UIT EIGEN LAND
De grote
Speurder
D.D.D.
De avonturen van BIM en BAM
PLUIMVEE
POPENT doodt rat^^mu/^
e
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
NIET ZO SOMBER
BOEKBESPREKING
2'
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 18 SEPTEMBER 1953
2
tot belastingverlaging, dat thans
bij de Staten-Generaal aanhangig
is. De minister merkt hierbij op,
dat de belastingverlagingen ook
bedurende latere jaren de budge-
taire en monetaire toestand zullen
beïnvloeden, daar ze beogen onder
meer de productieve kracht van
de Nederlandse volkshuishouding
op lange termijn te versterken.
Kenmerkend voor deze begro
ting noemt de minister enerzijds
het bij voortduring hoge niveau
der uitgaven (niet slechts in ab
solute zin, doch ook in relatie tot
het nationale inkomen). Het nog
steeds hoge peil der militaire uit
gaven, de voortgaande uitkeringen
van oorlogsschade, de nog altijd
omvangrijke lasten van de natio
nale schuld, de uitgaven als gevolg
van de watersnood, alsmede de be
dragen gemoeid met een groot aan
tal verdere noodzakelijke voorzie
ningen, verklaren dit beeld. An
derzijds staat de nieuwe begroting
in het teken der belastingverlagin
gen op hierboven genoemde gron
den.
De begroting 1954 vormt, aldus
de minister, gezien de omvang
van het te verwachten kastekort
en de daarvoor aanwezige dek
kingsmogelijkheden, een aanwij
zing, dat, mede als gevolg"van de
voorgestelde belastingverlagingen,
de grenzen van het in het komen
de jaar financieel mogelijke kun
nen geacht worden te zijn bereikt.
Naar gewoonte een horreur wat
de stijl betreft, kon de Troonrede
ook dit jaar niet op de gespannen
aandacht van de gewone burger
rekenen, als er niet iets in voor
kwam wat hem aansprak. Men kan
niet van hem eisen dat hij warm
loopt voor een aantal min of meer
vage losse mededelingen van de
partementen, die in een nauwelijks
draaglijke en geenszins fraaie vorm
zijn gegoten. Zelfs Koningin Juliana
kon daar niet alles aan veranderen.
Toch zal hij enkele keren opge
hoord hebben, wanneer zijn aan
dacht elders was dan bij de voor
werpen van aanhoudende zorg van
de regering. Dat was op de eerste
plaats toen het woord „ontroerend"
klonk, w&t een menselijker toon in
de Troonrede bracht dan men er
verwacht, hoezeer men er ook naar
verlangt. De herinnering aan de
watersnood veroorzaakte deze toon
en zij beslaat dan ook een tamelijk
uitgebreide passage, waarin 't leed
gememoreerd wordt, maar ook de
hulp, terwijl met kennelijke vol
doening wordt geconstateerd „dat
thans de dijken op één uitzondering
na gedicht zijn. Er bestaat goede
hoop dat vóór de najaarsstormen de
sluiting voltooid zal zijn". De wijze
waarop de schok is opgevangen ziet
de regering als een getuigenis van
de economische weerstandskracht,
waarover ons volk thans weer be
schikt.
Een ander onderdeel dat met meer
dan gewone aandacht zal zijn ge
volgd, is dat waarin de regering
aankondigt dat zij het verantwoord
acht „het complex van ingediende
belastingmaatregelen aan te vullen
met een wetsontwerp betreffende
de inkomsten- en loonbelasting,
waardoor een geleidelijker verloop
van de progressie wordt verkregen.
Dit zal een voelbare vermindering
van de druk betekenen, in het bij
zonder ook voor de lagere inkom
stenklassen en de middengroepen.
„We zijn de laatste jaren niet zo
zeer met dergelijke mededelingen
verwend dat deze niet met meer
dan gewone vreugde wordt begroet.
Wel wordt er opgemerkt dat de
begroting 1954, mede als gevolg van
de uitgaven tengevolge van de
stormramp, met een aanzienlijk te
kort sluit, waardoor het beeld van
deze begroting, op zichzelf genomen,
zeker niet gunstig wordt genoemd.
Daartegenover staat echter dat de
kosten van de rampschade uitgaven
voor eenmaal zijn, terwijl de uitga
ven voor het herstel van de oor
logsschade binnen afzienbare tijd
zullen verminderen. Trouwens, de
minister van financiën zegt in de
Millioenennota ook, dat de belas
tingverlagingen onder meer beogen
de productieve kracht van de Ne
derlandse volkshuishouding op lan-
TTllïirl- Krabben en peuteren
maakt de kwaal steeds
lflfclflfl erger. De helder vloeibare
luiuiuij D.D.D. dringt diep ln de
poriën door, zuivert, ontsmet en geneest
de huid.
GENEESMIDDEL TEGEN
huidaandoeningen
ge termijn te versterken. De vrees
die hier en daar van te voren is uit
gesproken dat het grote tekort de
aangekondigde belastingverlagingen
in gevaar zou brengen, schijnt dus
niet bewaarheid te zullen worden;
ze worden zelfs niet ongewenst uit
gebreid tot buiten het bedrijfsleven.
Men kan dan ook niet zeggen dat
de regering het Nederlandse volk
een somber beeld heeft willen op
hangen van de economische toe
stand. Wel niemand zal zich illusies
gemaakt hebben over grote mee
vallers, vooral niet nadat „Het Vrije
Volk" uit de school had geklapt.
Defensie-uitgaven tot een bedrag
van anderhalf milliard en uitgaven
tot herstel van de watersnoodscha-
de van 400 millioen, geven weinig
aanleiding tot optimisme. Dat er
desalniettemin op sommige onder
delen nog iets af kan, bewijst dat
we langzamerhand weer op 'n ste
vige ondergrond zijn komen te
staan, al zijn er vanzelfsprekend
ook risico's aan verbonden. Regeren
heet echter vooruitzien en aange
zien vooruitzien altijd een voor
naam aspect van onzekerheid heeft,
kan men een regering die een be
scheiden risico neemt, niet van
overmoed beschuldigen.
Het doet trouwens wel prettig aan
nu eens in de Millioenennotta te
kunnen lezen, dat de minister van
financiën met voldoening meent te
mogen constateren, dat de huidige
economische toestand in verschil
lende opzichten als gunstig is aan
te merken. Dat hij zich anderzijds
enigszins bezorgd maakt voor de
toekomst, vooral in verband met de
mate waarin wordt geïnvesteerd te
genover de eisen van werkgelegen
heid voor een groeiende beroepsbe
volking, is niet meer dan natuurlijk
en noodzakelijk.
Al met al mag men constateren
dat we er in verhouding tot de
moeilijke tijd die we beleven, niet
zo somber voorstaan, al blijven er
zorgwekkende punten. Men kan
niet bepaaldelijk een nieuwe koers
aanwijzen in het regeringsbeleid,
echter wel een accentverschuiving
in de richting van verlichting van
de lasten voor de groepen die daar
op langzamerhand wel enig recht
kunnen doen gelden. Dat de Staat
ondertussen toch nog een dertig
procent van het nationale inkomen
uitgeeft, schijnt onvermijdelijk te
zijn en tenslotte moet men er ook
rekening mee houden dat volgens
de regering „de grenzen van het in
het komende jaar financiëel moge
lijke kunnen geacht worden te zijn
bereikt."
Niet onbelangrijk is ook dat de
regering op internationaal niveau
vasthoudt aan samenwerking zowel
in de Verenigde Naties als in Atlan
tisch en Europees verband, wat
overigens niet anders was te ver
wachten. Ten overvloede vestigt zij
er de aandacht op dat zy economi
sche integratie als een van de voor
naamste doelstellingen ziet bij de
vorming van een Europese Gemeen
schap. De passage over de Benelux
blijft wat vaag, maar er wordt blijk-
right P. I. B, Box 6 Copenhagen
290).
„Kijk eens, wat een mooie bloe
men ik geplukt heb, Bim". „En of"
zegt Bim, „en wat ruiken ze lek
ker". Ze zijn er allebei zo blij mee
dat ze ze vol trots aan moeder Var
ken laten zien. Zij is ér ook weg
van, vooral van de heerlijke geur.
En nu gaan ze nog naar Dientje
Koe, want die staat zo eenzaam
midden in de wei, en misschien
wordt ze wel een beetje vrolijk als
ze die prachtige bloemen ziet.
„Kijk es", zeggen Bim en Bam te.
gelijk, „vindt je onze bloemen niet
prachtig? Ruik er maar eens aan."
baar doorgewerkt om op deze weg
vorderingen te maken. Over het ge
heel vorderen deze kwesties wat
moeizaam, maar de Nederlandse re
gering geeft er in ieder geval blijk
van niet bij de ontwikkeling ten
achter te willen blijven. Ook dit is
een gunstig aspect voor het beleid
in het komende jaar.
ANTILLEN VINDEN NEDERL.
VOORSTELLEN PRINCIPIEEL
AANVAARDBAAR.
Het antwoord van de Nederland
se Antillen op de jongste voorstel
len van Nederlandse zijde, die beo
gen een grondslag te vinden voor
een voortzetting van de Ronde Ta
fel Conferentie met de West, is naar
Nederland verzonden.
De Nederlandse Antillen zijn una
niem van oordeel dat de Nederland
se voorstellen principieel aanvaard
baar zijn. Wel drongen zij er op aan
dat zo spoedig mogelijk de Kleine
Commissie bijeenkomt. De Antilli
aanse delegatie is gereed en bereid
als gastheer op te treden.
VERBETERING EN SPLITSING
VAN WONINGEN.
Verbeteringen, die meer dan
5000.en splitsingen, die meer
dan 7000.per woning kosten, ko
men in het algemeen niet voor pre
mie in aanmerking.
De premiebedragen zijn 50 pet.
van de verbeteringskosten met een
maximum van 50 pet. van 2.800.
en 60 pet. van de splitsingskosten
met een maximum van 60 pet. van
3.500.—.
ALPHEN AAN DE RIJN KOOPT
„AVIFAUNA" VOOR 400.000.—.
Curatoren hebben dit bod aanvaard
Omstreeks half 1 Dinsdagnacht
heeft de voltallig bijeengekomen
gemeenteraad van Alphen aan de
Rijn, onder voorzitterschap van bur
gemeester Ed. C. Witschey, in een
spoedeisende openbare vergadering
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig en ,loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's Leverpilletjes.
met 15 tegen 4 stemmen besloten
tot het verstrekken van een crediet
ad 400.000 voor de aankoop van
het internationale Vogelpark „Avi
fauna", tot de koop waarvan men
in de tevoren gehouden geheime
vergadering met grote meerderheid
van stemmen had besloten, alsmede
tot het beschikbaar stellen van een
crediet ad 20.000 voor de financie
ring van de noodzakelijke nog lo
pende uitgaven gedurende het res
terende gedeelte van 1953. Behou
dens goedkeuring van G. S. is het
vogelpark door de gemeente Alphen
aan de Rijn aangekocht. De gemeen
te zal het niet zelf beheren, maar
gezocht zal worden naar een andere
wijze van exploiteren, b.v. door
middel van verpachting.
OVER 8 MAANDEN BRABANT
VRIJ VAN RUNDER T. B. C.
Op 1 Mei 1954 zal de provincie
Néord-Brabant geheel vrij zijn van
runder-tuberculose. Dit werd mede
gedeeld door de directeur van de
Provinciale Gezondheidsdienst voor
Dieren in Noord-Brabant, dr Joan
Kirch. Het staat reeds nu onomsto
telijk vast aldus dr Kirch dat
Noord-Brabant over 8 maanden zijn
léatste reageerder heeft gehad. Dat
is twee jaar vroeger dan men oor
spronkelijk had gepland. Toen op
20 Mei 1951 het vijfjarenplan tot be
strijding der rundertuberculose in
werking trad, werd bepaald dat in
1956 de laatste, reageerders geruimd
moesten zijn. Thans, ruim twee jaar
daarna, blijkt dat de sanering van
de rundveestapel in Noord-Brabant
geen vijf, doch slechts drie jaar in
beslag zal nemen.
AUTO TEGEN BOOM.
Twee doden, drie zwaar gewonden.
Om half zes Dinsdagmiddag is een
Belgische personenauto in volle
vaart tegen een boom gereden op de
Rijsbergseweg vlak voor de ge
meente Rijsbergen. Daarbij werden
twee "van de vijf inzittenden van
een Belgische familie gedood. De
andere drie werden ernstig gewond.
De auto reed uit de richting Bre
da naar de grens. Door het springen
van de rechter voorband verloor de
bestuurder, de 51-jarige C. L. de B.
uit Brasschaat, de macht over zijn
stuur en de wagen raakte van de
weg af. De echtgenote van de be
stuurder, mevr. M. M. de B. geboren
V. werd zo zwaar gewond, dat zij
spoedig na het ongeval overleed.
De 80-jarige mevrouw A. H. D. uit
Poperingen, een tante van de be-
OF TE WEL
DE WONDERLIJKE
BELEVENISSEN VAN
PIETER BAKKER.
3<VC- rV;f
20). -
Heel Amsterdam zou hebben ge
rouwd! knikte Maliepaard met mede
gevoel vooral de directie van het
Huydecoperveem, die had vast een krans
gestuurd
Daar heb ik niets mee te maken
klonk schel de stem van de Dandy
dat héb ik al gezegd en ik wil d'r niks
meer over horen. Wéér is de Commis
saris, ik dien onmiddellijk mijn beklag
in!
Hier klonk een zware stem en
een welgebuikt heer vertoonde zich in
de deur. Stort je hart maar uit, m'n
jongen, hebben ze je weer zo geplaagd?
Ik protesteer riep de Dandy
tegen deze behandeling!
Schreeuw niet zo vermaande
Maliepaard de mensen zouden het
kunnen horen en de politie heeft toch al
zon slechte reputatie.
En ik wil
Jij houdt je mond zei de Com
missaris vlak maar beslist en spreekt
als Je wat gevraagd wordt Goed be
grepen? Anders zal ik Je even gelegen
heid geven om wat te betijen, dan kun
nen we zien of je morgenochtend beter
te spreken bent. Verstaan?
De Dandy verstond het zeer goed, en
schrompelde bijeen tot een hoopje ver
moorde onnozelheid. Alleen zijn kleine
steekoogjes priemden naar het gelaten
gezicht van Pieter, die maar wachtte tot
het spul was afgelopen, maar inwendig
buitengewoon vereerd was dat hij al
wéér op een politiebureau zat, en zulks
zónder een bekeuring of iets dergelijks,
maar mét een hoofdrol.
Nou, meneer, ehbegon de
Commissaris.
Bakker stelde Pieter zich voor.
Meneer Bakker, vertel ons eens,
hoe kwam u er toe deze ehmeneer
op straat aan te spreken?
Hij had mijn hoed op stelde
Pieter nuchter vast, en de drie handha
vers van wet en recht schoten eenparig
in de lacht.
Hoe dat zo7 informeerde de com
missaris droog, toen hij uitgelachen was.
Pieter verklaarde nu omstandig hoe
hij die middag in de herberg „De Haven
van Rotterdam" was verzeild geraakt.
Wat had u daar voor een bood
schap? informeerde de commissaris
met een onmiskenbaar verwonderderde
blik naar Pieters gezicht. Deze man in
de zaak van Blonde Willyenfin, Je
hoorde meer gekke dingen.
Och... zo maar es zei hij wat
lamlendig, want hoe moest hij uitleggen
wat hem naar die duistere gelegenheid
gedreven had? Maar nu bekeek de an
dere rechercheur Pieter met groter in
teresse.
- BakkerBakker? zei hij
Wacht es effehebben wij niet
bent u niet die man van die auto eh.
Ja, die ben ik antwoordde Pie
ter, verheugd blozend over de herken
ning.
Moment zei de commissaris tot
Pieter, toén de ander hem aan de mouw
trok en hem wat in 't oor fluisterde. De
blik van de commissaris richtte zich met
verhoogde interesse op de bezoeker,
maar zijn glimlach was toch een beetje
ironisch.
Nou ja zei hij daar zullen we
maar niet dieper op ingaan. U zat er
dus, naar ik aanneem, te wachten op de
dingen die komen zouden.
Zo zegt u het precies zoals het is
knikte Pieter instemmend.
Weet u iets van die inbraak in het
Huydecoperveem?
Alles antwoordde Pieter rustig,
en de drie mannen wipten op hun stoe
len omhoog. Pieter wist inderdaad alles
van die inbraak af, te weten alles wat in
de kranten had gestaan.
Hm, zo..., waarom bent u dan
niet naar de politie gegaan?
Dat vond ik nog niet nodig, ant
woordde Pieter. Wie liep er nu om een
hoed direct naar de politie?
Dus u hebt deze meneer daar in
dat café gezien. Hoe lang is hij daar ge
weest?
Pieter keek even naar de Dandy, en
de uitdrukking van diens gezicht gaf hem
te verstaan waar de Dandy hem wenste
en waarheen hij hem op dit moment
graag zou helpen, had hij de gelegenheid
slechts gehad.
Da t was precies tien over drie,
commissaris, antwoordde hij - toen die
meneer wegging en de verkeerde hoed
meenam.
En hoe weet u dat zo precies?
er klonk een grote spanning in de stem
van Maliepaard.
Omdat ik net op m'n polshorloge
had gekeken. Ik was van plan zelf weg
te gaan, maar er zat iemand die een
rondje weggaf en toen moest ik voor
m'n fatsoen nog even blijven zitten.
Hoe zag die meneer er uit, die dat
rondje weggaf?
Het was een zeeman en hij heette
Goof. En zijn maat heette Piet her
innerde zich Pieter.
H oe zag die zeeman er uiteen
beetje ehchinees?
Nee, die zat naast me zei Pieter
niet erg duidelijk.
Onze vriend Antonio knikte Ma
liepaard naar de commissaris en ver
volgd*: dus er zaten er nog meer, be-
Dientje kijkt er naa'r met een lui
oog en hap, weg zijn de bloemen.
„Je hebt gelijk", zegt ze, „ze waren
heerlijk En zo zoet." Bim en Bam
zijn natuurlijk woedend en geloof
maar niet dat ze van plan zijn die
domme koe nog eens van hun bloe
men te laten genieten.
stuurder, werd op slag gedood. De
bestuurder werd met ernstige in
wendige kneuzingen naar het Sint
Ignatius-ziekenhuis te Breda ver
voerd. Ook zijn zoontjes van 10 en
13 jaar, die beenbreuken hadden
opgelopen, werden daarheen ge
bracht.
De rijkspolitie van Rijsbergen en
de verkeersgroep van de rijkspolitie
uit Breda verleende eerste hulp. De
'omgekomen slachtoffers zijn even
eens naar Breda gebracht. De auto
werd volkomen vernield. In de weg
was een groot gat geslagen.
MILITAIRE VRACHTWAGEN
TUSSEN PUBLIEK.
Dinsdagmiddag omstreeks 5 uur
is te Volkel (gem. Uden) een mili
taire vrachtauto ingereden op een
groepje personen dat naar de ker
mis stond te kijken. Tengevolge
hiervan is een 3%-jarig kind op
slag gedood; de moeder, de weduwe
V. uit Volkel, werd zwaar gewond
en de toeschouwster E. uit Wanroy
eveneens. De ernstig gewonden zijn
naar het ziekenhuis te Veghel over
gebracht, waar mevr. E. kort na
aankomst is overleden. De politie
heeft de zaak in onderzoek.
WAT DE OVERHEID DOET.
Het ministerie van financiën heeft
een publicatie uitgegeven, verzorgd
door de Regeringsvoorlichtings
dienst, die getiteld is „Wat de
overheid doet en wat het u kost".
Het is de laatste jaren een goede
gewoonte geworden de aanbieding
van begroting en millioenennota
vergezeld te doen gaan met de uit
gave van een populair geschriftje,
waaruit ook de gemiddelde Neder
lander enig inzicht kan krijgen
wat deze belangrijke staatsstukken
inhouden. Op instructieve wijze zet
de brochure uiteen, waarvoor al 't
geld dat de overheid van ons vraagt
nodig is. Ze is verlucht met foto's,
die samen met de onderschriften
sprekende details uit de uiteenzet
ting illustreren en verlevendigen.
Is niet alles wat u van het ministe
rie van financiën te lezen krijgt,
even prettig, dit boekje van 16 pa
gina's is het wel en bovendien nut
tig, als u wilt yveten wat er nu met
uw kostelijke belastingcenten ge
beurt. Het is verkrijgbaar in de
boekhandel tegen de prijs van 22 ct.
JULIANA REGINA 1953.
Dit is de titel van een boek dat
verscheen bij de Uitgeverij en Druk
kerij Hollandia te Baarn en dat in
woord en vooral in beeld weergeeft
de gebeurtenissen in en rond ons
Koninklijk Huis en de evenementen
waarbij Hare Majesteit Koningin
Juliana en Haar familie van hun be
langstelling blijk gaven.
Niet alleen dat de verzorging van
het boekwerk uitstekend is, de tal
rijke foto's zyn voor het overgrote
deel van prima gehalte, maar voor
al de keuze der momenten uit het
rijkgevulde leven van onze geliefde
vorstin heeft onze grote waardering.
Wij leren in dit boek de Koningin
kennen zoals zij is, niet in de staat
sie en de hoge verhevenheid van
haar koningin zijn, maar vooral in
haar hoedanigheid van moeder des
volks, in haar vriendelijkheid en
haar warme belangstelling voor a-
les wat haar onderdanen en haar
land betreft, in de lieftalligheid
waarmee zij zich overbuigt naar de
kinderen en in haar diep gemeend
respect voor de verrichtingen harer
onderdanen. Kortom, koningin Ju
liana als de werkelijk vorstelijke
souvereine, die geen pracht en
praal behoeft om haar koningschap
luisterrijk te doen zijn. Haar ko
ningstroon wordt niet geschraagd
door de traditie en door het erf
recht, maar door de liefde die haar
volk deze edele vrouwe toedraagt
en door het warme respect dat dit
volk van Nederland hééft voor alles
wat koningin Juliana doet in het
belang van dit volk en voor de ma
nier waarop zij met het wel en
vooral ook met het wee van dit volk
meeleeft.
Zo zien wij haar bij alle mogelij
ke gelegenheden, we zien haar ge
slagenheid tijdens de vreselijke da
gen van de watersnood, we zien
haar bewonderende belangstelling
tijdens de Waalwijkse Slemtentoon
stelling, we zien haar als de goede
moeder van haar gezin en als de
zorgzame echtgenote van de Prins.
Inderdaad, het boek heet terecht
Juliana Regina, want een vorstin
die zo met haar volk omgaat en die
haar waardigheid in vriendelijkheid
en lieftalligheid ophoudt, kan men
met recht pas een groot vorstin noe
men.
Dat is het wat dit mooie boek ons
vooral heeft duidelijk gemaakt, en
deswege bevelen we het zeer bij
zonder in de aandacht van onze le
zers aan.
DE LIJM-KIP.
Een dierenliefhebber in Schiedam had
een bijzondere ervaring met een broedse
kip, die wellicht tot lering van pluim
veehouders kan strekken.
Deze kip wierp één van haar tien
eieren, die zij reeds veertien dagen lang
met de bijzondere zorg van het aan
staande moederschap had gekoesterd, uit
het nest. Dit ei barstte bij de val en spo
ren van de inhoud kwamen op de schaal
te zien.
De eigenaar van de roekeloze vogel
was in grote nood, want hij had met
groot verlangen naar de komst van een
tiental gele kuikens uitgezien.
Teneinde raad, met de gedachte „baat
het niet, dan schaadt het niet", drukte
hij de schaal voorzichtig dicht en be
smeerde de breuk met velpon. Toen de
lijm hard was, kreeg de Barneveldse het
ei weer onder de vleugels.
Vol verwachting werd de blijde ge
beurtenis tegemoet gezien. EnInder
daad werd na een week uit het gerepa
reerde ei een kuiken geboren. Als curio
siteit hééft de kippenfokker de eierschaal,
waarop de breuk duidelijk te onderschei
den valt, een plaatsje op de schoorsteen
gegeven; zij is een prachtige aanleiding
voor het opzetten van een „boom" over
samenwerking tussen natuur en techniek.
Misschien leert deze ervaring ook an
dere fokkers, dat het sprookje van een
oneven aantal eieren beter dan een even
aantal (dat onder de kippenhouders
leeft) wel met de werkelijkheid strookt
hoewel het feit, dat een kip kan tellen
niet gemakkelijk te aanvaarden is.
halve u en die meneer en juffrouw eh...
Willy en dat meisje... en deze meneer
dan.
Ja, dat zei ik toch al antwoord
de Pieter geïrriteerd omdat alles toch zo
duidelijk was.
Daar heeft Willy ons niets van
verteld zei de andere rechercheur ge
dempt. en Maliepaard knikte voldaan. Hij
fluisterde wat met zijn collega, die snel
opstond en verdween.
Dus u zegt dat deze meneer om
tien over drie het café verliet con
stateerde de commissaris dan bent u
in de war, of uw klokje liep achter,
want wij weten dat meneer er de hele
middag gezeten heeft en pas tegen zes
sen is weggegaan.
Dan weet u meer dan ik zei
Pieter rustig dan heeft ie zeker een
dubbelganger. Als ie tegen zessen is
weggegaan, dan is ie teruggekomen nadat
ik weg was. Maar ik heb 'm om tien
over drie zien weggaan, zo waar als 'k
hier zit, en hij nam mijn hoed mee
Opeens stond hij op en greep met een
forse zwaai het betwiste hoofddeksel van
de gepommadeerde haren van de Dan
dy, die niet de moeite genomen had,
binnen de muren van het politiebureau
dit hoofddeksel af te zetten. Alsje
blieft toonde hl] triomfantelijk P.
BPieter Bakker't staat «r
binnen in. Da's mijn hoedl
Nou Dandy? Informeerde de
commissaris zakelijk-nieuwsgierig.
Onzin zei de Dandy nerveus
ik heb die hoed al Jaren.
Maar jij heet toch eheffe
denken, Johannes Bartholomeus van de
Graft, niet? Waarom laat je dan P. B.
in je hoed zetten?
Dat was zei de J. B. van de
Graft met een glimlach die ontwapenen
moest maar een grapje, commissaris.
Dat betekent Persoons Bewijs. Daar heb
ben we al heel wat lolletjes over ge
maakt.
Dat kan ik me zo voorstellen
constateerde de commissaris droog
gezien jouw onuitputtelijk gevoel voor
humor. En wendde hij zich tot Pietei
waar is meneers eigen hoed geble
ven?
Bij mij thuis antwoordde deze
prompt ik had geen zin om 'm op
te zetten. Ik dacht, ik kom die eh... me
neer misschien wel es tegen en dan rui
len we wel.
Zo zo zei de commissaris met
verhoogde interesse nu, daar zullen
onze dactyloscopen wel blij mee zijn. U
hebt die hoed zelf niet opgehad?
Ik niet zei Pieter met een viee
gezicht.
(Wordt vervolgd)
