VIJF DAGEN
NAAR PARIJS
BIOSCOOP-PROGRAMMA
Een Gouden Bruiloft in Baardwijk.
POPENT "POOT RME? M u,t
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 19 NOVEMBER 1954
2
HOEST, GRIEP...
ging met muziek
TOON DE HAHT
door het leven".
Uit de Provincie
~s>-_
BAARDWIJKS TONEEL
SPEELT „GASLICHT".
We vestigen met genoegen nog
eens de aandacht op de toneeluit
voering, die Baardwijks Toneel
Zaterdag- en Zondagavond zal ver
zorgen in de zaak van de Gecroon
de Leersse.
Opgevoerd zal worden het be
kende toneelslpel ^„Gaslicht", een
thriller van de beste soort, die niet
na zal laten op het publiek, dat,
naar we met Baardwijks Toneel
wensen talrijk zal zijn, grote in- j
druk te maken.
Baardwijks Toneel heeft zijn
beste krachten voor een verzorgde
uitvoering voorbereid en dit alles
doet ons een uitvoering' verwach- j
ten, die wel ver boven het middel-
matige zal uitreiken.
SINTERKLAASBAL IN
BAARDWIJK.
A.s. Zaterdagavond zal in het
café van de heer Lambert v. Crom-
voirt een Sinterklaasbal worden
georganiseerd door het Baardwijk-
se Sint Nicolaascomité, de instan
tie, die zorg draagt voor het jaar
lijks bezoek van de Heilige Man
aan de lagere scholen én zijn trac-
tatie voor de kinderen van die
scholen.
Wie dus dit bal bezoekt, maakt
het 't comité mogelijk, de kinderen
van Baardwijk weer eens extra te
bedenken, terwijl hij zich tevens
verzekert van een gezellige avond,
met tal van aantrekkelijkheden die
natuurlijk de nodige baten moeten
opleveren, maar daarnaast een ge
noeglijke stemming garanderen.
SCHOORSTEENBRAND.
Maandagmiddag werd de Waal-
wijkse brandweer gealar,mefcrd
voor een schoorsteenbrand bij de
schoenfabriek Pulles-van Gerwen
N.V. Er was een zeer sterke rook
ontwikkeling en daarom liet de
zaak zich nogal ernstig' aanzien. De
brandweer was spoedig ter plaatse
en onder commando van de heer
Pot wisten de spuitgasten met
brandblus-apparaten het gevaar
spoedig te bedwingen. De slangen,
die in een minimum van tijd wa
ren uitgerold, behoefden niet te
worden gebruikt.
MUSIS SACRUM.
Martina.
Deze Duitse na-ooriogse film,
die van Vrijdag t.m. Zondag in Mu
sis wordt vertoond, behandelt zo
als zoveel rolprenten van tegen
woordig, het probleem van de door
de oorlog ontredderde en losgesla
gen mens.
Een meisje, dat op het verkeerde
pad is, ontmoet, wanneer zij in een
wanhopige situatie verkeert, haar
zuster, een dokter, die meende dat
zjj dood was. We vernemen dan
hoe het meisje Martina in haar de
solate toestand is gekomen tenge
volge van de oorlog en heel de el
lendige nasleep hiervan.
De dokter tracht haar zuster
weer een normaal leven te laten
leiden, hetgeen heel moeilijk blijkt,
vooral wanneer Martina weer on
der invloed komt van een laaghar
tig individu.
Tenslotte zien we echter hoe zij
weer een normaal menselijk leven
gaat leiden en zelfs het geluk vindt
in een echte liefde.
De film is toegankelijk voor per
sonen die een behoorlijke dosis on
derscheidingsvermogen hebben.
De hel van Korea.
Maandag en Woensdag een oor
logsfilm, de hel van Korea, 'n film
die vertelt van de heldhaftige strijd
die de verenigde volkeren voerden
tegen het communisme. De dap
perheid van de soldaten krijgt een
concrete gestalte in de figuur van
sergeant Zack, die met een Kore-
aans vondelingetje, Rondje, en een
kleine patrouille, een observatie
post in een Boeddhistische tempel
heeft te verdedigen. De moed van
deze mannen grenst aan het won
derbaarlijke, maar even groot ook
is de verschrikking van deze vre
selijke oorlog, die gevoerd wordt
om het behoud van menselijkheid
en vrede. „Zolang deze vrede niet
is bereikt, is er geen einde aan dit
verhaal", luidt de laatste zin uit
de film.
Toegang 14 jaar.
LUXOR THEATER.
Eindelijk. Audrey Hepburn in
„Roman Holiday".
Er is geen twijfel mogelijk: Vrij
dag, en Zaterdag en Zondag zal het
storm lopen op het Luaor Theater,
waar de bekende, de zeer bekende
film Roman Holiday wordt ver
toond. Echter niet zozeer de film
is het die de stormloop zal ontke
tenen als wel het optreden van de
star Audrey Hepburn, al enige tijd
om haar Nederlandse afkomst en
haar charme de lieveling van het
publiek, maar vooral sinds haar
laatste bezoek aan Nederland, ten
bate van de oorlogsinvaliden, de
werkelijk verafgode actrice. Men is
verrukt van haar, in één woord.
Ontegenzeggelijk is zij een goede
actrice, niet voor niets immers
kreeg zij de Oscar, speciaal voor
haar rol in deze film.
Gaan velen dus om deze actrice
aan het werk te zien in al haar
lieftalligheid, zij zullen tevens kun
nen genieten van een werkelijk
goede film, een gezellige, zorgeloos
makende film, die ons laat zien
hoe een prinsesje (Audrey Hep
burn) tijdens een staatsiebezoek
aan Rome, er tussenuit glipt, het
stijve protocol ontvlucht en met 'n
vlotte journalist (Gregory Peck) 't
avontuur van haar leven begint, le
vend, gedurende een dag, als een
zorgeloos meisje, dat kan genieten
waarvan ze maar wil, en dat aller
lei sensaties kan ondergaan, waar
toe ze anders nooit de kans zou
hebben gehad.
Meer hoeven we over deze film
niet te zeggen; de roep is haar al
vooruitgesneld en met ongeduld is
haar komst verwacht.
Toegang alle leeftijden.
Pony Express.
Een geheel ander soort film is
Pony Express, die Maandag en
Woensdag wordt vertoond. Een
echte Wild Westfilm, die ons ken
nis laat maken met Buffalo Bill-
Cody en Wild Bill Hickok, twee
legendarisch befaamde mannen,
onverschrokken, meesters op alle
wapens, die de opdracht krijgen
een postverbinding tot stand te
brengen door een woest' gebied,
waar nog wilde Indianenstammen
rondzwerven. De gerechten met
deze Indianen en degenen die hen
ophitsen, en de avonturen ook op
het gebied van de liefde van de
grootste aller wild west-helden
krijgen in deze film gestalte.
Toegang 14 jaar.
BI O VAC ANTIEOORD.
Ieder, die de bioscoop bezoekt,
zal steeds getroffen worden door
de aardige filmpjes van het Bio-
Vacantieoord, welke Stichting 2
maal per jaar in de Nederlandse
bioscooptheaters ten behoeve van
het zwakke Nederlandse kind col
lecteert. Ook het bioscoopbezoe
kend publiek in onze gemeente is
steeds gaarne bereid voor 't goede
doel een steentje bij te dragen. De
Stichting Bio-Vacantieoord, waar
van de bestuursleden geheel be
langeloos hun functies waarnemen,
zendt zwakke kinderen uit geheel
Nederland in de leeftijd van 614
jaar op aanbeveling van de school
artsen naar het Bio-Vacantieoord
„Russenduin" te Bergen aan Zee.
Het enige doel, hetwelk door het
bestuur der Stichting wordt nage
streefd is, dat deze kinderen nieu
we krachten en nieuwe levens
vreugde zullen opdoen.
De weldadige warmte van Ther-
mogène stilt de pijn in keel en
borst en verjaagt de aanval.
Ook uit onze gemeente worden
regelmatig kinderen in het Bio-Va
cantieoord verpleegd en op Don
derdag 18 November a.s. vertrek
ken wederom 5 kinderen voor een
verblijf van zes weken naar 't ide
ale vacantieoord. Deze kinderen
zullen dus zowel het St. Nicolaas-
al$ het Kerstfeest in het Bio-Va
cantieoord vieren en wij hebben
reeds vernomen, dat deze feesten
ook daar niet ongemerkt voorbij
zullen gaan.
Wij twijfelen er niet aan of ook
deze kinderen zullen t.z.t. gesterkt
en vol nieuwe energie terugkeren.
Dinsdag zal er feest zijn in Baardwijk, een zeer bescheiden
feest weliswaar, maar toch een feest, en wel bij gelegenheid
van de gouden bruiloft van Antonius de Hart en Regina de
Hart-van Koolwijk, zoals ze in de registers van de burgerlijke
stand .staan genoemd. In die registers staat ook, dat ze op 23
November 1904 in het huwelijk zijn getreden. Maar deze offi
ciële feiten zullen voor velen nog niet voldoende zijn om te
weten wie we bedoelen, want het gouden paar woont pas twee
jaar in Baardwijk, waar ze een liefderijk onderkomen hebben
gevonden bij hun neef en nicht, de heer en mevrouw J. Ver-
meer-Kerkhofs.
Maar zeer zeker zijn er muzikanten, die Toon de Hart uit
Herpt, Ome Toon noemden ze hem daar, goed kennen, want hij
ging „met muziek door het leven".
We zeiden al dat het een heel
bescheiden feest zal worden. Och,
de gouden bruidegom en bruid zijn
in Baardwijk niet zo erg bekend,
hjj is al 88 en zij 82 en dan hebt ge
niet zo heel veel gelegenheid meer
U onder de mensen te mengen. Op
doktersadvies moet de feestvie
ring ook heel kalm verlopen en
mén heeft het bijvoorbeeld ook be
ter geacht hun een moeizame tocht
naar de kerk te besparen.
Maar een gouden bruiloft blijft
een gouden bruiloft en het zal toch
feest zijn voor de familie, en de
buurt zal zich niet onbetuigd laten
en zeker ook niet de fanfare „De
Eendracht" uit Herpt en Berne.
En ook wij kunnen niet stilzwij
gend aan dit bijzondere feit' voor-
bengaan, juist omdat het zo'n bij
zonder feit blijft, een gouden echt
verbintenis, maar ook, omdat Toon
de Hart t warempel wel verdiend
heeft dat er eens iets over hem
geschreven wordt.
-Herpt heeft hem altijd gekend
ais de bekwame Meester Timmer-
mhn, als de vakkundige wagenma
ker en als de man die beter dan
wie ook de eggen kon fabriceren.
Maar Herpt kent hem vooral als de
muzikant met hart en ziel, als de
grote man van de harmonie „De
Eendracht".
Vijfenzestig jaren is hij lid van
deze harmonie geweest; 50 jaren
was hij onafgebroken secretaris
van het korps, en toen dit bijzon
dere feit werd gevierd, kreeg hij
van Hare Majesteit de Koningin de
zilveren eremedaille, verbonden
aan de Orde van Oranje-Nassau.
Het is zijn grote trots.
Hij was de muzikant die 't niet
lajen kon te musiceren, die iedere
gelegenheid aangreep om de gave
tonen aan zijn geliefd instrument,
de clarinet, te ontlokken. Hij speel
de bij de harmonie als jongeman,
maar hij vormde met enkele kame
raden ook een klein ensemble dat
od de kermissen de vrolijke dans-
nuiziek verzorgde. Nog kan hjj op
plechtige toon letterlijk de woor-
dén herhalen, waarmee de predi
kant in de Mis hun Optreden aan
dé kaak stelde
Vijfenzeventig jaar was hij, toen
hij nog naar het solistenconcours
in Vlijmen ging, en toen de harmo
nie St. Jan enige jaren geleden een
festival gaf, zat Toon de Hart bij
„De Eendracht" nog op de voorste
rij en blies hij nog de solo-clarinet.
Al die jaren heeft Herpt hem ge
kend als de echte verenigingsman,
als de altijd vrolijke, maar zeer be
scheiden muzikant, als de man die
niet de minste moeite er mee had
wanneer hij het woord moest voe
ren, die er op los rijmde dat het
een lieve lust was, als het reken
wonder, die het g'erust tegen de
„mister" op durfde nemen.
Toon de Hart kan daar nog met
veel plezier over vertellen en als
hij eenmaal aan het vertellen is,
dan rollen de rijmen als vanzelf
weer uit zijn mond.
Hjj moet wel zeer gezien zijn ge
weest bij zijn dorpsgenoten en ook
vooral bij zijn muzikanten, want
Toon is éen schone mens, niet al
len uiterlijk, maar ook innerlijk;
ik kan wel een paar mensen noe
men die even goed zijn, zegt zijn
neef, maar geen betere. Hij is ie
mand die het leven neemt zoals 't
is; toen de oorlog heel zijn huis in
puin gooide, heeft men hem daar
nooit over horen klagen en haalde
hij eerst onder een regen van gra
naten zijn kanarievogeltje, waar
van hij 22 jaar lang plezier had, en
enkele dagen later dacht hij ook
nog' wel eens aan andere dingen,
die ook gered dienden te worden.
Die hem kennen, weten hoezeer
hfj gehecht was aan zijn dorp
Herpt; het heeft hem twee jaren
geleden heel veel moeite gekost
zijn dierbaar dorp te verlaten; een
maal er weg, heeft men nooit meer
iets van hem gehoord hierover.
Neen, het is, geen wonder dat hij
populair was in Herpt en omge
ving en zijn vrouw, de gouden
bruid van Dinsdag, is ook de vrien
delijkheid zelÜ, even goed op de
hoogte van aljes wat er gebeurt is
en nog gebeurt als haar man.
Het is een schoon gouden paar,
dat Dinsdag in de bloemetjes gezet
zal worden; hun gezondheid is wel
niet al te goed meer, maar wat wilt
ge als ge al naar de negentig loopt.
Daarom zal men er ook geen al te
groot feest van maken; het zal
voornamelijk beperkt blijven tot de
familie.
Maar toch zal ook de buurt zich
niet onbetuigd laten en een klein
comité uit die buurt heeft het op
zich genomen het gouden paar een
sympathiek cadeau aan te bieden
als een blijvende herinnering aan
deze mooie dag.
En ook de harmonie „De Een
dracht" uit Herpt en Berne laat
dit feest van het trouwste en meest
verdienstelijke lid dat ze ooit heb
ben gehad, niet zo maar voorbij
gaan. Ze zullen Dinsdagavond naar
Baardwijk komen om hun oud-se
cretaris een klinkende serenade te
bereiden.
En natuurlijk zal ook de harmo
nie St. Jan van de partij zijn en
haar-broeder-in-de-kunst en zijn
vrouw huldigen zoals het behoort
en zoals hij het zelf het liefst zal
hebben.
En ook op de receptie, die van
half 12 tot half 1 wordt gehouden,
zullen ongetwijfeld velen nog
hun gelukwensen komen aanbie
den, zodat het voor de beide fees
telingen ongemerkt nog een heel
feest gaat worden, en niemand zal
hpn dat misgunnen.
Wij wensen het gouden paar
graag een zeer gelukkige en tevre
den levensavond toe, zoals hun
hele leven steeds is geweest, en dat
zij dan een eeuwig'htud lang mogen
genieten van de hemelse muziek.
„DE OUDE WARANDE" TE
TILBURG WORDT VERBOUWD
Sinds de tijd dat het gemeente
bestuur van Tilburg het landgoed
„De oude Warande" als recreatie
gebied heeft opengesteld voor het
publiek, wordt daarvan een zeer
druk gebruik gemaakt. In verband
daarmee is de behoefte aan een
theehuis-restaurant voor de bezoe
kers aan het licht getreden. Reeds
eerder is er sprake van geweest de
villa, die in het centrum van dit
landgoed gelegen is, tot dat doel te
bestemmen. B. en W. van Tilburg'
hebben thans, na zich te hebben
laten voorlichten door een deskun
dige, aanbevolen door de Bedrijfs-
horeca, aan de gemeenteraad voor
gesteld genoemde villa en 't daar
bij behorende koetshuis te doen
verbouwen, zodat zij geschikt zul
len worden zowel voor consump-
tiegebruik als in beperkte mate
ook voor het gebruik van maaltij
den en het houden van recepties
en ontvangsten voor gezelschap
pen. Met een en ander zal een be
drag gemoeid zijn van 136.500.
De aantrekkelijkheid van het zeer
fraaie en in bepaalde opzichten
zelfs unieke landgoed en recreatie
oord, zal naar men verwacht door
deze voorzieningen nog verhoogd
worden.
SOCIËTEIT PHILHARMONIE
TE TILBURG KOOPT DE
BREMHORST.
Enkele maanden geleden heeft
de gemeente Tilburg, ten behoeve
van de op te richten schouwburg,
gebouwen en terreinen der socië
teit „Philharmonie", gelegen aan
de Kloosterstraat, aangekocht
Het lag aanvankelijk in de be
doeling van het sociëteitsbestuur
zjjn zetel te verplaatsen naar het
landgoed „De oude Warande" een
gemeentelijk recreatieoord aan de
Bredaseweg en er mede enkele ten
nisbanen aan te leggen. De toe
stemming daartoe was bereids ver
kregen.
Thans vernemen wij dat de So
ciëteit dit plan heeft opgegeven en
door aankoop eigenares is gewor
den van het bekende restaurant
„De Bremhorst'' aan de Goirlese-
weg. Met de restauratie en de aan
leg van tennis-accomodatie zal zo
spoedig mogelijk begonnen wor
den.
dering in als een bom. Toen er
over gestemd moest worden, bleek
dat er vijf landen voor en negen
tegen waren en vijf landen stem
den blanco. Daar ziet U het beeld
van de huidige wereld getekend.
Men heeft God niet nodig bij maat
schappelijke vraagstukken. Waar
leidt die weg heen? En wat is ons
doel? Wel samenwerking, maar in
vrijheid. Anders is die samenwer
king overbodig. Vrijheid en over
leg voor de chr. vakbeweging. Dat
is ons doel. De mens is geschapen
naar Gods beeld, daarom zal die
mens een afspiegeling moeten zijn
van zijn Maker. Wat een onrecht is
er in deze wereld al niet geschied.
De vakorganisatie moet strijden
voor rechtvaardige beloning. De
lonen moeten in, overeenstemming
zijn met de economische wereld.
Spr. wees ook op de stakingen, die
veel schade berokenen en aan de
economische toestand. Neem En
geland b.v. en zoveel andere lan
den, waar telkens het werk wordt
neergelegd. Wie de ontwikkeling
in ons land gadeslaat, zal merken
dat ons land omgevormd wordt tot
'n industrieland. Als landbouwen
de natie kunnen we ons niet meer
handhaven. De industrie eist ook
vakbekwaamheid van de arbeider.
Spr. verheugt er zich over dat vele
jonge mensen, ook in Waalwijk,
zich bekwamen op de Nijverheids
scholen, om straks hun plaats in de
industrie in te nemen.
Tenslotte wijst spreker op de
verhouding tot de naaste. „God
liefhebben boven alles, maar de
naaste als onszelve". Elke arbeider
moet zijn medearbeider beschou
wen als zijn naaste, zijn kameraad.
En daar ontbreekt 't nogal eens
aan. Waarom zeggen wij dat vana
vond op een propaganda-avond?
Omdat dat nodig is, vooral in deze
tijd. Men wil de ondernemingen
brengen aan de Staat. Zijn dan de
sociale vraagstukken opgelost. Ons
ideaal en ons'doel moet zijn om de
ondernemingen weer terug te bren-
ben tot samenleving. Niemand mag
achterblijven bij die opdracht.
Meewerken en meebidden. De enig
juiste weg die de Chr. Vakbewe
ging gaat.' Omdat ze gaat de weg,
die Gods Woord ons wijst.
Nu krijgt Ds. M. Verweij gelegen
heid om een slotwoord te spreken.
Spr. begint met te zeggen, dat er
gesproken is over „weg en doel".
Over sociale arbeid. Getoond is de
geestelijke achtergrond. Nu wil
Z.Eerw. besluiten met het geeste
lijk element te onderstrepen en
wel met een tekstwoord uit Math.
6 33: „Maar zoek eerst het Ko
ninkrijk Gods en Zijn gerechtig
heid en al deze dingen zullen U
toegeworpen worden. Spr. wijst op
een gevaar dat vooral in deze tijd
op de voorgrond treedt. De hoog
moed. Dat komt uit in het leven bo
ven de stand. Los: worden van de
naaste. Zie het Woord van Jezus.
De heidenen vragenwat zullen we
eten en waarmee zullen we ons
kleden. De Christen moet eerst het
Koninkrijk Gods zoeken, met inge
spannen krachten, waarvan God de
Koning is. Van voor de grondleg
ging der wereld. Dat Koninkrijk
kunnen we alleen vinden door we
dergeboorte. Dat Koninkrijk wordt
niet uitgebreid met geweld, dat
Koninkrijk moeten we zoeken,
„eerst zoeken", want de ziel is het
voornaamste. Heil ons als: we ge
leerd hebben het Koninkrijk Gods
eerst te zoeken.
Na dit slotwoord worden alle
sprekers dank gebracht voor het
geen zij in 't midden van' de ver
gadering hebben neergelegd en de
voorzitter spreekt de wens uit dat
we hetueen we gehoord hebben,
ook zullen uitdragen als we deze
plaats verlaten.
De vergadering wordt beëindigd
met dankgebed door Ds. Verweij.
Ontsmet uw huid met
SlU'ainV'üflIfl <ïe helder vloeibare
Pillet D.D.D. De jeuk be-
daart, de ziektekie-
men worden gedood
en de huid geneest.
GENEESMIDDEL 1EGEN OM B|
HUIDAANDOENINGEN HgP. li.lf.
VLOEISTOF - BALSEM ZEEP
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden".
door Tom Lodewijk.
29).
Als. 't moetik bleef er net
zo lief nog een half uurtje in. Kan
dat?
Tjadat kan. Carla ver
maakte zich met dit gesprek, de
deur en de nieuwsgierige Madame
als een ijzeren gordijn tussen hen
beiden in. Nou ja, kom er maar
even in. Ik zal de lakens wel tot
m'n neus optrekken, laat monsieur
maar even binnenkomen, madame.
Madame probeerde geschanda
liseerd te kijken, wat haar niet al
te best lukte, en haar gezicht toon
de aan dat ze in ieder geval te we
ten zou komen wat er precies aan
de hand was.
- Je moet me maar excuseren
Carla stak Frans haar hand toe
dat ik je zo onceremonieel ont
vang, maar nou ja, we kennen el
kaar langer dan vandaagze
bloosde, .de herinnering aan die
kennismaking was wel een beetje
verwarrend. Ook Frans was dui
delijk niet op zijn gemak. De rus
tige verzekerdheid waarmee hij
gisteren was opgetreden, was van
hem afgegleden.
Luister eens, Carla, als je
zorgt over anderhalf uur klaar te
zijn en ontbeten te hebben, kunnen
we op ons gemak de trein naar
Holland halen. Dan zijn we om
half zeven in Haarlem, lijkt je dat?
Of wou je hier nog wat rond spa
zieren?
O nee weerde Carla af
nee, ik zal er wel uitkomen, Frans.
Ben je weer helemaal oké?
Ja, gelukkig wel, die nare
hoofdpijn is over. Madame hier is
bijzonder hartelijk voor me ge
weest. Enne -nu trok een don
kere blos over haar gezicht
Frans, ik moet jé nog wel bedan
ken dat jedat je me niet in de
steek hebt gelatenik had me
geen raad geweten
Het was mijn plicht als reis
leider zei Frans afgemeten.
O.juist haar stem kreeg
een andere klank, haar ogen ver
loren hun glans. O ja, natuur
lijk. Nou dan, in ieder geval toch
bedankt, Frans, ik kom er direct
uit. Wil jij vast m'n ontbijt bestel
len?
Daar valt niet zoveel aan te
bestellen zei hij moeilijk glim
lachend 't is 't gewone, je weet
welmaar ik zal in iéder geval
zorgen dat er croissants bij zijn,
daar hou jij toch zo van? Weg
was hij. Hoe wist hij dat, dacht ze.
Voor zover ze wist had ze hem
nooit ingewijd in haar ontbijtvoor-
keuren.
In gedachten waste ze zich,
kleedde zich met zorg in haar ge
liefde donkerblauwe tailleur. Ze
keek in de spiegel. Ja, ze was weer
geheel de oude. Al het voorbije
leek een boze droom. Toch was de
opgewektheid van zo even verdwe
nen.
Ze stapte de ontbijtzaal in. Hier
als in Parijseen beetje rom
melig, ouderwetse meubels, een
bordje met mes: en vork, een lik
jam, een lik boter, een grote witte
kom en een potje koffie, 'n schaal
tje met croissants en een stuk van
1 dat befaamde, hard gebakken stok
brood. Frans was nergens te zien.
Eenzaam at ze haar ontbijt, groette
"verstrooid het kamermeisje, dat
'nieuwsgierig oog'de naar de knap
pe Hollandse dame. Ze liet haar
bagage zolang in de hal staan, ze
wilde even de omtrek gaan verken
nen en wou net order geven om
Frans te zeggen als: hij kwam, dat
ze met een kwartiertje terug was,
toen de lange gedaante van de reis-
leider opdoemde in de halfdustere
hijd.
Zo. ben je daar al? Ontbeten?
Ja, ik wou net even 'n straatje
rondlopen.
Als je 't goed vindt, loop ik
zover met je mee, dan kan ik je
een en ander vertellen.
Ik vindt het goed. Wou hij
een hark zijn, zij kon het ook zijn.
Al haar vriendelijke gevoelens voor
hem verdwenen weer, het speet
haar dat ze verplichting aan hem
had....
Luister Carla zei Frans -
ik heb gisteravond met Stollenga
gepraat en hij laat je vragen (ja,
hij is al naar Parijs terug), of je
gewoon volgens afspraak de doos
op de post wilt doen
- De doos?
- Ja, die zit weer in je koffer,
keurig ingepakt, niets aan te zien.
Alleen de diamanten zitten er niet
in, maar een stelletje glazen kra
len. Dus of ge die gewoon poste
restante Amsterdam wilt verzen
den, geadresseerd aan mevrouw
Perland.
Ik moet haar nog geld sturen
ook bedacht Carla.
Zoveel te beter, twee redenen
voor haar om zich te melden. Dus
je stuurt de doos en de postwissel
aan mevrouw Perland. Dan zoeken
ze daar in Amsterdam uit wie en
wat ze is. Verder heb je er geen
last mee, ik heb nog even met Stol
lenga gepraat en hij kuchte
hem er van overtuigd dat jij in
geen geval iets te doen kon hebben
met dit smerge zaakje.
Dank je zei ze koeltjes.
Hij keek op zijn polshorloge.
We moeten terug, de bagage
halen. Ik heb een taxi besteld voor
het station. Dan zijn we mooi op
tijd.
Ze gingen terug naar het hotel.
Ze stapten in de taxi. Carla gaf 'n
extra grote fooi, bedankte Madame
hartelijk voor alle goede zorgen.
-—C'est rien, c'est rienbe
toogde de goede vrouw au re-
voir, Mademoiselle. Als ik ooit
nog eens in St. Quentin terug kom,
dacht ze, logeer is weer in l'Euro-
pe
Op het kale platform van het
grote station wachtten ze op de
trein. Een luidsprekersstem kon
digde de expresse naar Holland
aan. Weldra zagen ze de rookpluim
van de locomotief en schoven de
groene wagens langs hen heen.
Frans hielp haar met haar ba
gage. De trein was niet vol, ze von
den makkelijk een lege coupé. Car
la stapte aarzelend naar binnen, ze
had liever gezelschap gehad. Met
Frans samen reizen, wanneer hij
zo harkerig deednee, zo pret
tig was het vooruitzicht ook weer
niet.
Het leek of Frans haar gedach
ten geraden had. j
Zit je liever alleenof in
een ander compartiment? vroeg
hij vlak. Maar er was iets in zijn
ogen, dat haar weerhield de vraag
bevestigend te beantwoorden.
- Nee zei ze beslist. Ik zit
hier goed. Of wou jij liever
Als jij er geen bezwaar teg'en
hebtze voelde hoe de trein
aanzette.
Frans barstte ze uit als
je zo officiéél blijft, ga ik liever in
de goederenwagen zitten. Doe as
jeblieft gewoon en spaar me je ijzi
ge hoffelijkheid. Als je dan niet
normaal tegen me kunt zijn
wat heb ik) je gedaan, dat je zo.
ze eindigde de zin niet.
Neem me niet kwalijk sta
melde Frans. Al zijn zelfverzekerd
heid was nu van hem afgegleden.
Ik dacht dat je me niet meer
zien wou. Het was ongelukkig dat
het zo trof... ik kon je niet in de
steek laten, zeg nou zelf.en daar
door zit je met mijn gezelschap op
gescheept. Ik wil maar zeggen
ik wil me niet opdringen.... hij
raakte in de war.
(Slot volgt).