VALDA 125-jah.LQ. dastaan der Firma W. v. NIEUWSTADT Zn flftRMOGENf; Minimale belangstelling voor goed concert POPENT°°°°t*mjn^/h,^- DE OPDRACHT ROBERT MERSHAM Huid uitslag 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 20 NOVEMBER 1953 2 Een ongekende belangstelling bij een uitzonderlijk feest. BIJ KEELPIJN PASTI LLE S l%°zAc»rB VALDAMILD HOEST, GRIEP... SEMPRE CRESCENDO MET HARMONIE ST CRISPIJN hoofd te kunnen bieden, dient in de toekomst niet alleen leder van zeer goede kwaliteit op de markt gebracht te worden, maar is het dringend nodig die eigenschappen van leder, die bij die van de ver vangingsproducten achter staan, door nieuwe ontwikkeling by de fabricage te verbeteren. Enkele voorlopige op het instituut uitge voerde proeven hebben aange toond, dat dit onderzoek slechts kans van slagen heeft, wanneer daarin onderzoekingen van meer fundamenteel karakter over be paalde eigenschappen van eiwit ten worden betrokken. In het jaarverslag is o.m. ook opgenomen een mededeling over de stand van zaken van het onder zoek van verschillende onderwer pen, waarmee men in 1952 doen de was. We schreven het reeds vorige week in ons nummer van Vrijdag 13 Novem ber hoogst zeldzaam zijn de firma's, die vanaf hun oprichting een eeuw over schrijden. Is dit in het algemeen waar, voor de schoenindustrie zeker niet min der. Er was dus alle reden om een 125-ja- rig bestaan te herdenken, vooral ook nu dit samenviel met het zilveren jubileum van de oudste firmant der zaak, de heer W. v. Nieuwstadt. Er was alle reden tot feestviering en de belangstelling, die hierbij ondervonden is, moge een bewijs zijn, dat deze viering gewaardeerd werd in alle kringen. i We kunnen reeds beginnen met de belangstelling, die er was bij de H. Mis van Dankbaarheid, die om 9 uur in de Parochiekerk van St. Jan werd opgedra gen, waarbij 't volledig personeel, de ge hele familie en vele vrienden en kennis sen aanwezig waren. Huldiging door het person'eel. Om half elg kwam het personeel bijeen. De bedrijfsleider, de heer P. Vloemans, sprak de jubilerende firma als volgt toe: Jubilerende firma, geachte familie, Op deze heugelijke dag, nu U, geachte firmanten, het feit herdenkt van het 125- jarig bestaan der zaak, is het mij een voorrecht en een groot genoegen enkele woorden namens het gezamenlijk perso neel tot U te richten. Op de eerste plaats een welgemeende felicitatie. Deze felicitatie is wel de moei te waard. Het spreekt boekdelen voor 'zich en commentaar is feitelijk overbodig wanneer een zaak kan bogen op een 125- jarig bestaan. Is de rechtgeaarde trots bij een dergelijk feit voor iedere zaak reeds een zeer begrijpelijke gevoelsuiting, dan is dit toch zeker van toepassing wanneer een schoenfabriek een dergelijk feit her denkt. Mijne heren, naast de onmisbare zegen van Boven, kan alleen een eerlijk en de gelijk bestuursbeleid dit resultaat berei ken. De zaak, die in 1828 door de heer M. v. Nieuwstadt op deze peilers is ge- sticht, heeft in de opvolgers van de stichter waardige bestuurders gevonden die dezelfde principes bleven handhaven, ir. de wetenschap dat deze alleen een vruchtbare voedingsbodem vormen voor het behoud en de groei Ivan de zaak. Mochten er al eens tegenslagen komen wij memoreren hier in het bijzonder de brand van het vorig jaar dan had U de geruststellende overtuiging dat de gevestigde reputatie, juist door die tact verworven, dit alles met glans zou over winnen. Het is ook juist die tact in dat eerlijk en degelijk bestuursbeleid geweest waar door gij ons het gezamenlijk personeel aan U hebt weten te verbinden. De sfeer die gij in de zaak hebt Weten te scheppen en waarin wij met U verbon den zijn, animeert op haar beurt ons, met volledige inzet van krachten mede te wer' ken tot steeds grotere bloei van de zaak, die, ik mag het gerust zeggen, ook onze zaak is geworden. De verhouding van werkgever tot werknemer en omgekeerd heeft ons niet alleen aan dé zaak gehecht, maar ook tot dankbaarheid gestemd. Bij dit zeldzaam jubileum hebben wij dan ook de kans waargenomen deze dank baarheid tot uiting te brengen. In de vorm van deze gedenksteen, wil- Krabben en peuteren maakt de kwaal steeds erger. De helder vloeibare D.D.D. dringt diep in de poriën door, zuivert, ontsmet en geneest de huid. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN len wij U naast de dank, ook de hulde brengen die U en Uwe voorgangers, za liger gedachtenis, in de volle zin van het woord verdienen. Moge het een blijvende gedachtenis zijn aan dit mooie jubileum, waarbij wij de wens uitspreken dat wij samen, U en wij, op dezelfde wijze met Gods Zegen mogen doorwerken tot groei en bloei van de ons allen zo sympathieke zaak. Naast dit grote jubileum vieren we vandaag nog een jubilé. De heer Willy v. Nieuwstadt is namelijk 25 jaar als fir mant aan de zaak verbonden. Goede wijn behoeft geen krans. Geachte Jubilaris, mogen wij U met onze hartelijke gelukwensen dit kleinood een merk-schrijf-etui aanbieden. Blijf voor ons wat ge steeds bent ge weest, dan is onze wens vervuld en kunt gij U overtuigd houden dat het personeel zich steeds gaarne aan Uwe richtlijnen zal onderwerpen. Gods rijkste zegen voor U en de zaak tot in de lengte van dagen. Ik heb gezegd. derlinge verstandhouding, welke er in ons bedrijf heerst. Dit geschenk getuigt tevens van de goede geest in onze fa briek, hoe wij met en voor elkaar wer ken. Het zal een ereplaats krijgen in onze zaak en zal steeds een blijvend aanden ken zijn aan deze heugelijke dag. Wees er van overtuigd dat dit cadeau ons het mooiste en het meest aanhankelijke zal zijn bij dit jubileum. Als dank en erken telijkheid bieden wij U een reis aan op Zaterdag 21 November a.s. Nadere bij zonderheden zullen U nog worden be kend gemaakt. Wij waarderen de hulde die gij ons hebt gebracht en de eer welke gij ons hebt betoond, maar wij willen de eer en hulde overbrengen naar de oprichter van ons bedrijf, waaraan wij dit alles te dan ken hebben: mijn overgrootvader. In 1828 is hij zijn bedrijf begonnen. Eerst met 't looien van leder en daarna met het ma ken van schoenen, al zouden we in deze tijd het product van toen waarschijnlijk niet met die naam betitelen. Door kracht dadig doorzetten heeft hij zijn bedrijf steeds meer weten uit te breiden en met recht kunnen we hem noemen de grond legger van onze zaak. Ik zou in mijn plicht tekort schieten wanneer ik niet een speciaal woord van dank bracht aan diegenen, die reeds een staat van dienst achter zich hebben en hun 50-jarig jubileum van trouwe dienst aan de zaak gevierd hebben, alsmede aan hen, die in de loop van enkele jaren hun 40-jarige dienst hopen te herdenken. Tevens wil ik dank brengen aan hen, die een verantwoordelijke functie ver richten, zoals onze modelleur, die maar telkens opnieuw voor de zware opgave gesteld wordt een collectie samen te stel len die beantwoordt aan de eisen van de schoenwinkelier en de smaak van het zo verwende publiek; aan hen, die de lei ding hebben over een afdeling en wij hopen in onderling overleg nog veel te bereiken op gebied van verbetering en verfraaiing van het „Nova -product. samenwerken om ons werk met steeds meer succes bekroond te zien. Wij van onze kant geven U de verzekering dat wij in alle opzichten welwillend en hulp vaardig tegenover U zullen staan en dat wij Uwe belangen op gelijke wijze zul len behartigen als de onze. Ik bid God in de toekomst om Zijn zegen en Zijn bescherming, want wij bouwen tevergeefs als Hij ons niet helpt met raad en daad. De heer Sj. v. Nieuwstadt complimen teerde daarna zijn oudste broer met zijn zilveren jubilé, in welk kwart eeuw hij juist de moeilijkste jaren heeft meege maakt en daardoor een ervaring heeft ge kregen die hem in staat stelt een voor beeld te zijn en de stuwkracht voor zijn beide broers. Hij hoopt nog lang met hen te mogen samenwerken. Als daarna de heer Jac. v. Woensel namens verschillende afnemers de geluk wensen, vergezeld van schitterende ca- aeaux, heeft aangeboden, spreekt de heer W. v. Nieuwstadt een slotwoord, waar op deze intieme huldiging met een royale tractatie eindigt. Receptie. En toen we de deur van de concert zaal openden, stonden we even, evenals de meeste andere bezoekers van de mid dag, verbaasd te kijken. Het was geen concertzaal meer, maar een receptiehal zo smaakvol verzorgd en versierd dat we ons niet meer in Kaatsheuvel waan den. Maar het was heus werkelijkheid, de gedenksteen, midden in de zaal opge steld, trok als een blikvanger het oog en vertelde ons dat we daar kwamen om de officiële receptie bij te wonen van de firma W. v. Nieuwstadt en Zonen met het 125-jarig bestaan der zaak. Met de jaren van oprichting en intrede in de zaak staan de firmanten genoemd: 1828 M. v. Nieuwstadt; 1865 W. v. Nieuw stadt; 1897 M. v. Nieuwstadt; 1899 H. v. Nieuwstadt; 1928 W. v. Nieuwstadt; 125-jarig bestaan van de schoenfabriek W. van Nieuwstadt en Zonen te Kaatsheuvel. De loco-burgemeester van Kaatsheuvel, dhr. J. Beerens, complimen teert de heer W. van Nieuwstadt als oudste firmant en tevens als zilveren jubilaris aan de firma verbonden. Foto-Bureau „Farla", Den Bosch. H| De heer Jac. v. Woensel, oudste ver tegenwoordiger van de zaak, feliciteerde daarna de firma en de jubilaris en bood eveneens een souvenir aan. Geroerd dankte daarna de heer |W. v. Nieuwstadt met de woorden: Met grote erkentelijkheid en waardering hebben wij zo juist de gedenksteen in ontvangst mo gen nemen, waarop vermeld staan de na men van de oprichter en zijn opvolgers, zaliger gedachtenis, alsmede de tegen woordige eigenaren van dit 125 jaren be staand bedrijf. Wij vinden het een prach tige geste van U om juist dit cadeau aan te bieden en wij ontvangen het gaarne onder de meest hartelijke dankzegging. Dit geschenk getuigt van de goede on- Ook de heren vertegenwoordigers wil len wij onze oprechte dank zeggen voor hun onvermoeid werken, om onze pro ductie van week tot week te plaatsen. Wij vinden het zo vanzelfsprekend dat iedere nieuwe dag ons weer werk geeft, maar zij zijn op slot van rekening de genen die ons daarvoor in de gelegen heid stellen. Een bijzonder woord van dank brengen wij aan onze oudste ver tegenwoordiger, de heer Sj. v. Woensel, die bijna 30 jaren bij ons werkzaam is en steeds met nauwgezette plichtsvervul ling zijn belangrijke taak heeft verricht, en ons al die jaren met zijn wijze raad-! gevingen heeft bijgestaan. Door zijn op rechtheid en zijn correctheid heeft hij vertrouwen bij onze afnemers gekweekt en is hij een kracht voor onze zaak van grote verdiensten. Aan allen, zonder uitzondering, onze dank die hebben meegewerk aan het feit dat wij vandaag vieren. Mag ik dan bij dit jubileum de wens uiten dat wij ook in de toekomst eendrachtig zullen blijven 16-ll-'53. 1939 J. v. Nieuwstadt; 1839 H. v. Nieuw stadt. En dan die keurige versiering van podium en kolommen, die de zaal tot een zomerse bloementuin maakte vol kleur en schittering. De wanden en tafels be kleed met Perzische en andere Oosterse tapijten, op het voordoek van het toneel het grote portret van de laatst overleden firmant, de heer Mich. v. Nieuwstadt, decoratief omlijst met een ornament met de tekst „Nova-productPersfotografen lieten bij herhaling hun blitz flitsen om elk moment op de plaat te vereeuwigen. Direct om 2 uur ving de drukte aan. Onder de eersten die hun opwachting kwamen maken, was de Hoogeerw. Heer De weldadige warmte van Ther mogene stilt de pijn in keel en borst en verjaagt de aanval. Deken A. J. v. d. Brekel met zijn kape laan en oud-kapelaan Strijbosch, Pastoor de Klijn en Pastoor Rietra met hun kape laans, de Zeereerw. Pater Rector met zijn Econoom van het Missiehuis St. An- tonius. Dan een ononderbroken stoet van vrienden, kennissen, leveranciers, afne mers, collega's schoenfabrikanten, per soonlijk of als afgevaardigden van ver enigingen of instanties, die hun felicita ties aan kwamen bieden. Loco-burgemees' ter Beerens met wethouders aanwezig, sprak een woord van gelukwens namens het gemeentebestuur, waarbij hij als voor zitter van de plaatselijke K.A.B. bijzon der de haast patriarchale verstandhou ding prees, die er bij de firma tussen werkgever en werknemer vanaf de op richting reeds bestaat. De heer A. Man- naerts, met zijn adjunct-secretaris de heer v. Gerven, complimenteerde namens de Ned. Fed. van Schoenfabrikanten, waar van de jongste overleden firmant jaren lang bestuurslid was. Steeds groeide de bloemenpracht met de fijnste artistieke werken aan en bleef de stroom van ca- deaux en geschenken groeien; alles bij een een ondubbelzinnige blijk dat hier 'n jubileum gevierd werd dat de sympathie van ieder wegdroeg, die ook maar de kleinste relatie van de firma v. Nieuw stadt tijdens het 125-jarig bestaan gehad heeft. TIJD VOOR JOLIJT. En terwijl voor de derde avond de zaal van de heer Jan v. Dun vol zat om de Kaatsheuvelse revue te bewonderen, was Maandagavond ook de grote Patronaats zaal tot in de uiterste hoeken, onder en boven, gevuld met een meer dan 500- koppig publiek dat en wel verant woord drie uren tijd had afgenomen voor volle 100% jolijt. Want met volle recht draagt de K.R.O.-revue zijn titel en nimmer zagen we een figuur als Berry Kievits, die met meer charme en vaart haar lach en de gijn de zaal inslingert, de grootste nurks in haar ban van aan stekelijke humor meeslepend. En Berry had waardige tegenspelers. Gerard Wal den, die de koddige tekst van het geheel verzorgde en niet onder deed in oer-ko- mische dolheid, Harry Boda, een Buziau in gebaar en mimiek, Christine Spieren burg het charmante sopraantje, tevens 't gevatte revue-girltje met bekoorlijk ge baar en lach, Henk Dorel, sinds jaren reeds de gevierde K.R.O.-zanger met ver der het gesoigneerde danspaar Frances en Capy, dat spijtig wegens ongesteld heid van de danseur na de pauze moest uitvallen; voorts het accordeon-virtuozen- paar Jo Budie en Jo Bos met over alles heen Johny Ombach met zijn minutieus afgestemd Theater K.R.O.-revue-orkest. Het was alles bijeen een non-stop-be koorlijkheid, die de drie uren tijd kapot sloeg tot een veel te kort moment van ae reinste humor en genot. In 16 tafe relen vol afwisseling draaide de revue met slechts een kleine pauze, waarvoor de heer L. M. Herman een kort, doch pittig propaganda-woordje sprak, waarin hij de noodzakelijkheid van het lidmaat schap van de K.R.O. uitdroeg, om zowel door de radio als de televisie in de toe komst verzekerd te zijn van de macht, die van deze twee vindingen kan uitgaan tot verbreiding van onze Roomse gods dienst en onze Roomse idealen. We hebben met geen woord gerept vdn decor of costumering, doch alleen de bgzoeker kan daarover een oordeel vor men en wij moeten volstaan met te zeg gen: ook dat was af, evenals alles wat de K.R.O. ons in dit tournee met zijn ,Tijd voor Jolijt" bracht. Tijdens het concert dat de Waalwijkse Harmonie St. Crispijn Maandagavond in zaal Thalia gaf, bleek overduidelijk hoe goede en grote vorderingen de harmonie heeft gemaakt sinds tij, na het afstand doen van de K.A.B.in de handen van de Waalwijkse burgerij is overgegaan. Daar blijkt een nieuw leven in het korps gevaren te zijn, een nieuwe geest is vaardig geworden over het gezelschap, een geest van ijver en ambitie, van grotere liefde voor de muziek. En toen wij de prestaties Maandagavond beluisterden en we bedachten dat men in een jaar tijd gegroeid was van een ge zelschap dat zo maar la-la was, tot een harmonie die zich mag laten horen, toen dachten wij een grote toekomst voor Crispijn weggelegd, wanneer het korps op deze weg blijft voortgaan, de weg van het sempre crescendo, het steeds bete re, het steeds hogere. DE TAAK VAN WAALWIJKS BEVOLKING. Was er enerzijds dus alle reden met een blij optimisme dit goede concert te beluisteren, anderzijds waren we zeer teleurgesteld, en met ons zonder twijfel bestuur, leiding en leden van St. Crispijn. We dach ten zeker een volle Thalia-zaal aan te treffen, toen we Maandagavond naar het concert togen, maar wel erg groot was de tegenvaller, toen we hoogstens een 50-tal mensen daar aantroffen, waaronder wethou der J. v. Heeswijk, die het gemeen tebestuur vertegenwoordigde, het dagelijks bestuur van Waalwijks Belang, het voltallige bestuur van de harmonie. Het Waalwijks publiek echter had behoorlijk verstek la ten gaan. De voorzitter van de harmonie, wethouder F. C. Smolders, sprak hierover onomwonden zijn spijt uit. En hij had daar alle reden toe. Het is immers niet alleen noodzake lijk dat Waalwijk de harmonie fi- nanciëel steunt, zoals het op een moeilijk te overtreffen manier ge daan heeft; daarnaast is een morele steun evenzeer noodzakelijk. Sint Crispijn moet zich gedragen weten door het belangstellende meeleven van de bevolking, zij moet die be volking achter zich weten staan, zij moet weten dat die bevolking de grootste belangstelling heeft voor de prestaties die verricht worden; en in dat weten zal zij een grote morele steun hebben; de aandacht, het meeleven van een grote bevol kingsgroep is, dunkt ons, noodzake lijk voor het steeds met grote ijver en ambitie blijven streven naar het te bereiken doel. We hopen dat Waalwijks bevol king haar taak in dit opzicht beter zal gaan begrijpen, dat zij daadwer kelijke belangstelling zal gaan to nen voor de verrichtingen van de harmonie, die toch door haar finan ciële steun van de ondergang is be hoed. Het enthousiasme onder de leden van St. Crispijn is erg groot, hun ijver en hun ambitie zijn prijzens waardig, laat de bevolking er thans voor zorgen, dat ook aan de andere voorwaarden voor succes wordt vol daan. HET CONCERT. St. Crispijn gaf een concert dat een heel wat grotere belangstelling waard was. Op de eerste plaats was daar een goed gekozen programma, dat bewees over hoe een goede smaak de leiding beschikt, en hoe een juist inzicht zij heeft in de ca paciteiten van het korps. Maar het voornaamste was de uitvoering, de vertolking van deze met zorg geko zen werken. En laten we het meteen maar zeggen: die vertolking viel steeds erg mee en wa sop sommige momenten weinig minder dan een openbaring, zo goed als de muzi kanten van St. Crispijn voor de dag kwamen. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden". VAN door Martin Verdyun 12) Mersham sloot even de ogen. Schoten zij de man voor hem neer, dan was er geen risico meer voor de geallieerden. Die kleine man daar vertegenwoordigde een ongekend gevaar. In die schedel huisde de on dergang van de wereld. Eén kogel was genoeg om die catastrophe te voorkomen. Eén zwakheid en mil- lioenen mensen zouden kunnen om komen in een oceaan van vuur. Droeg een staatsman, of een keizer uit de oudheid ooit zoveel verant woording als deze in lompen gehul de, van koorts rillende officier? Het advies van Dun well was zakelijk juist. De „liquidatie" van professor Nichols was de veiligste weg. Schul dig of onschuldig, nu kon nog ver hinderd worden dat de nazi's Ni chols levend in handen kregen. Zou dat later, zou dat over een uur, over een paar minuten nog het geval zijn? Maar links van hem zat een jonge vrouw en haar hand rustte op zijn schouder. Zij bracht de mo raal naar voren en zij had recht van spreken. Niet omdat zij zo geleerd was, maar zij gedroeg zich als de anderen, als een getraind soldaat, en haar gelaat bloedde en haar kle ren hingen aan flarden. Ja, zij had een stem, even geldig als die oude rot, Sam Dunwell. Er was per slot van rekening geen strikt bewijs, al leen een op verdachte aanwijzingen en intuïtie gebaseerde overtuiging van Nichols' schuld. Bovendien was er nog een factor die Mersham be lette de professor neer te schieten. Het was heel goed mogelijk dat deze hier als een soort lokhaas rondstap te en dat de nazibende rondom op de loer lag. Het schot paste wél in deze theorie. Was dit niet het geval, dan had Nichols nog geen contact met de vijand en liep hij hier op vlak terrein om makkelijker gevon den te worden. Hij had dan gescho ten om zijn positie aan te duiden. Zo was Mersham's gedachtengang toen Nichols zijn pistool ophief en in de lucht schoot. Nog was het ge luid niet verstorven, of een stacca to van schoten klonk uit het Noor den. Het was duidelijk dat Nichols nu in opgewonden staat verkeerde. Hjj keek schichtig naar alle kanten en schoot enige malen achtereen. Weer werd 't schieten beantwoord. De man. nam zijn tropenhelm af, waarbij hij licht scheen te wagge len. Dunwell keek Mersham teleur gesteld aan. „Het is nu te laat om te schieten" bromde hij. „Wij treffen het anders wel, juist die ontmoeting van de zeergeleerde met die boeven mee te maken. Misschien kunnen wij het hele zaakje tegelijk opruimen". Mersham knikte. „Als ik niet de opdracht had Nichols in Leopolds- ville af te leveren, zou ik nu je raad zonder aarzelen opvolgen, Sam", zei hij met matte stem. „Hij is dus toch een gemene ver rader", fluisterde Marion. Mersham zweeg, maar Crane zei: „Trek je er niets van aan. Hij is niet de eerste en zal ook wel niet de laatste zijn. 't Is alleen verduiveld jammer dat wij nu niet toe kunnen slaan". „De omstandighedeninter rumpeerde Sam lijzig. „Ik heb mijn opdracht", beet Mersham hem toe. „Goed, goed, we laten dus 't hele brave stelletje rustig vertrekken", gromde Dunwell. „Wij moeten blij zijn dat we hier zo mooi op tijd gearriveerd zijn", ging Mersham op gedempte toon voort. „Wij zullen die bende volgen en onverwachts toeslaan. Als wij nu op de nazi's schieten, vermoorden zij Nichols om te beletten dat hij levend in onze handen komt. Het gaat om een situatie te scheppen, waarbij het mogelijk is de nazi's onschadelijk te maken, zonder Ni chols te schaden". „En daar komen zij. Geen woord meer!" verhief hij zijn stem. Allen gingen plat op de buik liggen, half stikkend in het kleine gedierte dat over de heetgeschroeide aarde kroop. Een zachte, gloeiende wind streek over de aarde1 voor hen, ach ter hen broeide de jungle. In 't tril lende licht verschenen twaalf klei ne figuurtjes op een, ongeveer een mijl van hen verwijderde heuvel. „Als ze ons niet ontdekken, kam peren we hier", fluisterde Mersham snel". Het kan niet lang meer duren of Nichols en zijn troep moeten ook hun tenten opslaan. Hartley en ik zullen trachten Nichols te pakken te krijgen en sergeant Dunwell heeft het commando hier tijdens mijn afwezigheid. Kom ik niet te rug, dan ben jij bevelvoerend offi cier, Sam". Dunwell vloekte uit de grond van zijn hart en mokte „zal ik maar niet mee gaan?" „Ik gaf een order, sergeant Dun well". „Yes sir", mokte de sergeant en hij trok een pijnlijke grimas tegen zijn gewonde arm. Het meisje zag Mersham bezorgd aan. „U bent moe, kapitein. Als ze u te pakken krijgen, watwat moeten we dan beginnen?" „Niemand is onmisbaar, miss An drews", antwoordde Mersham. „U op 't ogenblik wel en dat weet u", zei Marion zacht. ,,Ik heb geen keus", antwoordde Mersham, „bovendien is er een kleine kans dat we de professor op deze manier gevangen kunnen nemen. Wanneer ons dat mocht gelukken, trachten Crane, Flanders en ik Nichols naar Leopoldsville te brengen, terwijl Dunwell, Hart ley en Brant de vijand van ons spoor afleiden. Marion's geschoolde geest zag onmiddellijk de juistheid van dit eenvoudige plan in en zij kon ten slotte niet anders dan zwijgend haar instemming betuigen, hoewel zij er van overtuigd was dat er practisch geen kans van slagen was. Terwijl zij zo fluisterend over legden, wist Dunwell nauwelijks een kreet te onderdrukken. „Ze hebben negers bij zich", siste hij woedend. „Daar had ik op gerekend", zei Mersham, maar toch voelde hij zijn laatste greintje hoop de grond in zinken. Op de heuveltop verschenen nog meer figuurtjes. Mersham schatte dat het er twintig waren. „Die in boorlingen weten hier natuurlijk nog beter de weg dan die vervloekte apen", mompelde Hartley en hij speelde ongeduldig met zijn auto matisch geweer. ,,'k Heb dorst", zei Brent en vra- genk keek hij naar Mesham, die echter vastberaden en met opeen geklemde lippen nee schudde. Brent zuchtte diep en legde zijn hoofd op zijn armen. „Nu zullen we het zaakje eens wat beter gaan bekijken", zei Mes sham kwasi opgewekt en hij stelde het occulair van zijn veldkijker. Hij zag duidelijk hoe twee mannen zich van de groep op de heuvel los maakten en zo gedecideerd als het oneffen terrein het toeliet, op Ni chols toeliepen. De kapitein zag ook hoe de twee mannen de nazigroei brachten en hoe professor Nichols deze, zij het wat slapjes van ver moeidheid, beantwoordde. Daarna werden handen geschud en een der heren van het comité van ontvangst wenkte de achtergeblevenen nader bij te komen. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 2