^AALWIJK steeds meer opge
nomen in toeristisch verkeer.
WASPIK maakt zich op
voor een groots gebeuren.
kauw
WRIGLEY
Met zeep en van alles...
De ontwikkeling van
Zelfbedienings-winkels
in Nederland.
DE MAN UIT CHICAGO
„DE ECHO"
3
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 22 JULI 1955
3
3
Midden-Brabant ontwikkelt
zich steeds meer tot een be
langrijk groot toeristisch uit-
gaansoord. Er is een actieve
streek-VVV Brabants Cen
trum", die alle moeite doet
en met succes, om de ieder
jaar groter wordende stroom
toeristen en vacantiegangers
althans ook voor 'n gedeelte
naar het centrum van Bra
bant te brengen. En degenen
die hier komen, worden niet
teleurgesteld; men heeft hier
veel te bieden, vooral aan
natuurschoon.
Waalwyk, gelegen in het ge
bied van de streek-V;VV, zelfs
teen der belangrijkste plaat
sen in dit gebied, profiteert
mee van deze gunstige ont
wikkeling, en vooral dit jaar
hebben we al heel vaak kun
nen constateren, dat Waal
wijk het reisdoel is, of min
stens een genoeglijke pleis
terplaats voor tal van ple-
zier-reizigers.
Heel vaak ziet men in Waal
wijk touringcars zich van hun
inhoud ontdoen en de reizigers
gaan dan hier een maaltijd nut
tigen en Waalwijk bezichtigen.
'Er is in onze stad gelegenheid
genoeg de reis te veraangenamen
èn nuttig te maken, ook door het
bezichtigen van diverse objec
ten. We hebben een raadhuis,
waarvan het exterieur de be
wondering heeft van iedere toe
rist, hoewel men wellicht nog
niet voldoende op de hoogte is
van het feit, dat het ook de moei
te waard en mogelijk is, het in
wendige van dit monumentale
gebouw te bezichtigen.
Er is verder de kerk van St.
Jan met de kruisweg van Char
les Eyck, waarin we laatst de
leerlingen van een Belgische vak
school aandachtig hoorden luis
teren naar de uiteenzetting die
een leraar gaf van het meest we
tenswaardige van dit unieke ge
bouw. En zo doen tal van gezel
schappen.
De Ned. Hervormde Kerk aan
de Haven vormt ook een zeer bij
zondere bezienswaardigheid.
En 'dan is er het museum van
de Schoen- en Lederindustrie, dat
vooral gedurende het seizoen be
zocht wordt door scholen en
mensen uit de wereld van 't vak.
Telkens weer zijn de bezoekers
opgetogen over de interessante
wereld van de schoen, die hier
voor hen open gaat. Het is met
dit museum als met het Rijks
museum in Amsterdam. Een Air
sterdammer gaat niet naar het
Rijksmuseum en een Waal wij ker
is moeilijk naar dit bezienswaar
dige museum te krijgen. Dat
heeft de kermisweek wel bewe
zen, toen een bijzondere attrac
tie en extra aankondigen de
Waalwijkse schoenmakers er nog
niet toe konden bewegen te gaan
zien naar hetgeen hun voorvade
ren met verfijnd vakmanschap
tot stand wisten te brengen.
Overigens is het dit museum
niet alleen om het bezoek te doen
hoewel het wel graag zoveel mo
gelijk mensen wil laten zien hoe
net vroeger is geweest. Maar het
is ook en vooral een documenta
tiecentrum voor de schoenindus
trie, het „archief" van deze be
langrijke tak van nijverheid.
Het gemeentelijk zwembad
„Het Hoefsven" trekt ondanks de
nog slechts korte tijd van zijn
nieuwe vorm en nieuwe exploi
tatie ook reeds een bevredigend
aantal bezoekers van buiten
Waalwijk. Enige tijd geleden
bijvoorbeeld nam er een heel
pensionaat uit Weert een fris
se duik; en de duiken die er
genomen worden, zullen onge
twijfeld in aantal toenemen,
wanneer alle plannen van 't ge
meentebestuur zijn gerealiseerd
en er tegen de beschermende
Meeldijk een pracht van een re
creatie-oord zal gelegen zijn, met
wandel- en hertenparken, met
kano- en siervijvers, met speel
tuinen en paviljoens.
Zie verder het gemeentepark,
het monument, enz. enz.
Moeilijker is het na te gaan,
hoeveel particulieren, reizigers-
op-eigen-houtje Waalwijk be
zoeken, maar dat zijn er onge
twijfeld heel veel. Enigszins kan
men hiervan een indruk krijgen,
wanneer men weet dat dagelijks
bij het secretariaat van Waal-
wijks Belang brieven komen om
inlichtingen omtrent Waalwijk en
dat dagelijks Gidsen van Waal
wijk worden verstuurd, folders,
hotel- en pensionlijsten en an
dere gegevens, die de reiziger
verlangt. Weldra zullen touring
cars uit Kortrijk een bezoek aan
onze gemeente brengen.
Grote voordelen.
Grote voordelen zijn er verbon
den aan een intensief touristen-
bezoek, dat is zonder meer dui
delijk als men ziet bijvoorbeeld
hoe dikwijls reizigers de hotels
en café's in het centrum bezoe
ken; hoe bijvoorbeeld in de Ge
croonde Leersse regelmatig grote
gezelschappen een maaltijd ko
men gebruiken. En dat zijn vaak
gezelschappen van enkele hon
derden personen, zoals laatst bij
voorbeeld een gezelschap van
ouden van dagen uit Dordrecht,
bijna 600 in getal. Maar ook el
ders wordt er gemiddagmaald en
gekoffietal'eld o.m. in Hotel Ver-
wiel, hotel De Twee Kolommen,
City e.a.
En die mensen bezoeken hier
de winkels, kopen een snoepje en
een sigaar, een aanzichtskaart en
een souvenir. Als er een groep
van inwoners gebaat is bij' een
goed vreemdelingenverkeer, dan
is dat ongetwijfeld de midden
stand, die hier zelf, door haar
zaken attractief te maken, veel
aan kon doen en ook dooi
de plaatselijke vereniging voor
vreemdelingenverkeer in alle op
zichten te steunen.
Waalwijk biedt ook in dit op
zicht tal van mogelijkheden. Het
is zaak deze mogelijkheden be
kend te maken door een inten
sieve reclame: een goed uitge
voerde taak van het gemeentebe
stuur en Waalwijks Belang; het
is evenzeer zaak een gunstig kli
maat te scheppen voor een druk
vreemdelingenbezoek en dit kan
geschieden door de tegemoetko
mendheid van de zakenlieden en
de algemene vriendelijkheid van
de hele bevolking tegenover de
reiziger die onze stad bezoekt.
'N DIERENPRAATJE.
zuivert
mond en keel
bevordert uw spijsvertering
heerlijk - verfrissend
125
OPLOSSING CRISIS BETAALD
VOETBAL.
De crisis in de afdeling betaald
voetbal van de KNVB is opge
lost. Het afgetreden sectiebe-
stuur heeft zijn taak weer opge
nomen en tegelijk de competitie
indeling voor het aanstaande
seizoen vastgesteld.
Rekening houdende met de
wens van de meerderheid der 80
betalende verenigingen, heeft het
sectiebestuur voor de op 28 Au
gustus beginnende competitie 2
hooldklassen van ieder 18 clubs
geformeerd en drie eerste klas
sen A, B en C, waarvan A en B
bestaat uit ieder 14 clubs (19
niet gepromoveerde eerste klus
sers, 8 tweede klas kampioenen
plus de vereniging Helmond, die
het hoogste gemiddelde als niet-
tweede klas kampioen bezit; en
C uit de overige tweede ennterde
klassers, dat zijn 16 clubs.
JOÏ UW BLAD
WAT DE TOUR-KARAVAAN
VOOR DE BOEG HEEFT.
15e etappe Vrijdag 22 Juli:
NarbonneAx les Thermes, 151
km.
Zaterdag 23 Juli rustdag.
16e etappe Zondag 24 Juli: Ax
les ThermesToulouse, 123 km.
17e etappe Maandag 25 Juli:
Toulouse-Saint Gaudens 254 km.
18e etappe Dinsdag 26 Juli:
Saint GaudensPau, 206 km.
19e etappe Woensdag 27 Juli:
PauBordeaux, 195 km.
20e etappe Donderdag 28 Juli:
BordeauxPoitiers, 243 km.
21e etappe Vrijdag 29 Juli:
ChatelleraultTours, 67 km.,
(tijdrit).
22e etappe Zaterdag 30 Juli:
ToursParijs, 228 km.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Een verhaal vol verwikkelingen
door
T. LODEWIJK
10).
„Nu heeft u me vanmiddag al
bedankt en steekt u nóg eens de
huldigingsspeech af", zei ze. Dat
is werkelijk wat al te veel van
't goede Is het in Amerika zo'n
zeldzaamheid, wanneer men z'n
evenmens helpt, dat men er een
speciale reis voor gaat maken om
de helpster nog eens te bedan
ken? Want u logeert toch in
Kwardam, nietwaar?"
„Ja", gaf hij toe, „maar met de
auto is dat maar 'n kippeneindje.
En als ik eerlijk mag zijn, juf
frouw de Ruiter, ik kwam niet
alleen om u te bedanken. Ik
kwam eigenlijk om het praatje,
'lat u vanmiddag niet met me af
wilde maken terwille van het ge
praat van uw lieve Meeldam-
uiers, voort te zetten."
„Dus ik mag u vanavond aan-
ijk'naam bezig houden!" schertste
lek, toch een weinig spits.
»Als u er geen zin in hebt, ben
ik meteen weer verdwenen" ant
woordde Colverton. Maar u moet
weten, ik hen ook een Amerikaan
van Hollandse oorsprong, even
als mr Clarenbough
„Wat weet u van mr Claren
bough?" vroeg Riek geïnteres
seerd. „Is dat verhaal al zo ver
doorgedrongen, dat u er ook al
mee op de hoogte bent?"
„Ja, juffrouw de Ruiter, dat
zit een beetje eigenaardig. Ik hen
een Amerikaans journalist, moet
u weten en helemaal toevallig
hier in Holland terecht gekomen.
Vanaf Cherbourg ben ik metm'n
secretaresse in de auto naar het
Noorden gereisd en zo kwam ik
toevallig in deze streek aan. In
Kwardam moest ik voor de nacht
overblijven en daar kreeg ik de
krant in handen, waarin me de
naam mr Clarenbough trof, die
ik toevallig goed ken, want ik
werk zelf in Chicago."
„Kent u mr Clarenbough?"
„O nee, u moet niet denken
aan persoonlijke vriendschap.
Maar als journalist ken je na
tuurlijk de belangrijke zaken
mensen en zo interesseerde het
mij te weten, wat men hier in
Meeldam met die mr Claren
bough uitspookte."
„Er zit natuurlijk copie in."
„Ongetwijfeld. Daarom wilde
ik ook een interview met die me
neer. Maar ik kreeg het niet. Hij
was met vacantie, liet hij weten
en wilde niet lastig gevallen wor
den."
„Ik kan hem geen ongelijk ge
ven."
„Ik strikt genomen ook niet.
Maar wij zitten niet zo gauw hij
de pakken neer.
„Zeg, mr Colverton", Riek
kreeg ineens 'n denkbeeld, "ver
tel me eens eerlijk: u bent toch
niet hier gekomen bij mij, als lid
van het comité, om via mij con
tact te krijgen met mr Claren
bough?"
Haar gezicht stond niet hijster
vriendelijk, maar één blik op dat
van Colverton overtuigde haar
van zijn eerlijkheid.
„Ten eerste", zei de bezoeker,
„wist ik helemaal niet dat u in dat
comité zat. En daarbij, juffrouw
Riek De Ruiter, bent u niet de per
soon die ik smoesjes op de mouw
zou spellen om een introductie te
krijgen. Daar staan nog andere we
gen voor open. Ik ontmoette van
daag ene mevrouwBoom, kan
dat? die veel toeschietelijker was
dan u en waar ik vast zonder enige
moeite een introductie had kunnen
losbranden
„Zo, hebt u mevrouw Boom ge
sproken? En was die nogal enthou
siast over mr Clarenbough?"
„Nee, eerlijk gezegd niet. Het
schijnt, dat die meneer de bloeme
tjes nogal buiten zet."
„Nou, daar heb ik anders nog niet
veel van gemerkt. Het bloemetjes
buiten zetten hebben wij tot nu toe
voor hem gedaan".
„Nu ja, die mevrouw was erg on
duidelijk op een duidelijke manier.
Ze noemde geen feiten en geen na
men, maar er bleef toch geen twij
fel of ze vond mr Clarenbough
maar een rare snijboon, vooral met
betrekking tot hier aarzelde hij
even de dames".
„Wel, die goede man heeft, voor
zover ik weet, nog geen andere da
me gesproken dan mij en mevrouw
Boom en de dochter van de burge
meester en z'n vrouw".
„Misschien heeft hij toch
Mr Colverton dacht aan de ont
moeting tussen Clarenbough en zijn
secretaresse, waarvan blijkbaar ook
niemand iets wist.
.„Mr Colverton, ik wil niet het
zelfde doen als mevrouw Boom en
langs allerlei omwegen u een be
paalde gedachte opdringen: mevr.
Boom is een dame, die graag plan
netjes maakt en sterke sympathie-
en en antipathieën heeft. Ik weet
niet in welk schema haar verdacht
makingen van mr Clarenbough pas
sen, maar ik weet wel dat u, wan
neer ti' ^óof uw krant betrouwbare
indrukken 'wilt verzamelen, u ver
standig zult doen die niet alleen op
te doen bij mevrouw Boom".
Riek sprak met een hoge kleur,
ze voelde zich als zat ze te rodde
len, maar ze was al zo vaak opge
botst tegen de kleine zenuwoorlog
jes, die mevrouw Boom placht te
voeren, ook tegen haar, dat ze de
zaken klaar en duidelijk wilde stel
len.
„Zo ziet u alweer", concludeerde
mr Colverton, „hoe goed het is ge
weest dat ik dat niet gedaan heb,
maar mij meteen begaf naar me
juffrouw De Ruiter, die mij onge
twijfeld ineer kan vertellen."
„Ik vertel niets", zei Riek gede
cideerd. „U bent hier nu eenmaal
en ik wil niet ongastvrij zijn, u
kunt zelfs een kopje thee drinken
en als u wat over Holland en Meel
dam wilt weten, wil ik alles ver
tellen wat ik weet, al is dat niet zo
veelmaar zodra u begint te
„pompen" over mr Clarenbough.
stop ik. U bent niet bij een comité
lid op visite, als ik tenminste uw
uitlating van zo even als de waar
heid mag aannemen, maar bij een
dame die u meent ergens voor te
moeten bedanken en waarmee u
verder nog een gezellig babbeltje
wilt maken. Zullen we het daarop
houden?"
„Graag", zei de Amerikaan met
zoveel enthousiasme, dat Riek in de
lach schoot.
Het ijs was gebroken. De Ameri
kaan, die heel wat van Holland af
wist, vroeg honderd-uit en Riek zat
al spoedig op haar gemak, gezellig
in een fauteuil met een kopje thee
en een sigaret en voerde een le
vendige discussie. Het gesprek
sprong van de hak op de tak, van
Holland naar de psychologie van de
Hollanders en de Amerikanen, naar
opvattingen en principes, naar ide
alen en toekomstdromen. De Ame
rikaan had nonchalant één been
over z'n stoel geslingerd en voelde
zich blijkbaar in Abraham's schoot
en Riek kwam plotseling tot de ont
dekking dat ze met een haar vol
komen vreemde buitenlander uren
lang had zitten praten over aller
lei onderwerpen en dat enthousiast
en ongedwongen, als waren ze oude
kennissen. Deze mr Colverton was
een man die de wereld en de men
sen kende, een allergezelligst cau
seur en een schrandere denker.
Toen de klok elf uur sloeg sprong
Riek op.
(Wordt vervolgd)
Priesterwijding in de kloosterkerk der
Paters Ongeschoeide Carmelieten
te Waspik-Boven
Enkele jaren geleden vierde het Rec
toraat der Pater Ongeschoeide Carmelie
ten te Waspik het vijf en twintig-jarig
bestaan. Met grote luister werd dit feest
door de inwoners van heel Waspik mee
gevierd, omdat zij allen overtuigd waren
van de grote voordelen, die aan de stich
ting van dit Rectoraat voor heel Was
pik waren verbonden. Nu gaat ditzelfde
Waspik zich weer opmaken voor een
unieke gebeurtenis sinds zijn groots ver
leden.
Op Zondag 31 Juli a.s. valt een van
haar zonen de uitzonderlijke hoge eer te
beurt in de kloosterkerk te Waspik de
H. Priesterwijding te ontvangen door de
Handoplegging van Z. H. Excellentie
Mgr. Andreas Cremers, Apostolisch Vi
caris van Bondo, Belgisch-Congo. Voor
het Rectoraat te Waspik-Boven zal deze
dag een dag zijn van uitzonderlijke
vreugde en grote dankbaarheid jegens
God en zijn kleine Beschermelinge, de H.
Tneresia van Lisieux, omdat dit feest
weer de bekroning mag heten van hun
gebed en offer in al de jaren van voorbe
reiding voor de neomist gebracht.
Juist in de tijd, dat de grote geleerden,
waaronder Dr. J. J. Dellepoort, zich
gaan beraden over het nijpende priester
gebrek, ook in ons katholieke Neder
land, is het zo n verheugend verschijnsel
te zien, dat Waspik-Boven, in de korte
tijd van zijn bestaan, reeds zijn tweede
priester, in de persoon van Pater Timo-
theus Boelaars C.C.D., naar het Altaar
mag leiden. In 1950 reeds zagen wij zijn
eerste priester, Pater Bartholomeus Bie-
mans, genoemd naar de Patroon van de
Moederkerk, de trappen van het altaar
bestijgen!
De wijdeling!
Fr. Timotheus a S. Theresia, (beter
bekend als Piet Boelaars), werd geboren
te Vlijmen, de 12e Maart 1929. Reeds
vanaf zijn prille jeugd gevoelde hij roe
ping tot het priesterschap. Al vroeg was
hij misdienaar van de Rectoraatskerk en
later vervulde hij met stiptheid het ambt
van koster. Op school muntte hij uit
door zijn leergierigheid. Men hoeft dit
thema maar aan te snijden met het
Hoofd der School de heer Maas, of een
a-;dere der Onderwijzers, telkens weer
opnieuw horen wij uit hun mond het
verhaal, dat Pietje een der beste leer
lingen is geweest, die de aloude school
van Waspik heeft voortgebracht.
Toen hij de lagere school had door
lopen, besloot Pietje in 1941 zich te
gaan voorbereiden op het H. Priester
schap aan het St. Theresia-College der
Ongeschoeide Carmelieten te Geleen L.
In 1948 deed hij zijn staatsexamen
Gymnasium. Na zijn gymnasiale studies
trad hij in in het Noviciaat, dat ver
bonden is aan het Prioraat der PaterS
Ongeschoeide Carmelieten te Waspik-
Boven, waar hij in 1949 zijn Simplex-
Geloften aflegde. Drie jafen later wijd
de hij zich door de solemnele Professie
aan God toe. Zijn filosophische studies
deed hij aan het Philosophicum van zijn
Orde Provincie te Smakt (L.)
Thans bereidt hij zich aan het Theo-
logicum te Geleen (L.) voo.r op zijn
priesterlijke arbeid.
Priesterwijding.
Overtuigd van het nut, dat deze grootse
plechtigheid zal hebben voor heel Was
pik, gaven Z. Hoogw. Excellentie Mgr.
W. Mutsaerts en de Hoogeerw. Pater
Provinciaal der Ongeschoeide Carme-
j lieten te Waspik, volgaarne hun hoge
toestemming tot het houden van deze
Priesterwijding in de kloosterkerk te
Waspik. Als voorbereiding op dit grote
feest zullen de inwoners van het Rec
toraat en ongetwijfeld vele vrienden en
bekenden van de wijdeling vanaf Vrijdag
a.s. tot en met Zaterdag 30 Juli, iedere
avond samenkomen aan de Lourdes-grot
te Waspik-Boven, om een novene te
houden om Gods zegen af te roepen over
de nieuw te wijden Priester.
Op Zondag 31 Juli a.s. om 9 uur, zal
Z.H. Excellentie Mgr. Andreas Cremers
tijdens een Pontificale H. Mis de H. Wij
ding toedienen. Moge deze dag voor heel
Waspik een dag zijn van bezinning, e'en
dag ook van grote dankbaarheid jegens
God, omdat Hij een van haar zonen heeft
uitverkoren tot middelaar tussen Hem en
zijn volk. Moge ook Moeder Maria, die
de Koningin en Luister is van de Car-
mel, de wijdeling bijstaan in deze laatste
dagen van voorbereiding.
CopyrigM P. B Bo, 6 Copenhog#n~
Als het Lente wordt en de zon
weer echt begint te stralen, als men
de ramen open kan zetten en de
heerlijke lucht kan opsnuiven en
blij is om het licht, als men nog een
hele boel dingen meer kan doen en
genietendan komt men meest
al ook tot de ontdekking dat alles
onvoorwaardelijk gewassen moet
worden.
En bij mevrouw Beer was het al
niet anders! Op een mooie morgen
maakte de zon haar wakker en een
inwendige stem fluisterde haar in:
Nu moet het wasdag zijn! En be
hoorlijk!
Zij deed een doek om haar kop
en een schort voor haar dikke buik
en haar twee kinderen maakten
^ich uit de voeten, want ze ware
oud genoeg om te weten wat dit te
betekenen had.
„Ik ga wasen, ik ga wa-ha-sen...."
2ong vrouw Beer. En dan begon ze.
Het hele hol stónd al heel gauw vol
water en dat is alleen maar goed
wanneer er ook gewassen en ge
boend wordt.nou, dat gebeurde,
alles werd flink schoongemaakt.
Mevrouw Beer werkte vlug; dat
doet men immers altijd als men
^ingt bij het werk en het duurde
daarom ook niet lang dat er nog
slechts twee dingen over waren die
gewassen moesten worden. En dat
waren de twee berenkinderen.
v Maar waar waren ze toch?
;,.Ik denk dat ik wel. weet waai',
mijn lieve kinderen te vinden zijn"
zéi mevrouw en ze ging naar de
kelder, waar de honing stond. Maar
daar waren helemaal geen kinde
ren alleen een heleboel honing.
Ze pakte een nieuwe pot met verse
honing, terwijl ze daar zat na te
denken.
Als ze niet in de kelder zijn,
waar kunnen ze dan zijn? dacht ze.
En daar was niet zo gemakkelijk
achter te komen zeker niet met
een enkel potje honing. Maar daar
was wel wat op te vinden.
„Misschien zijn ze alleen maar 'n
eindje gaan wandelen", dacht ze bij
de derde pot honingmaar toen
ging haar ineens een licht op. Men
kan ook zeggen dat haar eensklaps
wat inviel. Maar hoe men het ook
noemen wil, in ieder geval was ze
er achter waarom haar kinderen
nergens te vinden waren. Ze was
zelf immers ook eens klein geweest
en ze was niet vergeten dat ze ook
niet zo erg gesteld was op de was
dag van haar moeder. Maar me
vrouw Beer kon zich dat alles niet
alleen herinneren, ze wist ook hoe
ze haar kinderen zo ver kon krij
gen dat ze helemaal uit zichzelf
naar huis zouden komen.
„Nu ben ik klaar", zong ze zo
hard als ze maar kon. En toen nog
een beetje harder.
Ondertussen ruimde ze al haar
wasgerei op. Eerst de zeep en het
wasbord en dan de wastobbe en al
het andere. En dat hielp. Het duur
de niet lang of de twee kinderen
kwamen terug alsof ze er heel
toevallig net aankwamen toen zo
gezien hadden dat het gevaar voor
bij was.
Maar daarin hadden ze zich toch
vergist. Tochwant moeder
Beer haalde gauw de kuip, deed er
water en ee-« hele hoop zeepschuim
in en meteen al lagen de kleren van
de twee kinderen er in.
Oh, wat ging dat vlug, en schoon
werden die kleren ook. Naderhand
werden ze dan aan de waslijn ge
hangen om te drogen. Ze waren
kraakhelder geworden en de be
renkinderen zaten te genieten als
ze keken naar hun schone kleren,
want ze geloofden eerljik gezegd
dat ze er zo wel van af kwamen.
Maar nu hadden ze zich toch weer
vergist. Want amper was de was
klaar, of moeder Beer greep haar
twee kinderen bij het vel, met ie
dere hand een, en hup, in het zeep
schuim.
,,Ik was, ik wa-ha-s" begon ze
weer te zingen. „Kom, kinderen,
zing mee, de woorden ken je al. de
melodie moet je zelf maar maken!"
Maar het is helemaal niet gemak
kelijk te zingen met je hele mond
vol zeepsop.
Daarom volstonden de berenkin
deren met zo'n beetje mee te neu
riën. En het was toch in elk geval
een voordeel dat ze tenminste niet
aan de waslijn opgehangen hoefden
te worden.
Nu in onze gemeente een zelfbedie
nings bedrijf in levensmiddelen wordt ge
vestigd, is het wenselijk het publiek een
toelichting te verstrekken over het ont
staan van Zelfbedienings-winkels.
Voor een zojuist mogelijk beeld van de
ontwikkeling van de Zelfbedienings-win
kels, moeten wij terug gaan tot de reden
en oorsprong van hun bestaan. Wij mo
gen aannemen dat Amerika de bakermat
dei Zelfsbedieningszaken in levensmid
delen is geweest.
De reden van ontstaan moet gezocht
worden in de grote concurrentiestrijd tus
sen de levensmiddelen - detaillisten in
Amerika 'en een zoeken om de wensen en
verlangens van het publiek tegemoet te
komen en dan komt nog daarbij de hoge
lonen aldaar van het personeel.
Wat echter in Amerika mogelijk is, is
dat ook mogelijk in Nederland?
De ontwikkeling in Amerika was fan
tastisch, zowel wat de groei van het aan
tal Zelfbedienings-winkels betreft als
de steeds stijgende omzet-cijfers.
De vraag was alleen te beantwoorden
door de praktijk.
De Nederlandse huisvrouw is nogal
verwend, daar een groot aantal der ar
tikelen toch aan huis wordt bezorgd.
Weliswaar kan in grote lijnen het
systeem, zoals dat in Amerika wordt toe
gepast, hier worden overgenomen, maar
toch moeten allerlei details aan de wen
sen en verlangens van de Nederlandse
huisvrouw worden aangepast.
Ook zijn de overheidsbemoeiingen zo
danig, dat de levensmiddelen handelaar
grote beperkingen worden opgelegd.
In beginsel is dit het geval met het
assortiment.
De Zelfbedieningszaken verbreidden
zich vanuit Amerika over Europa, in
Zweden, Finland, Denemarken en Zwit
serland en werden al spoedig ook in Ne
derland geintroduceerd, waar eerst enige
proefwinkels zijn gelanceerd, op tentoon
stellingen en damesbeursen waar veel
ondervinding op dit gebied werd opge
daan.
Daarna kwamen de ondernemende krui
deniers welke moed hadden het experi
ment, permanent te maken en zulks met
verrassende resultaten.
Al spoedig bleek dat een Zelfbedie-
nings-winkel aangepast aan het Neder
landse karakter, goed opgezet en geleid
hier met hetzelfde enthousiasme zou wor
den ontvangen door de huisvrouw als in
Amerika.
Het ligt de Nederlandse Huisvrouw wel.
Wat is toch het geval. De Huisvrouw
kan zelf haar gang gaan, behoeft niet te
wachten, behoeft niet zoals in kruide
niers-winkels met toonbankverkoop ten
overstaan van andere huisvrouwen
(buurtgenoten) op te geven wat zij
wenst te kop'en of te besteden.
Door de permanente tentoonstelling
van levensmiddelen, wat een zelfbedie
ningswinkel in feite is, overziet zij
rustig alle artikelen in diverse soorten en
prijzen en kan zelf verzamelen in haar
mandje wat zij nodig heeft.
Wij zijn er dan ook van overtuigd,
dat de huisvrouwen in de gemeente
Waalwijk ook het moderne systeem van
winkelen zeker aangenaam zal zijn.
I
I