Waalwijkse en Langstraaise Courant FILMJOURNAAL Met vacantie naar Canada r DITVOORST-SCHRIJVERS Koningin stelde raadhuis van Heusden in gebruik 25 jaar en langer Ga met Uw tijd mee V- I iT Een bezoek aan de negerhut van „Oom Tom' Provinciaal Nieuws en neem voor zaterdag en zondag eens een der ge sneden en verpakte Wonderwit Korengoud Favoriet C. PULLENS, Stationsstr. 90 WAALWIJK - Tel. 2465 LEO DE B0NDT, Hoofdstr. 82 KAATSHEUVEL - Tel. 2293 J VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1956 Uitgever: Waalwijkse Stoomdrukkerij Ajitoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week. 79e JAARGANG No. 72 Abonnement: 19 cent per week 2.45 per kwartaal 2.70 franco p. p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief Bureaux: GROTESTRAAT 205, WAALWIJK - TEL. 2621 KAATSHEUVEL - TEL. 2002 Dr van BEURDENSTRAAT 8 - OPGERICHT 1878 - TELEGR.-ADRES: „ECHO" Het belangrijkste element van een vacantie in Canada is voor degenen, die daar hun familie bezoeken, ongetwijfeld het weer zien van hen met wie zij bloed verwant zijn. Hoewel ook voor ons het ia- miliebezoek het hoofddoel van onze vacantie was en dit geheel aan onze hooggespannen ver wachting heeft beantwoord, zul len we in het raam van deze re portage hierover niet meer spre ken. Uiteraard interesseren der gelijke persoonlijke belevenissen de lezers weinig en bovendien laat de vreugde van het elkaar weerzien na een afwezigheid van enkele jaren zich beter beleven dan beschrijven. Wij zitten dus thans in Sarnia. Dat ligt 10 graden zuidelijker dan Nederland en dat kun je best merken ook. We profiteren vol op van de heerlijk koesterende zon. Op deze eerste morgen na onze nachtelijke aankomst doen we het maar wat kalmpjes aan en genieten van de weldadige rust en het heerlijke klimaat dat we al onze landgenoten in het vaderland op dit moment harte lijk toewensen. Intussen valt ons de eigenaar dige huizenbouw hier op. Bijna alle woningen zijn van hout op getrokken. Ze zijn niet groot. Doorgaans slechts een verdie ping op een basement, d.i. een grote kelderruimte die onder het gehele huis doorloopt. Hierin staat de ketel voor de centrale verwarming Men heeft hier in bijna elk huis het hete lucht-sy- steem. Geen radiatoren dus maar roosters in de vloeren en wan den, waardoor 's winters, de war me lucht in de verschillende ver trekken binnenstroomt. Dit ba sement wordt ook gebruikt als bergruimte en soms in de zo mer als slaapruimte voor de kinderen, omdat het er heerlijk koel is» De meeste huizen hebben één woonvertrek en een keukenka mer, één badkamer en enkele slaapkamers. Opmerkelijk is dat men in slaapkamers geen was tafels aantreft. De hele familie moet voor de dagelijkse tod®';" verzorging afwisselend gebruik maken van de badkamer. Sarnia is het type van een doorsnee Canadese plaats, voor zover wij die hebben gezien. De stad is in enkele jaren tijd meer dan verdrievoudigd in haar in- wonerstal. Dat komt omdat zich hier in de oorlog zeer belangrij ke industrieën hebben gevestigd, w.o. drie grote olie-industrieen, een chemische industrie en de Polymer Corporation, de groot ste fabriek voor synthetische rubber ter wereld. Deze laatste fabriek heeft een capaciteit van meer dan 200 millioen pond ruk" ber per jaar, afgezien van de bij producten die worden vervaar digd. Deze industrieën hebben duizenden arbeiders aangetrok ken, waardoor de snelle groei van de stad wordt verklaard. Die snelle groei kan men ook in de plaats zelf waarnemen. De stad heeft een „oude" kern, d.w.z. woningen en winkels die enkele tientallen jaren oud zijn, en verder is het practisch alles nieuwbouw. Lange rechte stra ten, met aan weerszijden de in de meeste gevallen houten woningen, waarvan de wanden soms overkleed zijn. met asbest- platen, waarin de figuren van gemetseld steen zijn ingeperst, zodat het oppervlakkig de in druk geeft dat men met een ge metseld huis te doen heeft. We kunnen niet zeggen dat de wijze van bebouwing ons erg be koort. Er zit niet veel lijn in; men vindt allerlei typen wonin gen kris-kras door elkaar en daardoor geeft dit een disharmo nische aanblik. In Canada kent men blijkbaar niet de z.g. schoonj- heidscommissie, die beoordeelt of het type woning dat men wil bouwen, wel harmoniëert met de andere woningen in dezelfde straat. Geen bloemen, wèl televisie-antennes. Wanneer we zo door de uitge strekte buitenwijken van Sarnia wandelen een gevaarlijke on derneming, want de Canadese straten en wegen zijn er niet op berekend dat er ook nog mensen leven die zich niet met een auto, maar per voet of per rijwiel voortbewegen valt ons op dat men Hij de woningbouw 'n ruim gebruik maakt van de grond. Bij elk huis behoort meestal een he le lap grond, maar men doet er niet veel mee. De welverzorgde bloemrijke tuintjes, die we in ons land zo graag zien, hebben we hier node gemist. Slechts hier en daar zagen we een bed met bloemen en dan kan men er meestal zeker van zijn, dat hier Nederlandse immigranten wo nen. In plaats van bloemen in de tuin heeft men een hoge televi sie-antenne op het dak. Straat na straat, huis na huis, een on afzienbaar bos. Fraai lijkt dat niet. Het is een teken van eenvor migheid, welke we in de wonin gen zelf ook hebben aangetrof- len, b.v. ten opzichte van de in richting. De televisie beleeft hier haar hoogtij. Bijna iedereen beschikt over 'n toestel, waarop men van 's morgens 6 tot 's nachts 2 of 3 uur niet minder dan vijf ver schillende uitzendingen kan zien en horen. Het voert te ver om in dit ver band over de aard der uitzendin gen te schrijven. We hebben heel goede cultureel verantwoorde -uitzendingen gezien, doch ook wel met een bedenkelijk karak ter, vooral ten opzichte van de opgroeiende jeugd. Praktisch elk programmapunt wordt één of meermalen onderbroken door reclame voor merkartikelen enz. De televisie is hier evenals de radio op commerciële leest geschoeid en hierdoor is er vaak een zekere wedijver tussen de stations om maar een zo sensa tioneel mogelijk programma aan de kijkers te bieden. Er zijn ech ter ook wel actuele reportages. Zo zagen we onder meer presi dent Eisenhower aankomen in San Francisco en daar optreden voor de conventie der Republi keinen, waar hij opnieuw candi- daat werd gesteld voor het pre sidentschap. Dat was een indruk wekkend en interessant schouw spel. Land van tegenstellingen. Canada is een land van tegen stellingen. Als natie is het nog zeer jong en dat kan men op velerlei wij zen zien, maar geologisch ge sproken behoren sommige delen van het land tot het oudst be kende deel van de aardbodem. Men vindt er de hypermoder ne gebouwen in de grote steden, de eenvoudige woningen der In dianen in hun reservaten en de sneeuwhutten der Eskimo's in de afgelegen poolstreken. De laatste hebben we niet gezien, want zover voerde ons de reis door Canada niet, maar wel zijn we door de reservaten der Indi anen gereden. De indianen vormen de oor spronkelijke bevolking van Ca nada en als zodanig worden zij door 't gouvernement beschermd en in ere gehouden. Zij hebben verscheidene onvervreemdbare rechten in hun reservaten, waar hun stamhoofden nog een grote zeggenschap hebben, 't Spreekt tot de verbeelding van de Euro peaan als hij een Indiaans reser vaat binnengaat. Hij verwacht spoedig geconfronteerd te wor den met z'n roodbruine mede mensen, getooid met kleurrijke veren in hun gitzwarte lange ha ren en krijgshaftig uitgedost met prae-historische strijdmiddelen. In feite is het bezoeken van een Indianenreservaat echter maar een vrij nuchtere geschie denis. De Indiaan is n.l. geheel gemoderniseerd. Hij kleedt zich op westerse wijze, rookt z'n si garetje in plaats van de befaam de „vredespijp" en rijdt in een moderne „car" in stee van op n vurig ros. Vaak werken de Indi anen in de fabrieken, doch velen van hen werken liever niet. Het oude instinct van jagen en vis sen zit er bij hen nog wel in en zij nemen vaak genoegen met de ondersteuning die ze in hun re servaten van regeringswege ont vangen Ondanks hun aanpassing aan de westerse leefwijze, kan men de Indianen er direct uithalen. Ze hebben een opvallend rood bruine huidskleur, blauwzwart sluik haar en een typische ge- laatsvorm, die iets mongools aandoet door de sterk uitsteken de jukbeenderen. Vlak bij Sarnia is een uitge breid Indianenreservaat. Later troffen we er ook een aan bij Montreal, waar ze in hun afge rasterd Indianendorp, compleet met totempalen enz., veel toeris ten trokken. De Indianen maken, met de Eskimo's, slechts 1 uit van de totale bevolking. We kwamen door het India nenreservaat toen we op de eer ste maandag na onze aankomst een tochtje maakten in de om geving van Sarnia. We reden langs de St. Clair-river, die de grens vormt tussen Canada en de Ver. Staten, en zagen voor 't eerst de enorme Blue Water Bridge, die hier de verbinding vormt tussen beide landen. Op de rivier was een druk scheepvaartverkeer. Geen won der, want dit ;water vormt de verbinding tussen het Huron- meer en het St. Clairmeer, welk laatste weer in verbinding staat met het Eriemeer. Deze meren zijn volgens onze begrippen zee ën, vooral het Huronmeer, dat vele malen groter is dan Neder land. Het is dan ook geen won der dat de St. Clairriver een be langrijk scheepswater is met een drukker scheepvaart dan het Suezkanaal heeft. In Sombra zagen we het op treden van de Sarnia Lionettes. Dat is een muziekcorps van meisjes van 1423 jaar. Zij zijn allen gekleed in bijzonder fraaie en kleurrijke uniformen en ge tooid met sjako. Voorafgegaan door de majorettes, gekleed in crème uniformen met zware goudtressen en epauletten ver sierd, gaf déze groep een zeer spectaculaire aanblik, die werd verhoogd door de gracieuze mars pas en de prima marsmuziek, waarop werd gemarcheerd. In Dresden komen we bij het graf van „Oom Tom", bekend uit het boek van Mevrouw H. Beecher-Stowe, „De Negerhut van Oom Tom". In dit boek heeft zij de levensgeschiedenis behan deld van Josiah Henson, die 15 Juni 1789 in slavernij werd ge boren in Charles County. Deze Josiah Henson werd na zijn be wogen leven in slavernij, dat in dit boek zo ontroerend is be schreven, door ontvluchting een vrij man, waarna hij in Canada leefde. Hier woonde hij o.m. bij Dresden, waar hij predikant van de negers werd. Hij stierf er, na een ziekte van 3 dagen, op 94- jarige leeftijd, op 5 mei 1883. Het was een eigenaardige ge waarwording te staan bij 't graf van de sympathieke figuur waar over we in onze kinderjaren met zoveel spanning en ontroering hadden gelezen. Ook het huis, waarin hij tijdens zijn laatste le vensjaren heeft gewoond, staat hier nog in originele toestand. Het is ingericht tot een eenvou dig museum door Mr. William Cliapple te Dresden, die voor een zeer welkome toelichting zorg droeg. Veel voorwerpen uit de slaventijd, o.a. de slavenzweep, zijn er aanwezig. Het was reeds vrij laat toen we na een welbestede middag weer thuis kwamen, waar ons een nieuwe verrassing wachtte, doch daarover een volgende keer. (Nadruk verboden) Het is ons helaas niet mogelijk een eigen en uitvoerig verslag te geven van de plechtigheid bin nen het nieuwe stadhuis van Heusden, dat dinsdag j.l. door Hare Majesteit de Koningin of ficieel in gebruik werd gesteld. De beschikbare plaatsen waren door de Rijksvoorlichtingsdienst in Den Haag reeds ter beschik king gesteld van de dagbladpers. Voor een nieuwsblad, dat in Heusden en de gehele Langstraat vele lezers telt, voor wie deze ge beurtenis uiteraard van groteimr portantie was, kon geen plaatsje worden ingeruimd. Zelfs het Nieuwsblad voor het Land van Heusden en Altena heeft alles op haren en snaren moeten zetten om bij deze plechtigheid tegen woordig te kunnen zijn. Het zij zo, maar wij hopen toch dat er aan het meten met twee maten ten aanzien van de nieuwsblad pers spoedig een einde komt. We geven dus maar het woord aan de Volkskrant. „Dit stadhuis bewijst dat er altijd weer een nieuwe toekomst is, waarvoor we mogen leven, geheiligd en gelouterd door het leed en de offers van hen die ons zijn voorgegaan". Met deze woorden onthulde koningin Juliana dinsdagmiddag bij de ingebruikstelling van het nieuwe raadhuis van Heusden de gedenksteen, waarvoor een standaard de 134 namen vermeldt van de bewoners van dit eeuwen oude Brabantse Maasstadje, die in de nacht van 4 op 5 november 1944 aan de vooravond van de bevrijding hun leven lieten on der de puinhopen van het oude stadhuis. Door autopech opgehouden, reed Hare Majesteit een kwar tier te laat het feestelijk versier de stadje binnen, luid toegejuicht door duizenden Langstraters en inwoners van 't Land van Heus den en Altena. Na de begroeting door burgemeester Van Delft, heetten de plaatselijke gilden van St. Blasius en St. Cathanna de vorstin welkom. Tijdens de plechtige raadszitting gaf de bur gemeester de Landsvrouwe een overzicht van het roemrijke ver leden van Heusden, dat in de 80- jarige oorlog een belangrijke grensvesting was, waar de prins van Oranje en later prins Frede- rik Hendrik verbleven. Het oudste raadslid, de heer J. Roza, greep de komst van de vorstin aan om de hulp van de hoogste autoriteiten in te roepen voor de moderne problemen van het industrialiserende stadje, dat gehinderd wordt door een keurs lijf van stadswallen en grachten. De Koningin onderhield zich ruim tien minuten met enkele nabestaanden van omgekomenen bij de stadhuisramp. Een van hen had zijn moeder, twee broers en drie zusters verloren; mevr. Van Wijk-Arendse, met wie de vorstin diep ontroerd sprak, ^ag haar vader en moeder, twee broers, vijf zusters en haar groot ouders van vaders en moeders kant omkomen onder het val lende puin. Vóór Hare Majesteit na half zes naar Den Bosch vertrok voor een onderhoud met de commis saris van de Koningin, prof. dr. J. de Quay, over maatschappe lijke problemen in Brabant, nam de vorstin de geschenken van de Heusdense bevolking en indus trie in ontvangst Daaronder was een zilveren model van de mij nenvegers, die op een plaatselij ke werf voor de Marine zijn ge bouwd. Tot zover de Volkskrant. De opening van de feestweek Ier gelegenheid van de ingebruik neming van het nieuwe stadhuis had maandagavond plaats met een indrukwekkende herdenking van de 134 doden, die de vernie ling van het stadhuis door de Duitsers in de nacht van 4 op 5 november 1944 eiste. Met orgel begeleiding van de heer Merkx zong de bariton Hub. Baayens het Largo van Handel. De Chris telijk Gemengde Zangvereniging zong „Beati Mortui", het Heus- den's Mannenkoor „Wilt heden nu treden" en de gehele burgerij het Wilhelmus. De heer Rijke declameerde en pastoor H. v. d. Biggelaar sprak over het verle den, terwijl ds. B. Dijkstra in een toespraak de vreugde van het heden naar voren liet komen. Door burgemeester A van Delft werd de fraaie stadhuisverlich- ting ontstoken. De plaatsvervangend consul van Frankrijk, mr. F. Tilman, opende daarna de Franse wijk, die voor deze feestweek binnen de oude wallen van het vesting stadje gestalte heeft gekregen. De versiering van het oude stadje die we zelf hebben 'bewon derd, was in één woord uniek. Ook aan de verlichting was gro te zorg besteed. Jammer dat het slechte weer ook hier dinsdag avond spelbreker was. Te Den Bosch. Na haar bezoek aan Heusden heeft de koningin zich naar Den Bosch begeven, waar zij zich des avonds in het gouvernements huis heeft laten voorlichten over de onderzoekingen op het gebied van sociale „planning" en onder- wijsaangelegenheden, welke in de provincie Noord-Brabant zijn en worden verricht. In een geanimeerde discussie werden de opgeworpen proble men nog nader besproken. De commissaris der koningin, prof. Dr. J. E. de Quay, leidde de bij eenkomst in en sprak ook het slotwoord. U bent allicht niet voornemens om U over een paar jaartjes masr eens weer te installeren. Doe dan ook wat velen voor U deden. Breng een bezoek bij GEZONDHEIDSTOESTAND VAN MGR. MUTSAERTS. Naar aanleiding van geruchten dat Z. H. Exc Mgr. W. Mutsaerts vorige week wederom 'n attaque zou hebben gehad, kunnen wij mededelen, dat deze volkomen uit de lucht zijn gegrepen. Omdat de Bisschop zeer ver moeid was, had de geneesheer hem, zoals men ons van bevoeg de zijde mededeelde, voorge schreven enige dagen absoluut rust te houden. Gisteren heeft Mgr. het bed al weer verlaten. Massaal feest van jonge boeren en boerinnen in Den Bosch, Feestelijk en massaal hebben de jonge boeren en boerinnen van Nederland zondag in het Vliert- stadion te Den Bosch het dubbele jubileum gevierd van het 35-jarig bestaan der gewestelijke organi saties en het 10-jarig bestaan van de K.N.J.B.T.B. Met vele duizen den vulden ze het stadion toen daar mgr. dr. J. Hanssen bisschop coadjutor van Roermond binnen trad, die voor hen de pontificale H. Mis van dankbaarheid zou op dragen geassisteerd door de dio cesane aalmoezeniers. Zelf hebben de jonge boeren en boerinnen deze H. Mis onder lei ding van rector-cantus -F. v. d. Putt gezongen en zelf hebben ze hun offergaven: mandenvol met de schoonste resultaten van hun dagelijkse arbeid naar het altaar gedragen. Dat daarbij tevens ge collecteerd werd ten bate van de zorg voor de plattelandsjongeren die naar de steden vertrekken, be wijst dat de jubilerende organisa ties ook hun taak voor de toe komst scherp zien. Daarvoor dankte hen mgr. Hanssen in zijn predikatie, waarin hij namens het Hoogwaardig Episcopaat uiting gaf aan de dank en waardering voor alles wat reeds tot stand is gebracht. Hij vroeg de boeien- jeugd paraat te blijven opdat de christelijke boodschap ook op het platteland zou blijven klinken. Na deze schone inzet was het tijd om te gaan feesten. Dat feest, in de vorm van 'een -spel, werd voorafgegaan door een welkomst woord van mej. A. Oomen, voor zitster van de boerinnen-jeugd bond, die zich verheugde over de aanwezigheid van mgr. Hanssen, van de commissaris der Koningin in Noord-Brabant, dr. T. de Quay, van een vertegenwoordiger van het ministerie van 'O.K. en W. en Van burgemeester en wethouders van Den Bosch. In het Frans en m het Duits verwelkomde zij de deputaties van de bij de M.I.J.A. R.C. aangesloten organisaties. Ook de heer A. Doemans, voor zitter van de K.N.J.B.T.B. hield een korte toespraak, waarin hij de icnge boeren en boerinnen wees op hun verantwoordelijkheid voor de toekomst. Daarna werden de sport-de- monstraties van de N.C.B.-clubs uit Brabant gehouden, de twee broodsoorten Veredeld witbrood. Handig gesneden en hygiënisch ver pakt. Verpakt gesneden tarwe brood. Rijk aan vitaminen. Verpakt gesneden melkbrood Melk in vaste vorm Verkrijgbaar in onze depots: Ook ons weokend-koekje is bijzonder lekker en voor delig in prijs. 0.58 per 250 gr. enorme molens en de prachtige oogstscène van Limburg stuk voor stuk hoogtepunten, die slechts overtroffen werden, toen alles gezamenlijk nog eens te vel de verscheen om, hulde te bren gen aan de inmiddels ingehaalde vlaggen van de in de M.I.J.A.R.C. vertegenwoordigde naties, die be kroond werden door de Europese vlag. Afkondiging grondwetswijzigingen. Maandagmorgen te half elf heeft vanaf de bordessen van stadhuis de afkondiging plaats ge had van de jongste grondwets wijzigingen. De voornaamste van deze wij zigingen betreffen, zoals bekmd, de uitbreiding van het aantal le den der Eerste ,en Tweede Ka mer tot resp. 75 en 150, de kosten vergoeding voor de leden van de ze Kamers, de schadeloosstelling en het pensioen van de Tweede Kamer-leden; voorts de provin ciale staten en de buitenlandse betrekkingen. De afkondiging geschiedde in alle Nederlandse gemeenten j(ct. 1100) en bovendien in speciale openbare zittingen van de Hoge Raad der Nederlanden, de arron dissementsrechtbanken en de ge rechtshoven. Ook in Suriname, de Nederlandse Antillen en Nieuw- Guinea werden de wijzigingen af gekondigd op 10 september te half elf plaatselijke tijd. TILBURG NIEUWLANDSTRAAT 14 TEL. K 4250—24262 MUSIS SACRUM. „DIE MAN IS GEVAARLIJK." Wanneer Eddie Constantine in de persoon van Lemmy Cau tion op het witte doek verschijnt dan kan men er van op aan dat er liters sterke drank worden gedronken, veel auto wordt ge reden, flink geknokt en van het begin tot het einde met uitda gende vrouwen gesold wordt. Zo ook in dit verhaal „Die man is. gevaarlijk". We worden gecon fronteerd met drie gangsterben den, die alle hetzelfde snode doel voor ogen hebbende ontvoering van een van geld bulkende jof fer. En daar tussen door dartelt Eddie, knokkend, drinkend en te pas en te onpas kussend. Ten slotte raakt hij zelf ook in een moeilijk parket, maar hij zou Lemmy Caution niet zijn als hij niet op de een of andere manier de dans wist te ontspringen. Het snoepje van de week voor hen die van de bovenomschreven levenswandel houden. Van vrijdag tot en met zondag Toegang 18 jaar. „DE WOESTE HOOGTE". "Voor hen die het boek van Emily Bronte, dat pas laat erkenning vond als meesterwerk, kennen, behoeft deze film geen nadere uitleg; voor hen die dit visionaire liefdesverhaal nog niet kennen, is dit eep uitnemen de gelegenheid er van kennis te nemen. De rolbezetting met in de hoofdrollen Merle Oberon, Laurence Olivier en David Niven is uitstekend. Een knappe film die wij van harte kunnen aanbevelen. Maandag en woensdag. Toegang 18 jaar. LUXOR. „'s NACHTS OP DE BOULEVARDS". Jn plaats van op een semina rie komt een Amerikaanse jongeman terecht in de armen van een nachtclubzangeres in de duistere buurten van het Parijse Montmartre. Dit wel wat ruime verschil in landingsplaats heeft natuurlijk zijn reden. De jonge man gaat 's avonds, voordat hij zijn intrede op het seminarie

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1956 | | pagina 5