IN
DE DRIE ANKERS
"F-!
Er werd druk gevoetbald in de Raad van Sprang-Capelle
S.S.C. krijgt haar terrein, maar minder kostbaar
Zondagmiddag blijlt Taboe voor King Socer.
Fl. 5000,- voor een oefenterrein is te veel
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 5 DECEMBER 1955
Gedeputeerde Staten waren
echter met een ander plan geko
men, antwoordde de voorzitter,
dat voor Haarsteeg veel voorde
liger zou zijn, maar de heer van
Oijen beliefde dit niet te geloven,
evenmin als de heer de Vaan.
De voorzitter meende dat het
beter was niet te tornen aan het
plan van' G. S., omdat hij wel
voorzag, dat hier een betere op
lossing mee bereikt werd.
In ieder geval werd het voor
stel aangenomen.
Gratis meststoffen voor land
en tuinbouwbedrijven.
B. en W. stelden vervolgens
voor om in beginsel te besluiten
tot het aangaan van een overeen
komst met de gemeente "s Bosch
inzake de lediging van riool- en
stapelputten in de gemeente Vlij
men. De voorzitter betoogt dan,
dat zich, nadat er de gelegenheid
voor was gegeven, geen enkele
land- of tuinbouwer uit de ge
meente zich aangemeld had om
in aanmerking te komen voor 't
gratis kunnen ontvangen van de
ze meststoffen. Hij wilde er nog
maals met nadruk op wijzen dat
ze gratis verkrijgbaar zijn en bo
vendien nog thuisbezorgd zullen
worden ook.
En waar men in dit verband
dan komt te spreken over de
Volksgezondheid, is het weer de
heer v. Oijen, die nog eens wijst
op de onhoudbare toestand van
de bewuste Haarsteegse sloot en
dan is het de voorzitter, die zeer
tot zijn genoegen kan mededelen
dat binnen een zeer afzienbare
tijd, in ieder geval binnen zes
weken, een deskundig ingenieur
de zaak zal komen opnemen,
waarmee dus een grote stap in
de goede richting zal worden ge
zet.
Critiek op de BBA.
Wanneer dan het voorstel ter
sprake komt tot het beschikbaar
stellen van de nodige credieten
voor de bouw van <een drietal
wachthuisjes ten behoeve van het
openbaar autobusvervoer, dan
komt er van vele zijden ernstige
critiek op de BBA. Enkele raads
leden spraken minder vleiende
woorden over deze onderneming
en vonden het niet nodig dat de
gemeente in dit geval de onder
neming te hulp kwam.
We doen het niet voor de BBA,
antwoordde de voorzitter, die het
overigens met verschillende spre
kers roerend eens was, maar voor
onze eigen mensen, die anders in
weer en wind moeten bl"ven
staan. Met de wens tot een
grote ommekeer in de service
van de BBA, werd het voorstel
aangenomen, doch aan de direc
tie van deze onderneming zal van
gemeentewege een verzoek wor
den gericht om meer service en
om meer stopplaatsen in de ge
meente.
Rondvraag.
De heer Samuels vraagt een
lichtpunt in de Peperstraat, de
heer Wükmans informeert er
naar hoe het zit met de door
trekking van het Iichtnet naar
de Nieuwkuijkse Wiel en de heer
van Helvoirt geeft B. en W. in
overweging de Karrestraat in
zijn geheel te verbreden.
Alle vragenstellers werden naar
tevredenheid door de voorzitter
beantwoord.
FEUILLETON
van De Echo van het Zuiden
door: PIKE NORTON WILL'S
9).
Ook de waard mengde zich in
de strijd. Hij greep de aanrander
volgens het oude beproefde re
cept in zijn kraag en sleurde
hem mee. „D'r uit", zei hij. „Het
is hier een fatsoenlijke gelegen
heid". Er klonken misprijzende
kreten onder de bezoekers, maar
toen de waard even de richting
uitkeek van de schreeuwers,
zwegen zij onmiddellijk.
Milly's beschermengel maakte
een kleine buiging en stak haar
zijn hand toe. „Gerhard Verduy-
nen", stelde hij zich voor. Milly
nauwelijks bekomen van de
schrik, glimlachte zenuwachtig.
„O, dank u wel. U was net op
lijd... U was prachtig... ik..." Ze
drukte de haar toegestoken hand
en zei: „Ik ben Milly van Zan
ten" „Aangenaam", antwoordde
Gerhard Verduynen. „Het is hier
werkelijk niet de gewoonte zo
iets te doen bij vreemde meisjes.
DE HEER F. VAN PU YENBROEK
VERDRONKEN.
Ik begrijp dan ook niet, wat die
kerel bezielde. Het is anders wel
een vreemd gezelschap, waarin U
verzeild geraakt bent."
„O, het hindert niet zo. Ik was
er eerlijk gezegd al een beetje op
^voorbereid, dat zoiets wel eens
gebeuren kon."
,„En toch kwam U hier?" ver
baasde Gerhard zich. „Och ja,
dat is een lang verhaal... maar
gaat U toch zitten."
Gerhard ondfcrdrukte met
moeite een glimlach van vol
doening. Dat ging gesmeerd.
„Bent U zo maar eens uit
nieuwsgierigheid hier een kijkje
komen nemen", vroeg hij, een
pakje cigaretten te voorschijn
halend. „Rookt U?" Met graagte
nam Milly de aangeboden ciga-
ret aan. Hij gaf haar vuur en
hoven het dansende vlammetje
keken zij elkaar even aan. „Hij
ziet er heel beschaaid uit", dacht
het meisje. „Alleen een beetje
verwaarloosd. Ik ben benieuwd
wat hij hier doet. Hij hoort hier
ook yast niet thuis."
Zij zwegen beiden een ogen
blikje en deden een trek aan hun
cigaret „Typische omgeving
hier, niet? Het ziet er erg ob
scuur uit. De fijy.irep zijn - om in
romantaai te spreken - nogal
sinister. Ze vallen over het al
gemeen mee. Werkelijk zware
jongens komen hier evenmin als
in de overige kroegen. Die heb
ben hun eigen gelegenheden
waar geen buitenstaander in
komt. Vechtpartijen zijn hier o-
verigens schering en inslag."
Milly onderdrukte haar teleur
stelling en vroeg: „Wat zijn dat
hier dan voor soort mensen?
Wat voeren ze overdag uit bij
voorbeeld?"
Gerhard glimlachte even. „Het
zal U geloof ik, nogal tegenval
len. Er komen hier scharenslij
pers, zeelieden, de laatsten voor
al, want we zijn hier in het ha
venkwartier en... Hij dacht
even na.
„Orgeldraaiers en bootwer
kers, zeker," vulde Milly aan.
„Ja en nee," luidde 't antwoord.
„U moet goed begrijpen, dat lang
niet al die beoefenaars van ge
noemde ambachten hier komen.
Hier komt eigenlijk niets anders
dan het... ehuitschot. Het
spijt me dat ik het zeggen moet,
maar de zaak ligt nu eenmaal
niet anders."
Milly knikte. Het viel haar-wel
een beetje tegen maar ze geloof
de haar metgezel wel. „Bent U
hier zo maar eens uit nieuws
gierigheid binnen komen lopen?
informeerde Gerhard Verduy
nen. „Ja" lachte Milly. „Ik hoop
te hier wat stof op te doen. Ik
hen journaliste, ziet U."
„Aha", zei Verduynen. „Dan
zijn we hier zo ongeveer voor
hetzelfde doel. Ik ben hier na
melijk gekomen om stof op te
doen over het leven van deze
mensen. Ik wil 'n roman schrij-
j ven, die in deze omgeving speelt"
J „O, dus U bent romanschrij
ver", riep Milly verbaasd uit.
„Nou ja," zei Gerhard Verduynen
verlegen. „Dat moet nog blijken.
Ik probeer het nu nog alleen
maar. Of het lukken zal, weet ik
natuurlijk niet."
Hij pauzeerde even en keek 't
meisje glimlachend aan. Dan
vervolgde hij: „Zo, dus U wilt 'n
paar artikelen schrijven. Hebt U
al wat stof opgedaan?" „Vana
vond stof te over. Een keer
iemand op een tamelijk harde
manier naar huiten zien smijten
en daarna..."
Ze bloosde even en Gerhard
zweeg discreet. „Maar..." Ze
twijfelde even. Zou ze hem het
eigenlijke doel van haar komst
wel vertellen? „Maar...?" vroeg
Verduynen. Nee dacht het meis
je, nog niet doen. „Maar veel is
het toch nog niet geweest." be
sloot ze vlug. Gerhard knikte be
grijpend. „Het valt ook niet mee
met deze lieden in contact te ko
men. Het is mij tot nu toe wel
meegelopen."
„Kunt U me misschien dan bij
een paar van uw kennissen in
troduceren?" vroeg Milly ge
spannen. „Introduceren?" Dat
is een duur woord. Ik maak me
sterk dat mijn kennissen hier
dat'niet eens verstaan", lachte
Verduynen. „Och, ik bedoel maar
zoeh
„Ik begrijp u wel. Ik zal het
proheren. De mensen zijn hier
niet erg toeschietelijk voor
vreemden."
Hij maakte een twijfelend ge
baar met zijn handen. „Probeert
u het eens", drong Milly aan. „U
kennen ze al en als ik hier wat
meer kom, dan zullen ze mij op
de duur ook wel accepteren."
„Ik zal u ter gelegener tijd
eens voorstellen. Wanneer komt
u weer?"
Milly dacht even na.
„Kan het Vrijdagavond aan
staande?" vroeg ze. „Dan ben
ik vrij". Gerhard Verduynen
knikte. „Ik zal proberen iemand
op te schommelen", beloofde hij.
Het meisje stond op en nam
afscheid.
Buiten in de frisse avondlucht
constateerde ze met vreugde dat
alles gesmeerd ging. Alleen dat
ene incident! Maar ja, ze moest
niet te kleinzerig zijn. Daar was
die omgeving niet naar. Boven
dien had ze daardoor Gerhard
Verduynen leren kennen. Die zou
haar misschien wel aardig kun
nen helpen. Wel voorzichtig blij
ven en nooit onmiddellijk toe
happen. Je kon nooit weten, wat
er nog allemaal ging gebeuren:
Die Verduynen lijkt me wel sym
pathiek, maar per slot van reke
ning ken ik hem pas één avond.
HOOFDSTUK IV.
Met een ontevreden gezicht
stond Peter Moldering voor een
raam van zijn kamer en staarde
naar buiten. Zijn anders zo op
gewekt gezicht stond nu stuurs
en gemelijk en zijn hospita, die
eigenlijk een praatje had willen
maken, had rechtsomkeer ge
maakt, toen ze de uitdrukking
op zijn gezicht zag.
(Wordt voovolgd)
ilfcUj. --,L
BELEEFD VERZOEK.
Wü mogen normaal» een drinsrend beroep
doen op onze adverteerders, corresponden
ten e.a. hun advertentie# en bedragen
ZO TIJDIG MOGELIJK
Vi te zenden, in elk geval vóór 9 uur op
MAANDAG en DONDERDAG
maar zo mojreiyk ZONDAG en WOENSDAo
Bij voorbaat dank
De gemeenteraad van Sprang-Capelle heeft zich in zijn openbare verga
dering van Vrijdagavond weer heel druk ingelaten met de mooie__voet-
balsport, hoewel ze door deze v roedek/aderen in meerderheid toch
niet zo mooi gevonden wordt blijkbaar, want het nieuwe terrein waarop
de vereniging SSC deze mooie sport moet gaan beoefenen mocht van
de raad niet zo fraai worden als B. en W. voorstelden het door de ge
meente te laten aanleggen, en toen de voorzitter, naar aanleiding van de
nieuwe Zondagswet aan de raad dt vraag stelde, of het gemeentebestuur
op grond van deze wet, moest komen met een verbod, om op Zondagmid
dag na één uur te voetballen, ontbrandde weer even de hevige controver
se tussen het college en de meerderheid van de raad, waarvan de heer
Ros de felle advocaat was, en de raad gaf B. en W. de opdracht een
verordening te maken die het voetballen op Zondagmiddag verbood, en
dus lijnrecht in strijd was met de principes, die, zoals bekend, de leden
van het college van B. en W. hul digen.
Inderdaad waren achter tegen de Loon-
scdijk in het uitbreidingsplan sportvelden
geprojecteerd, maar dit complex was erg
klein, daar zouden net twee vélden op
kunnen. Een wedstrijdveld en een klei
ner veld voor training en korfbal mis
schien. Juist omdat deze verandering zo
duur was, hadden B. en W. de idee ge
kregen, het terrein, dat nu ging veran
derd worden te beschouwen als oefen
terrein en in het complex het centraal
wedstrijdterrein te leggen.
In antwoord op een opmerking van de
heer Dekkers wees hij er op, dat de
grond langs de Koesteeg niet helemaal
bestemd was voor de industrie. Wan
neer, vervolgde hij, dit terrein dus een
oefenterrein wordt, hoeft de aanleg he
lemaal niet provisorisch te zijn.
Het huidige terrein had de vereniging
2000 gulden gekost, maar het was niet
vakkundig aangelegd, zoals het eigen
lijk behoorde.
Het terrein, dat de leden zelf hebben
aangelegd, zei vervolgens de heer Tim
mermans, is nog niet half zoals het zijn
moet. Geef ze een goed voetbalveld en
dan is 5000 gulden heus niet te veel. Als
ie wil zien hoe 't moet, ga dan maar 'ns
in Waalwijk kijken.
Juist omdat het centraal veld zo klein
zou worden, deed de heer Dekkers zijn
duit in het zakje, is het zaak dat men
goed uitkijkt. Eén voetbalveld is veel te
weinig voor drie clubs.
Hij wilde voorstellen de kwestie nog
'ns goed te bekijken, en dan met een an
der voorstel te komen.
De heer van Caem was bang, dat de
andere verenigingen straks ook zouden
komen. Hij voelde veel voor het cen
traal complex, maar dan diende het plan
t: worden gewijzigd, zodat er meer en
grotere terrein'en kwamen. Ten aanzien
van het kleedlokaal dat thans ook ver
plaatst en opnieuw gebouwd diende te
worden, dat de gemeente, zei hij, geen
enkele verplichting.
U praat wel over een centraal sport
veld, zei de voorzitter, maar vergeet
niet, dat het ontzettend moeilijk is, vol
doende grond te krijgen. En is een cen
traal veldencomplex hier eigénlijk wel
d'.enstig? Capelle is geholpen door een
prachtig gebaar van de notaris, en
Sprang is ook geholpen.
Het was niet doenlijk alles te centra
liseren, het was al heel mooi dat er in
Vrijhoeve een fusie was tot stand geko
men, maar over heel de gemeente zag hij
dit niet gebeuren.
Als er een andere vereniging is in de
gemeente, zei weth. Dokter Winkel
man, die een terrein heeft aangelegd met
veel kosten en de gemeente heeft dat
terrein nodig, dan zorgt de gemeente
voor een behoorlijk ander terrein. Maar
alleen op deze grond kan de gemeente
dat doen.
Alle leden van de raad zijn er toch
wel van overtuigd, dat we contractuele
verplichtingen hebben, 'en als de raad op
dit voorstel niet ingaat, dan kan de ver
eniging haar rechten doen gelden.
En wethouder Notaris Waverijn wees
er op, dat de huurovereenkomst loopt
tot eind 1958; als er nu geen overeen
stemming kwam, kon de gemeente dus
deze overeenkomst niet doen beëindigen
eu dan zou de woningbouw daar ter
plaatse in moeilijkheden komen.
Het oefenterrein, zei de voorzitter op
zijn beurt, zou van iedere vereniging van
nut zijn, want het kon iedere avond
worden gebruikt door alle clubs, die zo
doende hun eigen speelterrein konden
sparen.
Een vereniging uit Sprang zou hier
Van de eerste zeven agendapunten is
alleen het vermelden waard, dat de heer
H. Quirijns met algemene stemmen werd
herbenoemd als bestuurslid van de ge
meentelijke instelling voor maatschappe
lijke zorg.
Het voorstel tot het, voor rekening
van de gemeente verplaatsen van het
sportterrein van SSC, waarmee f 5000
gemoed was, ontmoette heel veel tegen
stand.
De heer de Bie was de eerste die zich
er tegen verklaarde, omdat hij f 5000 te
veel vond voor een terrein, dat waar
schijnlijk slechts een paar jaar in gebruik
zou zijn, omdat de gemeente immers een
sportpark zou aanleggen, en ook omdat
hij vond dat er een gevaarlijk precedent
geschapen werd.
Kon men niet beter de vereniging een
subsidie geven van 'n f 1500.dan was
men er af!
De heer Dekkers was het volledig
hiermee eens; hij zag graag dat het veld
slechts provisorisch werd vernieuwd, dan
konden verschillende posten vervallen of
worden gehalveerd.
Bovéndien meende hij dat dit terrein
voor industrie was bestemd.
De heer Timmermans liet een ander
geluid horen, toen hij er op wees, dat de
gemeente verplicht was te zorgen voor
een nieuw terrein, nu het huidige bestemd
moest worden voor dc woningbouw.
Inderdaad, wanneer het slechts korte
tijd in gebruik zou kunnen zijn. dan wa
ren de kosten wel erg hoog. Zelf echter
kon de vereniging onmogelijk het terrein
in orde maken.
De heer Genuit was er ook niet tegen
de vereniging tegemoet te kom'en; maar
dezelfde gedachte die de heren de Bie
en Dekkers hadden geuit was ook bij
hem opgekomen.
De heer de Raat vond het prachtig,
dat er van gemeentewege een sportpark
zou komen, maar met deze oplossing kon
hij ook niet accoord gaan.
Het is niets meer dan 'billijk, zei de
heer Vos, dat wij de huurovereenkomst
nakomen. De vereniging had enkele dui
zenden guldens moeten spenderen aan het
terrein, dat nu weer door de gemeente
werd afgenomen. Men moest alles doen,
om de sport te bevorderen. Hij vermoed
de, dat het nieuwe sportpark er niet in
twee jaar zou zijn.
De heer Ros was er volkomen mee
accoord, dat de gemeente de vereniging
een geschikt sportterrein moest geven;
maar moest dit f 5000,kosten, dan
zou hij toch wel eens de rekening willen
zien van de aanleg van dit oude terrein.
Ook hij zag graag dat deze kwestie pro
visorisch werd opgelost.
De heer van Caem, die zich zeer be
nieuwd verklaarde naar de toelichting
door de voorzitter, had zich de vraag
gesteld, wat het zou kosten, als de ver
eniging het zelf zou moeten doen? Dan
zou zij, meende liii, deze vernieuwing
n:et zo uitgebreid op touw zetten.
Wat wij gaan doen, zei hij. is pruts
werk. we weten dat het toci niet van
'ange cuur is.
DE GEMEENTE HEEFT
VERPLICHTINGEN.
in zijn repliek bracht de voorzitter on
der de aandacht, dat hier geen sprake
was van subsidie. De gemeente is door
contract verplicht dit te «'.jon; men kwam
alleen maar na, wat raeu belcofd had.
Men schiep dus helemaal geen precedent.
B. en W. waren zelf itderdaad ook
geschrokken van de begroting, die ech
te: samengesteld was u:t objectieve ge
gevens.
niet komen oefenen, meende de heer
Dekkers, maar de voorzitter erkende dit
bezwaar niet.
De heer Timmermans kwam nogmaals
op voor de belangen van de club, en de
heer Ros verklaarde verschillende posten,
zoals het kleedlokaal en de verlichting
niet nodig te vinden, omdat ze niet
voortvloeiden uit de overeenkomst. Met
dc helft van het bedrag waren we al
lang de mooie man, meende hij.
Van Caem bleef de mening toegedaan
dat hier een precedent geschapen werd.
Fn de voorzitter zeials de raad zo op
die f 5000,staart, laten we dan trach
ten het nog voordeliger te doen, des
noods met de hulp van mensen uit de
vereniging en gemeentepersoneel. Maar
verder dan tot 4000 gulden kon het be-
cirag niet worden teruggebracht.
De heer Timmermans wees er op
dat de post verlichting desnoods kon
vervallen en Mevrouw Gerlach wilde
voorstellen na te gaan, hoe het terrein
was toen de overeenkomst werd geslo
ten. Als er toen geen verlichting was en
nog geen kleedlokaal, dan hoefde men
hiervoor thans ook niet te zorgen en dan
zou dit een groot verschil uitmaken in
de kosten.
Toen de overeenkomst werd aange
gaan. zei de voorzitter, was er helemaal
niets, want ze werd gesloten toen de
vereniging het woeste terrein huurde.
Maar B. en W. wilden de raad toch wel
tegemoet komën.
In de overeenkomst lazen zij, dat de
gemeente diende te zorgen voor het be
speelbaar maken van het terrein als
voetbalveld; dus wanneer men de kwes
tie op dc letter beschouwde, kon dc ver
lichting en het kleedlokaal er dus af
vallen. Het bedrag kon dan worden te
ruggebracht tot f 2500,— ongeveer en
hier was iedereen het meteen mee eens.
De volg'ende punten werden hamer-
punten; de raad nam de gelegenheid even
te rusten.
Een voorstel tot subsidieverlening aan
de lagere landbouwschool te Bruchem,
werd aangehouden op verzoek van de
heer Dekkers, om na te gaan, of dit een
christelijke landbouwschool was. Zo ja,
dan was het z.i. niet nodig er subsidie
aan te geven, omdat de gemeente zelf
ook zo n school rijk was.
ALWEER DE OPENBARE
SCHOOL.
Het was te verwachten dat wel het
een en ander gezegd zou worden over
het voorstel tot het aanbrengen van ver
beteringen aan de openbare lagere school
te Capelle.
De heer Timmermans wees er op hoe
er altijd klachten waren ten aanzien van
dit schoolgebouw; als men 'ns naging
wat er de laatste tijd allemaal aan was
gedaan, was het dan niet veel juister ge
veest maar meteen een nieuwe school te
bouwen, zoals in Sprang bijvoorbeeld
was gebeurd. Het bleef toch maar een
oude boel.
Wethouder Winkelman vestigde er de
aandacht op, dat de zaak van de nieuwe
scholen in Sprang en de Heistraat enigs
zins anders lag. De inspecteur had beide
gebouwen ongeschikt verklaard, en dat
was met de o.l. school te Capelle nooit
gebeurd.
Zeker, als we geweten hadden, zei de
wethouder, dat de school zoveel onkos
ten zou opleveren, dan hadden we geen
ogenblik geaarzeld een nieuwe school te
bouwen. Maar U hebt zelf de besluiten
mee genomen, dus U voorzag die on
kosten toch ook niet.
U moet niet de indruk wekken, alsof
we de school stiefmoederlijk behandelen.
En de voorzitter kwam op voor de
heer Poldervaart, die, zoals hij zei, geën
deskundige was, en onmogelijk kon zien,
dat het dak rot was. 1
Mevrouw Gerlach constateerde een
misverstand ten aanzien van het bestuur
van 'n christelijke en dat van een open
bare school. Van deze laatste soort
school vormde het gemeentebestuur het
bestuur; de gemeentearchitect moest ieder
jaar zo n school controleren en dat was
in een paar jaar niet gebeurd; de heer
Poldervaart moest dus wel zelf met zijn
verlangens komen.
We zijn allemaal verantwoordelijk
voor deze school, zei hij. De Ouder
commissie heeft geen enkel recht in
dezen. Hier tegenover stelde de
voorzitter echter dat niemand de
Oudercommissie het recht kon ont
nemen te adresseren aan de raad
en haar wensen kenbaar te maken
aan B. en W.
Mevr. Gerlach kwam vervolgens
met nog meer klachten: in het per-
soneelslokaal was geen wasgelegen
heid, zodat de schoolarts, die on
langs was geweest, in een klein lo
kaal tussen lessenaars zijn werk
moest doen, in de buurt van een
stinkend fonteintje.
In deze school met 150 leerlingen
was maar één fonteintje. En er was
een lokaal waar practisch geen
ventilatie was.
De voorzitter wilde aan dit laat
ste aandacht besteden en stelde voor
het crediet nu reeds te verhogen tot
5200.ten behoeve van een was
gelegenheid in de personeelskamer.
En de raad keurde dit vervolgens
meteen goed.
Dezelfde school kreeg vervolgens
een crediet voor aanschaffing van
leermiddelen en enkele nieuw aan
te leggen straten kregen een naam,
nadat de heer Genuït er op gewe
zen had dat het nu te noemen Vrij
hoeven-plein eigenlijk niet in het
oude Vrijhoeve gelegen was.
De raad besloot voorts een nieu
we vrachtauto te kopen, nadat de
voorzitter op een vraag van de heer
Maijers had gezegd dat deze niet in
de gemeente kon worden gekocht,
omdat hier geen dealer was.
De gemeente-rekening 1954 werd
aangeboden en de heren Maijers,
Ros en Timmermans werden in de
commissie van onderzoek benoemd.
Vervolgens boden B. en W. de be
groting 1956 aan, en niet alleen
symbolisch, want de gemeentebode
stelde ieder raadslid ook werkelijk
het lijvige boekwerk van de begro
ting ter hand.
De voorzitter dankte secretaris,
ambtenaren en bijzonder de typiste
voor het vele werk.
De heren v. Peer, Vos en v. Caem
werden benoemd in de commissie
van onderzoek.
De voorzitter stelde de raad, on
der het punt mededelingen, er van
in kennis dat de gemeente een ex
tra bouwvolume had gekregen van
drie woningen en dat H. v. Vuren
en A. Klop door B. en W. benoemd
zouden worden tot werkman-chauf
feur, resp. werkman in tijdelijke
dienst.
Even werd naar aanleiding hier
van gesproken nog over de slechte
salariëring, waaraan B. en W. ech
ter niets konden veranderen.
VOETBALLEN OP ZONDAG.
Dan bracht de voorzitter een
kwestie ter tafel, die de gemoederen
nogal heet deed aanlopen.
De nieuwe Zondagswet namelijk
bepaalde, dat er voor 13.00 uur geen
openbare vermakelijkheden moch
ten plaats vinden, daarna wel. De
gemeenteraad kon echter, op grond
van deze wet ook, bij plaatselijke
verordening, openbare vermakelijk
heden ook na 13.00 uur verbieden.
Er had het gemeentebestuur een
brief bereikt van de voetbalvereni
ging Wit-Zwart, waarin verzocht
werd de mogelijkheid te openen dat
er voortaan op Zondagmiddag ge
voetbald werd.
Ik kan wel zeggen, aldus de voor
zitter, ik geef toestemming, maar
dan zal de raad in de volgende ver
gadering wellicht een dergelijke
verordening in het leven roepen,
die deze toestemming weer onge
daan maakte.
Daarom vond hij het juister en
sportiever om de kwestie eerst aan
de raad voor te leggen. De raad
kende het standpunt van B. en W.
in dezen; die hadden liever dat de
jongelui voetbalden, dan dat zij, zo
als nu, op een Zondag voor 100
gulden lampen stuk gooiden en rui
ten insloegen!
Het verwonderde de heer Genuït
dat B. en W. niet met een voorstel
kwamen een dergelijke verordening
in het leven te roepen.
Hoe kunnen we dit nu doen, vroeg
de voorzitter, U weet dat geen van
ons er iets voor voelt een dergelijke
verordening te lanceren. Dit ligt op
de weg van die raadsleden, die te
gen ons vorig voorstel waren.
Maar U kent de gevoelens van de
raad, antwoordde de heer Genuït,
U weet toch, dat wanneer U toe
stemming geeft, de raad toch met
een voorstel komt om dit weer on
gedaan te maken.
We zouden onze eigen principes
verloochenen, zei Wethouder Wave
rijn, als we met de verordening
kwamen.
Als het over principes gaat, aldus
de heer Genuït, dan zou er heel wat
anders over te zeggen zijn.
Over principes gesproken, zei de
voorzitter op zijn beurt, 20 jaar ge
leden waren de anti-revolutionairen
vóór de sport op Zondag, en nu niet.
De voorzitter, aldus weth. Win
kelman, brengt alleen deze nieuwe
mogelijkheid naar voren, en het is
aan de raad er over te oordelen.
Mevrouw Gerlach verklaarde, 't
zou volkomen logisch zijn, dat wan
neer er een gemeentelijk sportveld
was, het voetballen op Zondag op
dit terrein te verbieden. Maar er is
geen bezwaar dat dit op particulier
terrein gebeurt.
Mijn standpunt is allen bekend,
zei de heer Ros. Alle arbeid en alle
vermaak op de dag des Heren is in
strijd met Gods gebod.
Maar de heer Ros heeft niet al
leen het recht dit te beoordelen, in
terrumpeerde de voorzitter.
Onze vadersvervolgde de
heer Ros,
Waren niet onfeilbaar, onderbrak
de voorzitter en waren geen pro
testantse heiligen!
Onze vaders hebben de opwerpin
gen weerlegt, ging de heer Ros ver
der. De jaren 1618 en 1619 hadden
de waarheid aan het licht gebracht.
Ik zal nooit de sport op Zondag toe
staan, niet om mijn eigen eer, maar
enkel omdat er de eer van God mee
gekrenkt wordt.
En zo ging hij nog even door.
De Heilige wet van God gaat niet
alleen over de Zondag, maar gaat
over heel wat meer dingen, zei de
voorzitter tegen de heer Ros, en hij
betoogde hoe de grote mannen van
de gereformeerde belijdenis Gods
gebod op een reële manier steeds
hadden geïnterpreteerd. Maar, zei
hij, er zijn heel wat leerlingen die
altijd meer willen zijn en alles be
ter willen weten dan hun leermees
ters.
Enfin, de dogmatiek van Voetius
werd er nog bijgehaald door de heer
Ros, die bovendien nog wist te ver
klaren dat hij geen hoogleraar was
geweest in Leiden, maar in Utrecht
en dat alles naar aanleiding van 'n
kwestie die de heer v. Caem tot
haar juiste proporties trachtte terug
te brengen, toen hij zei: Als U U
niet voldoende beschermd acht,
kunt U van ons een voorstel tege
moet zien en de heer Maijers ver
klaarde ook plechtig, nooit zijn stem
te zullen geven aan het voetballen
op Zondag.
De voorzitter bracht dan in stem
ming het voorstel: B. en W. op
dracht te geven een verordening te
ontwerpen, waarbij verboden werd
op Zondagmiddag te voetballen en
dit voorstel werd aangenomen met
7 tegen 6 stemmen; tegen stemden
Mevr. Gerlach, de heren Van Peer,
Dekkers, de Raat en de wethouders
Winkelman en Waverijn.
Er is dus niets veranderd sinds
de vorige maal deze kwestie aan de
orde was.
Tijdens het vissen is Donderdag
morgen in de Brabantse Biesbosch
onder de gemeente Made en Drim-
melen, de 74-jarige heer Frits D. v.
Puyenbroek uit Goirle te water ge
raakt en verdronken.
Met enige familieleden was de
heer v. Puyenbroek vanuit 't jacht-
haventje Drimmelen naar de Bies
bosch overgestoken.
Terwijl zijn familieleden op jacht
gingen, trok de heer v. Puyenbroek
in een roeiboot naar de visplaats om
te vissen.
Later op de morgen troffen zijn
familieleden de heer v. Puyenbroek
niet meer aan. Op het water dreef
de hoed van de vermiste.
Men houdt rekening met de mo
gelijkheid dat het slachtoffer in het
bootje een hartaanval heeft gekre
gen en te water is geraakt en ver
dronken.