Waalwijkse en Lan Courant Wijde Wereld 1 De Duitse politiek Huur der 18 flats aanmerkelijk verhoogd UIT DE Waalwijkse gemeenteraad bespreekt weer uitvoerig de winkelsluiting MAANDAG 2 NOVEMBER 1953 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij ANTOON TIELEN Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 76e JAARGANG No. 87 DE ECHO HET ZUIDEN Abonnement 18 cent per week 2.35 per kwartaal 2.60 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621. OPGI RICHT 1878. Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL, TEL. 2002. TELEGR.-ADRES „ECHO" Vorige week zijn in de Duitse Bondsdag de debatten begonnen over het regeringsprogram van Adenauer, die, zoals eigenlijk van zelf spreekt, ook in de komende parlementaire zittingsperiode als bondskanselier optreedt. Hij heeft een regeringsprogram ontworpen, waarmee niet alleen zijn eigen christen-democraten instemden, maar ook andere partijen. Hier door kon hij, hoewel er een absolu te christen-democratische meerder heid in de West-Duitse Bondsdag is, 'n vrij brede coalitie te vormen. Dit heeft natuurlijk wel ten gevolge dat er compromissen moeten worden gesloten, doch er zijn maar weinig landen waar dat niet het geval is. Zelfs bij een absolute meerderheid kan een regering niet in alle geval len een programma uitvoeren dat een getrouwe weerspiegeling is van het program van de partij waarop zij steunt. Politiek is al in beginsel een kwestie van geven en nemen en in versterkte mate geldt dat voor een democratisch beleid. Temeer is dat het geval nu de belangen van diverse staten steeds nauwer ver bonden worden. Te lang al zijn de Europese landen hun eigen souve- reine gangetje gegaan en waartoe dat heeft geleid, heeft men voor '40 gezien, zowel op internationaal ter rein als in nationaal opzicht, toen in Duitsland het nationaal-socialis- me het alleen voor het zeggen had. Dit moge op de eerste plaats in de beginselen en het program van deze partij hebben gelegen, wanneer er de mitigerende factor van een an dere partij was geweest, zou het misschien nooit zover zijn gekomen. Nu is het gevaar voor absolutisme in de christen-democratische partij practisch nihil, juist krachtens haar beginselen. De coalitieregering ech ter heeft in dit geval, behalve het mogelijke nadeel van compromis sen, ook het practische voordeel van uitgebreidere samenwerking, dat vooral in deze tijd niet onderschat moet worden. Op de eerste dag van het debat kwam de buitenlandse politiek aan de orde, het hoofdstuk dat voor het buitenland het belangrijkste is. Merkwaardig was al aanstonds de verklaring van de leider der socia listen, Ollenhauer, dat zijn fractie bereid is de fundamentele grond slagen van Adenauers buitenlandse politiek te onderschrijven en ook daadwerkelijk te ondersteunen, mits de socialisten regelmatig wor den ingelicht over de plannen van de regering en mits zij in de toe komst kunnen deelnemen aan in ternationale conferenties. Men is ge neigd hieruit af te leiden, dat de verkiezingskoorts, nu het volk zich ook in meerderheid voor Adenau ers buitenlands beleid heeft uitge sproken, over is. Tijdens de verkie zingscampagnes leek het, alsof er van de christen-democratische bui tenlandse politiek niet veel deugde, maar achteraf blijkt dat nog al mee te vallen, want niet Adenauer ver anderde zijn standpunt, maar Ol lenhauer. Wel verklaarde de laatste met nadruk, dat zijn partij weinig bewondering kan opbrengen voor de methodes die de regering toe past om haar doelstellingente ver wezenlijken. Nu is 't maar de vraag wat men verstaat onder doelstellin gen en wat onder methodes.. Bij een afwijkende opvatting blijft er dan toch nog ruimte ge noeg over voor onenigheid en men hoeft zich daarom helemaal niet te verbeelden dat nu alles koek en ei zal zijn in het Duitse parlement. Trouwens, er zijn concrete punten waartegen de socialisten gekant zijn. Dat is op de eerste plaats de Europeanisering van het Saarge- bied, die Adenauer ziet als een mid del om een eind te maken aan de haast eeuwigdurende twist met Frankrijk over Saarland. In dit op zicht heeft hij alleen de christen democratische fractie aan zijn zijde, want ook de liberalen zijn het er niet mee eens. Dan is er nog de kwestie van de Europese Defensiegemeenschap, waarmee de socialisten evenmin veel ophebben. Christen-democra ten en liberalen zijn van mening dat de Europese integratie tot stand gebracht moet worden via de E.D.G., maar de socialisten voelen meer voor het lidmaatschap van de Verenigde Naties. Zij zijn blijkbaar niet meer zo halsstarrig dat zij zich vierkant tegen de Duitse deelname aan de E.D.G. en een Verenigd Eu ropa verzetten. Dit standpunt zou in het licht van de verkiezingsuit slag ook erg irreëel zijn, omdat die heeft aangetoond dat de meerder heid van het Duitse volk daar wel voor is. Dat ze blijven streven naar een groter verband, is hun goed recht en bovendien is het kleine Europa van de zes landen voor geen enkele Europeaan uiteindelijk het ideaal. Bij de socialisten zit achter deze houding dan nog het idee van goede nabuurschap niet meer met Rusland en er zijn er meer die deze illusie nog niet hebben opge geven. Overigens zijn alle partijen het er over eens dat Duitsland zich niet kan neerleggen bij de verdeling van zijn grondgebied en bij de Oder-Neissegrens, allebei zaken die tamelijk willekeurig en ten onrech te zo gearrangeerd zijn zoals ze nu zijn. Dit overzicht van de meningen die over de Duitse buitenlandse po litiek in de Bondsdag zijn uitge sproken, geeft het idee dat de Duit sers een reëel standpunt innemen en dat ze niet de slechtste Euro peanen zijn. Geruststellend is daar bij de verklaring dat er van een streven naar Duitse hegemonie geen sprake is. Dit zou trouwens ook moeilijk samengaan met een wer kelijk Europese gezindheid. En als de Duitsers door hun veel positie vere houding een moreel overwicht verwerven, strekt dat de Fransen eerder tot verwijt voor hun aarze lende houding. Soms lijkt het alsof de Duitsers meer geleerd hebben dan de Fransen. Vrees is in ieder geval geen goede raadgever en toch schijnen de laatsten daarnaar nog graag te luisteren. De Duitsers heb ben met al hun energie getracht er weer bovenop te kunnen en 't lukt hun aardig. Europa kan dit voorals nog met vertrouwen gadeslaan. DE MOTIE ROMME AANGEHOUDEN. De K.V.P. is bereid het kabinet een „redelijke tijd" te laten om zijn standpunt te bepalen tegenover het vraagstuk hoe in de toekomst de lonen moeten worden vastgesteld. Prof. Romme verklaarde Donder dagmiddag in de Tweede Kamer, dat er te praten valt dat men elkaar wellicht zal kunnen vinden r nu premier Drees een nieuwe loonpolitiek niet van de hand heeft gewezen, maar integendeel juist heeft medegedeeld, dat iets derge lijks door een commissie van drie ministers (De Bruijn, Suurhoff en Zijlstra) wordt overwogen. De K.V.P.-fractieleider trok zijn motie, waarin een nieuw systeem voor 't vaststellen van de lonen vrij nauw keurig is omschreven, niet in. Hij zal haar echter op dit ogenblik ook niet in stemming brengen. De mo tie wordt aangehouden. Op een „na der te bepalen" tijdstip kan er over worden gestemd. „MILITAIRE KRACHT SLECHTS EEN FACTOR". Wanneer een volk niet weerbaar is op geestelijk, cultureel, sociaal en economisch gebied, faalt de verde diging. Deze waarschuwende woor den sprak Prins Bernhard op een bijeenkomst van het defensie-stu diecentrum in Den Haag, een bij eenkomst die belegd was om grotere bekendheid te geven aan de doel stellingen van het defensie-studie centrum, dat door het geven van cursussen aan leidinggevende bur gers en militairen hoopt bij te dra gen tot de opbouw van een harmo nische volksmacht. FORSE TAAL. Reagerend op de verklaring in de Tweede Kamer van dr Drees, dat over Nieuw-Guinea met Indonesië op het ogenblik geen overeenstem ming zou zijn te bereiken, heeft de Indonesische Minister van Buiten landse Zaken, mr Sunarjo, tegen over de pers verklaard dat Neder land nog steeds West-Irian als een zijner koloniën beschouwt. „Indien Nederland bij dit stand punt blijft, zijn wij genoodzaakt een andere weg in te slaan, en wel om voorbereidingen te treffen om met andere middelen dan onderhande lingen West-Irian terug te winnen", aldus Minister Sunarjo. Ds. ZANDT BLIJFT ERBIJ Ds. Zandt (St. Ger.) bracht nog maals in de Tweede Kamer het be faamde bankbiljet van 25 gulden ter sprake met de beeltenis van St. Maarten. Over het antwoord van de minister-president toonde hij zich allerminst voldaan. Dat ook Salo mon er op stond, was geen excuus. Volgens de kwaaddenkende dominee was dat slechts de vlag, die de room-, se lading moest dekken. Het Ant. Rev. Dagblad „Trouw" had 't bank biljet ook nog verdedigd. Geen won der, aldus ds. Zandt, dat men steeds meer hoort dat de anti-revolution- nairen eigenlijk andere roomsen zijn.... Voor zijn gevoel bleef het een dood-ernstige zaak. Er staat ge schreven, dat al wie gestorven hei ligen aanroept, geen deel zal hebben aan het rijk van Christus. Ds. Zandt vreesde tenslotte, dat het van kwaad tot erger zou gaan. Iedere bovendrijvende partij kon in de verleiding komen om haar figu ren op de bankbiljetten te zetten. Morgen was het misschien de Paus en overmorgen Marx. Ds Zandt bleef dan ook eisen dat het biljet zal worden ingetrokken. HELPERS VAN DE ONTSNAPTE GEVANGENEN GESTRAFT. De Bredase rechtbank heeft uit spraak gedaan in de zaak van de 4 helpers der ontsnapte oorlogsmis dadigers. Wegens uitlokking werd de rijwielhersteller F. de J. veroor deeld tot 5 maanden gevangenis straf. F..J. C. en M. A. kregen even eens 5 maanden gevangenisstraf wegens het medeplegen van een voortgezet misdrijf. De broer van één der ontsnapten, M. K. F., werd vrijgesproken we gens gebrek aan bewijs. De rechtbank heeft bij de bepa ling van de strafmaat er rekening mee gehouden dat door publicatie van de naam der verdachten in eni ge bladen, in tegenstelling met de goede Nederlandse gewoonte om met de vermelding der initialen te volstaan, de reclasseringskansen zijn bemoeilijkt en dus hun toekomstige belangen zijn geschaad. Daarom heeft de rechtbank niet de maxi mum-straf van 6 maanden willen opleggen. VLIEGRAMP IN V S. EIST 20 DODEN. Twintig personen, onder wie de beroemde jonge Amerikaanse pia nist William Kapell, zijn om het leven gekomen tengevolge van een vliegramp in de buurt van 't vlieg veld van San Francisco. De slachtoffers bevonden zich aan boord van een lijntoestel van de Britse Commonwealth Pacific Air lines, dat door de mist werd mis leid en op een afstand van onge veer veertig kilometer ten Zuiden van de stad in de heuvels neer stortte. 1 Daar waren verschillende punten op de agenda die de raad van Waalwijk Donderdagavond te behandelen kreeg, die nogal wat voeten in de aarde hadden, voordat zij goedgekeurd onder de voorzit tershamer doorschoven. Met name is er druk gediscussieerd over de bouw van de 18 flat woningen, waarvan de hureert aanmerkelijk verhoogd moesten wor den. Verschillende leden spraken er hun bezorgdheid over uit of deze huren niet te 'hoog waren, vooral met het oog op de toekomst, wanneer mogelijk weer het aanbod de vraag zou overtreffen. Een kleine wijziging in de winkelsluitingsverordening, die eigenlijk van meer formele aard was, gaf de heren leden gelegenheid ook over het vraagstuk van de winkelsluiting uitvoerig te discussiëren, zon der dat er evenwel iets in de verordening gewijzigd werd, want voorstellen van de heren Duyvelaar en Talsma kregen niet de ver eiste meerderheid van stemmen. GEMEENTE ZAL WAARSCHIJNLIJK NIET BEHOEVEN TE ONTEIGENEN. Allereerst werden in deze vergadering, waarbij alle leden aanwezig waren de notulen goedgekeurd met een kleine rechtzetting van de heer Pullens. De in gekomen stukken leverden ook geen stof tot discussie. Naar aanleiding van het voorstel tot wijziging van de Precario-verordening (voor zover mogelijk was hebben we alle praeadviezen reeds in onze vorige num mers verwerkt), stelde de heer Mombers de vraag of dit van tijdelijke aard was of tjold voor een langere termijn. Hij wilde in dit verband naar voren brengen dat de pachtwet bepaalde termijnen ken de. De heer Verdoorn stelde de vraag of aan het aanbrengen van de luchtbrug, waarvoor de wijziging in de verordening nodig was, hinder, schade of onkosten voor de gemeente verbonden waren. En zo deze vraag ontkennend moest worden beantwoord, vond hij het tarief wel erg hoog. Hij vond dit geen tegemoetkoming aan de industrie. De heer Brouwer informeerde of deze luchtbrug geen obstakel zou vormen. De voorzitter verklaarde, als een alge mene opmerking over het precariorecht, dat dit recht niet geheven werd om be paalde kosten voor de gemeente te dek ken, maar men moest 'het zien als een vorm van belastingheffing. Men ,was met deze wijziging gekomen om de betreffen de industrie ter wille te Zijn. En die be treffende industrie was de Cowa confec- tie-industrie die haar atelier had bij de Oude Toren in v.m. Baardwijk; de mo gelijkheid bestaat, dat aan de andere kant van de straat ook een bedrijfspand tot stand komt, de luchtbrug zal dan die nen als een verbinding tussen de twee panden. De heer Verdoorn vond de prijs van 10 gulden per m2 toch nog al duur, maar de voorzitter stelde hem gerust door te verklaren, dat het slechts enkele in2 be trof, boven de openbare weg. De ove rige m2 kwamen niet voor het precario recht in aanmerking. Het zou echter aan zienlijk meer kosten voor deze industrie wanneer het huidige recht gehandhaafd bleef. Vandaar dit voorstel tot wijziging. Niemand had er na deze uiteenzetting nog enig bezwaar tegen. Naar aanleiding van het voorstel tot jgoedkeuring van de onteigening van een jpêfceel grond van de Wed. D. v. d. Za- iken Dzn., deelde de voorzitter mee, dat hij die morgén een brief had ontvangen van een zoon van de eigenaresse, dat men alsnog bereid was voor de hoogst toe laatbare prijs het perceel aan de gemeen te te verkopen, zodat het voorstel terug genomen werd. Een volgend voorstel betrof de goed keuring van het onteigeningsplan van percelen waarvan A. van Huiten, M. de Haan-van Huiten en J. van Huiten de eigenaars waren. Ook ten aanzien van dit voorstel deelde de voorzitter mee, dat er nog enige besprekingen waren geweest met betrokkenen en dat het niet uitge sloten was, dat er alsnog een accoord werd bereikt op basis van de door het prijzenbureau toegelaten prijs. B. en W. stelden daarom voor de besluiten conform het voorstel, het accoord, dat even tueel in de komende dagen nog zou wor den bereikt te sanctioneren. De heer Meys wees er op dat er alles voor was, wanneer met de betrokkenen overeenstemming kon worden bereikt, in plaats van een langdurig onteigenings proces aan te gaan. De heer Duyvelaar stelde de vraag of de zaak inderdaad zo urgent was, dat men aanstonds over onteigening moest gaan praten en de heer Pullens merkte op dat er geen prijs was genoemd in het prae-advies, terwijl hij er toch wel prijs op stelde deze te vernemen. De voorzitter wilde er zeer in het hij zonder de aandacht van de raad op ves tigen, dat het gemeentebestuur steeds al les in het werk stelt om aan degenen die grond aan de gemeente moeten verkopen steeds zoveel mogelijk tegemoet te ko men. Degenen die niet de gemeente wel eens zaken hebben igedaan kunnen dit be amen,, aldus de voorzitter. Maar er ligt ergens eten igrens. Dit geldt voor elke an dere grondaankoop. Hij merkte voorts op, dat hier een ont eigeningsprocedure werd aangevangen die niet meer die tijd vergde die in het verleden nodig was. Op de vraag van de heer Duyvelaar antwoordde de voorzitter bij zijn repliek, dat het gemeentebestuur een uitbreidings plan had vastgesteld en dat B. en W. geregeld bezig waren dit plan te reali seren. Werden deze pogingen niet aan gewend, dan was het plan van geen bé- tekenis. In het onderhavige geval was het ur gent, dat de gemeente de grond bezat. Het betrof hier percelen ten zuiden van de Parallelweg, ten aanzien van welk gebied ook in de volgende vergadering de raad nog voorstellen zouden bereiken. In antwoord op de vraag van de heer Pullens deelde hij mee, dat de prijs die gegeven kon worden 7200.bedroeg voor 1,83 ha. Dit was de hoogst toelaat bare prijs. Hierna gingen de heren leden met de voorstellen van B. en W. accoord. Een voorstel tot het verlenen van een crediet voor 10 middenstandswoningen in Besoijen, deed de heer Duyvelaar de vraag stellen hoe het kwam dat de wo ningen waarover in de vorige vergade ring was gesproken en die aan de Dr Mollerlaan zouden worden gebouwd een huurprijs kenden van 72.terwijl de ze woningen, die niet zo goed waren ge legen, 74.-moesten opbrengen. Wat was hiervan de oorzaak. De heer Meys stelde de vraag of er ook rekening was gehouden met midden standszaken bij dit complex. De voorzitter repliceerde op de op merking van de heer Duyvelaar dat de woningen die nu aan de orde waren van betekenend beter karakter waren; de in houd was groter, terwijl bovendien de grondprijs hier nog een rol speelde. Dit worden woningen, aldus de voorzitter die iets betekenen. Het was een realisering van herbouwplichten. De heer Meys antwoordde hij, dat het hier maar een fractie van het geheel be trof. Daar was voldoende ruimte voor winkelpanden, maar het was de vraag of ze daar thuis hoorden. DE 18 FLATWONINGEN. Het nu aan de orde komend voorstel tot verhoging van het crediet voor de 18 flatwoningen en voor de blokverwar- mingsinstallatie, met als gevolg een aan merkelijke verhoging van de huur die voor deze flats verschuldigd zou zijn, le verde zeer veel stof tot discussie. De eerste in de rij van sprekers was de heer v. d. Hoven, die in de stukken had bemerkt, dat de levensduur van de ketel in de berekening langer was gesteld, dan door de betreffende firma was opge geven. Was het wel juist dat men een kostenberekening ging maken op een nog langere levensduur dan door de fabrikant was opgegeven, die het natuurlijk al zo lang mogelijk had genomen. Nadat -hij een opmerking had gemaakt over de annuiteitspercentages veronder stelde de heer v.d. Hoven dat er voor de 135 flatwoningen die gepland waren, toch nog wel meer ketelhuizen gebouwd zouden moeten worden, wanneer deze ketel reeds 40 van zijn capaciteit moest aanwenden voor de 18 woningen. De kosten voor de verwarming, ging de heer v. d. 'Hoven verder, bedroegen 25 per maand, phn. 300 per jaar. Was het wel juist dit zo te stellen, gerekend op 200 stookdagen per jaar. Verondersteld dat er verhuizingen plaats vinden, dat er mensen waren die geen gebruik maakten van de verwarming, die moesten dan toch de kosten mee dragen. Was het niet be ter, vroeg hij zich af, de vergoeding te stellen op 40 per maand, waarin de verwarming gestookt wordt. De heer Duyvelaar vroeg zich vervol gens af hoe het kwam dat de laagste in schrijver nog 40.000 boven de begro ting kwam; was er soms een fout ge maakt bij de berekening van de begro ting. De heer Talsma stelde de vraag of het stookloon van 300 per jaar niet aan de lage kant was; over 7 stookmaanden uitgestreken betekende dit 40 per mnd., terwijl hij ook vroeg of er ook prijsop gaaf was gevraagd voor een oliestook inrichting. De heer Verdoorn had altijd getoond een voorstander te zijn van flatwoningen omdat een economisch gebruik van de bouwgrond gewaarborgd werd en een be sparing op de bouwkosten. Maar uit de aannemingssom bleek hem noch het een noch het ander. Hij stelde zich toch wel enigszins bezorgd de vraag of al deze woningen bezet zouden worden, en, voor al, of ze allemaal bezet zouden blijven. Was het niet mogelijk de woningen een beetje eenvoudiger uit te voeren, zodat de huren onder het bereik van de mid denstanders zouden komen. Hij had hier niet het oog op de blokverwarming, die juichte hij toe, maar de afmetingen kon den wellicht beperkt worden. De heer Kemperman zei naar aanlei ding van de post voor het architecten honorarium; Ik herinner me, dat toen de tegenwoordige directeur van gemeente werken zou worden benoemd, hij zich er op liet voorstaan dat in zijn vorige ge meente heel veel in eigen beheer werd uitgevoerd. Is gemeentewerken thans wer kelijk zo overbelast, dat er een particu lier architectenbureau aan te pas moet komen? De heer Kemperman was bang dat er zodoende een precedent geschapen zou worden. De heer van 'Seters verklaarde het eens te zijn met de heer Verdoorn. Hij was van mening dat dit plan nog al stout i was opgezet en de huren vond hij hoog. j Als wij in de toekomst zien, zei hij, dan bestaat de mogelijkheid, dat we deze wo- ningen niet allemaal bewoond zullen krijgen. Hij vroeg voorts of het niet beter was wanneer men de verwarming maar ach terwege liet. Hij sloot zich tenslotte ook bij de opmerking van de heer Kemper man aan, DE REPLIEK VAN DE VOORZITTER. De voorzitter de sprekers in eerste in stantie beantwoordend, zei naar aanlei- j ding van de opmerking van de heer v. d. Hoven betreffende de ketel, dat het ge meentebestuur aan de fabriek had ge vraagd: wilt U offerte maken zodanig dat er geen enkel risico aan verbonden is. Nadien had men inlichtingen ingewon nen bij verschillende andere gemeentebe sturen, o.a. den 'Bosch, en het was ge bleken, dat men overal de afschrijving volgde zoals die door het departement werd geaccepteerd. Men had hier daar om dezelfde gedragslijn gevolgd. De vraag betreffende de annuiteits percentages beantwoordde de voorzitter: dat voor de installatie een rentevoet gold van VA en voor de ketel 314 de rentevoet was afhankelijk van de levens duur van het object. Voorts zei hij, dat in het ketelhuis ruimte was voor nog twee andere ketels. Ten aanzien van de opmerking van de heer v. d. Hoven betreffende de vergoe ding voor de verwarming, zei hij, dat men keuze had uit diverse systemen, B. en W. hadden gemeend dit te moeten kiezen. Het bedrag van 25 per maand stond echter niet vast, dit hield verband met de kolenprijs. Dit systeem kwam in diverse gemeenten voor en de voorzitter geloofde niet dat er zo vaak verhuizin gen zouden plaats vinden. Uit een oog punt van uniformiteit en met het oog op een gemakkelijkere administratie had men dit systeem gekozen. De heer Duyvelaar kreeg van de voor zitter ten antwoord, dat de aanvankelijke opzet van de woningen enige wijziging had ondergaan, waardoor de woningen meerwaardig waren geworden. De voor zitter achtte de bouwsom per m3 zeer ac ceptabel. De bemerkingen die de heer Talsma had t.a.v. het stookloon ontzenuwde de voorzitter, door er op te wijzen, dat de inrichting volautomatisch werkte. Deze of gene, in dienst van gemeentewerken, zou af en toe 'ns moeten gaan kijken en een handle overhalen om de slakken te ver wijderen. Het stookloon was een kwestie van interne administratieve betekenis, tussen het woningbedrijf en de dienst ge meentewerken. De mogelijkheid van oliestoken hadden B. en W. onder het oog gezien, maar de ze methode bracht bezwaren met zich. Op de eerste plaats was er een geweldig risico aan verbonden, daar de olieprijzen veel meer aan fluctuaties onderhevig wa ren dan de kolenprijzen; en op de twee de plaats in tijden van moeilijke olie- aanvoer in het geval van oorlog of iets dergelijks kwam men voor de vraag te staan hoe te verwarmen. HET LOOPT STORM OM DE WONINGEN. De opmerkingen die de heren Ver doorn en van Seters hadden gemaakt m. b. t. de huren deed de voorzitter toege ven, dat de huren inderdaad niet gering waren, maar dan moest men toch ook bedenken, dat men niet alleen een riante woning had in een riante omgeving, maar ook een totaal verwarmde woning. De ongerustheid van de heren Ver doorn en van Seters of er wel voldoen de huurders zouden zijn, deelde de voor zitter niet. Het loopt gewoon storm om deze woningen, zei hij, ook nadat deze voorstellen tot huurverhoging bekend zijn geworden. Overal worden de flats verwarmd, en deed men dat hier niet, dan zouden ze aangezien worden als 2e rangs-flats. B. en W. hadden na rijp beraad besloten, om, als men flats bouwde, ze goed te bouwen. De vraag of en in hoeverre de overige flats gebouwd moeten worden, aldus de voorzitter zullen B. en W. en de raad moeten beantwoorden. De mogelijkheid om ze te bouwen is thans aanwezig. Ten aanzien van de opmerking van de heer Kemperman, zei de voorzitter, dat indertijd aan de raad was meegedeeld dat aan een particulier architect de op dracht was gegeven om deze woningen te ontwerpen en hiermee was men ook tevens tegemoet gekomen aan een reeds eerder door de raad geuit verlangen. Men hoefde niet bang té zijn, dat de dienst gemeentewerken voortaan deze werkzaamheden niet meer zou verrichten. Momenteel immers was men al weer be zig met de voorbereiding van de bouw van de 10 middenstandswoningen, waar voor de raad zo juist het crediet had verstrekt. VOORZICHTIGHEID BIJ DE RAAD. Toen de raad in tweede instantie het woord kreeg gaf de heer Brouwer uiting aan zijn enthousiasme over de bouw van deze flats. Waalwijk moest attractief ge maakt worden en door het bouwen van deze woningen kwam weer andere woon ruimte vrij. Nadat de heer v. d. Hoven geïnfor meerd had hoeveel radiatoren in elke Woonruimte geplaatst zouden worden, merkte hij op dat in het algemeen de hu ren in Waalwijk laag waren. Vergele ken echter met de huurprijzen zoals die voorkwamen in een pas verschenen rap port van het CBS, waren de huren voor deze flats aan de top van de voor deze categorie gemeenten geldende prijzen. De heer Duyvelaar had berekend dat op deze ketel nog 22 andere woningen aangesloten konden worden. Zal hierdoor de huur verminderd worden, wanneer in de toekomst meer woningen worden ge bouwd, vroeg hij. De heer Verdoorn merkte in tweede instantie op, dat zijn bezwaar alleen de huur van de woningen gold. We leven in een tijd dat er veel vraag is, zei hij, maar daar kunnen andere winden gaan waaien en dan zullen de prijzen gaan dalen. En in dit verband wees hij op de middenstandswoningen in de Mr van Coothstraat die voor de oorlog ook een tijd leeg hebben gestaan en het was aan de handigheid van de heer van Mierlo te danken geweest, dat de gemeente ze had kunnen verkopen. Niettemin verheugde hij zich over de ze 18 woningen, hetgeen echter niet wil de zeggen, dat hij het eens was met de prijs, terwijl hij het gemeentebestuur de raad gaf voorzichtig te zijn met een aan tal van 135 van dergelijke woningen. De heer van Seters hoopte, dat de op timistische kijk van de burgemeester uit zou komen. Ook 'hij stelde het op prijs dat de woningen werden gebouwd, maar ook hij maande tot voorzichtigheid, want het was zeer de vraag of er in de toe komst aan dergelijke woningen gebrek zou zijn. De heer Meys was het in zoverre niet met de heren Verdoorn en van Setera eens, dat hij van mening was, dat, wan neer er meer aanbod zou komen, dan de vraag groot was, juist die woningen die het meest comfortabel waren ingericht het eerst weg zouden zijn. Ook toonde hij zich verheugd, dat men nu een an dere richting had ingeslagen betreffende de architectuur. Naar aanleiding van de eerste opmer king van de vorige spreker zei de heer Talsma dat, als er mee aanbod was dan vraag, de keuze uit zou gaan naar de goedkopere woning. PRIJZEN AAN DE ATTRACTIEVE KANT. In antwoord op de informatieve vraag van de heer van den Hoven verklaarde de voorzitter dat het gehele huis ver warmd zou worden; al naar gelang de koude zou de warmte worden opgevoerd; de mensen zouden hun eigen verwarming kunnen regelen, maar ze konden niet verder gaan dan een bepaalde tempera-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 1