Waalwijkse en Lan Courant
Wijde Wereld 1
De Duitse politiek
Huur der 18 flats aanmerkelijk verhoogd
UIT DE
Waalwijkse gemeenteraad bespreekt weer
uitvoerig de winkelsluiting
MAANDAG 2 NOVEMBER 1953
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
76e JAARGANG No. 87
DE ECHO HET ZUIDEN
Abonnement
18 cent per week
2.35 per kwartaal
2.60 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621. OPGI RICHT 1878. Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL, TEL. 2002.
TELEGR.-ADRES „ECHO"
Vorige week zijn in de Duitse
Bondsdag de debatten begonnen
over het regeringsprogram van
Adenauer, die, zoals eigenlijk van
zelf spreekt, ook in de komende
parlementaire zittingsperiode als
bondskanselier optreedt. Hij heeft
een regeringsprogram ontworpen,
waarmee niet alleen zijn eigen
christen-democraten instemden,
maar ook andere partijen. Hier
door kon hij, hoewel er een absolu
te christen-democratische meerder
heid in de West-Duitse Bondsdag is,
'n vrij brede coalitie te vormen. Dit
heeft natuurlijk wel ten gevolge dat
er compromissen moeten worden
gesloten, doch er zijn maar weinig
landen waar dat niet het geval is.
Zelfs bij een absolute meerderheid
kan een regering niet in alle geval
len een programma uitvoeren dat
een getrouwe weerspiegeling is van
het program van de partij waarop
zij steunt. Politiek is al in beginsel
een kwestie van geven en nemen
en in versterkte mate geldt dat voor
een democratisch beleid. Temeer is
dat het geval nu de belangen van
diverse staten steeds nauwer ver
bonden worden. Te lang al zijn de
Europese landen hun eigen souve-
reine gangetje gegaan en waartoe
dat heeft geleid, heeft men voor '40
gezien, zowel op internationaal ter
rein als in nationaal opzicht, toen
in Duitsland het nationaal-socialis-
me het alleen voor het zeggen had.
Dit moge op de eerste plaats in de
beginselen en het program van deze
partij hebben gelegen, wanneer er
de mitigerende factor van een an
dere partij was geweest, zou het
misschien nooit zover zijn gekomen.
Nu is het gevaar voor absolutisme
in de christen-democratische partij
practisch nihil, juist krachtens haar
beginselen. De coalitieregering ech
ter heeft in dit geval, behalve het
mogelijke nadeel van compromis
sen, ook het practische voordeel van
uitgebreidere samenwerking, dat
vooral in deze tijd niet onderschat
moet worden.
Op de eerste dag van het debat
kwam de buitenlandse politiek aan
de orde, het hoofdstuk dat voor het
buitenland het belangrijkste is.
Merkwaardig was al aanstonds de
verklaring van de leider der socia
listen, Ollenhauer, dat zijn fractie
bereid is de fundamentele grond
slagen van Adenauers buitenlandse
politiek te onderschrijven en ook
daadwerkelijk te ondersteunen,
mits de socialisten regelmatig wor
den ingelicht over de plannen van
de regering en mits zij in de toe
komst kunnen deelnemen aan in
ternationale conferenties. Men is ge
neigd hieruit af te leiden, dat de
verkiezingskoorts, nu het volk zich
ook in meerderheid voor Adenau
ers buitenlands beleid heeft uitge
sproken, over is. Tijdens de verkie
zingscampagnes leek het, alsof er
van de christen-democratische bui
tenlandse politiek niet veel deugde,
maar achteraf blijkt dat nog al mee
te vallen, want niet Adenauer ver
anderde zijn standpunt, maar Ol
lenhauer. Wel verklaarde de laatste
met nadruk, dat zijn partij weinig
bewondering kan opbrengen voor
de methodes die de regering toe
past om haar doelstellingente ver
wezenlijken. Nu is 't maar de vraag
wat men verstaat onder doelstellin
gen en wat onder methodes..
Bij een afwijkende opvatting
blijft er dan toch nog ruimte ge
noeg over voor onenigheid en men
hoeft zich daarom helemaal niet te
verbeelden dat nu alles koek en ei
zal zijn in het Duitse parlement.
Trouwens, er zijn concrete punten
waartegen de socialisten gekant
zijn. Dat is op de eerste plaats de
Europeanisering van het Saarge-
bied, die Adenauer ziet als een mid
del om een eind te maken aan de
haast eeuwigdurende twist met
Frankrijk over Saarland. In dit op
zicht heeft hij alleen de christen
democratische fractie aan zijn zijde,
want ook de liberalen zijn het er
niet mee eens.
Dan is er nog de kwestie van
de Europese Defensiegemeenschap,
waarmee de socialisten evenmin
veel ophebben. Christen-democra
ten en liberalen zijn van mening
dat de Europese integratie tot stand
gebracht moet worden via de
E.D.G., maar de socialisten voelen
meer voor het lidmaatschap van de
Verenigde Naties. Zij zijn blijkbaar
niet meer zo halsstarrig dat zij zich
vierkant tegen de Duitse deelname
aan de E.D.G. en een Verenigd Eu
ropa verzetten. Dit standpunt zou
in het licht van de verkiezingsuit
slag ook erg irreëel zijn, omdat die
heeft aangetoond dat de meerder
heid van het Duitse volk daar wel
voor is. Dat ze blijven streven naar
een groter verband, is hun goed
recht en bovendien is het kleine
Europa van de zes landen voor geen
enkele Europeaan uiteindelijk het
ideaal. Bij de socialisten zit achter
deze houding dan nog het idee van
goede nabuurschap niet meer
met Rusland en er zijn er meer die
deze illusie nog niet hebben opge
geven. Overigens zijn alle partijen
het er over eens dat Duitsland zich
niet kan neerleggen bij de verdeling
van zijn grondgebied en bij de
Oder-Neissegrens, allebei zaken die
tamelijk willekeurig en ten onrech
te zo gearrangeerd zijn zoals ze nu
zijn.
Dit overzicht van de meningen
die over de Duitse buitenlandse po
litiek in de Bondsdag zijn uitge
sproken, geeft het idee dat de Duit
sers een reëel standpunt innemen
en dat ze niet de slechtste Euro
peanen zijn. Geruststellend is daar
bij de verklaring dat er van een
streven naar Duitse hegemonie geen
sprake is. Dit zou trouwens ook
moeilijk samengaan met een wer
kelijk Europese gezindheid. En als
de Duitsers door hun veel positie
vere houding een moreel overwicht
verwerven, strekt dat de Fransen
eerder tot verwijt voor hun aarze
lende houding. Soms lijkt het alsof
de Duitsers meer geleerd hebben
dan de Fransen. Vrees is in ieder
geval geen goede raadgever en toch
schijnen de laatsten daarnaar nog
graag te luisteren. De Duitsers heb
ben met al hun energie getracht er
weer bovenop te kunnen en 't lukt
hun aardig. Europa kan dit voorals
nog met vertrouwen gadeslaan.
DE MOTIE ROMME
AANGEHOUDEN.
De K.V.P. is bereid het kabinet
een „redelijke tijd" te laten om zijn
standpunt te bepalen tegenover het
vraagstuk hoe in de toekomst de
lonen moeten worden vastgesteld.
Prof. Romme verklaarde Donder
dagmiddag in de Tweede Kamer,
dat er te praten valt dat men
elkaar wellicht zal kunnen vinden
r nu premier Drees een nieuwe
loonpolitiek niet van de hand heeft
gewezen, maar integendeel juist
heeft medegedeeld, dat iets derge
lijks door een commissie van drie
ministers (De Bruijn, Suurhoff en
Zijlstra) wordt overwogen. De
K.V.P.-fractieleider trok zijn motie,
waarin een nieuw systeem voor 't
vaststellen van de lonen vrij nauw
keurig is omschreven, niet in. Hij
zal haar echter op dit ogenblik ook
niet in stemming brengen. De mo
tie wordt aangehouden. Op een „na
der te bepalen" tijdstip kan er over
worden gestemd.
„MILITAIRE KRACHT SLECHTS
EEN FACTOR".
Wanneer een volk niet weerbaar
is op geestelijk, cultureel, sociaal en
economisch gebied, faalt de verde
diging. Deze waarschuwende woor
den sprak Prins Bernhard op een
bijeenkomst van het defensie-stu
diecentrum in Den Haag, een bij
eenkomst die belegd was om grotere
bekendheid te geven aan de doel
stellingen van het defensie-studie
centrum, dat door het geven van
cursussen aan leidinggevende bur
gers en militairen hoopt bij te dra
gen tot de opbouw van een harmo
nische volksmacht.
FORSE TAAL.
Reagerend op de verklaring in de
Tweede Kamer van dr Drees, dat
over Nieuw-Guinea met Indonesië
op het ogenblik geen overeenstem
ming zou zijn te bereiken, heeft de
Indonesische Minister van Buiten
landse Zaken, mr Sunarjo, tegen
over de pers verklaard dat Neder
land nog steeds West-Irian als een
zijner koloniën beschouwt.
„Indien Nederland bij dit stand
punt blijft, zijn wij genoodzaakt een
andere weg in te slaan, en wel om
voorbereidingen te treffen om met
andere middelen dan onderhande
lingen West-Irian terug te winnen",
aldus Minister Sunarjo.
Ds. ZANDT BLIJFT ERBIJ
Ds. Zandt (St. Ger.) bracht nog
maals in de Tweede Kamer het be
faamde bankbiljet van 25 gulden
ter sprake met de beeltenis van St.
Maarten. Over het antwoord van de
minister-president toonde hij zich
allerminst voldaan. Dat ook Salo
mon er op stond, was geen excuus.
Volgens de kwaaddenkende dominee
was dat slechts de vlag, die de room-,
se lading moest dekken. Het Ant.
Rev. Dagblad „Trouw" had 't bank
biljet ook nog verdedigd. Geen won
der, aldus ds. Zandt, dat men steeds
meer hoort dat de anti-revolution-
nairen eigenlijk andere roomsen
zijn.... Voor zijn gevoel bleef het
een dood-ernstige zaak. Er staat ge
schreven, dat al wie gestorven hei
ligen aanroept, geen deel zal hebben
aan het rijk van Christus.
Ds. Zandt vreesde tenslotte, dat
het van kwaad tot erger zou gaan.
Iedere bovendrijvende partij kon in
de verleiding komen om haar figu
ren op de bankbiljetten te zetten.
Morgen was het misschien de Paus
en overmorgen Marx. Ds Zandt
bleef dan ook eisen dat het biljet
zal worden ingetrokken.
HELPERS VAN DE ONTSNAPTE
GEVANGENEN GESTRAFT.
De Bredase rechtbank heeft uit
spraak gedaan in de zaak van de 4
helpers der ontsnapte oorlogsmis
dadigers. Wegens uitlokking werd
de rijwielhersteller F. de J. veroor
deeld tot 5 maanden gevangenis
straf.
F..J. C. en M. A. kregen even
eens 5 maanden gevangenisstraf
wegens het medeplegen van een
voortgezet misdrijf.
De broer van één der ontsnapten,
M. K. F., werd vrijgesproken we
gens gebrek aan bewijs.
De rechtbank heeft bij de bepa
ling van de strafmaat er rekening
mee gehouden dat door publicatie
van de naam der verdachten in eni
ge bladen, in tegenstelling met de
goede Nederlandse gewoonte om
met de vermelding der initialen te
volstaan, de reclasseringskansen zijn
bemoeilijkt en dus hun toekomstige
belangen zijn geschaad. Daarom
heeft de rechtbank niet de maxi
mum-straf van 6 maanden willen
opleggen.
VLIEGRAMP IN V S. EIST
20 DODEN.
Twintig personen, onder wie de
beroemde jonge Amerikaanse pia
nist William Kapell, zijn om het
leven gekomen tengevolge van een
vliegramp in de buurt van 't vlieg
veld van San Francisco.
De slachtoffers bevonden zich aan
boord van een lijntoestel van de
Britse Commonwealth Pacific Air
lines, dat door de mist werd mis
leid en op een afstand van onge
veer veertig kilometer ten Zuiden
van de stad in de heuvels neer
stortte. 1
Daar waren verschillende punten op de agenda die de raad van
Waalwijk Donderdagavond te behandelen kreeg, die nogal wat
voeten in de aarde hadden, voordat zij goedgekeurd onder de voorzit
tershamer doorschoven.
Met name is er druk gediscussieerd over de bouw van de 18 flat
woningen, waarvan de hureert aanmerkelijk verhoogd moesten wor
den. Verschillende leden spraken er hun bezorgdheid over uit of
deze huren niet te 'hoog waren, vooral met het oog op de toekomst,
wanneer mogelijk weer het aanbod de vraag zou overtreffen.
Een kleine wijziging in de winkelsluitingsverordening, die eigenlijk
van meer formele aard was, gaf de heren leden gelegenheid ook over
het vraagstuk van de winkelsluiting uitvoerig te discussiëren, zon
der dat er evenwel iets in de verordening gewijzigd werd, want
voorstellen van de heren Duyvelaar en Talsma kregen niet de ver
eiste meerderheid van stemmen.
GEMEENTE ZAL WAARSCHIJNLIJK
NIET BEHOEVEN TE
ONTEIGENEN.
Allereerst werden in deze vergadering,
waarbij alle leden aanwezig waren de
notulen goedgekeurd met een kleine
rechtzetting van de heer Pullens. De in
gekomen stukken leverden ook geen stof
tot discussie.
Naar aanleiding van het voorstel tot
wijziging van de Precario-verordening
(voor zover mogelijk was hebben we alle
praeadviezen reeds in onze vorige num
mers verwerkt), stelde de heer Mombers
de vraag of dit van tijdelijke aard was
of tjold voor een langere termijn. Hij
wilde in dit verband naar voren brengen
dat de pachtwet bepaalde termijnen ken
de.
De heer Verdoorn stelde de vraag of
aan het aanbrengen van de luchtbrug,
waarvoor de wijziging in de verordening
nodig was, hinder, schade of onkosten
voor de gemeente verbonden waren. En
zo deze vraag ontkennend moest worden
beantwoord, vond hij het tarief wel erg
hoog. Hij vond dit geen tegemoetkoming
aan de industrie.
De heer Brouwer informeerde of deze
luchtbrug geen obstakel zou vormen.
De voorzitter verklaarde, als een alge
mene opmerking over het precariorecht,
dat dit recht niet geheven werd om be
paalde kosten voor de gemeente te dek
ken, maar men moest 'het zien als een
vorm van belastingheffing. Men ,was met
deze wijziging gekomen om de betreffen
de industrie ter wille te Zijn. En die be
treffende industrie was de Cowa confec-
tie-industrie die haar atelier had bij de
Oude Toren in v.m. Baardwijk; de mo
gelijkheid bestaat, dat aan de andere
kant van de straat ook een bedrijfspand
tot stand komt, de luchtbrug zal dan die
nen als een verbinding tussen de twee
panden.
De heer Verdoorn vond de prijs van
10 gulden per m2 toch nog al duur, maar
de voorzitter stelde hem gerust door te
verklaren, dat het slechts enkele in2 be
trof, boven de openbare weg. De ove
rige m2 kwamen niet voor het precario
recht in aanmerking. Het zou echter aan
zienlijk meer kosten voor deze industrie
wanneer het huidige recht gehandhaafd
bleef. Vandaar dit voorstel tot wijziging.
Niemand had er na deze uiteenzetting
nog enig bezwaar tegen.
Naar aanleiding van het voorstel tot
jgoedkeuring van de onteigening van een
jpêfceel grond van de Wed. D. v. d. Za-
iken Dzn., deelde de voorzitter mee, dat
hij die morgén een brief had ontvangen
van een zoon van de eigenaresse, dat men
alsnog bereid was voor de hoogst toe
laatbare prijs het perceel aan de gemeen
te te verkopen, zodat het voorstel terug
genomen werd.
Een volgend voorstel betrof de goed
keuring van het onteigeningsplan van
percelen waarvan A. van Huiten, M. de
Haan-van Huiten en J. van Huiten de
eigenaars waren. Ook ten aanzien van
dit voorstel deelde de voorzitter mee, dat
er nog enige besprekingen waren geweest
met betrokkenen en dat het niet uitge
sloten was, dat er alsnog een accoord
werd bereikt op basis van de door het
prijzenbureau toegelaten prijs. B. en W.
stelden daarom voor de besluiten conform
het voorstel, het accoord, dat even
tueel in de komende dagen nog zou wor
den bereikt te sanctioneren.
De heer Meys wees er op dat er alles
voor was, wanneer met de betrokkenen
overeenstemming kon worden bereikt, in
plaats van een langdurig onteigenings
proces aan te gaan.
De heer Duyvelaar stelde de vraag of
de zaak inderdaad zo urgent was, dat
men aanstonds over onteigening moest
gaan praten en de heer Pullens merkte
op dat er geen prijs was genoemd in het
prae-advies, terwijl hij er toch wel prijs
op stelde deze te vernemen.
De voorzitter wilde er zeer in het hij
zonder de aandacht van de raad op ves
tigen, dat het gemeentebestuur steeds al
les in het werk stelt om aan degenen die
grond aan de gemeente moeten verkopen
steeds zoveel mogelijk tegemoet te ko
men. Degenen die niet de gemeente wel
eens zaken hebben igedaan kunnen dit be
amen,, aldus de voorzitter. Maar er ligt
ergens eten igrens. Dit geldt voor elke an
dere grondaankoop.
Hij merkte voorts op, dat hier een ont
eigeningsprocedure werd aangevangen
die niet meer die tijd vergde die in het
verleden nodig was.
Op de vraag van de heer Duyvelaar
antwoordde de voorzitter bij zijn repliek,
dat het gemeentebestuur een uitbreidings
plan had vastgesteld en dat B. en W.
geregeld bezig waren dit plan te reali
seren. Werden deze pogingen niet aan
gewend, dan was het plan van geen bé-
tekenis.
In het onderhavige geval was het ur
gent, dat de gemeente de grond bezat.
Het betrof hier percelen ten zuiden van
de Parallelweg, ten aanzien van welk
gebied ook in de volgende vergadering
de raad nog voorstellen zouden bereiken.
In antwoord op de vraag van de heer
Pullens deelde hij mee, dat de prijs die
gegeven kon worden 7200.bedroeg
voor 1,83 ha. Dit was de hoogst toelaat
bare prijs.
Hierna gingen de heren leden met de
voorstellen van B. en W. accoord.
Een voorstel tot het verlenen van een
crediet voor 10 middenstandswoningen
in Besoijen, deed de heer Duyvelaar de
vraag stellen hoe het kwam dat de wo
ningen waarover in de vorige vergade
ring was gesproken en die aan de Dr
Mollerlaan zouden worden gebouwd een
huurprijs kenden van 72.terwijl de
ze woningen, die niet zo goed waren ge
legen, 74.-moesten opbrengen. Wat
was hiervan de oorzaak.
De heer Meys stelde de vraag of er
ook rekening was gehouden met midden
standszaken bij dit complex.
De voorzitter repliceerde op de op
merking van de heer Duyvelaar dat de
woningen die nu aan de orde waren van
betekenend beter karakter waren; de in
houd was groter, terwijl bovendien de
grondprijs hier nog een rol speelde. Dit
worden woningen, aldus de voorzitter die
iets betekenen. Het was een realisering
van herbouwplichten.
De heer Meys antwoordde hij, dat het
hier maar een fractie van het geheel be
trof. Daar was voldoende ruimte voor
winkelpanden, maar het was de vraag
of ze daar thuis hoorden.
DE 18 FLATWONINGEN.
Het nu aan de orde komend voorstel
tot verhoging van het crediet voor de 18
flatwoningen en voor de blokverwar-
mingsinstallatie, met als gevolg een aan
merkelijke verhoging van de huur die
voor deze flats verschuldigd zou zijn, le
verde zeer veel stof tot discussie.
De eerste in de rij van sprekers was
de heer v. d. Hoven, die in de stukken
had bemerkt, dat de levensduur van de
ketel in de berekening langer was gesteld,
dan door de betreffende firma was opge
geven. Was het wel juist dat men een
kostenberekening ging maken op een nog
langere levensduur dan door de fabrikant
was opgegeven, die het natuurlijk al zo
lang mogelijk had genomen.
Nadat -hij een opmerking had gemaakt
over de annuiteitspercentages veronder
stelde de heer v.d. Hoven dat er voor
de 135 flatwoningen die gepland waren,
toch nog wel meer ketelhuizen gebouwd
zouden moeten worden, wanneer deze
ketel reeds 40 van zijn capaciteit
moest aanwenden voor de 18 woningen.
De kosten voor de verwarming, ging de
heer v. d. 'Hoven verder, bedroegen 25
per maand, phn. 300 per jaar. Was het
wel juist dit zo te stellen, gerekend op
200 stookdagen per jaar. Verondersteld
dat er verhuizingen plaats vinden, dat er
mensen waren die geen gebruik maakten
van de verwarming, die moesten dan toch
de kosten mee dragen. Was het niet be
ter, vroeg hij zich af, de vergoeding te
stellen op 40 per maand, waarin de
verwarming gestookt wordt.
De heer Duyvelaar vroeg zich vervol
gens af hoe het kwam dat de laagste in
schrijver nog 40.000 boven de begro
ting kwam; was er soms een fout ge
maakt bij de berekening van de begro
ting.
De heer Talsma stelde de vraag of het
stookloon van 300 per jaar niet aan
de lage kant was; over 7 stookmaanden
uitgestreken betekende dit 40 per mnd.,
terwijl hij ook vroeg of er ook prijsop
gaaf was gevraagd voor een oliestook
inrichting.
De heer Verdoorn had altijd getoond
een voorstander te zijn van flatwoningen
omdat een economisch gebruik van de
bouwgrond gewaarborgd werd en een be
sparing op de bouwkosten. Maar uit de
aannemingssom bleek hem noch het een
noch het ander. Hij stelde zich toch wel
enigszins bezorgd de vraag of al deze
woningen bezet zouden worden, en, voor
al, of ze allemaal bezet zouden blijven.
Was het niet mogelijk de woningen een
beetje eenvoudiger uit te voeren, zodat
de huren onder het bereik van de mid
denstanders zouden komen. Hij had hier
niet het oog op de blokverwarming, die
juichte hij toe, maar de afmetingen kon
den wellicht beperkt worden.
De heer Kemperman zei naar aanlei
ding van de post voor het architecten
honorarium; Ik herinner me, dat toen de
tegenwoordige directeur van gemeente
werken zou worden benoemd, hij zich er
op liet voorstaan dat in zijn vorige ge
meente heel veel in eigen beheer werd
uitgevoerd. Is gemeentewerken thans wer
kelijk zo overbelast, dat er een particu
lier architectenbureau aan te pas moet
komen? De heer Kemperman was bang
dat er zodoende een precedent geschapen
zou worden.
De heer van 'Seters verklaarde het
eens te zijn met de heer Verdoorn. Hij
was van mening dat dit plan nog al stout
i was opgezet en de huren vond hij hoog.
j Als wij in de toekomst zien, zei hij, dan
bestaat de mogelijkheid, dat we deze wo-
ningen niet allemaal bewoond zullen
krijgen.
Hij vroeg voorts of het niet beter was
wanneer men de verwarming maar ach
terwege liet. Hij sloot zich tenslotte ook
bij de opmerking van de heer Kemper
man aan,
DE REPLIEK VAN DE
VOORZITTER.
De voorzitter de sprekers in eerste in
stantie beantwoordend, zei naar aanlei-
j ding van de opmerking van de heer v. d.
Hoven betreffende de ketel, dat het ge
meentebestuur aan de fabriek had ge
vraagd: wilt U offerte maken zodanig
dat er geen enkel risico aan verbonden
is. Nadien had men inlichtingen ingewon
nen bij verschillende andere gemeentebe
sturen, o.a. den 'Bosch, en het was ge
bleken, dat men overal de afschrijving
volgde zoals die door het departement
werd geaccepteerd. Men had hier daar
om dezelfde gedragslijn gevolgd.
De vraag betreffende de annuiteits
percentages beantwoordde de voorzitter:
dat voor de installatie een rentevoet gold
van VA en voor de ketel 314 de
rentevoet was afhankelijk van de levens
duur van het object.
Voorts zei hij, dat in het ketelhuis
ruimte was voor nog twee andere ketels.
Ten aanzien van de opmerking van de
heer v. d. Hoven betreffende de vergoe
ding voor de verwarming, zei hij, dat
men keuze had uit diverse systemen, B.
en W. hadden gemeend dit te moeten
kiezen. Het bedrag van 25 per maand
stond echter niet vast, dit hield verband
met de kolenprijs. Dit systeem kwam in
diverse gemeenten voor en de voorzitter
geloofde niet dat er zo vaak verhuizin
gen zouden plaats vinden. Uit een oog
punt van uniformiteit en met het oog op
een gemakkelijkere administratie had men
dit systeem gekozen.
De heer Duyvelaar kreeg van de voor
zitter ten antwoord, dat de aanvankelijke
opzet van de woningen enige wijziging
had ondergaan, waardoor de woningen
meerwaardig waren geworden. De voor
zitter achtte de bouwsom per m3 zeer ac
ceptabel.
De bemerkingen die de heer Talsma
had t.a.v. het stookloon ontzenuwde de
voorzitter, door er op te wijzen, dat de
inrichting volautomatisch werkte. Deze of
gene, in dienst van gemeentewerken, zou
af en toe 'ns moeten gaan kijken en een
handle overhalen om de slakken te ver
wijderen. Het stookloon was een kwestie
van interne administratieve betekenis,
tussen het woningbedrijf en de dienst ge
meentewerken.
De mogelijkheid van oliestoken hadden
B. en W. onder het oog gezien, maar de
ze methode bracht bezwaren met zich.
Op de eerste plaats was er een geweldig
risico aan verbonden, daar de olieprijzen
veel meer aan fluctuaties onderhevig wa
ren dan de kolenprijzen; en op de twee
de plaats in tijden van moeilijke olie-
aanvoer in het geval van oorlog of iets
dergelijks kwam men voor de vraag te
staan hoe te verwarmen.
HET LOOPT STORM
OM DE WONINGEN.
De opmerkingen die de heren Ver
doorn en van Seters hadden gemaakt m.
b. t. de huren deed de voorzitter toege
ven, dat de huren inderdaad niet gering
waren, maar dan moest men toch ook
bedenken, dat men niet alleen een riante
woning had in een riante omgeving, maar
ook een totaal verwarmde woning.
De ongerustheid van de heren Ver
doorn en van Seters of er wel voldoen
de huurders zouden zijn, deelde de voor
zitter niet. Het loopt gewoon storm om
deze woningen, zei hij, ook nadat deze
voorstellen tot huurverhoging bekend zijn
geworden.
Overal worden de flats verwarmd, en
deed men dat hier niet, dan zouden ze
aangezien worden als 2e rangs-flats. B.
en W. hadden na rijp beraad besloten,
om, als men flats bouwde, ze goed te
bouwen.
De vraag of en in hoeverre de overige
flats gebouwd moeten worden, aldus de
voorzitter zullen B. en W. en de raad
moeten beantwoorden. De mogelijkheid
om ze te bouwen is thans aanwezig.
Ten aanzien van de opmerking van de
heer Kemperman, zei de voorzitter, dat
indertijd aan de raad was meegedeeld
dat aan een particulier architect de op
dracht was gegeven om deze woningen
te ontwerpen en hiermee was men ook
tevens tegemoet gekomen aan een reeds
eerder door de raad geuit verlangen.
Men hoefde niet bang té zijn, dat de
dienst gemeentewerken voortaan deze
werkzaamheden niet meer zou verrichten.
Momenteel immers was men al weer be
zig met de voorbereiding van de bouw
van de 10 middenstandswoningen, waar
voor de raad zo juist het crediet had
verstrekt.
VOORZICHTIGHEID
BIJ DE RAAD.
Toen de raad in tweede instantie het
woord kreeg gaf de heer Brouwer uiting
aan zijn enthousiasme over de bouw van
deze flats. Waalwijk moest attractief ge
maakt worden en door het bouwen van
deze woningen kwam weer andere woon
ruimte vrij.
Nadat de heer v. d. Hoven geïnfor
meerd had hoeveel radiatoren in elke
Woonruimte geplaatst zouden worden,
merkte hij op dat in het algemeen de hu
ren in Waalwijk laag waren. Vergele
ken echter met de huurprijzen zoals die
voorkwamen in een pas verschenen rap
port van het CBS, waren de huren voor
deze flats aan de top van de voor deze
categorie gemeenten geldende prijzen.
De heer Duyvelaar had berekend dat
op deze ketel nog 22 andere woningen
aangesloten konden worden. Zal hierdoor
de huur verminderd worden, wanneer in
de toekomst meer woningen worden ge
bouwd, vroeg hij.
De heer Verdoorn merkte in tweede
instantie op, dat zijn bezwaar alleen de
huur van de woningen gold. We leven
in een tijd dat er veel vraag is, zei hij,
maar daar kunnen andere winden gaan
waaien en dan zullen de prijzen gaan
dalen. En in dit verband wees hij op de
middenstandswoningen in de Mr van
Coothstraat die voor de oorlog ook een
tijd leeg hebben gestaan en het was aan
de handigheid van de heer van Mierlo
te danken geweest, dat de gemeente ze
had kunnen verkopen.
Niettemin verheugde hij zich over de
ze 18 woningen, hetgeen echter niet wil
de zeggen, dat hij het eens was met de
prijs, terwijl hij het gemeentebestuur de
raad gaf voorzichtig te zijn met een aan
tal van 135 van dergelijke woningen.
De heer van Seters hoopte, dat de op
timistische kijk van de burgemeester uit
zou komen. Ook 'hij stelde het op prijs
dat de woningen werden gebouwd, maar
ook hij maande tot voorzichtigheid, want
het was zeer de vraag of er in de toe
komst aan dergelijke woningen gebrek
zou zijn.
De heer Meys was het in zoverre niet
met de heren Verdoorn en van Setera
eens, dat hij van mening was, dat, wan
neer er meer aanbod zou komen, dan de
vraag groot was, juist die woningen die
het meest comfortabel waren ingericht
het eerst weg zouden zijn. Ook toonde
hij zich verheugd, dat men nu een an
dere richting had ingeslagen betreffende
de architectuur.
Naar aanleiding van de eerste opmer
king van de vorige spreker zei de heer
Talsma dat, als er mee aanbod was dan
vraag, de keuze uit zou gaan naar de
goedkopere woning.
PRIJZEN AAN DE
ATTRACTIEVE KANT.
In antwoord op de informatieve vraag
van de heer van den Hoven verklaarde
de voorzitter dat het gehele huis ver
warmd zou worden; al naar gelang de
koude zou de warmte worden opgevoerd;
de mensen zouden hun eigen verwarming
kunnen regelen, maar ze konden niet
verder gaan dan een bepaalde tempera-