DDR mLWYR RfiPjNTooopT DE KOPERKONING Ö/ERMQGÉNf Gaat U trouwen? Veel -is er in Vlijmen gebeurd. Veel staat er te gebeuren. Huid maakt de kwaal steeds Bruidszijde. 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 28 JANUARI 1955 2 NIEUWJAARSREDE. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden GROOT ALARM VOOR BESOYEN! (Wordt vervolgd). gesommeerd onmiddellijk maatregelen te nemen, voor betere huisvesting, anders zou men overgaan tot het opleggen van een behoorlijke boete. Dat de muur er moedwillig was uitgegooid, was tijdens een onderzoek niet gebleken, en daarom moest men z'n mening niet op een derge lijke veronderstelling baseren. De heer van Bokhoven vroeg de aan dacht voor de wegen van Haarsteeg naar Bokhoven en Engelen, waarop de bedding weggenomen diende te worden. Ook op de Priemsteeg vestigde hij de aandacht- En de voorzitter zegde toe, hier alle aandacht aan te besteden. Is er geen mogelijkheid de polderwe gen over te nemen, vroeg de heer v. d Meerendonk; de weg van Nieuwkuyk naar Haarsteeg verkeerde weer in een treurige toestand; en de heer van Nooye haastte zich dit te onderstrepen. De voorzitter zei, dat de raad binnen kort een rapport zou ontvangen van de technische dienst over deze weg; de kwestie van de wegen moest opgelost worden in het kader van de gemeente lijke zelfverzorging. Hierna kon hij de vergadering sluiten. In de raadsvergadering van Maandagavond heeft Vlijmens Burgemeester J. van den Hout de gebruikelijke Nieuwjaarsrede gehouden, een rede waarin slechts een summiere en onvolledige opsomming gegeven werd van alles wat in het voorbije jaar tot stand kwam, en even heen gewezen werd, naar het vele dat nog te gebeuren staat, maar een rede, die ten volle duidelijk maakte dat Vlijmen thans een krachtige groei en ontwikke ling doormaakt, dat er hard en met groot overleg wordt gewerkt en dat er veel belangrijks is gebeurd en nog te gebeuren staat. Nadat de burgemeester dank had ge bracht aan de wethouders, de raad, het administratief en technisch personeel, vervolgde hij Door Uw en hun onderling begrip en arbeid is er in 1954 weer aardig wat tot stand gekomen in 't belang van Vlij men. Ik memoreer hier: het naderende einde van de uitwerking van het Wederop- bcuwplan kern Nieuwkuijk, het zich nu meer en meer aftekenend sluitingswerk van het Wederopbouwplan kern Vlij men. Verschillende en verscheidene grondaankopen in het kader van de ver wezenlijking van het uitbreidingsplan „Vliedberg" zijn verricht. De tandheelkundige dienst voor de schoolgaande jeugd werd inderdaad in gevoerd. De bouw van een modern gymnastiek lokaal werd aangevangen. Diverse be sluiten cp het gebied van de verzorging van het onderwijs werden genomen. De landbouwschool kwam in 1954 gereed. In beginsel werd medewerking verleend aan de bouw van een nieuwe jongens school Haarsteeg, en voor een 10-klas- sigc meisjesschool Vlijmen. De bouw van eer. volslagen v.g.l.o. school voor meisjes voor deze gemeente werd in beginsel aanvaard En de blijvende aandacht voor een volslagen R.K. ULO.school voor deze gemeente werd levendig gehouden. De Technische Dienst der gemeente kreeg onderdak Een verplaatsbare mu- ziekkiosk werd aangekocht. Een crediet voor een nieuwe straat verlichting beschikbaar gesteld. De pa rochie Nieuwkuijk kreeg de opbouw van haar door het oorlogsgeweld verwoeste kerk te zien, waarin van gemeentewege een torenuurwerk e.d. zullen worden ge plaatst. i I Het oude bekende marktveld kreeg een andere bestemming door verkoop, t.b.v. industrie en handel Grond werd ver kocht aan de N.V. Hobbel, Zaadteelt en Zaadhandel te Ooltgensplaat, die in 1954 daarop een geheel nieuw bedrijf stichtte, waarin thans 32 mensen werkzaam zijn. Een voor Vlijmen zeer passend bedrijf. Beschikbaarstelling voor een crediet voor het samenstellen van een rapport ter onderzoeke van de onmaatschappe lijkheid der bevolking. Met de arbeid is een begin gemaakt. Aan deze summiere opsomming zal ik maar een einde maken, en voor 1955 zal noodzakelijk zijn nog meer activiteit en tempo aan de dag te leggen indien mogelijk want er is de eerste 15 ja ren nog heel wat te doen! i Vlijmen gaat zich, zo zie ik het, eerst nu waarlijk meer en meer ontplooien. En het wordt ik durf dat gerust te zeggen een van de mooiste gemeenten van Brabant, om daarbij te blijven! Dat hebben we zelf in de hand! Onze arbeid op een hoog plan, onze besluiten voort- Krabben en peuteren f 61.604.65 f 39.796.54 f 256.168.30 f 124.000— f 177.500.— f 64.476,— f 1.087.386,49 poriën door,~zuivert, ont- - - erger. De helder vloeibare UllSl&Q D-P:P- dringt diep in de smet en geneest de huid. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN VLOEISTOF BALSEM ZEEP varend genomen, ons werk, ontdaan van kleine franjes, daarbij een doelbewust tempo, en de onmisbare factoren voor het succes zijn aanwezig Bevolkingstoename. De Burgemeester gaf dan een overwicht van de loop der bevolking zoals we dat al publiceerden, en concludeerde Een bevokingstoename over 1954 van in totaal 183 personen, dit is een toena me, die relatief genomen nog nimmer is bereikt. Wanneer U bedenkt, dat in de na-oorlogse jaren van 1945 tot en met 1953, dus over de laatste 9 jaren het ge middelde aantal van de toename is ge weest 84, dan is de bevolkingstoename over 1954 tot 183 toch wel de moeite waard tot overpeinzing en het trekken van een gunstige conclusie ligt wel voor de hand. Ten aanzien van de woningbouw c.q. volkshuisvesting en de bouwnijverheid kunnen de volgende cijfers U enige indrukken geven. Bouwvergunningen uitgegeven in 1954 Bestemming Aantal Bedrag Bedrijfsruimte 26 f 363.842. Loodsen, bergruimten enz. 52 Verbouwingen aan zaken- panden en woningen 20 Utiliteitsgebouwen 6 Part. woningen 9 Woningwetwoningen 14 Boerderijbouw 3 Totaal 130 Gemeente. In 1954 zijn 19 woningen klaargekomen. 14 Premiewoningen zijn in aanbouw. Oorlogsschade: Herbouw 15 woningen f 156,269, Herbouw 2 bedrijfspanden f 55,652, Kerstelschade 5 panden f 2,910,52 Kerkbouw f 95,625, Aantal hinderwetvergunningen, welke werden afgegeven bedroegen 2. In de loop van 1954 kwam Uwe raad 10 maal bijeen. Het College van Burge meester en Wethouders vergaderde 56 keer. i i - Burgemeester van Hout besloot Mijne Heren, moge in 1955 U en onze gemeente en hare ingezetenen de voort durende bijstand van Hem, die ten slotte alles regelt en bestuurt, onze onmisbare metgezel zijn, die Goddelijke bijstand verkrijgende door goed onderling begrip, door onderlinge genegenheid en weder zijds vertrouwen, onmisbare factoren in de verdere opgang onzer mooie gemeente, die naar mijne mening getuigt in diverse opzichten, zowel naar binnen als naar buiten van een gedaanteverwisse ling, Vlijmen ten goede, en hare bevol king tot heil! Zo zij 'het- DANKWOORD WERD PLEIDOOI. Namens de raad sprak de heer van de Meerendonk een dankwoord tot de burgemeester, die hij wederkerig al het beste wenste voor het nieuwe jaar. Maar op enkele dingen wilde hij toch wel even de aandacht vestigen. En daar was allereerst het woningprobleem; hij had de twijfelachtige eer zitting te heb ben in de adviescommissie voor de wo ningtoewijzing. Het was een hopeloze zaak, zei hij. Er waren 240 aanvragen, waarvan zeker 40 urgentie-gevallen; en wanneer er dan 8 en nog 'ns 'n keer 6 woningen verdeeld moesten worden, dan was dat helemaal niet prettig. Hij verzocht de voorzitter namens de raad nog eens een dringend beroep te doen op Gedeputeerde Staten, om Vlij men, dat steeds alleen maar woningen voor de wederopbouw had gehad, maar dat het afgelopen jaar toch een bevol kingstoename had van 183, in aanmer king te doen komen voor een grotere toewijzing. Wanneer we niet ineens een toewijzing krijgen van 'n vijftig wonin gen, aldus de heer van de Meerendonk, dan is het probleem niet op te lossen. Wanneer gemeenten als de onze 'ns 'n vijftig prima noodwoningen mochten bou wen, dan konden we tenminste iets doen voor de mensen. En de heer van de Meerendonk wees erop, dat in deze vergadering bepalingen zouden worden aangenomen ter bescher ming van de dieren; honden zouden tochtvrij moeten liggen. Maar dan moest men een dergelijke huisvesting toch zeker aan mensen kunnen geven; die woonden in Vlijmen lang niet allemaal tocht- en vochtvrij. N Is het niet mogelijk, suggereerde hij vervolgens, dat bijvoorbeeld de gemeen ten Drunen, Heusden en Vlijmen bij toerbeurt ineens het kwantum, bestemd voor alle drie krijgen; dat ze dus in eens een behoorlijk aantal woningen kun nen bouwen, dan zou het probleem een eind dichter bij zijn oplossing zijn, en dan was het ook niet zo erg, wanneer men 'n jaar of twee zou moeten wachten. Nogmaals vroeg hij de bijzondere aan dacht van het college voor dit brandende probleem. Evenals voor het vraagstuk van de ontspanning. Een voorziening hierin was zeer dringend noodzakelijk, vooral ook in verband met de industrialisatie, nu in Vlijmen mensen kwamen, die elders een veel betere lichamelijke opvoeding had den genoten. In dit verband gaf het hem voldoening te hebben vernomen, dat eerstdaags de commissie voor het sportpark bijeen ge roepen zou worden. Voor deze problemen had hij even de bijzondere aandacht willen vragen. HET KATH. VROUWENGILDE HIELD EEN SOCIALE AVOND. Inleidingen over: Het werk onder moeilijk opvoedbare kinderen; Ervaringen ais maatschappelijk werkster, en over: De Kath. Gezinszorg. Een groot aantal belangstellenden kon de presidente van het Kath. Vrouwen gilde Afd. Waalwijk, Mevr. van Loon, welkom heten, toen deze zich Maandag avond in de achterzaal van Hotel Ver- wiel verzameld hadden ter bijwoning van een Sociale avond. Een drietal spreeksters waren voor deze avond uit genodigd, om hun ervaringen uit het maatschappelijk werk aan de leden van het Kath. Vrouwengilde te vertellen. Het is een zeer leerzame avond geworden. Het werk onder moeilijk opvoedbare kinderen. Over dit onderwerp sprak Mej. A. van Loon, die als leidster in een inrichting voor deze kinderen werkzaam is. Spre kend over het soort van kinderen dat in een dergelijke inrichting opgenomen kan v/orden, onderscheidde zij deze kinderen in groepen, die lichamelijk gestoord zijn, zoals doofstommen, blinden, en lichame lijk gebrekkigen en voorts de kinderen, die psychisch gestoord zijn tengevolge van een foutieve aanleg of van een ver waarloosde of verkeerde opvoeding. Klemtomanen, hysterici en psycho, palhen, al deze kinderen kan men in een dergelijke inrichting aantreffen en de grootste zorg dient daaraan besteed te worden. Men probeert, aldus Mej. van Loon, door allerlei moderne psychologi sche hulpmiddelen er achter te komen, met welke moeilijkheden het kind tobt, om het hiermee tijdig te helpen. Dit heeft het gunstige gevolg, dat deze kin deren, wanneer ze weer in de maat schappij geplaatst worden het leven aan kunnen, omdat ze zichzelf zijn en niet nu pas uitbarsten, omdat ze nu pas kans krijgen hun opgekropte moeilijkheden te uiten. En wanneer U zelf moeilijkheden met Uw kind hebt, zo ging spreekster ver der, wacht dan niet te lang om advies in te winnen. Mej. van Loon spreekt over de verschillende inrichtingen waarin de moeilijk opvoedbare kinderen opgenomen worden. De opvoeding komt hoofdzake lijk neer op het wekken van gevoel voor eigenwaarde, door liefde, begrip en toewijding. In de inrichting waar mej. van Loon werkzaam is, gaat men uit van het standpunt, dai de kinderen zoveel mogelijk vertrouwen en vrijheid geschon ken wordt. Zij licht dit toe met voor beelden uit haar practijk. Ervaringen als i Maatschappelijk werkster. Mej. T. Hof f mans was de tweede spreek- KOU GEVAT... Bedek keel en borst met de pijnstillende Thermogènede weldadige warmte verjaagt ver koudheid. ster van de avond en wist met haar in leiding ook alle aanwezigen te boeien. Waar voor de oorlog de maatschap pelijke werksters zeer sporadisch voor kwamen, daar ziet men thans hun aan tal gestadig groeien. De werkgever ziet in, dat hij naast alle functies, die een bedrijf met zich meebrengt, zoals de ad ministratieve, de commerciële e.a. de so ciale functie het best aan daarvoor be voegde personen kan overdragen. Spreekster geeft vervolgens een over zicht van de werkzaamheden van een sociaal werkster en licht deze punten toe met haar ervaringen in het bedrijf. Daar is vooreerst het aannemen van perso neel, waarbij de sollicitanten worden ontvangen, eventueel medisch gekeurd, waarna daarover rapporten moeten wor den opgemaakt. De maatschappelijk werkster zal verder de goede verhou ding in het bedrijf zoveel mogelijk sti muleren, door bij de werknemers een zekere verantwoordelijkheid aan te kwe ken en door allen zich te doen zien als 'n persoonlijkheid, niets slechts als een nummer. Zij woont vergaderingen bij van lager met leidinggevend personeel, zo mogelijk ook van leidinggevend per soneel en directie. Zij heeft bij dergelijke vergaderingen een adviserende stem. De zorg voor de kaderopleiding valt ook onder de werkzaamheden van de maat schappelijk werkster. Een bedrijf kent onder zijn werknemers ook groepen die een speciale zorg ver dienen, zoals de jeugdige arbeiders en de minder validen. Bij deze groepen ligt een grote taak voor de maatschappelijk werkster. Een voornaam punt ook is de materiele steunverlening aan gezinnen of personen die daarvoor in aanmerking kemen. Op de bedrijven heeft men doorgaans een sociaal fonds, waaruit ondersteuning verleend kan worden. De maatschappe lijk werkster heeft hier een mooie taak. Cok de ontspanning en de ontwikkeling zijn programmapunten. Met dit alles bereikt men een arbeids- vrede, en ook dat de werknemers zoveel mogelijk met plezier werken. De arbei ders worden als persoonlijkheden behan deld en niet als een radertje. Men kweekt verantwoordelijkheid, niet alleen voor het werk op het bedrijf, ook voor het eigen gezin, wanneer deze niet aanwezig mocht zijn. Opleiding en werkwijze van de Gezinszorg. Mej. A. Schellekens, Inspectrice van de Dioc. Kath. Gezinszorg, sprak ver volgens over dit onderwerp. Mej Schel lekens begon haar inleiding met te ver klaren dat het maatschappelijk werk meer en meer in de belangstelling komt en dat dit een zeer verheugend ver schijnsel is, daar het een hulp verlenen is aan mensen in nood. Men merkte de nood in diverse gezinnen en dit werd de rede van het feit, dat de Kath. Gezins zorg werd opgericht. De doelstelling van deze organisatie is tweeërlei, n.l. de in standhouding van een gezin en waar dit nodig is het herstel De inhoud van de opleiding omvat Godsdienstige en persoonlijke vorming, EEN BOEIEND FAR-WEST \ERIIAAL door PIKE NORTON WILL'S. 21). Zijn woorden mochten dan goed bedoeld zijn, maar zij werkten niet kalmerend op Eileen. Met grote verschrikte ogen keek zij de spre ker aan. T,gehangen worden? Oh, mijn God, wat verschrikkelijk". Ze sloeg de handen voor haar gezichtje en begon met droge hese snikken te huilen. Hulpeloos keken de jongens el kaar aan. Met schreiende vrouwen wisten ze geen raad. Ook Buck scheen niet op zijn gemak. Hij leg de zijn hand op de schokkende schouders van het meisje en mom pelde: „Toe nou, wees nu flink. Wij hui len toch ook niet". Deze woorden wekten een zacht gelach onder de cowboys. Ze sche nen nu wat opgelucht. Maar zelfs de gedachte aan de ruige cowboys, die een nummertje huilden, vrolijk te Eileen niet op. Verwijtend keek ze Buck aan. „Jij schijnt het niet zo erg te vin den, maar ik.Ze begon weer te snikken, maar nu was Buck's ge duld uitgeput. „Daar schieten we niets mee op", zei hij korzelig. „Had je een spe ciale reden om hier te komen?" Dat had succes. Eileen vertelde wat zij gehoord had op de farm van haar vader. Met steeds groeiende belangstelling luis terden de omstanders. Dat was nog eens iets. De sheriff in een hinder laag lokken. Toen ze uitgesproken was, begon nen de jongens opgewonden door elkaar te spreken. Ze waren het er over eens dat, wanneer Glan's op zet gelukt was, de sheriff nu reeds gevangen zat. Buck had dadelijk zijn plan klaar. Vermoedelijk was op „Cupperfarm" nog wel iets meer scheef dan alleen whisky-stoken. Alle mannen van Diamond-G-ranche moesten er on middellijk op af. Eerst de sheriff bevrijden en dan meteen eens kij ken of er nog meer te halen viel. Larry Joker was het daar echter niet mee eens. „We moeten eerst de „boss" bevrijden, want die heeft nu wel lang genoeg gezeten", meende hij, „de sheriff is er nu toch niet en wie belet het ons dan?" Alle andere cowboys waren het daar onmiddellijk mee eens. Een gedeelte van hen rende reeds weg om de paarden te zadelen. Buck had wel bedenkingen, maar het en thousiasme van de anderen werkte zo aanstekelijk, dat hij ook zijn fiat gaf. Een gedeelte van de troep zou naar Humbercity rijden en het an dere deel zou vast naar Colorado Mountains gaan en daar wachten. Samen zouden ze weer naar „Cup perfarm" oprukken. Eileen had gedurende de bespre kingen stil voor zich uit staan kij ken en toen Buck haar zo droef zag staren, kreeg hij diep medelijden met haar. Hij liep naar haar toe. „Billy is nu spoedig vrij en dan is alles weer voorbij". Het meisje schudde treurig het hoofd. „Nee", zei ze zacht. „Ik ben blij dat Billy weer vrij komt, maar goed komt het niet meer". Buck sloeg zijn arm om haar heen. „Waarom niet? Deze zaak zal opgelost worden. Daar kun je ver zekerd van zijn". Het meisje antwoordde niet. „Is er nog iets anders", vroeg Buck. „Vertel het maar gerust. Bil ly en ik zijn dikke vrienden en als ik je helpen kan, dan zal ik het vast niet nalaten". Eileen greep zijn hand. „Ik ben je erg dankbaar voor je vriendelij ke woorden, maar jij kunt me ook niet helpen. Mijn vader is een mis dadiger „Kom, kom, zo erg is dat toch niet. Iedereen hier in het Westen heeft wel iets op zijn kerfstok. Daar kan niemand hier op letten". Het meisje keek hem recht in de ogen. „Dat is waar", zei ze lang zaam. „Iedereen heeft wel eens iets gedaan, maar dat kan van Billy's vader niet gezegd worden. Hoe kan hij nu trouwen met de dochter van een Ze beëindigde haar zin niet, dodi Buck begreep wat ze wilde zeggen. „Whisky stoken zonder vergun ning is nu niet zo'n vreselijke mis daad „Ik moet al die tijd ziende blind geweest zijn, maar nu ik de feiten eens goed bekijk, dan heeft hij nog wel iets meer gedaan dan alleen maar whisky stoken. Aan die vee diefstallen zit ook een verdacht luchtje". Buck keek haar ernstig aan. „Ik kan het niet verzwijgen, nu je zelf al vermoedt dat er meer gebeurd is. En het ergste is dat we alles na sociale vorming en de technische huis houdelijke vorming. In ons bisdom zijn momenteel 650 opgeleide gezinsverzorg sters waar er in Nederland in het totaal 1200 zijn. Het dubbele van deze 650, al dus Mej. Schellekens, zou nog te wei nig zijn. Mej. Schellekens spreekt voorts over de samenwerking met de andere sociaal-charitatieve instellingen, over de financiële problemen bij de gezinszorg en bij de gezinnen, waar een gezinsver zorgster wordt geplaatst. Op een vraag van een' van de aanwezigen, hoe het precies met de salariëring van de gezins verzorgsters gesteld is, nodit Mej. Schel lekens de heer van Rosmalen uit om dit onderwerp nader toe te lichten. Een erg rooskleurig bleeld van de salariëring kon de heer van Roosmalen helaas ook niet geven. Ieders hoop is gevestigd op de op stapel staande nieuwe landelijke regeling. Een film over de Gezinszorg volgt tot besluit, waarna de presidente de spreek sters hartelijk dank zegt. MUTATIES BIJ DE GEMEENTEPOLITIE. Met ingang van 1 Februari a.s. is de agent van politie H. A. Boeyen overgegaan naar de Rijkspolitie en benoemd tot wachtmeester te Del den (Ov.). Met ingang van dezelfde datum is tot agent van politie te Waalwijk benoemd de heer F. H. A. van der Werff, thans agent van politie te Zwijndrecht. J. Bechthold voor de K.A.B. „ZAL BRABANT CHRISTELIJK BLIJVEN". Jan Bechthold uit Tilburg hield Maandagavond in de bovenzaal van de Gecroonde Leersse in het kader van het ontwikkelingswerk der K.A.B. een lezing onder de titel „Zal Brabant Christelijk blijven". Met een grote liefde voor zijn ge west sprak hij over de moeilijkhe den die Brabant heeft door te ma ken, moeilijkheden, voortkomend uit de totale structuele verandering van arm landbouwgebied naar rijk in- dustrialisatieland, en ook uit de verandering van mentaliteit van de Brabantse mens, vooral de jeugdige mens, die per se op eigen benen wil staan. Dit laatste is op zich alleen maar goed, maar de cijfers wijzen uit dat de Brabander over het al gemeen niet voldoende ontwikkeld is om zelfstandig te kunnen zijn. De heer Bechthold was niet blind voor de feiten en gebreken van de Brabander, die hij vergeleek met de Limburger; in Limburg werden de sterk veranderde tijdsomstandighe den opgevangen door de grote Poels, de voorvechter van de standsorga nisaties. De spreker stelde de vraag of we hier klaar zijn bij de doorvoering van de industrialisatie om de diep ingrijpende veranderingen te kun nen opvangen; hij betwijfelde dit ten sterkste. Op het gebied van po litiek, van godsdieristkennis en al gemene ontwikkeling, zijn we nog ver achter. „We geloven het wel", we hebben het altijd nogal gemak kelijk opgenomen. De heer Bechthold pleitte voor 't behoud van de eigen Brabantse sfeer en laakte de na-oorlogse wo- ningpolitiek, waardoor jonge men sen hun huwelijk jarenlang vaak moeten uitstellen; hij wees in dit verband ook op het grote gevaar van de te kleine woningen, „waarin we, zoals hij het uitdrukte, onze kinderen niet meer kwijt kunnen". Fel ageerde hij tegen dit euvel, een van de grootste van onze tijd. Willen we, vervolgde hij, de Bra bantse sfeer en het Brabantse mil- lieu weer goed maken, dan moeten we de veranderde mentaliteit goed willen zien en zelf weer de leiding nemen. Er is reden te over om be zorgd te zijn, maar dat wil niet zeg gen dat we bang moeten zijn voor de toekomst. Er zijn ook nog licht punten en de heer Bechthold ver klaarde er van overtuigd te zijn dat we deze crisis van vervlakking en een ontstellende geloofsafval in ons gewest te boven kunnen komen, echter alleen als Brabant zichzelf weet te redden. Men moet niet aleen naar Bra bant komen om de carnavalszotter nij te zien, maar ook om te zien dat we hier gelukkig leven en dat er nog een ideaal is waarvoor we le ven. Na dit met vuur en liefde voor gedragen betoog, werden vanuit de vergadering nog verschillende vra gen gesteld, die de spreker gelegen heid gaven nader op sommige toe standen in te gaan. En hij deed dat zo, dat alle aanwezigen het jammer vonden dat hij hen moest verlaten. Op Maandag 14 Februari zal de volgende ontwikkelingsavond ge houden worden; broeder Theodo- nius zal dan spreken over het on derwerp: „Waarom Katholiek On derwijs?" 40-JARIG JUBILEUM TIMTUR. Op 24 Januari 1955 vierde de heer A. L. de Peffer in de Goodyear-af- deling zijn 40-jarig dienstjubileum. A. de Peffer stamt uit een ras echt schoenmakersgeslacht. Zijn va der, wijlen de heer Bernard de Pef fer, was ook meer dan 40 jaren bij Timtur werkzaam. Om 11 uur werd de jubilaris met zijn vrouw in de cantine gehuldigd door zijn mede-arbeiders en werd hem bij monde van de heer J. v. d. Schans een mooi pluche tafelkleed aangeboden, terwijl zijn vrouw bloemen in ontvangst mocht ne men. Om half twaalf werden de jubi laris en zijn vrouw in de met pal men versierde hall ontvangen door de Directie en staf. Ook de Edel achtbare heer Burgemeester was aanwezig. De heer Klij berg, directeur, sprak de jubilaris toe en prees zijn vlijt, grote werkzin en het goede voor beeld dat hij steeds gegeven heeft. Hij overhandigde hem de gouden eremedaille van Timtur, alsmede een bedrag onder couvert. Aan zijn echtgenote werden bloemen aange boden. Wfj hebben een mooie# sortering 57 AA/roA//i/ssr/? tA WA A L \A/l/ff Vervolgens trad de Burgemeester naar voren en spelde onder toepas selijke woord^i de jubilaris de ere medaille in brons, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau, op de borst. Een en ander werd op de ge voelige plaat vastgelegd. Nadat alle aanwezigen jubilaris en echtgenote hadden gefeliciteerd, ging het gehele gezelschap naar het Privé-kantoor, waar onder het ge not van een glaasje enige gezellige uren werden doorgebracht. De jubilaris bedankte de Directie en allen die met hem samenge werkt hebben op hartelijke wijze. Ook H.M. de Koningin en de Bur gemeester dankte hij voor de Ko ninklijke onderscheiding. De verdere feestviering vond in huiselijke kring plaats. Nee, er is voor de inwoners van Besoyen geen luchtalarm, want die tijd is gelukkig voorbij. Maar wel zal het Zaterdag a.s. een vreedzame veldtocht worden. Van en door wie, zult U vragen. Het antwoord is gauw gegeven. De Kajotters Drum band komt. En hoe! Wanneer het weer meewerkt zal de Drumband om circa 3 uur een muzikale rondwandeling maken. En weet U het doel van hun bezoek op deze koude tijd van het jaar? Ja, dat zal U bekend zijn, daar twijfe len ze niet aan. Het jaar is om en zullen moeten pluizen om één ding te vinden. Die ene daad moet Billy vrij pleiten". Hij draaide zich om en liep naar de corral om een paard op te zoe ken. Teruggekeerd zei hij: Hier is een paard. Je kunt met ons mee rijden naar de farm van je vader". Enige ogenblikken later daverden tientallen paardenhoeven over de prairie. Diamond-G-x*anche rukte uit. Slechts een paar mannen ble ven achter. Het laatste bedrijf had een aanvang genomen. HOOFDSTUK XI. De bereden politie verleent assistentie. Het eerste gedeelte van de tocht legden beide groepen gezamenlijk af. Daarna splitsten zij zich. Larry reed aan het hoofd van zijn troep naar Humbercity, terwijl Buck door reed naar Colorado Mountains. Alhoewel Larry en de zijnen er een stevige gang inzetten, duurde het toch nog ruim vier uur, voor ze weer bij Buck en de anderen waren. In het stadje hadden ze geen tegenstand ontmoet bij hun overval op de gevangenis. De bewaker gaf zyn gevangene graag' over, toen hij de grote troep onvriendelijke cowboys zag. Groot was de vreugde van Billy, die zyn trouwe boys terug zag. Hij hoefde niet te vragen, wie het bevel had gegeven voor deze escapade. Het grijnzende gezicht van Larry, toen hij deze de hand schudde, zei hem voldoende. Op de terugweg naar Colorado Mountains vertelde Lar ry alles over de gebeurtenissen van de laatste dagen. Hij zweeg echter over de komst van Eileen. Dat moest een verrassing blijven voor de „boss", meende hij. De paarden schenen te ruiken dat er werk voor hun bazen aan de winkel was. Zonder aansporing zetten zij er een stevig gangetje in en spoedig bereikten zij Buck en de andere cowboys. Er ging een gejuich op onder de wachtende cowboys, toen deze hun baas weer terug zagen. Eileen had zich wat afzijdig gehouden en daardoor had Billy haar niet on middellijk gezien. Zc bleef stil op haar paard zitten en Buck vroeg zich verontrust af of zij zich de daden van haar vader werkelijk zo aantrok.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1955 | | pagina 2