ELECTRA
grootste keus
NIEUWE SUBSIDIE-VERORDENIG
NOODZAKELIJK
GEMEENTERAAD SPRANG-CAPELLE
SCHEERAPPARATEN
os
2
O
X
cn
STOFZUIGERS
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 21 SEPTEMBER 1956
2
AGENDA EN PRE-ADVIEZEN
sten en uitgaven over die perio-
voor de openbare vergadering
van de raad, te houden op vrij
dag 21 september 1956, des n.m.
te 7.30 uur ten gemeentehuize.
1. Opening.
2. Notulen.
3. Ingekomen stukken.
4. Verlenen van een aanstel
ling in vaste dijenst aan de
arbeidscontractant J. flut
ters.
5. Benoeming leden der com
missie van advies, bedoeld
in artikel 8 der Woonruim-
tewet 1947.
6. Medewerking ex art. 72 der
L.O.-wet 1920 t.b.v. de bijz.
school voor g.l.o. aan de
Heistraat.
7. Kwijtschelding gedeeltelijke
huur sportterrein te Vri.jh.-
Capelle.
8. Subsidie Ned. Ver. Sociale
Zorg voor mindervaliden.
9. Vaststelling subsidieregeling
muziek- en zangverenigin
gen.
10. Subsidie Stichting „Zonne
bloem" té Sprang-Capelle.
11. Intrekking raadsbesluit van
26 juli 1956 tot bouw van 38
woningen en tot onderhand
se aanbesteding van de bouw
van 12 woningen.
12. Bezwaarschrift hondenbe
lasting.
13. Vaststelling verordening tot
ambtshalve herstel van on
juiste belastingaanslagen.
14. Vaststelling verordening op
het in exploitatie brengen
van bouwterreinen.
15. Aankoop grond
16. Uitbreiding openbare ver
lichting Sprangsevaart.
17. Verbouw voormalig post
kantoor te Capelle.
18. Bouw woning met postkan
toor te Sprang.
19. Aanleg riolering Schrevelstr.
20. Verzoek tot verhoging van
de algemene uitkering uit
het gemeentefonds voor het
jaar 1957.
21 Wijziging gemeentebegroting
1956.'
22. Mededelingen.
23. Rondvraag.
24. Sluiting.
Pre-advies no. 4.
De heer J. Rutters is sinds 15
augustus 1955 in dienst dezer ge
meente werkzaam op arbeidscon
tract. Aanvankelijk als werkman
2e klasse, sinds 1 januari 1956
als tuinman.
Gedurende het afgelopen jaar
heeft de heer Rutters zich doen
kennen als een betrouwbaar al
leszins vakbekwaam arbeider,
die zeer zeker ook in vaste dienst
zal voldoen.
B. en W stellen voor de heer
Rutters per 13 augustus 1956
aan te stellen in vaste dienst der
gemeente.
Pre-advies no. 5.
Overeenkomstig de bepalingen
der Woonruimtewet 1947 dient
de raad jaarlijks de leden van de
advies-commissie, bedoeld in ar
tikel 8 dier wet, te benoemen.
De momenteel zitting hebben
de leden stellen zich allen her-
biesbaar.
Mitsdien bevelen B. en W. ter
benoeming voor de zittingsperi
ode 1 oktober 19561 oktober
1957 aan
1. Mevr. E. C. Maris-Kerst,
Nieuwevaart 2; 2. de heer C. D.
Kooter, Hoofdstraat 52; 3. de
heer J. A. Pruijssers, Jan de
Rooijstraat 19; 4. de heer Jac.
Vos, Julianalaan 36; 5. de heer
A. P. de Raat, Oosteind 70.
Pre-advies no. 6.
Het Bestuur der vereniging tot
stichting en instandhouding van
scholen met de Bijbel voor Ca
pelle en Vrijh.-Capelle, geves
tigd te Capelle, heeft verzocht
medewerking te verlenen voor
de volgende aanschaffingen
1. T.b.v. het vak „aardrijks
kunde": nieuwe atlassen, omdat
de in gebruik zijnde atlassen
hoewel nog in goede staat ver
kerend, geheel verouderd zijn.
2. T.b.v. het vak „handenar
beid": diverse artikelen i.v.m.
uitbreiding van dit vak over an
dere klassen.
3. Aanschaffing van gordijnen
en vitrage t.b.v. één leslokaal en
de leermiddelenkamer.
De totale* kosten zullen bedra
gen 866.43. B. en W. stellen
voor de gevraagde medewerking
te verlenen.
Pre-advies no. 7.
T.b.v. de aanleg van de Wil-
j helminastraat alhier moest in
dertijd worden beschikt over een
gedeelte van het langs de Bern-
hardstraat gelegen sportterrein
van de v.v. SSC alhier.
Ter compensatie voor dit ver
lies werd destijds besloten het
j achterliggende perceelsgedeelte,
waarvan de pacht juist was af
gelopen, in te richten als voet-
I balveld, waardoor weer een vol-
i waardig speelterrein kon wor
den verkregen,
j Dit nieuwe gedeelte werd voor-
jaar 1956 ingezaaid, doch uiter-
aard was het terrein gedurende
de afgelopen zomer en ook thans
nog niet bespeelbaar.
Dientengevolge is de v.v. SSC
verplicht de a.s. thuiswedstrijden
op andere terreinen te spelen,
waarvoor een zekere vergoeding
moet worden betaald.
Aangezien deze last naast de
normale huur een te zware be
lasting zou vormen voor de ver
enigingskas, heeft het bestuur
der vereniging zich tot B. en W.
gewend met het verzoek om ver
mindering van huur voor 't jaar
1956 te bevorderen.
B. en W. stellen voor aan de
v.v. SSC over 1956 kwijtschelding
te verlenen van een half jaar
huur, zijnde 75.
Pre-advies no. 8.
Het dagelijks bestuur van de
Provinciale A.V.O. Raad in N.
Brabant heeft zich bij schrijven
van 12 juli 1956 tot de raad ge
wend met het verzoek het jaar
lijks subsidie aan genoemde ver
eniging te willen vaststellen op
een halve cent per inwoner. Aan
gezien sinds 1948 reeds een sub
sidie wordt verleend van 25.—
per jaar, betekent inwilliging
van dit verzoek verhoging tot
30.76 voor het jaar 1956.
B. en W. stellen voor dit ver
zoek in te willigen.
Pre-advies no. 10.
Sedert korte tijd is te dezer
plaatse in het leven geroepen de
Stichting „Zonnebloem", welke
aangesloten is bij het Nationaal
Centrum Vorming Bedrijfsjeugd
te Rotterdam.
Deze stichting heeft per 1 sep
tember 1.1. het zonnebloemwerk
ter hand genomen.
Het doel hiervan is het bevor
deren van de geestelijke maat
schappelijke en prachtische vor
ming van het jonge meisje, werk
zaam op fabriek en kantoor,
zulks op protestants christelijke
grondslag, opdat het meisje, dat
als ieder ander de gevolgen on
dervindt van onze hedendaagse
kolkende maatschappij, waarin
alles veel ingewikkelder, meer
genationaliseerd, gemechaniseerd
en verzakelijkt is dan voorheen,
toch zichzelf kan blijven, gevoel
en verantwoordelijkheid kan heb
ben voor haar werk, het gezin en
de maatschappij, en oog voor de
werkelijke waarden in het leven.
Bij brief van 6 september 1956
verzoekt de nieuw opgerichte
stichting de raad om subsidie in
de kosten van haar werk op ge
noemd terrein, zowel voor het
tijdvak van 1 september 1956 t/m
31 december 1956 als voor het
jaar 1957, zulks onder overleg
ging van begrotingen van inkom-
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
WILDE VAAR T
door
ALLAN PENNING.
52)
„Ja", zei Peter, „ik zal me daar
mee lopen met êén paar en dan
nog negens. Nee, vader, ik heb
lef genoeg, maar ik ben niet gek
Jantje deelde. Van Bransbergen
opende met vijftig gulden. Bill
deed er een tientje bij, Peter volg
de met vijfentwintig, maar Dozer
sprong weer met vijftig gulden
op en Jantje legde heel omzichtig
bij, maar schoof nog een fiche van
tien gulden apart naast het sta
peltje. Zo klom het op. De span
ning steeg en toen tenslotte de
inzet boven de twaalfhonderd
gulden was gestegen, ging het
spel, volkomen zwijgend, door.
De stilte hing als een dreigende
beklemming rond de tafel. De
beurt was aan Bill, die geheim
zinnig de hoeken van zijn ineen
geschoven kaart zat te bestude
ren. Toen schoof hij een verdere
inzet van honderd gulden bij, Pe
ter volgde met vijfentwintig. Do
zer verhoogde niet en Jantje tik
te met zijn kaart op tafel, terwijl
hij de laatste verhogingen uittel
de. Maar Van Bransbergen ver
brak de stilte:
„Zal niet gaan. Ik doe er nog
's 150 bij. Doen we allemaal mee?"
Met een zekere bravoure
schoof Bill nog eens honderd gul
den bij. Negentienhonderdvijftig
gulden stonden er in de pot en
Peter, Dozer en Jantje moesten
nog volgen. Het was geen spel
meer, het was bittere ernst ge
worden en op de gezichten van
de spelers stond een trek van
vastberadenheid, wellicht niet
vreemd aan angst. Maar niemand
stopte en toen dus de beurt aan
Van Bransbergen was gekomen,
was de inzet meer dan 3 mille ge
worden.
„Dans voor, Van Bransbergen",
zei Dozer opgewonden. Alle ogen
waren op de pot gericht, alleen
Bill keek met zijn schele ogen
Van Bransbergen strak aan. Maar
deze keek scherp neer op de ta
fel, waar het gesloten hoopje
kaarten voor hem lag. Hij streek
met een platte hand over zijn
hoofd, tot diep achter in zijn nek
en greep toen met dezelfde hand
de kaarten op.
Met een zelfvoldane glimlach
mat hij het gezelschap. Bill was
iets in zijn stoel onderuit gegle
den en zijn rechterhand was in
zijn broekzak verdwenen.
Gewichtig pakte Van Brans
bergen zijn kaarten in beide han
den, die hij nu tegen de borst
den.
j De lessen zullen worden gege
ven in de Chr. Landbouwhuis-
lioudschool alhier, gedurende 5
uren per week, door daartoe be
voegde leerkrachten.
Ingevolge de „Rijksregeling
subsidiëring vormingswerk leer-
plichtvrije jeugd 1955" geeft het
Rijk aan dergelijke stichtingen,
welke aangesloten zijn bij een
landelijke overkoepelende orga
nisatie, een subsidie van 40% der
exploitatielasten. De provincie
zal 10% der exploitatielasten
subsidiëren, terwijl de gemeen
ten in liet algemeen subsidie
verlenen tot 20% der exploitatie
lasten. De werkgever betaalt
0.70 per week per meisje, ter-
wijl het meisje zelf 0.30 per
week bijdraagt.
Bovendien betaalt de werkge
ver het loon door over de uren,
gedurende welke tijdens de ar
beidstijd lessen worden gegeven,
j Indien de gemeente tot 20
der exploitatielasten subsidieert,
zal_ dit over 't tijdvak van 1 sept.
1956 t.m. 31 dec 1956 een bedrag
vorderen van 210.en voor
het jaar 1957 een bedrag van
540.—.
B. en W. stellen voor aan deze
stichting met ingang van 1 sept.
1056 tot wederopzegging jaarlijks
'li subsidie te verlenen van 20%
der exploitatielasten.
Pre-advies no. 11.
Ondanks telefonisch en per
soonlijk gegeven toelichting op
het gemeentelijk schrijven van
27 juli 1955, waarbij het plan in
zake de bouw van een 38-tal wo
ningwetwoningen ter goedkeu
ring werd ingezonden, is de
Hoofdingenieur-Directeur van de
Wederopbouw en Volkshuisves
ting te 's-Hertogenbosch niet be
reid gebleken 'n machtiging tot
aanbesteding van deze woningen
te verlenen.
Hoewel de Minister van We
deropbouw en Volkshuisvesting
in zijn circulaire van 28 februari
1956 gewag maakte van de mo
gelijkheid om bouwplannen te
realiseren, welke boven het nor
male contingent uitgaan, indien
de regionale bouwcapaciteit dit
toelaat, heeft genoemde Hoofd
ingenieur-Directeur thans de ge
vraagde machtiging geweigerd,
omdat de plaatselijke bouwcapa
citeit niet toereikend zou zijn.
Na verwerping van het plan
tot de bouw van 38 woningwet
woningen is nog getracht om de
goedkeuring te verkrijgen voor
de aanwending van een extra
contingent van 26 woningwet
woningen, maar ook deze poging
is gestrand.
Inmiddels bericht de Hoofd
ingenieur-Directeur van de We
deropbouw en de Volkshuisves
ting te 's-Bosch dat bouwplan
nen, waarvoor momenteel geen
richtcontingent meer voorhan
den is, vanaf heden aan zijn bu
reau kunnen worden ingezonden
en wel tot een maximum van
20% van het aan deze gemeente
voor de lopende driejarige con
tingentsperiode in verband met
groei, tekort en herbouw toege
wezen aantal woningen; zuiks
evenwel als voorschot op 't voor
1957 aan deze gemeente toe te
wijzen woningcontingent.
Dit impliceert, dat voor deze
gemeente een plan voor de bouw
van 12 woningwetwoningen zal
kunnen worden ingezonden.
B. en W. betreuren het ten
zeerste, dat het plan tot de bouw
van 38 woningen veen doorgang
kan vinden op grond van motie
ven, welke hun niet juist voor
komen, maar daarom menen zij,
dat thans de bouw van een 12-tal
woningwetwoningen in ieder ge
val moet worden gerealiseerd.
Reeds eerder werd uiteengezet
dat het herhaaldelijk voorkomt,
dat gemeentebesturen hun bouw
volume niet kunnen realiseren,
omdat na openbare aanbesteding
blijkt, dat de inschrijvingssom
van de laagste inschrijver ver
ligt boven de curveprijs, welke
ten departemente als norm wordt
gehanteerd, als gevolg waarvan
die gemeentebesturen geen toe
drukte. „Nou zal ik de heren
eens wat laten zien", zei hij met
een triomfantelijk lachje.
„Ik ben erg benieuwd, al toon
ik het niet", antwoordde Bill.
Vol spanning boog de rest van
het gezelschap zich over de tafel.
„Vooruit dan", moedigde Do
zer aan.
Langzaam keerde Van Brans
bergen kaart na kaart.
„Dat is één aas... da's nummer
twee... drie... en twee heren..."
Zijn gesloten linkerhand klemde
hij tegen zijn borst en minzaam
boog hij zich voorover, zeker van
zijn sukses. „Een van de andere
heren nog iets te zeggen?" vroeg
hij sarcastisch. Wat daarop ge
beurde volgde met de snelheid
van een bliksemstraal. Bill's hand
vloog uit zijn zak, een gil van
Van Bransbergen gierde door de
stilte, een paar kaarten fladder
den als opgejaagde vogeltjes door
het luchtruim en Bill's rauwe stem
schreeuwde door het holle lo
kaaltje:
„Ja, vuile doerak. Ik heb nog
wat te zeggen en als je probeert
één kaart aan te raken, sla ik je
weke hersens in", en dreigend
hief hij de korte ploertendoder,
waarmee hij een snijdende striem
over Van Bransbergen's linker
hand had gegeven, boven zijn
hoofd.
Een vlammende, een onuitspre
kelijke haat straalde uit de ogen
stemming tot gunning van de
minister verkrijgen.
Dc aannemer G. van Kempen
te Tilburg is echter bereid de. 12
woningwetwoningen te bouwen
voor de prijs van 144.900.-. Dit
komt neer op 12075.per wo
ning en deze prijs ligt nog bene
den de aannemingssom, welke
voor het departement aanvaard
baar is. Gezien de ervaringen in
het verstreken gedeelte van 1956
met openbare aanbestedingen,
zijn B en W. er van overtuigd,
dat bij openbare aanbesteding
een hogere prijs uit de bus zou
komen.
Waar te voorzien is, dat als
gevolg van loonsverhoging in
1957, tengevolge van huurverho
ging en invoering van de algeme
ne ouderdoms verzekering, dc
bouwprijzen in 1957 ongetwijfeld
aanmerkelijk zullen stijgen, ach
ten B. en W. het van groot be
lang, dat dc 12 woningen zo spoe
dig mogelijk worden gebouwd.
Pre-advies no. 16.
Reeds verschillende malen heb
ben bewoners van de Sprangse
vaart gevraagd aandacht te wil
len schenken aan de openbare
verlichting aldaar.
Wegens verschillende omstan
digheden kon hieraan indertijd
geen gevolg worden gegeven,
doch thans heeft de N.V. PNEM
te 's-Bosch bericht, dat een en
ander zou kunnen worden aan
gelegd.
De kosten voor het leveren en
plaatsen van twee stalen licht
masten met een lichtpunthoogte
van 6 meter, voorzien van een
schortarmateuur en gloeilamp
van 15Ü watt, worden geraamd
op 831.
Deze lichtmasten zullen wor
den geplaatst op dat gedeelte van
de Sprangsevaart liggende tus
sen de Tilburgseweg en het pand
Sprangsevaart nr. 10, derhalve
van de Tilburgseweg in oostelij
ke richting.
B en W. stellen voor het be
nodigde crediet ad 831.te
voteren.
Pre-advies no.' 17.
Zoals bekend zal zijn is door
de bouw van een nieuw PTT-
kantoor met woonhuis aan de
Heistraat het tot dusver als zo
danig dienst doende pand Hei
straat nr. 143 vrij gekomen.
Uiteraard hebben B. en W. er
zich op beraden welke bestem
ming thans aan dit pand gegeven
zou kunnen worden. Aanvanke
lijk dacht men aan verbouwing
tot 2 woningen, doch een onkos-
tenberekening wees uit dat dan
een veel te hoge huur berekend
zou moeten worden als tegen
prestatie voor het gehodene.
Een betere bestemming voor
dit pand kan worden gevonden
in verbouwing tot kraamcen-
trum. Zoals bekend is, is deze
inrichting thans gevestigd in het
pand Hoofdstraat 60a, in eigen
dom toebehorende aan de N.V.
Meelfabriek „De Hoop". De hier
in beschikbare ruimte is ten
enenmale ontoereikend, daar een
vaste staf van tenminste 5 pei*-
sonen moet worden gehuisvest.
De thans als slaapkamers in ge
bruik zijnde ruimten kunnen niet
worden geventileerd, aangezien
onmiddellijk daarachter de fa
briek van de N.V. „De Hoop" is
gevestigd met alle daaraan ver
bonden onverkwikkelijke geu
ren. Bovendien kunnen de theo
retische lessen thans niet doel
matig worden gegeven. Het ge
heel is ondoelmatig als kraam-
eentrum. Aangezien 't hier gaat
om een instelling, welke in liet
algemeen belang werkzaam is en
wier activiteiten allerwege steun
verdienen, komt het' B. en W.
gewenst voor thans een pand be
schikbaar te stellen, hetwelk aan
het doel beantwoordt^
Uiteraard dienen ook in dit
geval enkele voorzieningen te
worden getroffen, doch de kos
ten hiervan blijven volgens de
begroting van de architect be
perkt tot 2590.- -. Daarenbo
ven dienen verschillende repara
ties te worden uitgevoerd aan 't
dak, bestaande vloeren etc., wei
van het mannetje. Even keek hij
naar de paar kaarten, die op de
grond waren gefladderd, doch ze
lagen buiten zijn bereik.
„Vooruit, sta óp, stuk schoelje
Je hoort niet te zitten in het
gezelschap van behoorlijke men
sen en gedwee, stond de dikkerd
op.
„Mijnheer Van Everdingen",
ging Bill voort, „doe me een ge
noegen en raap even die twee
kaarten op, die op de grond zijn
gevallen. Maar raak die winnen
de kaarten niet aan, als we ten
minste dat heerschap nog moeten
bewijzen dat ie vals gespeeld
heeft... Dan zijn ze meer waard
dan dat potje van 3 mille, die
mijnheer in de wacht wilde sle
pen..." Daarop wendde hij zich
tot Peter Wins:
„Kap, je had hem geschoten,
hoor... Het moet inderdaad uw
vrindje uit Rangoon zijn, maar 't
is geen genie... Ik had 'm al gauw
in de gaten, maar hij mij blijkbaar
niet... Bij dat vette potje dat ik
gesleept heb, heb ik gezuurd
dat moet ik eerlijk toegeven. Ik
heb er eerlijk een heer van me-
I zelf bij gedaan, alleen maar om te
kijken, of ik het niet verleerd was
Dat heeft dat schoffie, wiens
vak het notabene is, nog niet eens
gezien..."
„Dat denkt u maar", viel Van
Bransbergen hem in de rede.
Blijkbaar voelde hij zich in zijn
eer aangerand.
in
Q
heeft de
Grotestraat 207
Waalwijk
m
ke een bedrag van 1970.in
totaal zullen vorderen
Evenwel dient hierbij te wor
den overwogen, dat laatstge
noemd bedrag moet woi'den aan
gemerkt als achterstallig onder
houd over vooi-gaande jaren. Dit
bedrag zou in elk geval, welke
bestemming aan dit gebouw ook
mocht worden gegeven, moeten
worden geïnvesteerd.
B. en W. stellen voor het pand
Heistraat nr. 143 te verbouwen
tot kraanxcentrum en daartoe
een krediet te voteren van 4560
in totaal t.w. 1970.voor her
stel van achterstallig onderhoud
en 2590.voor kosten verbou-
wing tot kraamcentrum.
Pre-advies no. 19.
Bij .raadsbesluit van 2 januari
1953 werd ten behoeve van de
aanleg van de Schrev'elstraat een
krediet gevoteerd van 26.620.35.
Het terzake opgexxxaakte plan
voorzag tevens in de aanleg van
een riolering in genoexxxde straat
met de daaraan verbonden voor
zieningen. Evenwel berichtten
Gedeputeerde Stateix destijds dat
I wegens het ontbreken van een
rioleringsplan, de hoogteligging
van het riool niet nauwkeurig
zou kunnen worden bepaald, zo
dat genoemd college het raad
zaam achtte voorlopig af te zien
van de aanleg van het geprojec-
teei'de riool. Dientengevolge werd
i naderhand bovengenoemd kre
diet teruggebracht tot 16.000.-.
Zoals destijds reeds werd ver
wacht, is nu door de bebouwing
aan weerszijden van de Schre-
velstraat aldaar een hopeloze si
tuatie ontstaan. Bij regenval van
enige omvang de afgelopen
zoiher heeft zulks genoegzaam
aangetoond staat de 'gehele
straat blank, omdat de groen
stroken het overvloedige water
niet heer kunnen opneixxen. Het
gevolg hiervan is, dat niet alleen
deze stroken in modderpoelen
veranderen, doch dat tevens het
water via de trottoirs in dé voor
tuintjes van de woningen terecht
komt. Dit heeft echter weer ern
stige gevolgen voor de aldaar ge
legen verzamelputten voor het
hemelwater der woningen, die
niet xneer in staat zijn het toe
vloeiende water te verwerken,
zodat in de afgelopen zomer ver
schillende xxxalen noodmaatrege
len moesten wox-den getroffen,
daar het water tot in de kelders
van de woningen doordrong.
Naar de mening van B. en W.
is hier maar één afdoende oplos
sing mogëljik de aanleg van een
riolering met bijkomende wer
ken als aanleg van trottoirban
den met straatkolken etc Zulks
temeer daar het hoofdbezwaar
van Gedeputeerde Staten, 't ont
breken van een rioleringsplan,
nu is weggenomen door de ver
vaardiging daarvan door de N.V.
Mabeg, zodat de hoogteligging
van het riool thans nauwkeurig
kan worden bepaald en dit na
derhand zonder bijkomende kos
ten op het hoofdriool zal kunnen
worden aangesloten.
De totale kosten zullen bedra
gen 23.725.—.
Pre-advies no. 20.
Voorstel tot het indienen van
een verzoek om verhoging van
dc uitkomst per inwoner van de
algemene uitkering uit het ge
meentefonds voor het jaar 1957.
Het staat vast, .dat zonder ver
hoging van de algemene uitke
ring een groot tekort op de ge
wone dienst onvermijdelijk is en
geexx nieuwe investeringen zul
len kunnen worden gedaan.
Mitsdien stellen B. en W. voor
aan de Minister van Binnenland
se Zaken een verzoek in te die
nen de uitkering voor 1957 te
brengen op 40.71 per inwoner.
Thans bedraagt zij 26.02 per
voor SPRANG-CAPELSE
MUZIEK- en ZANGVERENIGING
Krachtens raadsbesluit van 18
september 1950, gewijzigd op 8
januari 1954, wordt aan de drie
plaatselijke xxxuziekkorpsen een
subsidie verleend van 200.
per vereniging per jaar.
In mondelinge besprekingen
met B. en W. hebben bestuurs
leden van die verenigingen her
baalde malen verhoging van het
subsidie bepleit, omdat de kosten
van instrumenten, muziekstuk
ken en het salaris van de direc
teur zodaixig zijn gestegen, dat
de verenigingen deze kosten niet
meer uit eigen middelen kunnen
dragen en dientengevolge de fi
nanciële positie der verenigin
gen zeer moeilijk is.
Mede in verband hiermede
hebben ook de vier landelijke fe
deraties van muziekvex-enigingen
zich bij schrijven van augustus
1955 tot de raad gewend om ver
hoging van de subsidies aan
plaatselijke harmonie- en fan
fareverenigingen, waarbij zij
voorstellen het subsidie te bren
gen op
600.per jaar voor de vier
lagere afdelingen;
750.per jaar voor de afde
ling uitmuntendheid;
100Ö.per jaar voor de ere-
afdeling;
1250.per jaar. voor de su
perieure (vaandel)-afdeling.
Daarnaast heeft ook de man
dolinevereniging „A Tempo" het
verzoek gedaan om in verband
met de hoge kosten van onder
houd (snaren) en aankoop van
instrumenten, salaris directeur,
enz voor subsidie in aanmerking
te komen, terwijl ook de christe
lijk gemengde zangvereniging
„Looft den Heer" te Sprang een
dergelijk verzoek heeft ingediend
in verband met de hoge kosten
van concoursen, wedstrijden enz.
B. en W. menen dat thans de
tijd gekomen is om een algeme
ne subsidieverordening voor inu-
„Bah", spuugde Bill in zijn rich
ting, „dan ben je nog een grotere
kaffer, dan ik dacht... kap... kijk
de kaarten van ons allemaal eens
na... Ik voor mij heb nog nooit
een spel gezien met vijf azen..."
Peter Wins gooide de kaarten
van de andere spelers open. Bij
Bill vond hij twee azen, 'n schop
pen aas, een ruiten aas, maar bo
vendien drie heren.
„'n Reuzenkaartje" zei Bill
droevig, „en nota bene eerlijk ge
kregen..."
Toen riep Peter een sampan,
die langs de voorgalerij van het
hotel meerde.
Hij liep op Van Bransbergen
toe en spuwde hem in het ge
zicht: „Van Everdingen heeft je
gisterenavond een bonnetje gege
ven, voor wat je van hem gesto
len hebt. Je wilt zeker wel zo
goed zijn dat even, met je exku-
ses, aan hem terug te geven."
Zwijgend diepte hij het papier
tje uit zijn portefeuille en depo
neerde het op tafel.
„Bill, riep Peter, „wijs mijn
heer even de weg."
Met een satanisch genoegen
pakte Bill het dikke mannetje bij
kop en staart en voordat iemand
iets kon zeggen, smeet hij hem
over de balustrade de Kapoewas-
rivier in. Even boog hij zich over
het hekje naar de sampan-koelie.
„Daar ligt je vrachie."
Toen veegde hij zijn handen af,
als had hij een stuk vuil wegge
smeten.
„Djongos", riep hij, „vijf whis-
key-soda!"
HOOFDSTUK XVI.
Waarin we eindelijk eens binnen
dringen in het huiselijk geluk van
Peter Wins ien hij het besluit
van zijn leven neemt.
Het kleine huisje in de scha
duwrijke Tanglinbuurt, waar de
vreedzame Europese bevolking
van Singapore huist en als regel
vroegtijdig achter het klamboe
gaas verdwijnt, herbergde een ge
lukkige, doch soms wel wat erg
eenzame vrouw. Eve Wins toch,
dol gelukkig met de jonge stam
houder, die zij Peter had geschon
ken, was in Singapore blijven wo
nen, omdat het de enige plaats
was, waar de „Ping Ho", tussen
haar omzwervingen van de Brits-
Indische tot de Chinese kust, wel
eens iets langer pleisterde. Van
tijd tot tijd moest de schuit voor
onderhoud of kleine reparaties op
de helling en dan sliep Peter wel
eens meer dan een week in zijn
eigen bed in het rustige Tanglin,
waar alleen het zoemen van een
enkele muskiet de stilte van de
nacht verbrak.
(Wordt vervolgd).
Uj
PHILIPSHAVE ÜNIO BRAUN-REMINGTON
HOLL. ELECTRO RUTON EXCELSIOR
