^AALWIJK steeds meer opge nomen in toeristisch verkeer. WASPIK maakt zich op voor een groots gebeuren. kauw WRIGLEY Met zeep en van alles... De ontwikkeling van Zelfbedienings-winkels in Nederland. DE MAN UIT CHICAGO „DE ECHO" 3 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 22 JULI 1955 3 3 Midden-Brabant ontwikkelt zich steeds meer tot een be langrijk groot toeristisch uit- gaansoord. Er is een actieve streek-VVV Brabants Cen trum", die alle moeite doet en met succes, om de ieder jaar groter wordende stroom toeristen en vacantiegangers althans ook voor 'n gedeelte naar het centrum van Bra bant te brengen. En degenen die hier komen, worden niet teleurgesteld; men heeft hier veel te bieden, vooral aan natuurschoon. Waalwyk, gelegen in het ge bied van de streek-V;VV, zelfs teen der belangrijkste plaat sen in dit gebied, profiteert mee van deze gunstige ont wikkeling, en vooral dit jaar hebben we al heel vaak kun nen constateren, dat Waal wijk het reisdoel is, of min stens een genoeglijke pleis terplaats voor tal van ple- zier-reizigers. Heel vaak ziet men in Waal wijk touringcars zich van hun inhoud ontdoen en de reizigers gaan dan hier een maaltijd nut tigen en Waalwijk bezichtigen. 'Er is in onze stad gelegenheid genoeg de reis te veraangenamen èn nuttig te maken, ook door het bezichtigen van diverse objec ten. We hebben een raadhuis, waarvan het exterieur de be wondering heeft van iedere toe rist, hoewel men wellicht nog niet voldoende op de hoogte is van het feit, dat het ook de moei te waard en mogelijk is, het in wendige van dit monumentale gebouw te bezichtigen. Er is verder de kerk van St. Jan met de kruisweg van Char les Eyck, waarin we laatst de leerlingen van een Belgische vak school aandachtig hoorden luis teren naar de uiteenzetting die een leraar gaf van het meest we tenswaardige van dit unieke ge bouw. En zo doen tal van gezel schappen. De Ned. Hervormde Kerk aan de Haven vormt ook een zeer bij zondere bezienswaardigheid. En 'dan is er het museum van de Schoen- en Lederindustrie, dat vooral gedurende het seizoen be zocht wordt door scholen en mensen uit de wereld van 't vak. Telkens weer zijn de bezoekers opgetogen over de interessante wereld van de schoen, die hier voor hen open gaat. Het is met dit museum als met het Rijks museum in Amsterdam. Een Air sterdammer gaat niet naar het Rijksmuseum en een Waal wij ker is moeilijk naar dit bezienswaar dige museum te krijgen. Dat heeft de kermisweek wel bewe zen, toen een bijzondere attrac tie en extra aankondigen de Waalwijkse schoenmakers er nog niet toe konden bewegen te gaan zien naar hetgeen hun voorvade ren met verfijnd vakmanschap tot stand wisten te brengen. Overigens is het dit museum niet alleen om het bezoek te doen hoewel het wel graag zoveel mo gelijk mensen wil laten zien hoe net vroeger is geweest. Maar het is ook en vooral een documenta tiecentrum voor de schoenindus trie, het „archief" van deze be langrijke tak van nijverheid. Het gemeentelijk zwembad „Het Hoefsven" trekt ondanks de nog slechts korte tijd van zijn nieuwe vorm en nieuwe exploi tatie ook reeds een bevredigend aantal bezoekers van buiten Waalwijk. Enige tijd geleden bijvoorbeeld nam er een heel pensionaat uit Weert een fris se duik; en de duiken die er genomen worden, zullen onge twijfeld in aantal toenemen, wanneer alle plannen van 't ge meentebestuur zijn gerealiseerd en er tegen de beschermende Meeldijk een pracht van een re creatie-oord zal gelegen zijn, met wandel- en hertenparken, met kano- en siervijvers, met speel tuinen en paviljoens. Zie verder het gemeentepark, het monument, enz. enz. Moeilijker is het na te gaan, hoeveel particulieren, reizigers- op-eigen-houtje Waalwijk be zoeken, maar dat zijn er onge twijfeld heel veel. Enigszins kan men hiervan een indruk krijgen, wanneer men weet dat dagelijks bij het secretariaat van Waal- wijks Belang brieven komen om inlichtingen omtrent Waalwijk en dat dagelijks Gidsen van Waal wijk worden verstuurd, folders, hotel- en pensionlijsten en an dere gegevens, die de reiziger verlangt. Weldra zullen touring cars uit Kortrijk een bezoek aan onze gemeente brengen. Grote voordelen. Grote voordelen zijn er verbon den aan een intensief touristen- bezoek, dat is zonder meer dui delijk als men ziet bijvoorbeeld hoe dikwijls reizigers de hotels en café's in het centrum bezoe ken; hoe bijvoorbeeld in de Ge croonde Leersse regelmatig grote gezelschappen een maaltijd ko men gebruiken. En dat zijn vaak gezelschappen van enkele hon derden personen, zoals laatst bij voorbeeld een gezelschap van ouden van dagen uit Dordrecht, bijna 600 in getal. Maar ook el ders wordt er gemiddagmaald en gekoffietal'eld o.m. in Hotel Ver- wiel, hotel De Twee Kolommen, City e.a. En die mensen bezoeken hier de winkels, kopen een snoepje en een sigaar, een aanzichtskaart en een souvenir. Als er een groep van inwoners gebaat is bij' een goed vreemdelingenverkeer, dan is dat ongetwijfeld de midden stand, die hier zelf, door haar zaken attractief te maken, veel aan kon doen en ook dooi de plaatselijke vereniging voor vreemdelingenverkeer in alle op zichten te steunen. Waalwijk biedt ook in dit op zicht tal van mogelijkheden. Het is zaak deze mogelijkheden be kend te maken door een inten sieve reclame: een goed uitge voerde taak van het gemeentebe stuur en Waalwijks Belang; het is evenzeer zaak een gunstig kli maat te scheppen voor een druk vreemdelingenbezoek en dit kan geschieden door de tegemoetko mendheid van de zakenlieden en de algemene vriendelijkheid van de hele bevolking tegenover de reiziger die onze stad bezoekt. 'N DIERENPRAATJE. zuivert mond en keel bevordert uw spijsvertering heerlijk - verfrissend 125 OPLOSSING CRISIS BETAALD VOETBAL. De crisis in de afdeling betaald voetbal van de KNVB is opge lost. Het afgetreden sectiebe- stuur heeft zijn taak weer opge nomen en tegelijk de competitie indeling voor het aanstaande seizoen vastgesteld. Rekening houdende met de wens van de meerderheid der 80 betalende verenigingen, heeft het sectiebestuur voor de op 28 Au gustus beginnende competitie 2 hooldklassen van ieder 18 clubs geformeerd en drie eerste klas sen A, B en C, waarvan A en B bestaat uit ieder 14 clubs (19 niet gepromoveerde eerste klus sers, 8 tweede klas kampioenen plus de vereniging Helmond, die het hoogste gemiddelde als niet- tweede klas kampioen bezit; en C uit de overige tweede ennterde klassers, dat zijn 16 clubs. JOÏ UW BLAD WAT DE TOUR-KARAVAAN VOOR DE BOEG HEEFT. 15e etappe Vrijdag 22 Juli: NarbonneAx les Thermes, 151 km. Zaterdag 23 Juli rustdag. 16e etappe Zondag 24 Juli: Ax les ThermesToulouse, 123 km. 17e etappe Maandag 25 Juli: Toulouse-Saint Gaudens 254 km. 18e etappe Dinsdag 26 Juli: Saint GaudensPau, 206 km. 19e etappe Woensdag 27 Juli: PauBordeaux, 195 km. 20e etappe Donderdag 28 Juli: BordeauxPoitiers, 243 km. 21e etappe Vrijdag 29 Juli: ChatelleraultTours, 67 km., (tijdrit). 22e etappe Zaterdag 30 Juli: ToursParijs, 228 km. FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" Een verhaal vol verwikkelingen door T. LODEWIJK 10). „Nu heeft u me vanmiddag al bedankt en steekt u nóg eens de huldigingsspeech af", zei ze. Dat is werkelijk wat al te veel van 't goede Is het in Amerika zo'n zeldzaamheid, wanneer men z'n evenmens helpt, dat men er een speciale reis voor gaat maken om de helpster nog eens te bedan ken? Want u logeert toch in Kwardam, nietwaar?" „Ja", gaf hij toe, „maar met de auto is dat maar 'n kippeneindje. En als ik eerlijk mag zijn, juf frouw de Ruiter, ik kwam niet alleen om u te bedanken. Ik kwam eigenlijk om het praatje, 'lat u vanmiddag niet met me af wilde maken terwille van het ge praat van uw lieve Meeldam- uiers, voort te zetten." „Dus ik mag u vanavond aan- ijk'naam bezig houden!" schertste lek, toch een weinig spits. »Als u er geen zin in hebt, ben ik meteen weer verdwenen" ant woordde Colverton. Maar u moet weten, ik hen ook een Amerikaan van Hollandse oorsprong, even als mr Clarenbough „Wat weet u van mr Claren bough?" vroeg Riek geïnteres seerd. „Is dat verhaal al zo ver doorgedrongen, dat u er ook al mee op de hoogte bent?" „Ja, juffrouw de Ruiter, dat zit een beetje eigenaardig. Ik hen een Amerikaans journalist, moet u weten en helemaal toevallig hier in Holland terecht gekomen. Vanaf Cherbourg ben ik metm'n secretaresse in de auto naar het Noorden gereisd en zo kwam ik toevallig in deze streek aan. In Kwardam moest ik voor de nacht overblijven en daar kreeg ik de krant in handen, waarin me de naam mr Clarenbough trof, die ik toevallig goed ken, want ik werk zelf in Chicago." „Kent u mr Clarenbough?" „O nee, u moet niet denken aan persoonlijke vriendschap. Maar als journalist ken je na tuurlijk de belangrijke zaken mensen en zo interesseerde het mij te weten, wat men hier in Meeldam met die mr Claren bough uitspookte." „Er zit natuurlijk copie in." „Ongetwijfeld. Daarom wilde ik ook een interview met die me neer. Maar ik kreeg het niet. Hij was met vacantie, liet hij weten en wilde niet lastig gevallen wor den." „Ik kan hem geen ongelijk ge ven." „Ik strikt genomen ook niet. Maar wij zitten niet zo gauw hij de pakken neer. „Zeg, mr Colverton", Riek kreeg ineens 'n denkbeeld, "ver tel me eens eerlijk: u bent toch niet hier gekomen bij mij, als lid van het comité, om via mij con tact te krijgen met mr Claren bough?" Haar gezicht stond niet hijster vriendelijk, maar één blik op dat van Colverton overtuigde haar van zijn eerlijkheid. „Ten eerste", zei de bezoeker, „wist ik helemaal niet dat u in dat comité zat. En daarbij, juffrouw Riek De Ruiter, bent u niet de per soon die ik smoesjes op de mouw zou spellen om een introductie te krijgen. Daar staan nog andere we gen voor open. Ik ontmoette van daag ene mevrouwBoom, kan dat? die veel toeschietelijker was dan u en waar ik vast zonder enige moeite een introductie had kunnen losbranden „Zo, hebt u mevrouw Boom ge sproken? En was die nogal enthou siast over mr Clarenbough?" „Nee, eerlijk gezegd niet. Het schijnt, dat die meneer de bloeme tjes nogal buiten zet." „Nou, daar heb ik anders nog niet veel van gemerkt. Het bloemetjes buiten zetten hebben wij tot nu toe voor hem gedaan". „Nu ja, die mevrouw was erg on duidelijk op een duidelijke manier. Ze noemde geen feiten en geen na men, maar er bleef toch geen twij fel of ze vond mr Clarenbough maar een rare snijboon, vooral met betrekking tot hier aarzelde hij even de dames". „Wel, die goede man heeft, voor zover ik weet, nog geen andere da me gesproken dan mij en mevrouw Boom en de dochter van de burge meester en z'n vrouw". „Misschien heeft hij toch Mr Colverton dacht aan de ont moeting tussen Clarenbough en zijn secretaresse, waarvan blijkbaar ook niemand iets wist. .„Mr Colverton, ik wil niet het zelfde doen als mevrouw Boom en langs allerlei omwegen u een be paalde gedachte opdringen: mevr. Boom is een dame, die graag plan netjes maakt en sterke sympathie- en en antipathieën heeft. Ik weet niet in welk schema haar verdacht makingen van mr Clarenbough pas sen, maar ik weet wel dat u, wan neer ti' ^óof uw krant betrouwbare indrukken 'wilt verzamelen, u ver standig zult doen die niet alleen op te doen bij mevrouw Boom". Riek sprak met een hoge kleur, ze voelde zich als zat ze te rodde len, maar ze was al zo vaak opge botst tegen de kleine zenuwoorlog jes, die mevrouw Boom placht te voeren, ook tegen haar, dat ze de zaken klaar en duidelijk wilde stel len. „Zo ziet u alweer", concludeerde mr Colverton, „hoe goed het is ge weest dat ik dat niet gedaan heb, maar mij meteen begaf naar me juffrouw De Ruiter, die mij onge twijfeld ineer kan vertellen." „Ik vertel niets", zei Riek gede cideerd. „U bent hier nu eenmaal en ik wil niet ongastvrij zijn, u kunt zelfs een kopje thee drinken en als u wat over Holland en Meel dam wilt weten, wil ik alles ver tellen wat ik weet, al is dat niet zo veelmaar zodra u begint te „pompen" over mr Clarenbough. stop ik. U bent niet bij een comité lid op visite, als ik tenminste uw uitlating van zo even als de waar heid mag aannemen, maar bij een dame die u meent ergens voor te moeten bedanken en waarmee u verder nog een gezellig babbeltje wilt maken. Zullen we het daarop houden?" „Graag", zei de Amerikaan met zoveel enthousiasme, dat Riek in de lach schoot. Het ijs was gebroken. De Ameri kaan, die heel wat van Holland af wist, vroeg honderd-uit en Riek zat al spoedig op haar gemak, gezellig in een fauteuil met een kopje thee en een sigaret en voerde een le vendige discussie. Het gesprek sprong van de hak op de tak, van Holland naar de psychologie van de Hollanders en de Amerikanen, naar opvattingen en principes, naar ide alen en toekomstdromen. De Ame rikaan had nonchalant één been over z'n stoel geslingerd en voelde zich blijkbaar in Abraham's schoot en Riek kwam plotseling tot de ont dekking dat ze met een haar vol komen vreemde buitenlander uren lang had zitten praten over aller lei onderwerpen en dat enthousiast en ongedwongen, als waren ze oude kennissen. Deze mr Colverton was een man die de wereld en de men sen kende, een allergezelligst cau seur en een schrandere denker. Toen de klok elf uur sloeg sprong Riek op. (Wordt vervolgd) Priesterwijding in de kloosterkerk der Paters Ongeschoeide Carmelieten te Waspik-Boven Enkele jaren geleden vierde het Rec toraat der Pater Ongeschoeide Carmelie ten te Waspik het vijf en twintig-jarig bestaan. Met grote luister werd dit feest door de inwoners van heel Waspik mee gevierd, omdat zij allen overtuigd waren van de grote voordelen, die aan de stich ting van dit Rectoraat voor heel Was pik waren verbonden. Nu gaat ditzelfde Waspik zich weer opmaken voor een unieke gebeurtenis sinds zijn groots ver leden. Op Zondag 31 Juli a.s. valt een van haar zonen de uitzonderlijke hoge eer te beurt in de kloosterkerk te Waspik de H. Priesterwijding te ontvangen door de Handoplegging van Z. H. Excellentie Mgr. Andreas Cremers, Apostolisch Vi caris van Bondo, Belgisch-Congo. Voor het Rectoraat te Waspik-Boven zal deze dag een dag zijn van uitzonderlijke vreugde en grote dankbaarheid jegens God en zijn kleine Beschermelinge, de H. Tneresia van Lisieux, omdat dit feest weer de bekroning mag heten van hun gebed en offer in al de jaren van voorbe reiding voor de neomist gebracht. Juist in de tijd, dat de grote geleerden, waaronder Dr. J. J. Dellepoort, zich gaan beraden over het nijpende priester gebrek, ook in ons katholieke Neder land, is het zo n verheugend verschijnsel te zien, dat Waspik-Boven, in de korte tijd van zijn bestaan, reeds zijn tweede priester, in de persoon van Pater Timo- theus Boelaars C.C.D., naar het Altaar mag leiden. In 1950 reeds zagen wij zijn eerste priester, Pater Bartholomeus Bie- mans, genoemd naar de Patroon van de Moederkerk, de trappen van het altaar bestijgen! De wijdeling! Fr. Timotheus a S. Theresia, (beter bekend als Piet Boelaars), werd geboren te Vlijmen, de 12e Maart 1929. Reeds vanaf zijn prille jeugd gevoelde hij roe ping tot het priesterschap. Al vroeg was hij misdienaar van de Rectoraatskerk en later vervulde hij met stiptheid het ambt van koster. Op school muntte hij uit door zijn leergierigheid. Men hoeft dit thema maar aan te snijden met het Hoofd der School de heer Maas, of een a-;dere der Onderwijzers, telkens weer opnieuw horen wij uit hun mond het verhaal, dat Pietje een der beste leer lingen is geweest, die de aloude school van Waspik heeft voortgebracht. Toen hij de lagere school had door lopen, besloot Pietje in 1941 zich te gaan voorbereiden op het H. Priester schap aan het St. Theresia-College der Ongeschoeide Carmelieten te Geleen L. In 1948 deed hij zijn staatsexamen Gymnasium. Na zijn gymnasiale studies trad hij in in het Noviciaat, dat ver bonden is aan het Prioraat der PaterS Ongeschoeide Carmelieten te Waspik- Boven, waar hij in 1949 zijn Simplex- Geloften aflegde. Drie jafen later wijd de hij zich door de solemnele Professie aan God toe. Zijn filosophische studies deed hij aan het Philosophicum van zijn Orde Provincie te Smakt (L.) Thans bereidt hij zich aan het Theo- logicum te Geleen (L.) voo.r op zijn priesterlijke arbeid. Priesterwijding. Overtuigd van het nut, dat deze grootse plechtigheid zal hebben voor heel Was pik, gaven Z. Hoogw. Excellentie Mgr. W. Mutsaerts en de Hoogeerw. Pater Provinciaal der Ongeschoeide Carme- j lieten te Waspik, volgaarne hun hoge toestemming tot het houden van deze Priesterwijding in de kloosterkerk te Waspik. Als voorbereiding op dit grote feest zullen de inwoners van het Rec toraat en ongetwijfeld vele vrienden en bekenden van de wijdeling vanaf Vrijdag a.s. tot en met Zaterdag 30 Juli, iedere avond samenkomen aan de Lourdes-grot te Waspik-Boven, om een novene te houden om Gods zegen af te roepen over de nieuw te wijden Priester. Op Zondag 31 Juli a.s. om 9 uur, zal Z.H. Excellentie Mgr. Andreas Cremers tijdens een Pontificale H. Mis de H. Wij ding toedienen. Moge deze dag voor heel Waspik een dag zijn van bezinning, e'en dag ook van grote dankbaarheid jegens God, omdat Hij een van haar zonen heeft uitverkoren tot middelaar tussen Hem en zijn volk. Moge ook Moeder Maria, die de Koningin en Luister is van de Car- mel, de wijdeling bijstaan in deze laatste dagen van voorbereiding. CopyrigM P. B Bo, 6 Copenhog#n~ Als het Lente wordt en de zon weer echt begint te stralen, als men de ramen open kan zetten en de heerlijke lucht kan opsnuiven en blij is om het licht, als men nog een hele boel dingen meer kan doen en genietendan komt men meest al ook tot de ontdekking dat alles onvoorwaardelijk gewassen moet worden. En bij mevrouw Beer was het al niet anders! Op een mooie morgen maakte de zon haar wakker en een inwendige stem fluisterde haar in: Nu moet het wasdag zijn! En be hoorlijk! Zij deed een doek om haar kop en een schort voor haar dikke buik en haar twee kinderen maakten ^ich uit de voeten, want ze ware oud genoeg om te weten wat dit te betekenen had. „Ik ga wasen, ik ga wa-ha-sen...." 2ong vrouw Beer. En dan begon ze. Het hele hol stónd al heel gauw vol water en dat is alleen maar goed wanneer er ook gewassen en ge boend wordt.nou, dat gebeurde, alles werd flink schoongemaakt. Mevrouw Beer werkte vlug; dat doet men immers altijd als men ^ingt bij het werk en het duurde daarom ook niet lang dat er nog slechts twee dingen over waren die gewassen moesten worden. En dat waren de twee berenkinderen. v Maar waar waren ze toch? ;,.Ik denk dat ik wel. weet waai', mijn lieve kinderen te vinden zijn" zéi mevrouw en ze ging naar de kelder, waar de honing stond. Maar daar waren helemaal geen kinde ren alleen een heleboel honing. Ze pakte een nieuwe pot met verse honing, terwijl ze daar zat na te denken. Als ze niet in de kelder zijn, waar kunnen ze dan zijn? dacht ze. En daar was niet zo gemakkelijk achter te komen zeker niet met een enkel potje honing. Maar daar was wel wat op te vinden. „Misschien zijn ze alleen maar 'n eindje gaan wandelen", dacht ze bij de derde pot honingmaar toen ging haar ineens een licht op. Men kan ook zeggen dat haar eensklaps wat inviel. Maar hoe men het ook noemen wil, in ieder geval was ze er achter waarom haar kinderen nergens te vinden waren. Ze was zelf immers ook eens klein geweest en ze was niet vergeten dat ze ook niet zo erg gesteld was op de was dag van haar moeder. Maar me vrouw Beer kon zich dat alles niet alleen herinneren, ze wist ook hoe ze haar kinderen zo ver kon krij gen dat ze helemaal uit zichzelf naar huis zouden komen. „Nu ben ik klaar", zong ze zo hard als ze maar kon. En toen nog een beetje harder. Ondertussen ruimde ze al haar wasgerei op. Eerst de zeep en het wasbord en dan de wastobbe en al het andere. En dat hielp. Het duur de niet lang of de twee kinderen kwamen terug alsof ze er heel toevallig net aankwamen toen zo gezien hadden dat het gevaar voor bij was. Maar daarin hadden ze zich toch vergist. Tochwant moeder Beer haalde gauw de kuip, deed er water en ee-« hele hoop zeepschuim in en meteen al lagen de kleren van de twee kinderen er in. Oh, wat ging dat vlug, en schoon werden die kleren ook. Naderhand werden ze dan aan de waslijn ge hangen om te drogen. Ze waren kraakhelder geworden en de be renkinderen zaten te genieten als ze keken naar hun schone kleren, want ze geloofden eerljik gezegd dat ze er zo wel van af kwamen. Maar nu hadden ze zich toch weer vergist. Want amper was de was klaar, of moeder Beer greep haar twee kinderen bij het vel, met ie dere hand een, en hup, in het zeep schuim. ,,Ik was, ik wa-ha-s" begon ze weer te zingen. „Kom, kinderen, zing mee, de woorden ken je al. de melodie moet je zelf maar maken!" Maar het is helemaal niet gemak kelijk te zingen met je hele mond vol zeepsop. Daarom volstonden de berenkin deren met zo'n beetje mee te neu riën. En het was toch in elk geval een voordeel dat ze tenminste niet aan de waslijn opgehangen hoefden te worden. Nu in onze gemeente een zelfbedie nings bedrijf in levensmiddelen wordt ge vestigd, is het wenselijk het publiek een toelichting te verstrekken over het ont staan van Zelfbedienings-winkels. Voor een zojuist mogelijk beeld van de ontwikkeling van de Zelfbedienings-win kels, moeten wij terug gaan tot de reden en oorsprong van hun bestaan. Wij mo gen aannemen dat Amerika de bakermat dei Zelfsbedieningszaken in levensmid delen is geweest. De reden van ontstaan moet gezocht worden in de grote concurrentiestrijd tus sen de levensmiddelen - detaillisten in Amerika 'en een zoeken om de wensen en verlangens van het publiek tegemoet te komen en dan komt nog daarbij de hoge lonen aldaar van het personeel. Wat echter in Amerika mogelijk is, is dat ook mogelijk in Nederland? De ontwikkeling in Amerika was fan tastisch, zowel wat de groei van het aan tal Zelfbedienings-winkels betreft als de steeds stijgende omzet-cijfers. De vraag was alleen te beantwoorden door de praktijk. De Nederlandse huisvrouw is nogal verwend, daar een groot aantal der ar tikelen toch aan huis wordt bezorgd. Weliswaar kan in grote lijnen het systeem, zoals dat in Amerika wordt toe gepast, hier worden overgenomen, maar toch moeten allerlei details aan de wen sen en verlangens van de Nederlandse huisvrouw worden aangepast. Ook zijn de overheidsbemoeiingen zo danig, dat de levensmiddelen handelaar grote beperkingen worden opgelegd. In beginsel is dit het geval met het assortiment. De Zelfbedieningszaken verbreidden zich vanuit Amerika over Europa, in Zweden, Finland, Denemarken en Zwit serland en werden al spoedig ook in Ne derland geintroduceerd, waar eerst enige proefwinkels zijn gelanceerd, op tentoon stellingen en damesbeursen waar veel ondervinding op dit gebied werd opge daan. Daarna kwamen de ondernemende krui deniers welke moed hadden het experi ment, permanent te maken en zulks met verrassende resultaten. Al spoedig bleek dat een Zelfbedie- nings-winkel aangepast aan het Neder landse karakter, goed opgezet en geleid hier met hetzelfde enthousiasme zou wor den ontvangen door de huisvrouw als in Amerika. Het ligt de Nederlandse Huisvrouw wel. Wat is toch het geval. De Huisvrouw kan zelf haar gang gaan, behoeft niet te wachten, behoeft niet zoals in kruide niers-winkels met toonbankverkoop ten overstaan van andere huisvrouwen (buurtgenoten) op te geven wat zij wenst te kop'en of te besteden. Door de permanente tentoonstelling van levensmiddelen, wat een zelfbedie ningswinkel in feite is, overziet zij rustig alle artikelen in diverse soorten en prijzen en kan zelf verzamelen in haar mandje wat zij nodig heeft. Wij zijn er dan ook van overtuigd, dat de huisvrouwen in de gemeente Waalwijk ook het moderne systeem van winkelen zeker aangenaam zal zijn. I I

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1955 | | pagina 11