Waalwijkse en Langstraatse Courant Niet ve.Kg.ete*t. BELANGRIJKER DAN HET WIJSJE- 25 Jaren geleden verscheen Quadragesimo Anno. Huidgenezing F» U ROL Bureau*GROTESTRAAT S»5, WAALWIJK - TEL, mi - KAATSHEUVEL - TEL. HM. Dr van BEUEDENSTEAAT 8, OPGERICHT 1871 TELEGB.-AOBES „ECHO" Katholiek zijn betekent katholiek stemmen. Op 13 juni a.s, zal Nederland ter stembus gaan voor de verkiezing van de Tweede Kamer der Staten Generaal. Deze verkie zingen zullen de invloed der on derscheidene partijen bepalen in het totale beeld van 't regerings beleid. Het uitbrengen van een stem is dus een zeer belangrijke aangelegenheid omdat elke stem mer daardoor een bijdrage levert tot de uiteindelijke vorming der volksvertegenwoordiging. Een uitermate vérstrekkende en ver antwoordelijke taak ligt dus op de schouder van elke kiezer, een taak waarop men zich zal dienen te bezinnen, omdat het er om gaat of in de voor ons liggende perlementaire periode een groot aantal voor ons katholieke Volks deel zo belangrijke-punten al dan niet gerealiseerd zullen worden. Stemmen is geen daad, waarbij men zich op de eerste plaats moet laten leiden door schoonklinken de leuzen van een verkiezings pamflet, omdat er wel eens „wat )n zou kunnen zitten" Stemmen is het onderschrijven van een le vensbeschouwing gegrondvest op onvergankelijke en onvervang bare 'waarden. Stemmen is het zich akkoord verklaren met een werkprogramma, dat gebaseerd is op deze M aarden. Van alle kan ten lokken de vogelaars, maar veel belangrijker dan het wijsje is de manier waarop zij met de vogeltjes omspringen zodra deze gevangen zijn. En wat dat laat ste betreft, moge de kiezer in ve le gevallen in het ongewissever- keren. In vele. gevallendoch de katholieke kiezer kan zich ten aanzien van de KVP van de grootst mogelijke zekerheid over tuigd houden, omdat de KVP zich met overtuiging heeft aangeslo ten bij hetgeen in de eerste min derheidsnota bij het rapport der Staatscommissie-van Schaik be treffende een algemene grond wetsherziening tot uitdrukking is gebracht de gedachte name lijk, dat in de Grondwet op haar plaats is deze inleidende bepa ling: „Het Staatsbestel van het Koninkrijk wordt gedragen door de erkenning van God ais Schep per en Bron van het Recht". Het Werkprogram 1956 voor Christendom, Vrijheid en Wel vaart stelt dan ook de noodzaak van het naderbij brengen van een Christelijke Wereldorde. De KVP wil haar politieke bijdrage leve ren allereerst aan de mogelijk heid van een betere beleving van het Christendom, vooral door wegen te banen naar een Chris telijk Werkleven en een verster king van het Christelijk gezins leven. lingen. Huren, die de huiseigena ren geven wat hem toekomt'. Dan kan en moet ook de huurder krij gen wat hém toekomt. Verder be vordering van het eigen woning- bezit, dat een zichtbaar en tast baar persoonlijkheidsrecht is ge worden. Het is de burcht van de persoonlijke verantwoordelijk heid, Christendom juist nu! Hierop legt de KVP het volle accent, want waakzaamheid blijft gebo den en ook op economisch ter rein staan grote geestelijke be langen op het snel en eist het Christendom beleving. Juist daar waar het materiële zich zo sterk opdringt en zich zo gemakkelijk keert tegen 'n eerlijke welvaarls- verdeling, moeten de Christelijke beginselen met geestdrift en kracht worden verdedigd er. uit gedragen. Slechts wanneer de Christelijke beginselen ook heer sen op het wijde economische en sociale gebied en recht\aardig heid en menselijkheid daar de wet zullen stellen, zal de Chris tenheid in de moderne tijd haar apostolische opdracht kunnen volbrengen. Dan alleen zal er tus sen de mensen die saamhorig heid bestaan in hun leven van alle dag, waarin de saamhorig heid van een volk en die der na ties wortelen. Dan alleen zal het enige fundament aanwezig zijn voor een duurzame vrijheid én welvaart. De KVP wil werken in Katho heke geest, dus in de geest van saamhorigheid tussen de men sen. Zij stelt zich daarom open voor samenwerking en wil deze samenwerking bevorderen in het belang van het land en van de wereld: in supra-nationaal en internationaal verband, in zaken van het Koninkrijk en op natio naal terrein, En nu weten we wel dat men in het bedrijfsleven niet zo erg ingenomen is met de loonpoli tiek der KVP, de ongeordende, differentiële loonpolitiek, die vooral prof. Romme heeft voor gestaan en waardoor in hef be drijfsleven vele moeilijkheden zijn ontstaan en nog dreigen wij moeten ten deze de grote lijnen in het oog houden, die de Christelijke politiek vormen, en een offer willen brengen, voor zover dit mogelijk is, om het al gehele landsbelang te dienen. Het is tenslotte het partij-program ma van de KVP dat ons de waar borgen geeft voor een christelijk geregeerd land. 15 Mei 1931 deed Pius XI dit leidinggevend werk het licht zien. In het gezin groeit de mens op de meest natuurlijke wijze op tot .de twee-eenheid die hij moet zijn van enkeling en gemeen- schanswezen. Zonder dat de mens werkelijk harmonisch die twee plementen in zich verenigt, gaan mens en maatschappij ten gron de. De KVP wil vooral de weg banen naar de kerstening van de arbeid en komen tot hel schep pen van waarborgen vpor de per soonlijke rechten van de mens. De geest, waarin de arbeid wordt verricht, de waardering voor de betekenis van de arbeid, de ver houdingen tussen de betrokke nen bij de arbeid op dit alles moet het Christendom zijn stem pel drukken van onbaatzuchtig heid, rechtvaardigheid en mense lijkheid. De sociale leer der Kerk nioet in haar toepassing de rui me, volle maat krijgen. Er moet expansie mogelijk zijn voor een economisch "ezonde middenstand als levensbelang van de natie. Er moet een boe renstand zijn, die zijn nationale taak kan vervullen, waartoe de handhaving en versterking van zijn kracht gewaarborgd dienen te zijn. Doeltreffende, en dus ook lonende, arbeid voor allen, die werken kunnen, in het bijzonder voor hen, van hoog tot laag, die in dienstbetrekking werken, Het gezinshoofd moet uit zijn ver diensten kunnen voorzien in alle redelijke behoeften van zijn ge zin, geestelijke en stoffelijke. El ke werker moet van de vrucht van de arbeid het aandeel ont vangen, dat hem toekomt. Hij moet naar recht en billijkheid delen in de welvaart. De KVP eist opvoering van de woningbouw tot het uiterste, om dat de woningnood het Neder landse volk heeft aangetast als een kwaadaardige ziekte, de hu welijkssluiting belemmert en het gezinsleven kerkert. Verder her zieningen in de financiële rege- Op 15 mei herdenkt de .vercld, in het bijzonder de Katholieke wereld, het zilveren jubileum van de Encycliek „Quadragesimo Anno", de waardevolle aanvul ling van de 40 jaar oudere Ency cliek „Rerum Novarum". Beide samen vormen de basis van de sociale leer, die de H. Kerk als grondslag legt vqor een christe lijk geordende maatschappij, in het bijzonder Van de industriële wereld. Het is merkwaardig, dat deze beide Encyclieken, maar heel in het bijzonder Quadragesimo An no, hun grote actualiteit behou den hebben, zij het dan in het ene land minder dan in het andere, ondanks het feit, dat de eigenlij ke discussiepunten, waaruit de Encycliek ontstond, van het to neel verdwenen zijn, Onmiddel- liike aanleiding tot het verschij nen was de discussie rond een groep katholieke sociologen in Oostenrijk en Duitsland, de z.g. Weense richting, Bezorgd over de groei van het socialisme in de Duitse landen en de daarmee ge paard gaande geloofsafval onder de arbeidersklasse, trachtten zij aan te tonen hoe het socialisme zich ip gematigde richting ont wikkeld had en voor de Kerk aanvaardbaar was geworden, Zii walden teruggrijpen op de sociale stellingen van de oude Oostenrijkse school. Deze stond vervanging voor van het kapita listische stelsel door een corpo ratieve organisatie van de maat schappij. Vooral op het gebied van de eigendomsleer werden overdrijvingen begaan. Arbeids loos inkomen werd als onrecht vaardig beschouwd en rente als uitbuiting van de arbeid verwor pen. Fel laaide de discussie on naar aanleiding van het verschijnen van het werk van Orel, Oecono- mia Perennis (1930), waarin de schrijver trachtte aan te tonen, dat de opvattingen van de Ween se richting inzake arbeid, eigen dom en rente tot de traditionele leer van de Kerk behoorden. Een uitspraak van Rome was nood zakelijk geworden In 1931 ver scheen de encycliek Quadragesi mo Anno, waarin het sociale ra- dicalisme van de Weense rich- ting werd afgewezen, doch tege lijkertijd het sociaal karakter van arbeid en eigendom tegen over de individualistische opvat tingen werd beklemtoond en de corporatieve organisatie van de maatschappij op het program van actie werd gesteld. In Uw huisapotheek WELKE INHOUD GEEFT Q. A. AAN ONS DENKEN? Het is de moeite waard ons nog even te bezinnen op de voor naamste punten, welke de Ency cliek behandelde. In het eerste deel komen de vraagstukken, welke verband houden niet de eigendom aan de orde, w^aarbij in net bijzonder Gematigde socialis tische opvattingen worden afge wezen. Maar scherp stelt Pius XI daar in de verschillende facetten van de emendom vast: de individu ele zowel als de sociale trekken. De eigendom brengt en dit is een zeer wezenlijke gedachte sociale veruliphtingen mede De rol die de staat daarin heeft te spelen, dient naar christelijke normen en naar staatssocialisti sche opvattingen te worden op gelost. Q. A. neemt het op voor het proletariaat en pleit voor recht vaardig loon. Maar dan komt het eigenlijke herstel der maatschappelijke or de ter sprake en wijst de ency cliek de weg naar eén oplossing die te vinden is in een corpora tieve ordening der maatschap pij. Gedacht wordt aan een vrije organisatie in bedrijf- of beroep sehappen, waarbij de mensen, in plaats van uitsluitend te zijn ge organiseerd volgens de positie die zij op de arbeidsmarkt inne men, dus in twee fronten, allen, hoog en laag, in leidende of uit voerende functie, overeenkom stig de beroepen die zij uitoefe nen, in een enkel lichaam samen gaan. In deze bedrijf- of beroep- scpsppen dienen de gemeenschap pelijke belangen te worden be handeld en dient tevens de me dewerking van elk beroep aan het algemene weizijn zo krachtig mogelijk te worden bevorderd. De verschillende groepen of klas- sep dienen met andere woorden de produktie als een zaak van hen allen gezamenlijk te gaan be schouwen gemeenschappelijk dienen zij hun aller en hun eigen welzijn in onderling overleg na tes^rxv,ei?- Maar tegelijk inoet ook hef leidende beginsel in de volkshuishouding worden her steld, wat mogelijk is als het or ganische karakter van het maat schappelijke lichaam wederom hersteld wordt en juist daardoor, maatschappelijke rechtvaardig heid ep sociale liefde de kans krijgen het gehele publieke leven te gaan doordringen, zodat een sociale rechtsorde ontstaat, die een nieuwe gedaante geeft' aan het economische leven. In deze corporaties dient on der supervisie van de staat het zeli-doen zoveel mogelijk te wor den gehandhaafd; ze verkrijgen een publiekrechtelijk karakter en vormen tezamen als het ware hei lichaam van de samenleving ledematen als zij zijn van het to tale organisme. eL ™e-°p de Publiekrechtelij ke bedrijfsorganisatie heeft in Nederland al een groot deel van de pauselijke, de katholieke maat- sehanpij-opvatting vastgelegd. De verwezenlijking ervan t»\ t„ 'ezenlij king ervan zal slechts I" ,Z0Yeirre reëel zijn, als men de gedachten van de Encvcliek 1p. vend houdt. DE WERELD ROND Noch van de radio. Geen televisiecamera. Wij alleen op dat grote plein. )Met onbereikbaar ver boven ons de azuren zomerhemel. De man van de K.V.P. gaf ons een hand. Er vloog een trage vogel over. En wij dachten: Ich wollt' ich war ein Huhn! 1 En nu wij dan weer met beide benen op de grond staan, komen wij vanzelf te spreken over het boekje, dat wij al weer enige tijd geleden kregen toegezonden van de vereniging Nederland—USSR. De 237 bladz. bevatten de rede voeringen, die Boelganin en Kroestsjew tijdens hun verblijf in India, Birma en Afghanistan in november en december van 't vorig jaar hebben gehouden. Om misverstand te voorkomen, moe- ten wij u wel zeggen, dat wij dit geschrift niet hebben ontvangen als lid van genoemde vereniging, want dit is nu juist de-vereniging waarvan wij geen lid zijn en ook nooit zullen worden. Men heeft ons dit geschrift toegezonden - zeer attent overigens in de mening dat wij daar wel 'n stukje ^F1 \zouden willen schrijven. En dat doen wij dan maar, want het is een kostelijk werkje, vol met klokslagen, en lacheffectjes zo als Wim Kan ze niet kan 'beden ken. Onze vrienden B en K zijn kennelijk revuemannen, die bij gebrek aan emjilooi de meubile- hun boterham in de po litiek hebben gezocht. Het boek je bestaat voor het merendeel uit schouderklopjes en hoerageroep en verder uit grote en kleine leu gentjes, waar de mensen daar waarschijnlijk niet ingetuind zijn. Wij geven u enkele citaten, die er heus en echt in staan. Op pag. 30 zegt vriend K.: „De vrijheid van geloof (in Rusland Kedj is alle burgers toege staan. De gewetens- en geloofs vrijheid worden nie't alleen ver kondigd, maar ook door de staat als een grondwettelijk recht van de burgers van de Sow jet-Unie strikt gewaarborgd." (Applaus). Dit laatste tussen haakjes is van de Amsterdamse vertalers. Wat zegt ge daarvan, vriendenDat nebt ge nooit gedroomd: vrijheid van godsdienst in de Sowjet- ume. Maar nu hoort ge het zelf van vriend K. Al die mensen die gevlucht zijn en de vreselijkste verpalen ophangen over de kerk vervolgingen (geruisloos en ge- verigcnszijn je reinste leugenaars. Als kapelaan in de SowjeM'me hebt ge een voor treffelijk en vrij bestaan! dnnrijueins °ns r5izen en trekken door dat vreemde wereldje van u en van ons hebben wij niet al te dikwijls gezelschap van Vrou we fortuna. Meestal verdeelt zij haar gunsten onder andere ster velingen en schiet er voor ons met meer dan een zuurzoet glim lachje over, waarmee wij uiter aard iedere keer de honderddui zend en vele andere materiële voorspoedigheden mislopen. Dit miüw!!'!1'!1 zeer spijtig,'omdat zonder geluk niemand wel vaart. U ij geloven dan ook niet dat wij gen minister zullen bren- j„?e^..schüht evenwel, vrienden, dat zij enige toenadering zoekt t zondag tijdens het bezoek van de mannen van de KVP mfi n hel.ik°Pter heeft zij ons dP? n'PP.ertie op de schou- dp lanilt a ^aren namelijk de laatste van de twaalf aehikki gen, die met de K.V.P. de lucht '"mochten. Bar veel vertrouwen adden wi] eerlijk gezegd niet in maar 8d PIuen> met molentjes, maar desondanks stapten wij toch samen met de heer J. v. d. «In J 1 at e glazen neus. De zwij gende Marsman naast ons frun nikte aan handles en trapte od pedalen, totdat wij statig oim hoog rezen als de vogel Phoenix, edereen wuifde alsof wij ver- Hi9maFanJ'«°rFeen expeditie de nimaiaya s. Lr waren er zelfs trókken W1J' i]ie hun neusdoek trokken om daarmee hun tra nende ogen te betten. Zelfs de burgemeester, de secretaris en welWP i?,U wuifden ons vaar wel, hetgeen toch wel iets zegt, hoewel wij niet weten welké emotie hun tot dit hartelijk ge baar bewoog. Maar goed, we zijn weer terug, de heer v. d. Wiel en t/ónfn t(n nu toe is niemand in tranen uitgebarsten. Waalwijk, vrienden, ziet er van boven beslist aantrekkelijker uit dan. parterre. Het lag er zo stil en vredig op deze zomerse zon dagmiddag, dat wij, als wij On ze Lieve Heer waren geweest, het hadden willen laten sneeuwen om maar meteen kerstmis te vie ren. De huizen stovend en dro mend in de namiddag-zon, met de mensen in hun tuintjes en de kinderen joelend op de straat. Deftige wandelaars, schuifelend door het park en de Burg. Moo- nenlaan met hun prachtige nieu we schoenen. Zondagsfietsers in overhemd en zomerjurkje dooi de Grotestraat en ver in het pol derland, tegen de groene welige rug van een dijk, een jongen én een meisje, die de eerste kus -wis selden. Wij hebben gauw de an- d?,re kapt op gekeken, want van- de lucht voelt men zich bij dergelijke gelegenheden helemaal onnup0ZPpSPneC!er' Een mijnheer op de Parallelweg zat de Echo tem V'dda.g te lezen, een moeder trok haar jengelende zoon door k«nS?nn Ses,traat' een meisje kamde heur haar voor een ven ster in Besoijen, een jongen tnna t'u64 ket Puntje van zijn tong uit de mond: „Lieve Betsy" iele rest hebben wij maar niet ge- lezen) en oma serveerde thee aan hpn aFht,ertuin. Zelden heb ben wij zo n hef stedeke gezien ?ÓpM £°ede Waalwijk vanuit de lucht op deze warme zondagach- Fmi?pp tag' 1 smipele strooisel huizen tussen de kwikzilveren serpentine van de Maas en de donkere, koele bekoorlijkheid van de bossen in het zuiden; dit kleurige poppendorp op de grens van de open oneindigheid der cim u de geheimzinnige be slotenheid van het woud, heeft ons hart bekoord. Wij zouden 'n touw met. een haak in 't plafond van de hemel hebben willen slaan om daar te kunnen blijven han- met hpi;tnst e \aar' om dan met helikopter en al door St Pe- Iu„s ?aar binnen gehaald te wor den. We zouden ons nooit verve- rnné,,na!n We z.0l'den alles zien en van alles genieten. We zouden daarboven de Echo drukken en hem dan gewoon naar beneden gooien, voor allemaal een. We zouden de burgemeester helpen bet uitbreidingsplan, want rr ,„m-VCn kl"lt «c het allemaal prachtig overzien en we zouden mfetn ne -4' zeSSen dat het nu toch meer dan tijd wordt dat ei nummers op de achterzijde van de bussen worden aange bracht, want zelfs vanuit de lucht Kunt ge niet zien waar ge wel en niet moet stappen om elders te geraken. Maar aan elke droom komt 'n einde, vrienden, zodat wij na vijf minuten weer voet aan de grond zeir?n op ke* Vredesplein. Niemand verwelkomde ons. Geen bloemen. Niemand van de krant. Sprekend over de Amerikaan se en Britse oorlogsstokers zegt vriend K. weer: ,,Hoe kunt ge u dan gekrenkt voelen, heren En gelse journalisten, wanneer wij ons zo het een en ander uit het verleden herinneren?" (Vroliik- heid in de zaal). En op pag."31 zegt hij„De grootste revolutie, waarbij het minste bloed werd vergoten, was de socialistische oktober-revotuhe." (Applaus) Nu moet ge u niet gekrenkt voe len heer K„ wanneer wij ons ook f° bet een en ander uit het ver leden herinneren. De afslachtin- -°P ^°!e, schaal, die emmers tsanstisch bloed opleverden lie- gen de wereld nog vers in het ge heugen. Ge denkt toch niet dat ons iets in het hoofd mankeert. Op pag. 63 zegt kameraad K.: „Men moet de dingen nuchter be- zien en de toestand op de juiste wijze beoordelen. Het is bekend dcit ieder dier zijn eigen smaak heett. Een tijger eet b.v. vlees een buffel gras. Men kan de buf fel niet dwingen vlees te eten, zo min als men de tijger dwingen kan gras te eten. (Beweging on- der de aanwezigen). Ik'zal'deze gedachte met verder ontwikkelen opdat men mij niet van propa ganda verdenkt. Ik denk dat het u duidelijk is. (Applaus-bewe- ging onder de aanwezigen). Het is ons inderdaad duidelijk, ka- meraad K., dat ge boordevol pro- paganda zit en dat ge toch een goed deel van Europa gedwongen nebt de Sowjet-ideologie te slik ken. ofschoon ze die bijna ner gens lusten. Ze kokhalzen ervan kameraad K„ heusLaat de Rus maar eten wat hij lust, voor ons part de ene beer na de andere, maar laat andere volken eten waar zij trek in hebben. En wij Nederlanders eten kaas, wat een zijdig misschien, maar voedzaam en gezond. En dat het Russisch menu onverteerbaar zal blijven, moge blijken uit hetgeen ge zegt op pag. 53„Daarom zeggen wij tot de heren, die zitten uit te kij'- ken ot de Sowjet-Unie haar pó- itrnK program niet verandert V\ acht maar tot Sint Juttemis En wanneer het Sint Juttemis zai znn dat weet u zelf wel." (Vro lijkheid in de zaal). En of wij dat M-eten, kameraad K„ deksels goed zelfs. Het valt ons overigens mee dat uw godsdienstvrijheid u ten- mmste, één Sint geleérd heeft al is het dan een rare. Maar nu iets van ons. Als gij denkt dat wij naast de eieren, die ons wel lig gen, dat hele zware Russische menu gaan verorberen, dan zeg gen wij Wacht maar tot Pasen en Pinksteren op één dag vallen En weet gij ook wanneer dat is? Zaterdag vierden wij voor de elfde maal de nationale feestdag. Van vieren en van een feestdag, laat staan een nationale, is niét bijster veel te merken. Daarvoor ontbreken de uitwendige voor waarden enigszins en óns volk met de regering voorop, heeft nog steeds niet voldoende eens gezindheid kunnen opbrengen om die voorwaarden te creëren D ij geven toe, dat het ook niet zo eenvoudig is. Koninginnedag zit er zo vlak bij en zoals wij vroeger al hebben betoogd spreekt de vijfde mei het eerder bevrijde zuiden nu eenmaal minder aan dan het noorden en westen. Dat neemt echter niet weg, dat het zuiden zich er heler harte mee kun verenigen, dat voor het hele land vijf mei dè dag is. En dat dit gemakkelijk een algemene en door ons hele volk luisterrijk on- dei houden traditie kan worden is een jaar geleden bij de viering vim de tiende verjaardag onzer bevrijding voldoende gebleken. Als de voorwaarden maar wor- den geschapen en de overheid daarbij voorgaat. Maar wij zijn zo n nijver en zuinig volk Zozeer zelfs, dat wij' wel eens dreigen te vergeten, dat die vijf de mei nu elf jaar geleden de meest historische dag is in de geschiedenis van ons volksbe staan sedert zeer lange tijd in 't verleden en waarschijnlijken hopenlnk voor een lange peri ode in de toekomst. Daarom heeft het zin, ja zelfs mie zin, te zorgen dat vijf mei een bijzondere ereplaats houdt in de rij der dagen. Wij en ons na geslacht mogen niet vergeten wat er op die dag werd afgesloten: de periode waarin de hel scheen los gebarsten over de wereld. Nooit scherper dan in die jaren hebben F* li gevoeld en aan den lijve on- clei\ onden, hoeveel het leven met al wat het ons schenkt voor ons betekent en tegelijkertijd hoe be- trekkehjk het toch ook weer al lemaal is. Nooit hebben wij de eigenlijke waarden in dit onder maanse zuiverder leren onder- ^c,culen. Nooit hebben wij dui delijker gedemonstreerd gezien tot welk een satanische laagheid de mens, niet alleen individueel, maar bij hele massa's, kan ver vallen en welk een mateloze el- fende hij over het mensdom kan uitstorten, wanneer hij de wet- ten vmi zijn Schepper terzijde stelt en zichzelf tot hoogste norm verheit. Nooit hebben wij een helderder beeld voor ogen gekre- f??n niet alleen van de afschuwe lijke ondeugden,maar tevens van de nobele deugden die er in een mens kunnen schuilen. En nooit hebben wij beter geweten, hoe zeer wij mensen op elkaar zijn aangewezen, hoe node wij elkaar Kunnen missen en in welke ma- te ons bestaan beheerst wordt door lotsverbondenheid. Het is uitermate goed en nuttig de ge dachte aan dit alles levend te houden. En daarom moet er ie der jaar een dag blijven, Waarop wp er speciaal bij stil staan en uiting geven aan onze vreugde en dankbaarheid nadat wij de avond tevoren eerbiedig diegenen heb ben herdacht, die de zon niet meer hebben zien opgaan op die blijde dag in mei, die nu al elf jaar achter ons ligt. Aldus een artikel in „Het Huis gezin dat we met instemming hier overnemen. Ja'u,Us £°ed dat de herinne ring blijft voortleven en daarom is de dodenherdenking zo van belang, het doden-appèl, dat wij ook ditmaal op zo treffende wij ze hielden, gevolgd door 'n plech tig Requiem, terwijl in de namid dag de televisie ons de onthulling XaiVx nali°naal monument op de Dam zo treffend liet meema- ken en 's avonds het hoorspel van Dr. Schroder „Volk in boei en ons zo intens de ellende ■waarin de bezetter en z'n helpers ons vijf jaren hebben vastgehou den, deed herleven. Het is goed dat wij daar bij tijd en wijle aan herinnerd worden, want wij vergeten zo gauw DRIE GETUIGEN HERRIEPEN BEZWARENDE VERKLARINGEN. „Ik sta onder ede en men mag dus niet veronderstellen dat ik lieg!" Zo sprak maandag veront waardigd officier van justitie Soënarjo voor het landgerecht in Djakarta bij de voortzetting van het proces-Schmidt. De Neder landse getuige Hofman had Soë narjo beschuldigd dat hij bezwa rende verklaringen had afge- dwongen onder bedreiging van mishandeling. Na Hofman trok ken ook de getuigen De Braai en Dumais de verklaringen in, die zij voor de politie hadden afge legd. Zij hadden toen bekend le den te zijn geweest van een sub versieve organisatie. VRIJDAG 11 MEI 1956 Uitgever Waalwijk» Stoomdrukkerij Aatoon Tklen Hoofdredacteuri JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. 79e JAARGANG No. 37 Abonnement 19 cent per week f 2.45 per kwartaal f 2.70 franco p. p. Advertentieprijs IQ cent per m.n. Contract-advertenties speciaal tariel Aan de vooravond der verkiezingen. Huidzuiverheid Huidgezondheid Puistjes verdrogen door Purol-poeder horen Witte Kruispoeders. Hoofd- en kiespijn, zenuw- of rheumatische pijnen wor den er direct mee bedwon gen. Ook in tableten cachet-vorm heerlijk OM TE ROKEN VOORNAAM OM TE PRESENTEREN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 1