BINNENLAND
DE MAN UIT CHICAGO
Binnen- en Buitenland.
Wordt in Sprang-Capelle het bijzonder onder
wijs boven het openbaar bevoordeeld
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 1 AUGUSTUS 1035
Een verhaal vol verwikkelingen
door
T. LODEWIJK
Hij was ontvangen in een plech
tige gemeenteraadszitting en daar
werden hem het ereburgerschap
en de legpenning aangeboden. De
vereniging Meeldams Bloei had
hem erelid gemaakt. Hij had een
gedenksteen onthuld in de woning
van de man, die verondersteld
werd zijn vader te zijn.
Hij had een bezoek gebracht
aan de Muloschool en daar de
kinderen over Amerika verteld,
een uurtje waarop hij met onver
deeld genoegen terug zag, want
onder de aandachtig luisterenden
was ook de onderwijzeres mej. De
Ruiter, die hij de moeite van na
dere kennismaking wel waard
achtte. Hij had aangezeten aan 'n
diner met de plaatselijke midden
stand, waar de voorzitter hem na
het onderdeel van het menu, dat
vermeld stond als „Koffie en Li
keuren", familiair aansprak als
collega.
Hij had het weeshuis bezocht
en alle kindertjes op gevulde koe
ken getracteerd. En in de tijd die
hem restte, had hij zich onledig
gehouden met de Engelse con
versatie van de blonde Corrie, de
dochter van de burgemeester, op
peil te brengen, al lukte het hem
niet die conversatie te sturen in
de kanalen van de door hem zo
zeer gewenste vertrouwelijkheid.
Want al bediscussieerde Corrie
geanimeerd alle mogelijke onder-
werpen, waar het haar eigen
persoon en gevoelens betrof,
J bleef ze voor hem een gesloten
boek. In het eerst had hij dat niet
zo leuk gevonden en zijn manne
lijke ijdelheid was daar niet wei
nig door gedeukt, maar na het
weerzien van Clare betekende
Corrie voor hem niet meer dan
een aangename partner in een
gezellige conversatie, een veran
dering, die het meisje zelf met
genoegen aanvaardde.
Veel minder onbezorgd dan de
gewaande mr Clarenbough nam
zijn vriend en deelgenoot Jan de
Gooyer de zaak op. Steeds meer
begreep hij dat er inderdaad niets
anders op had gezeten. Moedig
droeg hij de konsekwenties van
zijn daad, maar hij was er zich
van bewust, dat hij zijn schepen
Op een vraag van Mevrouw Ger-
lach deelde de voorzitter mee, dat
het aangebouwde huis aan de oude
school, dat thans postkantoor was,
eveneens leeg zou komen; want er
kwam een nieuw postkantoor in de
Heistraat.
GRONDPRIJZEN TE HOOG.
Een voorstel tot aankoop van
grond te Sprang, deed de heer de
Raad opmerken dat de prijzen veel
te hoog waren; het was ongeveer
10.000.per ha. Als al dat onder
handelen de grond zo duur maakte,
kon men beter meteen onteigenen.
De voorzitter legde uit waarom
deze prijzen zo waren.
Wat grondaankoop betreft, was
de raad zeer verwend. Men was er
nog steeds in geslaagd grond te ko
pen voor 3500.aan 4000.
Maar B. en W. hadden gezien hoe
men in de omgeving te werk ging
en zich op het standpunt gesteld
dat men moest betalen wat er bij
onteigening ook betaald werd.
Men nam immers aan, en zo werd
die de verkoper moest betalen; zo
was deze prijs ook berekend en dat
was goed.
De heer Dekkers vond de prijs
billijk, evenals de heer Ros.
Hierna ging men met de aankoop
accoord.
De punten 8 en 9 (zie agenda in
een van de vorige nummers) wer
den z.h.st. aangenomen.
Toen het voorstel aan de orde
kwam tot wijziging van de Rangen-
en Bezoldigingsverordening, vroeg
de heer v. Caem de aandacht van i
B. en W. voor „onze vriend Rosen- j
brandt", die indertijd de dienst had
moeten verlaten toen de gemeen-
schappelijke regeling van Waspik
en Sprang-Capelle in 't leven werd 1
geroepen.
Is er geen kans, vroeg hij, deze
jongen, wanneer hij uit militaire
dienst kwam, weer in gemeentelijke
dienst op te nemen. De voorzitter
had zich indertijd toch heel gunstig
over hem uitgelaten.
Er zou best een oplossing te vin
den zijn, meende de voorzitter, de
werkzaamheden van de technische
dienst lieten dit wel toe, meende
hij.
De rest van de agendapunten
werd vervolgens zonder meer aan
vaard.
Bjj de mededelingen stelde de
voorzitter voor in Augustus niet te
vergaderen, terwijl hij ook aan de
agenda toevoegde goedgunstig te
beschikken op een verzoek van het
bestuur der Christelijke School aan
de Heistraat tot medewerking ex
artikel 72 ten behoeve van de invoe
ring van ee— nieuwe methode van
Taalonderwijs. Hiermee was 294.94
gemoeid en de raad had er helemaal
geen bezwaar tegen.
Vakr de rondvraag was niets in
gekomen, zodat de voorzitter kon
sluiten.
A.N.W.B.-TELEFOONPOSTEN OP
AFSLUITDIJK IN GEBRUIK.
Snelle hulpverlening nu mogelijk.
Reeds lang koesterde de A.N.W.B.
het plan op de Afsluitdijk telefoon
posten aan te brengen, daar op deze
dertig kilometer lange route com
municatiemiddelen vrijwel geheel
ontbreken. Bij een ongeluk of in
geval van niet te verhelpen pech
bracht dit tot dusverre steeds on
oplosbare problemen met zich.
Het aanlegg envan de telefoon
aansluitingen en het plaatsen van
de beschermende kastjes om de ap
paraten moest door de P.T.T. ge
schieden, welke dienst geruime tijd
nodig heeft gehad voor de techni
sche voorbereidingen.
Vandaag echter (Vrijdag) zullen
de telefoonposten, die in deze vorm
voor ons land geheel nieuw zijn en
die op een onderlinge afstand van
ongeveer 5 km. langs de weg over
de Afsluitdijk zijn geplaatst, in ge
bruik gesteld worden.
Door het opnemen van de hoorn
wordt men automatisch doorver
bonden met de post van de rijkspo
litie te Den Oever of die te Ping-
jum. De in nood verkerende wegge
bruiker of de te hulp gesnelde we
genwacht kan daar dus de politie
alarmeren of eventueel ook garage
hulp requireren, terwijl in ernstige
gevallen medische of geestelijke bij
stand kan worden ingeroepen.
Deze A.N.W.B.-telefoonposten
Worden evenals die langs de
rijkswegen aangegeven door het
bekende blauwe schild met het
A.N.W.B.-embleem en een zwarte
telefoonhoorn in een wit veld.
De A.N.W.B. streeft er naar om
ook langs andere wegen met na
me de autosnelwegen waar de
mogelijkheid tot het snel inroepen
van hulp door het ontbreken van
bebouwing practisch in het geheel
niet aanwezig is, het aantal van
deze telefoonposten uit te breiden.
RUIM 10.000 WANDELAARS
HAALDEN GROOTSE INTOCHT
Met bewonderende uitroepen,
applaus, kussen en bloemen, met
margrieten, gladiolen, witte, rose
en rode aniers en hele lauwer
kransen hebben honderdduizen
den Vrijdag de terugkeer van
meer dan 10.000 Nijmeegse Vier
dagen-Handelaars gevierd. Vijf
tot zes rijen dik, van kilometers
buiten de stad tot het Keizer Ka-
relplein en de Wedren, hielden
de toeschouwers zeven, acht uur
lang en sommigen zelfs nog veel
langer, hun stoelen, bankjes en
kisten bezet, om niets te missen
van de triomfantelijke intocht
van jongens en meisjes, mannen
en vrouwen, die op enkele uit
zonderingen na bijzonder
monter liepen en vooral van de
militairen, die marcheerden als
troepen naar de overwinning.
Er was reden tot vreugde als
bij een zege, want majoor Breu-
nese kreeg zijn 10.000 lopers
ruimschoots binnen. Van de
10.172 wandelaars, die Vrijdag
morgen voor de laatste maal aan
de start verschenen, haalden er
slechts 10 de finish niet. Over de
vier marsdagen in totaal waren
er maar 39o uitvallers, of nog
geen drie drie kwart percent.
VoOf poppenmoedertje
brengen wij een rieten
poppenwagen, met
houten wielen,
echt leuk.
Leuk kinderstoeltje,
apart nieuw model, uit
gevoerd in
blank beuken,
per stuk
Zandzeef, met 4
leuke
vormpjes
en schepje
vaeantie rs wfeer
zijn ze thuis on vragen
ze extra aandacht.
Geef ze daarom een leuk
stuk zomerspeelgoed, dan
heeft U geen kind aan hen.
Plastic strandbal,
WÊÊÊ%1k<t'i
Wmm
achter zich had verbrand en dat
hij, als het mis ging, naar alle
waarschijnlijkheid, beladen met
de zonden van het complete hul
digingscomité, de woestijn zou
worden ingestuurd met wie weet
hoeveel onaangename publiciteit
toe. Hij vermeed angstvallig ie
der contact met zijn deelgenoot
in dit zonderling bedrijf. Vooral
sinds hij zag dat mr Clarenbough
er zich op waarlijk virtuoze wij
ze doorheen sloeg. Onbewust dis-
tancieerde hij zich zo ver moge
lijk van het hele geval, nam wei
nig deel aan de activiteit van het
comité en wijdde zich hartstoch
telijk aan zijn werk.
Op de vijfde dag van het ver
blijf van de gewaardeerde vreem
deling binnen de grenzen van
Meeldam, zou aan mr. Claren
bough een intiem souper worden
aangeboden in het Rode Hert,
door de leden van 't huldigings
comité. Het zou het karakter
krijgen van een intiem afscheids-
lestijn vóór de grote afscheids
bijeenkomst van de volgende dag
want de Amerikaanse zakenman
had meer te doen dan zich con
stant te laten befuiven.
Maar toen hij op de morgen
van de dag aan het ontbijt zat in
de burgemeesterlijke woning,
stond het gelaat van zijn gast
heer zorgelijk en mevrouw, of
schoon opmerkzaam en gastvrij
als altijd, scheen verstrooid.
„Dat treft nu wel ongelukkig",
zei burgemeester Dikkenburg,
„maar vanmorgen werden we
opgebeld, dat mijn broer in het
ziekenhuis te Utrecht een ernsti-
ge operatie moet ondergaan. We
moeten daar beiden naar toe en
als alles vlot verloopt, zijn we
vanavond nog terug, doch te laat
dan dat ik het souper nog kan
I presideren en dat vind ik erg
jammer. We moesten dan ook
maar zo afspreken, dat we dat
j souper gewoon laten doorgaan
en een ander zal dan de honneurs
I wel waarnemen. Wij zullen uw
j afscheid dan de volgende avond
j na het plechtige gedeelte hier
thuis nog in intieme kring vie
ren, want u begrijpt wel, dat we
u niet met stille trom laten ver-
j trekken. Hoe denkt u er over,
mr Clarenbough?"
De Amerikaan uitte enige sym
pathieke woorden naar aanlei
ding van het droevig nieuws en
zei dat hij met alles accoord ging,
maar toch overmorgen vroeg zou
vertrekken.
Weldra maakten de burge
meester en zijn vrouw zich reis
vaardig en haastten zich naar de
trein en Clarenbough nam de
grote Cadillac en ging in de om
geving een beetje rond rijden.
Het was op deze morgen, dat
Hanny Boom, de candidaat voor
het burgemeestersambt, op het
idee kwam de vrouw zijner keu
ze, die nog in zalige onwetend
heid verkeerde omtrent dit feit,
met een bezoek kwam vereren.
Het was niet zo ongewoon dat
Hanny de burgemeesterswoning
bezocht en meestal had zijn be
zoek zowel een uitgesproken als
een omsluitend doel. I eerste
bestond meestal uit een gesprek
met de burgemeester over be
trekkelijk futiele gemeentezaken
en het laatste openbaarde zich
middels steelse blikken van be
wondering en schuchter geplaat
ste opmerkingen aan het adres
van de blonde burgemeesters
dochter, die daarop niet onvrien
delijk, zij het ook niet bijster ge
ïnteresseerd, placht te antwoor
den. Zij wist wel hoe lang Han
ny over zijn studie gedaan had,
hoe hij door zijn examens was
gesleept, hoe hij leefde op zijn
moeders zak en door deze dame
werd geadoreerd, hoe hij zelf de-
zé adoratie als de gewoonste zaak
van de wereld beschouwde en
haar ook van anderen verwacht
te. En hoe hij op de gemeente
secretarie van Meeldam slechts
deze verdienste had, dat zijn te
genwoordigheid de afwikkeling
der daar behandelde aangelegen
heden slechts in geringe mate
vertraagde. Dit alles droeg er
niet toe bij Corrie's achting voor
deze afstammeling van het ge
slacht Boom te doen toenemen.
Maar aangezien hij haar met de
grootste achting behandelde en
zijn adoratie haar amuseerde,
was ze vriendelijk tegen hem.
zonder hem nochtans een ogen
blik serieus te nemen.
Toen hij die morgen werd aan
gediend, zat ze in de serre en
schreef een brief. Hij kwam blo
zend binnen en stamelde zijn ex
cuses voor het feit, dat de bur
gemeester niet aanwezig was,
waardoor Corrie in de mening
werd versterkt (een mening die
juist was), dat hij zulks niet al
leen zeer goed wist, maar zelfs
juist van deze gelegenheid ge
bruik had gemaakt om een be
zoek af te steken. Zijn houding
toonde een mengeling van verle
genheid en gewichtigheid en Cor
rie's intuïtie vertelde haar, dat
haar enige critieke ogenblikken
te wachten stonden.
(Wordt vervolgd)
Vrijdagavond vergaderde de raad van Sprang-Capelle. Het was een korte
agenda die hij te behandelen kreeg, en bijgevolg vergde deze vergadering
niet veel van der leden en onze tijd. Toch waren er wel enkele dingen
die nogal enige discussie ontlokten.
Bijvoorbeeld de plaats van de nieuw te bouwfen School met de Bijbel le
Capelle, waartegen de heer Maijers zich keerde, terwijl dit voorstel de
heer Dekkers aanleiding gaf B. en W. en de raad te verwijten, dat ze
het bijzonder onderwijs bevoordeelden boven het openbaar onderwijs.
B. en W. wisten zich echter bij hun verdediging tegen beide opposanten
gesteund door de rest van de raad. Zodat het voorstel allerminst gevaar
liep.
of niet goed zijn van de school, naar de
mening van de inspecteur.
het ook door de boerenorganisaties
gepropageerd, dat men per jaar on-
geveer 500.winst maakte per
ha. zandgrond; dit moest men met
1 1014 vermenigvuldigen, dat was de
bedrijfsschade, daar kwam dan bij
de eigenlijke verkoopsprijs van de
J grond en bovendien de vergoeding
De heer Ros was het volkomen met v°or de extra-inkomstenbelasting
Bij de Ingekomen stukken die de ver
gadering, voltallig met uitzondering van
dc heer Timmermans, die ziek was, wer
den voorgelegd, was ook een verzoek
van de bewoners van het Trampad, die
verzochten om spoedig deze pad te ver
beteren.
B. en ,W. stelden voor dit schrijven in
hun handen te stellen voor nader advies.
En dit vond de heer Maijers ook wel
goed, maar hij zag toch graag dat er
spoedig verbetering kwam, want de weg
was erg in verval.
De voorzitter echter was het niet he
lemaal met hem eens. De eerste conclu
sie van de gemeente-architect was ge
weest, dat het niet zo erg was.
De heer Vos attendeerde, op het feit,
dat bij regenval het water niet weg kon.
Er was ook een ingekomen stuk, dat
betrekking had op de onbewoonbaar ver
klaarde woning bij de kerk te Sprang en
de heer Genuit informeerde, wat nu
eigenlijk de bedoeling was met deze wo
ningen. De voorzitter immers had inder
tijd verklaard dat er wel meer onbe
woonbaar verklaard zouden worden;
maar de heer Genuit had vernomen, dat
weer een van deze huizen opnieuw zou
worden bewoond.
De voorzitter wees erop, dat zich an
dere gezichtspunten inzake deze materie
hadden geopend. Zelfs ook ten aanzien
van de woning van de Wed. Bouman.
Hij had de kwestie besproken met de
architect van de kerk, en naar aanlei
ding van dit gesprek waren verschillen
de heren wezen kijken en die vonden
het blijkbaar niet wenselijk de huizen af
te breken; zij adviseerden de huizen te
restaureren, zodat zij een prachtig geheel
zouden blijven vormen met de kerk.
De voorzitter had hierop echter geant
woord, dat monumentenzorg dan een be
langrijke subsidie zou moeten geven, om
dat het anders voor de gemeente al te
onvoordelig werd.
Het leek de heer Genuit echter onbe
gonnen werk, dergelijke krotten, vooral
de eerste twee bedoelde hij dan, te res
taureren. Men kon ze van buiten zo
mooi maken als men wilde, maar daar
kreeg men binnen niet meer ruimte mee.
Misschien antwoordde de voorzitter
kunnen we van twee woningen één wo
ning maken.
De gemeentelijke bouwcredietregeling
werd vervolgens gewijzigd, zoals door B.
en W. was voorgesteld 'en rente en af
lossing van enkele hypothecaire geldle
ningen werden gewaarborgd.
NIEUWE SCHOOL MET
DE BIJBEL.
Het Bestuur van de Vereniging tot
Stichting en Instandhouding van scholen
met de bijbel te Capelle en Vrijhoeve-
Capelle had de raad verzocht mee te
werken, aan de bouw van een nieuwe
school.
De heer Maijers verklaarde, het er
volkomen mee eens te zijn, dat er een
nieuwe school kwam, maar hij vond de
plaats van de school bij het kerkhof niet
ideaal. Was er toch rekening gehouden
met de uitbreidingsmogelijkheden van
het kerkhof, vroeg hij.
Maar daarop was zijn bezwaar niet al
leen gebaseerd; hij vond ook dat de
kinderen te veel lawaai maakten en de
doden moesten op de dodenakker rustig
liggen.
Bovendien was het veel te ver uit de
richting en verschillende ouders haddén
al gezegd hun kinderen liever naar de
Loonsedijk te sturen.
Het kerkhof, antwoordde de voorzitter
is naar twee zijden uit te breiden; boven
dien komt de school ver genoeg van het
kerkhof.
Het schoolbestuur ging ook volledig
met deze plaats accoord.
Niettemin, de heer Maijers vond de
plaats niet gunstig.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Stelt U dan grond beschikbaar elders,
vroeg de voorzitter.
Er ligt nog grond, van C. Nieuwen-
huijzen, zei het lid Maijers; ik geloof wel
dat die die grond wil verkopen.
Wethouder Waverijn merkte op, dat
de kwestie van de plaats een kwestie was
tussen het bestuur van de schoolvereni
ging en de leden. Wanneer men een
maal voorstander was van openbaar of
van bijzonder onderwijs, dan moest het
hetzelfde zijn, waar de kinderen naar
school gingen, als het maar op een
school was, welker richting men was
toegedaan.
En wat de afstand betreft, zei de
wethouder, ik heb in mijn jonge jaren
iedere dag bijna een uur naar school
moeten lopén. Tegenwoordig komt er
veel gemakzucht bij.
De ouders, betoogde op zijn beurt
weer de heer Maijers, hebben liever dat
hun kinderen een dichtbij gelegen school
bezoeken, dan is het gevaar dat zij lo
pen immers minder.
Als het schoolbestuur er mee accoord
gaat, meende de heer Ros, dan is de
zaak in orde.
Wij hebben dit niet te bekijken; als ac
leden het met de plaats niet eens zijn,
moeten zij een vergadering bijeenroepen.
De heer Genuit was de mening toege
daan dat de ouders wel met de plaats
van de school accoord zouden gaan.
1 De heer Dekkers stelde vervolgens 'n
vraag betreffende het gebruik van het
gymnastieklokaal, waarop de voorzitter
antwoordde, dat van dit lokaal gebruik
zou worden gemaakt door de openbare
school, de christelijke school en de huis
houdschool.
Het is jammer, zei de heer Dekkers
verder, dat er twee spiksplinternieuwe
christelijke scholen worden gebouwd en
dat het openbaar onderwijs achteraan
komt. Moest hiervoor iets gedaan wor
den, dan vergde dit vaak urenlange dis
cussie.
Is het niet foutief geweest van B. en
W om niet meteen een nieuwe openbare
school te bouwen.
Dit opende helemaal geen nieuwe ge
zichtspunten, zei de voorzitter; als B. tn
W. alles vooruit geweten hadden dan
hadden zij dit inderdaad gedaan. Dat
was meermalen gezegd.
Hij protesteerde voorts tegen de uit
lating van de heer Dekkers dat het ge
meentebestuur het bijzonder onderwijs
zou voortrekken. In geen enkele bijzon
dere school, zei hij, vindt U lokalen van
f 50.000.zoals in de openbare.
De heer Dekkers was van mening dat
ook de raad fout was geweest in dezen
en ook hijzelf, die altijd graag de belan
gen van 't openbaar onderwijs had voor
gestaan, maar niet goed met ingrijpende
voorstellen had durvén komen.
De voorzitter wees er op, dat et toch
een oudercommissie was aan de open
bare school en wethouder Winkelman
wees ook met klem de beschuldiging van
de heer Dekkers van de hand. Lang en
breed was vroeger reeds in B. en W. de
stichting van een nieuwe openbare school
overwogen, maar de inspecteur meende
dat een restauratie voldoende was. Dat
hel bedrag hoger werd, heeft het col
lege ook overvallen, als m'en dit van te
voren geweten had, dan had men ook
liever een nieuwe school gebouwd.
Maar nooit was er een rapport van
de inspecteur binnengekomen, waaruit
bleek, dat de school niet voldeed, en dit
was met de beide christelijke scholen
wel het geval.
De heer Dekkers meende desondanks
dat de raad en het college van B. en W.
niet voldoende liefde hadden voor het
openbaar onderwijs, al was hij dan zelf
een voorstander van het christelijk on
derwijs.
Hier is geen sprake van liefde, zei
wethouder Winkelman, maar van het al
Dr. Winkelman eens en de heer Genuit
vroeg de heer Dekkers, of de raad niet
altijd unaniem de voorstellen met betrek
king tot de openbare school had aan
genomen.
Het stond de heer Maijers gelijk of het
nu christelijk of openbaar onderwijs was,
waar het de verzorging betrof. Maar
vroeg hij, is de school te Capelle nu al
wel afgewerkt.
Dat was hier niet aan de orde, sneed
de voorzitter hem af, hij kon er van alles
wel bij halen. En zijn hamertik sloot de
discussie en deed het voorstel aangeno
men zijn.
voor
aangebroken, 4 weken lang
Gelakte ballen, in
frisse kl.,
voor de
meisjes |JQ C
Rubber ballen, met
voetbal-
Autoped, op lucht
banden. en
met prima 245°
Kruiwagen, In 2
kleuren geverfd, stevige
constructie.
reeds vanaf 995
naven
Met nikkelen stuur 25.50
Met sportstuur
en rem 29.50
Steps, voor de kleuters,
met 3 wielen 5.95
leuke kleuren, met
losse
binnenbal
59
DEN ffÖSGÏH
EINDHOVEN - TILBURG - HELMOND
