X
Waalwijkse en Langsiraatse Courant
R. K. LAGERE LANDBOUWSCHOOL IN
NIEUWKUIJK WERD PLECHTIG GEOPEND
Waarom lijden?
Drs. G. J. de Vries, Ridder in de Orde
van de H. Gregorius de Groote.
"WITTE
KRUIS
Van grote betekenis voor deze streek,
waar nog ontoelaatbare toestanden zijn.
Zeer grote belang
stelling.
Als ïïw gewrichten alleen
nog maar pijnlijk bewegen
Een prettige, zeer verdiende verrassing
O
VRIJDAG 13 MEI 1955
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur
JAN TIELEN
Dit blad
verschijnt 2 x per week
DE ECHO HEI ZUIDEN
78e JAARGANG No. 39
Abonnement
19 cent per week
2.45 per kwartaal
2.70 franco p. p.
Advertentieprijs
10 cent per m.m.
Contract-advertenties
speciaal tarief.
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL TEL. 2002. Dr van BEURDENSTRAAT 8, OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES „ECHO"
Tal van sprekers hebben het woord gevoerd, toen Maan
dagmorgen de burgemeester van Vlijmen, de Edelachtbare
Heer J. van Hout, de nieuwe R.K. Lagere Landbouwschool
te Nieuwkuijk plechtig overdroeg aan de N.C.B., waarvan
het dagelijks bestuur eveneens aanwezig was.
Zonder een uitzondering hebben de sprekers gewezen op
het grote belang van deze school voor het gebied dat ze
bestrijkt, een gebied met een klein gemengd boerenbedrijf,
dat zijn aparte problemen heeft, een gebied, waarin nog
veel kan worden gedaan aan rationalisatie, een gebied met
een ongunstige waterstaatkundige toestand, waar hoogno
dig een ruilverkaveling moet komen, enz. enz.
Stuk voor stuk verreikende wenselijkheden, voor de op
lossing waarvan een goed vakonderwijs onmisbaar is, om
dat de boer en vooral de jonge boer overtuigd moet wezen
van de noodzakelijkheid van rationalisatie en de middelen
hiertoe moet kennen.
Geen wonder dat er daarom een algemene vreugde was on
der de vele honderden die van de plechtigheid getuige wa
ren en dat het een bijzondere dag was voor de boeren in
deze streek en ook natuurlijk voor de gemeente Vlijmen.
Nadat de ZeerEerw. Heer Becx,
pastoor van Nieuwkuijk, om half
tien het keurige nieuwe schoolge
bouw had ingezegend en om 10 uur
in de noodkerk een plechtige H.
Mis had opgedragen, tijdens welke
hy een treffende predicatie hield
over de bijzondere betekenis van
deze dag in geestelijk opzicht, voor
al voor de geestelijke en maatschap
pelijke vorming van de jonge boe
ren, verzamelden de genodigden
zich in het Patronaatsgebouw, dat
bfjna te klein bleek om allen te be-
vatien.
Onder de talrijke aanwezigen za
gen we: De HoogEerw. Heer Deken
Rooyakkers, de HoogEerw. Pater
Alfons L-evens, Prior van Mariëni
kroon, de ZeerEerw. Heren Pas
toors Becx en Heesakkers, de Wel-
Eerw. Heer Rector Bekkers, gees
telijk adviseur van de N.C.B., de
burgemeesters van Druilen, Heus-
den en Vlijmen, wethouder F. Smol
ders, vertegenwoordigende 't Waal
wijkse gemeentebestuur, de heren
J. Zeegers, voorzitter en Ir. J. Wel
len, secretaris van de N.C.B., de
heer Taks, inspecteur van het L.O.,
de heer Ir. Grijns, vertegenwoordi
gende de Minister van Landbouw,
het bestuur van de school, verte
genwoordigers van de N.C.B.-orga-
nisaiies uit de streek, directeur en
leraren van de school, tal van ou
ders van leerlingen en tenslotte de
leerlingen zelf.
en Rheumatische scheuten
dtor üw leden gaan...
Dan is 't hoog tijd voor een Kruschen
kuur. Rheumatische pijnen zijn in negen
van de tien gevallen gevolg van onzui
ver bloed. De bloedzuiverende organen
schieten te kort. Geef die weer jeugdige
kracht: breng ze weer op gang met Kru-
schen's zes minerale zouten. Duizenden
rheumatiek-lijders vonden daar baat bij.
Waarom zoudt gij dan achterblijven?
't Gaat om Uw eigen welzijn maar ook
om 't levensgeluk Uwer huisgenoten, die
U graag weer de oude zien: fit, welge
moed, opgewekt en vrij van pijn
Burgemeester van Hout van Vlij
men, tevens voorzitter van hei
schoolbestuur, richtte zich tot al
len ter verwelkoming, bijzonder
ook tot de aanwezige leden van de
gemeenteraad, die het toch jvaren
geweest die de bouw van deze
nieuwe school hadden mogelijk ge
maakt. De school bestond eigenlijk
al een jaar of 7; en voor spreker
de eer had burgemeester van Vlij
men te zijn, werd er actie gevoerd
om de regering te overtuigen van
de noodzakelijkheid van dit onder
wijs hier in deze streek. De burge
meester weidde uit over de nood
zakelijkheid van een ambachts
school voor de land- en tuinbouw,
een school die dan wel ressorteer
de onder de beruchte wet op het
Nijverheidsonderwijs maar die niet
temin toch door de gemeente be
taald kon worden; en hij vond ge
legenheid om enkele rake dingen
te zeggen over de autonomis van
de gemeente, die in feite niet 'meer
bestond.
Maar goed, zeven jaren geleden
was men gestart en op Mariënkroon
had men de gelegenheid gekregen
te bewezen, dat dit onderwijsinsti
tuut hier op zijn plaats was; het
bewijs was inderdaad geleverd; de
school was volkomen levensvatbaar
gebleken. De burgemeester beval
de school aan in de belangstelling
van de landbouwbevolking, waar
bij hij er op wees dat ook de boe
rendochters nog aan de beurt zou
den komen; hij hoopte dat de jeugd
zelf ook het belang' van dit onder
wijs mocht begrijpen; hij vond
woorden van lof voor directeur en
leraren, die bewezen hadden wat
ze waard zijn en door de goede
verstandhouding tussen 't leraren
korps en leerlingen, waarvan hij
hoopte dat die altijd zo mocht blij
ven. Moge de Heer het werk zege
nen, besloot hij, en moge ik thans
de nieuwe school aan het Hoofd
bestuur van de N.C.B. overdragen.
Succes!
CRISIS HEEFT INTREDE
GEDAAN.
Het is mij een bijzonder genoe
gen, aldus de heer J. Zeegers, alge
meen voorzitter van de N.C.B., de
ze school in gebruik te mogen ne
men en ze te scharen in de rij van
onze scholen die zich als een weef
sel spreiden over het gebied van
de N.C.B. En hij sprak over de
grote waarde die de N.C.B. hechtte
aan het landbouwonderwijs, waar
voor geen kosten en moeite te veel
waren; hij dankte de paters van
Mariënkroon voor het goede on
derdak en heel bijzonder de gods
dienstleraar Pater Arnoldus. Hij
wees op de grote verantwoordelijk
heid die directeur A. Kamp en zijn
leraren dragen; maar, aldus dhr.
Zeegers, directeur Kamp maakt er
van wat er van te maken is en we
zijn hem bijzonder dankbaar hier
voor.
Het land- en tuinbouwonderwijs
is een noodzakelijkheid; we kun
nen het doel van de N.C.B. niet be
ter bereiken dan door alles te doen
voor liet onderwijs aan de jonge
boeren.
Nederland had een voorsprong
op agrarisch gebied; die voor
sprong' moest men zien te behou
den, ook al had dan een crisis nu
zijn intrede gedaan; samen met de
andere volkeren moest men probe
ren deze weer te boven te komen.
De laatste week had de heer Zee
gers een aantal kleine boeren be
zocht, die geen lid waren van de
N.C.B.; en niets als onkunde en on-
welendheid had hij meegemaakt.
Waar is-die rommel van de PBO
voor nodig, vroeg men hem dan;
laat ze maar eens iets doen voor
ons, kleine boeren!
Maar, vervolgde de voorzitter, ze
merken niet wat er gedaan wordt;
ze hebben geen begrip van de or
ganisatie, omdat ze individualist
zijn.
Door het technisch en algemeen
vormend onderwijs kon 'n goede
samenwerking' tussen alle boeren
worden geschapen en kon begrip
worden gekweekt voor de moeilijk
heden waarmee de N«C.B., die zeer
veel begrip had voor de moeilijk
heden van de kleine boeren, kamp
te. Hij hoopte tenslotte dat het meer
en meer tot de kleine boeren zou
doordringen, dat ook zij onderwijs
van node hadden.
Ir. Crijns, rykslandbouwconsu-
lent, bracht hulde aan de boeren
bevolking van deze streek; men
zag een goede samenwerking tussen
de gemeentebesturen en het Hoofd
bestuur van de N.C.B. en de rege
ring wilde niet graag deze samen
werking doorbreken.
Na waarderende woorden gericht
te hebben tot de heer Kamp, wees
Ir. Crijns er op, dat van Vlijmen
tot Waalwyk allerlei stemmen op
gingen de streek omhoog te bren
gen en de bedrijven te verbeteren.
Belangrijk was het dan te beginnen
met de opvoeding van de jeugd en
dan zou deze school een kracht
centrale voor de streek kunnen zijn.
Hy hoopte dat de gemeentebe
sturen, de besturen van de boe
renbonden, maar vooral de boe
ren zelf zouden inzien dat de om
standigheden in deze streek on
toelaatbaar waren. Heel veel
moest hier nog gebeuren en hü
sprak over rationalisatie, over
ruilverkaveling en intensivering.
Namens de geestelykheid van de
streek sprak de HoogEerw. Heer
Deken Rooyakkers uit Drunen, die
verklaarde dat er bü de priesiers
van de streek een grote dankbaar
heid was, dat er een katholieke
landbouwschool was gekomen,
waar de jongens niet alleen een
technische, maar ook een degelijke
godsdienstige en sociale vorming
regen.
Dit onderwys zou zeker veel nut
afwerpen, omdat het juist gebon
den was aan een bedrijf, een vak
en het zou een zegen zijn voor de
godsdienstige en zedelyke verhef
fing van de streek
Hetzelfde hoopte de heer Kluyt-
mans, voorzitter van de Kring Den
Bosch van de N.C.B.; dit was de
tweede nieuwe school die in zeer
kort tydsbestek in de kring werd
opgericht. Ook hy wees op de
noodzakelijkheid van rationalisa
tie; gelukkig voelde men hier al,
dat men naar het nieuwe moest.
,,'NEN HEEL GOEIEN DAG".
Rector Bekkers, de geestelijke ad
viseur van de N.C.B., zei vandaag
,,'nen hele goeien dag" te hebben,
ook al omdat Mevrouw van Hout
hem weer had beloofd lezingen te
houden voor de Boerinnenbond;
onder haar leiding immers was het
aantal leden van de Boerinnenbond
in Vlynien verdubbeld.
Waarom nog langer
hoofd- oi kiespijn,
zenuw- of rheumatische pijnen
verduren, terwijl er Witte
Kruispoeders zijn. die direct
en afdoende helpen? Zorg
ervoor, dat U ze altijd in
huis heeftZe zijn on
schadelijk voor de maag I
Ook in tablet-
en cachet-vorm.
I Vraagt Uw Apotheker
of Drogist!
die willekeurig verspreid waren,
een gebied met een hinderlijke wa
terstaatkundige toestand, 'n Streek
ook met een grote industrialisatie,
en dit alles bracht zijn eigen moei-
lykheden en problemen mee. Straks
zou de nieuwe mens moeten passen
in de nieuwe situatie van deze
streek; dit was het belangrijkste
vraagstuk dat de school te behan
delen zou krijgen. Hy dankte voor
de grote medewerking die men van
alle zyden had ondervonden; heel
bijzonder dankte hy de Paters van
Mariënkroon; we hebben daar, zei
hy, een onderwys en een behande
ling genoten die niet algemeen be
kend zyn. Ik hoop met alle oud-
leerlingen nog eens de gelegenheid
te krijgen afscheid te nemen van
de Paters en hun onze waardering i
te betuigen.
Hij dankte tenslotte ook het ge
meentebestuur dat zo prachtig had
geholpen; men kreeg altijd meer
dan men vroeg.
Tenslotte sprak de heer Zeegers
een woord van dank tot allen die
aan deze dag hadden meegewerkt
en hij vond nog gelegenheid een
woord van dank te spreken tot me
vrouw Kamp, die een bijzondere
steun was geweest voor haar man.
Dan wachtte de genodigden een
gulle ontvangst in het ruime over
blijflokaal van de nieuwe school,
waar een aperitief werd genoten
en vervolgens werd aangezeten aan
een royaal voorziene Brabantse
koffietafel, tijdens welke de voor
zitter Zeegers nog kennis gaf van
een aantal verhinderingen, o.a. van
de heer Ir. van Vliet, die weliswaar
wegens drukke andere werkzaam
heden afscheid had moeten nemen
van de afdeling onderwijs, maar
die hy toch graag hier aanwezig
had gezien om zyn grote verdien
sten voor het onderwys.
Het was een mooie dag, een
belangryke dag ook voor de land
en tuinbouw in de Langstraat
Oost, welk gebied honderdvoudig
de vruchten moge plukken van
dit onderwys, dat thans gegeven
kan worden in ieen voortreifely-
ke school.
Dan sprak hij tot de jongens, die,
als hy de Pastoor van Nieuwkuijk
mocht geloven, en waarom zou hij
dat niet doen, allemaal goed wa
ren. Misschien waren ze een beeije
onverschillig, dat bracht de leeftijd
mjee, en daarom hadden ze mis
schien nog niet genoeg besef van
de betekenis van deze dag; maar
die betekenis zou wel tot hun door
dringen als ze op de nieuwe school
vanaf het begin goed hun best de
den. En de Rector legde uit waarin
dit moest bestaan; in hard werken,
in by de tyd proberen te blyven
en in het goed volgen van 't gods
dienstonderricht vooral want voor
een boer waren godsdienst en
werk niet te splitsen; een boer die
bidt als ie werkt en werkt als i2
bidt.
Wat de jongens dus nodig had
den was: doorzettingsvermogen,
een groot geloof, dat kregen ze
van hun ouders een gezonde
humor en een blye kijk op het le
ven en dat konden ze leren van
de burgemeester en de pastoor.
Namens de gemeentebesturen
van de streek sprak burgemeester
A. Snels van Drunen, die het pro
bleem der industrialisatie en in
verband daarmee dat der cultuur
gronden aansneed. De burgemees
ters van de streek, verklaarde hy,
waren gelukkig met deze school.
Namens de hoofden der land
bouwscholen uit de omgeving sprak
de heer Castenmiller, hoofd van de
Raamsdonkse landbouwschool, ter
wyl ook het woord werd gevoerd
door de heer Taks, inspecteur van
het Lager Onderwys, die in burge
meester v. Hout alle burgemeesters
van deze streek huldigde.
Jan Bekkers sprak als voorzitter
van de Kring Den Bosch van de
R.K.J.B. en M. Pulles sprak als
voorzitter van de N.C.B. te Haar
steeg; twintig jaren geleden, her
innerde hy, werden we als we naar
Udenhout naar de school gingen,
nagewezen„Die moeten geen boer
worden, maar advocaat". Hy was
wel boer geworden, dat bewezen
zyn handen en de ruime plaats in
zyn beurs.
Ook hy had, evenals verschillen
de andere sprekers, woorden van
lof voor de heer Kamp, die onder
wijzer was èn boer.
„EEN NIEUWE MENS".
Als laatste by deze plechtigheid
sprak de heer A. Kamp, de direc
teur van de school, die blij was in
de gelegenheid te zijn, zyn dank te
betuigen voor de woorden van
waardering, die gericht waren tot
de leraren van de school.
De school was opgericht in een
gebied, waar nog niet alle arbeid
was afgelopen; een gebied met
kleine bedrijven, kleine percelen,
Drs. G. J. de Vries, niet wetend hoe te kijken van verwon
dering, toen de HoogEerw. Heer Deken Dr. van den Hurk,
die vergezeld was van het bestuur van het Dr. Mollercol
lege, Dinsdagmiddag tegen het middaguur zijn opwachting
bij hem maakte, toen zijn familie het vertrek binnenkwam
met gezichten, die toch wel iets schenen te zeggen maar
wat? voelde die verwondering op een gegeven moment
veranderen in een zeer blijde verrassing. Deken van den
Hurk deelde de heer de Vries namelijk mee, dat Zijne Hei
ligheid de Paus hem, op grond van zijn onschatbare ver
diensten voor het Katholiek Onderwijs, waaraan hij thans
meer dan vijftig jaar zijn grote deskundigheid en volle am
bitie gaf, benoemd heeft tot Ridder in de Orde van de Hei
lige Gregorius.
Verwondering, ontroering, een verrast zijn deze gevoe
lens zijn ongetwijfeld aangevuld door een bescheiden vol
daanheid om het feit dat zijn werken in dienst van het on
derwijs thans door de Heilige Vader bijzonder zijn gewaar
deerd en erkend, en beloond door deze bijzondere onder
scheiding, waarmee niet alleen dus Drs. de Vries en zijn fa
milieleden, maar ook de vele honderden die door hem ge
vormd zijn in de wetenschap en ook in het vermogen goed
en schoon te leven, zoals hun leermeester dat deed en nog
doet, zeer ingenomen zullen zijn.
omdat men met lege handen moest
komen. Dat heeft niet aan ons ge
legen, aldus de deken, maar aan
de omstandigheden.
Vyftig' jaren, vervolgde hij, hebi
U Uw beste krachten, en met suc
ces, gegeven aan het Katholiek On
derwys in al zyn zeer verscheide
ne geledingen.En ieder die Uw
werk in die jaren heeft gevolgd,
wist dat hier iets moest gebeuren.
Maar het bleek een ingewikkeld
procédé en men wist niet goed
welke weg naar Rome bewandeld
zou worden en wie dat zou doen.
Ik ben toen zelf begonnen, aldus
deken van den Hurk, en zo kan ik
U ook ah pastoor huldigen als on-
derwysexpert van ons kerkbesluur,
hoewel de onderscheiding U niet
als zodanig is gegeven.
Ik vind het erg prettig U te kun
nen zeggen nu, dat de onderschei
ding die de Paus U verleende, ,de
Gregorius-Orde is.
Het document, vertelde de deken,
was nog niet in zijn bezit, dat be
vond zich nog op de nuntiatuur in
Den Haag, maar wel was het hem
toegestaan de heer de Vries de me
dedeling te doen en de medaille op
de borst te hechten.
Het was de Deken niet doenlijk
de staat van dienst van Drs. dc
Vries geheel na te gaan; toen U be
gon, zei hy, in het vriendelijke
dorpje Groessen, was ik nog maar
amper geboren; maar de gevoelens
waarmee ik U de onderscheiding
uitreik, zijn werkelyk van harte
gemeend en vol waardering voor
Uw persoon en het werk dat U
verrichtte.
Ontroerd bezag Drs. de Vries het
prachtige draagkruis, behorende
by deze pauselyke onderscheiding,
waarna de deken ze hem op de
borst spelde.
U zult begrijpen, richtte de heer
Jan Tielen, voorzitter van 't plaat-
selyk schoolbestuur van het Dr.
Mollercollege zich tot de pauselyke
ridder, dat ons bestuur graag de
eerste is om U geluk te wensen
met deze hoge pauselyke onder
scheiding.
GROTE VERDIENSTEN
VOOR DR. MOLLERCOLLEGE.
Het grootste deel immers van zyn
werkzaam en resultaalvol leven
had de heer de Vries op deze
school doorgebracht. U hebt on
der Uw leiding deze school zien
groeien van driejarige Handels
school en Hogere Handelsschool
tot HBS A en B en MMS.
Uw hele leven, zei de heer Tie
len, hebt U al Uw krachten aan het
onderwys gegeven en U moogt ge
lukkig zyn met de resultaten die U
bereikte. U is de man geweest die
de school steeds hoger opvoerde.
Het bestuur, de directeur, de mo
derator en al de leraren van de
school waren ongetwyfeld zeer
verheugd over deze onderschei-
EEN PRACHTIGE STAAT
VAN DIENST.
Drs. G. J. de Vries is thans nog
lector in de geografie aan de R.K.
Economische Hogeschool te Til
burg'; hy was directeur van de R.K.
HBS en MMS te Waalwijk, thans
het Dr. Mollercollege, terwyl hij
ook jarenlang verbonden is geweest
aan de R.K. Leergangen te Tilburg.
Voorts heeft hy in tal van andere
functies, in commissies by voor
beeld en als examinator en niet te
vergeten als lid van het Kerkbe
stuur van de parochie St. Jan, het
katholieke onderwys gediend met
zyn grote deskundigheid en zyn
voorbeeldige werklust en werk
kracht.
Voor deze meer dan vijftigjarige
activiteit waaraan ondertussen
nog lang geen einde is gekomen
eerde hem enkele jaren geleden H.
M. de Koningin door hem te benoe
men tot Officier in de Orde van
Oranje Nassau, eert hem thans Zij
ne Heiligheid Paus Pius de Twaalf
de door hem te benoemen tot Rid
der in de Orde van de Heilige Gre
gorius de Groote, 'n zeer byzonde-
re onderscheiding, die de drager
siert als een man van buitengewo
ne verdiensten voor de zaak van
het Katholiek Geloof.
Toen de HoogEerw. ZeerGel.
Heer Deken Dr. B. van den Hurk
de verheugende mededeling kwam
doen, was hy vergezeld van de
WelEerw. Heer P. Stevens, Mode
rator van het Dr. Mollercollege,
van de heren Jan Tielen, voorzit
ter en Nico Pessers, secretaris van
het plaatselyk bestuur der school
en van de directeur Dr. Ir. H. van
Laarhoven. Later kwam ook bur
gemeester Mr. R. v. d. Heyden, vi-
ce-voorzitter van 't schoolbestuur,
zijn opwachting' nog maken.
Deken van den Hurk herinnerde
er aan, hoe de heer de Vries op 1
Mei het feit had gevierd dat hy 50
jaren verbonden was aa« het Ka
tholieke Onderwys en men was
hem toen komen gelukwensen maar
met een enigszins bezwaard hart,
ding, maar bijzonder toch de heer
Tielen zelf, die immers al de lijd
dat de heer de Vries aan de school
was verbonden, met hem had mo
gen samenwerken.
En hij wees op de andere func
ties van de heer de Vries; docent
aan de R.K. Leergangen van de
Katholieke Economische Hoge
school en concludeerde dat de on
derscheiding zeer was verdiend.
Hy wenste hem toe, dat 't Kruis
van deze pauselyke onderscheiding
zeer lang zijn borst mocht sieren",
naast het Officierskruis van de Or
de van Oranje Nassau, waarmede
H. M. de Koningin hem reeds vroe
ger eerde.
„GELUKKIG VERRAST".
Drs. de Vries, die kennelijk zeer
getroffen was door de onderschei
ding die hem was verleend, zei dat
er wel eens tyden en omstandighe
den waren dat men niet erg wel
sprekend was en hij zei: Ik ben
verrast, maar gelukkig verrast.
Inderdaad, zoals de deken ook al
zei, is de Orde van St. Gregorius
niet geheel onbekend aan onze fa
milie. Myn broer in Sneek is deze
onderscheiding ook te beurt ge
vallen, om zyn verdiensten op cha
ritatief terrein, speciaal voor het
ziekenhuiswezen.
Het geeft me natuurlijk butengc-
woon veel genoegen, buitengewoon
veel voldoening, dat mij deze hoge
pauselyke onderscheiding is gege
ven; voor my persoonlijk, iedereen
immers is ietwat egocentrisch,
maar toch ook voor het onderwys.
Wanneer men bij het onderwys
werkzaam is, kan men stemmen
horen van waardering en ook van
critiek, gelukkig' ook dit laatste,
want waardering alleen vormt een
aanleiding er toe dat men tevreden
is en van progressie is dan geen
sprake; daarom is critiek, critiek
die het hart niet raakt, goed, want
iedereen heeft wel eens last van de
eerste hoofdzonde en de critiek
zorgt er dan wel voor dat men
weer op het normale niveau komt.
Toch is het heel prettig', van tijd
tot tyd te ervaren dat het werk dat
men verrichtte, ook gewaardeerd
wordt.
Het is moeilyk te zeggen welke
gevoelens my bestormen op dii
ogenblik; ik had er niet 't minste
idee van wat me te wachten stond.
De heer de Vries verklaarde steeds
met genoegen het onderwys te heb
ben gediend; het Lager Onderwys,
het .ULO, het M.O. en ook het Ho
ger Onderwys; zijn functie bij het
laatste maakte hel hem mogelijk
zijn gouden jubileum hij het onder
wijs te vieren.
Sprekend over het Lager Onder
wys dat eerdaags de veelbetekenen
de naam zou krijgen van ba ison-
derwys, zei Drs. de Vries, dat men
op de eerste plaais moest zorgen
dat dit op een goed niveau bleef.
Met behulp van het gemeentebe
stuur en de Rijksinspectie had men
hier inderdaad wel iets voor de la
gere scholen kunnen doen en met
voldoening mocht men zien naai
de positie die het Lager Onderwijs
in de parochie innam.
Ook over het Middelbaar Onder
wys sprak hy en zijn gedachten
gingen terug' naar de tijd rond
1917; speciaal dacht hij met wee
moed en dankbaarheid aan de man
die zijn naam aan de school in
Waalwyk gaf.
Tenslotte sprak de heer de Vries:
Op de eersle plaats wil ik de Paus
zelf danken, die in de toekenning
van deze onderscheiding de laatste
beslissende stem heeft; Zijn verte
genwoordiger in Den Haag' het
blijkt dat ook in dit opzicht de af
stand tussen Den Haag en de an
dere delen van het land soms erg
groot is! en heel bijzonder ook
U, Mijnheer Deken. Gelukkig is ook
Mynheer Tielen hier, met wie ik,
met erg veel genoegen, zo lang heb
mogen samenwerken. Ik hoop dat
het my inderdaad gegeven is de on
derscheiding lang te mogen dragen
en dat zy een stimulans voor mij
is, waar nodig mee te werken aan
de bloei van het katholiek onder
wys. Allen die op zo verrassende
wyze zo juist binnenkwamen, dank
ik. zei de heer de Vries, die besloot
met het uitspreken van de hoop.
dat Waalwyk, dat op zo veel ge
bied een centrumplaats was, ook
op immaterieel gebied het centrum
van de streek zou mogen blyven.
Allen kregen dan de gelegenheid
de heer Drs. G. de Vries en zijn ge
zin geluk te wensen, waarna men
in feestelyke stemming, uiteraard,
nog enige tyd by elkaar bleef.
Het zal de nieuwe Ridder van
de Paus niet aan belangstelling
hebben ontbroken; algemeen im
mers kent men zyn ryke verdien
sten voor het Katholiek Onder
wys, en algemeen waardeert men
die, terwyl er tallozen zijn, wier
herinneringen aan hun directeur,
hun leraar, hun docent of hun
professor slechts aangenaam zyn.
Ook wy getuigen hier nogmaals
graag van onze waardering voor
het werk van Drs. de Vries en
van de blydschap met het feit,
dat dit werk zo hogelyk door Zij
ne Heiligheid de Paus werd er
kend en gewaardeerd.