WAALWIJK
BESCHERMING BEVOLKING
TE VLIJMEN
DE ZWARTE RUITER
1?
gg
i7
t
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 18 MAART 1957
Capell®
in het betere
grenre
I
UITZONDERLIJK PIANOSPEL
VAN THEO BRUINS.
Toen de pianist Theo Bruins
9 .jaar geleden zijn loopbaan als
kunstenaar begon met een op
treden in het Amsterdamse Con
certgebouw, vielen hem een ova
tioneel applaus en enthousiaste
recensies ten deel. Met dit optre
den had hij de verwachting ge
wekt dat hij als pianist een zeer
grote hoogte zou bereiken. Theo
Bruins heeft deze hoogte bereikt,
nu reeds, en wij zouden zelfs wil
len spreken van een eenzame
hoogte, zeker onder de Neder
landse concertpianisten. Hij be
zit de fabelachtige techniek van
Brailowski en de rijpheid van
Lupatti, die hij tot een bijzonde
re schoonheid weet te verenigen
in een zeer persoonlijke en mar
kante visie op de materie.
Met een tweede optreden in
Waalwijk hebben Theo Bruins
en de Waalwijkse Kunstkring 't
muziekminnend publiek zeer aan
zich verplicht. Met een ongeveer
gelijkluidend programma als
waarmee Theo Bruins onlangs
het Amsterdamse concertpubliek
tot uitbundige waardering bracht
heeft hij ook het publiek in Mu
sis Sacrum enkele uren in ver
rukking gebracht. Voor de pau
ze bracht hij Mozar's Sonate in
F groot en Schubert's Sonate in
C groot, waarin de prachtige
rijpheid van zijn pianistisch ta
lent zich manifesteerde in vertol
kingen, zoals men die slechts
zelden te horen krijgt.
Na de pauze het schilderach
tige en dankbare „Tableaux
dune exposition" van Modeste
Moussorgsky, een muzikale uit
beelding van een serie schilderij
en van Moussorgsky's vriend, de
schilder Hartmann, die Bruins
met een zo groot technisch mees
terschap en een zo sterke gela
denheid ten gehore bracht, dat
het publiek hem viermaal met '11
enthousiast applaus terugriep.
Waarvoor het als toegift kreeg
de pittige Mars uit de opera „De
liefde van de drie sinaasappelen"
van Prokofieff.
Wel was het triest dat de be
langstelling van Waalwijk e.o.
voor het optreden van een zo
groot kunstenaar de 100 bezoe
kers niet haalde.
UITVOERING LIEDERTAFEL
„OEFENING EN VERMAAK"
EN WAALWIJKS ORKEST.
De uitvoering welke de lieder
tafel „Oefening en Vermaak" en
het Waalwijks Orkest gezamen
lijk op 19 maart zouden geven, is
verplaatst naar maandag 25
maart a.s. Uitgevoerd zullen wor
den werken van Mozart, Jon.
Chr. Bach, Haendelf delen uit de
Messias) en Andriessen.
In ons volgend nummer komen
wij nader op deze uitvoering te
rug.
BROODCOMPETITIE EN
BANKETSHOW.
Zoals wij reeds eerder mede
deelden zal er op woensdag en
donderdag a.s. in de zaal van De
Gecroonde Leersse een brood
competitie worden gehouden,
waaraan door alle Langstraatse
bakkers zal worden deelgeno
men. Naast deze broodcompeti
tie, die. geen individuele winnaar
tot resultaat zal hebben, maar
een groep bakkers, zullen de ge
zamenlijke Waalwijkse bakkérs
een banketshow organiseren om
daarmee te tonen wat de am
bachtelijke bakker zoal in zijn
mars heeft. Tal van surprises
zullen aan de bezoekers worden
rondgedeeld, zodat een bezoek
aan De Gevroonde Leersse in de
ze dagen om meer dan een reden
biizonder aantrekkelijk is. Zie
ook de advertentie in dit num
mer.
ZWARTE RIEK VEROVERDE
WAALWIJK OPNIEUW.
Met een programma, tintelend
van onvervalste pittige Jordaan-
humor en liedjes, die de grote
massa van Nederland hebben
veroverd, heeft het gezelschap
van Kees Manders' vrijdag voor
de tweede maal binnen enkele
weken een bezoek aan Waalwijk
gebracht en de volle zaal van De
Gecroonde Leersse enkele uren
op zeer prettige wijze bezig ge
houden.
Het middelpunt van dit brui
sende geheel was natuurlijk de
Jordaanprinses Zwarte Riek, die
met haar grootste suksessen zo
als „Alle apies in de Artis" en
„Mijn wiegie was een stijfselkis-
sie" de zaal tot uitbyndig enthou
siasme bracht en toegift op toe
gift moest geven. Een bijzonder
feestelijk karakter kreeg deze
avond door de huldiging van
Zwarte Riek naar aanleiding van
de 100.000ste grammofoonplaat
van „Mijn wiegie was een stijf-
selkissie". Uit deze huldiging
bleek wel de grote populariteit
van de Jordaanprinses, die met
haar karakteristieke Jordaan-
liedjes duizenden harten heeft
veroverd.
Ook verder had het program
ma véél aantrekkelijks te bieden.
Als bijzondere attractie bracht
Kees Manders de telepaat-illusio
nist Jonglisto, die voor de pauze
enige staaltjes op goochelgebied
het zien, terwijl hij na de pauze
zijn bekwaamheid als telepaat
demonstreerde.
„Color Majo" liet 'n uitsteken
de plastic-act zien, terwijl de ac
cordeonist Jitze Jörgens en het
orkest The Sunshiners o. 1. v.
Smokey Jones het muzikale deel
op opwindende wijze voor hun
rekening namen. Het gehele af
wisselende en vlot gebrachte pro
gramma werd op kundige en
geestige wijze aaneen gepraat,
door Kees Manders, die zich be
halve als conferencier ook als 'n
bijzonder „operazanger" deed
kennen.
„Gaat dat zien" was een ver
zorgd en aantrekkelijk geheel,
waarbij men kon kennis maken
met een echt brok Amsterdams
leven, bruisend van humor en le
vensblijheid.
H. HOPSTAKEN ZILVEREN
JUBILARIS BIJ „DE STEM".
Vrijdag vierde de heer H. Hop
staken zijn 25-jarig jubileum als
rayonbeheerder van het Dagblad
„De Stem" te Waalwijk. Na een
H. Mis van dankbaarheid in de
kapel van de Eerw. Zusters had
in de loop "an de voormiddag
de huldiging van de jubilaris en
zijn echtgenote plaats.
De directeur van De Stem, de
heer E. Brader, gaf uiting aan de
waardering, welke het bedrijf
voor het werk van de heer Hop
staken heeft. U hebt een toewij
ding en een ijver aan de dag ge
legd, aldus de directeur, zoals
maar zelden voorkomen. Ook on
derstreepte hij de opgewektheid
en de blijmoedigheid waarmee
de heer Hopstaken zijn werk al
tijd heeft gedaan. Bijzondere
woorden van lof had de heer
Brader ook voor mevrouw Hop
staken, die, als de omstandighe
den daartoe aanleiding gaven,
ook altijd heeft klaar gestaan
voor de krant en daarbij uitste
kende resultaten heeft bereikt.
De jubilaris bood de heer Bader
een geschenk onder couvert aan
en mevr. Hopstaken een fraai
boeket anjers.
De heer Huntjens, chef van de
buitendienst, sprak de jubilaris
toe namens *de collega's van de
buitendienst. Hij noemde de
heer Hopstaken 'n man die nim
mer versaagt eri die steeds op de
hem eigen rustige en constante
wijze zijn werk doet in een grote
vriendschappelijkheid met de
mensen met wie hij samen moet
werken. Ook mevr. Honstaken
betrok hii in zijn hulde. Namens
de collega's bood hij de jubilaris
een kapstok aan.
De heer H. Swinkels prees de
heer Hopstaken namens de re
dactie, omdat de jubilaris ook
steeds klaar staat als er werk 00
redactioneel terrein te doen valt,
hetgeen vooral in de eerste na
oorlogse jaren het gval was. Hij
dankte hem daarvoor hartelijk. HGUSt/Olt
In z'n danktvoord wees dè heer
Hopstaken er op dat hij nooit
meer dan zijn plicht heeft gc-jj*
daan, maar het deed hem goed
te horen dat hij, hetgeen hij heeft j In de kantine der scheepswerf De Haan
gedaan, ook tot tevredenheid ge- en Oerlemans N.V. te Heusden vond j.l.
daan heeft. Hij dankte elk der woensdag de huldiging plaats van een 33-
JUBILARISSEN OP DE SCHEEPSWERF
DE HAAN EN OERLEMANS.
sprekers voor hun waarderende
woorden en hoopte dat hij nog
vele jaren zijn beste krachten
aan het bedrijf zou kunnen wij
den.
Tijdens de receptie mocht dc
jubilaris vele gelukwensen in
ontvangst nemen, welke verge
zeld gingen van talrijke bloem
stukken.
Br. P. TH. COEBERGH
OVERLEDEN.
I11 de ouderdom van 78 jaar rs
te 's-Hertogenbosch overleden
dr. P. Th. Cocbergh. Met zijnd*
overlijden is een onderwijskracht
heengegaan, die uitmuntte door
zijn bijzonder grote plichtsbei -H1
trachting en die door zijn be
kwaamheid en optreden in hoog
aanzien stond bij zijn collega's.
Dr. Coebergh was van 1 sept.
1949 tot 1 oktober 1951 als leraar D 1
scheikunde verbonden aan het
Dr. Mollercollege alhier. Zelfs
na het bereiken van de pensioen
gerechtigde leeftijd is dr. Coe
bergh nog in verschillende takrj
ken van Onderwijs werkzaam ge
weest, o-a. in diverse examen
commissies.
tal zilveren jubilarissen, t.w. de heren Joh.
van Kapel, Arie Nieuwkoop, A. v. Beijnen,
M. van Beijnen, M, Biesheuvel, D.
J. de Bruijn, J. A. v. d. Donk, J. v. d. Dol-
der, W. M. van Kuijk, H. van Loon, J. C.
Nieuwkoop, A. Roza, P. van Rijswijk, J.
Verharen, W. Wijtmans, K. J. de Vries,
H. Verbeek, A. de Ruijter, J. H, van Eg-
gelen, G .Kolff, J. H. Wolffensperger, C.
Wijnstekers, C. van Drunen, P. C, Wijgers,
J. H. Brouwers", J. Bouman, J, Verbeek,
A. Faro, J. v. d. Pol, Chr. van Balkom,
;M. van Son, Joh. van Beijnen en P. Smits,
De directeur van de scheepswerf de heet
A. Rijke sprak hartelijke woorden van wel
kom tot de heer en mevr. Verolme, tot de
burgemeesters der verschillende gemeen
ten en feliciteerde daarna de jubilarissen.
Zij allen ontvingen een legpenning, een
vererend diploma van Handel en Nijver
heid en een enveloppe met inhoud.
Hierna voerden het woord, de president
directeur de heer Verolme, de heer A. v.
Delft, burgemeester van Heusden, de heer-
Landweer, burgemeester van Wijk en Aal
burg en de heer A. Schreuders namens da
fabriekskern.
De heer Chr. van Balkom sprak een per
soonlijk woord als jubilaris en de heer C.
Wijnstekers namens alle jubilarissen. Ver
der sprak de heer Cuperus namens de drio
bedrijfsbonden; waarna de heer D. v. Loon
als voorzitter der personeelsvereniging de
rij van de sprekers sloot.
De avond werd voorts in de beste stem
ming doorgebracht, opgeluisterd door mu
ziek van de bekende pianist J. Hermann
uit Tilburg.
1
Eerste opvoering van de Revue
„Onder ons gezeed en gezwegen.....
MOOIE OPBRENGST.
Het eindresultaat van het door de Ned.
Herv. Dameskrans do-*fjjds gestichte verja
ringsfonds was ook" over de afgelopen
maand niet onbevredigend. De opbrengst
bedroeg f 221.S0.
NED. HERV. MEISJESVERENIGING
„BIDT EN WERKT".
Woensdag 20 maart des avonds half 8
hoopt de Ned. Herv. Meisjesvereniging
„Bidt en Werkt" in gebouw Elthato on
der leiding van ds. L. Trouwborst haar 31e
jaarvergadering te hqpden. Na de gebrui
kelijke opening zal een" met zorg ontworpen
programma worden afgewerkt, dat naast de
gebruikelijke verslagen van sekretaresse en
penningmeesteresse verschillende inleidin
gen afgewisseld met declamatie én zang
vermeldt. Het ligt ook in de bedoeling een
declamatiewerstrijd te houden.
BIDSTOND.
De jaarlijkse bidstond voor hét gewas
wordt in de Ned. Herv. Kerk aan de Loon-
sedijk a.s. woensdag 20 maart des avonds
half 8 gehouden. In deze bijzondere kerk
dienst hoopt ds. A. G. Haring voor te gaan.
KONINGIN JULIANASCHOOL.
In een van de lokalen van de Koningin
Julianaschobl zal woensdag 20 maart e.k.
des avonds 8 uur de jaarlijkse ouderavond
worden gehouden. Te voren, tussen 7 en 8
uur, zal er gélegenheid zijn het schriftelijk
werk van de leerlingen en de door de meis„
jes gemaakte handwerken te bezichtigen.j
Tijdens deze bezichtiging zullen de ouders
tevens met het onderwijzend personeel kun
nen spreken over gedrag en vorderingen
hunner kinderen. Opdat alle ouders de ge
legenheid krijgen even met de onderwijzer-
fes) te spreken, is het wenselijk, dat iedere
vadsr of moeder niet te lang beslag legt op
de tijd van een lid van 't onderwijzend per
soneel.
Na een Openingswoord door de voorzit
ter van de- oudercommissie, de heer Joh.
Rosenbrand Azn., zal de schoolpsycholoog,
drs. J. J. Stoutjesdijk uit Breda, een lezing
houden over „Moeilijkheden bij de Opvoe
ding van kinderen". .Na de lezing zal er
gelegenheid, zijn tot het stellen van vragen.
Het huishoudelijk gedeelte van deze ouder
bijeenkomst volgt na de pauze. Na de no
tulen en 't rappórt van de kascontrole-cóm.-
missie 1956 komt aan de orde de benoe
ming van eèn nieuwe financiële commissie
voor het nazien'van dë'rekening 1957, als
mede de verkiezing van leden der. oudercom
missie. Ten slotte volgen er mededelingen
over het onderwijs aaiyjle school en over
de kleuterschool. Mocht de tijd het toelaten,
dan hoopt mevr. Gerlach-Huijskes..enkele
kleurenfoto's van de Dolomieten te verto
nen, terwijl het hoofd van de school, dé
heer L. Poldervaart, een kleurenstrip ovei
Michiel Adriaansz. de Ruijter zal laten zien.
De leden der Bescherming Bevol-
5king, kom Vlijmen, brachten don
derdag 14 maart j.l. in café „Het
^Centrum" de Revue „Onder ons ge-
jjzeed en gezwegen
1 De heer P. G. A. Broeren, Hoofd
-Zelfbescherming van Vlijmen, open
de de avond en riep de aanwezigen
een hartelijk welkom toe. Speciaal
•werden begroet de loco-burgemees-
tter, de heer C. A. Berkelmans, de
gemeentesecretaris, de heer P. M.
C. Achten, Dokter T. P. Martens,
met hun resp. echtgenoten, de adju
dant der Rijkspolitie, het Kring-
hoofd en de administrateur der B.B.
Kring Br. I, de commandant van de
Brandweer te Vught, heren instruc
teurs, alle P.H.B.B.'s en H.Z.B.'s uit
de omgeving en verdere genodig
den.
Nadat de heer Broeren de aanwe
zigen zijn erkentelijkheid had be
tuigd voor de blijken van belang
stelling en iedereen een genoeglijke
avond had toegewenst, werd met de
Jafwerking van het programma een
aanvang gemaakt.
C - Het. „Openingslied" was al meteen
een goed begin: de naam van de Re-
,vue „Onder ons gezeed en gezwe
gen...." werd nog eens nader be-
Jicht en toen na het optreden van
"het viertal, genaamd „Licht en Don-
.jker", het schetsje „De Suikertante"
ten tonele werd gebracht, zat er de
stemming in de zaal al spoedig in.
Het aardige was dat men niet al-
fleen slechts „leuke" nummertjes in
elkaar had gezet, maar bij tijd en
wijle ook weer eens iets bracht
-Vjjaar .werkelijk iets in zat. Wie
Jkf/am immers niet enigszins onder
ae indruk van het mooie lied „Emi
greren", dat een indruk gaf van
hetgeen verbonden is aan 't moeten
verlaten van zijn geboortegrond en
zijn familie. Het programma werd
echter vervolgd en na afwisselend
lUziek door een goed orkestje, kon-
digde de conferencier aan: „De
Weddenschap". Verhaald werd hier
in hoe een zeeman een wedden
schap met iemand had aangegaan,
om gedurende een bepaalde tijd
geen echte zeemanstermen te ge
bruiken. Deze voor hem wel zeer
moeilijke opgave houdt hij lang vol,
echter nog te kort om de wedden
schap te winnen, want op het aller
laatste ogenblik, wanneet' hij zoda
nig getreiterd wordt dat het hem te
machtig wordt, ontsteekt hij in een
dusdanige woede, dat het hem vele
malen 100.kost (elk woord 100
gulden).
Nauwelijks is men bekomen van
dit spannende ogenblik, of een van
de suksesnummers van de avond
dient zich aan: „De Drieling" door
Licht en Donker. Begeleid door een
vlot rythme en zang van enkele
meisjes, danste de Drieling als het
ware als één persoon en deed de
zaal bulderen van het lachen.
Als laatste nummer voor de pauze
werd voorgedragen „De Pastoor".
Kostelijk werden de diensten voor
de komende week voorgelezen, en
tegengesteld aan de ernst van de
pastoor was het genoegen van de
zaal, die eigenlijk te gauw het gor
dijn zag neergaan, ten teken dat de
pauze was ingegaan.
Tijdens de pauze werd een kleine
verloting gehouden ter bestrijding
der onkosten van de Revue. Vlot
werden een aantal loten verkocht
en enkele bezoekers konden een
heerlijke tulband of krentebrood,
geschonken door de plaatselijke
Middenstand' mee naar huis nemen.
Na de pauze was het eerste op
treden weer door „Licht en Don
ker". Dit aardige, gezellige gezel
schap was telkens een leuke afwis
seling.
De schets „HasSe ben Hompi"
deed het ook prima. De lachspieren
kwamen wéér eens in werking en
zijne Majesteit Dé Fakir bleek een
genie te zijn.
Ter afwisseling werd door een
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
HENRIC VAN NORCH.
17).
„Al lang had ik het plan u 'ns
op te zoeken", begon de priester,
„maar helaas bleef het bij 't plan.
Maar uitstel behoeft nog geen af
stel te zijn, want zoals u ziet ben
ik dan toch hier."
De pastoor zag eens even om
zich heen. „U is wel erg klein be
huisd."
„Mij dunkt, het gaat nogal,
Eerwaarde. Wij beiden hebben
een goed nachtleger, een mooi
zitje bij de ramen en een tafel om
bij te bikken en te werken. Wat
wenst men nog meer?"
„Ja, ik weet het, het is maar
wat een mens van 't leven vraagt.
Velen stellen hun eisen wel eens
wat te hoog, wat dan op 'n des
illusie of op een mislukking uit
loopt", beaamde de grijze pries
ter. „Ik ben hier gekomen, om
dat ik meen dat u eigenlijk tot
mijn parochie behoort, mijnheer
Ja, hoe is uw naam ook?"
„De Prediker, Heeroom."
De oude pastoor schudde zijn
hoofd. „Ja, ja, maar ge zult vroe
ger toch nog een andere naam
hebben gedragen, Uw doop
naam."
„Die oude naam tracht ik te
vergeten; wat is een naam ook.
De weinige vrienden die ik be
zit, kennen me niet anders als de
Prediker".
„Ik zal U, Eerwaarde, heel in
het kort, iets van mijn leven ver
tellen. Mijn vader heb ik reeds
verloren toen ik nog zeer jong
was. Mijn moeder, die niet onbe
middeld was, was zeer trots op
mij ik.was haar enigst kind
en ze wilde me goed laten le
ren. Ik kwam op 'n fraterschool
en de wens van mijn moeder was
dat ik eenmaal de priesterwij
ding zou ontvangen. Dit lag me
niet, maar uit liefde voor mijn
moeder heb ik toch lang deze
studie volgehouden.
Tenslotte heb ik het aanstaan
de priesterschap er toch aan ge
geven. Ik ben toen bij een mees-
ter-schrijnwerker in de leer ge
gaan; dat kunstambacht trok me
zeer aan.
Er is later iets. voorgevallen,
geheel buiten mijn schuld, dat
aan mijn leven een enigszins tra
gische wending heeft gegeven.
Nu ben ik hier met Vriend en ik
poog mij te verdiepen in de ge
heimen van Moeder Natuur, haar
schoonheid te peilen en te leren
waarderen.
De oude en de jonge man zet
ten het gesprek nog enige tijd
voort en na een korte pauze in
hun gedachtenwisseling merkte
de Prediker op: „Wat ik graag
wilde weten, Eerwaarde, ik kom,
zoals U weet, weinig met de we
reld in aanraking. Is er thans
veel armoede en ellende onder 't
volk?"
De priester knikte.
„Zwerven er nog vele afge-
dankten en verminkten uit de lé
gers en vrouwen en kinderen uit
de tros rond?"
„Ook dat, Prediker. Ik leef zo
zuinig mogelijk en geef alles wat
ik kan missen, maar wat bete
kent dat bij al die honger en el
lende?"
De Prediker was van zijn zetel
opgerezen, haalde een geldzakje
te voorschijn en telde één flinke
som aan goud en zilver voor de
verbaasde pastoor op tafel neer.
„Eerwaarde, een kleinigheid
voor de noodlijdenden en als het
kan, zoveel mogelijk voor de ver
schoppelingen, die door armoede
zangkoortje' smaakvol gezongen „De
Vluchteling". Het blijft maar een
Vluchteling, typerend bezongen;
daarom vroeg men juist toch ook
voor hén te doen wat men kon; het
zijn immers ook mensen zoals wij.
Overeenkomstig het programma
werd daarna door een tweetal per
sonen voorgedragen „Het Slimme
Boertje". Het boertje dat zich op
advies van zijn advocaat tijdens de
rechtszitting dom moet houden,
maar als het op betalen aankomt
zo dom nog niet blijkt te zijn.
„De Koster", gespeeld door een
Blokhoofd, werd zeer verdienstelijk
voorgedragen. Het publiek kon tel
kens het refrein meezingen en het
„Bim-Bam-Bom" klonk 'als waar
klokgelui.
Na nog een kort verslag van een
interland-voetbalwedstrijd kwam de
finale. Allereerst werd op uitmun
tende wijze het „Wervingslied" ge
zongen. Daarna traden alle mede
werkenden op het toneel en werd
uit volle borst nog enkele sluitings-
liedereri gezongen.
In bovenstaand relaas is slechts
op summiere wijze weergegeven
hetgeen de Vlijmense B.B. te berde
heeft gebracht. Het zou ondoenlijk
zijn om het geheel te beschrijven
zoals het in werkelijkheid is ge
weest. Daarvoor moet men de Re
vue waarlijk zelf gezien hebben.
De genodigden konden na afloop
terugzien op een genoeglijke avond.
Mede gezien het feit dat deze Revue
geheel is samengesteld, georgani
seerd en opgevoerd door leden der
"Bescherming Bevolking, allen maar
amateurs, was de opvoering verras
send goed.
De heer Broeren sprak dan ook
welgemeende dankwoorden tot de
spelers, die zich geheel hadden ge
geven en zich zoveel moeite hadden
getroost om te komen tot een zo
danige opvoering, dat iedereen te
vreden was; dank werd ook ge
bracht aan de Commissie „Ontwik
keling en Ontspanning" die het ge
heel had georganiseerd, aan de heer
Stok die de algemene leiding had,
aan de mensen achter het toneel,
kortom, iedereen die had meege
werkt aan het welslagen van deze
Revue. En de Revue was geslaagd.
Dit was ook de mening van het
Kringhoofd, de heer Aug. van der
Meer; „deze Revue getuigt van een
zeer goede teamgeest onder de le
den der Vlijmense B.B.", aldus de
heer v. d. Meer, „en de organisatie
van de B.B. in de gemeente Vlij
men, waaronder ook de kerkdorpen
Haarsteeg en Nieuwkuijk, is num
mer één van de gemeenten in Kring
Br. I. Ik zou u willen uitnodigen
ook eens op bindingsavonden in an
dere plaatsen op te treden".
Met deze woorden werd de avond
besloten en kon men terugzien op
een zeer goed geslaagde avond.
ATOOMREACTOR ONTPLOFT.
De Amerikaanse commissie
voor atoomenergie heeft gisteren
te Los Alamos (Nieuw-Mexico)
bekend gemaakt, dat op 12 febr.
de kern van een proefreactor is
ontploft. Niemand werd gewond,
doch de reactor is verwoest.
De reactorkern bestond uit 'n
bol uranium 235, ongeveer 17 cm
in doorsnede, op een driepoot.
Het gebouw waar de ontplof
fing zich voordeed, is niet be
schadigd. Het gevaar voor be
smetting door straling is met de
gebruikelijke reinigingsmiddelen
opgeheven, aldus de verklaring
van de commissie.
De reactor was in 1951 ge
bouwd voor proeven met z.g.
„kritieke" of „vertraagde" neu
tronen. Er zijn meer dan 3.500
proeven mee gedaan.
Het apparaat ontplofte toen de
hitte te groot werd als gevolg
van een „verkeerd functioneren
van speciale proef apparaten".
FAMILIEDRUKWERK
HANDELSDRUKWERK
VERENIGINGSDRUKWERK
Waalwdjkse Stoomdrukkerij
ANTOON TIELEN Waalwijk
gedwongen en op de mooie voor
spiegelingen der grote heren in
fede oorlog zijn gegaan en nu door
het slijk zijn gegooid, velen voor
'hun leven verminkt en verziekt".
De priester bedankte de gever
'hartelijk.
„Niets te danken heer pastoor,
„'ik ben blij dat ik nog in staat ben
f ets te geven.
De beide mannen zaten nog 'n
4poos te praten en toen de pastoor
meende, dat de tijd voor hem was
gekomen om weer op te stappen,
'brachten de Prediker en Vriend
"hem over de heide tot aan de eer
loste huizen van het dorp.
Een paar dagen later, toen de
•opkomende zon en de blauwe
"lucht een fraaie winterdag voor
spelden, zeide de Prediker tot de
onafscheidelijke: „Vriend, ik heb
trek in een flinke wandeling in
.dit kostelijke weer. Voel jij er
ook iets voor?"
Vriend liet een keelgeluid ho
ren, wat een toestemming be
duidde.
Ze liepen over de landouwen,
'dan eens een eind over de veld-
jsporen, dan weer door bos en
wildernis. Deze dag hadden niet
de planten de aandacht van de
Prediker, want wat was er eigen
lijk nu ook te vinden, maar het
waren de vogels, waar hij hu op
lette.
Het waren bijna alle de beken
de, gevederde vrienden, die hij
waarnam, maar ook had hij het
geluk een paar zeldzame gasten
uit het Noorden tegen te komen.
En het was merkwaardig hoe
weinig schuw deze zich toonden.
Geen snel wegvluchten, zodra ze
een mens ontwaarden, gelijk de
ekster en de waarschuwende
Vlaamse gaai deden, geen scheld
partij op veilige afstand als bij
het winterkoninkje, neen, vol
vertrouwen lieten die trekkers
uit koude streken hen naderen
en zich van dichtbij gadeslaan.
Het waren de kruisbekken, die
met hun haaksnavels de dennen
kegels van hun zaadjes ontdeden,
de sijsjes, die de elzenpropjes
leeghaalden en als acrobaten in
alle standen aan de twijgen hin
gen en dan nog de veelkleurige
satijnige pestvogels, die zoals de
mannelijke als vrouwelijke oude
wijven beweerden, de pestziekte
in het land brachten.
„Ziet ge wel, Vriend? Overal
waar de dieren nog onbekend zijn
met de ware aard van de mens,
missen ze de vrees voor deze. De
ze vogels, die zo mak zijn, ze ko
men uit heel verre en koude
streken, uit eindeloze bossen en
van woeste bergen, waar ze hun
hele leven vaak geen mens tegen
komen. Maar o wee, zo gauw ze
onze werkelijke natuur zouden
Ieren kennen, zouden ze precies
zo over ons denken als de Vlaam
se gaai.
Toen de zon weer een uur met
dalen was begonnen, gingen de
wandelaars de terugweg inslaan,
want de dagen waren kort. Een
tijd lang waadden ze weer door
heide en kruiden, ver van de we
gen. Een ruiter kwam hen hier
tegemoet.
„Ik geloof waarachtig, dat de
Zwarte Ruiter daa^komt aanrij
den, Vriend."
Vriend gromde, ten teken, dat
hij ook iets bijzonders waarnam
en dat hij op zijn hoede was.
De naderende ruiter stuurde
zijn paard recht op hen af. Ja, 'I
was de man in het zwart. Hij reed
in een matige draf, maar de Pre
diker zag zeer goed dat de man
een prima, een volleerd ruiter
was. Berijder en rijdier schenen
in houding en beweging één ge
heel te zijn.
(Wordt vervolgd)
