De Parochie van Sint Jan huldigde haar Pastoor-Deken op luisterrijke wijze. Drumband officiéél overgedragen aan „Concordia". 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 20 JUNI 1955 2 Deken dr van den HurkMAN VAN GOD, MAN VAN DE MENSEN. Li ll 1. Hoog hield de jubilerende HoogEerw. Heer Deken Dr. B. van den Hurk gistermiddag de monstrans boven de in heilige eerbied y neergeknielde menigte; de klaroenen schalden hun lofzang, die uitklonk ver boven de monumentale gevel van Waal wij ks raad huis, en terwijl de trommels dof roffelden, zwaaiden de ven deliers van de Waalwijkse gilden een (kleurrijk tapijt voor de zegening van de Christus die tot de velen kwam. Het was het supreme moment van het zilveren priesterfeest dat de HoogEerw. Heer Deken gisteren met zijn parochianen vierde. Zo mogen wij blijven denken aan deze zeer geachte en zeer be minde jubilaris: de hoge, waardige gestalte, eerbiedig opziende naar de Eucharistische Christus in de gouden monstrans, die hij in een zegenend gebaar boven de hoofden van zijn parochianen heft. En dit moge de rijke voltooiing zijn van zijn priesterleven, Christus te brengen tot die hem zijn toevertrouwd; zijn parochi anen te brengen tot Christus. Het was een onvergetelijk moment, daar op het Raadhuisplein, het was een onvergetelijke dag; moge pastoor van den Hurk's priesterlijk werk voor de zijnen even onvergetelijk blijven tot in der eeuwigheid. Zaterdagavond om zeven, uur luidden de klokken van de slanke St. janstoren het bijzondere feest in en tegelijkertijd begonnen de vlaggen te wapperen van de huizen der parochie. In de H. Missen van Zondagmorgen gingen heel veel parochianen ter Heilige Tafel, daartoe voorbereid door de Eerw. Pater Petrus, die sprak over de verheven wijding van het Priesterschap en over de grote waardering die de gelovige voor de priester moet hebben. De seminaristen van de parochie, de acolieten en de bruidjes begeleidden de priester-jubilaris, toen die om kwart voor tien, terwijl de klokken feestelijk beierden en de zon haar gouden stralen mild goot over de vlaggen, de wimpels en de bloemen, naar zijn, zeer voornaam met duizenden witte bloemen versierde kerk, ging. Toen hij de kerk binnenkwam zongen de gelovigen 'en het kerkkoor de accla- mationes, de zegewensen, voor Paus en Kardinaal, voor Bisschop en zilveren Pastoor-Deken. Dan begon het H. Sacrificie, opgedra gen door de Hoogeerw. Heer Deken zelf, geassisteerd door de Weleerw. Heren Kapelaan Wassenberg en Lempens, als diaken 'en subdiaken, en de Weleerw. Heer P. Stevens, Moderator, als cere- moniaris. De plechtigheid, waarbij het parochi eel zangkoor de vijf-stemmige Mis „Beati Misericordes" van V. Goller zong, ont roerde allen zeer, en de ontroering was vooral voelbaar toen de Zeereerw. Heer Rector H. Heeren preekte over het Pries terschap. Hij deed dit op uitdrukkelijk verlangen van de Hoogeerw. Jubilaris zelf, die niet wilde dat men sprak over zijn persoon, maar die alleen de hoog heid van het Priesterschap bezongen wilde. En rector Heeren zong dit loflied op de priester die „uit de mensen, voor de mens'c-n" was, in de ontzagwekkende verhevenheid van zijn drie-voudige roe ping: als leraar, als vergever van de zon den, als offeraar. DE HULDIGINGS BIJEENKOMST. Tal van parochianen waren tegen woordig, en tal van parochiële vereni gingen en instanties waren vertegen woordigd op de plechtige huldigingsbij eenkomst die om 12 uur in Musis Sa crum werd gehouden. Ook nu trof ons weer de stijlvolle versiering van zaal 'cn podium. Men ontsla ons van de taak te ver melden wie er allemaal waren, laten we volstaan met te zeggen dat het gehele rijk geschakeerde parochiële en vereni gingsleven er vertegenwoordigd was. En laten we enkel noemen het college van Burgemeester en Wethouders, dat ook voltallig in de kerk aanwezig was, en als e'en wel zeer welkome gast op dit feest de Weleerw. Heer Kapelaan Knaa- pen, die zover hersteld was, dat hij naar Waalwijk mocht komen. Toen hij de zaal binnenkwam aarzelden de aanwezi gen geen moment, hem met een spon taan handgeklap en blijde gezichten te begroeten. Uiteraard viel de jubilaris zelf ook een zo mogelijk nog hartelijkere begroe- t'ng ten deel. De Weleerw. Heer Kapelaan Was senberg was, naar hij verklaarde de eer te beurt gevallen, de bijeenkomst namens het werkcomité en namens alle paro chianen te openen. Het zou een echte parochiebijeenkomst zijn, met het doel de Hoogeerw. Heer Deken te huldigen als pastoor van de parochie, als herder van c'it gedeelte van het Volk Gods op weg naar de eeuwige bestemming in de He mel. Hij kon niet iedereen verwelkomen, maar maakte voor twee personen een uitzondering, en wel voor kapelaan Knaapen, wiens aanwezigheid de feest vreugde der parochianen ongetwijfeld aanmerkelijk zou verhogen en de burge meester, wiens aanwezigheid met de bei de wethouders getuigde van een goede samenwerking tussen het geestelijk en burgerlijk gezag. DE FEESTREDE. De secretaris van het Kerkbe stuur, de WelEd. Gel. Heer Drs. G. de Vries, sprgk hierna zijn boeiende en mooi gestyleerde feestrede uit. Voor sommigen van ons is het nog morgen, begon Drs. de Vries, voor anderen is het middag, voor weer anderen is het al avond ge worden, maar vobr ons allen komt de nacht, waarin niemand meer werken kan. Jonge mensen, nog in de ochtend van hun leven, denken in de eerste plaats aan hun toekomst. Mensen in de avondleeftijd ver wijlen met hun gedachten geregeld in het panorama van hun verleden. De middagmensen d.e.t. denken zowel aan hun verleden, dat nog in opbouw is, als aan de toekomst, welke voor hen reeds begonnen is. U, HoogEerw. jubilaris, staat, thans op de middaghoogte van Uw priesterlijk leven. Uw parochianen hopen met U, dat nog vele jaren van gezegende arbeid voor U zijn weggelegd, maar zij zijn ook over tuigd, dat U nu reeds met dank baarheid jegens God en tot grote voldoening voor U zelf, moogt te rugzien op een rijk, vruchtbaar en verdienstvol verleden. Het is nu een kwarteeuw geleden dat U op een blijde Junidag het H. Sacrament ven het Priesterschap ontvangen hebt. Vijfentwintig jaar lang hebt U Uw verheven taak als dienaar van Gods Kerk vervuld. U hebt het voorrecht gehad in Rome, het aloude centrum van de christelijke wereld, Uw wetenschap pelijke vorming te kunnen voltooi en. Met vreugde hebt U daarna een professoraat aan het Groot Semina rie van ons Bisdom aanvaard, wel ke verantwoordelijke functie U ge durende een tijdvak van een vijf tiental jaren hebt bekleed. In September 1952 is U op plech tige en feestelijke wijze als Pastoor van onze parochie geïnstalleerd; het vorig jaar ontving U de eervolle be noeming tot Deken van het deke naat Waalwijk. Degenen, die U nader hebben le ren kennen, weten, dat niets U te veel is om in deze tijden van gees telijke ontreddering, nu de wereld zich lioe langer hoe meer van God en Zijn geboden schijnt af te keren, het godsdienstig leven in onze paro chie te behouden, en zo mogelijk te versterken. De pastorale en parochiële zorgen van onze volk- en scholenrijke pa- richie nemen geheel Uw persoon en al Uw tijd in beslag. Evenals Dr. Schaepman indertijd zoudt ook U Uw wetenschappelijke bijdragen kunnen ondertekenen met de let ters E.L.C., Ego laboro constanter, ik werk altijd door. Ook U zoudt van U zelf kunnen getuigen: Non recuso Iaborem, ik schuw de arbeid niet, omdat deze gericht is op de eer van God en het waarachtig wel zijn van de evenmens. In het bijzonder ging al dadelijk na Uw benoeming alhier Uw aan dacht uit naar de verzorging van de diensten en plechtigheden in ons mo numentaal kerkgebouw, de kracht centrale van ons godsdienstig leven. Onwillekeurig denken wij dan aan de inleidende woorden van het Motu Proprio over de kerkzang, waarin de H. Paus Pius X letterlijk ver klaarde: „Onder de zorgen van het her derlijk ambt neemt ongetwijfeld het handhaven en bevorderen van de luister van Gods Huis een eerste plaats in." Hooggeachte Heer Deken, Waalwijk-Centrum is U erkente lijk voor Uw nooit aflatende zorg voor onze parochie en Uw onvolpre zen activiteit voor de geestelijke en tijdelijke belangen van Uw parochi anen. In groten getale zijn wij hier bijeengekomen, Om U te feliciteren met Uw zil ver en jubileum, om blijk te geven van onze hoge waardering voor Uw persoon en Uw werk, om U, als herder van onze paro chie, onze eerbiedige hulde te be tuigen voor Uw diep beleefd pries terschap. Het is voor mij een bijzondere eer de tolk te zijn van Uw 6000 pa rochianen en namens allen 't woord tot U te mogen richten. De uitnodi ging om die eervolle taak te ver vullen heb ik dankbaar, maar toch ook met enige schroom aanvaard. Wanneer men immers iemand of ficiéél gaat feliciteren, dan wil men zich graag zoveel mogelijk indenken in de gevoelens van de feesteling. Nu *s.het voor een leek wel zeer moeilijk zich volledig te verplaatsen in de gedachten wereld van een priester. Wie van ons kan de inner lijke bewogenheid peilen van de jonge priester, die zoëven de heilige wijding heeft ontvangen? Guido Gezelle ,het toonbeeld van bileum te vieren, dat, zoals onze Bisschop onlangs verklaarde, het schoonste feest is, dat een priester kan meemaken. Het kwam mij daarom gewenst voor, in deze feestrede enige ge dachten te ontwikkelen over een onderwerp, dat meer in de lijn ligt van niet-theologische gelovigen, n.l Welke betekenis heeft de priester voor ons tijdens ons leven hier op aarde, de priester gedacht als offi ciële dienaar van de Kerk. Omdat voor ons, katholieken. Kerk en religie niet te scheiden zijn, zouden wij de vraag ook zo kunnen stellen: Welke waarde heeft de godsdienst voor ons tijdens ons leven? Hoe ouder men wordt, hoe beter men inziet, dat de afstand van wieg tot graf niet groot is, ook al bereikt men de leeftijd der sterken of zelfs der zeer sterken. En als we dan nog overwegen, dat onze levensweg ten dele en vaak voor een groot deel geplaveid is met kommer en zorgen, met pijn en verdriet, dan kunnen we ons in denken dat degenen, die niet naar omhoog willen of durven schouwen, gemakkelijk tot pessimisme en zwaarmoedigheid en misschien wel tot wanhoop en vertwijfeling ver vallen. Life is a great disappointment. Het leven is een grote teleurstel ling. Deze uiting van zwaarmoedigheid afkomstig van een vermaard en veel gelezen Engels schrijver, kan men helaas maar al te vaak beluis teren. Hoe geheel anders is de levens visie van hen, die zich gesteund we ten door een sterke godsdienstige zekerheid en wier leven geprojec teerd is tegen de achtergrond van God en Zijn eeuwigheid. Deze men sen weten nog vaak een bijna bo vennatuurlijke berusting en zelfs een christelijke blijmoedigheid te bewaren, wanneer zij herhaaldelijk door rampen en tegenspoeden wor den getroffen. Zij durven ook dan nog zeggen: de Heer heeft gegeven, de Heer heeft genomen, Zijn naam zij gezegend. Drs. de Vries citeerde dan de Praagse correspondent van een ka tholiek dagblad; hij citeerde voorts „onze roemrijk regerende Paus' die beiden spraken over de on scheidbaarheid van geloof en leven, over de onmisbaarheid van het ge loof in het leven. Gewijde en ongewijde geschiede nis, aldus Drs. de Vries, geven tal loze voorbeelden van een dergelijke zielegrootheid, maar in het raam van deze rede zou ik Uw aandacht willen vragen voor de persoon van de beroemde Engelse bekeerling John Henry Newman en zijn meest bekende* gedicht: Lead, Kindly Light, lead Thou me on, vrij ver taald: het Goddelijk Licht moge mijn schreden geleiden. En dan vertelde hij de geschiede nis van deze grote Engelsman. En uit deze boeiend voorgedra gen historie concludeerde hij: God schrijft altijd recht, ook al hebben de mensen kromme lijnen getrokken zegt 'n Portugees spreek woord. U vraagt mij misschien: Waarom m deze rede de aandacht gevraagd voor de persoon van Kardinaal Newman Ik zou daarop aldus willen ant woorden: eenvoud, nederigheid en bescheiden- superieuren. hpiH rlicx oio 1- Deze vooral ook voor ons, Neder landers, sympathieke Engelse be- keerling, heeft ons duidelijk laten zien, dat een onwankelbaar Gods vertrouwen de mens in staat stelt i alIe omstandigheden 't gees telijk evenwicht te bewaren. Ten tweede: Newman heeft ons een voorbeeld gegeven van vol maakte gehoorzaamheid aan de wensen en beslissingen van de ker kelijke overheid, ook dan, wanneer deze mochten indruisen tegen eigen opvattingen. „Er kan niets goeds geboren worden uit ongehoorzaam heid schreef hij eenmaal aan de moeder van een zoon, die het beter meente te weten dan de geestelijke Het licht in de vuurtoren moet, om te blijven branden, verzorgd worden, het is de taak van de vuur torenwachter. Uiteindelijk is hij de gene, die in moeilijk te bevaren wateren de kapitein van het schip de juiste koers aanwijst. Ook het godsdienstig lichtbaken heeft verzorging nodig. Het is in de eerste plaats de priester, die de fak kel des geloofs brandend houdt. Hij is onze gids in onze geestelijke moei lijkheden. Zonder de wachters van deze lichtbakens loopt de gemeen schap gevaar schipbreuk te lijden op de rotsen van ongeloof en zeden bederf of langzaam te verzinken in de drijfzanden van eigenliefde, lichtzinnigheid en geloofsvervlak- king. Er zijn meer punten van overeen komst tussen de vuurtorenwachter en de priester. Beiden leven zijn in betrekkelijke eenzaamheid, maar zij verrichten hun taak met liefde en opgewekt heid, want zij beschouwen deze als 'n roeping om anderen wel te doen. Het gemis van een animerend nor maal gezinsleven wordt door hem minder scherp gevoeld, als zii zich gedragen weten door de sympathie en het medeleven van hen. die hoog tegen hen opzien. Wanneer de vuur torenwachter, wanneer de geestelij ke lichtbakenbedienaar hun verant woordelijk ambt een kwarteeuw hebben vervuld, dan is het vanzelf sprekend, dat zij door de gemeen schap, die zoveel aan hen te danken heeft, op passende wijze worden ge huldigd. Dit, geachte aanwezigen, is de be tekenis van het feest, dat wij heden vieren. Nu Pastoor Dr. v. d. Hurk jubi leert, nu jubelt de gehele parochie, nu is er hier een zonnige feeststem ming in de straten en vreugde en blijdschap in de harten van alle rechtgeaarde katholieken van Waal wijk Centrum. Deken v. cl. Hurk, Uw toekomsf is al begonnen. Vooral degenen, die het voorrecht hebben geregeld met U in contact te komen, weten, dal nog verschillende plannen bij U in voorbereiding of overweging zijn. ten gesloten, zelfgenoegzaam ka tholicisme leidt tot verstarring van het geloofsleven. Stilstand is ook hier achteruitgang. HoogEerw. Heer Deken, U hebt de leeftijd bereikt, welke wel als de jeugd van de ouderdom wordt aan geduid en bij U valt gelukkig de nadruk niet op ouderdom, maar op jeugd. Wij vragen in ons gebed, dat U n^8'1^e'e Jaren Uw tegenwoordige vitaliteit moogt behouden en mei Gods steun nog lang Uw zegenrijke arbeid ten dienste van de parochi anen kunt blijven verrichten. Als kinderen hun ouders op hun zilveren huwelijksfeest feliciteren, dan voegen zij er gewoonlijk, met nauwelijks bedwongen ontroering, ae wens aan toe: we hopen, dat Va der en Moeder ook nog hun gouden feest mogen beleven. Met dezelfde gevoelens van pië teit, Deken v. d. Hurk, vragen wij vandaag van O. L. Heer, dat U hier nog eenmaal in volle luister Uw gouden priesterfeest moogt vieren een jubileum, dat tot heden in on ze parochie nog onbekend is. Voor de meesten van degenen die thans in de periode van hun levens avond zijn, zal dan de zon wel voor goed zijn ondergegaan. Wij hopen, dat hun plaatsen intussen ingeno men zullen zijn door een talrijke generatie van jonge mensen, die zich nog mogen verheugen in de ochtend van hun leven, maar zich reeds, overeenkomstig de bewoor dingen van Dr. Schaepman op de Landdag te Sneek, onderscheiden door een diepe kennis en een rots vast geloof, jonge mensen, die het kostbaarste pand uit het erfdeel dei- Vaderen, ons katholiek geloof, met een heilig elan, ongerept en onver zwakt willen handhaven, jonge men sen, die er een eer in zullen stellen om met de herder van de parochie en zijn helpers samen te werken om de christelijke familiegeest in onze katholieke gemeenschap zo hoog mogelijk op te voeren. Ik kan me zo voorstellen, dat on der die omstandigheden, Vader Bis schop uit Den Bosch, U HoogEerw. Deken. op Uw gouden feest feliciterend tegemoet zal treden en zal zeggen: Dr. v. d. Hurk, het is voor mij een grote vreugde en een innige voldoening, U vandaag op een bijzondere wijze mijn geluk wensen aan te bieden. God heeft Uw arbeid alhier zichtbaar geze gend. De parochie van St. Jan te Waalwijk met haar majestueuse, in- en uitwendig verzorgde koepelkerk en haar slanke, imposante toren is in elk opzicht een lichtbaken voor de gehele Langstraat, ze is een van de schoonste parochies van Bisdom. mijn heid, die als seminarist lange tijd gekweld werd door een angstvalli ge onrust over zijn priesterroeping, riep na zijn wijding met rechtmati ge trots in vervoering uit: O sterren, sterren, hoog en trots, benijdt mij hemelen, en bewondert, want ik, priester Gods en tabernakel ben. Een leek kan dus evenmin ten volle beseffen, wat het voor een priester betekent, zijn zilveren ju- Ten derde: De vuurtoren-episode van Newman heeft er toe bijgedra gen, de term lichtbaken, een meer modern en beter woord dan vuur toren, ook te gebruiken in verband met ons godsdienstig leven. Eigen aardig, als zodanig is het nog niet opgenomen in onze woordenboeken, maar iedere radioluisteraar, die Za terdagsavonds of Dinsdagvoormid- dags afstemt op de K.R.O., kent het woord lichtbaken in deze betekenis. HoogEerw. Heer Deken, uit naam van Uw parochianen wens ik U toe dat Uw zilveren feest een inleiding moge zijn op een gouden toekomst, Voor U en onze parochie. Dat geve God! DE AANBIEDING VAN DE GESCHENKEN. De Weled.gestr. Heer N. Vlaar, de voorzitter van het werkcomité, bood na dat het kerkkoor het Veni Creator had gezongen, de geschenken van de paro chianen aan en hij deed dat in een zeer mooie rede, waarin hij o.m. zei: Een kleine drie jaren geleden werd U be noemd tot pastoor van de parochie St. Jan en in Uw persoon kreeg de parochie een herder met een rijke priesterervaring en vol energie. En U kreeg een parochie die een van de schoonste is van het bis dom. De verwachtingen van Uw parochia nen zijn niet beschaamd; zij hebben U leren kennen als een goede vriend en raadgever. Uw 'eerbiedige houding en handeling tijdens het H. Misoffer schep pen een sacrale sfeer, die ons steeds weer op nieuw trekt. Voor elk van ons bent U toegankc lijk, geen van ons doet ooit tevergeefs een beroep op U. Niet alleen in de gees telijke noden, maar ook wannfeer de zor gen van alle dag ons benauwen, bent U een ware vriend. In deze drie jaren hebt U het vertrouwen van Uw parochianen gewonnen en dat is het mooiste wat ik thans zeggen kan. De heer Vlaar sprak dan over het oHer; de H. Mis het offer van de Chris tengemeenschap bij uitstek. Maar, zei hij, we missen het bewustzijn dat we al len samen verenigd in het mystieke li chaam van Christus het Offer mogen op- G-agen. Li stelt steeds Uw onvermoei baar pogen in het werk dit offer te ma ken tot een werkelijk gemeenschappelijk offer. Maar de beslommeringen van alle dag houden ons te veel bezig, we kunnen ons moeilijk tot de hoogte van dit offer op werken en daarom wenden we ons meestal tot andere offers; tot het offer van de eigen persoon en het offer van geld en goed. En in de geest van de bundeling van deze offers bood de heer Vlaar vervol gens de geschenken van de parochianen aantwee zij communiebanken en een aantal prachtige kazuifels, en hij gaf de ze gaven een mooie symboliek. Met liefde en grote offerzin hadden de parochianen het verheugende bedrag van t 8700.bijeengebracht, dank zij ook het prachtige werk van de vele collec tanten. NAMENS HET WERELD LIJKE GEZAG. Nadat het Koor een Hallelujah op mu ziek van Handels bekende Hallelujah- koor had gezongen, sprak Burgemeester J. Teijssen de priester-jubilaris toe en hij zei o.m.: Uw parochianen hebben zich naar goed katholiek gebruik beijverd U een dag te schenken, die voor U zal zijn en blijven een van de mooiste van Uw priesterleven. Hoe kan het ook anders, wanneer we weten en hierbij haal ik de woord'en van de gewijde kanselredenaar van van morgen aan dat gij, die priester zijt, gezien moet worden als man van God en als man van de mensen en dan kan het niet anders of het rijk gevarieerde gemeenschapsleven zal zich vanzelf met Uw persoon gaan verweven. Op menig terrein ontmoet de burger lijke overheid U, omdat gij, als man van God en als man van de m'ensen, daar Uw taak weet. Het gemeentebestuur van Waalwijk is vanmorgen hier graag, omdat ook dit be stuur zich laat leiden door Gods gebo den en daarom er behoefte aan heeft in U, de priester, de man van God te eren. Ook hebben wij er behoefte aan hulde te brengen aan Uw persoon, aan U, die gedurende de enkele jaren dat U in Waalwijk bent, getoond hebt ook voor het gemeenschapsleven, als man van God en als man van de mensen, niet alleen alle aandacht te hebben, maar er ook van heler harte in te willen delen. Hel is van grote betekenis dat er-een i gcede samenwerking is tussen de kerke lijke gezagsdragers en die met het bur gerlijk gezag zijn belast, en vooral, tus sen de exponenten van beide, tussen U en mij. Deze cordiale samenwerking wenste de burgemeester de jubilaris ook in de toekomst graag toe en besloot: Moge het U, die Priester zijt in eeuwigheid, ge geven zijn Uw parochianen te leiden r.aar de eeuwige aanschouwing Gods. OVERWELDIGENDE BELANGSTELLING. En toen kregen allen die bij de huldi- ging tegenwoordig waren de gelegenheid hun Pastoor-Deken geluk te wensen; en achter dezen sloten zich honderden an deren aan, die in een heel lange rij ston den te wachten, tot ook zij de gelegen heid hadden van hun warme oprechte gevoelens voor de priester-jubilaris te doen blijken. En nu zult U ons wel geheel en al willen ontslaan van de taak te zeggen wie er allemaal waren en welke instan ties ter receptie vertegenwoordigd waren. De belangstelling was overweldigend. DE SACRAMENTSPROCESSIE. Om kwart voor vier was de St.. Janskerk en haar wijde omgeving, het centrum weer van een fleurige activiteit^oen^aa^^e^Iechtig^^L Sacramentsprocessie te trekken be gon. Duizenden gelovigen, die dit maal op verzoek van de organisatie niet achter het Allerheiligste aan sloten, stonden langs de route diè de processie nam. Op hen allen maakte die lange rij van biddende zingende en declamerende meisjes en jongens, mannen en vrouwen 'n grote indruk, een indruk, die 'de hoogste gradatie bereikte, toen op t einde der processie de twee nieu we groepen, de Lijd'ensgroep en vooral de prachtige Sacraments- groep met in haar midden het Al lerheiligste, gedragen door de Hoog Eerw. Heer Deken zelf, voorbijtrok ken. De enkele regenbuien, die de or ganisatoren deden besluiten de rou te te verkorten, vermochten geen afbreuk te doen aan de plechtige stemming die enkele uren in Waal wij ks straten heeft geheerst. Het werd inderdaad, zoals de priester- jubilaris zo graag had gewild, het hoogtepunt van de feestelijkheden rond zijn zilveren priesterjubileum Om half zes bereikte de kleur rijke stoet tot onze heel grote vreugde zager, we de twee gilden van Groot-Waalwijk vendelend voor Koning Christus uitgaan 't Raad huisplein, waar op het monumen tale in zuivere bloementooi gesierde rustaltaar een kort Lof werd opge dragen. De menigte op en rond het plein zweeg eerbiedig, toen het Kerkkoor enkele lofzangen zong; het zwijgen was intenser nog toen Rector Hee ren sprak over de Christus Eu- charisticus, die in Zijn grenzeloze liet de tot ons zo ver ging, dat Hij altijd onder ons wilde vertoeven overal en bij iedereen aanwezig wilde zijn. B Het was stil toen de priester-ju bilaris zijn gevoelens samenvatte in dit ene woord: dankbaarheid; dank baarheid om de goedheid van God in die vijfentwintig jaren van zijn priesterschap waarin hij heel geluk kig had mogen zijn; dankbaarheid ook om de geschenken van zijn pa rochianen in geestelijk en materieel opzicht. Hii hoopte dat deze geschen ken voor de parochianen een bron van genade zouden mogen zijn. Aanstaande Zondag zou hij in de' kerk gelegenheid hebben uitvoeri ger aan zijn dankbaarheid uiting te geven! s De stilte werd ontroering toen de Deken Ons Heer hoog hief Doven de menigte in een plechtig zegenend gebaar, toen de klaroe nen hun welluidende tonen zon gen voor Christus, toen de kleu rige vlakken der vendels een ta pijt spreidden waarover Christus hncharistieus Zijn rijke zegen vracht naar de menigte. Dl de avonduren hebben de harmonie Sint Crispijn, de KAJ- en de Liedertafel „Oefening en Vermaak" in klank en lied en woord uiting ge geven aan hun hooggestemde ge voelens jegens de jubilaris. In de ze blijde tonen moge de jubile rende pastoor-deken hebben er varen, zoals hij dit in alles wat op deze blije dag gebeurde mocht er varen, de heel grote waardering en hoogachting die zijn parochi anen hebben voor hem, maar vooral voor de fijne priester in hem. Moge zijn Heilig Priesterschap de parochie van St. Jan en de ge- ovigen uit heel het diocees tot rijke zegen zijn. .^an"efr uit het bovenstaande blijkt dat deze huldiginsdag in elk opzicht schitterend is geslaagd dan is een woord van hulde en dank aan het werk-comité met aan het hoofd de voorzitter, dhr. N. Vlaar, en zijn secretaris, de heer A. van Stokkum op zijn plaats; niet minder aan de actieve processie-vereniging, die 'n zo voorname opzet en uiting aan de sacramentsprocessie had weten te geven, en tenslotte aan het comité versieringen, dat voor zulk 'n stijl en smaakvolle versiering van kerk en receptiezaal had weten te zor gen. De kerkversiering was eenvou dig, maar uniek en had de grootste bewondering van eenieder. Het was een_grachtig^ feest. Groot was Donderdagavond de be langstelling van het publiek, toen voor de eerste keer de Drumband door de straten van het dorp mar cheerde .Fraai deden de uniformen aan van zowel de geheel nieuw ge- uniformeerde Kon. Erk. Harmonie Concordia als van Concordia's drum band, waarmede ze een wondermooi geheel vormen. Groot was ook de belangstelling toen om ongeveer 9 uur in de zaal van Concordia de nieuwe Drumband officiéél aan het bestuur van Con cordia werd overgedragen. Na een forse mars kreeg de heer Karei Jan sen, de voorzitter van de Drum band, het woord. De mens is niet bij machte zelf zijn leven te bepalen, zei spreker, meestal wordt het gericht naar de omstandigheden of de tijd en men ervaart dan dat er van vroegere il lusies weinig overblijft. Toch blijft hierdoor het leven interessant en wordt de mens aangespoord tot steeds vernieuwde activiteit. We herdenken dit jaar het feit dat Con cordia 45 jaar geleden werd opge richt, en wanneer we die tijd ver gelijken bij een mensenleeftijd, dan mag de kwestie gesteld worden: wat werd er in die tijd bereikt door Con- cirdia, door dit schepsel dat ook de onvermijdelijke kinderziekten heeft doorgemaakt, dat heeft moeten vech ten om z'n bestaan, dat heeft moe ten studeren om zich in de muzikale wereld een plaats te veroveren Concordia heeft dan ook de naam van Loonopzand hoog weten te hou den en alom, ook ver over onze grenzen, is Loon bekend om z'n „schoen- en leder.... muziek". Spr. meent dat de grote vakbe kwaamheid van de Loonse arbei ders mede te danken is aan hun ambitie voor de muziekbeoefening. Kende men voor de voorbije oor log de harmonie slechts in zijn con certerende en marcherende vorm, mede onder invloed van de Engelse on Canadese troepen kreeg men meer oog voor een corps met Drum band. Ook Concordia's mannen lie pen wel met het idee rond zoiets te verwezenlijken. De oorlog had ech ter een gat geslagen in het instru mentarium der harmonie en de eer- ste na-oorlogse jaren waren niet be paald gunstig voor het verenigings leven. Dank echter, zegt spr., de heer Harry v. Lier, aan wiens nage dachtenis hij enkele waarderende woorden wijdde, kreeg Concordia haar oude glorie terug. Dat 't spoe dig weer goed ging met Concordia werd in 1947 bewezen te Amers foort, waar zij het Nederlands kam pioenschap behaelde, welk kampi oenschap zij in 1949 in Amsterdam bevestigde. Uitnodigingen voor con certen op hoogstaand niveau wer den legio, waardoor zij steeds meer in de belangstelling kwam te staan.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1955 | | pagina 2