I
VAL DA
De avonturen van BIM en BAM
DE OPDRACHT
ROBERT MERSHAM
DA
PO
Z/JFRMQGENf,
OPENT °°opt UJS
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Ook Spierpijn
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 27 NOVEMBER 1958
2
m rUeumatlsche pijnen
wrfft U wei net
BIJ VERKOUDHEID
PASTI LLES
J JBLiE'e JSLf'» JB*1
rheumatiek...
15 lP'?edglnWiSle™lad^
of hierop reeds gewezen was, toen de
candidaten zich aanmeldden, antwoordde
de voorzitter voor zover hem bekend
was bevestigend.
Het vaststellen van de vergoeding voor
het bijzonder lager onderwijs over ,1952
ging de raad vlot van de hand; evenals
het aanvragen en aanvaarden van het
definitieve bouwvoorschot voor de wo
ning Voordijk no. 8, welk voorschot pl.m.
14.000.bedroeg.
Bij een voorstel tot wijziging van de
gemeentebegroting merkte de heer v. d.
Meerendonk op, dat er een nogal hoge
post was uitgetrokken voor rechtskundig
advies. Het was een dure zaak geweest
die de advocaat voor de gemeente ge
voerd had; kon er niet op gewezen wor
den, dat het honorarium aan de hoge
kant was. De voorzitter echter betwij
felde of dit succes zou hebben en de heer
v. d. Ven wees er op, dat een advocaat,
wanneer die een zaak won, heel wat
meer rekende.
Voor de steun aan kleine zelfstandi
gen, zette de heer v. d. Meerendonk zijn
opmerkingen voort, was 8000.- meer
begroot. Kon de raad in een geheime ver
gadering niet een inzicht krijgen in deze
post.
Dat kon niet, volgens de voorzitter,
want de volle verantwoordelijkheid in
dezen berustte bij het college van B. en
W.
Toen de begrotingen van de gemeente,
van het woningbedrijf en van de gemeen
telijke instelling voor Maatschappelijke
zorg werden aangeboden, verklaarde de
heer van der Ven het op prijs te zullen
stellen, wanneer de raad eens een over
zicht kreeg van de achterstand in de hu
ren. Maar de voorzitter betoogde dat die
achterstand helemaal niet zo groot was
als de raad wel dacht; vergeleken bij an
dere gemeenten was hij zelfs erg gering.
In dat geval zag de heer v. d. Ven af
van zijn verlangen.
REISKOSTENVERGOEDING.
Toen een voorstel aan de orde kwam,
al of niet gunstig te beschikken op aan
vragen van ingezetenen om reiskosten
vergoeding voor hun kinderen die een
school in den Bosch bezochten, wees de
heer v. d. Meerendonk er op, dat er in
een rapport werd verklaard dat de be
trokkene, een opperman, maar 38.
per week verdiende. Dit betrof echter
een werklozenuitkering, zoals bleek;
thans werkte de man weer en de zaak
zou nader worden onderzocht.
De heer de Vaan was het niet eens
met een voorstel van B. en W. afwij
zend te beschikken op een verzoek van
een bepaalde ingezetene. Deze man hield
wekelijks, met een aantal kinderen, na
alle mogelijke aftrekken nog maar 42.49
over; wanneer hier de buskosten voor
zijn kind van 2.— per week af moes
ten, dan werd deze last voor deze man
toch wel wat te zwaar.
De heer Wijkmans voegde hier nog
aan toe, dat het hier een man betrof die
al op leeftijd begon te komen, en die in
de wintermaanden zelf per bus naar den
Bosch moest gaan werken. Daarom vond
hij het billijk dat toch zeker in de win
termaanden de reiskosten van zijn kind
werden vergoed.
De voorzitter wilde graag rekening
houden met de mening van de raad en
dus werd besloten om deze ingezetene
inderdaad in de wintermaanden de ge
vraagde vergoeding te verlenen.
Bij een volgend voorstel, tot verkoop
van een perceel bouwterrein aan de
Mgr. van Kesselstraat aan A. H. van
Stokkum voor de prijs van 2.50 per
m2, vroeg de heer v. d. Meerendonk of
de andere percelen niet duurder waren,
maar de voorzitter antwoordde, dat men
ze voorlopig allemaal over één kam
schoor.
Aan het Kerkbestuur van Nieuwkuijk
werd vervolgens een perceel grond ver
kocht ter grootte van 47,99 are voor de
prijs van 1.volgens het kernplan
Nieuwkuijk moest voorkomen worden
dat de oude toestand daar terugkeerde;
de kerk zou op een ruim bouwterrein
dienen te staan. De gemeenteraad wilde
het kerkbestuur van Nieuwkuijk graag
tegemoet komen; deze verkoop voor de
prijs van 1.— kwam neer op een ge
schenk.
ÏJ zult 's morgen» „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal ln
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL-
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur-
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacnt
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Ei at Carter'» Leverpilletje».
SCHADEVERGOEDING.
Toen B. en W. voorstelden strookjes
grond aan te kopen van een aantal be
woners aan de Haarsteegweg voor 1.50
per m2 en tot toekenning van een ver
goeding wegens schade aan de overblij
vende gronden en gewassen ten bedrage
van 0.50 per vierkante meter, deze
grond was nodig ter verbreding van de
sloot, informeerde de heer Wijkmans
waarin die schade aan overblijvende
gronden bestond en de voorzitter wees
er op dat er op gelopen werd, dat men
er materiaal op legde enz., kortom de
schade die de grond leed door de werk
zaamheden. Maar de heren van de Mee
rendonk en Wijkmans waren niet over
tuigd van deze schade en van de nood
zaak van een vergoeding; de laatste was
bovendien bevreesd dat men een prece
dent zou scheppen.
Het kwam de voorzitter niettemin ac
ceptabel voor.
De heer van Noye zag liever, dat men
de vergoeding besteedde voor de schade
die door de sloot aan de huizen werd
toegebracht. Maar hiervoor moest de
heer van Noye bij het Waterschap zijn.
Op een vraag van de heer van de
Meerendonk deelde voorzitter mee dat in
een geval waarin ook de schade aan
gewassen moest worden vergoed, deze
vergoeding bedroeg 40 ct. voor een struik
spruiten en 70 ct. voor een struik bonen.
De heer Dekkers kwam op voor de
belangen van de betrokken eigenaren;
2.per m2 (inclusief de schade aan
overblijvende gronden) was helemaal
niet luxuéus. De mensen stonden hun
grond nu eeiimaal niet graag af en ver
geleken met andere gronden was deze
prijs ook erg redelijk; bovendien hadden
Ze helemaal geen gemak van die sloot!
Iedere m2 die van hun grond afgaat,
zei dé heer 'Dekkers, tast de basis van
hun beroep aan; zijn betoog overtuigde
blijkbaar de leden die bezwaren maak
ten, want zonder hoofdelijke stemming
werd het voorstel tenslotte aangenomen.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden
VAN
door Martin Verdüyn.
BENOEMING LEDEN GEMEEN
TELIJKE INSTELLING VOOR
MAATSCHAPPELIJKE ZORG.
Aan de orde was voorts de verkiezing
van een 6-tal leden voor de Gemeente
lijke Instelling voor Maatschappelijke
zorg. De heer Samuels merkte van te
voren nog even op, dat er voor Nieuw
kuijk geen enkele arbeider bovenaan op
de aanbeveling van B. en Wstond, ter
wijl voor Vlijmen en Haarsteeg dit wel
het geval was.
De voorzitter repliceerde echter, dat
iedereen vrij was te stemmen, zoals hij
wilde.
'De uitslag van de eerste stemming
was: L. de Goey 12 stemmen, C. Ber
kelmans 12 St., J. Wijkmans 11, F. van
Noye 10, A. M. A. van Helvoirt 7, N.
van Beurden 6, Nic. van Mierlo 5, G.
v. d. Lee 4, J. Vorstenbosch 3, Samuels
2, J. van Bokhoven, H. Werther, A. L.
van Helvoirt en van de Meerendonk
ieder 1
De heren Berkelmans, de Goey, Wijk
mans, van Noye en van Helvoirt waren
dus met meerderheid van stemmen geko
zen.
De verkiezing van het 6e lid had als
resultaat: Vorstenbosch 5, Samuels 3, v.
Beurden 2, v. d. Lee, van Mierlo en van
den Meerendonk 1.
Daar niemand de vereiste meerderheid
had, was een verplichte stemming tus
sen de heren Vorstenbosch en Samuels
noodzakelijk; met 8 stemmen tegen 5
werd de heer Vorstenbosch gekozen.
Aan de agenda werd' voorts toege
voegd een voorstel tot verkoop van een
perceel grond aan de Mgr. van Kessel
straat aan de heer van Nunen en de heer
J. Vermeulen, voor 2.20 per m2; beide
heren zouden met gebruikmaking van
premieregeling gaan bouwen.
De heer v. d. Ven vroeg naar aanlei
ding van dit voorstel of iedereen in de
gelegenheid was kennis te nemen van de
betreffende premieregeling, en toen de
voorzitter meedeelde dat er een aantal
berekeningen waren gestencild, die be
langhebbenden te allen tijde konden be
komen, zei de heer v. d. Ven, dat hem
een geval bekend was van een persoon
die aan de heer Van Halder om inlich
tingen daaromtrent kwam, terwijl de heer
van Halder zijn schouders ophaalde en
deed alsof hem er niets van bekend was;
de heer v. d. Ven vond' dit van de heer
van Halder een verschrikkelijk inferieur
gedrag.
Copyright P I B. Box 6 Copenhoge-»
De heer Dekkers die ook volkomen
overtuigd was, van de noodzaak daar
verbetering te brengen, zag de mogelijk
heid hiertoe slechts in een spoedig on
derhandelen met het polderbestuur, wel
ke onderhandelingen, zoals de voorzitter
meedeelde, reeds de volgende dag zou
den plaats hebben.
De heer van Noye wees er nogmaals
op, dat het hier ging om de gezondheid
van de ingezetenen en B. en W. had
den tot taak voor die volksgezondheid te
waken.
En toen zweeg de raad voorlopig in
afwachting van het resultaat dezer on
derhandelingen.
D°E° PZACHTGE VALDAMILD
Het is tijd dat de appels ge
plukt worden, maar waar halen
Bim en Bam zo gauw een ladder
vandaan? Het is maar goed dal
ze zoveel vrienden hebben, die
altijd te hulp komen, \yant nu
vragen ze aan de giraffe of zij wil
helpen, ze heeft zo'n heerlijk lan
ge nek. En ja, zij wil wel, maar
het gaat niet zo goed als onze
beertjes wel hadden gedacht.
Want kijk eens wat de ondeugen
de giraffe doet. Inplaats dat ze
de appels in het mandje van Bim
en Bam gooit, steekt ze ze lekker
in haar eigen mond. In een paar
tellen zijn alle appels verdwenen.
Maar 's middags heeft de giraffe
de straf al te pakken, want och,
och, wat een buikpijn heeft ze.
Dat is haar eigen schuld, had ze
de appels van Bim en Bam maat
niet moeten opeten. En nu gaat
ze naar de beertjes toe om raad.
Ze geven haar een drankje en
leggen warme doeken ojt het ze
re buikje. Door al deze zorgen is
de giraffe de volgende dag weel
beter en 's morgens komt ze aan
Bim en Bam vragen of ze niet
meer hoos op haar willen zijn
omdat ze hun appels heeft opge
geten.
DE KWESTIE VERBOORD.
Een voorstel van B. en W. tot rege
ling van de ook al enige tijd aan de orde
zijnde kwestie Verboord werd eveneens
aan de agenda toegevoegd.
B. en W. hadden advies ingewonnen I
yan Ir Teppema die de raad gaf alleen
maar boerderijen te bouwen, waar zich
landbouwgronden bevonden, dientenge-
volge stelden B. en W. voor een stuk j
grond gelegen in het kernplan Vlijmen, j
waarvan de verkoopsom 1.50 per m2 j
bedroeg te ruilen tegen een perceel van
1,50 ha. aan de Gemeentejesweg (prijs
0.25 per m2), waar de heer Verboord
dan kon bouwen. De gemeente zou ech
ter bij deze ruiling een bedrag van
1710.moeten bijleggen.
Men had gemeend zo spoedig mogelijk
met dit voorstel te moeten komen, opdat
men nog zou kunnen profiteren van het
bouwvolume 1953, zei de voorzitter te
gen de heer v. d. Meerendonk, wie dit
plan wel een beetje rauw op het lijf
viel.
De prijzen waren echter nog niet goed
gekeurd door het prijzenbureau, en de
heer van Bokhoven vermoedde dat ze
wel hoger zouden uitvallen.
Zou de betrokkene er nog mee accoord
gaan, vroeg de heer Dekkers, wanneer de
grond duurder uitviel? Maar hier kon de
voorzitter geen antwoord op geven; veel
hoger zouden de prijzen zeker niet zijn.
De heer van Helvoirt, een van de
sprekers die over dit onderwerp nog het*a
woord voerden, vond het voorfront van
het perceel dat aan Verboord werd ver
kocht veel te breed, om dat aan één
persoon weg te doen. Hij zou hem
nooit meer gegeven hebben dan de helft
van de breedte, en het in de lengte ge
zocht hebben, zodat er nog een tweede
boerderij gebouwd kon worden.
De heer van Noye was het echter niet
met de heer van Helvoirt eens, en ook
de heer Dekkers niet; het perceel lag?
tussen een sloot en een dijk, en aan de
zijde van de dijk was het zeer moeilijk
te bebouwen. Wanneer men dit perceel
ging splitsen bovendien, kwamen er spie-
en; het was geen fraaie plaats, om nog
'lis een boerderij er op te bouwen.
Men moest een reëel standpunt inne
men en deze jonge boer, die helemaal
opnieuw moest beginnen, een kans ge
ven en de boel daar niet minder fraai
gaan maken. Weer viel het betoog van
de heer Dekkers in goede aarde en de
raad nam het voorstel van B. en W.
zonder meer aan.
De heer van Overdijk was de eerste
die gebruik maakte van de rondvraag,
door te vragen of B. en W. geen schrij
ven hadden ontvangen van de Bond van
Overheidspersoneel betreffende de lonen
van het gemeentepersoneel, welke lonen
"ÏTÏVTT7" Niet krabben. De helder
1 r S BU vloeibare D. D. D. kal-
UULiU Avw meert de jeuk ln enkele
seconden, doodt de ziektekiemen en ge
neest tot diep ln de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN *BTC| Wfe
HUIDAANDOENINGEN
zeer laag waren. Dat schrijven had men
inderdaad ontvangen en bij de begroting
zou men wel met een regeling komen.
Thans was het gehele geval om advies
naar Ged. Staten. Mocht er verbetering
komen, aldus de heer van Overdijk, zou
die dan van terugwerkende kracht zijn.
De voorzitter durfde echter niets toe te
zeggen, wat nog niet helemaal zeker was.
DE BERUCHTE SLOOT.
Toen de heer van Noye vervolgens
vroeg of er al vorderingen gemaakt wa
ren met de noodvoorziening betreffende
de beruchte sloot, stelde de voorzitter de
raad in kennis van een rapport dat de
technische dienst ten aanzien van deze
kwestie had uitgebracht. Hieruit bleek
dat een afdoende oplossing in de vorm
van een gehele riolering een bedrag zou
vragen van 55.000.een gedeeltelijke
demping zou 13.000,vergen, maar
dit laatste aldus het rapport had niet
veel zin. Een afdoende oplossing zou het
beste verkregen worden door een snelle
uitvoering van het totale rioleringsplan.
Voorlopig zou men de sloot goed schoon
kunnen maken, om het water sneller te
doen stromen en het vuil beter af te voe
ren.
De heer van Noye schilderde nog
maals de verschrikkelijke toestanden zo
als die daar bestaan.
De kinderen moeten daar heel de dag
leven in die vreselijke stank; de kleine
.kinderen slapen in kamers waarvan de
ramen nog geen paar minuten open kun
nen. Wat heeft schoonmaken voor zin,
vroeg hij, en; weegt dat bedrag van
55.000.op tegen de gezondheid van
de gemeentenaren. Dit mag geen 7 a 8
jaar meer blijven liggen.
Maar de voorzitter wees er op, dat dit
probleem niet zo maar even op té lossen
was en niemand kon men hier enig ver
wijt van maken.
Was het niet mogelijk, vroeg de heer
v. d. Meerendonk op het ergste punt een
riolering te leggen.
Dit zou niet gemakkelijk uit te voeren
zijn, meende de voorzitter, daar men dan
een klein rioleringsstelsel daar moest
gaan ontwerpen, omdat alle huizen op
die sloot loosden.
De heer Vorstenbosch stipte nog als
mogelijkheid aan, dat wanneer de sloot
regelmatig uitgediept werd er mogelijk
enige verlichting kon komen.
Nadat de voorzitter nog betoogd had
dat het waterschap eigenlijk beheerder
was van de sloot, dat men eigenlijk daar
moestzijn, gaf wethouder Berkelmans
toe, dat de toestand inderdaad meer dan
verschrikkelijk was; maar wat moest de
gemeente hier nu aan doen?! De gemeen-
warmte vfn de pijnstillende
Thermogène.
te kon toch niet zo maar even 55.000.-
hieraan gaan spenderen, terwijl de pol
der van plan was midden door de Geer
een sloot te gaan leggen.
De heer van Overdijk sneed een an
der punt aan, toen hij vroeg of het niet
mogelijk was de Wijs als le klas stra
tenmaker te benoemen.
De voorzitter ried hem echter, af te
wachten tot het reglement hem bereikt
zou hebben, dan kon men eventuele
open plaatsen aanvullen.
Nadat de voorzitter op een vraag van
de heer de Vaan gezegd had dat het
bouwvolume voor de gemeente nog niet
bekend was, informeerde de heer Vor
stenbosch naar de Avondschool die bij
de Paters ondergebracht zou zijn. Inder
daad, antwoordde de voorzitter, voor
lopig kon de school daar op een behoor
lijke manier terecht.
Dit was het laatste wat in de open
bare vergadering werd behandeld, en de
voorzitter ging tot sluiting over, waar
bij hij de leden hartelijk dankte voor hun
medewerking bij de belangrijke besluiten
die men weer genomen had.
#S0K'B' T
mmm
WINKELSLUITING.
De aandacht van het publiek
wordt gevestigd op het besluit van
de raad der gemeente Waalwijk
van 23 November 1953, waarbij de
plaatselijke verordening ;ijs bedoeld
in artikel 11, eerste lid, der Win
kelsluitingswet 1951 (aanwijzing
van tie uitzonderingswerkdagen,
waarop de winkels in de gemeente
Waalwijk tot 23 uur geopend mo
gen blijven) in dier voege is gewij
zigd, dat onder deze uitzonderings-
werkdagen is opgenomen „de laat
ste Zaterdag, voorafgaande aan 5
December, indien deze datum op
een Zaterdag valt".
Dientengevolge zullen de win
kels in de gemeente Waahvjjk op
Zaterdag 28 November a.s. tot 23
uur geopend kunnen blijven.
WAALWIJKSE VOCALISTE
WEDEROM OPGENOMEN IN
HET RADIO-PROGRAMMA.
Mej. Antoinette Blom, concert
zangeres alhier, ontving de vere
rende uitnodiging om op Dinsdag
1 December a.s. om 11.30 uur een
zangrecital te geven in het AVRO-
programma. Het programma ver
meld liederen van Schulz, Dvorak,
Wolf, Pijper en Schouwman. De
begeleiding is in handen van Me
vrouw Janny van Wering.
VERKIEZINGEN VAN AMBTS
DRAGERS DER NED. HERV.
GEM. TE V.M. BESOIJEN
Maandag 30 November a.s. zal er
een gemeente-avond worden ge
houden voor stemgerechtigde lid
maten tot het verkiezen van ambts
dragers Aftredend zijn: ouderling
H. Nelis (niet meer herkiesbaar)
en de diakenen .1. Kuijsten en M.
•v. Beek (beiden herkiesbaar). Door
de kerkeraad zijn de volgende dub
beltallen gesteld voor ouderling
B. A. G. Treffers en M. Wijnands
en voor de diakenen: J. Kuijsten-
J. v. Tilborg en M. v. Beek-A. Krom-
hout-v. d. Meer.
Verder zullen die avond verkie
zingen worden gehouden voor no
tabelen. Aftredend zijn: C. Holster
en H. Bakkeren (beiden herkies
baar). Deze gemeenteavond wordt
gehouden in het gebouw voor Chr.
Belangen en vangt aan om 8 uur.
„VAN SNOTNEUS TOT NEON".
Onder deze titel presenteren
Hetty Blok, Cruys Voorbergh en
Cor Lemaire op Donderdag 10 De
cember in Musis Sacrum voor de
leden van dc Kunstkring een pro
gramma dat een prettige ontspan
ning waarborgt.
Hel trio „Arabesque", zoals hel
zich noemt, heeft reeds vele avon
den in geheel Nederland dit pro
gramma gegeven, op een manier',
die iedereen er van overtuigt, dal
kleinkunst ook Kunst is, wanneer
het wordt gebracht in een juiste
sfeer. Cruys Voorbergh zorgde voor
de costumering en dat alleen al is
een gang naar Musis waard.
Op Dinsdag 22 December zal
voor de leden van de Kunstkring
worden vertoond de film „Der Un-
tertan" van W. Staudte.
AANSTAANDE ZATERDAG
CROSS COUNTRY.
Zoals we reeds eerder hebben meege
deeld zal a.s. Zaterdag (morgen) de
jaarlijkse Cross Country, georganiseerd
door de Vereniging Waalwijks Belang,
in samenwerking met de W.R.J.V. „Ros
sinant" worden verreden.
Zoals ieder jaar heeft nu reeds deze
Cross een goede belangstelling van deel
nemers uit de verre omgeving getrokken
en een select gezelschap van ruiters en
amazones zal om 2 uur aan de start ver
schijnen.
De Cross begint en eindigt in het Soy-
ersbos, nabij de Galgenwiel, en is in een
lengte van 3 km. uitgezet rond Plantloon,
over wegen, door bossen en weidevelden,
volop gelegenheid biedend aan de be
langstellenden de verrichtingen van rui
ters en paarden gade te slaan. De Cross
i is als midden-zwaar te klassificeren en
I zal het publiek menig spectaculair staal-
tje van rijvaardigheid doen gadeslaan.
13)
Toen wist zij dat zij bidden moest
voor Mersham's terugkeer, alhad
zij, zoals de meeste mensen van de
ze generatie, het bidden al lang ver
leerd.
Eerst toen Sammy Dunwell koud
en stijf van de eerste wacht terug
keerde en de snurkende Brent wak
ker porde, zonk Marion weg in de
diepe slaap van een uitgeput mens.
Moeizaam, maar uiterst voorzich
tig worstelden Mersham en Hartley
zich door de jungle. Zij waren op 't
spoor van de vijand, die hen niet
verder dan enige honderden meters
vooruit was. Ieder ogenblik konden
zij overvallen worden door 'n ver
dekt opgestelde, achtergebleven
groep en Mersham, die zijn krach
ten gaandeweg voelde slopen door
de koorts, was blij dat hij de intelli
gente ijskoude Hartley meegenomen
had. Deze gebaarde hem plotseling
stil te staan, dan wenkte hij om
zichtig. Mersham trad naderbij en
werd voor het eerst van aangezicht
tot aangezicht met de nazi-bende
geconfronteerd. Bijna waren zij de
vijand in de arm gelopen, verrader
lijk als de jungle is. Zij waren aan
geland op een van die onverklaar
bare open plaatsen in de dichte flo
ra, die meestal benut worden om te
kamperen. Dit waren de Duitsers
ook van plan, kon Mersham wel
zien, daar een van de officieren de
reusachtige negerhoofdman instruc
ties gaf.
Jaloers keek Mersham naar de
goede tenten en de prima uitrus
ting van zijn belagers. Zij waren in
alle opzichten in het voordeel. Zijn
blik zocht professor Nichols en hij
behoefde niet lang te wachten. De
verrader deelde hier kennelijk de
lakens uit zoals hij in goed verstaan
baar Duits de nog jonge comman
dant van de patrouille opdroeg on
middellijk maatregelen te treffen
„Fraulein Andrews" op te spoiren
en haar escorte zonder gevangenen
te maken, te liquideren.
Hartley richtte zijn geweer op de
kleine witte gestalte van de profes
sor en zag Mersham met een koude
blik in zijn ogen vragend aan. Maar
deze schudde langzaam het hoofd en
wenkte Hartley naderbij.
„Dat is niet de opdracht", fluis
terde hij, „bovendien zouden we de
hele bende onmiddellijk achter ons
aan hebben. Let goed op waar ze de
wachten uitzetten. We moeten vlug
handelen, want ze wachten niet tot
morgen- om ons te zoeken. We moe
ten Nichols hebben voordat de pa
trouille uittrekt."
„Dan moeten we ons wel heel erg
haasten", antwoordde Hartley iro
nisch. De troep wordt al gevormd".
Het was inmiddels duidelijk gewor
den dat de tent van Nichols in het
midden van het kampement werd
opgeslagen. Voortdurend liepen er
twee zwaar bewapende soldaten om
hem heen te draaien, terwijl hij in
afwachting van het gereed komen
van ^iin tent met de commandant
van de parachutisten op en neer
stapte.
Mersham vervloekte de kloppen
de pijn in zijn hoofd, waardoor hij
niet helder kon denken. Hartley
had gelijk, er moest grote haast ge
maakt worden. Hij klemde zijn han
den vaster om het automatisch ge
weer en wenkte Hartley hem te vol
gen. In een zo wijd mogelijke boog
trokken zij om het kamp heen naar
het punt waar Nichols liep te ijsbe
ren. Maar de officier en de twee
soldaten bleven aan hem vastkle
ven. Het was duidelijk dat hier geen
list zou baten. Waar Nichols ging,
ging zijn lijfwacht. Het zou dus toch
op schieten aankomen, waardoor
Mersham en Hartley en met hen de
overigen van 't toch al in treurige
toestand verkerende gezelschap,
door de nazi's, vergezeld van ver in
het voordeel zijnde inboorlingen,
zouden worden opgejaagd. Tijd om
af te wachten tot een betere gele
genheid was er trouwens niet, daar
een patrouille van vier Duitsers en
tien negers gereed stond om een on
derzoek naar het verblijf van Mari
on Andrews in te stellen.
Zoals steeds in critieke momen
ten nam Mersham plotseling een
besluit.
„We moeten onmiddellijk tot ac
tie overgaan. Het enige wat we in
ons voordeel kunnen doen, is de vij
and op een verkeerd spoor te bren
gen. Het is bijna donker. Maak jij
een omtrekkende beweging totdat
je ongeveer tegenover mij staat.
Vandaar werp je drie handgranaten
waarbij je als doel de gereedstaande
patrouille neemt. Vervolgens geef
je drie vuurstoten en al vurend ren
je terug de jungle in. Dan hou je er
mee op en ren je om het kamp weer
naar mij terug. Begrepen Hartley?"
De soldaat herhaalde fluisterend
de opdracht en sloop weg. Mersham
hurkte neer, meer dan ooit zwetend
van de enorme spanning. Het duur
de ondragelijk lang voor Hartley de
overkant bereikt had. Maar de jon
gen was voorzichtig en sluw, be
dacht Mersham, hij zou.
Een harde knal en een hel geel
licht onderbraken zijn gedachten.
In het scherpe licht zag hij een sol
daat en twee negers neerstorten.
Langgerekte smartkreten klon
ken door de jungle en vlak daarop
weer een knal en een flits. Drie dei-
wegijlende negers liepen midden in
hun gang tegen een onzichtbare
muur op en een onzichtbare vuist
scheen hem neer te vellen. De sol
daten waren getrainder en tracht
ten zich te dekken. Toch werden er
nog twee getroffen door Hartley's
derde handgranaat. Terwijl deze
begon te vuren, sprong Mersham in
de open ruimte van het kamp en
schoot snel op de twee soldaten die
prof. Nichols escorteerden. Twee
korte vuurstoten waren in deze ge
trainde hand voldoende om de
lijfwacht van de nazi-geleerde bui
ten gevecht te stellen. Zij waren on
middellijk dood. De commandant
greep naar zijn arm, hij moest ge
wond zijn, dacht Mersham snel, en
vuurde weer, maar als een schaduw
was de officier verdwenen. Met één
forse greep slingerde Mersham de
kleine atoomgeleerde achteruit en
achterover in de rottende vegetatie
van de jungle. Hij nam nu geen en
kel risico meer. De Duitsers hadden
zich hersteld en begonnen te schie
ten, een moordend spervuur in alle
richtingen. Met voldoening zag
Mersham dat de meesten wegren
den in de richting vanwaar Hartley
zijn handgranaten had geworpen, in
Oostelijke richting. Dit was het wat
Mersham beoogd had. In de actie
van 't korte gevecht dacht hij nog
scherp na. Zijn handelingen waren
nu volkomen gecontroleerd. Hij
wierp zich op de volkomen verraste
Nichols en zorgde er voor deze niet
bewusteloos te slaan, daar het hem
onmogelijk geweest zou zijn zijn ge
vangene te dragen. Met enige vlug
ge bewegingen" stopte hij een zak
doek in Nichols' mond en trok hem
overeind. De professor voelde een
ijskoude loop in zijn nek.
„En nu maar wandelen, prof. Ni
chols en heel er vlug", fluisterde
Mersham schor. Nichols antwoordde
niets en liep hulpeloos met zijn lan
ge armen in het stikdonker voor
zich uittastend het warnet van
hooggroeiende gewassen in. Achter
Mersham klonk een hees hijgen en
dan een onvervalste Engelse vloek.
Mersham gromde van voldoening.
Hartley had het gehaald. Mersham
siste. Hartley strompelde op hem
toe, zijn linkerhand op een natte
plek aan zijn rechterschouder.
