlichtingen, die net geklede heren van u zouden willen hebben, tweemaal zo lang over de reis doet dan ge had ge„ti- med". Of erger nog misschien, dat ge wordt verzocht maar rechtsom keer te maken om de plechtigheid dan maar thuis op de televisie te zien, als ge daar tenminste nog zin in hebt. Scotland Yard is alleen maar ex tra op haar qui vive, dat is eigenlijk alles. Maar ge moet niet het hoofd kwartier van Scotland Yard in Lon den voor een onbelangrijke bood schap komen binnenwandelen, want daar heeft men geen tijd om zich ergens anders mee bezig te houden dan met de veiligheid, die op de dag van de kroning van a tot z verze kerd dient te zijn. De telefoons staan niet stil bij Scotland Yard, de ene na de andere instructie komt de persen afgerold, wapens worden gepoetst en ge smeerd en in de archieven en de re gisters van kleine diefjes tot en met formaat-misdadigers wroeten de -ganse lieve dag tientallen onder zoekende handen en ogen. VERSCHERPTE CONTROLE. Scotland Yard is niet gewend met de bijzondere maatregelen die zij neemt, te koop te lopen. Maar uit de voorzorgsmaatregelen, die dan wel zijn uitgelekt valt zonder veel moei te te distilleren, dat het voor lieden met boze neigingen wel zeker niet gemakkelijk zal zijn om in Enge land te komen op de eerste plaats of, wanneer dat wel mocht geluk ken, daar tijdens de kroningsfees ten te opereren. Om Engeland is een veiligheids dienst uitgezet, waarvan de Euro pese grens tot aan het ijzeren gor dijn loopt. Alle veiligheidsdiensten op 't vasteland van Europa zijn ge ïnstrueerd en Scotland Yard heeft op alle belangrijke posten en met name aan de toegangswegen naar Engeland zijn mannetjes klaar staan. Net geklede heren of inspec teurs en rechercheurs in alle moge lijke creaties vermomd. Is het onder normale omstandig heden al niet eenvoudig om Enge land binnen te komen, nu het kro ningsfeest voor de deur staat, zijn de controlemaatregelen tot het ui terste verscherpt. De simpelste maatregel is het politieverzoek aan reisbureaux, de passagiers voor En geland er over in te lichten, dat te verwachten is, dat een keurkorps van zakkenrollers tot en met dia- mantendieven 't kroningsfeest wel een prettige gelegenheid zal vinden zijn slag te slaan. Zulks althans naarstig te proberen. De scherpste maatregel is de bij zondere inspecteur van Scotland Yard, die niets anders te doen heeft dan die en die bijzondere misdadi ger of politieke revolutionnair in de gaten te houden. DAT ZIT TE GLAD. Er zou alleen al een spannend boek te schrijven zijn over de voor zorgsmaatregelen, die Scotland Yard getroffen heeft langs de route van Buckingham Palace naar de Westminster Abbey, waar de gou den koets en de vorstelijke stoet zich op de 2e Juni langs zullen be geven. Afgezien van de honderden Bob- bies, die arm in arm de route zullen markeren en de evenzovele solda ten, die ter eerbetuiging, maar ook ter beveiliging langs de weg zullen zijn opgesteld, zal Scotland Yard zijn mannetjes tussen 't publiek de poneren en zal overigens een ver bindingsdienst het contact onder houden tussen de posten langs de route en de speciale kwartieren van de Yard, waar mobiele eenheden binnen fracties van seconden kun nen uitrukken. Natuurlijk zullen ook in Westminster Abbey first- class inspecteurs van Scotland Yard niet ontbreken. De toeschouwers, die een plaats hebben gekregen op de tribune langs de route, zullen stuk voor stuk onder de loupe zijn genomen, want de Yard neemt niet één, maar dan ook geen enkel risico. Wie van uit de hoogte van een dak of uit 'n venster de vorstelijke stoet zal wil len aanschouwen, is al evenmin aan een nader onderzoek ontsnapt. Wilt u misschien heimelijk in een lantaarnpaal klimmen? Het zal u niet glad zittenJuist omdat het u glad zal zitten, want palen en masten zullen met een glibberig goedje worden ingesmeerd. En wel zo dik, dat ge het er niet even met een zakdoek vanaf haalt! DUIZEND ARGUSOGEN Is de veiligheidszorg ten aanzien van de eigenlijke plechtigheid dus wel min of meer begrensd, veel verder strekt zich het complex van maatregelen uit, die de bezoekers aan Engeland en de duizenden toe risten zullen beschermen tegen al lerhande individuen, die uit 't feest een slaatje zullen proberen te slaan. Scotland Yard is op zijn hoede. Een legertje van inspecteurs en rechercheurs, die van wanten we ten, houden de grote knapen in de gaten. Daar hebben zij geen foto's of instructies bij nodig. Zij kennen de autodieven en de bontjas-gap pers, de heren-smokkelaars, de kid nappers en de brandstichters van aangezicht tot aangezicht. Er zijn niet veel trucjes meer over, waar Scotland Yard geen kaas van gege ten heeft. Het is alleen extra uitkij ken geblazen vanwege de veelhe den van mensen, die links en rechts zullen ontstaan. De overige man nen van Scotland Yard staan uit voerige gegevens over verdachte lieden ter beschikking. Er is zelfs een speciaal register vervaardigd, waarin de individuen, die straks in de gaten moeten worden gehouden, keurig alfabetisch staan genoteerd. Duizenden Argusogen zullen in de hoofdstraten, in de zijstraten, in de steegjes en sloppen, in belang rijke gebouwen en in niet belang rijke gebouwen, dag en nacht naar ongerechtigheden spieden. Één ver dacht gezicht, één verdacht geluidje of één verdachte beweging en ge zult op uw vestje worden getikt.. Het is maar dat ge het weet HET PLECHTIG KRONINGS- CEREMONIEEL. Koningin Elisabeth zal zelf geformu leerde eed afleggen. De kroning van een Brits staatshoofd is verbonden aan een religieuze plech tigheid. In wezen zal de kroning van Engelands vorstin daarom een ingetogen karakter dragen. Misschien klinkt dit on waarschijnlijk bij de vele uiterlijke pracht welke bij deze gelegenheid ten toon ge spreid zal worden. Maar de schittering der staatsiegewaden is een afspiegeling van de verering, welke de vorstin ge bracht wordt. Deze uiterlijke hulde doet niets af aan de ernstige en devote han delingen, welke de kroning begeleiden. Inleidende plechtigheden. De koningin betreedt de Westminster Abbey aan de Westelijke zijde en be geeft zich door het Zuidelijke gedeelte van het kerkschip naar dé eerste van de drie tronen. Gekleed in een karmijnrood staatsiegewaad neemt de koningin plaats op deze troon, waarna zij knielend een stil gebed stort. Hierna beginnen de plechtigheden met de erkenning door het volk van het koningschap der vorstin. Daartoe begeeft de koningin zich naar midden van het koor en richt het gelaat eerst naar het Oosten, daarna naar het Zuiden en vervolgens naar het Westen en Noorden. Met deze ceremonie wordt zinnebeeldig voorgesteld dat de onder danen van Groot-Brittannië de nieuwe vorstin als hun koningin erkennen. Di rect hierop volgt de eedsaflegging voor het altaar. Het protocol schrijft voor de kroning van een Brits vorst geen vast eedsformulier voor. Koningin Elisabeth kan dus zelf de woorden kiezen voor de eedsaflegging. Met deze eed verplicht de vorstin zich de wetten van het land te zullen eerbiedingen, de Protestantse Kerk gestand te doen blijven en de gerechtig heid te dienen. Bij de eedsaflegging plaatst de koningin haar hand op de bij bel, kust deze daarna en ondertekent de oorkonde van haar eedsaflegging. Hierop begeeft zij zich naar de tweede troon, de Coronation Chair. Daarmede is dan het inleidend gedeelte van de plechtig heden afgesloten. De zalving door de Aartsbisschop. De koningin trekt zich dan enkele ogenblikken terug in de kapel van de H. Eduard. Zij kleedt zich daar met 't rode kroningskleed, waarover een tot de en kels reikend gewaad van wit linnen. Hierover heen wordt een supertunica gehangen, vervaardigd uit gouddoek. Zij begeeft zich vervolgens terug naar de kerk en betreedt met ontbloot hoofd het koor. De aartsbisschop van Canterbury verricht hierna de zalving, hierin bijge staan door vier ridders in de orde van de kousenband, die een gouden balda kijn boven de vorstin houden. Uit de snavel van een gouden adelaar giet de aartsbisschop op een lepel een hoeveel heid olijfolie. Daarin bevochtigd de aarts bisschop twee vingers en verricht ver volgens de zalving. De koningin, die zich na deze ceremonie weer begeeft naar de kroningstroon, reikt daarna aan de aarts bisschop het met juwelen bezette zwaard, waarmede zij uitdrukking geeft aan haar wil, dat de Kroon de Kerk zal bescher men. De deken van Westminster kleedt dan de koningin met de Armilla, een met gouden siersels bestikte stola, en reikt haar tevens het koningskleed. Als sym bool van de wereldse macht van de vor stin overhandigt de aartsbisschop de ko ningin de Rijksappel, welke de bisschop weer terstond terug ontvangt. Het vol gend ceremonieel bestaat uit het aan de vierde vinger van de koningin schuiven van de ring van trouw aan Engeland, door de aartsbisschop. De koningin be dekt hierop de hand welke de ring draagt met een glacé handschoen. Met deze hand neemt zij de kroningsscepter met 't kruis, het symbool van de koninklijke macht en gerechtigheid. De aartsbisschop legt vervolgens in de linkerhand van de ko ningin de scepter met de duif, een zinne beeld van onpartijdigheid en barmhartig heid. Het kroningsceremoniëel. Het hoogtepunt van de plechtigheid nadert met het volgende ceremonieel. De aartsbisschop van Canterbury neemt de St. Eduardskroon ter hand en smeekt Gods zegen af. Vervolgens plaatst de bisschop de kroon op het hoofd van de koningin, waarbij hij de woorden uit spreekt: „ten aanschouwe van deze han deling zullen de mensen met luide stem roepen: God save the Queen". De leden van de hoge adel, de Peers en de Kings of Arms, plaatsen zich hierop de kronen op het hoofd, trompetten verkondigen 't feit van de kroning en de kanonnen van de Tower vuren saluutschoten af. Ten teken dat de koningin voornemens is zich op haar wegen door God te laten leiden, beroert de vorstin nog even met haar hand de bijbel. De huldiging, welke daar op de koningin ten deel valt, doet als eerste haar echtgenoot als onderdaan voor haar knielen. De hertog van Edin burgh kust daarna wang en hand van zijn gemalin. Na dit eerbetoon verricht de aartsbisschop dezelfde handeling, waar na de prinsen van koninklijke bloede en de oudsten onder de Peers dit voorbeeld volgen. Het slot van de plechtigheden. Ter nuttiging van de communie schrijdt de koningin naar het altaar. Zij ontdoet zich daar van de kroon. Na het ontvangen van de communie brengt de koningin een offer aan de kerk. Gewoon lijk bestaat dit uit een schenking van re ligieuze voorwerpen. Alvorens terug te keren naar de kroningstroon krijgt de vorstin de zilveren rijkskroon opgezet, waarna de aartsbisschop haar zegent. Met deze zegening is aan de kronings plechtigheden een einde gekomen. De koningin begeeft zich wederom naar de kapel van de H. Eduard, waar zij zich van de kroningsgewaden ontdoet en zich kleedt in het purperrode rijksgewaad. Vervolgens keert de vorstin terug naar het koor en treedt daarna uit de kerk naar buiten met in haar rechterhand de scepter met het kruis en in de andere hand de rijksappel. STAND RAMPENFONDS 114.2 MILLIOEN. Tot Dinsdag is er een bedrag van 114.2 millioen in het Natio nale Rampenfonds bijeen gebracht. Dit betekent sinds Zaterdag een vooruitgang van drie ton. VIER SPIONNEN IN RUSLAND GEDROPT. Spoedig gegrepen en ter dood gebracht. De Sovjet-Unie heeft Woensdag ochtend medegedeeld dat vier per sonen die worden aangeduid als Amerikaanse spionnen, zijn ge grepen en terechtgesteld. De man nen waren, aldus de desbetreffen de Sovjet-verklaring, boven de Oegraine met parachutes afgezet. De vier mannen zouden door een viermotorig vliegtuig in de nacht van 25 op 26 April zijn neergela ten. Volgens de verklaring werden de mannen, nadat zij hun activiteit hadden bekend, door de kamer voor militaire zaken van het op perste gerechtshof van de Sovjet- Unie ter door veroordeeld. De vonnissen zijn voltrokken.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 1