miWYK
popent O OPT 90 ct
BOEKEN VOOR DE JEUGD.
DE KOPERKONING
BIOSCOOP-PROGRAMMA
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 3 DECEMBER 1954
waarschuwen tegen
MIDDENSTANDS-
BORGSTELLINGSFONDS
voor de Langstraat en 't Land van
Heusden en Altena,
Afscheid van de vooratter.
Het dagelijks bestuur van bovenge
noemde stichting heeft met een gezellig,
welverzorgd souper in „de Twee Kolom
men" LI. Dinsdagavond afscheid geno
men van zijn scheidende voorzitter de
heer Jan Tielen, die, na deze functie
vanaf de oprichting ruim 17 jaren te
hebben bekleed, niet meer voor een her
benoeming in aanmerking wenste te ko
men.
De vice-voorzitter van 't bestuur, bur
gemeester A. Snels van Drunen, heeft in
zeer hartelijke bewoordingen dank ge
bracht voor 't geen de heer Tielen in al
die jaren voor het fonds heeft gedaan,
hij wees op de uitbreiding van de werk
zaamheden en bemoeienissen, die zo veel
zijdig zijn gegroeid en op de prettige wij
ze waarop de scheidende voorzitter de
dikwijls moeizame vergaderingen in
moeilijke questies heeft weten te leiden,
maar vooral ook de prettige sfeer en sa
menwerking die hij steeds wist te schep
pen.
Hij was de tolk van 't gehele bestuur
voor alles wat hij met zoveel ambitie en
kennis van zaken heeft gedaan en bood
hem als souvenir een zilveren sigaretten
doos met inscriptie aan.
De heer Tielen toonde zich zeer ge
vleid door de prettige ontvangst, de har
telijke woorden van de vice-voorzitter
en 't schitterend souvenir. Temeer waar
hij meende dat hij in de 17 jaar dat hij
't voorrecht had voorzitter te zijn, niets
meer had gedaan dan te trachten zijn
plicht te vervullen. Daarenboven was 't
een gemakkelijke taak door de steun en
de deskundige adviezen der bestuursle
den en de pretige sfeer die er steeds
heerste, ook bij de behandeling der moei
lijke kwesties en beslissingen die aan de
orde kwamen; daarom had hij dit werk
ook al die jaren met zoveel ambitie en
genoegen vervuld. Hij sprak de hoop uit
dat het fonds nog heel veel zal bereiken
voor degenen die een beroep op 't fonds
doen en daardoor voor de middenstand,
speciaal de kleine middenstand. Hij twij
felt daaraan niet, gezien het goede in
zicht, het sociaal gevoel en de grote ken
nis van zaken der bestuursleden. 1
Nogmaals bracht hij dank voor de
grote vriendschap, steeds ondervonden
en Speciaal aan de commissaris de heer
Jart van Nuenen, voor diens steun en
medewerking ondervonden en die hij had
leren kennen en waarderen als een pri
ma commissaris-secretaris.
Het kostbare geschenk zou spr. dage
lijks herinneren aan de vele pretige ja
ren in de stichting onder en met de be
stuursleden doorgebracht.
Het is voor de oud-voorzitter een
waardig en onvergeetlijk afscheid gewor
den.
FILMAVOND VOOR DE
KUNSTKRING.
Er was niet zo heel veel belangstelling
voor de filmavond die de Kunstkring
Dinsdagavond in Musis Sacrum haar
leden aanbood; de Sinterklaastijd zal hier
wel schuld aan hebben, anders begrijpen
wij 't ook niet goed.
't Was in elk geval weer de moeite
v/aard, wat we te zien kregen.
Allereerst de bekende documentaire
van Herman v. d. Horst: „Der Zee ont
rukt", een groots epos in een prachtig
beeldenrythme over de gigantische Zui
derzeewerken; een film die door zijn zeer
goede opeenvolging van zeer sprekende
beelden ieder commentaar practisch over
bodig maakt en daarom hoefde voor het
gesproken woord slechts een zeer be
perkte plaats te worden ingeruimd.
De aanwezigen zullen het feit, dat
deze film „De Ballade van de IHoge
Hoed" verving, helemaal niet erg gevon
den hebben.
Niet krabben. De helder
vloeibare D.D.D. kal-
1? I Tm meert de jeuk in enkele
li f.I j Sa seconden, doodt de ziek-
"•J*"'» tekiemen en geneest tot
diep in de huidporiën.
«ENEESMIÜ'DEl (EGEN
HUIDAANDOENINGEN
VLOEISTOF BALSEM
ZEEP
Wanneer ge naar een film van de Si-
ca gaat zien, dan weet ge van te voren
een film te zullen aanschouwen, die uit
munt door een zeer poëtisch en rytmisch
beeld, een beeld dat de aandacht vestigt
op heel kleine, maar heel menselijke de
tails, dat een subtiel leven registreert,
treert.
Het is in zulke films geen kwestie van
stars en glamour, hij laat gewone men
sen zien in hun alledaagse doen en la
ten; hij beeldt geen grootse conflicten
uit, geen geweldige tragedies, maar
slechts het kleine leed van de kleine
men, en wie, die de film Umberto D zag,
zegt dat dit niet zeer tragisch kan zijn?
Zeker als die kleine man blijkt te leven
in een wereld, een maatschappij, die hard
en koud, en meedogenloos is, die geen
oog en geen oor heeft voor zijn noden,
voor zijn leed, dat in deze film gemaakt
wordt tot het leed van alle kleine, ver
laten mensen in de grote, harde wereld.
Het is allerminst een opwekkende film,
die we Dinsdagavond te zien kregen; op
geen enkele manier laat de Sica een
straaltje hoop, een genster licht schijnen
in deze uitzichtloosheid, niets heeft Um
berto, dat hem 't leven levenswaard zou
moeten maken, of het moest zijn Zijn
kieine hond, maar is het niet uitgespro
ken tragisch, wanneer we een mens zich
zo zien hechten aan een klein dier, om
dat het 't allerenigste is, wat ie heeft?
Er is nog het dienstertje, dat iets voor
hem voelt, maar ook zij is niet bij mach
te zijn leven wat licht en wat kleur te
geven, en haar deerniswaardige toestand
geeft zijn leed nog meer relief.
Wat gebeurt er met zulke kleine men
sen in de grote wereld? De Sica heeft
geen antwoord gegeven op deze vraag;
maar zijn zwijgen was zeer welsprekend;
zij zullen hun tragisch lot met zich moe
ten dragen op hun droeve tocht door het
leven, zelfs de wetenschap van een be
ter leven na dit leven mogen zij van deze
filmkunstenaar niet bezitten, althans er
was in deze film geen sprake van, en
dat maakte haar juist zo somber, zo uit
zichtsloos, zo weinig bevredigend, on
danks de weergaloos knappe manier
waarop de grote tragedie van deze kleine
mens werd uitgebeeld.
VOLKSWAGEN-KLEURENFILM.
/vutomobielbedrijf van Mossel, de nieu
we volkswagen-dealer voor Waalwijk en
omgeving, organiseerde voor zijn cliën
ten en genodigden een filmavond, waar
bij de inmiddels beroemd geworden
Volkswagenkleurenfilm werd vertoond.
De muziek van het Berliner Philharmo-
nisch orkest, die deze film begeleidde,
bracht menige bezoeker in verrukking.
Deze film die op een zeer hoog peil
stond, toonde behalve de productie van
Volkswagens ook de sociale voorzienin
gen van de arbeiders. In prachtige kleu
ren zag men hoe de carrosserie in een
snel tempo in elkaar werd gezet ge
vaarlijk uitziende marsmannen met grote
maskers op spoten de wagens in de di
verse kleuren. Enkele details gaven weet
hoe b.v. een achteras tot stand kwam.
Aardig, was de passage toen een nieu
we V.W. recht uit de fabriek de bergen
introk en hier zijn technische kwaliteiten
toonde, waarbij de grote voordelen van
zijn wondere luohtkoeling tot uiting
kwam.
Sociaal gezien, zag men wat de V.W,
fabriek voor zijn arbeiders doet. Prach
tige huizen, die in snel tempo steeds weer
worden gebouwd. Een prachtig en mo
dern zwembad, grote sportvelden dit
alles is in Wolfsburg in zeer korte tijd
tot stand gekomen.
Ieder huis in de Volkswagen-stad
Wolfsburg (60.000 inw.) wordt centraal
verwarmd en vanuit de fabriek centraal
geregeld, zo ook gas, water en electri-
citeit.
Het was een boeiend geheel en vol af
wisseling en gaf een juiste indruk van
de enorme fabrieken. Thans neemt deze
bloeiende fabriek de 4e plaats in van de
wereld en heeft heden een productie van
meer dan 1000 Volkswagens per dag.
In Waalwijk trok deze film, die ver
toond werd in Musis Sacrum, een enor
me belangstelling en oogstte voor auto
mobielbedrijf van Mossel, de organisator
van deze avond, een waar succes.
MUSIS SACRUM.
TARZAN EN DE DUIVELIN.
Aan de uitgebreide rekes Tarzan-films
is er weer een toegevoegd: Tarzan en de
Duivelin. In deze film, die van Vrijdag
tot en met Zondag wordt getoond en die
toegankelijk is voor personen boven 14
jaar, moet Tarzan de strijd aanbinden
tegen een bende gewetenloze ivoor-die-
ven, die aangevoerd worden door een
j beeld-schone maar gevaarlijke vrouw,
1 Ze willen dat Tarzan hen helpt, omdat
hij zo'n overwicht heeft op de dieren
van het oerwoud, speciaal op de olifan
ten. Tarzan weigert, maar dan ontvoeren
de rovers Tarzan, ze steken zijn huis in
brand, kidnappen zijn vrouw Jane; hij
ontsnapt, maar als hij denkt dat zijn
vrouw in de vlammen is omgekomen laat
hii zich willoos gevangen nemen.
Ondertussen is er tweespalt gekomen
in de bende, en de leidster neemt Jane
mee om haar de weg te wijzen naar de
plaats waar de andere rovers met Tar
zan als gevangene vertoeven. Als Tar
zan ziet dat zijn vrouw nog leeft, ont
waakt zijn geweldige kracht en dan
- stuurt hij het alles verwoestende geweld
van een grote kudde olifanten op de
bende af. 1
Als u geregeld laxeermiddelen slikt, ls er
nu een manier om er van at te komen. 83 van
de 100 personen lukte het; u kunt het ook.
En wel zo:
Drink In de loop van elke dag enkele
glazen water en bepaal een vast uur voor uw
stoelgang. Neem de le week elke avond twee
Carter's Leverpilletjes. 2e Week - elke avond
één. 3e Week - om de andere avond één. Daar
na niets meer. want Carter's Leverpilletjes
i stellen uw ingewanden in staat weer op eigen
kracht te werken, zonder laxeermiddelen.
Wanneer zorgen, vermoeidheid of te veel
eten het tempo van uw ingewanden tijdelijk
vertragen, neem dan tijdelijk Carter's Lever
pilletjes om u weer op gang te helpen. Zo raakt
u uw verstopping kwijt en vervalt u niet in
ae laxeermiddelen-gewoonte. Haal direct
Carter s Leverpilletjes, f 1.20 per flacon. 55
DE GOUDSCHAT VAN
HET MONSTEREILAND.
Wanneer een onderzoeker op weg wil
naar een berucht eiland, waar een grote
goudschat moet üggen, en hierbij geassis
teerd zal worden door een charmante bo-
demdeskundige, weten enkele gangsters
hen te overmeesteren en het vaarplan te
bemachtigen en gaan dan zelf met de bo-
demkundige als willoze prooi op zoek
naar het goud.
De onderzoeker gaat hen na in
een vliegtuig, maar weet het eiland niet
eerder te bereiken, dan de boeven, die
ondeMussen al met hun opsporingen op
het gevaarlijke eiland begonnen zijn. De
onderzoeker en zijn assistent weten het
meisje te bevrijden, maar dan ontstaat
er een wilde achtervolging en een grote
strijd om de verloren schat, een strijd
waarin drijfzand en vulkanische uitbar
stingen een grote rol spelen. De gang
sters weten niet aan deze dreigingen te
ontkomen, de anderen echter zijn juist
bijtijds weg om het eiland weer in de
golven te zien verdwijnen.
Deze film, toegankelijk voor personen
boven veertien jaar, wordt Maandag en
Woensdag vertoond.
eigen val en wordt bij vergissing door
de Duitse wachtposten neergeschoten.
De film geeft een goed beeld van de
sfeer in een krijgsgevangenkamp en
toont aan hoe het grimmige Herrenvolk
het moet afleggen tegen de moed en de
list van de strijders voor de goede zaak.
WIJ ZIJN NIET BANG.
De film: Wij zijn niet bang (Maandag
en Woensdag), laat ons kennis maken
met een zanger van een nachtclub en zijn
prachtige vriend, die twaalf ambachten
had en er met dertien een minder goede
afloop boekte. Dit edele tweetal komt in
contact met een meisje, dat naar Cuba
moet, om een kasteel, dat zij heeft ge-
erfd in bezit te nemen. Er doen echter
allerlei geruchten de ronde over dit
kasteel, er zou een grote schat liggen,
het zou e,r spoken, enz. Onze twee vrien
den gaan poolshoogte nemen, ook al om
dat gebleken is, dat er gangsters zijn, die
hec op het meisje gemunt hebben. Inder
daad gebeuren er vreemde dingen, maar
de drie slaan er zich moedig doorheen.
Er ligt inderdaad een grote schat, waar
op een gewetenloos individu het gemunt
heeft, maar juist wanneer hij meent de
drie in zijn macht te hebben, wisselen de
kansen en wordt het fortuin het bezit
van de rechtmatige eigenares en van de
zanger, of het moet zijn dat ze op, hu
welijkse voorwaarden trouwen.
Beide films toegang 14 jaar.
Een boek is een waardevol geschenk. Hieraan zal niemand twijfelen, die
zich de schone kunst van het lezen heeft eigen gemaakt. Inderdaad, lezen
is een kunst, maar een kunst, waarvan ieder zich de bijzonderheden kan
aanleren, ien ook een kunst die iedereen de hoogste voldoening schenkt
Het is alleen maar jammer, dat heel veel mensen huiverig en wantrou
wend staan tegenover deze kunst, omdat zij ze nooit, ook maar in eerste
aanleg, hebben beoefend, en omdat ze nooit, onder haar bekoring zijn ge
weest. Wie eenmaal is beginnen .te lezen, zal steeds meer geboeid worden
door de lectuur, en hij zal zijn leven rijker en gelukkiger weten, dan dat
van iemand die een vreemde is in de fascinerende wereld van het boek.
Geef boeken met Sinterklaas, niet om de uitgevers, de boekhandelaren, en
wellicht ook een beetje de schrijvers tot steun te zijn, maar om U zelf
heel veel genoegen te verschaffen. Wfeja*.
Het is daarom met genoegen dat we de laatste weken aandacht hebben
geschonken aan een aantal nieuw verschenen boeken, ook al om Uw keus
met Sinterklaas gemakkelijker te maken.
Thans haasten we ons, op het laatste moment Uw aandacht te vragen
voor het kinderboek, van welk genre we er enkele zullen bespreken. Maar
er zijn er tallozen meer; laat Sinterklaas op zijn feest voor Uw kind een
boek rijden; niet alleen krijgt het een geschenk, dat op zich reeds waar
devol is en blijvend, maar vooral bereikt ge er wellicht mee, dat ge Uw
kind aa nhet lezen zet, dat ge zo de voorwaarden schept om zijn leven
rijker en inhoudsvoller te maken, j - j
LUXOR-THEATER.
STALAG 17.
In dit theater wordt van Vrijdag t/m
Zondag een film vertoond, die zich af
speelt in een 'krijgsgevangenkamp in
Duitsland; in een van de barakken
heerst een grote maai' heimelijke activi
teit, de gevangenen bereiden een grote
ontsnappingspoging voor via een tun
nel. Dit plan wordt echter verra
den en enkele kameraden vinden de dood.
Bij de mannen vat de mening post, dat
er een verrader onder hen schuilt,lén hun
verdenking valt op een weinig sympa
thiek iemand, die bij de 'Duitsers nogal
een potje blijkt te kunnen breken.
Nog meer feiten doen zich voor, waar
uit blijkt, dat er inderdaad een verrader
onder hen is, en de mannen geven de
vermeende spion een geduchte aframme
ling. Ben andere gevangene moet ver
borgen worden gehouden voor de Duit
sers, en nu krijgt men de gelegenheid er
achter te komen wie de eigenlijke Duitse
spion is; deze loopt dan tenslotte in zijn
STRATO-STERVAART-SERIE.
We willen niet zeggen dat Arendsoog
en Old Shatterhand bij de jeugd van
vandaag hebben afgedaan, maar niemand
zal toch willen ontkennen, dat de helden
van onze jeugd, de cowboys en woud
lopers, de piraten en goudzoekers bij de
hedendaagse jeugd langzaam hun grote
faam en prachtig heldendom verliezen.
In de speelgoedwinkels verschijnen de
atoompistolen en de ruimtevaart-costu-
mes, in de boekenwinkels vertellen de
verhalen niet langer meer van de woeste
wilde gebieden van moeder aarde, maar
van de grote geheimen van de ruimte,
van het heelal met zijn onontdekte we
relden van millioenen sterren, en met
zijn latente 'krachent die millioenen ma
len sterker zijn dan de berendoder van
Old Shatterhand.
Uitgeverij Hollandia te Baarn is be
gonnen aan een Strato-Stervaart-serie en
de held van de hierin verschenen boeken
is een jonge uitvinder, een jonge Ameri
kaanse geleerde Tom Swift; niet langer
is het de persoonlijke moed en de sterk
te die in de jeugdboeken te bewonderen
valt, maar de geleerdheid, het handige
omspringen met alle middelen van een
hyper-moderne techniek en het vinden
vap onbegrensde nieuwe mogelijkheden.
„DE MARSBEWONERS SEINEN?"
is de titel van het eerste boek. Tom
Swift en zijn vader leven in een wereld
■waarin straaljagers sneller dan het ge
luid alledaags zijn en waar met electro-
nische stralen van alles gedaan kan
worden. Zij krijgen een geheimzinnige
boodschap, vermoedelijk van een andere
planeet, maar voor zij de tijd grijgen de
ze 'boodschap geheel duidelijk te maken
en er diep op in te gaan, moeten zij met
al hun moderne methoden de strijd aan
binden teggen een bende uranium-dieven,
een strijd waarin hun geweldig vliegend
laboratorium met zijn geweldige instru
menten en mogelijkheden hun sterk doet
staan.
Het tweede boek, EEN STRAAL-
DUIKBOOT ONTSNAPT, is eigenlijk
ook nog slechts een preludium op wat
komen gaat: de tocht in het heelal, de
poging andere planeten te bereiken.
Weer moeten Swift sr en Jr in het ge-
veer komen tegen een stel moderne pi
raten en ook deze strijd zal beslist wor
den door degenen wier geest het sterkst
is en wier vernuft het grootst.
U ziet, uiteindelijk blijft ook in deze
moderne verhalen voor een moderne
jeugd de romantiek van de strijd tussen
goed en kwaad, de romantiek van de
overwinning van het goede, een over
heersende rol spelen, en dat zal, hopen
we, altijd zo blijven, ook als een reis
naar Mars zo gewoon is als een ritje op
de fiets naar den Bosch.
Deze boeken van de Amerikaan Vic
tor Appleton werden in het Nederlands
vertaald en bewerkt door de bekende
jeugd-schrijver Willy van der Heide en
door Uitgeverij Hollandia te Baarn zeer
goed uitgegeven. We kunnen ze van
harte aanbevelen.
JONGENSBOEKEN.
Uitgeverij Kluitman heeft op het ge
bied van jeugdboeken een oude en goede
reputatie op te houden en men kan niet
anders zeggen dan dat de uitgeverij hier
zeer goed in slaagt.
'Ook in de door haar uitgegeven jon
gensboeken zien we hoe veelal eigen-
tqese onderwerpen als stof gekozen wor
den. I
MET HEINTJE IN DE HOCKEY
CLUB, een boek voor jongens van 9
13 jaar, door Jaap ter Haar; een boek
om iedere jongen enthousiast te maken
voor de hockesport, wanneer hij mee
leeft met Heintje en zijn elftal in al hun
doen en laten in al die wedstrijden, in
het spannende jeugdtournooi, maar ook
op een .aantrekkelijke kampeertocht.
EN TOCH VLIEGEN WE VER
DER, dit boek schreef Pieter Nierop
voor jongens van 13 tot 15 jaar; de titel
bestaat uit de beroemde woorden van Dr
Plesman, de KLM-pionier en het boek
vertelt eigenlijk de ontwikkelingsgeschie
denis van onze nationale trots, aan de
hand van de belevenissen van een stoer
echt .Nederlands vliegergeslacht; Jan de
Vlieger, „Oude Jan" is een van de wer
kers van het eerste uur in de KLM-his
torie, zijn zoon „Jonge Jan" is een waar
dig opvolger; hij sneuvelde in de strijd
om de bevrijding; maar „kleine Jan"
staat gereed zijn taak over te nemen, en
de Nederlandse vlag te vliegen naar alle
uithoeken van de aarde en de naam
KLM met het sierlijke bewegen van zijn
toestel te schrijven in de lucht.
Op historisch verantwoorde boeiende
wiize schrijft Pieter Nierop de KLM-ge-
schiedenis voor onze jeugd.
MANNEN VAN DE KOOPVAAR
DIJ. is een boek dat P. Joh. Zonruiter
schreef voor jongens van 1316 jaar
over een ander onderwerp, echter ook
een onderwerp dat Neerlands naam
grote klank en bekendheid gaf.
'Met twee jonge zeelui, toekomstig
stu-urman en machinist, beleven we de
avonturen van een Nederlandse koop
vaarder in oorlogstijd. En toch varen
we verder, had dit boek kunnen heten,
want ondanks de zeer grote gevaren op
de wereldzeeën varen de mannen van de
Ceres hun schut over het onmetelijke
water, alleen of in grote convooien on
der de voortdurende bedreiging van mij
nen, duikboten en vijandelijke vliegtui
gen en niet altijd ontsnapt men aan deze
bedreiging. Maar men vaart verder, men
vaart de vrijheid tegemoet. Ben boek dat
onze jongelui veel zal zeggen.
Van geheel andere aard is „DE IJS-
HOCKEYCLUB". De bekende Guus
Betlem schreef dit boek voor oudere
jongens en vertelt de belevenissen van
een tweetal vrienden die hun hart heb
ben verpand aan de boeiende ijshockey-
sport. Niet alleen brengt de schrijver
deze sport zeer dicht bij de jeugd, maar
ook neemt hij die jeugd mee in een op
windend avontuur, wanneer blijkt dat
de ijsbaan het centrum is van een inter
nationale oplichtersbende, die tenslotte,
dank zij het werk van onze twee vrien
den wordt ontmaskerd, echter op een
manier, die niemand had kunnen be
vroeden.
MEISJESBOEKEN.
Uitgeverij Kluitman denkt echter ook
aan de jonge vertegenwoordigers van 't
zwakke geslacht.
LAURIE IN ZUID-AFRIKA, een boek
voor meisjes van 12—15 jaar, waarin
Eiisabeth Stelli haar heldinnetje, dat
veel jeugdige lezeressen ongetwijfeld al
kennen, laat verhuizen naar Zuid-Afri-
ka en daar veel avonturen doet meema
ken; zij vindt er een goede vriendin,
maar een jaloers kennisje, dat een kuil
voor haar graaft, maar er tenslotte zelf
in valt. 1 j
WAAR DE ZEEWIND WAAIT;
onder deze titel schreef Gonny van Die
ren in de sneeuwbal-serie haar boek
voor oudere meisjes over het meisje
Jetty, dat na haar eindexamen eigenlijk
niet goed raad weet en door een heel
toevallige gebeurtenis besluit kinderver
zorgster te worden; haar leven in het
kindertehuis wordt prettig beschreven,
maar we lezen ook van baar strijd, van
haar piekeren, of dit nu haar ideaal kan
zijn; die strijd wordt verzwaard wanneer
zij een jonge student in de biologie leert
kennen en haar hart moet kiezen tussen
de wetenschap en de 'kinderen; haar hart
kiest de kinderen en... hem.
HET DERDE BEDRIJF, van Hellen
Randers, eveneens een boek voor oudere
meisjes, vertelt van een meisje, dat ten
slotte de tegenstand van haar vader
overwint en naar de toneelschool mag.
Het vertelt van de grote triomfen die zij
vierde, hoewel nog steeds studente, van
haar roeping die ze nu geheel kan vol
gen en van haar hart, dat niet alleen
blijft uitgaan naar het toneel, maar ook
grote interesse heeft voor de vliegerij,
want... hij is vliegenier.
Tenslotte een boek voor jonge kinde
ren van Pieter van Nierop, het heet „DE
VLAGGEN UIT OP WELTEVRÊE en
hernieuwt onze kennismaking met de
Koemannetjes en hun belevenissen op de
boerderij. Niet altijd zijn deze belevenis
sen erg vrolijk, vooral niet wanneer
moeder erg ziek wordt en zij naar grote
zus op een boerderij in Texel moeten;
hun verblijf hier is echter ook erg fijn,
maar wanneer ze weer naar moeder mo
gen en de vlaggen wapperen op Welte-
vrée is dit toch duizendmaal fijner nog.
Al deze boeken werden keurig uitgege
ven en geïllustreerd door Uitgeverij Kluit
man uit Alkmaar, die hiermee inderdaad
baar reputatie heeft hooggehouden.
I v. d. M.
ANDERE BOEKEN.
C. Postma„Stippellijnen voor jon
gens in het sexuele lewn voor de leeftijd
van 13 tot 18 jaar".
H. de Ranitz Stippellijnen voor meis
jes in het sexuele leven voor die leeftijd
van 13 tot 18 jaar".
Uitgave: G F. Callenbach N.V., Nij-
kerk.
Boeken, die de sexualiteit (het ge
slachtsleven) tot onderwerp hebben, moe
ten aan hoge eisen voldoen. Speciaal
geldt dat voor wat er geschreven wordt
voor jongens en meisjes in de puber
teitsjaren. Voor hen is voorlichting in de
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden'
EEN BOEIEND FAR-WEST
VERHAAL
door
PIKE NORTON WILL'S.
3).
De toeschouwers hadden zwij
gend het toneeltje aangezien, doch
bij het horen van de naam Hunter
klonken plotseling hun stemmen
luid dooreen.
De sheriff deed een stap voor
waarts. „Als de hond Hunter heet
dan is jouw naam
„Buck Palmer", viel deze hem
glimlachend in de rede. „Ik merk
dat u mij reeds kent."
Opgewonden praatten de bezoe
kers van „Blue Bar" dooreen. Buck
Palmer, de beroemde scherpschut
ter, de geheimzinnige figuur, die
ineens ergens opdook en even plot
seling verdwenen was. Wat kwam
hij hier nu doen?
De sheriff keek Buck Palmer
met nauw verholen misnoegen aan.
„Kom je hier de boel op stelten
zetten?" vroeg hij gemelijk, „en
ne.... waar kom je vandaan?"
„Ik heb je antwoord gegeven op
je eerste vraag. Op de tweede vraag
ben ik niet gewend om ooit te ant
woorden", zei Buck Palmer koel.
Hij draaide zich om en richtte al
zijn aandacht weer op zijn glas.
De overige bezoekers bekeken
hem thans met andere ogen. De
naam „Buck Palmer" stond er bij
hen borg voor, dat deze man niets
met moord te maken had. Integen
deel, er was meer reden voor
om te veronderstellen, dat hij de
moordzaak tot een oplossing zou
trachten te brengen.
De tijding van de komst van Pal
mer ging als een lopend vuurtje
rond. Nog geen vijf minuten na het
incident in de bar trad daar een
jongeman binnen. Hij keek speu
rend rond, tot hij de lange figuur
van Buck ontdekt had.
Deze zat nog steeds op de bar
kruk en was in gesprek gewikkeld
met de waard. Hij 'tikte Buck even
op de schouder en vroeg: „Kan ik
je even spreken?"
De aangesprokene draaide zich
verbaasd om en de hond waak
zaam als altijd volgde de jonge
man in al zijn bewegingen.
„Wat is er aan de hand?" vroeg
Buck.
„Ik wou je even spréken over
een ernstige zaak."
Buck stond op en volgde de jon
geman naar een stil hoekje van het
café, teleurgesteld nageoogd door
de waard, die had gehoopt dat het
gesprek in zijn buurt gehouden
zou worden.
„Ik ben Bill Hosting de zoon van
de Hosting, die vanmorgen neer
geschoten werd", begon de jonge
man, toen zij gezeten waren.
Buck keek hem een ogenblik aan
doch zei niets.
„Ik was toevallig in de stad en
I hoorde van je komst. Natuurlijk
r kende ik je al uit de verhalen."
j Afwerend wuifde Buck met zijn
hand. ,Laat maar", zei hij. „Alleen
iets anders. Je zegt dat je vader
vermoord is. Op zijn zachtst uitge
drukt vind ik het vreemd je nu in
een café te ontmoeten."
Het verborgen verwijt in zijn
woorden ontging Billy niet. Hij
kleurde licht en mompelde: ,Ik
was in de stad om enkele dingen
in verband met vader's dood tere
gelen. De verhouding tussen vader
en mjj was de laatste tijd niet al te
best, maar. En dan barstte hij
ineens uit: „Juist omdat die ver
houding slecht was, denkt de she
riff nu dat ik mijn vader vermoord
heb. Het is te gek om van te pra
ten... Ik mijn vader vermoord..."
„Van wie hoorde je dat? Vertel
de de sheriff je dat?" vroeg Buck.
„Larry Joker, onze voorman op
de ranche, had dat van de sheriff
zelf gehoord."
„En tegen mij zei de sheriff dat
hij iedere vreemdeling verdacht",
I merkte Buck verbaasd op.
„Onze sheriff hinkt, zoals ge
woonlijk, weer op twee gedachten.
Bij de grote veediefstallen in het
voorjaar wist hij ook al niet in
welke richting hij moest zoeken.
Het lag niet aan hem dat deze plot
seling ophielden."
„Waardan wel aan?" vroeg Buck
snel. Het antwoord kwam onmid
dellijk.
„Aan het vergevorderd seizoen.
De beesten kunnen in de volle zo
mer niet zo gemakkelijk en zo duur
verkocht worden als in het voor
jaar. Ik ben er echter zeker van,
dat ze volgend jaar weer beginnen
of de bende moet in die tussentijd
opgeruimd zijn. Maar wie zal dat
doen?"
Palmer liet de laatste opmerking
over zijn kant gaan en kwam terug
op hetgeen Billy hem in het begin
van het gesprek verteld had.
„Heeft de sheriff als bewijs van
zijn stelling, dat jij je vader ver
moord zou hebben, alleen de slech
te verhouding tussen jullie ge
noemd?"
„Bij mijn weten heeft hij niéts
meer gezegd. Maar zelfs al kan hij
niets bewijzen, dan is het toch ver
velend, want hij kletst er natuur
lijk over in de stad. En als de wa
re moordenaar niet wordt gevon
den, dan wijst heel het stadje mij
na."
Buck Palmer liet zich achterover
in zijn stoel vallen en dacht na. De
I zaak begon hem te interesseren.
„Wat weet jij van de moord op
je vader?"
„Niets", was hei korte antwoord,
j „Verdenk je iemand?" infor
meerde Buck Palmer. „Spreek ge
rust. Ik zwijg als een graf", voegde
"hij er aan toe, toen hij bemerkte
dat de jongeman met zijn antwoord
aarzelde.
„Ik heb geen enkele geldige re
den om op iemand te wijzen,
maar er is iemand, die wel eens
meer gedreigd heeft om mijn va
der te vermoorden. Tk zou je raden
eens in die richting te zoeken. Het
is „Crazy Jim", een goudzoeker die
aan de voet van de Coloradomoun-
tains woont."
„Dus je bent er van overtuigd,
dat ik me met deze kwestie ga be
moeien?" vroeg Buck, fijntjes glim
lachend. Billy keek hem recht in
de ogen. „Er is nog niemand ge
weest, die door jou niet werd ge
holpen als hij in nood zat. En ik
sta er lelijk voor. Iedereen weet dat
vader gedreigd heeft mij te onter
ven. Buck floot tpssen zijn tanden.
„Zo, zo," zei hij enkel.
Billy Hosting greep over de tafel
heen Buck's hand.
„Geloof jij, Buck, dat ik het heb
gedaan? Denk je, dat ik mijn vader
vermoord heb?" vroeg hij met een
hese stem.
Buck glimlachte even.
„Ik ga de moordenaar opzoe
ken", zei hij, „en ik zal hem vin
den ook."
HOOFDSTUK III.
HET EERSTE TREFFEN.
Tussen de uitlopers van de Colo-
radomountains .stond de blokhut
van „Crazy Jim", een oude goud
zoeker, die van Californië naar
Colorado was gekomen. Sinds eni
ge tijd woonde hij daar eenzaam
en hij bemoeide zich met niemand.
Soms kwam hij naar Humbercity
om zijn «inkopen te doen. Hij be
dronk zich dan binnen korte tijd
en in die perioden van dronken
schap bedreigde hij Bill Hosting
en vertelde aan iedereen die het
maar horen wilde, dat deze hem
een stuk grond ontfutseld had,
waar zich [goud in de bodem be
vond. (Wordt vervolgd).