Waalwijkse en Lanasiraaise Courant
UIT EIGEN LAND
P. v. d. A. leed nederlaag.
Marioemanoeuvre Morningmist
Uit Binnen- en Buitenland
De Kunstkring probeert het nog eens,
laat het geen vechten tegen de bierkaai zijn
Uw Muziek
programma's
OORLOGSECHT DUS SAAI
Slecht weer. goede prestaties
MOLOTOV BLAAST
WEER DE VREDE.
Band-recorder
JAN VAN DONGEN
MAANDAG 11 OCTOBER 1954
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
DE ECHO HEI ZUIDEN
77e JAARGANG No. 81
Abonnement
19 cent per week
2.45 per kwartaal
2.70 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621
Dr. van BEURDENSTRAAT 8,
KAATSHEUVEL TEL. 2002.
OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES „ECHO"
Spoediger dan we aanvankelijk
dachten hebben we kunnen consta
teren dat de Partij van de Arbeid
een onomstreden nederlaag heeft
geleden in het politieke steekspel,
waarin de algemene beschouwingen
in de Tweede Kamer zijn verkeerd.
De fractieleider van deze partij, Mr
Burger, die vlak na het verschijnen
van het Bisschoppelijk Mandement
hierop al een felle aanval lanceerde
en die aanvallen van tijd tot tijd in
alle hevigheid herhaalde, wilde het
bij de algemene beschouwingen over
de Begroting 1955 tot een hoogte
punt laten komen, toen hij min of
meer dreigde met een kabinetscri
sis, omdat de P.v.d.A., zoals hij zei,
niet zou kunnen samenwerken met
een partij, wier democratische ge
zindheid ernstig in twijfel werd ge
trokken.
Het was een dreiging tegen de
K.V.P., het was ook een peilen van
de stemming in de Tweede Kamer.
Onder die dreiging is de K.V.P.,
voortreffelijk vertegenwoordigd
door Prof. Romme, de fractieleider,
onverstoorbaar gebleven; en de
stemming van het merendeel der
partijen, en zeker van de voornaam
ste, was zodanig dat Mr Burger heel
weinig vaste grond onder de voeten
kreeg. Dat werd al merkbaar toen'
Prof. Romme in eerste instantie
sprak en voornamelijk sprak over
het Mandement en toen de fractie
leiders van de C.H.U. en de A.R. de
heer Romme een forse hand toesta
ken. De liberalen en staatkundig
gereformeerden en natuurlijk de
communisten ook keerden zich te
gen het Mandement, hetgeen niet te
verwonderen was, maar dat wil toch
niet zeggen dat zij zich achter Mr
Burger en zijn dreigementen schaar
den.
De nederlaag van de P.v.d.A.
werd echter volkomen toen de Mi
nister President Dr Drees aan het
woord kwam; en hij sprak een rus
tig en beheerst en ook verstandig'
woord, in tegenstelling tot zijn par
tijgenoot Mr Burger, op wiens cre-
dietzijde nu niet direct een prach
tige zelfbeheersing kan worden ge
schreven. De Minister President
moest tot de conclusie komen dat
het niet gebleken was dat een van
de regeringspartijen bezwaar maak
te tegen het aanblijven van het ka
binet. De ministers, aldus hun pre
sident, waren daarom van oordeel
dat zij door moesten gaan met het
vervullen van hun taak.
Mr Burger kreeg dus al heel wei
nig steun van zijn partijgenoot, in
tegendeel, zijn dreigementen ver
loren zeer veel van hun hevigheid
toen de socialistische minister pre-
sident een loflied (het was inder
daad niet veel minder dan dat) zong
op de samenwerking in het kabinet
die voortreffelijk was. Daar waren
wel eens meningsverschillen, gaf
Dr Drees toe (wie verwachtte an
ders?!), maar die liepen dan niet
langs de lijnen die de partijen schei
den. En wanneer Mr Burger de
K.V.P. en de andere partijen had
voorgehouden dat het helemaal niet
zo moeilijk zou zijn een kabinet te
vormeh zonder de K.V.P. of de
P.v.d.A., dan stelde Min. President
Drees zich ook weer lijnrecht tegen
over hem, wanneer hij de Kamer er
aan herinnerde hoe de formatie van
het huidige kabinet al zeer moeilijk
was verlopen en hoe men toender-
tijd slechts als enige andere moge
lijkheid buiten die van dit kabinet,
een kabinet had gezien dat slechts
de lopende zaken zou afhandelen.
Terwijl de Minister President het
ook zeer sterk in twijfel trok of de
eenheid in welk ander kabinet ook
gróter zou kunnen zijn dan zoals
die thans in het regerende kabinet
Het was te voren duidelijk dat Dr
Drees niet mocht zwijgen over de
door het Mandement geaccentueer
de tegenstellingen en in het leven
geroepen strevingen; ze hadden de
algemene beschouwingen te zeer
overheerst. Over het Mandement
als zodanig praatte Dr Drees niet.
Er bleven de heer Burger, in
tweede instantie sprekend, niet veel
mogelijkheden meer over. Hij be
toogde dat hij nooit het recht van
de bisschoppen om te spreken, zo
als ze deden, had ontkend en hij
stelde vast dat Romme niet was in
gegaan op de essentiële punten van
zijn betoog.
Het dreigement van een onmoge
lijkheid samen te werken met de
K.V.P., van een mogelijke rege
ringscrisis dus, werd niet meer door
hem herhaald. De tegenwind was
hem te sterk
En Prof. Romme meende dat de
discussie in een stadium gekomen
was dat hij de regering geluk kon
wensen. Het bleek immers dat de
samenwerking in het kabinet niet
is verstoord.
Niet minder teleurstellend moet
deze gang van zaken geweest zijn
voor de liberale pers, speciaal voor
de N. Rott. Crt, die dag in dag uit
haast zich uitermate druk heeft ge
maakt over het Mandement en de
betreurenswaardige katholieken. In
hoofdartikels en critische commen
taren, in kamerverslagen, gaf het
blad niet alleen z'n grote ontstem
ming te kennen, maar heeft 't het
vuurtje warm gehouden en bleef al
zijn hoop gevestigd op de Kamer
en toen dat tegenviel het laatste
sprankje hoopDr Drees en
ook dat is geweldig tegengeval
len en de katholieken komen er
geenszins uit als 2e klas Nederlan
ders, zoals 't blad eens voorspelde!
HET REGERINGSBELEID.
De besprekingen van het Mande
ment en de mogelijke consequenties
daarvan vormden dus verreweg het
grootste deel van de gevoerde dis
cussies en de gemaakte opmerkin
gen. Het regeringsbeleid als zodanig
is lang niet zoveel als andere jaren
aan critiek' onderhevig geweest. Na
tuurlijk op de eerste plaats omdat
de genoemde kwesties de gemoede
ren het meest bezig hielden, maar
toch mag het kabinet, dunkt ons, in
de geringheid in aantal van de ge
maakte opmerkingen een zeer gun
stig teken zien; een bewijs dat de
Kamer het in grote lijnen eens is
met het gevoerde beleid en de plan
nen voor de toekomst en zeer inge
nomen is met de welvaart waarin
Nederland zich momenteel ver
heugt.
Natuurlijk zijn er wel enkele pun
ten naar voren gebracht, ten opzich
te waarvan de meningen van par
lement en regering uiteenliepen. En
vooral op het stuk van de belastin
gen is dit het geval geweest.
Zo maakte bijvoorbeeld Professor
Romme ernstig bezwaar tegen het
feit dat de in uitzicht gestelde be
lastingverlaging van een half mil
liard eerst per 1 Januari 1956 haar
beslag zou krijgen. Deze datum was
in de Troonrede genoemd, maar Dr
Drees verklaarde dat deze datum
wat pessimistisch was. Hij gaf de
Kamer de verzekering dat het in
gaan van deze verlagingen slechts
afhankelijk was van de tijd, nodig
voor de voorbereiding en verdere
afhandeling van deze voorstellen;
wat de regering betreft, waren deze
verlagingen ook eerder mogelijk.
En ook waar het de vennootschaps
belasting betrof gaf de minister
president de christelijke partijen de
volle vrijheid hun wensen in dezen
te verwezenlijken.
Ook op dit punt dus de volledige
winst voor het christelijk blok in de
Tweede Kamer.
De minister-president deelde o.m.
ook nog mee, dat de uitkeringen in
gevolge de Noodwet Ouderdoms
voorziening met 6 percent zullen
worden verhoogd. Om in de thans
bestaande verschillen tussen de ge
meenteklassen geen wijziging te
brengen, wordt de verhoging voor
alle echtparen bepaald op 72 gul
den en voor ongehuwden op 42 gul
den.
De loongrens voor ziekte- en in
validiteitswet wordt gebracht van
5300 op 6000 gulden.
De kinderbijslagen worden ook
met 6 percent verhoogd.
Over de vergeten of verwaarloos
de groepen is in de Tweede Kamer
natuurlijk ook het nodige gezegd;
maar de minister-president betoog
de dat hier geen sprake is van ver
geten of verwaarlozen; „dit pro
bleem is voor ons een nachtmerrie"
zei hij. Deze mensen met de kleine
vaste inkomens profiteren niet van
de belastingverlagingen en loons
verhogingen, maar lijden slechts on
der de prijsstijgingen. Dr Drees zag
geen gemakkelijke oplossing; de
regering zou zo ver mogelijk gaan
met het verlagen van de belastin
gen, die de prijzen zouden doen da
len.
Nog enkele sprekers zullen aan
de beurt komen en dan zal Hoofd-
stuksgewijs de Rijksbegroting onder
de loupe worden genomen; daar zal
natuurlijk nog wel het een en ander
bij bepraat worden, maar grote
schokken hebben we waarschijnlijk
niet meer te wachten.
De conclusie uit de gang van za
ken tot nog toe is, dat de Tweede
Kamer redelijk ingenomen is met
de manier waarop we momenteel
worden geregeerd, en dat ze voor
het overgrote deel niets wil weten
van een verbreken van de samen
werking, die een zegen is gebleken
voor ons Vaderland. De politieke
partijen mogen onderling krakelen
in dit gekrakeel staat de K.V.P.
nu veruit het sterkste het blijkt
dat binnen het kabinet de lijnen
tussen de verschillende politieke
opvattingen lang niet zo scherp ge
trokken zijn en dat is maar goed
ook.
theeprijzen op de wereldmarkten
onder andere op de Amsterdamse
theeveiling van Donderdagmiddag,
hebben de theepakkers genoopt tot
de verhoging van de detailprijzen.
De koffieprijzen, in het bijzonder
van de Braziliaanse soorten, zijn
sedert enige tijd sterk gedaald.
K.L.M. 35 JAAR.
De oudste kleinzoon van dr Al-
bert Plesman ,de 11-jarige Albert
Robert Plesman, heeft in het pas
sagekantoor van de K.L.M. aan de
Hofweg te 's-Gravenhage een pla
quette onthuld, waarop zijn groot
vader is afgebeeld en waarop de
volgende tekst is aangebracht: „Dr
Albert Plesman, 1889—1953, grond
legger der Koninklijke Luchtvaart
Maatschappij".
Albert Robert Plesman trok de
over de plaquette gedrapeerde
K.L.M.-vlag weg, nadat de presi
dent-directeur der K.L M, de heer
I. A. Aler, een toespraak had ge
houden ter gelegenheid van 't feit,
dat de K.L.M. dezer dagen 35 jaar
bestond. In 86 passagekantoren van
de K.L.M. over de gehele wereld is
eveneens een plaquette onthuld.
Dat Molotov alleen naar Oost-
Berlijn is gekomen om deel te ne
men aan de viering van het 5-jarig
bestaan der Oost-Duitse republiek,
heeft van stond af aan niemand ge
loofd. Hij heeft allereerst de satel
lietregering richtlijnen gegeven
voor de veranderde situatie in
Duitsland.
Molotov verklaarde dat de Rus-
sische regering op nieuw besprekin
gen met de V.S., Engeland en
Frankrijk voorstelt, om onverwijld
te komen tot terugtrekking van de
bezettingstroepen uit Oost- en
West-Duitsland. Hierdoor zou, al
dus Molotov, (die zich over de hoof
den der feestvierenden heen recht
streeks tot Bonn en Parijs richtte)
het lot van alle Duitsers worden
verbeterd, terwijl er ook betere om
standigheden zouden worden ge
schapen voor toenadering tussen
Oost- en West-Duitsland
De Sovjet-Unie is bereid de voor
stellen van deelnemers van de
West-Berlijnse conferentie voor
vrije verkiezingen in geheel Duits-
land opnieuw te bespreken.
In BELGIË ÉÊN AUTO PER
16 INWONERS.
Nederland heeft nog steeds een
grote achterstand op België, wat
het autobezit betreft.
In 1953 werden daar niet min
der dan 79.000 nieuwe wagens ge
kocht, waarvan 13.500 vrachtwa
gens. Momenteel bezit België één
auto per 16 inwoners. Ter vergelij
king diene, dat in de Ver. Staten 52
millioen wagens in omloop zijn (één
auto per 3 inwoners), in Frankrijk
2,4 millioen, in Engeland ongeveer
3 millioen.
5 MEI-HERDENKING.
Volgend jaar zal het tien jaar ge
leden zijn dat ons land van de Duit
se bezetting werd bevrijd. De rege
ring is van oordeel, zo heeft de mi
nister-president Dr W. Drees Don
derdag in de Tweede Kamer mee
gedeeld, dat dit feit op grootse wij
ze gevierd moet worden. Op die dag
zal in Wageningen de capitulatie
plechtig worden herdacht.
Voor de verdere feestviering is op
initiatief van de Stichting 1940'45
een groot comité gevormd, dat reeds
overleg heeft gepleegd met de ker
ken en de commissarissen der Ko
ningin. De bedoeling is dat men in
Brabant en Limburg, waar men eer
der van het Duitse juk werd ver
lost, de nationale herdenking zal
meevieren. Tijdens de feestelijkhe
den zal ook ten bate van de Stich
ting 19401945 een beroep worden
gedaan op de offervaardigheid van
de burgerij.
„EEN UUR VOOR EEN
TOEKOMST".
„Een uur voor een toekomst". Met
deze leidende gedachte startte Vrij
dag de begin September aangekon
digde nationale actie tot leniging
van de nood der 216.000 vluchtelin
gen in Oostenrijk en hun 16.000 lot
genoten in Griekenland. Eén uur
loon, hetzij uit overwerk dan wel
afgenomen van de normale inkom
sten, zal werkend Nederland deze
maand offeren en van werkgevers
zijde is toegezegd, dat de aldus bij
eengebrachte som wordt verdub
beld.
Het initiatief tot een en ander is
geboren in de Stichting van de Ar
beid, die als leidinggevend orgaan
voor deze „actie voor één keer" het
Comité Vluchtelingenhulp '54 heeft
gesticht onder voorzitterschap van
de heer A. M. Reinalda, oud-com
missaris van de1 Koningin in Utrecht
De verwachting is, dat als resultaat
van een grootscheepse actie op zijn
minst drie millioen gulden zal bij-
eenvloeien op gironummer 5100 ten
name van 't Comité Vluchtelingen
hulp 1954 te Den Haag.
LAGERE BELASTING
PER 1 JULI
De belastingverlaging van onge
veer 500 milioen gulden, die de Re
gering had aangekondigd voor het
jaar 1956, zal hoogst waarschijnlijk
reeds het volgend jaar ingaan; mis
schien op 1 Juli 1955.
Deze conclusie kan worden ge
trokken uit de opmerkingen, die
j minister-president Dr Drees in de
Tweede Kamer maakte, nadat de
i K.V.P. en de andere christelijke
partijen ernstige critiek hadden uit
geoefend op het plan om nog vijf-
tien maanden te wachten met het
verlichten van de druk.
THEE WORDT DUURDER,
KOFFIE GOEDKOPER.
Met onmiddellijke ingang zijn de
theeprijzen in Nederland verhoogd
met zes cent per honderd gram. Te
gelijkertijd zijn de koffieprijzen
verlaagd met 20 tot 28 cent per 250
gram. Tot deze prijswijzigingen is
Donderdagmiddag in een vergade
ring van de Nederlandse vereniging
van theepakkers en koffiebranders
besloten.
De voortdurende stijging van de
„Het spijt me dal ik U niet in
wat meer actie heb kunnen leiden.
Tot ziens". Dit seinde de comman
dant van een klein flottille gealli
eerde torpedobootjagers, dat gedu
rende tien dagen had deelgenomen
aan de geallieerde marinemanoeu
vres in de Atlantische Oceaan. Hij
seinde dat aan een Engelse torpe-
dobootjag'er, die op weg ging naar
zjjn thuishaven, terwijl de twee
Nederlandse jagers zelf een koers
stuurden, welke naar Den Helder
zou voeren. ,,Dank U seinde de
Engelsman terug aan de Neder
landse flottillecommandant, „tach
tig procent van de echte oorlog is
ook verveling."
Zo is het inderdaad grotendeels
gedurende de oefening Morning
mist geweest. Waakzaam blijven en
proberen niet verveeld te worden.
Tachtig procent van de oorlog is
verveling, dat wil zeggen dat er
niets gebeurt, waarvoor het schip
eigenlijk is uitgezonden. In 't ge
val van de torpedobootjagers is dat
het vernietigen van onderzeeboten
die proberen een aanval te doen
op een convooi.
De grote zeeslagen, de gevechten
tussen op elkaar schietende oor
logsschepen, zijn langzamerhand
uit de tijd geraakt. Verweg 't groot
ste, maar 't minst opvallende werk
is in de oorlog verricht door de
kleinere eenheden, die groepen
koopvaardijschepen over de ocea
nen convooieerden en de mogelijk
heid open hielden om troepen,
oorlogsmateriaal en levensmidde
len van het ene continent naar het
andere te vervoeren. In de afgelo
pen oorlog kwamen de brallende
overwinningsberichten van de
Duitsers bijna allemaal voort uit
de prestaties van hun onderzeeërs,
die er inderdaad in slaagden grote
aantallen koopvaarders naar de
kelder te sturen. Slechts heel lang
zaam konden de geallieerden het
overwicht verwerven, dat daarin
bestond, aan de onderzeeërs de
aanvalskans te ontnemen en hen
zo mogelijk zelf tot zinken te bren
gen. Vele maanden en jaren heb
ben de kleinere oorlogsschepen in
de oorlog heen en weer gevaren
over de oceanen, zonder ooit een
onderzeeboot te zien. Slechts nu, en
dan gaven de instrumenten een
contact aan en dan werd gepoogd
de aanvaller te vernietigen. Lang
niet altijd slaagde men daarin,
maar de ontdekking van het onder
water verscholen loerende gevaar
was al voldoende om te voorkomen
dat de U-boot zijn dodelijke torpe
do's lanceerde op de koopvaardij
schepen binnen het scherm van
jagers en fregatten. Deze toestand
werd pas bereikt aan het eind van
de oorlog, toen de instrumenten
zeer nauwkeurig waren geworden.
Zij zijn op het ogenblik nog nauw
keuriger en het algemeen resultaat
van de 10-daagse oefentocht van
de Kortenaer kan dan ook behalve
als weinig enerverend, toch ook
wel als geslaagd worden be
schouwd, want geen enkele onder
zeeër heeft kans gekregen het con
vooi aan te vallen. Met dat convooi
zijn de Nederlandse, Engelse, JFrjan-
se en Canadese beschermingssche
pen tot halverwege de Atlantische
Oceaan gevaren en toen weer te
rug. In dat gehele gebied kunnen
onderzeeërs, opereren, maar zij heb
ben geen (schijn)torpedo's kunnen
lanceren. Wanneer hel dus om de
werkelijke resultaten gaat, dan kan
men zeggen, dat een convooi vei
lig is binnengebracht na een ver
moeiende tocht, maar dat de loe
rende onderzeeërs niet vernietigd
zijn.
Hoe nauwkeurig de instrumen
ten zijn, die nu gebezigd worden
om een in de eindeloze watervlak
ten van de oceaan ondergedoken
onderzeeër op te sporen, kan blij
ken uit het feit, dat er wel enige
malen nijver en met volle span
ning gejaagd is op een door de in
strumenten geregistreerd contact.
Het eind van het lied was dan dat
in plaats van dieptebommen om de
vijandelijke onderzeeër te vernie
tigen, een paar handgranaten over
boord gegooid werden, die zoveel
wilden zeggen als: Kom maar naar
boven, we hebben je gevonden en
vernietigd. Dan gebeurde er even
wel niets. Hoogstens kwamen er
wat bewusteloze vissen boven drij
ven en dan moest dus geconsta
teerd worden dat men gejaagd had
op een bijzonder dichte school vis
sen. Haastig werd dan de positie
in het systeem van de convoibe-
scherming' weer ingenomen. Luis
terend naar mogelijk nieuwe con
tacten werd dan de oceaan verder
afgezocht. Soms had een van de an
dere jagers een vermeend contact
en dan snelde de Kortenaer te hulp.
Niet eenmaal echter hebben wij het
druipende, glimmende lijf van een
onderzeeër zien boven komen. De
enige reactie van de onderzeebo
ten is vermoedelijk geweest dat zij
snel naar zo grote diepte doken dat
de instrumenten hen niet meer vin
den konden. Daarmede was even
wel het doel bereikt, want op die
diepte betekenen de onderzeeërs
niet langer een gevaar voor de
scheepvaart.
Eenmaal leek het er op alsof de
Kortenaer zelf aangevallen zou
worden, door straaljagers dit keer,
want ook met het gevaar uit de
lucht moet in een moderne zee
oorlog terdege rekening worden
gehouden, maar de enthousiast toe
gesnelde luchtdoelkanonijiers kre
gen evenmin als hun maats van de
onderzeebootbeslrijding werkelijk
werk te doen. De straaljagers keer
den niet terug en lieten het con
vooi voor wat het was.
Het meest enerverende, dat zich
op deze marinemanoeuvres (voor
zover het de Kortenaer betreft,
heeft voorgedaan, is waarschijn
lijk een gebroken olieslang. Omdat
de zeer snelle torpedobootjagers
grote olieverslinders zijn, moeten
zij gedurende een lange reis op zee
nieuwe brandstof laden. Bij ruw
weer is dat een nogal hachelijke
onderneming, want de jager moet
dan gedurende een paar uur vlak
naast een tankboot gaan varen, ter
wijl de kleine, woest kolkende
streep water tussen de twee sche
pen overbrugd wordt door 'n dikke
olieslang. Toen de Kortenaer op
deze wijze naast een Franse mari
netanker voer, draaiden de Franse
matrozen, die in al die dagen op de
oceaan ook al niet veel bijzonders
beleefd hadden, op zeker moment
aan de verkeerde kraan. Er kwam
te veel druk op de slang en die
barstte open. Het Franse tankschip
zelf kreeg de volle laag over zijn
dekken en de witte mutsen van de
matrozen met de rode pompoen
bovenop, waren in enkele secon
den pikzwart. Aan boord van de
Kortenaer had men tijd om weg te
duiken voor de oliereg'en en ver
volgens had men twee dagen werk
om het schip weer schoon te ma
ken.
Olie, vis en verveling, dat is voor
de Kortenaer de hoofdindruk van
de internationale marinemanoeu
vres 1954.
Het is met de muziek-liefhebberij in
Waalwijk en de Langstraat erg vreemd
gesteld. Daar zijn bepaalde verschijnselen
die er op wijzen, dat de liefde voor deze
schone vorm van kunst zeer groot is; telt
U bijvoorbeeld het aantal harmonieën en
zangverenigingen is in Waalwijk en Om
geving en zie bijvoorbeeld ns naar de
geweldige belangstelling die er voor het
concert bestond dat enige maanden ge
leden in de nog niet geconsacreerde Dru-
nense kerk werd gegeven door Het Bra
bants Orkest.
'Maar dan weer zijn er dingen die in
een heel andere richting wijzen. Hoe
denkt U bijvoorbeeld over het feit, dat
Het Brabants Orkest in Waalwijk maar
één concert meer kan geven per jaar,
omdat er slechts een zeer geringe be
langstelling bleek te bestaan voor dit
eigen Brabantse ensemble, dat in den
lande reeds een zeer goede naam heeft
gekregen; en wat te zeggen van het feit,
dat het gedeelte van Brabant waarvan
Waalwijk het centrum is het experiment
van de Matthaeuspassion mislukken zag,
toch een onsterfelijk kunstwerk, waar
in de tijd voor Pasen half Neder
land naar toe holt, om t ns ietwat on
eerbiedig, maar niet te min plastisch te
zeggen.
En dan de geringe belangstelling die er
bestaat wanneer de Kunstkring, haar
principes trouw blijvend, toch ieder jaar
weer opnieuw befaamde musici naar
Waalwijk roept. Het is een bedroevend
klein aantal van muziekminnaars, die
dan het streven van de Kunstkring door
hun belangstelling tonen te waarderen.
Het is daarom geen wonder dat de
Kunstkring-leiding op haar laatste aan-
kondigingskaart schrijft: Na de drukbe
zochte toneel- en filmavond kondigen wij
U nu enigszins huiverig onze eerste mu
ziekavond' aan. Door de te geringe be
langstelling verspeelden we al één avond
van Het Brabants Orkest en de belang
stelling voor de andere muziekavonden is
eerder dalend dan stijgend. Begrijpelijk is
dus dat we huiverig zijn. Maar, vervolgt
de schrijver dan, toch zetten we door, er
■moet een ogenblik komen, dat alle ac
tieve muziekbeoefenaars en alle leden
van onze kring, de avonden, die de bes
te krachten komen verzorgen, gaan mee
maken.
Het optimisme is slechts prijzenswaar
dig, men moet de moed inderdaad niet
te gauw opgeven, maar we kunnen ons
voorstellen dat 't wel eens moeite kos<
ten moet moedig te blijven.
^Ve vragen ons af, wat is er nu eigen
lijk voor nodig de belangstelling voor
muziek in Waalwijk en omgeving weer
levend te maken, althans weer zodanig
te richten dat ze ook uitgaat naar het
optreden van prominente musici, zoals de
Waalwijkse Kring voor Kunst en We
tenschap die telkens opnieuw weet te
engageren? We kennen onze koren, vaak
zeer bloeiende en zeer hoogstaande, we
kennen in onze omgeving de harmonie
ën, waarbij er zijn die tot de beste in
den lande gerekend kunnen worden; we
kennen zelfs muziekscholen en particu-
i liere cursussen en we weten dat de be
I spelers en bespeelsters van een instru
ment legio zijn. Edoch, wanneer zij de
gelegenheid hebben iets heel bijzonders te
horen, wanneer ze de kans krijgen eigen
kunnen te toetsen aan dat van kunste
naars die het al verder gebracht hebben
dan zij, dan ziet men ze niet en dan
blijkt hun liefde voor de kunst niet zo
ver te reiken, dus geen echte liefde te
ren. Zo bijvoorbeeld aanstaande Dins
dagavond in Musis Sacrum, wanneer
daar onder auspiciën van de Kunstkring
een trio optreedt, bestaande uit Jolle de
Wit, fluit, Gijs Reyns, hobo en Tineke
Zeevenhoven, piano. De twee eerste zijn
leden van het Residentieorkest in Den
Haag, de tweede is de echtgenoot van de
derde, en de derde schijnt hier in Waal
wijk reeds enige bekendheid te genieten,
wanneer we goed zijn ingelicht; zeker
weten we dat deze pianiste een dochter
is van mevr. Riet Zeevenhooven-Spijker-
tn.
Dit trio zal een zeer gevarieerd, met
zorg gekozen programma uitvoeren; wer
ken voor trio, duo of voor soloinstru
ment.
Men 'begint met een van de zes Trio-
sonates die die Gentenaar Jean Bapt.
Loeilfot geschreven heeft. Deze kunste
naar die leefde van 16801730 ken
merkt zich vooral door zijn stijl die een
samentreffen is van Franse en Engelse
invloeden; en is hij vooral bekend om
zijn composities voor clavecymbel, niet
minder fraai van vorm zijn zijn werken
voor fluit en kleinere blaasinstrumenten.
Niet voor niets immers genoot hij op
jeugdige leeftijd al een grote faam als
fluitist, terwijl hij op concerten in Lon
den grote bijval oogstte wanneer hij
eigen composities uitvoerde.
Het volgende programmapunt wordt
gevormd door driie sonates van Domtnico
Scarlatti die gespeeld zullen worden door
Tineke van Zeevenhooven. Scarlatti
(16851775) was een tijdgenoot van
Bach en Handel, en al geniet hij thans
neemt U natuurljjk zelf
op met een
van
Stationsstr. 65 Waalwrjk
Gratis demonstratie
zijn.
Er is toch vaak zoveel moois te ha-
niet zo'n geweldige bekendheid als zijn
grote broeders in de kunst, zijn werken,
met name zijn sonaten voor clavecymbel,
die dan nu op de piano worden gespeeld,
zijn niet alleen zeer fraai en vooral zeer
prettig om te horen, ze zijn ook belang
rijk, omdat we in deze sonaten, eigenlijk
bedoeld als etuden voor het clavecym-
belspel, de grondvorm mogen zien van
de sonate zoals we die nu kennen.
Het zijn geen grote degelijk gecom
poneerde stukken, maar kleine, simpele,
nu en dan lichtvoetige werkjes, waar
van iedereen onder de behoring komt.
De fluit en de piano spelen dan een
Sonate van G. F. Handel (16851795);
en ook deze wijn behoeft geen 'krans; het
werk van Handel 'behoeft geen aanbeve
ling; voor die 'Handel eigenlijk alleen
maar kennen als de componist van groot
se oratoria, concerti grossi, e.d. zal de
Handel van de kleinere werken, van de
sonates voor solo, duo en trio, zoals er
hier een door fluit en piano wordt uit-
gevoerd, een schepper van, niet geringere
schoonheid zijn.
In dit voortreffelijk gezelschap vertoeft
ook R. Schumann (18101856) met drie
romances voor hobo len pamnoj een com-
ponist wiens grote kracht vooral lag in
