De Echo van het Zuiden wacht niet tot öe Laatste öagen veRwiel's SPRANG Hun beste vriend) Leest en adverteert in VLUMEN öT OPDRACHT ROBERT MERSHAM leöeRWARen- en sieRkunsthuis 2' DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 23 NOVEMBER 1953 2 bij ons sUAQt u geheel tiaar wensi öe CAöeAucentRAle voor óe gehele UnqstRAAt i ZENDÏNGSA V OND TE V.M. BESOIJEN. Woensdag 1.1. werd in 't gebouw Chr. Belangen een Zendingsver- koopavond gehouden, welke geor ganiseerd was door de Chr. Vrou wenvereniging „Lidya". Ds. Bate- laan, de direcior van de Herv. Geref. Zendingsbond, gevestigd te Utrecht, vertelde aan de hand van vertoonde lichtbeelden over 't Zendingswerk. De Zendingsbond heeft haar zendingsveld in Indone sië op midden Celebes. Er werd en word; daar reeds zegenrijk werk verricht, zodat daar is ont staan de Toradjakerk, die tiendui zenden Christenen telt. Ook op medisch gebied wordt er hard ge werkt door dr. Goslinga en zijn slaf. Zo is de arbeid van de Zen dingsbond onder deze heidense Toradja's tot een grote zegen ge worden. Maar dit werk kost veel geld. Daarom is 't ook van de Chr. Vrouwenvereniging Lidya een goe de gedachte geweest om deze a- vond te organiseren. Er is in een paar maanden tijd heel wat ver vaardigd aan gebreid goed en der gelijke. Ook de gemeente heeft zich niet onbetuigd gelaten. En zo kon deze verkoopavond dan ge houden worden. We zijn dankbaar voor de medewerking van allen op wie een beroep gedaan is. 't Werd een goed geslaagde verkoopavond. Er werd veel verkocht, zodat de zending weer het mooie bedrag van 510.kon worden toege zonden. Ook werden die avond nog verkocht 'zendingslectuur en zendingslepeltjes, wat ook nog 40.opbracht. Al met al mog we terugzien op een goed geslaagde Zendingsver- koopavond. derwerp: „Een vraag". Spr. begint met op te merken dat de invloed van de vak' organisaties de laatste tientallen jaren is toegenomen. Hij gaat in gedachten terug naar de tijd toen er voor de werknemer nog zo goed als geen rechten waren Geen zeggenschap, veel te lange werk dagen, vrouwenarbeid, kinderarbeid. ivtaar dank zij de vakorganisaties is daarin verandering gekomen. 1874 Kin derarbeid atgeschaft, 1894 Eerste lande lijke organisatie. Ook 1909 is een be langrijk jaar, toen werd 't Chr. Nationaal Vakverbond opgericht. Geleidelijk aan kwamen de verbeteringen van de sociale voorzieningen. Na de oorlog '40'45 kwam er voor de vakbeweging een grote taak. Op allerlei gebied werden de vak organisaties ingeschakeld Sociale rechten, contracten in schier elke tak van bedrijf, pensioenen. Denk vooral aan de P.B.O. is er vandaag aan de dag nog wel één ding, waar de vakorganisaties niet in zitten?. En wat doen de leden van de Chr. vakbeweging? Is ook daar na de oorlog meer belangstelling gekomen voor 't werk van hun eigen organisatie. Met spijt moeten we antwoorden: Neen! Er is onvoldoende belangstelling van de le den, men laat 't maar over aan 't bestuur. De vergaderingen worden slecht bezocht. Er moet meer activiteit komen, meer in tensief meewerken. Er kunnen er veel meer lid worden van de Chr. vakbewe ging: het gaat wel niet om 't getal, het kan ook met een Gidion's-bende, maar is toch een voorname factor. Die .185.000 leden kunnen er gemakkelijk 300.000 worden. Belangrijke voordelen zijn er gekomen na de oorlog door de Over heidsbemoeiingen, maar er zijn ook na delen door de overheidsbemoeiingen, denk maar aan de laatste loonronde. Op de internationale markt heeft Ne derland zijn positie behouden. Nederland heeft zelf geen grondstoffen, dat is een groot nadeel, alles moet uit t buitenland geïmporteerd worden. Daarom moet er meer verantwoordelijkheidsgevoel komen Nu is ei nog volop sortaring en geven wij bovendien bij aankoop van leren tassen en handschoenen 'n (raai cadeau (Alleen voor „vroege kopers of koopsters", dus slechts tot Zaterdag as) 'n Rijke sortering LEDERWAREN - HANDSCHOENEN en fraaie SIERKUNSTARTIKELEN. Grotestraat 264 „OPSLAGPLAATS VAN HARTEWENSEN" Waalwijk Zojuist ontvangen: fraaie en exclusie re lederen damestassen (Franse import) originele Marokkaanse boodschaptassen PROPAGANDA-SAMENKOMST CHR. NAT. VAKVERBOND. Donderdag j.l. kwam de Chr. Besturen bond te Waalwijk onder leiding van haar Voorzitter de heer M. Faro, bijeen tot het houden van haar jaarlijkse propagan- da-samenkomst. De zaal was goed bezet, toen de voorzitter de vergadering open de met gebed en Schriftlezing. De voor zitter richtte zich in zijn openingswoord in de eerste plaats tot de sprekers van deze avond en heette verder allen har telijk welkom, waarna hij een kort woord sprak naar aanleiding van het gelezen Schriftgedeelte, Galaten 6. Hij wees o.a. op de grote verantwoordelijkheid die rust op elke Christen staande in het volle leven. Wat heeft het Evangelie, ons te zeggen ook in 't maatschappelijk sociale leven? Jezus Christus is verschenen in deze wereld, om de mens te redden,-die in 't paradijs van Gods, zijn Schepper, is afgevallen. Wat heeft arbeid met Evangelie te maken? Alles! Wij hebben onze arbeid te verrichten als schepselen Gods; wij hebben daarin God te dienen en onze naaste. Draagt elkanders lasten en vervult alzo de wet van Christus. Maar onze zonde is, dat wij onze naas te niet willen dienen. Wij blijven in ge breke. Ook in 't maatschappelijk-sociale leven moet Gods Woord ons richtsnoer zijn.Uit dat beginsel hebben wij te leven. Daarom hebben wij een roeping, ook als Chr. Vakbeweging. Het Evangelie helpt in nood. De voorzitter eindigt met 't ci teren, van 't bondslied. Daarna krijgt de eerste spreker de heer J. M. Harthoorn het woord, met als on-goecje "^vond onder ons volk, en juist dat is op vele plaatsen zoek. Er is geen interesse. Moe ten we 't terrein verliezen dat sedert 1850 is gewonnen? Wat moet ik doen voor de Chr. vakbeweging? Wat voor de naaste? God liefhebben boven alles en de naaste als zichzelf, 't Gaat om de we reld. Er moet beleving zijn van 't be ginsel in 't maatschappelijk leven. De Chr. Vakbeweging vraagt ook Uw ge bed. De November-samenkomsten moe ten de start betekenen voor de winter- campagne. Na de pauze krijgt de heer H. Oude- kerk het woord, die inmiddels ter ver gadering is gekomen, daar deze eerst in Sprang het woord heeft gevoerd. Voor het door dhr. Oudekerk besprokene ver wijzen wij naar het verslag van de C. N. V.-avond te Sprang in dit nummer. We willen alleen dit zeggen, dat de heer Oudekerk op bezielende wijze een pro pagandistisch woord heeft gesproken, waarbij hij steeds Gods Woord als richt snoer voor het leven aanwees Toen was nog 't woord aan Ds. M. Verweij, Ned. Herv. Predikant te Be- •soijen, die een slotwoord sprak naar aan leiding van Joh. 11 26 en 27. Z.E. zet te in 't kort uiteen de vraag: „Gelooft gij dat?" en het antwoord: „Ja, Heerel". j Jezus heeft gezegd: Ik ben de Opstan- ding en het Leven. Ja, Hij; is het Leven, f ook van 't maatschappelijk leven. Ge- looft gij dat? Hij is de Redder, de Le- vensvorst. Hij heeft overwonnen. Hij heerst ook op 't terrein van de arbeid. Na 'dit slotwoord dankt de voorzitter de sprekers en constateert dat het een Na het zingen van Ps. 75 1: ,U alleen U loven wij", gaat Ds. Verweij m dankgebed voor, waarna sluiting. 't Was een mooie en leerzame avond, die naar wij hopen zijn vruchten zal af werpen. Ongeorganiseerden, verstaat uw plicht. U profiteert (zonder contributie te betalen) van hetgeen de organisaties tot stand brengen. Voelt U het, dat is niet in de haak. Wat is daartm Uw ant ■woord?. is geweest. C.N.V.-FAMILIE-AVOND. J.l. Donderdagavond werd in de zaal van de Chr. Volksbond alhier de van wege de Chr. Besturenbond Sprang-Ca pelle georganiseerde C. N. V.Familie avond gehouden, waarvoor grote belang stelling bestond en die in alle opzichten bijzonder geslaagd genoemd mag worden De zaal was tjokvol met leden en hunne vrouwen en huisgenoten en ver dere belangstellenden, toen de voorzitter van de Chr. Besturenbond, de heer C. Braspenning, allen een hartelijk welkom toeriep, in het bijzonder de spreker de heer H. Oudekerk van Utrecht, secreta ris van de Ned. Chr. Landarbeidersbond, de voordrachtkunstenaar de heer Anne Holtrop uit Soestdijk en de Edelachtbare Heer Burgemeester Smit. De voorzitter sprak er verder zijn blijdschap over uit, dat de zaal geheel bezet was, maar hij vond het jammer dat die grote belangstelling in het werk der Chr. Vakbeweging niet altijd tot uiting komt, b.v. in het bezoek der afdelings vergaderingen, waarom hij wil afspreken van nu af aan ook de gewone ledenver gaderingen trouw te bezoeken. De spreker de heer Oudekerk, die de zelfde avond nog te Waalwijk moest spreken, verkreeg na de opening direct het woord en wist de aanwezigen bijna een vol uur te boeien met zijn bezielend woord, waarnaar met aandacht werd ge luisterd. De heer Oudekerk begon met te zeg gen dat we bij rustige overdenking van dc titel van zijn onderwerp: „Een vraag en Uw antwoord", wel begrijpen dat daar iets meer achter zit. De oor zaak is nl.l. dat er in de beweging een inzinking valt te constateren, want als het bestuur van een afdeling een verga dering uitschrijft, blijven de leden lekker thuis. Een troost is daarbij dat er overal een schrale opkomst is, maar dat is toch maar een schrale troost. Daarom is de vraag gerechtvaardigd: Hoe komt het dat er geen interesse is voor het werk der beweging? Spreker wil trachten daarop een antwoordt te geven. Daarvoor moet hij teruggaan, in het verleden en dan con stateert hij, dat, wat verkregen werd, door de mensen van heden niet zelf is veroverd; men weet niet meer wat er door onze voorouders is gestreden en geofferd voor de vrijmaking van de ar beidende stand. Spr. schildert dan in het kort de toestand voor de arbeiders rond 1900 en gaat na hoe de pioniers der Chr. vakbeweging hebben volgehouden, en, aldus spr., als wij daarvan nu de vruchten plukken, is het om te jubelen om de zegen die God op dat werk ge schonken heeft. De Chr. vakbeweging heeft vanaf het begin gestreden voor on derling overleg, en nu is de landelijke C.A.O. in alle ondernemingen de vrucht van dat strijden. In dit verband wijst spr. op de grote verantwoordelijkheid der bestuurders die zij hebben voor de ge zinnen der leden. Nu de P.B.O. op het punt staat voor verschillende bedrijven verwezenlijkt te worden, vraagt spr. zich af of de leden bereid en klaar zijn de verantwoordelijk heid daarvoor op zich te nemen, want als de leden niet bereid zijn zich door studie algemeen te ontwikkelen, is de Chr. vakbeweging waard van de kaart geveegd te worden. God eist van ons allen, dat wij ook op het terrein van de arbeid, medewerkers zijn aan de komst van Zijn Koninkrijk. Men zegt ook nu weer: Kom niet met Gods Woord in het gewone alledaagse leven, maar, aldus de heer Oudekerk: Uw Vader in de he mel, weet wat gij, Zijn kind, behoeft: maar dan ook: indien gij eet of drinkt of iets anders doet, doet het alles tot eer van God. Wij behoeven hier geen paradijs te verwachten, maar eenmaal zal er komen een nieuwe hemel en een nieuwe aarde en tot zolang zult gij de strijd in het gezin moeten voortzetten, zegt spr. zich tot de v>- r Wat er in en om hun woonplaats gebeurt, welk nieuws er uit de buurt is, dat alles lezen ze in het plaatselijk nieuwsblad, hun beste vriend! Hij weet precies, waar zij belang in stellen. Daarom stellen zij belang in hèm, in alles, wat er in staat, öök in de advertenties! Doet Uw voordeel met deze belangstelling I Benut het plaatselijk nieuwsblad voor Uw verkoop-reclame vrouwen der leden wendend. Wij allen moeten laten zien dat wij van Jezus Christus zijn; het vakbewegingswerk is zo ernstig, al is het gelaat des aardrijks veranderd, de beginselen veranderen niet. Drie middelen wijst spreker aan op de reis door dit leven, n.l. de bijbel, als een lamp voor onze voet; gij hebt een woord voor de wereld. Het gebed: want al is het om ons heen donker, wij moeten de band met de hemel vasthouden. En de bond, die geen afgod mag zijn, maar die een van God geschonken middel is. Wij mogen nog bouwen en de Chr. sociale strijd begint thuis. Met de opwekking tot biddend werken en werkend bidden, be sluit de heer Oodekerk zijn kernachtig, principieel en geestig betoog. Nadat de voorzitter de spreker had dank gezegd voor zijn duidelijk betoog, gaf de heer Holtrop een tweetal ernstige declamaties, die zeer in de smaak vielen, waarna enkele ogenblikken werd gepau zeerd. Na de pauze gaf de heer Holtrop onder de titel „Holland lacht" een uit gebreid programma van schetsen en ge dichten, waarmede hij de aanwezigen geruimen tijd aangenaam wist te verma ken. Er werd hartelijk gelachen en het applaus bewees wel hoezeer men had genoten. 1 In zijn dankwoord kon de voorzitter mededelen dat het propaganda-toneel- spel „Vuur op Aarde" dat door de heer Holtrop in opdracht van het C.N.V. ge schreven werd, door de Dilettantenver eniging „Gezelligheid" in studie werd genomen en voor de Chr. Besturenbond omstreeks half Februari zal worden op gevoerd. Een collecte ten bate van het T.B.C.- Fonds „Draagt Elkanders Lasten" bracht ruim 37.50 op. GEMEENTERAAD. Openbare vergadering van de raad der gemeente Vlijmen op Dinsdag 24 November 1953 des n.m. 7 uur precies, ten raadhuize der gemeente. Te behandelen onderwerpen 1. Ingekomen stukken. 2. Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot het aangaan van een rekening-courant-overeenkomst met de N.V. Bank voor Nederlandse Gemeenten te 's-Gravenhage en de Coöp. Boeren leenbank te Vlijmen voor het jaar 1954. 3. Voorstel vanBurgemeester en V/ethouders tot vaststelling van een ver ordening op de heffing van schoolgeld voor de avondnijverheidsschool alhier. 4. Voorstel van Burgemeester en Wet houders tot vaststelling der vergoeding, bedoeld in art. 103, 2e lid der L.O. wet 1920, van de kosten der bijzondere la gere scholen over het jaar 1.952. 5. Voorstel van Burgemeester en Wet houders tot het aanvragen en aanvaar den van het definitieve bouwvoórschot voor de woning Voordijk no. 8. 6. Voorstel van Burgemeester en Wet houders tot wijziging van de begroting der gemeente en van het woningbedrijf, beiden over 1953. 7. Aanbieding van de begroting der gemeente; van die van het woningbedrijf en van die van de Gemeentelijke Instel ling voor Maatschappelijke Zorg, allen voor het jaar 1954. 8. Voorstel van Burgemeester en Wet houders: a. tot toekenning van een vergoeding aan een drietal ingezetenen dezer ge meente in de reiskosten van één hunner kinderen welke een U.L.O.-school te 's-Hertogenbosch bezoeken; b. om afwijzend te beschikken op het verzoek van twee ingezetenen dezer ge meente in de reiskosten van hun kinde ren, die eveneens een U.L.O. school te 's-Hertogenbosch bezoeken. 9. Voorstel van Burgemeester en Wet houders tot verkoop van een perceel bouwterrein, gelegen aan de Mgr. van Kesselstraat, aan A. H. van Stokkum, wonende alhier, voor de prijs van 2.50 per M2. 10. Voorstel van Burgemeester en FEUILLETON van ,,De Echo van het Zuiden". VAN door Martin Verdyun 13) Nichols' lange linkerarm maakte onzekere gebaren in Oostelijke richting; kennelijk trachtte hij de richting aan te geven, waar het vliegtuig was neergestort. „In ieder geval hebben we nu ze kerheid omtrent Nichols' verraad",, zei Mersham grimmig. „Laten we 'm toch meteen naar het atoomparadijs helpen, sir", ver zichtte Dunwell. De sergeant stond ongelofelijke kwellingen uit, niet gewend als hij was aan gecompli ceerde oplossingen als deze. Maar hoe kon deze eenvoudige geest be vroeden, wat het waard was als de geallieerden de verraderlijke atoom geleerde levend in handen kregen. Van welke onschatbare waarde zou den zijfi inlichtingen omtrent de vorderingen van de vijand met het geheime wapen, voor de geallieer den niet zijn Mersham begreep dit étt deze om standigheid maakte het volvoeren van zijn opdracht juist nu veel be langrijker dan die tevoren reeds was. Mersham begreep dat het on eindig veel belangrijker was een vij andige en verraderlijke professor Nichols in Leopoldsville te brengen dan een vriendschappelijk en soli dair atoomgeleerde. Hij gooide het nu over een andere boeg met zijn sergeant, wiens wan hoop hij zo goed doorgrondde en gaf hem een vriendschappelijke por in de zij. „Luister nu 'ns goed, Sam. Die knaap daar is voor ons levend veel meer waard dan dood. Hij weet wat de vijand weet en als wij weten wat de vijand weetsnap je 't?" „Ik word er draaierig van" brom de Dunwell, ,,'k heb niet zoveel kronkels in m'n kop, maar als u 't zegt, moet ik 't wel aannemen. Ik zeg maar zo, een dooie slang kan niet meer bijten." „Ssst", zo waarschuwde Hartley scherp. Allen hieven hun hoofden zo ver op als maar enigszins zonder risico mogelijk was, om te zien hoe het gezelschap zich in Oostelijke richting verder bewoog. Op onge veer vijfhonderd meter afstand be reikten zij de rand van de jungle en verdwenen zij uit het gezicht. Mersham keek op zijn polshorloge en wachtte een minuut. Duizelig stond hen toen op en wenkte Hart ley. „We moeten rekening houden met een omtrekkende beweging van de vijand", zei de commandant. „Dat zullen we nu onderzoeken. Komen ze onze richting uit, dan sluiten Hartley en ik ons weer bij jullie aan en proberen te ontsnappen, j Gaan ze in Oostelijke richting ver- I der, dan sluipen Hartley en ik ze achterna en wachten jullie onze te rugkomst af. Zijn wij met zonsop gang niet terug, dan zijn wij dan is het verkeerd afgelopen. In dat geval moet majoor Crane mijn taak overnemen." Mersham slikte even en streek met bevende hand over zijn natte voorhoofd. Hij sprak moeilijk en met dikke tong, toen hij verder ging „Die opdracht is dezelfde als die ik ont vangen heb; breng professor Ni chols en miss Andrews naar de bevoegde autoriteiten in Leopolds- ■ville." Niettegenstaande Marion de angst in haar keel voelde knijpen, had zij moeite niet in een nerveuze schater lach uit te barsten bij de woorden van Mersham. Hoe bespottelijk klonken deze niet in deze verlaten heid met een machtige vijand vlak bij. Doch op hetzelfde ogenblik voelde zij deze nerveuze aandoening verdrongen door een machtig en 'n diep respect voor die grote man daar. Gedrongen door een impuls, liep zij snel op hem toe en greep zijn beide van koorts trillende han den. „Ik bid dat u terugkomt", zei ze met grote warmte in haar stem. j Hij keek het meisje even verwon derd aan en begon dan te grijnzen. „We zouden waarachtig ook nog t vriendschap voor elkaar gaan voe- len", zei hij schor. Dan zachter; „Ik dank u, Miss Andrews". Hij wan kelde even. „Maar u bent ziek", riep Marion ontsteld uit. Door de spanning had zen Mersham's koortstoestand niet opgemerkt. „Het is niets" antwoordde de ka pitein en dan wenkte hij sergeant Dunwell en fluisterde hem iets in het oor. Sammy begon breed te grijnzen en keek daarbij veelbete kenend naar de achteruit getreden Marion, tenger en fragiel figuurtje in haar gescheurde tropenkledij. „Oké sir", zei Sam. „Ik veronderstel dat er over mij gefluisterd werd?" zei het meisje op veel koeler toon dan even tevoren. Even voordat Mersham zich om keerde om zijn gevaarlijke onderne ming te beginnen, nam hij het beeld van het meisje goed in zich op. Nu was zij weer een echte onuitstaan bare geëmancipeerde vrouw. „Ik mag haar niet", dacht hij nors. „Sergeant Dunwell zal het u wel onthullen, miss Andrews," zei hij kort en op hetzelfde ogenblik stort te hij zich met Hartley in de sche- mergroene afgronden van de jungle. Tranen drongen het meisje naar de brandende ogen, toen de mannen verdwenen waren. Sam kauwde hef tiger dan ooit op zijn gum en spoog. Toen beende hij op Marion af en grinnikte: „De baas gaf me opdracht er voor te zorgen dat udat u „Wel?" „Wel, ehnou, dat u als een dame kunt slapen." Het meisje zag de sergeant eerst niet begrijpend aan. Toen begon zij te blozen en daarop hartelijk te la chen. En toen zij eenmaal lachte, lachte Sammy mee en Brent, hoe wel hij niet wist waarom, lachte met z'n dorstige keel maar mee, zo goed en zo kwaad als het ging, al was 't alleen maar om even de illusie te hebben dat de dood nog ver van hen verwijderd was. „Ik geloof dat ik zo'n mannenge meenschap in grote ongelegenheid breng", zei Marion. „Onze captain is een heer, miss Andrews" antwoordde Sammy trots. Wethouders tot verkoop van een ge deelte ter grootte van 47.99 Are van het perceel kadastraal bekend gemeente Nieuwkuijk Sectie C nr. 1563 aan het bestuur van de R.K. Parochiale Kerk van de !H. Joannes de Dooper te Nieuwkuijk voor de prijs van 1.—. 11. Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot aankoop van een 7-tal strookjes grond, gelegen langs de 'Haar- steegseweg, van de Wed. A. v. d. Ster ren-van Bokhoven; J. Scheij; M. van En gelen; de Diaconie Armen van Vlijmen; H. v. d. Udenhout; de Ned. Hervormde Kerk van Vlijmen en Th. van Beijnen en tot toekenning van een vergoeding we gens schade aan de overblijvende gron den en aan gewassen. 12. Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot benoeming van 6 leden van de Gemeentelijke Instelling voor Maatschappelijke Zorg dezer gemeente. Marion antwoordde niet. Plotseling viel de Afrikaanse nacht in. Sam keek op zijn horloge. „We moeten snel een soort tent ma ken", zei hij tot Brent. „Je mag nu ook wat drinken. Maar denk er om, niet méér dan het rantsoen". Brent dronk gulzig zijn bekertje water en toog met de sergeant aan 't werk. terwijl Crane en Flanders een ge sprek met Marion begonnen. Han dig wisten zij van het meegevoerde zeildoek een tent te improviseren waarbij taaie stokken en lianen goed dienst deden. Gedachtig aan Mersham's wens werd er ten gerie ve van Marion een afscheiding ge maakt, een attentie die door haar met enige schaamte aanvaard werd. Met grote verwondering bedacht zij, hoe de steenharde captain Mers ham aan zulk een eis der bescha ving gedacht had, in omstandighe den dat deze bijna belachelijk scheen en het laatste ogenblik voor een onderneming die bijna zeker dodelijk was. En in deze critieke ogenblikken drong het voor 't eerst tot de gegradueerde Marion An drews door, dat de universiteit van het leven oneindig veel meer en be langrijker faculteiten kent dan die van physica en wiskunde, en besef te zij van "hoeveel meer betekenis de beleefde daden van gewone men sen voor het voortbestaan der be schaving zijn, dan de projecten van geniale geleerden. Want deze een voudige instructie van captin Mers ham kwam voort uit de ziel van de beschaving en zij vertegenwoordig de sleohts de hersens, de hersens die, zonder geleid te worden dooi de intuïtieve, kinderlijke ziel van de gewone mensen, slechts helse diepten zou blootleggen. En daar in de benauwde hitte en de stikdonkerte van de tent, veront rust door de onbekende geluiden van de rovende junglebeesten, lag Marion met wijd geopende ogen te staren naar een vreselijk visioen, apocalypse van het ontketende atoom, de wereld in vlammen, de hersens zonder ziel, dwalend in de afgrond van zwavel en sulfer en de zielen als klagende schimmen over de kaalgebrande aarde.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1953 | | pagina 2