miWYR LEVEND GESCHENK 5 doktoren het misbruik van laxeermiddelen BIOSCOOP-PROGRAMMA" i 2 DE ECHO TAN HET ZUIDEN TAN VRIJDAG 18 MAART 1955 Feuilleton II waarschuwen tegen PRACHTIGE LIGGING. i. Burgemeester Snels wees op de ideale ligging van dit kampeercen- trum in het hart van Midden-Bra bant dat steeds meer in de sfeer van het toerisme komt tussen de Etteling, Oisterwijk en Heusden (watersport). Wanneer het rijwiel- padenpian, waaraan Drunen natuur lijk ook deelnam, was uitgevoerd, zou dit gebied geheel ontsloten zijn. Binnen alzienbare tijd zou er een goede veroinding zijn tussen Oister- wijk en Drunen; de burgemeester meende zelis dat dit fietspad het eerste zou zijn dat in het kader van het rijwielpadenplan in uitvoering zou worden genomen. Voor het kampeercentrum heeft men niet de vorm van een particu liere onderneming willen Kiezen; daaraan zaten te veel (ook finan- cieiej risico s. Alles heeft de ge meente in eigen hand gehouden, zo dat bijvoorbeeld ook het kampregle ment kan samengesteld worden vol gens de hier geldende ideeën daar omtrent en men een ordelijk geheel gewaarborgd ziet. Er kwam veel kijken voordat men de plannen ver wezenlijkt had. Dank zij de mede werking van de PjNEM die de on rendabele gebieden van Giersber- gen en de Bosschen ook in het net wilde opnemen, zou ook het kam peercentrum van electriciteit kun nen worden voorzien. De drinkwa tervoorziening zou men ook zelf moeten verzorgen; maar, aldus bur gemeester Sneis, ook dit zou zeker in orde komen. De voortreffelijkheid van de lig ging van het centrum wordt nog groter wanneer we van de burge meester vernemen dat er vlak in de buurt, namelijk even ten Noorden van het Afwateringskanaal 'n nieuw zwembad zal worden aangelegd, en ook dit plan is allerminst toe komstmuziek. Wanneer Ged. Staten hun goed keuring aan het prachtige project van het Kampeercentrum hebben gegeven, dan wil men meteen be ginnen aan de verwezenlijking van de plannen; het hoofdgebouw zal 't eerst worden gebouwd; dit wil men zeifs dit jaar nog in exploitatie brengen. Het kamp zal gefinancierd wor den door üe gemeente en beheerd door een stichting, waarin het ge meentebestuur uiteraard de meeste stemmen heeft en waarin voorts zitting hebben de Hoogeerw. Heer Deken, een middenstander, een werkgever en een werknemer. HET SOCIAAL TOERISME. De heer A. Spijkerman een oud-Waalwijker, secretaris van de Ned. Kampeerraad, vertelde ons het een en ander over het sociaal toerisme, zoals men het kamperen, het bivakkeren en andere vormen van vacantie waarbij de zelf werkzaamheid het voornaamste cri terium is noemt; dit sociaal toe risme heeft de laatste jaren fantas tische vormen aangenomen. Mo menteel zijn er in Nederland'3800 geregistreerde kampeerterreinen; 't vorige jaar waren er circa 20.000.000 overnachtingen in de sector van dit sociaal toerisme; vooral het gezins kamperen, of het gezinsbivakkeren neemt geweldige afmetingen aan. In dit licht bezien wordt het Dru- nense kampeercentrum met een uiteindelijke capaciteit van 1000 a 1200 mensen per dag niet alleen van regionale, maar zeker ook van lan delijke betekenis. Het is gelegen in een van de mooi ste gebieden van Brabant, van Ne derland ook; en dat zei de heer Spijkerman niet omdat hij er vroe ger als Hopman met zijn Waalwijk- se verkenners had gekampeerd, maar het terein „de Klinkaert" was ongelooflijk mooi. En het was ge lukkig dat de gehele opzet en ex ploitatie van dit kampeercentrum in handen zou blijven van de ge meente; nu zou het een van de kam- peercentra gaan worden, waarheen iedereen ging kijken hoe het moet. EEN IDEAAL TERREIN. Het enthousiasme waarmee men ons tot nog toe had verteld over dit plan, werd nog groter toen de ont werper, architect Lentz uit Hengelo, ons aan de hand van zijn kaarten en plattegronden 'n duidelijk beeld gaf van hetgeen er uiteindelijk op „de Klinkaert" te zien zal zijn. Wanneer men het terrein met zijn van „De Echo van het Zuiden door Bruno J. van Lheenke. 5). „Zie", verbrak John de stilte, „zie, er is iets wat ik je vertellen moe!.- Ik wilde het je eerst liever niet zeggen, maar het lijkt me ge wenst dat wy open kaart spelen." „Ik had gisteren een ontmoeting op je kamer". „Een ontmoeting?" Mieke veerde even op uit haar atoel. „Mmmmm. Met wie „O, met een oude kennis van mij. Die knaap interesseerde zich ken nelijk voor jou. Toch zeker geen afspraakje gemaakt, wel?" „Toe, John!" „Nu, goed. Ik moet je een vraag «tellen, die je me moet beantwoor den, ook al is het een vraag, die 'n beroerd iets ophaalt." „Ja....???" Mieke zat in gespannen afwach ting. beplanting, zijn wegen, zijn ruim ten had moeten aanleggen, zou men nooit zo'n prachtig resultaat hebben bereikt als nu, nu de natuur daar zelf te werk is gegaan en de men senhand slechts een klein beetje heeft geordend en gecultiveerd. Het is voor de architect heel ge makkelijk geweest, zegt hij. Alles heeft gewoon zijn natuurlijke, voor de hand liggende plaats gekregen; hij heeft niet hoeven zoeken, niet hoeven uitproberen. De hoofdingang, gelegen precies op het midden van de Duinweg tus sen het Kanaal en Ten Eyck was er, de weg naar het kampeerterrein was er ook en de verbreding onge veer in het midden van die weg wordt gebruikt om er de oriëntatie tafel neer te zetten. Midden in het kamp ligt een volkomen natuurlijke speelweide, in het Noorden waar van, dus met het front naar het Zuiden, het hoofdgebouw komt dat kon eenvoudigweg nergens an ders liggen, zei de architect speels en vriendelijk wordt dit hoofdge bouw, volkomen passend in zijn omgeving. Aan de andere kant van de speel- wei staat nu nog de blokhut; deze zal worden gerestaureerd en omge bouwd worden tot een kapelleke, dat prachtig beschut ligt door de bossen. Even buiten de Oostelijke rand van de wei komen een aantal bun galows, die zich later van daaruit zullen verspreiden in Zuidelijke en Westelijke richting. Voorlopig bouwt men er een tiental, allemaal van hetzelde type, om de prijs te drukken; en dan kan men het vol gend jaar misschien allemaal ver schillende bungalows gaan bouwen, zegt de architect die hiervoor al ideale plaatsjes heeft ontdekt. In de Zuid-Westhoek van het 20 hec taren grote complex vindt men na melijk een in vogelvlucht gezien typisch gevormd bos en wegencom plex, waarin de open plekjes als 't ware als blaadjes zitten van de tak ken, die dan de wegen zijn. Zoals een tak, grillig en toch ook weer regelmatig gevormd. Hier, in deze kleine open ruimten, zou architect Lentz zijn volgende bungalows wil len plaatsen. Rond de wei, met het Hoofd gebouw en bungalows, liggen dan de diverse kampen; het verst weg vlak bij de ingang van het paspoor tenkamp, waar alleen de „echte" kampeerders verblijven, degenen dus die van de ANWB een speciaal paspoort hiervoor hebben gekregen; er is voorts een groepskamp voor meisjes en jongens, zo ver mogelijk van het familiekamp, met het oog (of het oor!) op het noodzakelijke laweit dat de bewoners van kamp plaatsen zullen veroorzaken; er zijn individuele jongens- en individuele meisjeskampen; ook deze natuurlijk dicht genoeg bij het hoofdgebouw om een goede controle mogelijk te maken; en tenslotte is er dan naast het gezinskamp, dat we al noem den, nog een apart gedeelte voor de caravans, die niet in het kamp zelf hoeven komen, om de wegen zo veel mogelijk te sparen. Natuurlijk zijn er de nodige toi lethuisjes, zinkputten e.d. die er voor zuilen zorgen dat het kamp hy giënisch en zindelijk blijft. HET HOOFDGEBOUW. Het hoofdgebouw is natuurlijk 't pièce de millieu van het hele cen trum „de Klinkaert". Architect Lentz maakte hiervoor een plan dat aantoont dat hij zich goed in deze Als u geregeld laxeermiddelen slikt. Is er nu een manier om er van af te komen. 83 van de 10(1 personen lukte het; u kunt het ook. En wel zo Drink ln de loop van elke dag enkele glazen water en bepaal een vast uur voor uw stoelgang. Neem de le week elke avond twee Carter s Leverpilletjes. "2e Week - elke avond één. 3e Week - om de andere avond één. Daar na niets meer. want Carter s Leverptlletjes stellen uw Ingewanden In staat weer op eigen kracht te werken, zonder laxeermiddelen Wanneer zorgen, vermoeidheid of te veel eten het tempo van uw Ingewanden tijdelijk vertragen, neem dan tijdelijk Carter's Lever- pi liet ies om u weer op gang te helpen. Zo raakt u uw verstopping kwijt en vervalt u niet ln de laxeermiddelen-gewoonte. Haal direct Carter s Leverptlletjes, f 1.20 per flacon. 66 „Heb jij het idee, dat je vader en moeder vermoord zijn?!" „John!" Mieke was bleek geworden en stond met een ruk op. „Toe, ga zitten Mieke. Het is voor je eigen bestwil dat ik je dit vraag", zei John. „Hoe kom je aan dat idee?" vroeg 't meisje met iets afwerends in haar stem. „Ach, met een beetje logica viel het mij eerlijk gezegd niet zo erg moeilijk je geheim te raden." „En als ik nu eens geen ogenblik de gedachte had gehad dat vader en moeder vermoord zijn?" „Kom, m'n lieve Geschenk! La ten wü geen verstoppertje met el kaar spelen." Geschenk liep de kamer op en neer. Dan ging zy zitten, kennelijk besloten John in vertrouwen te nemen. „Ja", zei ze, „ik geloof stellig dat vader en moeder niet door een ongeluk, te wijten aan 't stomme toeval om het leven zijn gekomen", „Mmmm, dat vermoedde ik al. Zie je, ik heb een paar bladen in mijn bezit, die waarschijnlijk uit je vader's dagboek komen, 'n Paar bladen, waarop geschreven staat over een uitvinding, die je vader toevallig deed en die hij niet wil de vernietigen." „Heb jij die?! John, heb jij myn kamer doorzocht?!" Mieke was eerlijk verontwaardigd. „Ook ja. Maar die papieren heb ik afgenomen van m'n beste vriend „le Flaneur" of, zoals hij in werke lijkheid heet, Bernhard Verhoef. Die had de kamer namelijk al doorzocht." „O!" Geschenk was kennelijk biij, dat John niet zo maar uit louter nieuwsgierigheid haar kamer had doorzocht. „Vertel me alles, wil je?" vroeg zij. „Die beste vriend is natuurlijk helemaal geen vriend van je?" John gïynsde. „Nou vooruit. Dan zal ik wel eerst mijn kaarten open leggen. Je bent dus al bezig met echt vrou welijk! my onder de duim te krijgen. Nou, meisje, dat zal je toch nooit lukken, al worden we als ge lukkig getrouwd paar honderd jaar." Mieke kuchte even en deed alsof zij het niet gehoord had. Geamu seerd keek John haar aan. „Wel," zei hy dan, „er is eigenlijk niet zo erg veel te vertellen. Ik ben hier niet alleen om vliegen te vangen, maar ook om wat zaken te regelen. Ik heb namelijk zo'n flauw vermot den dat er iets met vals geld aan de hand is en het kon dan nog wel eens een keer zijn, dat er nog heel wat meer loos is, iets van interna tionale betekenis." „Wat is je beroep eigenlijk? De tective?" interrumpeerde Geschenk hem. John was een beetje verlegen met deze vraag, die hij echter toch wel verwacht had. „NoudetectiveAch ja, zo'n beetje eigenlijk ook wel. Ik j werk niet in opdracht van anderen maar doe mijn werk zuiver uit be langstelling. Uit roeping misschien wel. Of misschien ben ik er aan verslaafd, of zijn er andere min of meer duistere redenen. Enfin, ik doe zulk soort werk." „Ik ben niet zo erg veel wijzer van je geworden", lachte Mieke. „Werk je samen met de politie of ben je zelf van de politie of zo?" „Gunst nee. Nee, dat nil niet be paald", lachte John. „Maar goed, daar hebben we het later nog wel eens over. Ik was dus hier met hec oog op die valsemunterij, 'n zaak, die uitstekend samenviel met een andere, ietwat vuilere affaire, een die, samen met de valsemunterij en weet ik wat, misschien nog wel meer en nog wel eens van politieke aard kon zijn ook. Toen ik voor deze zaak in Spanje was, nu drie weken geleden, ontdekte ik dat 'n zekere Bernhard Verhoef met die geldkwestie te maken had. Ik ken de die Bernhard Verhoef, die beter bekend is onder de naam Flaneur en die 'n internationaal figuur is in de „betere" onderwereld, al een paar jaar en ben voor hem nu ook niet bepaald een onbekende. Deze knaap nu volgde ik naar Parijs en acht dagen geleden van Parijs naar Amsterdam. En laat ik hem nu gis teren in jouw kamer weer ontmoe ten!" „Hoe ziet die man er uit?" „Wel, middelgroot, een vrij bleek gezicht, fletse ogen, donkere bril, vrijwel kaal spitse neus, vrij zwak ke mond en ietsje ronde rug." „Dat is de man van de Ceintuur baan", riep Mieke opgewonden. „Maar ga verder!" „Voorlopig is er niet veel meer te vertellen. Flaneur en ik maak ten samen een babbeltje, stoeiden wat en gingen, nadat ik wat pa pier van zijn borst had geplukt, als relatief goede vrienden van el kaar. Die papieren heb ik hier." John liep naar de koffer, die on der zijn bed stond, haalde er een paar papieren uit en ging er mee terug naar de zitkamer, waar hij 5 een z< HULDEBLIJK VOOR irurg e GOUDEN PAAR e nog h: l hu zit Het echtpaar J. de Ruijier j? Hooide sen in de Grotestraat was v?-lde (H' week 50 jaar getrouwd. On ^tiieden drukkelijk verzoek van de kqiÏ den mc bruid en bruidegom werd du k m opdi gelijke feit alleen in de ei!>en ,SslweK miiiekring' gevierd. De buiuthJ n zyn ners hebnen gemeend dat ZG tocn daarbij toch me.. konden laten )et bre hebben de koppen bij elkaar 1 öera stoken en besloten om het «0U(f roem paar nog te verrassen. Een latie van de buurtbewoners hc Allem de gouden echtelieden een fn! mand aangeboden, een g'ro.e k Gok M menmand en een geschenk |a 'mitse fi vorm van een geldbedrag 0J nd5e ti couvert. Het echtpaar de iw^trefi h Freyssen was met deze bijzorJ,1611180*1' sympadiieke geste zeer ingenoJu nu h igen ba DANS- EN CABARETAVOND wil d STATIONSSTRAAT. yke ooi rv moesje De ter voorbereiding van de,oor zyi tionale feestdag op 5 Mei, met oor g" me van de grote optocht, gevo^ke ooi de buurtvereniging Stationsstriuikt, m Burgem. v. d. Kiokkenlaan to.icnung Mr. van Coothstraat, zal a.s. Zweemt n dagavond ter verkrijging vanension nodige middelen in zaal Thalia verz dans- en cabaretavond houd;eüsen waarvan de voorbereidingen r«!ns eer doen vermoeden dat het een geZtordt lige avond zal worden. )or gee Veel bewoners van deze wirzoeK maar ook vele andere belangd si.uat lenden, zullen ongetwijfeld Za.t eAin8 I dagavond van de party zijn, m- en aai alleen om een gezellige avond nutuatie te maken, maar ook om liierdo1 het deze buurt mogelijk te mair1 #eld op een waardige wyze deel te ntsSt en men aan de grote optocln op 5N|Éiszieke HET IS MIDDERNACHT,De s< DOCTOR SCHWEITZER Van In het kader van de VPRO-tour1 *".ux' née zal Maandagavond in hoitraaid: Verwiel te Waalwijk de bekend:8 ee fiun „Het is Middernacht, Docic'n,ï S' Schweitzer" worden vertoond. en* Wü hoeven U niet te vertelletederZ£ wie Doctor Albert Schweitzer iiMi hü is bekend en zal het blyven a]< een unzonderiyk begaafd en begc- nadigd man, medicus, musicui theoioog, die een prachtige carriè re in Europa opgat om de stemvai zyn hart te voigën. Zyn hart et zyn geloof riepen hem naar h« duistere Afrika, waar hy ais zend!- nng en als arts on.zettend veel en ontzettend goed werk deed en noi steeds doet, en waar de muziti van Bach's orgelkoralen z'n Küow gebed is. Dit uitzonderlyke leven is ver filmd door André bekende Pierre Fresnay (Afytór Vincent!) speelt de rol van Schweitzer. Een deel van de baten van deze film zal volgens overeenkomst met Dr Schweitzer worden besteed voor zyn hospitaal in Larabarene, Er zal veel belangstelling be slaan voor deze film, waarvoor de beschikbare plaatsen naar we ver- nemen al zyn uitverkocht. J MUSIS SACRUM. Het dubbele leven van Dr. Gei- brand. Dieter Borsche en Ruth Leuwerik vertolken de hoofdrollen in de op- 4 merkelyke Duitse film, die van Vrydag t.m. Zondag in Musis Sa crum wordt ver.oond onder de Ne derlandse titel: „Het dubbele leven van Dr Gerbrand". Dieter Borsche speelt de rol van een medisch student, die tydensde oorlog met heel veel succes veranl- woordelyk medisch werk heeft verricht, maar wie nu de middelen ontbreken zyn studies te voltooi en. Een plaatselyke autoriteit wieib leven hy in de oorlog door 'n ope ratie redde, zorgt da., hy, tegen z'n wil want hy beschikt niet over de diploma's, wordt benoemd als clii- materie heeft ingewerkt en dat hij weet aan welke voorwaarden al de onderdelen van zo'n kamp moeten voldoen; we zien dat aan de ont werpen voor de bungalows, voor de toilethuisjes, we zien dat vooral aan zijn ontwerp voor het Hoofdge bouw; een gebouw met een zeer le vendige gevelpartij, dat daar niet statig en voornaam zal staan in die uitbundige natuur, maar dat zich speels en gemakkelijk zal voegen naar het decor en dat geen wereld op zich zal vormen, maar enkel een beschut verlengstuk je van de vrije wereld daarbuiten. Er is een zeer ruime zaal in met veel ramen en glazen deuren aan de voorkant; deze cantine neemt 'n groot deel van de voorgevel in be slag. Daarnaast, een beetje terug wijkend, zien we de hoofdingang en daarnaast, ver naar voren sprin gend, vooral ook ter beschutting van het voor de cantine liggend ter ras, de winkelvleugel, waarlangs 'n pergola loopt, die men 's avonds eventueel ook als terras kan gebrui ken. De hal heeft toegang tot de trap, tot de garderobe, de toiletten en douches, welke laatste ook ge bruikt kunnen worden door de be woners van de bungalows en de kampeerders. De hall geeft ook toe gang tot een slaapzaal met 28 bed den, terwyl boven deze zaal een andere even grote slaapzaal gelegen is, zodat het Hoofdgebouw plaats biedt aan 50 personen. Op de boven verdieping is ook de woning van de kampleider en zijn gezin. In de ruime cantine is een hoekje afgezet door middel van een bloemenwand, waarachter de keuken gelegen is; daaronder is de kelder met een gro te bagageruimte. Het hoofdgebouw zal worden ver warmd met buta-gas, zodat het ook in de herfst en in de winter ge bruikt kan worden voor conferen ties, congressen, schoolwerkweken enz. U ziet, men is daar in Drunen heel wat van plan en we hopen U ook de overtuiging te hebben ge geven dat men de planhen er dege lijk en serieus heeft aangepakt. Sociaal toerisme noemt men het kamperen en bivakkeren; de ge meente Drunen de heer Spijker man wees er op wil de mensen helpen bij het doorbrengen van hun vacantie, wil de mensen zoveel mo gelijk tegemoet komen. Onze dicht bevolkte steden, speciaal de rand stad Holland, vraagt om recreatie mogelijkheden en recreatiegebie den; Brabant kan die mogelijkhe den bieden vooralsnog, maar Bra bant zal er wel verstandig aan doen die ontspanning zo veel mogelijk in eigen hand te houden. Het niet zo te laten zijn dat er Hollandse ko loniën gevestigd worden in onze provincie. Drunen heeft dit goed verstaan. Heel wat liever zien we dit prach tige kampeercentrum hier tot stand komen, dan een nederzetting van de gemeente Dordrecht, al waren die plannen dan honderd keer gro ter en luxueuzer. OUDHEIDKUNDIG MUSEUM VOOR DE SCHOEN- EN LEDERINDUSTRIE. Ons museum mag zich de laatste tyd in grote belangstelling van verschillende zyden verheugen, waardoor zyn collectie schoenen aanzienlyk wordt ui.gebreid. Na een verzameling uit het Stedelyk Museum te Amsterdam werd het thans weer verrast met een 22 paar historische en speciale schoenen van he. Leder-Instituut T.N.O., die voor onbepaalde tyd in bruikleen werden omvangen. Hierby zyn schoenen van 18201880 en exem plaren uit Zwitserland, Scandina vië, Saksen, Java, N.-Afrika, Al giers, Egypte, Japan, China, Voor- lndtë, Groenland, Mexico, enz. Het is een mooie collectie, die het museum, dat zo langzaamaan uit z'n jas begint te putten, zeer verrykt en aamrekkelyk maakt. in dit verband zouden wy de Waalwykers en allen dte betrok ken zyn by de schoen- en leder industrie, op het hart willen bin den de museum-stich.ing ook fi- nanciëel te steunen door een gift ineens van 100.of een jaar- lykse bydrage van f 12.50 of 10.-. Du is noouzakelyk voor de be- siaansmogeiykheid en het behoud van dit unieke museum. ONTWIKKELINGSWERK KAB: „Waarom een katholieke culturele taak." Toen in plaats van de heer Piet Coppes, zoals was aangekondigd, Maandagavond de Eerw. Rater van Geloven sprak in het kader van het ontwikkelingswerk van de KAB, was zoals gewoonlyk de belang stelling gering. Niettemin was het onderwerp dat Paier van Geloven te behande len had gekregen belangryk genoeg om de arbeiders hoogstens eens per maand naar de Gecroonde Leersse te doen gaan, om hun ken nis van en hun inzicht in de be paalde problemen te vergroten. Pater van Geloven sprak over 't onderwerp: Waarom een eigen culturele taak? Cultuur is een moeilyk begrip en de geleerden zijn het er nog lang niet over eens wat dit begrip alle maal inhoudt. Pater van Geloven definiëerde het: veredeling van de natuur overeenkomstig de eigen schappen van die natuur. Cultiveert men een bepaald pro duct, dan heeft men uitsluitend te doen met de materie, de stof; wil men echter de mens veredelen dan moet men .echter vooral ook zyn aandacht gericht houden op het geestelyke, zonder het verwaarlo zen evenwel van zijn stoffelijke ei genschappen. Het gaat dan 0111 de menselyke eigenschappen in hun totaliteit, dus èn stoffelijke èn geestelyke in een hecht onderling verband. Het is niet gemakkelyk algemeen geldende voorschriften te geven voor de opvoering van het cultu rele peil, omdat de eigenschappen van iedere mens, op de veredeling waarvan immers de cultuur is ge richt, zo verschillend zyn. Door zelfbeheersing en verster ving dient de mens zyn wil te trai nen, tengevolge van de erfzonde immers is zyn geestelyke weer stand verzwakt. En daarby, even als by alles, dient de mens het doel van het leven voor ogen te houden, daar hy anders het gevaar loopt dat de middelen hoofdzaak worden en het doel langzamerhand uit het oog wordt verloren. De spreker had talrykc voor beelden by de hand om dit te ver- duidelyken en te bewyzen. Pater van Geloven kwam nog te spreken over 't Mandement, waar in de Nederlandse Bisschoppen hebben aangegeven, hoe het open baar leven, voor een groot gedeelte verheidenst, weer gekerstend kan worden en in verband hiermee be sprak de spreker het grote belang van het zelf kiezen van de levens weg en het veredelen hiervan. Dit moet niet gebeuren in, niet over gelaten worden aan het grote verband van instellingen, organi saties en instituten. De spreker besprak tenslotte in dit verband ook de grote invloed van radio, film, televisie en lectuur. HELÈNE OOSTHOEK IN „ELCKERLYC". Helène Oosthoek vertolkte Dins dagavond in solotoneel voor een niet al te talryk Kunstkringpubliek in Musis Sacrum het middeleeuw se spel: „Den Spyeghel der Salic- heyt van Elckerlyc"; zy deed dit met behulp van maskers naar haar eigen ideeën uitgevoerd door de beeldhouwer Hans Melis en de kunstschilder Jan Valentyn. De uitvoering heeft ons slechts ten dele bevredigd, voor een klein gedeelte, wel te verstaan. De opvatting die Mevr. Oosthoek van „Elckerlyc" bleek te hebben, leek ons niet de juiste. Men noemt het een allegorisch spel en dat is het ook, nademaal we geen levensechte, aan de wer- kelykheid ontleende personen er in zien optreden, geen bepaalde mensen, maar types, maar grootste gemene delers van een eigenschap, karaktertrek, deugd, of ander ab stract iets. T nr»- 1 Dit middeleeuwse spel verdraagt het niet, wanneer men de figuren die ten tonele verschijnen, een al le romantisch-realis.ische gestalte geeft. „Elckerlyc" vraagl, juist om dat het een allegorie is, sterk ge- stylecrdc toneelfiguren, met een sober gebaar; geen figuren die zo veel mogelijk de werkelijkheid wil len benaderen, die in alles op een werkelijke mens willen gelijken. Mevr. Oosthoek streefde hier ons inziens te veel naar; niet zozeer en niet alleen door het feit, dat zij maskers gebruikte, als wel door haar spel als zodanig, dat ook van de figuur van Elckerlyc zonder masker gespeeld een te bepaald iemand maakte. Dan zijn er de maskers; we heb ben ons afgevraagd waarom? Waarom gaat men nu met deze maskers nog eens te meer de na druk lesgen op een al te bepaalde uiterlijkheid van het type? Figuren als Mage en Neve byvoorbeeld le ken zo gestapt uit een of andere hedendaagse persiflage. De =feer van Elckerlyc verdroeg dit niet. Bovendien was vooral na de pau ze het nemen en het ophangen van de maskers zeer hinderlyk en wei nig bevorderlyk voor een vloeiend verloop van het stuk. Toen Vroed schap, Schoonheid, Vyf Zinnen en Kracht moesten worden voorge steld, was het „poppenkast". Wat er met de uitbeelding van Vijf Zinnen werd bedoeld, kan ons maar niet duidelyk worden. Bleef de voordracht van Mevr. Oosthoek, die soms een versregel ons inziens verkeerd zegde, soms een toon aanloeg, die niet klinkt in „Elckerlyc", welk spel een groie soberheid vraagt, gelyk we zeiden, in klank en gebaar; „Elckerlyc" mag geen gebed storten met gewel dige verheffingen van stein en met drukke, daardoor vaak onbezielde gebaren. Men doet dan afbreuk aan de weergaloze schoonheid van dc tekst. Overigens waren er momenten die zeer boeiden. Mevr. Oosthoek speelt dit wondere spel met een groot, bezield enthousiasme; en dat doet weldadig aan, al is het natuurlyk niet voldoende om een spel goed te vertolken. Last van zenuwen Mijnhardt's Zenuwtabletten helpen U er overheen. NIEUW ORGEL IN DE NED. HERV. KERK TE BAARDWIJK. Maandag 21 Maart a.s. zal het voor de Ned. Herv. Gemeenten in Baardwyk een belangryke dag zyn. 's Avonds n.l. zal dan het lang ge wenste en lang verwachte nieuwe kerkorgel op waardige wijze in ge bruik worden genomen. Het orgel zal op deze avond worden inge speeld door de WelEd. Heer Onck, adviseur-organist, terwyl mevrouw Onck enkele zangsoli ten gehore zal brengen met begeleiding van 't nieuwe orgel. Ook het Ned. Herv. Kerkkoor Baardwyk-Drunen zal medewerking aan deze avond ver lenen, terwyl tevens de jongste so praan van het koor, mejuffrouw C. Schoondermark, een soli zal zingen. Mede met het nieuwe orgel zal te vens de vernieuwde galery, die 'n belangryke uitbreiding en verfraai ing heeft ondergaan, in gebruik ge nomen worden. Al met al 'n grote verbetering voor Baardwyks kerk. ze Mieke liet zien. „Ja, ja, dat zyn zei" Geschenk zuchtte en keek D( Weger een beetje beteuterd aan. „Ik ben, geloof ik, niet voor de tective in de wieg gelegd", zuchttf ze. „Eerst laat ik my ontdekker als ik een vergadering ongenoo: wil bywonen en dan weer ben i zo stom waardevolle papieren oe beheerd op myn kamer achter t' laten." Ze slaken een verse sigaret op Dan vertelde Mieke. „Ruim een half jaar geleden ont dekte ik deze papieren in de boe kenkast van ons landhuisje te Ep som. Ik bladerde wat boeken door en toen vielen deze papieren uit een van die boeken. Ik wist, dat vader een dagboek bad bijgehou den. Het was een losbladig klem- bandsysteem, dat boek, en vader schreef er haast iedere avond >n Deze bladen hoorden kennelijk 'n dat boek thuis. Toen ik las wat er op stond, ging er een schok door my heen. Vader schreef over een uilvinding, die hy gedaan had toen hy naar iets heel anders zocht, een uitvinding, die zo verschrikkeHjl» was, dat hij deze niet bekend wild* maken. (Wordt vervolgd)-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1955 | | pagina 2