Een helpende hand voor Veerse Boys
DE ZWARTE RUITER
voor zonnige zomerótol\en
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 20 MEI 1957
2
De thans 66-jarige Funk, die
in de oorlog minister van econo
mische zaken is geweest, werd
veroordeeld tot levenslange ge
vangenisstraf.
Tijdens zijn detentie is Funk
driemaal geopereerd. Hij werd
vrijgelaten met het oog op zijn
gezondheidstoestand.
In de gevangenis van Spandau
verblijven nog de oorlogsmisda
digers Hess (Hitiers plaatsver
vanger), die tot levenslange ge
vangenisstraf is veroordeeld, en
von Schirach (leider van de
„Hitlerjugend") en Speer (mi
nister van bewapeningsindus
trie), die 20 jaar hebben gekre
gen.
Binnenland
HUURBIJSLAG IN 3 KLASSEN.
De minister van sociale zaken
en volksgezondheid is voorne
mens, na aanvaarding van het
voorstel tot verhoging van de
huren met 25 procent, aan het
College van Rijksbemiddelaars
een aanwijzing te geven met be
trekking tot de looncompensatie.
De compensatie voor loontrek
kers zal geschieden in de vorm
van een bijslag van 2 procent op
de rechtens geldende lonen. Het
minimum van deze compensatie
zal bedragen voor de eerste ge
meenteklasse 3.10, voor de'2e
en 3e gemeenteklasse 2.60 en
voor de 4e Cn 5e gemeenteklasse
2.10 per week.
Het maximum van de bijslag
mag niet meer bedragen dan
4.per week. De compensatie
zal niet worden toegekend aan
degenen die jonger zijn dan 23
jaar, tenzij zij gehuwd of kost
winner zijn. De toekenning zal
evenmin geschieden aan wer
kende gebuwde vrouwen-niet-
kostwinsters.
De verwerking in de collectie
ve arbeidsovereenkomst of loon
regeling mag aanvdngen op 1 ju
li 1957. tenzij de economische
omstandigheden dit ongewenst
zouden maken. Deze compensatie
zal ruim 2,4 procent van de loon
som bedragen.
GROTE HOEVEELHEID GOUD
GESTOLEN.
Twee mannen hebben woens
dagavond van de gelegenheid die
het stoplicht hun bood, gebruik
gemaakt om een aantal gouden
staven, ter waarde van 20.000
pond sterling, te stelen uit een
vrachtauto van de „British Eu
ropean Airways". De auto was
op weg naar London Airport. Het
goud was bestemd voor de bank
van Zwitserland en zou een on
derdeel vormen van een grote
zending, bestemd voor Praag en
Moskou.
GEMEENTERAADSLID VAN
NIJMEGEN VERANDERT VAN
POLITIEKE PARTIJ.
Tijdens de gemeenteraadsver
gadering van Nijmegen deelde de
heer P. J. A. Mulder, lid van de
raadsfractie van de KNP mee,
dat hij overgegaan was van de
KNP naar de KVP en nu deel
zou uitmaken van de KVP-frac-
tie. Deze verklaring lokte verba
zing en een zekere verontwaar
diging uit bij zijn fractiegenoot
Drs. B. Troost en bij de verte
genwoordigers van de PvdA, de
CHU, de VVD en de AR. Hierop
diende de heer v. Dalen (CHU-
AR) een motie in, waarbij de
raad van oordeel zegt te zijn, dat
de heer Mulder zijn zetel ter be
schikking dient te stellen van
zijn opvolger op de lijst van de
KNP. De motie zal echter eerst
op de volgende raadszitting aan
de orde komen, daar de raad ten
slotte een motie van orde, inge
diend door Mr. Dr. A. J. J. Be-
gheiin (KVP) tot uitstel van de
behandeling van de motie van
de heer v. Dalen, accepteerde.
Op weg van de gemeenteraads
zitting naar huis is in zijn auto
plotseling overleden Drs. B. E.
Troost, die als lid van de KNP-
fractie zitting had in de gemeen
teraad van Nijmegen.
HUURVERHOGING EEN
MAAND UITGESTELD.
De huren zullen een maand
later verhoogd worden dan in de
bedoeling lag, dus niet op 1 juli,
maar op 1 augustus. Dit komt
omdat de Tweede Kamer pas op
dinsdag 4 juni met de behande
ling van de huurvoorstellen kan
beginnen.
KONINGIN EN PRINS BEZOCH
TEN PHILIPSFABRIEKEN.
H. M. de Koningin en Z. K. H.
de Prins der Nederlanden hebben
vrijdag een bezoek gebracht aan
de Philipsfabrieken te Eindho
ven. Om vijf voor tien arriveer
de het koninklijk paar met zijn
gevolg op het vliegveld Wel
schap, alwaar de koningin en de
prins werden verwelkomd dooi
de burgemeester van Eindhoven,
mr. dr. Ch. M. J. A. van Rooij,
de voorzitter en de vice-voorzit-
ter van het presidium van de
raad van bestuur van de N.V.
Philips Gloeilampenfabrieken, ir.
P. S. F. Otten en ir. F. J. Philips
en de commandant van de vlieg
basis Welschap, kolonel A. M.
M. van Rest.
De Koningin en de Prins
maakten een rondgang door de
belangrijkste afdelingen van het
machtige Philipsconcern en lie
ten zich overal uitvoerig voor
lichten.
Om kwart voor vijf vertrok 't
koninklijk paar weer naar het
vliegveld Welschap.
KAB GROEIDE SNELST VAN
VAKCENTRALES.
Uit een jongste publikatie van
het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek is gebleken, dat de KAB
vorig jaar 7.7 percent in leden
tal is gestegen, het NVV 6.9 per
cent en het CNV 4.7 percent. In
het bestek van één jaar is de
KAB naar verhouding het meest,
dus het snelst in omvang ge
groeid van alle drie de grote vak
centrales.
De. KAB begon 1956 met een
ledental van 381.733 en steeg
sprongsgewijze op de kwartaal
data 1 april. 1 juli, 1 oktober en
1 januari (1957) op tot respectie
velijk 392.862. 407.010, 409.088 en
411.121. In één jaar betekende
dit een leden wirtst van 29.388.
De groei van het NVV ging in
sprongen van 468.047, 472.479,
489.041, 490.793, 500.224, en die
van het CNV met kleinere verho
gingen: 206.283, 206.890, 212.024,
213.482, 215.944. De totale leden
winst van het NVV was vorig
jaar 32.177 en die van het CNV
9661.
ZWARTE RUITER IN
ROTTERDAM GEGREPEN.
De 32-jarige Hans Gruijters,
alias de Zwarte Ruiter, is vrij
dagavond in Rotterdam door de
recherche gearresteerd. Hij was
in het bezit van een sten-gun met
16 scherpe patronen. Overigens
bleek hij niet meer zwart te zijn,
maar roodachtig en hij droeg 'n
donkere bril. G. is van Utrecht,,
waar hij al enige tijd verbleef,
naar Rotterdam getrokken, waar
hij een oud-celgenoot dwong hem
onderdak te verschaffen.
In Utrecht werd hem de grond
blijkbaar te heet onder de voe
ten, want enkele uren na zijn
vertrek aldaar arriveerde de po
litie bij zijn onderduikadres. Het
enige wat zij echter te horen kre
gen was, dat G. vermoedelijk
naar Rotterdam vertrokken was.
De arrestatie van G. in de Or-
chideeënstraat in Rotterdam ver
liep vrij rustig. De politie had
hem overmeesterd nog voordat
hij van zijn wapen gebruik kon
maken. Hij werd in het Huis van
Bewaring opgesloten.
GEMEENTERAAD RAAMSDONK
Onder voorzitterschap van lo
co-burgemeester Nollen kwam
de raad der gemeente Raamsdonk
vrijdagavond in, openbare verga
dering bijeen. Alvorens met de
behandeling van de agenda te be
ginnen, sprak de voorzitter mede
namens alle raadsleden de hoop
uit dat burgemeester Prinssen
weer spoedig geheel hersteld in
de gemeente zou mogen terugke
ren. Loco-burgemeester Nollen
kon nog meedelen dat de burge
meester waarschijnlijk over en
kele weken naar huis zal kunnen
terugkeren. De raad verenigde
zich uiteraard graag met zijn
voorstel om aan burgemeester
Prinssen een telegram te zenden,
waarin de raad de burgemeester
een spoedige algehele beterschap
wenst en de hoop uitspreekt bur
gemeester Prinssen weer spoedig
in zijn midden te mogen begroe
ten.
Als eerste punt bevatte de
agenda het onderzoek van de ge
loofsbrieven van het nieuw inko
mende raadslid de heer H. J.
Bouwens. Deze werden in orde
bevonden zodat de heer Bouwens
in de eerstvolgende vergadering
van de raad zitting zal hebben
als opvolger van het vertrokken
raadslid de heer J. de Bont.
Met 11 stemmen (1 stem kreeg
de heer Schumacher) werd dhr.
B. H. Leijten uit Raamsdonk
(dorp) benoemd tot lid van de
schoolcommissie in de vacature
J. de Bont. Met even veel stem
men werd hij .tevens benoemd
tot lid van de commissie tot we
ring van schoolverzuim, even
eens in de vacature de Bont. Ook
hier kreeg de heer Schumacher
1 stem.
De raad hechtte zijn goedkeu
ring aan een voorgestelde derde
wijziging van de Kindertoelage
verordening 1954.
Aan het bestuur der r.k. meis
jesschool werd een bedrag van
787.ter beschikking gesteld
voor aanschaffing van school-
meubelen. Voor uitbreiding van
de straatverlichting aan 't nieu
we gedeelte van de Raadhuisstr.
werd een bedrag van 1650.—
gevoteerd.
De raad kon zich verenigen
met het voorstel tot het aangaan
van een geldlening groot 25.000
gulden, alsmede met het voor
stel tot aankoop van enige per
ceeltjes grond in totaal 267
m2 in de Oude Groenstraat
van A. Ilmer tegen een prijs van
1.— per m2.
In het kader van een voorstel
tot inbreng in het grondbedrijf
van het industrieterrein in de
Boterpolder stelde de raad de
verkoopprijs van de grond aldaar
vast op 6.85 per m2. Met het
onderzoek van de begroting 1956
van het grondbedrijf werden be
last de heren v. Woerden, Roden
burg en Verschuren.
Twee kleine stukjes grond ter
grootte van 225 m werden door
de raad alsnog opgenomen in 't
onteigeningsplan van de Nieuwe
Polder.
Vervolgens hechtte de raad
zijn goedkeuring aan het voor
stel tot vestiging van opstalrecht
t.b.v. het aanleggen, hebben, on
derhouden en verwijderen van
rioolleidingen in de kern van
Raamsdonksveer.
Met het onderzoek van de li
quidatie-rekening van de keu
ringsdienst van vee en vlees, de
gemeenterekening en de rekening
van de gemeentelijke instelling
voor maatschappelijke zorg over
1955 werden dezelfde hiervoor
genoemde raadsleden belast.
De raad verklaarde zich ak
koord met het voorstel tot ga
rantstelling voor een door een
ingezetene der gemeente aan te
gane geldlening groot 18.000.-
t.b.v. de bouw van een woning.
In de rondvraag vroeg de heer
Vermeer aandacht voor de wo
ning van de heer Kieboom aan
het Hogeveer. Als hierin een toi
let wordt aangebracht, komt er
een einde aan een onhoudbare
toestand. De voorzitter zegde toe
de zaak te zullen doen onderzoe
ken.
De heer Kieboom vroeg aan
dacht voor het treffen van maat
regelen op het kruispunt t.b.v.
overstekende schoolkinderen. De
voorzitter wees er op dat de zaak
niet zo eenvoudig is als spreker
meent. Er zijn meerdere drukke
kruispunten die de kinderen
moeten passeren. De heer Kie
boom meende een oplossing te
zien in de regeling om de kinde
ren op een bepaald tijdstip bij 't
kruispunt te verzamelen en dan
gezamenlijk te laten oversteken.
De zaak zal worden bekeken.
Verder wenste de heer Kie
boom de onwelriekende sloot
langs het industrieterrein gerei
nigd te zien. De voorzitter zegde
toe hiertoe opdracht te zullen
geven.
Tenslotte brak spr. een lans
voor de verbetering van 't sport
terrein van de Veerse Boys. De
voorzitter zei verheugd te zijn
over het ter tafel brengen van
dit onderwerp, omdat dit reeds
enige malen is besproken door
het bestuur van deze voetbalclub
en het college van B. en W. Het
gaat hier niet om een verbete
ring die hoge onkosten zal vra
gen, maar om de provisorische
aanleg van een oefenterrein en
een verbetering van het bestaan
de terrein met oefenterrein. Het
bestuur van Veerse Boys zou
gaarne zien dat de beide laatst
genoemde terreinen uitsluitend
gereserveerd blijven voor 't spe
len van de zondagse competitie
wedstrijden. De voorzitter stelde
de raad voor om B. en W. te
machtigen deze voetbalclub voor
lopig vooruit te helpen, waar
mee de raad zich akkoord ver
klaarde.
De heer v. Woerden vestigde
er in dit verband nog de aan
dacht op dat de raad altijd het
belang van Veerse Boys heeft
voorgestaan, waarbij hij verwees
naar het raadsbesluit waarbij
werd besloten voor een zeer hoog
bedrag grond aan te kopen t.b.v.
een nieuw terrein. G.S. moeten
dit besluit echter nog goedkeu
ren, zodat de raad momenteel
geen andere stappen kan onder
nemen.
DE WERELD
ROND
i Dat er onder de vergeetmijnie-
ten en madelieven van het huwe
lijksleven een niet te veronacht
zamen aantal voetangels en klem
men schuilt, is een feit waaraan
met merendeel der in vrije (nde)
staat verkerende jongelieden met
een griezelige blijmoedigheid en
achteloosheid voorbijgaat. Ze
denken dat ze het gewonnen zul
len hebben wanneer ze maar
eenmaal een eigen vuilnisemmer
van de gemeente in hun eigen
schuurtje hebben staan. Onder
de glimlach van de maan en het
geknipoog der starren is hun re
aliteitszin tot een minimum ge
reduceerd en in de avondlijke be
tovering der zomerlaantjes en
langs de fluwelen schemerpaad-
jes tussen geurende beemden en
landouwen verkopen ze de huid
van de ruzie- en kibbelbeer.
Maar dan, als de ambtenaar van
de burgerlijke stand al weer ve
le malen tot anderen hetzelfde
feestelijke en vermanende woord
heeft gesproken en de mooie lo
per in de kerk al wel twintig
keer is afgerold voor andere voe
ten en harten en weer opgerold,
dan staat plotseling de beer in
huis. Het dier is nooit geschoten
en op z'n zachte beresokken is
het zonder bellen binnengeko-
men. Hij is niet vriendelijk deze
beer, hetgeen uit een oogpunt
van rechtmatige trots te begrij
pen valt, zodat hij zich niet met
een kluitje ruzie het. bos laat in
sturen.
En dan kan het gebeuren, zo
als onlangs in Duitsland, dat de
man tegen de vrouw zegt: „Geen
gekus tijdens het weekend, want
dan wil ik rust hebben", waarop
de vrouw in de keuken een bord
je neerhangt met het opschrift:
„Tijdens het weekend wordt er
niet gekookt, idem".
Weg maan, weg starren.
Weg zomerlaantjes, weg sche-
merpaadjes.
Alleen de vuilnisemmer is nog
over.
En dan gaan de twee gelieven,
zoals in Duitsland, naar de rech
ter en eisen echtscheiding. De
beer er achteraan, want hij wil
zijn huid terug hebben die ze zo
voorbarig verkocht hebben.
Doe dit laatste dus nooit,
vriend, want op een dag zult ge
die beer ook in uw woning vin
den. Ge hoeft daar niet van te
schrikken, want als ge zijn huid
niet verkocht hebt, zal hij voor
een vriendelijk woord onder wat
goedmoedig gebrom weer ver
dwijnen.
Onhoorbaar op z'n zachte be
resokken.
Alsof hij er nooit geweest was.
i Er mag dan, vrienden, rond
het beroep van begrafenisonder
nemer een zeer geklede en druk
kende sfeer hangen, de begrafe
nisondernemer zelf is veelal een
vrolijk en onbezorgd man, om
dat zijn bezigheid er een is met
perspectieven die aanleiding ge
ven tot een uitermate blijmoe
dig optimisme. Immers, dit is 't
enige beroep waarbij ge u geen
kopzorgen hoeft te maken of het
wel zo zal blijven. Als schoen-
winkelier kunt ge 's nachts lig
gen dubben over het feit dat ge
misschien wel blijft zitten met
die honderd paar pumps met
open teen; als textielhandelaar
moogt ge terecht in de piepzak
zitten of er wel ooit een vrouw
zal zijn die bij u zo'n japon met
die bolle O-lijn zal kopen; en
zei ls als melkman kunt ge mor-
gen voor het feit komen te staan
dat alle mevrouwen zullen zeg
gen: we motte de melk van die
vent niet meer In welhaast elk
beroep wordt uw ijver, uw initi
atie! en uw vooruitstrevendheid
bedreigd door het zwaard van
s mensen wispelturigheid.
Alzo echter niet in dat van
begrafenisondernemer, want ner
gens kunt ge zo zeker van zijn
als van s mensen laatste gang.
Ge behoeft niets anders te'doen
dan stil en beminnelijk te wach
ten. Ge behoeft niet te vechten
en met uw ellebogen te werken
voor uw boterham. Niet het zijn,
maar het niet-meer-zijn is voor u
de levensvraag. En daarom kunt
ge moeilijk bedroefd zijn wan-
hrpnot86 alles iin gereedheid
brengt voor een laatste rit en ge
moogt zell's een rechtmatige
trots hanteren over de wijze
waarop ge het mensenlichaam de
laatste eer bewijst.
Het is dan ook niet zo heel
vreemd dat, in deze tijd van ein
deloze shows van mensenlicha-
"•fn er! abes wat daaromheen
n 1',. ,de begrafenisonderne-
meis de hoofden bij elkaar ge-
vn°n n hebben en met een show
voor de dag zijn gekomen, waar
weliswaar geen bijzonder opge
wekte stemming heerste, maar
die toch wel aantoonde dat uw
™de, lichaam 7 tot het laatste
ogenblik bij de tijd kan blijven
en zijn (plotseling o zo ridicuul
geworden) stand kan ophouden.
De show werd gehouden in de
Amerikaanse stad Rochester Er
waren natuurlijk de „good óld"
zwarte lijkkoetsen voor de ge
wone doden, maar ook donker
groene lijkkoetsen met goudge
biesde portieren en goudkleurige
gordijntjes voor de meer gesitu
eerde doden. Bij de gordijntjes
zag men zelfs de kleuren kastan
jebruin, blauw en zelfs helemaal
wit (voor hen die nooit kwaad
gedaan! hebben).
Hoezeer wij deze revolutie in
ac lukkoetsenmode ook kunnen
billijken tegen de achtergrond
van de menselijke Waan, persoon
lijk zijn wij er toch wat huiverig
voor, omdat wij het gezegde ken
nen: wat niet weet wat met
deert. Gesteld dat wij, belangrijk
man als we zijn, in een gouden
koets met witte gordijntjes met
boterblommen er op begraven
zouden willen worden, welke ga
rantie hebben wij dan dat er ach
teraf niet gezegd wordt: zwart
is mooi genoeg voor 'm. Wij lig
gen daar in die koets met de we
reld achter en de eeuwigheid
voor ons, wij kunnen niet meer
roepen hé, dat gaat zo maar
niet En dan daarbij, wij gelo
ven niet dat het wat zal helpen.
Wij geloven namelijk niet dat
wij met die gouden koets en de
witte gordijntjes met de boter
blommen ook maar één greintje
meer kans maken op 'datgene
waarvoor wij leven.
PRIJZENREM LOS BIJ MELK
EN KAPPERS.
Maar oppassen bij verhogingen.
Blijkens de staatscourant is
prijsstop melk 1956 met ingang
van 18 mei 1957 ingetrokken.
Deze maatregel is, nadat be
vredigende toezeggingen zijn ge
daan om medewerking te verle
nen aan de prijsstabilisatiepoli-
tiek van de overheid.
Ook de prijsstop kappers
werkzaamheden is ingetrokken.
Daar inmiddels kostenstijgingen
zijn opgetreden, die voor door
berekening in aanmerking ko
men, zal de minister van Écono
mische Zaken met het oog hier
op geen bezwaar maken tegen 'n
verhoging van de tarieven voor
het haarknippen en het scheren
met 5 cent per behandeling, voor
zover thans geen hogere tarieven
berekend worden dan op 1 janu
ari 1956.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
HENRIC VAN NORCH.
37).
Ge begrijpt, Prediker, in welk
een stemming ik weer naar mijn
vader en mijn broers terug reed.
En in welke gemoedstoestand ik
daarna verkeerde. Soms kwam in
mijn wanhoop het verlangen bij
me op, 'n eind aan mijn leven te
maken, maar de gedachte aan 't
onschuldige jonge leven, dat ik
bij me droeg, weerhield me hier
van.
Toen kwam de tijd waarin ik
mijn toestand niet langer verbor
gen kon houden en ik mijn va
der ging inlichten. Mijn God,
Prediker, welk een moment. Va
der, die mijn omgang met de Gel
derse kapitein nooit had afge
keurd, ja, deze zelfs had aange
moedigd, sprak geen woord, toen
ik met trillende stem mijn toe
stand had blootgelegd. Geen
woord van medelijden, geen
woord ook van afkeuring. Geen
spier ook vertrok op zijn gelaat;
alleen was zijn gezicht rood aan
gelopen. En zo liet hij me staan,
ging hij heen... Wat zoiets is,
Prediker, kan alleen hij bevatten
die het heeft beleefd, ondervon
den
Nu begon mijn lijden eerst
recht. Ik was van de verwende,
gevierde afgedaald, neergeploft
tot de verachte. Voorheen mocht
ik in alles de eerste zijn, nu werd
ik enkel nog geduld. Vader sprak
niet meer tegen me dan beslist
nodig was. Zijn familietrots had
een zware knak gekregen, ik had
toch de eer van de familie be
vlekt. Mijn broers... och, laat ik
daar maar over zwijgen.
Zo gingen weer weken voorbij,
voor mij bijna niet te dragen. En
wat zou de toekomst brengen?
Hoe zou men het arme kind ont
vangen? Wat zou zijn lot zijn als
getekende, als vaderloze? Zou
men het zijn ganse leven nawij
zen? Het geval raakte op 't dorp
bekend en men sprak er schande
van dat een Drentse deern zich
had afgegevent met een huurling
van de Gelderse benden, zoals
men het noemde. Nu immers
durfde men te schelden op de
soldaten van Karei van Gelre en
zij, die het meest met deze had
den geheuld en gehandeld, het
hardst. En op een ,avond ver
scheen bijna het ganse dorp voor
onze hoeve; ik werd uitgejouwd
en er werd ketelmuziek gemaakt.
Dat was te veel, Prediker, het
was meer dan ik verdragen kon.
Die nacht sliep ik in het geheel
niet en in die nacht werd er een
wilde haat in mij geboren tegen
alles wat de naam mens droeg...
Toen de morgen was aange
broken, pakte ik mijn hebben en
houden in een paar pakken: kle
ding, geld en kostbaarheden, en
ik ging er mee naar de stal. Hier
zadelde ik Moor en gespte de ba
gage op zijn rug vast. Terwijl ik
hiermee bezig was, zocht mijn
vader me op. Hij vroeg wat voor
plannen ik had. Ik antwoordde
hem dat ik ging vertrekken.
„Waarheen?" vroeg hij. Ik haal
de de schouders op en zei: „Mis
schien naar tante Gees."
Ik geloof, Prediker, dat er nu
iets in hem om ging, dat zijn
stemming wilde omslaan, dat er
medelijden in hem op kwam. O,
later heb ik zo vaak gedacht dat
hij mij graag zou willen verge
ven, maar hij is een Fries. Ik had
misschien tot hem moeten ko
men... Maar van hem heb ik ook
Fries bloed gekregen en 'n harde
kop. Nog, Prediker, zie ik het
zenuwachtige trekken van zijn
gezicht op dat ogenblik. Maar
neen, hij draaide zich om en ging
heen en ik, ik sjorde mijn bagage
vast op de rug van Moor en ging
ook heen. Er stonden geen tra
nen in mijn ogen, toen ik over
het erf reed en ik keek geen en
kele maal meer om, om nog een
blik te werpen op onze oude, ver
trouwde hoeve.
Maria had opgehouden te be
staan, de Maria met het kinder
lijk gemoed, vertrouwend en ge
voelig; de grondslag voor de fi
guur van de Zwarte Ruiter was
gelegd."
De Prediker, die meende dat
de stem van de jonge vrouw hees
begon te klinken van vermoeid
heid en meer misschien nog van
emotie, stond nu op en zeide
„Wacht een ogenblik, Maria."
Hij haalde een glas melk en zette
dat voor haar neer. „Drink eens,
ge vergt te veel van uw stem".
Glimlachend dronk ze een weinig
van de melk. „Laat ik doorgaan. Ik
wil nu alles vertellen; het is alsof
me dit verlicht".
„Ik hoop dat het waar is, arme,
veelgeplaagde", zei de Prediker me
delijdend.
Maria vervolgde: „M'n toevlucht
zocht ik nu bij een tante, die een
boerderij bezit in een dorp in het
noorden van de provincie. Ze ligt
zeer afgelegen, wel een uur gaans
van de kom van de nederzetting.
Mijn tante was een zuster van mijn
moeder, was weduwe en ze was een
beetje mal. Ze had slechts één kind,
dat van mijn jaren was, iets ouder,
en die bijkans helemaal zot was.
Erg aanlokkelijk was het verblijf in
dit huisgezin dus niet, maar waar
moest ik anders heen in mijn om
standigheden? Maar ik moet zeg
gen, dat ze mij ontvingen op een
wijze die zeer gunstig afstak bij de
behandeling thuis. Ik scheen echter
reeds te veel te hebben geleden,
want enkele dagen na mijn aan
komst op tantes hoeve, werd ik on
tijdig verlost van een levenloos
kindje".
De jonge vrouw staakte een ogen
blik het verhaal van haar levens
loop. Tranen welden in haar ogen
op; de smartelijke herinneringen
werden haar een ogenblik te mach
tig.
,)Een paar weken zweefde ik tus
sen leven en dood. Mijn jonge li
chaam streed heftig tegen de man
met de zeis, maar mijn geest had
zich in die dagen reeds gewillig aan
hem overgegeven. Toen herstelde
ik, maar mijn gemoed was nog har
der en onwrikbaarder geworden. Ik
zocht om vergelding, om een middel
om de ontvangen vernederingen te
kunnen wreken. Mijn geest was ver
vuld van haat en wraakzucht. Het
is wellicht diep treurig en niet te
verdedigen. Maar ik moet u dit toch
zeggen, ik wil u niets verzwijgen,
Prediker. Ik hielp mijn tante bij het
werk op de boerderij, doch vaak
wierp ik mij op Moor en joeg ik als
de Wilde Jager, als een Walkiire
over de hei en door de wildernis. Ik
moest zo nu en dan op deze wijze
uitrazen. Is het wonderlijk dat onze
hoeve de naam kreeg van „Huis der
drie Zotten? Nu rijpte in mij het
plan, de gestalte van de Zwarte
Ruiter. Ik wist hoe het volk zich
laat beïnvloeden door alles wat naar
mystiek zweemt; ik was overtuigd
dat ik, als een onvindbare Zwarte
Ruiter, geweldig op de verbeel
dingskracht van de mensen zou
kunnen werken en daardoor enig
werkelijke vervolging en opsporing
grotendeels zou lamleggen. Ha! Ik
kon mij dan heerlijk wreken op hen
die mij het ergst hadden vernederd
en gesmaad, en op hen die 'n slecht
en gemeen leven leidden en op hen
die misbruik van hun geld of macht
maakten. De Zwarte Ruiter kon de
ze dan, terwijl hij hun in hun geld
buidel gevoelig trof, tevens de les
lezen over hun verkeerde daden.
(Wordt vervolgd).
Heuvelstraat 45 Tilburg
