Waalwijkse en Langstraatse Courant
van de wereld ligt in Indo-China
Vandaag wordt de laatste
gaslantaarn in Waalwijk gedoofd
MODERN, CHARMANT
en NIET DUUR
MAANDAG 29 MAART 1954.
Uitgever
Waalwjjkse Stoomdrukkerij
Aritoon Tielen
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
11e JAARGANG No. 26
Abonnement
19 cent per week
2.45 per kwartaal
2.70 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux: GROTESTRAAT 205, WAALWIJK - TEL. 2621 - Dr van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL - TEL. 2002. OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES: „ECHO"
Een Babylonische spraakverwarring
in beide legers
Hier vechten alle nationalHeiten I
Tijdperk der romantiek afgesloten
Binnen een jaar nog 200 electrische lichtpunten
Fa. Cunen showde nieuwe modellen
Werkgelegenhied voor jonge
agrariërs in het Groothertog
dom Luxemburg
Zelden zal men in een land een verwarder toestand aantreffen dan in
Indo-China. Hier woedt een oorlog, waarvan de betekenis ver uitgaat boven
het conflict tussen Frankrijk en de Vietminh. Bovendien is het niet één
land, dat ten strijde trekt. Er zijn tenminste drie landen en nog meer volken,
die de wapens opgenomen hebben tegen .Frankrijk en tegen elkaar.
Er woedt een directe strijd van Viet
minh tegen de Fransen, voor zover de
Vietnamezen niet loyaal staan tegenover
het Franse bewind. Daarnaast kan men
Tonkin noemen als een afzonderlijk ge
vechtsterrein met veel Chinese infiltratie.
Ook in Cambodja is het niet pluis. Veel
nationalisten steunen hier Ho Chi Minh,
de gevreesde leider van alle rebellen, die
van rood China uit veel steun ontvangt
aan wapens en materieel.
Echter ook onderling voeren de ver
schillende volken weer strijd tegen el
kaar. Iedere grgep ziet de toekomstige
verdeling Van Indo-China weer anders.
Daarom zijn vele rebellerende groepen
ook wel bereid elkaar te bestrijden.
Temidden van deze mengelmoes van
nationaliteiten en belangengroepen staat
het leger van de Franse Unie. Ook daar
kan men geen homogene strijdmacht
vinden. Er vechten Fransen, maar hun
getal is in de minderheid. Men schat ze
ongeveer op 60.000 man sterk. Zij wor
den gesteund door 80,000 loyale Viet-
mansoldaten. Verder zijn er 40.000 Ma
rokkanen, Tunesiërs en Senegalezen in
de strijd geworpen. Tenslotte wordt het
leger gecompleteerd door het Vreemde
lingenlegioen, dat vermoedelijk 20.000
man sterk is. Een mengeling van natio
naliteiten, een 'bont mozaïk van culturen
en sentimenten, waar het Franse opper
bevel een eenheid van moet maken, dat
geheel Indo-China van de rode bedrei
ging zal bevrijden. Een niet geringe op
dracht.
Guerilla in het groot.
De strijdmethoden in dit land zijn
slechts vormen van een guerilla-oorlog.
Het oerwoud zit dicht en biedt bescher
ming aan allen, die er in thuis zijn. De
wegen zijn slecht. Gevechten vinden
steeds plaats in en om de rijstvelden,
omdat deze de basis vormen voor het
leven van de inwoners.
Wie de rijst heeft, heeft het land.
Daarom baggeren soldaten en opstande
lingen voortdurend tot aan hun middel
door de modder.Uitgestrekte gebieden zijn
geïsoleerd en kunnen bij een plotselinge
opstand slechts bedwongen worden door
parachutisten, waarvan men aan Franse
zijde een druk gebruik maakt.
Wanneer men even zijn neus mag
steken in de keuken van deze oorlog be-
arijpt men, waarom de Fransen op de
ene dag nog een gebied vast in handen
kunnen hebben, terwijl zij een etmaal
later voor een catestrofe staan. De ze
nuw van de strijd ligt in de wapens. Zij
komen voor de Vietminh uit China, Rus
land, Tsjecho-Slowakije en worden via
de noordgrens in het land gebracht. Aller
lei vervoermiddelen worden daarvoor
gebruikt.
Verraderlijk volk.
De wapens gaan van hand tot hand
en vele kleine boertjes verbergen machi
negeweren in hun schamele hutten of
tussen de struiken. Op de beslissende
dag of in de nacht verenigen zij zich in
groepen en bezetten de strategische pun
ten. De wakende Fransen worden ver
moord. Men bespringt ze, men schiet ze
geluidloos neer met giftige pijlen.
Komt er een Franse strijdmacht, dan
vefbergt men snel de wapens en gaat
men druk aan 't werk op de rijstvelden.
Bij aankomst treffen de Fransen slechts
een „vreedzame bevolking. En dan
wacht men weer op de volgende kans.
Zeer zelden komt het tot een grote slag.
De loyale bevolking wordt door de
opstandelingen onder druk gezet of ge
plunderd. Men durft hun daarom geen
steun te weigeren. Anderzijds keert men
de Fransen ook niet openlijk de rug toe.
Wie een streek volkomen beheerst, heeft
dê bevolking achter zich. Er zijn Indo
chinezen, die vandaag hun mitrailleur op
het Vreemdelingenlegioen richten en er
de volgende dag voor vechten. Het eni
ge wat hun interesseert, is er het levend
af te brengen en hun bezittingen zoveel
mogelijk te sparen.
De soldaten van het Vreemdelingen
legioen zijn ook niet steeds te vertrou
wen. Men vindt er allerlei elementen on
der. Velen van hen handelen in wapens,
waarvoor hoge prijzen betaald worden.
Vele talen.
Temidden van de moordende strijd in
de jungle vindt de tragedie van deze
eeuw haar hoogtepunt. Hier klinken Duit
se bevelen en Tsjechische antwoorden,
gemengd met angstkreten in het Pools,
Grieks of Roemeens. Er zijn mannen bij,
die in hun leven nog niets anders deden
dan vechten.
Men vindt er Tsjechen, die sinds Hit-
Ier hun land binnen viel, zich bezig ge
houden hebben met onderduiken, onder
grondse wapenhandel en aanvallen op
convooien. Zij zijn verdreven uit Euro
pa na over het gehele continent te heb
ben gezworven. Zij hebben nooit anders
gekend dan de hel van de oorlog en een
leven temidden van verraad en vijanden.
Zij zijn uitstekend geoefend en gehard,
maar hebben geen ideaal meer 'of vader
land. Zij vechten, omdat zij niet anders
meer kunnen. Aan welke zijde zij strij
den, interesseert hun niet meer. Wie de
beste omstandigheden om te leven biedt,
kan over hun vechtlust beschikken. Er
zijn mannen bij die meer dan 15 jaar,
zonder onderbreking, aan de fronten
van de wereld hebben gestaan.
Een bijzondere categorie onder hen
vormen de Duitsers. Velen van hen zijn
in het Hitler-Duitsland van weleer van
de schoolbanken af geoefend in oorlog
voeren. Zij streden in Polen, Italië, aan
het Russische front en kwamen tenslotte
via het Afrika-corps en gevangenschap
in Tunesië in het Franse vreemdelingen
legioen terecht, dat hierdoor ongetwij
feld de beschikking kreeg over verschil
lende eenheden goed geoefende soldaten.
Deze mannen wilden na de oorlog in
Europa niet naar Duitsland terug. Zij
voelen zich ongeschikt voor de burger
maatschappij en de meesten van hen ko
men er ook nooit terug. De regimenten,
die na de ineenstorting van Rommel's
glorie in Afrika volledig naar Indo-Chi
na gingen, zijn reeds aanzienlijk inge
krompen. De desillusie van Hitler's keur
troepen moet groot zijn nu zij gesmoord
worden in de modder van Azië's rijstvel
den in plaats van parade te kunnen
houden in Europa's hoofdsteden.
De 100.000 voor een mortier.
De organisatie van de strijd in Indo-
China kost bijzonder veel hoofdbrekens.
Het materiaal slijt er sneller dan anders
door de temperatuurswisseling en de
slechte toestand van de wegen. De dief
stal en de handel in wapens is enorm.
Het aantal overlopers naar beide par
tijen is groot. Wie overloopt met een
wapen, krijgt een flinke premie uitbe
taald: voor een geweer 10.000 tot 12.000
piaster, voor een mitrailleur 25,000 pias
ter en wie kans ziet om een mortier mee
te slepen, kan op 100.000 piaster reke
nen. 1
Door die handel in materiaal en dat
overlopen naar beide zijden van de
strijdenden, heerst er in beide legers
dikwijls een babylonische spraakverwar
ring. Men hoort in het Franse leger Duit
se en Poolse bevelen, maar de opstande
lingen beschikken ook over soldaten en
officieren van die nationaliteiten. Er
wordt eveneens Italiaans, Roemeens,
Tsjechisch, Russisch en Chinees gespro
ken en zelfs zijn er Nederlanders onder
de strijdenden, om over het aantal Ja
panners nog maar te zwijgen.
Het is een wonderlijke speling van de
geschiedenis. In Indo-China vechten al
len tegen allen met de bedoeling aan al
len vrede te geven. Dat die vrede nog
ver is in Azië daarover is ieder het eens,
die het twijfelachtige genoegen heeft in
deze smeltkroes van de wereld te moe
ten leven. Wie ooit behoefte heeft ge
voeld om een enigszins realistische voor
stelling te verkrijgen van een hel op aar
de, hij kan in Indo-China aan de fron
ten terecht. Daar loert het verraad, het
bedrog, de intrige en daar levert men
een strijd van man tegen man met alle
middelen zonder pardon.
De varliezen zijn groot. Hier bloedt de
wereld uit een gevaarlijke rode wond, die
nog geheel open is.
Vandaag wordt in Waalwijk een tijdperk afgesloten, dat
volgens de boeken al lang tot het verleden behoort, name
lijk dat der romantiek. Dit zal zonder feestelijkheden en
dergelijke gebeuren, maar alleen door het doven van de
laatste gaslantaarn. De omwenteling is dus minder revo-
lutionnair dan men op het eerste gezicht zou denken, maar
het feit is toch wel zo opmerkelijk dat het zin heeft er
een ogenblik bij stil te staan. Want wat -wij in plaats van
het romantisch licht hebhen gekregen is wel zakelijker en
daardoor misschien minder poëtisch, maar in ieder geval
ook beter. En irt dit opzicht moet men met zijn tijd mee
gaan.
200 plus 200
Instanties als de Gemeentebe
drijven verkeren in de ondankbare
posiiie, dat hun werk in de ge-
meen'.e heel weinig belangstelling
en betrekkelijk weinig waardering
geniet. Men heeft daar wel enkele
redenen voor gevonden. Op de
eerste plaats is daar het feil dat
tachtig procent van wai de Ge
meentebedrijven presteren, onder
(Ie grond gebeurt en op de tweede
plaats is het een menselijke hebbe
lijkheid over het algemeen niets ie
laten horen wanneer alles goed
gaat, maar fors op zijn poot te
spelen wanneer er een kleinigheid
haperl. Men is daar niet bedroefd
over, want men is er aan gewend
geraakt.
De nieuwe straatverlichting
waar op 20 Mei van het vorig jaar
aan is begonnen heeft in ieder
geval in één opzicht een kentering
gebracht. Want dit spectaculaire
werk wordt allerwegen met de
grootste belangstelling gevolgd en
ïle tevredenheidsbetuigingen zijn
legio. Ook dat is niet verwonder
lijk, want die nieuwe straat
verlichting mag er inderdaad zijn
en er zal wel heel weinig gerouwd
worden om het doven van die
laatste gaslantaarn hedenavond,
zelfs door de vele romantische zie
len die ook onze zakelijke wereld
onder bepaalde omstandigheden
nog kent. 134 gaslantaarns zul
len dan zijn omgebouwd tot elec
trische.
Deze mijlpaal want evengoed
is het iets als men goed nagaat,
het definitieve afscheid van de
gaslantaarn bracht ons dezer
dagen bij de directeur der gemeen
tebedrijven, de lieer P. G. v. Vliet,
die ons heel wat wist te vertellen
over de straatverlichting, wat ook
onze lezers zal interesseren.
Waarom zo'n licht
Op de eerste plaats werd ons
verteld welke uitgangspunten de
basis vormen waarop de inrichiing
van de straatverlichting is ge
grondvest. Daartoe wordt het we
gennet van een gemeente in vier
categoriën verdeeld op de eerste
plaats winkelstraten, waar mins
tens 50 procent van de huizen uit
winkels bestaat, vervolgens wijk-
hoofdwegen, in lekentaal vertaald:
verkeerswegen binnen de gemeen
te, ten derde woonstraten en ten
slotte toegangswegen tot de ge
meente.
Volgens deze verdeling krijgen
alle straten hun verlichting. De
eerste categorie lijkt wat hetero
geen, maar doorda zowel winkel
straten als parken specifieke wan
delplaatsen zijn, zijn ze ook weer
niet zo verwonderd zich in één
adem genoemd te zien. Bij voor
keur wordt daarvoor T.L. verlich
ting gebruikl, omdat die zowel
prettig alls doelmatig is. De ver
keerswegen in de gemeente wor
den voorzien van een H.P.L. ver
lichting, dat is kwikverlichiing
met een kleurcorrigerende ballon,
want kwikverlichting is op zich
zelf rood. De woonstraten worden
voorzien van gloeilampen en voor
de toegangswegen geeft men nog
de voorkeur aan natriumverlich-
ting, ofschoon men daarvan begint
terug te komen wegens haar hoogst
onaangename kleur. Daarom
brengt de gemeente Waalwijk op
de toegangswegen ook kwikver-
lich'ing aan. En om dan nog een
technische bizonderehied te geven,
de afstand tussen de lichtmasten
'verhouden zich lot hun hoog.e als
1 tot 4 of 5.
Aan de hand van bovenstaande
gegevens kan dus iedere Waalwij
ken uitmaken in wat voor een
straat hij geacht wordt: te wonen,
althans voorzover de verlichting
klaar is. De Grotestraat en de Sta
tionsstraat zijn onze winkelstra-
en. Het Park heeft: uiteraard geen
verlichting nodig zolang dal voor
zonsondergang ontruimd moe: zijn
en het Hertog Janpark wordt be
schenen dooi- de „dames onder de
j lantaarnpalen", zoals prof. Holt ze
indertijd he.eft betiteld.
Tot de verkeerswegen in de ge
meente wordt gerekend de rest
van de Langstraat in Waalwijk,
zodat van net Westeinde lot het
Vooreinde kwikverlichting zal
worden aangebracht in Baard
wijk ongeveer 43 en in Besoijen
ongeveer 27, die 8 meter boven de
begane grond zullen komen. Hier
toe behoren ook de Besoijense
straat (17), de Baardwijksestraat
(20), de Wilhelminastraat (18), de
Zomerdijkweg, de St. Antonius-
islraat met hel Si. Antoniusplein
(20) en de Klooserweg (2'0), bo
vendien de verbinding van de Be-
soijensestraat met het Laageinde,
die loopt via de Tolstraat, de nieu
we straat die daar aansluit, de
Burg. Moonenlaan,- de Juliana-
riraat, de Bernhardstraat, Victo
riestraat, Mgr. Zwijsenstraat en
Thorbeckelaan. De bewoners van
al deze straten die nog niet zover
zijn, kunnen gerust alle vrees voor
hun verlichting tegenover die van
het Centrum laten varen. Trou
wens ook de bewoners van alle
andere straten, want die wonen in
de woonstraten, waar gloeilampen
zijn of worden aangebracht. Hoe
het er dan uit zal zien, kan men
bijvoorbeeld in de Mr. van Cootli-
straat gaan bekijken, die ook een
woonstraat is. Zo zijn er nu in de
nieuwe wijk in de St. Antonius-
parochie 9 lantaarns geplaatst,
maar mettertijd zal er om de 22
meter een komen te staan op een
mast van 4 meter hoog. Het nieu
we licht zal dus overal gaan schij
nen.
Midden volgend jaar klaar.
De heer Van Vliet vertelde ons
dat men verleden jaar op 26 Mei
aan de nieuwe verlichting is be
gonnen, met de bedoeling dat het
hele werk binnen twee jaar vol
tooid zou zijn, du's midden 1955.
En het opmerkelijk feit doet zich
voor dat men nu, eind Maart 1954,
de laatste gaslantaarn op ver
scheiden staat, praktisch op de
helft is. Er. zijn 261) electrische
lantaarns geplaatst ter vervanging
van 134 gaslantaarns en er zullen
in totaal nog 200 bijkomen. Niet
alleen is het aantal belangrijk ho
ger dan dat van de gaslantaarns,
maar ook is de capaciteit belang
rijk hoger, zodat men mag rekenen
dat de 200 electrische lantaarns
ongeveer drie keer zoveel licht
geven dan de 134 gaslampen. Hier
mee is een kleine 6 kilometer
straatlengte van nieuwe verlich
ting voorzien. Hiervan afgeschei
den zijn nog 20 oude lantaarns
vervangen door 54 nieuwe, heizij
als nieuw, hetzij ter vergroting
van capaciteit.
Het begint er nu al aardig op
te lijken, maar zeker wanneer al
de vierhonderd lichtpunten zullen
zijn aangebracht, zal Waalwijk
overal een verlichting hebben die
aan zeer hoge eisen voldoet en
waarin het ook grotere plaatsen
glansrijk evenaart. Dat hebben we
dan te danken aan de voortvarend
heid van het gemeentebestuur en
de ijver der Gemeentebedrijven on
der leiding van de heer van Vliet,
die 'n groot aandeel hebben gehad
in de uitwerking der plannen en '1
werk uitvoeren. Van het stukje
19e eeuw, dat de gaslantaarn tot
vandaag vertegenwoordigt, doen
we dan maar blijmoedig afstand.
Toen Uw verslaggever zich zette om verslag te doen van de mode
show die de firma Cunen Donderdagavond in Hotel „De Twee Ko
lommen" gaf, moest hij eerst enige tijd zijn gedachten ordenen
om een overzicht te krijgen van wat hij had gezien. Want in een
mannenbrein wordt zo'n veelheid van modellen, waarvan hij
uiteraard geen speciale studie heeft gemaakt, licht een beschei
den chaosje, zodat hij na drie uur swaggers, deux en trois pièces,
toppers, jurkjes, japonnen, blouses, rokken enzovoorts enzovoorts
aanschouwd te hebben, een min of meer onrustige slaap genoot,
waarin de hele stoet nogmaals in een bonte mengeling aan zijn ge
sloten ogen voorbijtrok.
Ook voor grotere maten,,
En dan heeft hij nog niet gespro
ken over kamgaren, Zwitserse ka
toen, popelin, linnen, wol en meer
dergelijks, om helemaal maar te
zwijgen van de hoedjes, handschoe
nen en bijouterieën die de toiletten
completeerden. Niet dat die geen
woord waard zouden zijn, integen
deel, het was bijna allemaal even
charmant, zoals wij hierboven al
schreven en daaraan kan ook, mis
schien juist een mannenoog te gast
gaan, al is het dan niet zó deskun
dig. En Uw verslaggever zou onge
twijfeld nog meer genoten hebben,
als hij een iets gemakkelijkere hou
ding had kunnen aannemen dan
half staande en half hangende, maar
dames gaan nu eenmaal voor en er
was verschrikkelijk veel belangstel
ling van de vrouwelijke kant, zodat
er voor de mannequins nog maar
nauwelijks ruimte over was om te
lopen. Het zal overigens ook wei
om andere redenen wel goed ge
weest zijn dat er niet zoveel heren
der schepping waren, want de vrou
wen des huises zouden vast de char
mes van mannequins en modellen
we zeggen niet ten onrechte
op zichzelf toegepast hebben en
hèm (wellicht tientallen keren) in
zijn oor gefluisterd hebben: „Het is
niet eens duur, hè?" Dat laatste
woordje doet het hem natuurlijk en
laat het over het algemeen nog
waar geweest zijn ook! Ze zullen er
daarom toch wel aan moeten ge
loven
Ja, wat moeten we U dan nog
verder vertellen? We hebben niet
geteld, want we hadden veel te kij
ken, maar in ieder geval hebben we
een zeer groot aantal modellen ge
zien en dat maakt het voor ons
moeilijk een keus te maken om er
Uw aandacht op te vestigen. Dat
zal mogelijk niet eens nodig zijn.
Laten we nu eens beginnen met er
op te wijzen dat de grote maten dit
seizoen zeer wel aan hun trekken
komen, niet met acceptabele mo
dellen, maar zelfs met zeer fraaie.
We herinneren ons bijvoorbeeld een
mooie linnen lichtblauwe damesja-
pon en vooral een prachtige swag
ger van wollen piqué in een grijze
ruit. waarbij vooral de aandacht
werd gevestigd en terecht op
de mouw-inzet en de sjieke kraag.
Daarvan hebben zeker speciaal de
oudere dames genoten. Daar bleef
het overigens niet bij, maar wij
kunnen bezwaarlijk ailes gaan be
spreken.
Daar wacht, om in het andere ui
terste te vallen, de kindermode,
door een klein mannequintje heel
bevallig voorgedragen en waarvan
we noemen een meisjesswagger in
birdseye met fluwelen kraagje en
nog wel een origineel Frans model.
De moeders kunnen er van over
tuigd zijn dat ze hun kleine meiskes
heel modieus en lief kunnen aan
kleden, zonder dat ze over het al
gemeen zo gek diep in hun zak
moeten tasten. Zo was er nog een
leuk overgooiertje voor meisjes,
terwijl ook het communicantje niet
vergeten was; daarvoor kon men
terecht in wit en blauw, wel de
ideale kleuren voor deze gelegen
heid.
Maar het leeuwendeel van de
show was natuurlijk gereserveerd
voor de middenmoot, als we zo on
eerbiedig de dames mogen betitelen
die het voorrecht genieten met een
ideaal figuur door het leven te
gaan. Voor deze noteerden wij jurk
jes van Zwitserse katoen met apar-
te dessins, die blijkbaar zeer in trek
zijn. Daarnaast was er ook een
jurkje in Franse katoen met een
sjiek Grieks dessin. De grote Parij-
se mode was o.m. vertegenwoordigd
door de matrozenkraag, waarvan we
een model zagen in een sjieke cog-
nactint. Voorts bleek er een voor
keur voor mantelpakjes met los
hangend jasje, ook door verschil
lende modellen vertegenwoordigd.
Voor mantelpakjes is trouwens jer
sey zeer in trek; we merkten er een
op in zeer fraai blauw. Als U de
prinsesselijn draagt, bent U ook
zeer. modern, liet de firma Cunen
Zien, en als garnering wordt er veel
raffia gebruikt. Nog meer moder
niteiten toonde men ons, zoals een
topper met doorgestikte rand, die
Zeer sjiek aandoet, evenals voor de
komende zomer katoenen piqué in
Wit-zwart. Hoewel de hoedjes van
"Maison Van der Sanden zeer be
scheiden waren, merkte men wel
een voorliefde voor sprekende com
binaties van mantels met hoed en
handschoenen, die het heel goed
deden.
Wanneer uwe voor U zo nog eens
grasduinen in de getoonde collec
ties, dan kunnen we nog noemen
een voorname popelin combinatie
van gele blouse en zwarte rok, of
een sjieke swagger van Italiaanse
tweed, een mantel van zuiver wol
len linnen-imitatie die een origineel
model van Schiaparelli was, een
izijden jurkje in heel aparte kleu
ren, waarvan we zo uit ons hoofd
kunnen noemen rood, geel en grijs,
een katoenen japonnetje in marine-
wit let U daarop! en zo zou
den we kunnen doorgaan. Daar was
trouwens nog meer wat het vrou
wenhart kan verrukken. Zelfs in
regenkleding. Het wordt U tegen
woordig heel gemakkelijk gemaakt
met regenmantels, want ze zijn
veelal tweezijdig draagbaar, zoals
ook hier in popelin en gloriazijde.
Zo bent U in het geel en zo in het
zwart. En dan zo'n regenpakje, be
staande uit een wikkelrok, kort
jasje en baret, ook al tweezijdig
draagbaar. Wie doet U iets op de
fiets. Er werd opgemerkt dat men
zelfs naast een vrouw in regenkle
ding de man niet eens meer ziet!
Daar gaan we.
En op het slot van de avond ko
men daar dan de feeën binnenge-
zweefd, zoals men ze gemeenlijk al
leen in zijn dromen ziet: in een
wolk van tule, die blijkbarar het
voorrecht is van avondjurken. We
wagen ons niet aan een verdere be
schrijving, maar het was uitermate
sjiek. De stoet van modellen werd
gesloten door een bruidstoilet en
daarna verenigden de gratieën zich
on het podium om een verdiend ap
plaus van het ongetwijfeld zeer vol
dane publiek in ontvangst te nemen.
Rest ons nog te vermelden dat de
hoedjes van de Gez. v. d. Sanden
het zeer goed deden. Men houdt te
genwoordig kennelijk niet meer van
„hoeden als oorlogsschepen", zoals
we het ooit eens hebben horen uit
drukken, maar ze zijn er niet min
der sjiek op geworden, m.a.w. het
was een zeer gedistingeerde keus.
De bijouterieën van de firma Wil-
lemse droegen ook het hunne bij
tot de sfeer van de show en de fir
ma v. Dongen had 't bruidsboeket
geleverd. De heer Winterink be
steedde alle zorg aan zijn gasten.
Alles bijeen kunnen we besluiten
dat de firma Cunen een groot suc
ces heeft geoogst met haar tweede
modeshow, die keurig verzorgd was.
Teneinde meer inzicht te krijgen in de
mogelijkheden, welke de agrarische sec
tor in het Groot-Hertogdom biedt, werd
door een viertal ambtenaren van het
Rijksarbeidsbureau, n.l. de landbouwbe-
middelaars van de Gewestelijke Arbeids-
bureau's Alkmaar, Leeuwarden, Nijme
gen en Veghel een bezoek gebracht aan
Luxemburg. Als leider van de groep
trad op de heer Hylarides uit 's-Graven-
hage, Hoofd van de Afdeling Landbouw
van het Rijksarbeidsbureau.
Van Luxemburgse zijde werden aan
de groep toegevoegd de heren Feiten van
de Luxemburgse Dienst voor Arbeids
bemiddeling, Hansen van de Boerenorga-
nisatie en de heer Poncin van het Mi
nisterie van Landbouw.
In het gehele land werd een aantal
bedrijven bezocht, waarbij terdege aan
dacht werd besteed aan alle factoren,
welke i.v.m. de bemiddeling van land-
atbeiders van belang geacht moeten wor
den
In gesprekken met Luxemburgse land
bouwers bleek, dat men de komst van
Nederlandse arbeidskrachten met groot
verlangen tegemoet ziet. Dit is ook zeer
begrijpelijk, als men weet, dat reeds on
geveer tachtig Nederlandse jonge boe
ren en landarbeiders in het Groot-Her
togdom werkzaam zijn, tot zeer grote
tevredenheid van hun werkgevers.
In het algemeen bleken ook de Neder
landse jongelui zeer tevreden te zijn met
het werk, de beloning en de behandeling.
Er heerst een goede verstandhouding tus
sen de boeren en hun personeel. Waar,
zoals overal elders, wel eens moeilijkhe
den opduiken, tracht men deze in on
derling overleg te regelen, hetgeen
meestal ook gelukt.
De mogelijkheid tot arbeid in een land,
dat in historisch opzicht, zowel profaan
als op kerkelijk gebied, zo nauw ver
want is aan Nederland, mag zeker in
een gebied als NoorcLBrabant, waar een
belangrijk arbeidsoverschot is in de ag
rarische sector, in de belangstelling wor
den aanbevolen.
Het is stellig verantwoord, dat jonge
energieke kerels die hun hart aan het
landbouwbedrijf verpand hebben, de mo
gelijkheden, die Luxemburg biedt, be
nutten.
De Luxemburgse landbouw heeft o.a.
tengevolge van de industriële bedrijvig
heid in het Zuiden van het land een
ontstellend gebrek aan arbeidskrachten.
Degenen, die zich voor deze werkge
legenheid interesseren, kunnen er op re
kenen, dat zij via de Nederlandse en
Luxemburgse Arbeidsbureau s naar goe
de werkgevers zullen worden bemiddeld.
Voor belangstellenden volgt hier een
beknopte beschrijving van het land.
De totale oppervlakte bedraagt onge
veer 2600 km2; aantal inwoners onge
veer 297,000. Bodem en klimaat verto
nen een duidelijk verschil tussen bet
Zuiden en het Noorden. De bodem in
het Zuiden is vruchtbaarder, terwij! het
klimaat er aangenamer is: warmere zo
mers en zachtere winters. In dit deel van
het land treft men wijnbouw aan; vooral
na de oorlog is de Luxemburgse wijn in
het buitenland sterk in aanzien gestegen.
De beroepsbevolking is voor 45
werkzaam in de industrie, 17 A leeft
van de handel, toerisme e.d., 20 be
hoort tot de agrarische sector en de res
terende 18 moet worden toegeschre
ven aan de vrije beroepen e.d.
De industrie heeft vooral de laatste
jaren veel personen aan de landbouw
onttrokken.
Het Groot-Hertogdom Luxemburg telt
ongeveer 18000 landbouwbedrijven. De
ze bedrijven zijn overwegend van het
gemengde type, zodat men er veel rund
vee (veeal geïmporteerd uit Nederland)
aantreft. Vele Luxemburgse veehouders
zijn jaarlijks bezoekers van de grote fok-
veedagen te Cuyk, Leeuwaren, etc. Door
gebrek aan arbeidskrachten wordt veelal
electrisch gemolken.
Wat de akkerbouw betreft, door de
zelfde oorzaak geschiedt deze vrij exten-
sief.
Op practisch alle bedrijven worden
nog paarden gebruikt, hoewel men hier
naast dikwijls een tractor aantreft en een
jeep.
De grondsoort varieert van zware ro
de tot gele en bruine klei. Bij droog weer
kan deze zeer hard worden.
Nadere inlichtingen te bekomen bij de
Gewestelijke Arbeidsbureau s.
ENGELAND EN DE E.D G.
De Britse regering is bereid
strijdkrachten ter beschikking: te
•stellen en deze te plaatsen onder
bet opperbevel van de nog te vor
men Europese Defensiegemeen
schap. Zij is tevens bereid de ver-
plichling aan te gaan deze strijd
krachten niet terug te roepen op
eigen gezag alleen. Als tegenpres
tatie verlangt de Bri.se regering
medezeggenschap in de beraadsla
gingen van het comité van minis
ters" van de Europese Defensiege
meenschap.
WATER IN IRAK
BLIJFT STIJGEN.
De nog steeds stijgende rivier
Tigris vormt met het uur een gro
tere bedreiging voor de hoofdstad
van Irak, Bagdad. Vrijdagmiddag
zfjn op nog twee plaatsen de dij
ken doorgebroken om de druk van
het water te verminderen, maar
inmiddels staat reeds een deel van
de stad blank.
Het koninklijk paleis en de re
geringsgebouwen op de Oostelijke
Oever staan in het water. Uit de
laagliggende gebieden rond de
hoofdstad zijn 80.000 mensen ge
ëvacueerd. De schade wordt tot
nu toe op 20 millioen gulden ge
raamd.