m
De grote
Speurder
De avonturen van BIM en BAM
FEUILLETON
PUROL
Adjudant A. HILLINGS
vergroeide met Waalwijk.
Mt
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 31 JULI 1953.
2
3
Een Politieman in hart en nieren.
maiwïR
GESLAAGD.
Voor het te Den Bosch gehouden
examen boekhouden van de Neder
landse Associatie voor Practijkexa-
raens slaagde de jongeheer Jac. v.
Bladel Joszn. De geslaagde, die pas
16 jaar is, kreeg zijn opleiding op
de Ruwenberg te St. Michielsgestel.
Onze plaatsgenoot de heer
Hans Heurtz slaagde dezer dagen
voor het diploma M.B.A. (Ned. As-
sosiatie van Practijkexamens en
Vereniging van Leraren). Hij
genoot zijn opleiding aan het In
stituut voor Economisch Onderwijs
alhier.
In de afgelopen weken slaag
den te Den Bosch voor het Mulo
examen de volgende leerlingen van
de R.K Muloschool St. Teresia te
Waalwijk
B. Adriaanse, S. Bakkers, J. van
Gelder, R. v. Hilst, D. Hurkmans,
L, Kooien, M. Klerkx, D. Leen-
heers, N. v. Mierlo, A. Siioss, F.
Timmermans, M. v. Woensel, M. v.
Mierlo, I. v. Mierlo, J. Bos, allen uit
Waalwijk; 1. Buijs en I. v. d. Lin
den uit Heusden; L. de Graauw, E.
Langerwerf, A. v. d. Rijken, D.
Smits, J. v. Strien, Fr. Gijsman, al
len uit \Vaspik; J. de Jong, L. Da-
men, G. Vloemans uit Kaatsheuvel;
R. v. Spijk uit Drunen.
Afgewezen 2.
Het aantal nieuwe leerlingen is
nog niet bekend, het testen is nog
niet afgelopen
NIJVERHEIDSSCHOOL VOOR
WAALWIJK EN OMSTREKEN.
Voor het nieuwe cursusjaar, dat
1 October a.s. aanvangt, hebben
zich 132 leerlingen aangegeven, n.l.
60 smeden-bankwerkers, 30 schoen
makers, 18 electriciens, 17 timmer
lieden en 7 schilders.
De aangifte is zeer belangrijk,
maar opvallend is 't betrekkelijk
gering aantal timmerlieden.
ZILVEREN JUBILEUM.
L.l. Dinsdag werd ter Waalwijk-
sche Stoomdrukkerij Antoon Tielen
het feit herdacht dat een harer
werknemers, n.l. de heer Tini van
Leent uit Nieuwkuijk, 25 jaar onaf
gebroken in dienstbetrekking was.
Ten kantore van 't bedrijf, in te
genwoordigheid van 't gehele per
soneel, werd hij door zijn patroon,
de heer Jan Tielen, mede namens
zijn medefirmant, toegesproken en
hartelijk gefeliciteerd met dit zil
veren jubileum en gecomplimen
teerd met z'n trouwe en ijverige
plichtsbetrachting gedurende al die
jaren. Hij schetste hem als iemand
wie nooit iets te veel was, wan
neer het gold de belangen van het
bedrijf te behartigen.
Als blijk van waardering bood
hij hem een polshorloge en een ge
schenk onder enveloppe aan.
De chef van 't bedrijf, de heer A.
Kerkhof, wenste hem in hartelijke
bewoordingen geluk, namens het
gehele personeel, wees op de pret
tige samenwerking en offreerde
hem een mooi theemeubel.
De jubilaris dankte hartelijk voor
de welgemeende gelukwensen en
talrijke goede gaven en sprak de
hoop uit nog lang in en voor het
bedrijf zijn krachten te kunnen ge
ven.
Daarna bleef men nog even in
gezellige kring bijeen.
SCHOOLVERZUIM.
Het ongeoorloofd schoolverzuim
is in onze gemeente nooit van die
omvang geweest dat het onrustba
rende vormen aannam Gedurende
en na de oorlog is het wel sterk
toegenomen geweest, welk ver
schijnsel trouwens door allerlei
omstandigheden in de hand >verd
gewerkt en in bijna alle gemeenten
werd waargenomen.
Door samenwerking tussen de
hoofden der scholen en de plaatse
lijke commissie tot wering van
schoolverzuim is het in Waalwijk
echter van jaar tot jaar steeds meer
ingeperkt kunnen worden. Onge
twijfeld is dit ook in de hand ge
werkt door de betrekkelijk hoge
geldboeten, welke door de rechter
bij werkelijk ongeoorloofde verzui
men werden opgelegd. Het resul
taat was in ieder geval in de ge
meente Waalwijk van dien aard,
dat het verzuim tot een minimum
beperkt is kunnen worden. Het jaar
1952 was wel een record-jaar. Als-
toen behoefde de commissie slechts
een 12-tal verzuimen te behande
len. Dit is voor een gemeente van
bijna 15.000 zielen inderdaad zéér
weinig
Jammer genoeg echter neemt het
aantal ongeoorloofde verzuimen in
1953 weer toe, wel niet in die mate
dat het getal abnormaal hoog wordt
maar toch te hoog in vergelijking
bij de vorige jaren.
De commissie heeft zich in een
der laatste vergaderingen uitvoerig
daarover beraden, doch een oor
zaak is nog niet gevonden, zodat zij
moet aannemen, dat weer inslui
pende laksheid bij de ouders de
oorzaak moet zijn. Zo zijn er b.v.
gedurende de kermisweek weer
verschillende verzuimen gepleegd.
Men heeft soms de kinderen ge
woon thuisgehouden, zonder ook
maar iets daarvan aan het hoofd
der school te laten weten. Het be
hoeft -geen betoog dat onder deze
omstandigheden het verzuim niet
anders dan als „ongeoorloofd" kan
worden gekwalificeerd.
Voor degenen, die menen dat het
met 't verzuim zo nauw niet komt,
is het misschien dienstig te weten
dat voor een verzuim vaak een
boete wordt opgelegd door de rech
ter van 5.tot 15.per geval.
Dat is niet mis en als het eenmaal
zo ver is, heeft men er veel spijt
van voor zo'n „kleinigheid" zoveel
te moeten betalen. De wet is er
echter in het belang van het kind
en daar moeten de ouders aan den
ken. Men zij gewaarschuwd.
5e NED. LEDERWARENBEURS
IN HET RAI GEBOUW.
Dinsdag 1.1. had de officiële ope
ning plaats van de 5e Ned. Leder-
warenbeurs in het RAI-gebouw te
Amsterdam door burgemeester
d'Ailly, waarbij ook tegenwoordig
was de burgemeester van Waalwijk
de edelachtbare heer J. L, P. M.
Teijssen, om de aandacht te vesti
gen op de grootse manifestatie in
de schoen- en lederbranche, n.l.
de internationale tentoonstelling
Schoenen, Leder en Mode (Slem),
die van 21 tot en met 31 Augustus
in 't kader der herdenking van het
650-jarig stadsbestaan van Waal
wijk wordt gehouden en waarvoor
overal grote belangstelling bestaat,
getuige het bezoek van H. M. Ko
ningin Juliapa op de openingsdag.
Aan deze lederwarenbeurs is ver
bonden een instructieve tentoon
stelling, met o.a.:
a. de enig ter wereld zijnde
prachtige verzameling historisch
schoeisel, eigendom van N.V. Tim-
tur te Waalwijk;
b. tentoonstelling, omvattend tas
sen, handschoenen, militaire uit
rustingsstukken, koffers, zadels etc.
in de diverse stadia van bewerking;
c. demonstratie door de Konink
lijke Lederwarenfabriek te Oisler-
wijk met „Van huid tot leder eind
product"
d. demonstratie van looistofpro
cessen vroeger en nu door leerlin
gen van de Middelbare Vakschool
voor de leder- en schoenindustrie
te Waalwijk;
e. demonstratie verwerking kunst
stoffen (plastics).
TTTIffffT" Niet krabben. De helder
>9 H 3 I ia vloeibare D. D. D. kal-
V# JU J.%. meert de jeuk in enk-le
seconden, doodt de ziektekiemen en ge
neest tot diep in de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN"
HUIDAANDOENINGEN
Copyright P
B. Boa 6 Copenhogen
284),
Birn en Bam willen een eindje
gaan rfjderi in hun auto, maar nu
is een van de banden leeg. Terwijl
ze naar de pomp aan het zoeken
zijn, komt vriend Olifant langs en
die zal de vriendjes eens verrassen
en met zijn lange slurf de band op
pompen. Het moet echt een verras
sing zijn, dus terwijl hij lucht in
blaast, kijkt hij alsmaar of hij Bint
en Bam nog niet ziet komen en in
tussen vergeet hij om naar de band
te kijken. Plots een harde knal, de
band klapt. Bint en Bam komen
hard aanlopen en als ze zien wat
er gebeurd is, roepen ze tegelijk:
„Dat is helemaal niet aardig van je
Jumbo!" Vriend olifant is helemaal
verslagen, maar dan vraagt hij aan
de beertjes of ze misschien 'n ritje
op zijn rug willen maken en dat
willen ze natuurlijk erg graag. Vlug
klauteren ze op Jumbo's grote rug
en als ze zo heerlijk rondtoeren,
zijn ze alle drie weer in hun hum.
Dit alles zal voor een ruimer pu
bliek (de consument) elke dag te
zien zjjn tijdens een avondshow,
welke zal worden gegeven door de
cabaretière Martie Verdenius in sa
menwerking met Wim lbo, Jo
Spiers e.a.
BIOSCOOPPROGRAMMA
MUSIS SACRUM.
La Paloma.
Vrijdag tot en met Zondag is er
in Musis Sacrum een Duitse film te
bewonderen, die tot titel draagt
„La Paloma" en waarin de beken
de acteur Hans Albers de hoofdrol
speelt. De film speelt zich af in
het drukke en bonte, beruchte en
beroemde Hamburgse havenkwar
tier St. Pauli, waarin Hans Albers
een liedjeszanger is in de zaak van
zijn vriendin, na eerst gevaren te
hebben. Zijn oude vrienden zoeken
hem weer op; Hannes krijgt de zorg
over het vriendinnetje van zijn ge
storven broer en als zijn grote lief
de voor haar niet beantwoord
wordt, wordt de roep van de zee
weer te sterk en keert hij met zijn
passagierende vrienden weer terug
naar het schip, dat op hem ligt te
wachten.
Dit is een film van sensatie, ro
mantiek, liefde en humor, die voor
al gekenmerkt wordt door de vele
liedjes die Hans Albers zingt.
Bij zonnebrand, doorzit
ten, schrijnen, smetten
Wanneer wij eerlijk de feiten nemen, zoals ze zijn, dan moeten
wij constateren, dat het voor een politie-man erg moeilijk is,
zich de achting en de sympa thie van de bevolking, over wier
veiligheid en rust hij waakt, te verwerven; evenals iedere mili
tair een vooroordeel heeft tegen elk lid van het korps der mare-
chaussée, de militaire politie, zo hebben oök de meeste burgers
nou niet bepaald een grote liefde voor de politie-agent; wan
neer een agent z'n plicht doet, dan is hij niet gauw een goeie.
Wanneer daarom een lid van het politie-corps een algemene
achting geniet, wanneer de bevolking ten aanzien van hem over
dit ingewortelde vooroordeel heenstapt, dan kunnen wij er vast
van overtuigd zijn, te doen te hebben met een agent,» die uit
stekend geschikt is voor zijn taak.
„Ogen als Sterren".
Zo heet de eveneens Duitse film
die Maandag en Woensdag in Mu
sis Sacrum wordt gedraaid en
waarin Sonja Ziemann en Willy
Fritsch de hoofdrollen vertolken.
Het verhaal speelt zich af rond de
operette „Schön muss man sein",
die gefinancierd wordt door de
rijke weduwe, die voor zichzelf
echter de hoofdrol opeist. Maar tij
dens de generale repetitie zingt de
eerzuchtige vrouw zo vals, dat het
koormeisje Maria haar mond hier
over niet kan houden. Maria zelf
blijkt een uitstekende stem te be
vitten, zoals Juppi Holunder jr., de
'componist, ervaart, wanneer hij
met haar het laatste bedrijf van de
operette, dat ter elfder ure gereed
komt, doorzingt.
Er ontstaan allerlei verwikkelin
gen, maar het is eind goed al goed
in deze lichtvoetige, amusante film-
comedie.
Zie ook de advertentie in dit
nummer.
HIJ GENIET
DE ALGEMENE ACHTING.
Wij beweren, menen we, niet te
veel, wanneer we zeggen, dat de ad
judant van Politie A. Hellings de
algemene achting van de Waalwijk-
se burgerij, wier belangen hem zeer
ter harte gaan, geniet. Steeds kan
men zijn rustig en tactvol optreden
bewonderen; hij zal zich nooit laten
verleiden tot machtmisbruik, hij
zal geen misbruik maken van zijn
bevoegdheden; hij weet, dat het
beter is te voorkomen dan te gene
zen, en moet er genezen worden,
dan zal hij enerzijds bedenken, dat
zachte heelmeesters stinkende won
den maken, maar anderzijds, dat
niet voor iedere criminele of orde-
verstorende „ziekte" dezelfde ge
neesmiddelen dienstig zijn.
Dat zijn enkele eigenschappen die
iemand stempelen tot een goed po
litie-man, dit zijn ook de eigen
schappen die adjudant Hellings
kenmerken.
En wanneer we ons dan afvragen
hoe de adjudant er in geslaagd is
zich deze eigenschappen eigen te
maken, zich de algemene achting en
waardering te verwerven, dan kun
nen we hier twee oorzaken noemen.
25 JAAR ONAFGEBROKEN
IN WAALWIJK.
Op de eerste plaats, hoewel dit
niet de belangrijkste reden is, de
aanleiding tot het schrijven van dit
artikel: het 25-jarig jubileum, dat
de adjudant morgen viert. Op zich
zegt dit niet zo veel, maar wanneer
die 25 jaren zijn doorgebracht in
één en dezelfde gemeente, dan gaat
zo'n jubileum toch wel tot de cate
gorie der zeldzaamheden behoren.
Vijfentwintig jaar is de adjudant
nu in Waalwijk werkzaam geweest
en in die tijd is hij Waalwijker ge
worden, is hij vergroeid met de ge
meente, in wier dienst hij was en
voor wier veiligheid en orde hij
had te waken. En de bevolking kan
zich het Waalwijkse politiecorps
niet meer voorstellen zonder de ver
trouwde figuur van de adjudant,
die thans van het gehele corps het
langst in Waalwijk dienst doet.
TELG VAN EEN POLITIE-
GESLACHT.
De belangrijkste aanleiding tot 't
welslagen van zijn carrière zal de
jubilerende adjudant echter in zijn
bloed moeten gaan zoeken. Dat
van „De Echo van het Zuiden".
OF TE WEL
DE WONDERLIJKE
BELEVENISSEN VAN
P1ETER BAKKER.
5).
„Nou, dat niet precies, juf
frouw, maar in ieder geval heb ik
geen reden tot mopperen". Verder
ging Pieter niet. De weduwe zou
met een beetje volharding alles er
uit hebben kunnen krijgen, want
Pieter was niet bestand tegen een
belegering door een nieuwsgierige
vrouw, maar hij wilde nu denken,
voortspinnen aan zijn gedachten,
die zulk een verrassende wending
namen. Juffrouw Mannekus merk
te wel dat haar pensiongast niet in
een mededeelzame bui was. Ze stel
de de aanval tot een later tijdstip
uit en verdween met een wat zuur
„Welterusten, meneer!" daarmee
aanduidend dat verdere koffieleve-
ranties niet .zouden geschieden.
Maar Pieter voelde hoe zijn brein
opklaarde en begon de dingen dui
delijker te zien.
Dikmans had hem iets aange
praat waar hij eigenlijk geen zin in
had. En hij had het zich laten aan
praten onder een borrel en een
goed maal; als de eerste de beste
sufferd. Hij, Pieter Bakker, groot
zakenman, bijna millionnair, een
privé-kantoor, een secretaresse, een
auto, jawel. Wat moest hij er alle
maal mee beginnen? Hij was geen
zakenman, hij had geen verstand
van geld, dat had je nu maar weer
gezien. Zo maar of het niets was
had hij Dikmans een cheque van
vijftig mille uitgeschreven, en als 't
een beetje wou had die hem al ver
zilverd ook. Er was nog tijd genoeg
geweest. Misschien had hij daarom
wel zo'n haast om weg te komen!
Wat had Dikmans gezegd?
Nooit kopen voor je gezien hebt. En
wat had hij gedaan, hij, de ezel, Pie
ter Bakker, de grenzeloze slome
duikelaar? Hij had daar even die
Dikmans vijftig duizend gulden,
welgeteld, gegeven in de ballen van
z'n hand. Waarvoor? Voor een im
portzaak. Wat voor een zaak?
Waar? Hij wist er niets van, was
niet verder geweest dan „Du Com
merce", was gewoon afgegaan op
de mooie praatjes van Dikmans. En
hij, die twintig jaar voor die bloed
zuiger gewerkt had, kon toch wel 't
beste weten hoe ver Dikmans te
vertrouwen was. Wat had hem, Pie
ter Bakker, bezield om juist die
man vijftigduizend gulden ter hand
te stellen, zonder enige zekerheid?
Hij had het net zo goed, ja nog be
ter, aan de tuber culose-bestr ij ding
kunnen geven, dan had hij er nog
meer plezier van gehad. En zelfs
wanneer Dikmans nu eens een en
kele keer te goeder trouw was ge
weest, wat dan?
Hij had zich laten bepraten om
een zaak te kopen waar hij geen
zin in had. Nee, hij voelde er op
eens helemaal niets voor weer op
een kantoor te gaan zitten, brieven
te tekenen, rekeningen te controle
ren en zich te verdiepen in balan
sen en winst- en verliesrekeningen.
Hij voelde er letterlijk niets voor
Hij wilde nu eens gaan doen waar
hij zelf zin in had. Hoe, dat wist hij
nog niet precies, maar hij zou zich
gaan wijden aan zijn liefhebberij:
de bestrijding van de misdaad. De
naam Pieter Bakker zou, nog wel
niet meteen, maar zo langzamer
hand in de pers opduiken. Politie
mannen zouden Schimpen, zoals ze
in de romans altijd deden op de
amateurs, maar hij zou ze de buit
voor de neus weg vangen.
De hoofdcommissaris zou hem
ontvangen met een gezicht als ze
ven dagen slecht weer, maar niet
i
anders kunnen doen dan hem de
hand drukken en zeggen: Zouden
we de strijdbijl maar niet begraven,
meneer Bakker? Zouden we maar
niet samenwerken in de toekomst?
Ge enslaap look die nacht de ogen
van Pieter Bakker. Rusteloos draai
de hij zich om en om in zijn bed.
Rijen nullen schemerden hem voor
de ogen, groene papiertjes dwarrel
den achter zijn gesloten oogleden.
Vijftigduizend gulden naar z'n fran
se grootje!
De volgende morgen, prompt ne
gen uur, stond Pieter op de stoep
van de bank. Toen hij zich bekend
maakte, kwam meteen de hoofdkas
sier naar voren.
Komt u even in 't privé, me
neer Bakker verzocht hij beleefd
en gaf Pieter een stoel. Ik ben
blij met u kennis te maken. U bent
plotseling één van onze belangrijke
cliënten geworden. Het spreekt van
zelf, meneer Bakker, dat, mocht u
wellicht ons advies nodig hebben,
we u dat altijd graag zullen geven.
Onze bank heeft een reputatie van
betrouwbaarheid en die reputatie is
al honderdvijftig jaar oud.
Ik weet het; ik weet het
zuchtte Pieter en kreeg hier toch
een heel wat veiliger gevoel dan in
„Du Commerce" tegenover de wel
willende heer Dikmans. Deze afge
meten, zakelijke heer boezemde
hem vertrouwen in. Hij zocht naar
een aanloopje om over de cheque
te praten, maar de hoofdkassier was
hem voor.
En nu u hier toch bent, meneer
Bakker, moet ik u mededelen dat
zich gisteren een eigenaardig geval
heeft voorgedaan. Er is hier een
meneer geweest die een cheque ge
presenteerd heeft van vijftigduizend
gulden, vijf minuten vóór we de lo
ketten sloten
Heeft U uitbetaald? kreun
de Pieter.
De ander glimlachte.
Ik zei u al, onze bank is secuur.
Voor zo'n bedrag nemen we altijd
wel extra voorzorgen. We hebben
de handtekening vergeleken met die
van u, maar daar klopte niets van.
Hij belde Jansen, breng eens
even die cheque van gisteren, je
weet wel en het dossier van meneer
P. Bakker.
Toen de bediende terugkwam
Pieter zat daar in gepijnigd stilzwij
gen haalde de kassier de cheque
voor den dag. Ziet u eens hier,
meneer Bakker, er is een hemels
breed verschil tussen deze handte
kening en die welke u bij de nota
ris heeft geplaatst. Kijk eens naar
die P. met zo'n geweldige krul en
die dikke streep er onder. Dat staat
klinkt een beetje raar, maar we
kunnen tot geen andere conclusie
komen dan dat het beroep van de
politie-agent de Hellingsen in het
bloed zit, wanneer wij horen van
de adjudant hoe zijn vader een zeer
gezien veldwachter was in Nuenen
en later in St. Oedenrode. Hij had
het druk daar en dan kon het, na
zo'n drukke dag wel eens gebeuren
dat vader Hellings zei: „Van mij
komt er geen een bij de politie!";
maar diezelfde vader was o zo trots
toen 4 van zijn zoons zich meldden
voor de H. Hermandad; hij was o
zo trots wanneer ze thuis kwamen
met hun zwarte uniformen en hun
blinkende knopen. Het was geen
wonder dat de vier gebroeders Hel
lings, waarvan er twee in Waal
wijk dienen en twee in Eindhoven,
bij de politie gingen. „Het was, zegt
de adjudant, bij ons niets dan po
litie, of veldwacht, of marechaussee
wat je zag en hoorde, en m'n moe
der ziet me veel liever in uniform
dan in burger". Zo is het ook geen
wonder dat de zoon van de adju
dant niet zal rusten voor hij in Hil
versum op de politieschool voor dit
beroep wordt opgeleid, en de adju
dant zal de laatste zijn hem in dit
streven tegen te werken. „Want,
zegt hij, wanneer ge er ambitie voor
hebt, is er geen mooier vak".
GEEN BETERE PLAATS DAN
WAALWIJK.
Op 1 Augustus 1928 kwam A. Hel
lings als jong agent in dienst van
de Waalwijkse gemeentepolitie. Hij
had met goed gevolg zijn examen
gedaan en oorspronkelijk wilde hij
naar Eindhoven. Maar de toenma
lige Waalwijkse Korpschef P. Let-
cherth, die later burgemeester zou
worden van Nieuw-Vosmeer en van
Rucphen, zat in de examen-commis
sie en die schreef een brief aan va
der Hellings of zijn zoon niet in
Waalwijk wilde komen, want hij
gaf ver uit de voorkeur aan de zoon
van een politieman; en toen burge
meester Moonen hoorde dat de jon
ge agent tijdens zijn militaire dienst
de rang van onderofficier had ver
vuld, was hem, militair als hij was,
niets liever dan dat agent Hellings
het Waalwijkse corps kwam ver
sterken. En vader Hellings praatte
met zijn zoon en wees hem er op
dat hij in Waalwijk veel beter zijn
vak zou leren dan in Eindhoven,
waar het uitgebreide korps te veel
specialisten telde, terwijl men in
een kleinere plaats op een veel uit
gestrekter gebied werkzaam kan
zijn en niet alleen straatje in,
straatje uit hoeft te rijden.
Geen moment, zegt de jubilaris,
heeft hij er spijt van gehad dat hij
toen naar Waalwijk is gegaan. Daar
is bijna geen betere plaats waar een
politie-man, die werkelijk ambitie
heeft in zijn beroep en die werke
lijk goed wil, zo'n grondige vakop
leiding krijgt.
Waalwijk noemde hij ook een
prettige plaats, met een prettige be
volking. Vroeger kon het er, vooral
tijdens de kermisdagen, wel eens
onrustig zijn, maar in de loop der
jaren is de bevolking beschaafder
geworden, terwijl ook op crimineel
gebied, Waalwijk een zeer rustige
plaats is.
De adjudant is met het politie
korps dat van 7 man is uitgegroeid
in die 25 jaren tot 16 man, ver
groeid zoals hij ook is opgegroeid
met deze zich sterk ontwikkelende
gemeente; hij kent de toestanden
zoals die hie£ zijn, hij kent de men
taliteit van ae bevolking en weet
daarnaar te handelen, en daarom
wordt hij zowel door de bevolking
als door zijn superieuren geacht als
een goed en gewetensvol politie
man.
Drie burgemeesters maakte de ju
bilaris mee en in zijn vooruitstre
vende parochie, gelijk hij zegt, vier
pastoors; vele belangrijke gebeurte
nissen heeft hij van nabij meege
maakt en bij vele gelegenheden
heeft hij voor een ordelijk verloop
gezorgd.
Daarvoor zal hem morgen om 11
uur ten gemeentehuize een passen
de huldiging worden bereid en
daarom zullen ongetwijfeld velen
hem ook hun gelukwensen komen
aanbieden, wanneer hij van 1 tot 2
uur morgenmiddag daartoe gelegen
heid biedt,
j Wij feliciteren de jubilaris nu
reeds van harte en we spreken de
hoop uit dat hij nog veel jaren op
dezelfde manier zijn plicht zal doen
tot heil ongetwijfeld van onze voor
uitstrevende gemeente, wier belan
gen hij met nooit aflatende ijver
heeft gediend.
nergens op. En u tekent altijd P.
Bakker en hier staat voluit Pieter
Bakker. Pieter herademde.
U hebt dus niet uitbetaald.
Nee, ik heb die meneer gezegd
vandaag maar even terug te komen
en hem een regu gegeven voor de
cheque, want die wilde ik u even
laten zien.
Pieters brein werkte op topsnel
heid. Kon hij vertellen hoe hij zich
gisteren had laten bepraten? Kijk
eens meneer zei hij toen merk
waardig kalm de handtekening
op de cheque is goed. Ik heb inder
tijd mijn handtekening veranderd.
Maar ik heb verzuimd u dat te be
richten.
U moet met zulke dingen al
tijd voorzichtig zijn, meneer
merkte de ander met een nauwe
lijks merkbaar glimlachje op. Hij
begreep méér dan hij wilde laten
blijken, maar gelukkig voor Pieter
toch niet alles. Als u even een
paar papieren wilt tekenen met uw
ehnieuwe handtekening, dan is
de zaak in orde. Maar houdt u het
dan daar voorlopig bij?
Wordt vervolgd.
