WAALWIJK
De hoop van Christen
en Communist
B
leerling winkelmeisje
Vrouwelijke
Administratieve Kracht
7
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 23 JULI 1956
7
Een vergelijking in ons nadeel
WILDE VAART
Cöop. Broederhulp
GESLAAGD.
Geslaagd voor het praktijkexa
men boekhouden, gehouden in
juni j.l., onze plaatsgenoot S. W.
Peerik.
K.A.V., AFD. BAARDWIJK.
Op donderdag 19 juli j.l. maakte
de K.A.V., afd. Baardwijk haar
jaarlijks uitstapje. Omstreeks half 9
stapten alle leden in de touringcar
van de firma Mulders-Sars. De reis
was dit jaar - weer eens in onsi ei
gen Holland - naar Rotterdam, Den
Haag, Scheveningen. Na eerst het
reisgebed gebeden te hebben door
de eerwaarde adviseur kapelaan de
Kroon, wenste hij alle leden een
aangename en prettige reis toe, die
ze zoals altijd van de KAV afdeling
Baardwijk gewend zijn.
In Rotterdam aangekomen, heb
ben de K.A.V.-leden eerst onder het
genot van een kopje koffie de in
wendige mens versterkt. Het deed
hun allen goed smaken. Daarna zijn
ze naar het Dierenpark Blij dorp ge
gaan, waar zij onder leiding van n
gids de verschillende soorten^ die
ren leerden kennen en waar zij de
ze van nabij konden zien, hetgeen
bij elkaar zeer interessant was. Na
een tijdje in Blij dorp te hebben
rondgewandeld, zijn ze weer de bus
ingestapt en ging de reis verder
naar Den Haag-Scheveningen, waar
langs de boulevard werd gereden,
omdat het weer niet erg geschikt
WaS" T T
Na terugkomst in Den Haag kreeg
men circa 2 uur tijd om de stad te
bezichtigen. Daarna ging het gezel
schap tesaam naar Madurodam en
panorama Mesdag, waarover alle
leden vol lof waren over al 't moois
wat daar te zien was. Na eerst nog
iets gebruikt te hebben in Maduro
dam, werd weer in de bus gestapt
en ging de reis via Rotterdam huis
waarts. In Rotterdam werd eerst
nog de mooi Maastunnel bezichtigd
en door verschillende leden ook be
wandeld. Hier zag men ook nog drie
grote zeeschepen vertrekken, het
geen zeer interessant was. Vervol
gens ging het weer verder en de
laatste aanlegplaats was Zeven-
bergschen Hoek, waar de kelen nog
even werden gesmeerd. Na een uur
tje gezellig bijeen te hebben geze
ten, werd andermaal ingestapt en
kwam men op tijd in Waalwijk aan.
Alles bij elkaar was het een mooie
en prettige reis, zoals men dat van
de K.A.V., afd. Baardwijk gewend
is. Alle leden keerden dus circa
half 12 huiswaarts, voldaan en te
vreden, vol goede moed voor het
volgende jaar,
BORSTONDERZOEK.
In het tijdvak van 1 september
tot en met 9 oktober a.s. vindt in
deze gemeente wederom een mas
saal borstonderzoek der bevolking
plaats. Het onderzoek bestaat dit
maal uitsluitend in het maken van
een schermbeeldfoto; dus geen prik
je of inspuiting. De bevolking be
hoeft slechts eenmaal in het onder-
zoeklokaal te verschijnen voor het
nemen van de foto.
In alle vier de delen der gemeen
te (Waalwijk-Centrum, St. Anto-
nius-parochie, v.m. Baardwijk en
v.m. Besoyen) zal in een daartoe
ingericht lokaal 't onderzoek plaats
vinden, zodat niemand grote afstan
den behoeft af te leggen om zich
naar het onderzoeklokaal te bege
ven.
Het gemeentebestuur vertrouwt
er op dat alle ingezetenen aan dit
onderzoek zullen deelnemen, want
eerst dan is een t b.c.-bestrijdings-
campagne ten volle geslaagd. Dat
deze ernstige ziekte een gezin over
spoelt met leed en ellende, behoeft
geen nader betoog. De gezondheid
is immers een zeer kostbaar bezit.
Tijdige ontdekking van de ziekte
voorkomt veel leed. Niemand mag
zich aan het onderzoek onttrekken
zonder gewichtige redenen. Alles
zou tevergeefs kunnen zijn indien
niet iedereen de medewerking ver
leent die gevraagd wordt. Het gaa+
hier immers om eenieders persoon
lijk belang en het algemeen belang.
Van iedere deelnemer aan dit on
derzoek wordt een bijdrage van 1.-
gevraagd. Voor hen die deze 1.-
beslist niet kunnen afzonderen, zal
gelegenheid tot kosteloze deelname
bestaan. Kinderen, geboren in 1942
en later, behoeven niet aan het on
derzoek deel te nemen.
Ieder lid der bevolking zal bin
nenkort een enquête-formulier ont
vangen, Men wordt verzocht de
daarop gestelde vragen duidelijk en
volledig te beantwoorden en over
de post terug te zenden. Het is port
vrij.
Door een massale opkomst, en al
leen dan, gaat deze gevreesde ziek
te tot een zeldzaam voorkomende
behoren.
VISSCHERSLUST.
Zaterdag 28 juli a.s. nam. 8 u.
heeft „Visscherslust" haar 37e jaar
vergadering in haar clubhuis
café Jan de Nijs.
Naast de gewone punten en
jaarverslagen staan bestuurs
verkiezingen op de agenda, we
gens periodieke aftreding, ter
wijl er één vacature is. De peri
odiek aftredenden, de heren
Blom, voorzitter en Stevens, le
commissaris, stellen zich her
kiesbaar, terwijl het bestuur
prijs stelt op een administratief
onderlegd candidaat voor de va
cature. Opgave candidaten bij de
secretaris der vereniging voor
de aanvang der vergadering.
Voorts staat een adspiranten-
concours.op de agenda, dat half
augustus zal worden gehouden.
Adspiranten die hieraan willen
deelnemen, móeten dit voor 1
augustus a.s. aan de secretaris
Winterdijk 29, opgeven.
Contributie-inning maakt ook
een deel der besprekingen uit.,
terwijl na afloop der vergade
ring het rikconcours wordt voort
gezet. Prijzen voor dit concours
worden gaarne, van de leden, bij
het bestuur ingewacht.
Ons lid W. Spapens te Kaats
heuvel, Haastrechtstraat 73, ver
loor bij het vissen een gouden
ring in de derde wei vanaf de
Heusdense brug, Zuidzijde. Bij
vinden wordt deze vanzelfspre
kend bij de verliezer ingewacht.
W.A.C.-NIEUWS.
De laatste wedstrijd vóór de Bos
sche Atletiekkampioenschappen, die
op 29 juli a.s. zullen worden gehou
den, was veelbelovend voor het
jonge W.A.C., want tijdens atletiek
wedstrijden te Tilburg, welke gis
teren zijn gehouden, promoveerde
F. Pullens naar de B-klasse; P. van
Engelen werd eerste op de 3000 m.
dames en R. Pullens eerste om de
200 m. dames. Verder werden er 2
eerste, 3 tweede en 4 derde prijzen
in de wacht gesleept.
In de 3000 m. C- en D-klasse
trokken de W.A.C-ers direkt flink
van leer. Veraa en F. Pullens na
men direkt de kop, doch eerstge
noemde moest zich na enige tijd te
rug laten vallen. Pullens ging door,
doch werd op de streep toch nog
geklopt door Roelofs van H.A.C. De
W.A.C.-er maakte echter de prach
tige tijd van 9.37.9 minuten.
Het clubrekord speerwerpen werd
verbeterd door Ch. v. Delft met een
worp van 40.09 m. 2e plaats).
De dames waren niet zo goed op
dreef als anders. In de sprint wer
den een le, drie 5e en een 6e plaats
verkregen. Op de 200 m. liet Riet
Pullens echter ook het clubrekord
sneuvelen met een tijd van 30.6 sec.
Bij het hoogspringen meisjes A
bracht Truusje Scheerders 't club
rekord op 1.25 m.
Ada v. Riel bezette bij het discus
werpen dames C de 3e plaats met
een worp van 26.05 meter. F. F.
Hurkmans werd 3e bij het vèrsprin-
gen met een sprong van 4.12 m. en
in de afdeling meisjes A werd Eva
Pullens 2e met een sprong van 4.51.
Aan de kampioenschappen in Den
Bosch nemen alle atleten en atletes
deel. Zij die het wakkere W.A.C.
willen aanmoedigen, kunnen zich
opgeven bij mej. R. v. Duyl, Paul
Krügerstraat 2.
GEVONDEN EN VERLOREN.
Gevonden
Herenpolshorloge; kinderbril;
portemonnee met inhoud (3 x)
blauwe damesmantel; zakmesje;
gouden ring met 3 steentjes;
vulpen in etui; blauwe ceintuur;
damespolshorloge; witte rozen
krans.
Verloren:
Portemonnee met inhoud (4
x)kinderjasje; donkerblauwe
gabardine regenmantelgroene
wollen hoofddoek; herenpols
horloge; schakelarmband; groe
ne vulpen merk Parker; rijwiel-
as; lichtgrijze gabardine regen
jas.
AGENDA.
Woensdag 8 uur repetitie da
meskoor Oefening en Vermaak
in De Twee Kolommen.
Zondag 12 uur repetitie Man
nenkoor in Hotel Italiaander.
Maandag en woensdag.
Musis Sacrum 8 uur „Wed
loop met het geluk", alle leef
tijden.
Luxor 8 uur: „De slavin der
Minnetarees", 14 jaar.
Woensdag 25 juli:
Zaal F. van Helvoirt 7.30 uur;
repetitie gehele Waal wij kse Os-
kest.
Rector R.K, Leergangen.
Het curatorium van de R.K.
Leergangen te Tilburg heeft ter
voorziening in de vacature van
mgr. prof. dr. Th. Goossens, tot
rector benoemd dr. A. A. Weij-
nen te Tilburg.
Dr. Weijnen werd geboren te
Fijnaart op 28 december 1909. Na
in Nijmegen het doctoraal exa
men Nederlandse taal en letter
kunde te hebben afgelegd, promo
veerde hij in juli 1937 op een
proefschrift getiteld: „Onderzoek
naar de dialectgrenzen in Noord-
Brabant". Tot september 1946,
toen hij werd benoemd tot vast
docent aan de R.K. leergangen,
was dr Weijnen rector van het
St. Norbertuslyceum te Roosen
daal. In 1955 werd hij tot con
rector benoemd en in januari 1956
belast met het waarnemend recto
raat, in verband met ziekte van
mgr. Goossens. De nieuwe rector
heeft zich vooral bewogen op het
gebied van de linguïstiek.
laderend in wat oude kran
ten troffen wij in De Maasbode
van enige tijd geleden een artikel
aan, welks inhoud over een jaar
wellicht niet minder actueel zal
zijn dan thans. Niet alleen daar
om, doch vooral om de bijzondere
importantie van de inhoud heb
ben wij gemeend dit artikel onder
de aandacht van onze lezers te
moeten brengen.
Het betreft hier een voordracht
welke door drs. J. M. M. Hornix
is gehouden voor een zaal met
jonge mensen. Mensen dus met
nog een heel leven voor zich en
waarvan dus met alle redenen
mag worden verondersteld dat zij
genoeg hoop bezitten. Het blad
vervolgt dan
Er zijn meer mensen dan Chris
tenen op deze aarde en het is ze
ker waar dat die anderen menta
le eigenschappen bezitten die
waren ze bezit van Christenen
onderpanden ter zaligheid ge
noemd zouden kunnen worden.
Zo tekende drs. Hornix de Sov
jet-wereldbeschouwing en de
consequenties daarvan voor de
belijders.
Naar de „grosse
Kladderadatsch".
„Hun wereldbeschouwing is di
alectisch en materialistisch („dia-
mat"), zij komt tot uitdrukking
in 'n theorie, welke niet alleen
„logisch" de gebeurtenissen in de
historie ként, maar deze ook kan
beïnvloeden. De communist meent
derhalve in het historisch proces
te kunnen ingrijpen met het suc
ces aan zijn zijde. Volgens hem
heeft in de geschiedenis der mens
heid arbeidsverdeling tot split
sing van kapitaal en arbeid ge
leid, dit weer tot klassenstrijd en
deze laatste zal volgens Marx
door de „grosse Kladderadatsch"
(revolutionaire omwenteling) om
slaan in een paradijstoestand op
aardehet socialisme, waarin
geen Staat meer nodig zal wezen
en ieder vrij en gelukkig kan zijn
Dit is het grote geloofspunt van
iedere proletariër. In zijn artikel
in de „Bolschewik" van 15 sep
tember 1952 gaf Stalin spaarzaam
enige nadere aanduidingen van
deze overgang van communisme
naar (paradijs)-socialisme. Zeer
summier zou men deze overgang
als volgt situationeel kunnen te
kenen.
De wereld is bezet door kapita
listische grootmachten, die de
staten regeren en die daarbij ge
steund worden door de heersende
bourgeoisieklassen (tijdperk van
het imperialisme). De proletariërs
worden onderdrukt, doch aan
hen, de arbeidenden, behoort de
wereld. Zij voeren in de commu-
Jnistische partijen reeds onder
gronds en bovengronds verzet.
Zij bezitten zelfs al een bolwerk
(de U.S.S.R.), 'n sterk leger (de
Sovjet-armee) en bovendien een
verbindingsapparaat (de Komin-
form). Zij benutten de U.N.O.
als luister- en spionnagepost. De
grote verzetsleiders en bevrijders
van alle proletariërs hebben onge
veer 35 jaren nodig gehad, om
hun bolwerk te consolideren en
uit te bouwen. Thans zijn zij na
genoeg gereed en kan de „grosze
Kladderadatsch" praktisch een
aanvang nemen (periode van de
proletarische revolutie). Leger,
partisanen en ondergronders, al
len zullen daaraan mede dienen te
werken, hoewel de omwenteling
natuurnoodzakelijk komen moet
(de vroedvrouw-theorie der re
volutie). De proletarische revo
lutie komt als de tijd er rijp voor
is, zij verloopt enigszins schoks
gewijs en kan volgens de theorie
niet mislukken. De Sovjetleiders
als grote historische zieners zullen
het uur „U" bepalen.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Door
ALLAN PENNING.
33)
„Meester, je bent een genie, al
is het een volkomen miskend ge
nie! Ja, met die paar simpele
woorden heb je de sterkste lijn
van verdediging gebouwd, die te
denken is... Alles is zo klaar als
een klontje, ze heeft je je naam
laten schrijven en die mooie tje-
rita er boven laten tikken... Nu
is het maar de zaak, hoe nemen
wij Sneeuwwitje waar?"
„Wat niet bestaat kap', bestaat
eenvoudig niet en al was ze een
toverfee met vleugeltjes en een
gouden staf, dan kon ze me nog
niet op een tikmachine leren
schrijven. D'r zijn zelfs an mijn
karretje beneden moeren, die te
klein zijn voor mijn knuisten en
waar ik zo'n zwarte doerak bij
moet halen met z'n naaldenvin
gers.'.
„Het lijkt allemaal mooi, Bill,
maar voor zover ik zien kan, heb
je je lelijk in de modder gevaren.
Er zal heus niks anders op zitten
dan te trouwen, maar ik zou het
alleen eerlijk vinden, als je de
toekomstige Arabella McLeod
nog één kans gaf om te weten
wat ze aanhaalt."
„Hoezo een kans?"
„Laat ik 's met d'r praten. Ga
jij vanmiddag naar Arabella of er
geen vuiltje aan de lucht is en
vraag of ze 's bij me komt. Zeg
maar, dat het oVer jouw toekomst
gaat. Of ik je kan redden is weer
vers twee, maar ik zou mijn ma
chinist liever houden."
Mopperend stemde Bill toe en
na tafel klom Arabella de valreep
op, uitgedost in het mooiste wat
ze had. Het leek een arrepaard
op twee benen. Bill trok zich be
scheiden in zijn hut terug.
„Mejuffrouw Gonsalez", sprak
Peter deftig, nadat hij haar in de
enige gemakkelijke stoel in de
kaartenkamer had geïnstalleerd,
„Bill McLeod heeft mij één en
ander verteld en ik heb hem ern
stig over zijn houding gekapit
teld. Ik vind uw actie natuurlijk
volkomen gerechtvaardigd. Een
man van eer speelt niet op deze
roekeloze wijze met de affecties
van een onschuldige vrouw."
Arabella begon uit de ogen te
lekken en trok een enorme, hagel
witte zakdoek te voorschijn. Een
wolk van patchouli-geur dreef
door de hut.
„Wees verstandig, juffrouw
Gonsalez, huil niet, want ik heb
Bill er van weten te overtuigen,
dat hem slechts één weg open
staat. Hij zal u dan ook trouwen
en wel zo spoedig mogelijk. Maar
het is een hele stap en u kent
hem nog maar weinig. Nu zal ik
in alles meehelpen, zoveel als in
mijn macht ligt, en daarom wilde
ik het volgende voorstellen: Kijk,
Bill kan een lastige klant zijn, hij
is te lang vrijgezel geweest en hij
zal aan het gareel van het huwe
lijk moeten wennen. Dat is een
verstandige vrouw als u best toe-
vertrouwd, dus dresseer hem eerst
een beetje... De „Ping Ho" heeft
een klein reisje voor de boeg. We
moeten even naar Penang en ko
men dan weer langs Port Swet-
tenkam terug. Dat is dus een
kwestie van een vette week. Hou
Bill die week hier, voed hem een
beetje op. Ik geef hem vacantie en
ik heb al iemand gevonden, die
hem vervangen kan. Da's werke
lijk de beste aanloop. Bill went
GEVRAAGD
voor kruidenierszaak.
Aanmelden bij
Hoofdstraat 35, Kaatsheuvel.
jarenlang als zodanig werkzaam geweest, zag
zich gaarne geplaatst in prettige werkkring.
Brieven onder no. 7689 aan het bureau van
JAN TUERLINGS, Kaatsheuvel.
Kracht der toekomst
verwachting.
„De toekomstverwachting van
het socialistische paradijs speelt
dus voor de communist een zeer
grote rol. Wij, westersen, zien
dat als een Utopie, d.w.z. als een
luchtkasteel, dat nooit verwezen
lijkt kan worden, omdat b.v. de
sterke macht en het straffe regiem
dat het communisme strategisch
eiste, maar niet op slag en stoot
afgeschaft kan worden. Belangrij
ker echter is dat de communisti
sche leer een eschatologisch ka
rakter draagt. Er is hoop voor de
toekomst, zegt de communist;
misschien niet voor ons, maar dan
toch voor onze kinderen en
kindskinderen. De corrynunisten
kennen dus, wat men zou kunnen
noemen een „long hope", zij
hebben een voor hen klare visie
op de toekomst en weten dienten
gevolge hoe te handelen".
Wie een weinig fantasie heeft
en niet ongemerkt het grote spel
in binnen en buitenland aan zich
voorbij heeft laten gaan, kan
voor zich met respect zien tot
welk een voortdurende, nooit af
latende inspanning een mens met
een sterke hoop in staat is. De
hoop is een drijfveer die bergen
doet verzetten.
Het rode apparaat is een mach
tig fenomeen van de hoop op een
eens komend rijk, waarin alle
mensen gelukkig zullen zijn.
Hoe Christelijk klinkt dat toch
eigenlijk.
In de discussie stelde drs. Hor
nix deze vraag:
Wat vormt voor ons westersen
(tegenover het rode oosten dus)
de „long hope", dus waar kunnen
wij datgene op bouwen, waarmee
wij de toekomst tegemoet treden?
Aangezien de zaal gevuld was
met jonge Christenmensen, kon
het niet anders of het allesbepa
lende Christendom moest in de
discussie haar plaats bekomen.
Christelijke hoop.
En toch de Christelijke hoop
bleek nauwelijks ontdekt. Drs.
Hornix antwoordde zo:
dan een beetje en de huwelijks
boot gaat dan, met wind mee, de
zee in."
Arabella was vuur en vlam voor
het plannetje en overstelpte Peter
Wins met dankbetuigingen.
„En wat Bill aangaat, kap'tein,
laat dat maar aan mij over. Bin
nen de week eet ie uit mijn hand",
verzekerde ze hem, terwijl ze met
haar zwarte poezelhandjes be
moedigend op Peters schouders
klopte.
Toen ze weg was, riep hij Bill
en als een paar samenzweerders
staken ze de koppen bij elkaar.
Telkens klonk een zacht gegrin
nik op. Tot slot haalde de gezag.-
voerder 200 dollar uit de brand
kast, die hij Bill in de handen
stopte.
„Bill", zei hij met een demo
nisch lachje, „zuip het nou niet
allemaal op."
Bill grinnikte.
Een week later meerde de
„Ping Ho" opnieuw langs de ka
de van Port Swettenham. Een
uur daarna kwam de schone Ara
bella aan boord. Twee en drie
treden van de valreep nam ze te
gelijk. Nog voor ze op de com
mandobrug was, begon ze al te
schreeuwen.
„Waar is de kap'tein? Ik moet
de kap'tein hebben! Een arme al
leenstaande vrouw zoiets aan te
doen! De vuile drankladder, mijn
goeie naam heeft ie te grabbelen
gegooid. Mijn reputatie van jaren
lang, als een eerzame, hard wer
kende respectabele vrouw. Jaren
lang hebben de mensen me ge
kend. Jaren lang heeft geen mens
en geen kind een onvertogen
woord over me gezegd en nou...
horen moet je ze! Vlak langs mijn
huis lopen ze te zingen en te
schreeuwen: Arabella, ga je trou
wen met dat dronken varreke...
Arabella met d'r whiskeyladder...
Maar ik laat het me niet anleune
Vandaag nog zal je 'm weg-
hale, al moet je 'm op een bran
card naar boord laten brengen.
Even hapte ze naar adem.
„Wat is d'r aan de hand?"
vroeg Peter kalmpjes, „lukt het
niet met de jonge liefde?"
„Jonge liefde, ik zal 'm jonge
liefde geven! Mijn hele boeltje
heeft ie kort en klein geslagen.
Mij heeft ie willen vermoorden...
Dat is geen mens... da's een beest
zuipen doet ie als een ketter.
(Wordt vervolgd).
Het antwoord luidtWij zijn
op aarde om hier en hiernamaals
gelukkig te worden.
Dat betekent dus dat hier en
hiernamaals met elkaar in ver
band moeten staan en wel door
het dienen van God. En dan
schetst de inleider een huidig
maatschappijbeeld waarin steeds
sterker een spelelement aanwijs
baar wordt. In het leven gaat het
er om binnen de gedragsregels de^
spelregels een vrije persoonlijk
heid te ontwikkelen; d.w.z. de
variatie-mogelijkheden zien te
ontdekken, in arbeid, vrijetijdsbe
steding, gezin en zelfs in het
geestelijk leven als zodanig.
,Ik geloof, dat binnen deze ge
dachten nl. jezelf bepaalde ge
dragsregels stelen en daarnaast
jezelf een taak stellen, juist aan
knopingspunten te vinden zijii
met de reiigieuze wereld en ook
met de humanistische wereld.
Ook in deze laatste leeft de
drang, om bepaalde gedragsregels
voor de mens te stellen en dan
binnen die gedragsregels dat spel
van mens-zijn te laten voltooien
en te laten voltrekken.
Spelregels.
Ik geloof daarom dat begrippen
als rechtvaardigheid, als liefde enz.
pas waarde voor ons krijgen, Wan
neer wij deze in een spel waar
in wij dus allen gelijke kansen heb
ben in deze wereld, weten te in
corporeren. Ik spreek hier als mijn
overtuiging uit dat én in de indus
trie én in de luchtmacht wij bijv.
geheel andere begrippen zullen krij
gen over wat men thans noemt: dis
cipline, moreel e.d. omdat we veel
zullen gaan leven in de gedachte:
binnen de gedragsregels moet je je
toch nog weten te ontplooien en die
ontplooiing moet dan uitgaan van
de kant van de bodem waar je op
staat: de realiteit, en van de kant
van het plafond: de ideale persoon
lijkheid, voor een groot gedeelte
voortkomend uit christelijke waar
den.
In de realiteit van het leven, in de
arbeid en in de vrije tijd, in het ge
zin en temidden der kameraden, als
militair en als staatsburger, in
voor- en tegenspoed moet deze per
soonlijkheidsvorming plaats vinden.
Zij moet plaatsvinden onder de in
tentie van God te dienen, om daar
door hier (op aarde) en hierna
maals gelukkig te zijn. De aarde is
de plaats van God en de vrije tijd
is Gods tijd".
Ander geluk.
De lezer die even aandachtig is
geweest, kan de grote gedachte van
het betoog vatten:
Hun „long hope" is het socialisti
sche Paradijs en ziet hoe zij alle
krachten er op samen spannen.
Hoeveel te meer dan wij, Christe
nen met ons Evangelie.
Wij geloven in een ander geluk
dat geen mens zelf maar meten
kan en dat hier op aarde zijn af
stralingen al hebben kan.
Is dat geen geweldige reden om
te hopen?
Onze toekomstverwachting, zulk
een toekomstverwachting zou een
bergen verzettende Christelijke
„long hope" moeten creëren; in con
crete naar bovenstaand betoog ver
taald: dagelijks moeten we er op
uit zijn in de concrete situaties van
het leven die voor ieder anders
zijn beter mens te worden, om
dat dat alleen maatgevend en es
sentieel is voor het bereiken van
ons geluk dat hier op aarde voor
een deel en na de dood in oneindige
mate ons deel zal zijn.
Hebben wij geen reden vaak om
het hoofd te buigen over de ge
ringheid van onze Christelijke
hoop?
Zelfs zonder die vergelijking' met
het rode oosten (die ons gemis aan
hoop alleen maar feller doet uitko
men) zouden wij reden hebben ons
te kortschieten in deze groot en
ernstig te noemen.
