Wijde Wereld
1^
Waaiwijkse en Langsiraaise Courani
VLIJMEN GAAT OVER TOT
VOORLOPIGE ONTEIGENING.
De Russische Vogelaar
maakt ouder!
UIT DE
Pijn
WITTE KRUIS"
Waarom steeds meer lijden
en langer lijden - aan die
ondragelijke Rheumatiek.
Realisatie uitbreidingsplan mag niet worden
tegengehouden door enkele onwilliger^
Last van zenuwen
VRIJDAG 28 JANUARI 1955
Uitgever
Waal»-ykse Stoomdrukkerij
Antoon Tielt-r
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
ECHO m HET ZUIDEN
76e JAARGANG No. 9
Abonnement
19 cent per week
2.48 per kwartaal
2.70 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
BureauxGROTESTRAAT 205,
WAALWIJK TEL. 2621
Dr. van BEURDENSTRAAT 8, KAATSHEUVEL TEL. 2002.
OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES „ECHO"
1
De Russische vogelaar houdt nog niet
„blokkend gelluit te laten horen;
me^heel veel hardnekkig geduld blijft hij
doorgaan met zijn zoete vooizen de vo-
1 West-Duitsland te lokken; tot nog
"heeft deze zich niet laten
zich van zijn „vlucht'' te
ver-
ver-
ge
toe
leiden
wijderen.
Maar Rusland maakt het West.Duits
land wel moeilijk; herhaaldelijk heeft de
Sovjet-unie gepoogd door verregaande
concessies, en aanlokkelijke voorstellen
te voorkomen, dat West-Duitsland zich
zou aansluiten bij de West-Europese
Unie; amper twee weken geleden bood
de Sovjet-Unie aan de West-Duitse
Bondsrepubliek te erkennen in ruil voor
een weigering der Parijse accoorden en
enkele dagen geleden heeft de Opperste
Sovjet besloten de staat van oorlog met
Duitsland (er is geen sprake van Oost
en West-Duitsland, maar aangenomen
mag worden, dat hier ook West Duits
land in is begrepen, omdat anders deze
maatregel niet zou passen in het kadei
van de Russische vogelaars-politiek) o
ficiëel op te heffen.
Op zich mag men deze maatregel oc-
schouwen als de laatste, maar ongetwij
feld ook belangrijkste troef, die zij op
tafel brengen om de gezamenlijke West-
Europese defensie down te doen gaan.
Deze troef wordt echter nog sterker,
wanneer men verneemt van de reacties
hierop in West.Duitse politieke kringen.
Men kan de Russen allerminst ver
wijten dat zij het spel niet goed hebben
gespeeld. Hun bedoelen was natuurlijk
vanaf het begin reeds overduidelijk, en
dat bedoelen hebben ze trouwens zelf
ook niet onder stoelen of bonken ge
stoken. 'Maar de manier waarop zij de
West-Duitse voorstanders van de Pa
rijse accoorden hebben bewerkt, de wij.
ze waarop zij de West-Duitse tegenstan
ders hiervan hebben gestevigd in hun
positie, verraadt niet alleen hun bedre
venheid in politicis, maar ook hoeveel er
hun gelegen is aan een niet doorgaan
van de uitvoering der Parijse accoorden;
verraadt hun angst voor het sterke front
dat het Westen tegen het Oosten wil
gaan vormen.
We willen niet zeggen, dat dit front
thans, door al deze Russische voorstel
len, helemaal doorbroken is, maar dat
de hechtheid er van gevaar loopt aan.
getast te worden, is een onomstreden
feit.
Doe'toch een bloedzuiverende kuur. Met
Kruschen. Bij talloze Rheumatieklijders
ligt de oorzaak in onzuiver bloed. En
daartegen is Kruschen dc remedie. Door
de aansporende werking van Kruschen
op de bloedzuiverende organen gaan de
ze weer krachtiger werken; het bloed
gaat sneller stromen en blijft zo vrij van
de onzuiverheden, die Uw pijnen ver
oorzaken. Kruschen's zes minerale zouten
zijn over de hele wereld beroemd. En
niet zonder reden. Begin ook met Kru
schen. Liever vandaag dan morgen.
Wat zien we immers in Duitsland ge
beuren?
Terwijl de andere bezettende mogend
heden, Engeland, Frankrijk en Amerika
reeds in Juni 1951 de staat van oorlog
met West-Duitsland beëindigden, heeft
deze rijkelijk late Sovjet-maatregel toch
de nodige verandering gebracht in de si
tuatie.
Erich Ollenhauer de leider der socia
listen verklaarde dat een zorgvuldige be
studering van de feitelijke consequenties
noodzakelijk is en in een brief aan Aden
auer eiste hij onmiddellijke besprekingen
tussen de Sovjet-Unie en de Grote Drie,
alvorens de ratificatie van de Parijse
accoorden aan de orde kwam.
Ook de liberale fractie in de West-
Duitse Bondsdag, die tot voor kort de
buitenlandse politiek van Adenauer
steunde, was door het aanbod van de
Sovjet-unie van enkele weken geleden
erkenning van de West-Duitse Bonds
republiek reeds aan het wankelen ge
bracht en eist nu dat de Westelijke
Grote Drie met medewerking van
W'est_Duitsland onmiddellijk de ernst
van het Sovjet-aanbod zullen nagaan.
En ook in de boezem van de andere
West-Duitse partijen is men meer en
rreer de mening toegedaan, dat de hou
ding van het westen ten opzichte van de
Sovjet-voorstellen wat al te lichtzinnig
is geweest.
En wat er van te denken, wanneer op
heffing van de staat van oorlog niet de
laatste troef is van de Sovjet-politiek,
maar de eerste in een nieuwe nog he
vigere campagne tegen de Parijse ac
coorden.
^an het razend moeilijk worden
voor Adenauer om de ratificatie in zijn
parlement er door te krijgen; dan zullen
ooir andere partijen in andere landen
sterk aan het wankelen worden gebracht.
Er dreigt gevaar voor de West-Euro
pese Unie, een gevaar dat nog groeiende
juist van nood
zakelijkheid ener gezamenlijke West-Eu
ropese verdediging kan dit gevaar be
zweren; Het is jammer dat niet bij allen
dit besef, en het besef van de ware toe
dracht^ der Russische „toenaderingspo
gingen aanwezig zijn.
EISENHOWERS MAATREGEL.
De maatregel die president Eisenho
wer heeft genomen om Formosa te be
schermen tegen Communistisch China, en
zijn boodschap aan het Congres, zijn niet
onverdeeld gunstig begroet. Met name
niet, zoals de voorlopige berichten zijn,
door nationalistisch China; de regering
op Formosa was teleurgesteld, berichtte
men, teleurgesteld omdat de uitspraken
niet duidelijker waren en omdat Eisen
hower niet de eilanden Quemoy en Mat-
soe heeft genoemd onder de objecten die
rechtstreeks zullen vallen onder de Ame
rikaanse bescherming.
De pogingen die Eisenhower aanwend
de bij de UNO om een wapenstilstand
te bevorderen tussen de beide China's,
viel bij de nationalisten al even min in
goede aarde.
Deze toonden zich veel meer verheugd
over de uitlating van de rode president
Tsjoe en Lai, die verklaarde dat er geen
sprake kan zijn van een wapenstilstand
en dat de communisten vast van plan
zijn Formosa te bevrijden. De Nationa
ls ten hebben deze verklaring met vreug
de begroet, omdat zij ook niet willen,
dat, nu de toestand zo is, een einde
komt aan de vijandelijkheden. De Natio
nalisten willen van geen ophouden we
ten, voordat ook het Chinese vasteland
van communisten gezuiverd is.
Intussen heeft het Huis van Afgevaar
digden zich volledig achter Eisenhower
geschaard en hem machtiging verleend
de Amerikaanse strijdkrachten in te zet
ten voor de verdediging van Formosa,
de Pescadoren en „verwante posities' in
het gebied langs de Chinese kust.
Zal, kan men zich thans afvragen,
Eisenhower voldoende overwicht aan de
dag kunnen leggen om met werkelijk re
sultaat zich tussen beide strijdende par
tijen te kunnen plaatsen; zal de behan
deling van de kwestie tussen Formosa
en communistisch China in de Uno, zoals
Nieuw Zeeland, naar verluidt met steun
van de Ver. Staten, voorstelt, verande
ring in de toestand kunnen brengen?
Of zullen de Amerikaanse maatregelen
de aanleiding vormen voor een oorlog
niet alleen tussen communisten en natio
nalisten, maar ook tussen Amerika en
communistisch China? Zullen de commu
nisten dit Amerikaanse ingrijpen dulden?
Wat zal er gebeuren, wanneer de rode
vijandelijkheden zich rechtstreeks richten
tegen de Amerikaanse oorlogsschepen?
Of zullen de communisten zich laten
afschrikken door de macht der Ameri
kaanse wapenen?
Het zijn allemaal vragen, waarop het
antwoord nog niet te geven is; en van
dit antwoord zal het toch grotendeels
afhangen, of Eisenhower's maatregel op
z r plaats was.
PRESIDENT EISENHOWER
WIL VOOR VRIJ FORMOSA
VECHTEN.
President Eisenhower heeft het con
gres verzocht hem bevoegdheid te ver
lenen, indien nodig, gewapende strijd
krachten te gebruiken om de veiligheid
van Formosa en de Pescadoren te ver
zekeren.
In een speciale boodschap aan het con
gres, zei Eisenhower:
„Het gevaar van een gewapende aan
val op dat gebied, dwingt ons strategisch
nauw verbonden gebieden en onderling
nauw met elkaar in verband staande ac
ties. in beschouwing te nemen, die onder
de huidige omstandigheden bepalend kun
nen zijn voor het falen of slagen van
zulk een aanval.
De president zei dat de situatie die
zich rondom Formosa ontwikkelt „een
ernstig gevaar betekent voor de veilig
heid van ons land en van het gehele ge
bied van de Grote Oceaan en zelfs voor
de wereldvrede. Wij menen dat de toe
stand een ingrijpen wettigt van de Ver
enigde Naties, op grond van het hand
vest, met het doel de huidige vijande
lijkheden in dat gebied te doen beëindi
gen.
KANS OP BIJEENKOMST VAN
„GROTE VIER"?
Uit betrouwbare bron wordt in Lon
den vernomen, dat premier Churchill van
plan is om de volgende week tijdens de
bijeenkomst van premiers van het Britse
gemenebest te vragen of de gemenebest-
landen hem willen steunen bij een nieu
we poging om een conferentie van de
grote vier te beleggen over de beëindi
ging van de koude oorlog.
Volgens deze zegslieden acht Chur
chill thans het psychologisch juiste mo
ment aangebroken om met president Ei
senhower, premier Malenkov en premier
Mendès-France bijeen te komen, tenein
de de wereldproblemen te bespreken.
De leider van de West-Duitse sociaal
democraten, Erich Ollenhauer, heeft
bondskanselier Adenauer verzocht, de
westelijke mogendheden te vragen, on
middellijk onderhandelingen te openen
met Rusland, naar aanleiding van de re
cente Russische verklaring met betrek-
k.ng tot Duitsland, aldus is bekend ge
maakt.
ANDERHALF JAAR VOOR
DJILAS EN DEDIJER.
Milovan Djilas en Vladimir Dedijer,
de vroegere communistische leiders in
Joego-slavië, zijn Maandag door een J.-
S.'avisch gerechtshof veroordeeld tot an
derhalf jaar gevangenisstraf „wegens het
verspreiden van vijandige propaganda".
Zij hadden een interview aan buiten
landse journalisten toegestaan.
SINDS DE OORLOG MILLIOEN
IMMIGRANTEN IN AUSTRALIË.
Australië hoopt dit jaar de millioenste
immigrant sedert het einde van de oor
log te verwelkomen.
Australië werkt aan een plan om de
bevolking, die thans 9 millioen zielen
bedraagt, te doen toepemen tot 11 mil
lioen 400 duizend personen in 1957.
De economie van Australië is gezond
en de industrie breidt zich snel uit.In alle
bedrijfstakken zijn voldoende goede be
trekkingen. op het ogenblik - zelfs meer
dan 65,000, beschikbaar.
Tegen 1956 zullen bijna 100,000 Ne-
dcranders naar Australië zijn geëmi
greerd.
Witte Kruispoeder»
verdrijven direct ea
afdoende hoofd en kiespijn,
zenuw- of rheumatische pijnen
en houden U daardoor jong
en monter!
Ze zijn onschadelijk voor de
maag I Houdt ze steeds bij de
hand 1
Ook in tablet- en cachet-vorm.
Vraagt Uw Apotheker
of Drogist!
MINISTER STAF OVERi
LIFTVERBOD.
In een druk bezochte openbare verga
dering van de Christelijk Historische
kiesvereniging te Holten heeft minister
Staf enkele vragen beantwoord betref
fende het door hem uitgevaardigde lift-
verbod. Deze luiden: „vindt de minister
niet, dat het liften een zuiver militaire
aangelegenheid is" en „is de minister niet
van oordeel, dat het thans een prestige
kwestie voor hem is geworden".
Ir Staf zeide de eerste vraag met een
hartgrondig „ja" te willen beantwoor
den. Maar, zo zei hij, daarmede beginnen
dan ook de moeilijkheden, zoals die zich
thans voordoen. De tweede vraag beant
woordde de bewindsman ontkennend.
NIEUWE JONGENSSCHOOL
VOOR NIEUWKULJK.
Nadat de notulen zonder meer waren
goedgekeurd, werden een aantal Inge
komen stukken behandeld. Hieronder was
een schrijven van G.S., die zich niet ac-
coord konden verklaren met het beschik
baar stellen van een crediet voor aan
schaffing van een wire-recorder, wegens
ernstige financiële moeilijkheden van de
gemeente, zoals het in dit schrijven
heette. B. en W., zowel als de raad
achtten de zaak van te geringe importan
tie om hiertegen in beroep te gaan.
Nadat de raad besloten had een eer
der genomen besluit tot verkoop van
grond ten behoeve van de nieuwe bij
zondere lagere meisjesschool, administra-
tief-technisch te veranderen, stelden B.
ea W. voor aan het Kerkbestuur St. Jan
de Dooper te Nieuwkuijk gelden be
schikbaar te stellen voor de bouw van
een nieuwe jongensschool.
De inspecteur van het Lager Onder
wijs had zijn goedkeuring hieraan gege
ven, omdat de school toch binnen zeer
afzienbare tijd uitbreiding diende te on
dergaan, en de inrichting niet meer aan
de eisen van deze tijd voldeed.
Sedert September j.l. was er een vijfde
leerkracht aan de school verbonden, ter
wijl die slechts over vier lokalen be
schikte: en een nog grotere toename van
het aantal leerlingen werd verwacht.
Omtrent de plaats, het bouwplan enz.
zou nog nader overleg worden gepleegd:
het betrof hier slechts een principe-be
sluit, nodig, om de nodige stappen te
kunnen ondernemen, teneinde de bouw
op het urgentieprogramma 1956 te doen
plaatsen.
De heer van Bokhoven vroeg of er
direct wel een nieuwe school nodig was:
er lag toch nog grond achter de huidige
school, die toch wel vernieuwd kon wor-
Het gaat niet om het prestige van de
minister: men beschouwe maar eens, wat
daarvan in de Kamer soms overblijft,
maar om de tucht en de discipline. Het
is een kwestie van gezag.
Wij zijn stukken vooruit gegaan met
onze soldaten, aldus verklaarde de mi
nister. Hij roemde daarbij de moed en
goede kwaliteiten van de Nederlandse
militair, zoals deze zo duidelijk zijn ge
bleken in Indonesië en in Korea, maar
hem ontbreken dikwijls de innerlijke
tucht en discipline. In Amerika, bij uit
stek het land van de vrijheid, en in En
geland zien we een uitstekende tucht on
der de militairen. Zelfs in Frankrijk en
België liggen de verhoudingen in dit op
zicht nog geheel anders dan bij ons. Als
daar b.v. een Nederlandse officier wat
vraagt aan een soldaat, antwoordt deze
keurig en correct. De Nederlandse sol
daat doet het dikwijls moeilijk en stunte
lig.
Wij zijn geen militaristisch volk, aldus
minister Suf, maar toch is het nodig, dat
ook de Nederlandse soldaat iets van een
innerlijke discipline verstaat.
Het gaat daarbij helemaal niet om ca-
daverdiscipline, maar om de juiste hou
ding, die hij nodig heeft.
Ondertussen heeft minister Staf, na
overleg met militaire- en verkeersauto-
riteiten en het Kath. Thuisfront, beslo
ten de liftplaatsen voor de parate troe
pen te doen vervallen, aangezien de mi
litairen nu toch om de 2 weken vrij ver
voer hebben.
AUSTRALISCHE PREMIER NAAR
DEN HAAG.
De Australische minister-president,
Robert G. Menzies, komt op l5 Februari
voor een bezoek van drie dagen naar
Nederland om met de regering bespre
kingen te voeren over Nieuw Guinea.
Minister Luns heeft hem daartoe uit
genodigd toen hij ter gelegenheid van de
debatten in de algemene vergadering der
LINO in New York daar de Australiër
ontmoette. Eind van deze maand moet
Menzies in Londen zijn voor een verga
dering van de minister-presidenten van
liet Britse Gemenebest, daarna reist hij
naar Den Haag.
Voornaamste onderwerp der gesprek
ken zal zijn de AustralischNederland
se samenwerking inzake Nieuw-Guinea.
Het zal in het bijzonder om een coördi
natie gaan van werken die nodig zijn
voor de ontwikkeling van dat gebieds
deel in het Verre Oosten. Het is niet
uitgesloten, dat eveneens aan de defen
sieve aangelegenheden aandacht wordt
besteed. Wat dit laatste betreft zou het
sechts gaan om een verkenning der mo
gelijkheden van wederzijdse hulpverlening
voor het geval de Indonesische regering
mocht voortgaan met infiltrerende acties
in het Nederlandse rijksdeel.
In de vergadering die de raad van Vlijmen Maandagavond hield was
naast de nieuwjaarsrede van burgemeester van Hout, die we elders be
handelen nog al het een en ander belangrijks te horen.
Zo besloot de raad in principe medewerking te verlenen aan de bouw
van een nieuwe jongensschool te Nieuwkuijk; een crediet beschikbaar te
stellen voor de bouw van een politiebureau en een brandweerkazerne,
terwijl ook besloten werd over te- gaan tot voorlopige onteigening van
een aantal percelen gelegen in het Uitbreidingsplan „de Vliedberg", waar-
van de realisering werd tegengehouden door enkele onwilligen, die blijk
baar met geen enkel voorstel van de gemeente accoord konden gaan.
Hoewel de raad wenste, beter op de hoogte te zijn met de situatie, liet
hij zich toch overtuigen door de voorzitter en besloot tot voorlopige ont
eigening over te gaan, wel wetend echter, dat er voor betrokkenen altijd
nog gelegenheid blijft voor een minnelijke schikking.
den en waaraan wel andere lokalen kon
den worden gebouwd. Het patronaat kon
ev. worden verplaatst. Er was, aldus de
heer van Bokhoven, veel geld gemoeid
met een nieuwe school en bovendien
was er toch al zo weinig plaats in de
bebouwde kom.
De voorzitter antwoordde hem, met er
op te wijzen, dat de inspecteur het no
dig achtte dat er een nieuwe school
kwam; de plaats waar werd gebouwd
zou nog aan de orde komen.
Met de punten 4 en 5 (men zie de
agenda in ons vorig nummer) ging de
raac zonder meer accoord, terwijl hij ook
geen enkel bezwaar maakte tegen het
voorstel van B. en W. het nodige cre
diet beschikbaar te stellen voor een luid-
klok in de nieuwe kerk van Nieuwkuijk.
B. en W. wilden, aldus de toelichting
van de voorzitter, dit voorstel doen zien,
als een tegemoetkoming in de zeer hoge
kosten, die het bouwen van een kerk
met zich bracht. Hier lag voortaan ook
een taak van de burgerlijke overheid,
een taak met een subsidiair karakter
uiteraard.
B. en W. wilden uiting geven aan hun
waardering voor de energie van het
kerkbestuur en wilden de krachtsinspan
ning van de parochianen stimuleren,
f 3670,zou deze tweede luidklok
het kerkbestuur kocht er zelf ook een
kosten.
Grote bezwaren bestonden er ook niet
tegen het volgende voorstel, om de
plaatselijke politieverordening aan te
vullen met bepalingen in het kader der
Dierenbescherming. Enkele heren stelden
informatieve vragen, terwijl de heer van
Noye hoopte, dat de honden nu ook niet
meer de slippen van zijn jas zouden
scheuren, dat mocht blijkbaar wel.
Natuurlijk mocht dat niet, antwoordde
de voorzitter: te allen tijde kon men zijn
klachten kenbaar maken aan B. en W.,
die dan wel hun maatregelen zouden ne
men, zoals wel vaker was gebeurd.
B. en W. kregen machtiging geldlenin
gen aan te gaan tot een gezamenlijk be
drag van 1 millioen gulden, terwijl de
begroting voor het woningbedrijf gewij
zigd werd.
f 126,491,stelde de raad vervolgens
beschikbaar voor de bouw van een po
litiebureau annex woning en een brand
weerkazerne annex oefentoren en slan-
gendrooginrichting. De plannen hiervoor
hebben nu de nodige goedkeuringen ver
kregen; de raad had al eerder tot deze
bouw besloten.
DE HART OF MOMMERSTEEG.
Zo vlot als de vorige voorstellen de
raad waren gepasseerd, zo veel tegen
stand ontmoette het voorstel tot verkoop
van een tweetal bouwterreinen langs de
St. Catharinastraat aan de N.V. H. Mom.
mersteeg.
De heer van Bokhoven bond de kat
de bel aan, toen hij opheldering vroeg
over de manier waarop B. en W. de
heer de Hart in de Heistraat behandeld
hadden; de heer de Hart had namelijk
ook gevraagd naar een van deze perce-
ier en voelde zich nu gepasseerd.
De voorzitter betoogde hoe op 13 No
vember een brief van de Hart was bin
nengekomen, om deze grond te kopen.
De voorzitter echter meende, dat men
deze man tegen zichzelf moest bescher
men, men diende zijn belangen niet door
deze dure grond (die gemiddeld f 2250
kostte) aan hem te verkopen, terwijl bo
vendien de woningen die daar werden
gebouwd aan bepaalde voorschriften
dienden te voldoen.
De heer Wijkmans noemde dit een
grove onrechtvaardigheid tegenover de
„kleine man"; bovendien had de Hart
hem meermalen gezegd op eigen risico
hier te bouwen, en er zeer op gesteld te
zijn, hier te mogen bouwen, omdat hij
dan nog een stuk tuin had, waarmee hij
gedeeltelijk in de levensbehoeften van
zijn gezin kon voorzien.
De heer Wijkmans betoogde ook hoe
hard nodig het was. dat de Hart uit zijn
noodwoning vertrok, vooral in verband
niet de ziekte van zijn kind. Hij ver
klaarde radicaal tegen dit voorstel te
zijn, of het moest in die zin worden ge
wijzigd, dat de Hart een van de perce
len kreeg.
Ook de heer van Bokhoven vond het
ongehoord dat een inwoner van Vlijmen
werd gepasseerd; hij was het volledig
eens met het voorstel van de heer Wijk
mans, evenals de heer van Overdijk.
De voorzitter was er van overtuigd,
dat men deze man geen weldaad bewees
door hem deze grond te verkopen; maar
dacht de raad er anders over. dan legde
hij zich daar bij neer.
We hoeven ons nergens bezorgd over
te maken, zei de heer Wijkmans; hij wil
zelf volledig het risico dragen. En de
heer Wijkmans vroeg zich af waartoe
al die propaganda voor het eigen wo-
ningbezit onder de arbeiders diende.
De heer van de Meerendonk vroeg of
he; niet beter was het voorstel aan te
houden, en met de Hart eerst eens te
corresponderen.
Maar zowel de heer Wijkmans als de
Leer Dekkers vonden dit niet meer no
dig; de Hart betoogde de eerste, was
volkomen op de hoogte, en had zijn
plannen goed overwogen.
Het voorstel van de heer Wijkmans
werd tenslotte in stemming gebracht; en
de raad stemde voor, met uitzondering
van de heren van de Meerendonk, de
wethouders Berkelmans en van Son en
dc heer van de Ven.
De Hart zou dus het kleinste van
de twee percelen worden toegewezen,
daar was hij allang tevreden mee, zoals
de heer Wijkmans verklaarde.
Van J. de Gouw, werd tegen zeer aan
nemelijke voorwaarden een perceel land
gekocht met opstallen; waardoor de ge
meente weer plaats kreeg voor 8 wonin
gen; en een voorstel tot aankoop van
eei. tiental percelen in het uitbreidings
plan „de Vliedberg" ontmoette evenmin
tegenstand, nadat de voorzitter de heer
Dekkers 'had verzekerd, dat alle eigena
ren er genoegen mee namen.
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
VOORLOPIGE ONTEIGENING.
Toen B. en W. voorstelden een aan
tal perceelsgedeelten in het plan „de
Vliedberg" te onteigenen, kon de raad
zich hiermee niet zonder meer verenigen.
De heer van de Meerendonk, die als
eerste over dit onderwerp sprak, zei dat
dc raad, die eenmaal A had gezegd, ook
B zou moeten zeggen; maar, vroeg hij,
is het niet wenselijk, dat er zomin mo
gelijk onteigend wordt, tot de grond
werkelijk nodig was; dat dus het plan op
beperkte schaal werd uitgevoerd.
Inderdaad, antwoordde de voorzitter,
zou het plan in details worden uitge
voerd. De gemeente moest alleen be
schikken over de grond die nodig was
voor de aanleg van de eerste wegen en
de eerste bouwblokken. Men ging voor
lopig niet verder dan een bepaalde hoek.
maar hiervoor had men de grond dan
ook absoluut nodig.
De heer van Bokhoven, die zich niet
tegen het voorstel wilde verklaren, kon
er zich toch niet zonder' meer mee ver
enigen; zeker niet voordat iedereen, zo
wel de raad als de betrokkenen zelf, be.
hoorlijk waren ingelicht.
Hij wees er ook op. dat de cijfers
zo verbazend uiteenliepen; de een kreeg
22 cent en de ander bijvoorbeeld f 4.60.
Zijn die mensen nu werkelijk helemaal
onwillig, vroeg hij.
Hij had verschillende betrokkenen ge
sproken, waar niemand geweest was, om
er nog eens over te praten; de mensen
hadden zich niet voldoende uit kunnen
spreken.
Het is een proces dat nu gaat begin
nen, antwoordde de voorzitter; ieder mi
nuut van dc dag kan iedereen zijn be
zwaren naar voren brengen.
We hoeven niet tot voorlopige ont
eigening te komen, maar we moeten in
elk geval een slag voor' zijn, want één
man kan het werk dusdanig remmen,
dat we de trein missen.
De burgemeester betoogde voorts hoe
dc Nederlandse wet, die in het buitenland
ten voorbeeld werd genomen, alle moge
lijke waarborgen bood voor de betrok
kenenen en dat iedereen volop gelegen
heid kreeg zijn belangen te bepleiten
Hoe men het echter ook deed; malcon
tenten, zei hij, zullen er altijd zijn.
Wc moeten echter vooruit, willen we
onze bouwplannen kunnen uitvoeren.
We moeten dit middel aangrijpen, op
dat de mensen kunnen constateren, dat
het ons nu ernst gaat worden.
De heer Dekkers vond deze kwestie
voor de raad een beetje beroerd; we
weten niet, zei hij of ze te recht of ten
onrechte weigeren in te gaan op de
voorstellen van het gemeentebestuur. We
kunnen za zonder meer hierover niet be
slissen; de onteigeningscommissie was
ook met de plaatselijke toestanden niet
voldoende op de hoogte.
Ook hem was het opgevallen, dal
de bedragen van de vergoedingen, zo
verschrikkelijk uiteen liepen; geen raads
lid kon zeggen of dit gemotiveerd was
of niet. Hij wilde de onteigening aller
minst tegenwerken, maar graag was hij
toch beter op de hoogte.
Altijd wordt er geknaagd aan de
maatschappelijke positie van deze men
sen, zei de heer Dekkers, men hoeft
hierin niet te overdrijven natuurlijk,
maar toch moeten we er notitie van
nemen.
De voorzitter betoogde hoe dit slechts
een voorlopige onteigening was, met de
nadruk op voorlopig; deze maatregel
^as vooral bedoeld als een vingerwij
zing voor bepaalde personen en instan
ties die helemaal geen mooie houding
hadden aangenomen.
Al deze gevallen kwamen echter weei
bij de raad terug, alvorens tot definitieve
onteigening werd overgegaan; we mo
gen hen echter geen tijd laten winnen,
zei de voorzitter, die tenslotte betoogde,
hoe het hier personen betrof die het de
gemeente volkomen onmogelijk maakten,
zelfs maar een weg aan te leggen.
Toen verklaarde de raad zich met de
ze voorlopige onteigening accoord.
Het volgendg voorstel betrof een sub
sidie aan de drie Wit.Gele Kruis-ver-
enigingen ten behoeve van een socio
grafisch onderzoek ten aanzien van de
bejaardenzorg.
B. en W. waren zeer verheugd dat dit
initiatief van particuliere zijde genomen
was. Het zou een onderzoek worden ten
einde de problemen die hier lagen te le-
ren kennen en eventuele voorzieningen te
kunnen treffen.
i De verenigingen van het Wit Gele
Kruis hadden besprekingen gevoerd, met
het Provinciaal Opbouworgaan, en deze
laatste instantie was bereid een onder-
j zoek in te stellen; de kosten hiervan
zouden f 400 bedragen.
De raad toonde zich ingenomen met
dit voorstel, en de heer van de Ven
gaf hieraan uiting; hij hoopte dat men
op deze manier de minder bedeelde ouden
van dagen aan een menswaardig be
st aan zou kunnen helpen, en dat er over
enkele jaren een tehuis voor bejaarden
zou zijn.
Een aantal arbeiders werden in vaste
dienst van de gemeente benoemd en dat
gebeurde met algemene stemmen; nadat
de heer van Helvoirt gedaan had weten
te krijgen, dat de Laat, die vrijwillig zijn
grond afstond nu deze zomer nog 'n 25
are mag houden om aardappelen te te
len.
RONDVRAAG.
Van de rondvraag maakte de heer
Wijkmans gebruik door er zijn veront
waardiging over uit te spreken, dat er
dit jaar weer geen zand gestrooid was
in de Venkant; de voorzitter zou dit di
rect nagaan, er was uitdrukkelijk op
dracht toe gegeven.
De heer van Overdijk vroeg hoe het
mogelijk was dat dc raadsleden in
Heusden f 7,50 presentiegeld kregen.
De kwaliteit van de leden zal hoger
zijn, merkte de voorzitter gekscherend
op. maar verklaarde vervolgens in alle
ernst, dat hij er ook geen hoogte van
kon krijgen, wat Ged. Staten er allemaal
mee voor hadden.
De heer van Overdijk was ter ore ge®
komen, zoals hij vervolgens zei. dat de
gemeente bij de Bont een keet had ge
kocht, terwijl de technische dienst er niet
van in kennis was gesteld!
De voorzitter betoogde, dat deze zaak
helemaal langs de technische dienst had
gelopen; de heer Wijksmans had het ech
ter ook gehoord, en naar hij zei, ook de
heer Vorstenbosch die de vergadering
slechts even had kunnen bijwonen.
Er was nogal reactie op, onder de be
volking, zei de heer Wijkmans men
stampt maar 'n muur uit zijn huis, zei hij,
en dan gaat men maar naar de gemeen
te, die zorgt wel voor een keet: zo pra
ter. de mensen.
De voorzitter merkte op, dat het hier
een huis betrof, dat door de raad on
bewoonbaar was verklaard; bovendien
had de provinciale directie van weder
opbouw en volkshuisvesting de gemeente
