van Haren schoenen
passen altijd!
meisjes voor de stikkerij
Adverteert in dit blad
Nette jongeman
personeel voor alle afdelingen
Schoenfabriek H. J. v. Bladel n.v
Princess''
SIGARENWINKEL
Voor de Pasen
NIET TE EVENAREN
Gevraagd
voor lichte kantoor en maga-
zjjn werkzaamheden op rustig
handelskantoor te Waalwijk
WERKKRING: Zeer geschikt
voor werkstudent daar er veel
tfld is voor studie.
Brieven onder no. 44 aan dit
blad.
Gevraagd
tevens
Wilhelminastraat 24 Waalwijk
Ter overname
aangeboden
in de Grotestraat Waalwijk
Brieven aan no. 45 a. h. bur.
van dit blad.
Heerlijk wandelschoentje.
In de modekleur licht beige
Elegante queenie, Yack-kalfs
leder. In de nieuwste kleur
gebroken wit
Prima suède wandelschoentje
met lastex voering
Normale tube 44 et
V00r parelwitte tanden eneenjris^
bent U niet alleen het veiligst,
maar ook het voordeligst uit
Filiaal te WAALWIJK
Grotestraat 291
Hij woont hier dicht bij. Even
zien... zes huizen naar rechts".
„Naar links!" beweerde de an
der.
„Naar rechts, het draait je,
Harm."
„Wel voor de drommel, zal ik
zelf niet meer weten waar ik
woon? Naar links!"
De Prediker begreep, dat dit
dispuut lang voortgezet kon wor
den zonder iets positiefs op te
leveren. Hij stond op en hielp de
boer-ijmker-stroper op de benen.
Hij nam hem stevig bij een arm
vast en stapte met hem en Vriend
de deur uit, die door de waard
geopend werd. Hij liet Harm zelf
de richting naar zijn woning in
slaan; dit leek hem het verstan
digst.
De waard, die in de deurpost
staande hem achterna keek, riep
„Zie je nou wel, Harm, het is
links."
„Neen, je bent dronken, het is
rechts."
„Links!"
„Rechts!"
Langzaam scharrelden ze in 't
duister over de landweg.
„Hier is het", zei Harm, wij
zend op een donker gevaarte te
gen de grijze lucht.
(Wordt vorvolgd)
Misschien kennen jullie haar."
„Ja, dat zou mogelijk kunnen
zijn. Hoe heet ze?" vroeg de
waard.
„Maria, verder weet ik 't niet,
maar ze heeft bruin haar en ze
is heel mooi."
„Maria", mompelde de kaste
lein, „ik ken hier wel een Maria,
maar ze heeft rood haar en ze
ziet bar scheel."
„Neen, neen, die is het natuur
lijk niet", zei de Prediker.
„Dat begrijp ik ook mijnheer...
Hoe is 't ook weer... O Ja, mijn
heer Prediker".
Harm, die een ogenblik had
zitten peinzen, merkte op: „Dan
ken ik de dochter van een ijmker
in Borger, die heet ook Maria en
die heeft, meen ik, ook bruin
haar, maar mijn oude wijf is
knapper dan die en ze heeft een
bult".
„Die is het natuurlijk ook niet,
maar, mannen, zit er maar niet
meer over te piekeren, drink je
glaasje leeg, ik geef nog 'n rond
je." De Prediker had weer eens
een dolle bui... Zijn nieuwe
vrienden interesseerden hem en
hij zou ze laten drinken, zo lang
ze nog dorst hadden.
Harm, die die middag al heel
wat vuurwater naar binnen had
„Moet je nog zo grif niet zeg
gen, Harm. Wie weet, keek ze
nog wel eens een keer weer vro
lijk, als er een jongkerel bij haar
in bed kroop."
Ze zaten zo nog geruime tijd
bijeen onder het genot van een
lekkere borrel van Jannes' beste
drank, tot eindelijk Harm te bin
nen schoot, dat hij eigenlijk ook
eens weer naar huis moest. Hij
gaf hiervan kennis aan zijn
vrienden, ledigde zijn glaasje en
probeerde van zijn stoel op te
staan, maar dat mislukte glans
rijk. Hij steunde even op tafel en
plofte weer in zijn stoel terug.
Hij mopperde: „Ja, Jannes, dat
komt omdat jouw drank zo ont
zettend best is. Het verstand is
nog buitengewoon, 't zit me al
leen wat in de benen."
De „ontzettend beste drank"
begon nu echter ook op zijn
spraak te werken; de laatste zin
nen waren er stotterend uitge
komen.
De waard, die wel voelde, dat
ook hij niet al te vast meer op
zijn benen kon vertrouwen, be
gon nu: „Och mijnheer... mijn
heer..."
„Prediker" hielp de gast.
„Mijn heer Prediker, zou je
Harm even thuis willen brengen.
geslagen, begon bijzonder spraak
zaam te worden. Hij vertelde
sterke stukken uit zijn leven als
boer en ijmker en vooral als
stroper, want in dat vak was hij
overal beroemd, beweerde hij.
„Ja, alles wat Harm op de kor
rel genomen heeft, was voor
hem", bevestigde Jannes.
Onder de zeer geanimeerde en
steeds luidruchtiger wordende
gesprekken, ging de deur, die
naar het achterhuis leidde, open
en het onvriendelijke gezicht van
de waardin werd zichtbaar. De
vrouw riep: „Denk er om, het is
al laat, Jannes, ik ga maar naar
bed."
Haar man antwoordde: „Och,
wat praat je van laat, de hanen
kraaien nog niet weer".
„En de tijd is van ons met el
kaar", liet Harm er op volgen.
Nu dacht de Prediker er aan,
dat hij nog niet geïnformeerd
had, of hij hier de nacht kon
doorbrengen. „Zou ik hier van
nacht met Vriend kunnen slapen
baas?" vroeg hij.
„Dat spreekt nogal vanzelf, al
zou ik mijn eigen plaats in bed
er voor moeten inruimen!"
„Maar je oude huissloof zou
er wel eens wat tegen kunnen
sputteren", meende Harm.
schuldige voor hem vast zat,
mannen", zei de Prediker.
„Dat vind ik ook", liet Harm
er op volgen.
„Ja, een kerel is het", meende
Jannes, „ik heb grote bewonde
ring voor hem."
„Nou, vrienden, dan drinken
we eens op de Zwarte Ruiter",
aldus de Prediker. „Baas, ik geef
nog een rondjeHet kan wel
lijden, ik heb voor een veertien
dagen toch een dikke erfenis ge
had. Ge schenkt een buitenge
woon lekkere borrel, kastelein."
De Prediker was in de beste
stemming. „Ach, kon ik de
schimmen van Wylde Keimpe,
de Schweinhund en de Os en de
anderen hier toch ook maar bij
ons aan tafel krijgen", dacht hij.
„Ja, ja", meende Harm, toen
hij zeer voorzichtig de kop van
zijn nieuwe borrel had geslurpt,
„ik zeg immers, dat Jannes de
beste drank in de ganse omge
ving heeft. Je krijgt hier wat
goeds voor je geld."
„Mannen", begon nu de Predi
ker, „ik zou jullie nog wel eens
wat willen vragen. Ik ben nog
een jongkerel en dan weet je wel
hoe het gaat. Ik kreeg indertijd
kennis aan een knappe deern en
die moet in deze streek worsen.
FEUILLETON
van
,DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
HENRIC VAN NORCH.
27).
Zijn ogen, daar vloog het vuur
uit, zo zeiden ze, en hij wals bijs
ter kwaad. Hij bulderde: „Ga on-
middelijk naar het dorp en zeg,
dat ze dadelijk de man loslaten,
die ze vast hebben en die ze de
Zwarte Ruiter noemen. Doen ze
dat niet, dan krijgen ze op een
rare manier met mij te doen,
want ik ben de Zwarte Ruiter."
Toen begon hij afgrijselijk met
de ogen te rollen en hij lachte zo
verschrikkelijk alsof hij de Boze
zelf was.
„Ge begrijpt wel, mijnheer,
Albert Stevens en de beide ande
ren zijn op een draf naar 't dorp
gelopen en de Etten en de ker
spelsoldaat hebben direct de
man daar losgelaten."
Het verhaal van Harm was
thans geëindigd.
„Ik moet zeggen, dat ik 't toch
flink van de Zwarte Ruiter vindt
dat hij niet wilde dat een on-
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 19 APRIL 1957
brengen wij een extra
aanbieding
BYOUTERIEËN
M. HEESBEEN
Victoriestr. 33 Waalwijk
reeds vanaf f 349.50
YVtOBBR
Sierlijke kalfs hereninstep,
extra soepel met lederen zool.
Handwerksysteem M rj "J
Moot bewerkt schoentje.
Uw kind zat er gm
trots op zijn 20-21 O
22 23 6.75
In wit en 24-26 8.75
beige leder. 27-30 10.75
Uiterst moderne Yack-kalfs
hereninstep, italiaanse leest,
lederen zool, geheel spijkerloos
een lage aanschaffingsprijs
een lange levensduur
de laagste onderhoudskosten
ènzö'n service
Komt U eens naar de nieuwe SoleX kijken bij
Keurige zwart kalfs jonge
heren molière. Handwerk
systeem dus spijkerloos O
ferenmaten 40-4726.75
Fijne kalfslederen
herenmolière.
Handwerksysteem
omgeven door de lijdensatributen. Hoewel
dit schilderwerk zeer veel heeft geleden,
geeft het wel zeer duidelijk weer de bedoe
ling van de middeleeuwse schilder, nml.
om aan de ongeletterden Christus lijden zo
aanschouwelijk mogelijk voor te stellen.
Het werk doet ons dan ook onwillekeurig
denken aan wat men noemt de „primitie
ven" (schilders van vóór de Renaisance).
De pijlers vertonen aan de zijde van het
middenschip de fresco's van achtereenvol
gens St. Joh. de Evangelist, St. Petrus, St.
Paulus, St. Bartholomeus, terwijl we uit een
der fresco's meenden te onderkennen
St. Augustinus. Ook de patroon der kerk,
St. Nicolaas, is niet vergeten. Het oxaal
in ogenschouw nemende, zagen we een
blootgekomen spaarvlak, waarin in fraai
gothiek enige psalmverzen uit resp. de 27e,
100e en 122e psalm.
In tegenstelling met wat in vele oude
kerken is geschied, zijn hier de oude graf
zerken gespaard gebleven en zelfs goed be
nut. O.m. zagen we er de zerken van meer
dere familie's die in Sprang een rol van
belang speelden, o.w. die van predikant
Joh. Brons en zijn huisvrouw, overl. resp.
in 1668 en '69, welke predikant merkwaar
dig genoeg het ambt van dominéé met dat
van geneesheer in zich verenigde. Verder
van de fam. v. d. Duin, v. d. Wiel, van der
Leek en andere.
De aankleding en verdere versiering van
het gebouw sluiten zeer goed aan bij an
tieke sfeer en stijl. In dit verband noemen
we de prachtige nieuwe koperen kronen
(luchters) naar we vernamen een geschenk
van de kerkelijke gemeente, de zwaar eiken
houten banken en de eveneens fraaie kan
sel.
Dat dit monument van godsdienst en be
schaving bij menigeen van ons de herinne
ring had wakker geroepen aan woelige tij
den spreekt welhaast vanzelf, en kwam
vooral tot uiting in een nabijgelegen gele
genheid, waar nog lange tijd werd nage
kaart over Sprang en diens oude geschiede
nis.
Aan het einde van deze belangrijke en
zeer leerzame excursie bracht Dr. Verkau-
teren dank aan de Pres. Kerkvoogd, de
heer Timmermans, voor de deze middag
genoten gastvrijheid en mooie explicatie,
waarna de heer Timmermans dank zegde
aan het gezelschap voor de betoonde be
langstelling en zijn volle medewerking voor
de toekomst toezegde.
LITTERATUURPRIJS VAN DE
GEMEENTE HILVARENBEEK.
Door de gemeente Hilvarenbeek is een
jaarlijkse litteratuurprijs van f 400. - tei
beschikking gesteld, welke zal worden uit
gereikt aan auteurs, die geboortig zijn van
of woonachtig in Noord-Brabant en Lim
burg en de Antwerpse en Limburgse Kem
pen. De toekenning en uitreiking van de
prijs geschiedt door de Stichting Groot-
Kempische Cultuurdagen te Hilvarenbeek.
Voor het jaar 19S7 is de prijs verdeeld
als volgt: f 250. - voor de beste roman,
verschenen in het afgelopen kalenderjaar;
een prijs van f 100. - en een tweede prijs
van f 50. - voor een nog niet gepubliceerd
gedicht. De jury bestaat uit Emiel van He-
meldonck te Vosselaar (bij Turnhout), An
ton van Duinkerken te Nijmegen en Jan
Naaijkens te Hilvarenbeek. Romans behoe
ven niet te worden ingezonden. -Voor de
gedichten sluit de termijn van inzending op
15 juni 1957. De prijzen zullen worden
uitgereikt gedurende de Groot-Kempische
Cultuurdagen te Hilvarenbeek op 27 en 28
juli a.s.
Uitvoerige inlichtingen kan men (uit
sluitend schriftelijk) aanvragen bij Jan
Naaijkens, Gelderstraat 72 te Hilvaren
beek.
voor ieder toilet en elke
beurs.
aparte verkoop
KAPSALON
