TE WAPEN Zwitsaletten TOT IN DEN TREURE! BINNEN- EN BUITENLAND Waalwijkse en Langstraatse Courant STASSAR BRILLEN WAALWIJK VRIJDAG 4 OKTOBER 1957 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 80e JAARGANG No. 74 Abonnement 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p. p. Advertentieprijs 10 cent per mm. Contract-advertenties speciaal tarief Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 VOOR ONZE UITVOER KAATSHEUVEL - TEL. 2002 Dr. van BEURDENSTRAAT 8 OPGERICHT 1878 TELEGR.-ADRES: „ECHO' Zes jaar geleden vertoonde onze betalingsbalans evenzeer een. slechte ontwikkeling als thans. Nu heeft ons nationale planbureau wel uitgerekend, dat er toen bijzondere oorzaken van tijdelijke aard aan het tekort de bet waren, terwijl thans 'n nood toestand aanstaande schijnt; een feit blijft dat er toen van alle kanten stemmen opklonken, die goede raad verkondigden ter verbetering van de uitvoer. Ook nu zullen die stemmen weer ge hoord worden. Willen wij een kans hebben op verdergaande industrialisatie, dan zullen wij elk exportwapen moeten hante ren. De adviezen beginnen reeds uit pen en mpnd te vloeien. Zo kwamen de r.k. werkgevers met een roep om een nieuwe export nota, zoals die destijds ook door minister van den Brink werd ge lanceerd. Men wenst een ruime re exportkredietverzekering, be tere exportkredietfinanciering, uitbouw van de voorlichting en verbetering van onze buiten landse exportorganisatie. De directeuii van de jaarbeurs heeft gewezen op de noodzaak tot uitbreiding van de uitvoer, en de secretaris van de Ned.-Ca nadese Kamer van Koophandel kwam met het plan om onze emigranten in Canada meer te steunen bij de afzet van het Ne derlandse product. Wel energie, maar geen geld. Allereerst willen wij nader in gaan op de laatste geboden mo gelijkheid. Vanzelfsprekend zijn er in de jonge landen (Canada, Australië en Zuid-Afrika) vele Nederlanders, die steunend op hun relaties in het moederland, trachten onze producten daar ingang te doen vinden. Het ont breekt hun echter meestal aan vermogen om voorraden te vor men en leveranties op krediet mogelijk te maken. Geen wonder, want de emi granten mogen dan over een grote dosis energie beschikken, zij bezitten meestal weinig geld. Voor zover dit aanwezig is, moet dit worden aangewend om een nieuw bestaan te bouwen. Ze kerheid aanbieden, waarop een krediet kan steunen, kunnen zij zelden en alle leningen, die hun worden verstrekt, gemeenlijk door ondernemende zakenlieden in het nieuwe land, geschieden op hun eerlijke gezicht. Uit hetgeen wij vernamen in gesprekken en briefwisseling met emigranten blijkt ons, dat ook het bankwezen in de nieu we werelden een soepeler hou ding aanneemt bij het verstrek ken van kredieten dan bij ons. De regering zou dus contact met onze 'financiële deskundigen op kunnen nemen in hoeverre wij daar hulp kunnen bieden. Bo vendien zal de overheid middels de Herstelbank en andere wegen bepaalde garanties kunnen ge ven inzake de terugbetaling van op meer riskante voorwaarden verstrekt krediet. De kat in 't nauw. Overeenkomsten tussen Ne derland en de betrokken landen liggen binnen het mogelijke. Wanneer geconstateerd wordt dat b.v. (West-Duitsland grote successen boekt bij deze risico- rijke kredietpolitiek, dan mo. gen wij zeker niet achterblijven. Want wij hebben veel meer be- Over de hele wereld vinden meer mensen baat hij RENNIES dan bij enig ander maagtablet. lang bij een sterk uitgebreide export dan onze oosterburen. Laten wij risico's durven nemen want daarmee is Nederlands handel eenmaal groot geworden en wij, zouden zelfs het spreek woordvan de kat, die in 'tnauw rare sprongen maakt, in de her innering willen roepen. De suggesties, gedaan door de r.k. werkgevers, zijn het over denken alleszins waard. Zoals meermalen is gesteld, mag de export geen voorwerp worden van internationale krediet-con- currentie met alle gevaren van dien, maar de vraag is of wij met onze export-kredietpolitiek die gevaarlijke zone reeds heb ben bereikt. Zo neen, dan dienen wij terwille van de noodzaak tot de grens te gaan. Ook aan de mogelijkheid tot krediet-verze kering blijkt nog een en ander te ontbreken. De regering kan hier stimulerend optreden. Vanzelfsprekend zal het be drijfsleven in Nederland zelf veel exportwapens mtaeten smeden. In hoever heeft men succes ge had met de export-combinaties, waarbii bedrijven uit verschil lende branches samen een ex portmarkt trachtten te verove ren Heeft men op dit terrein de maximale prestatie bereikt Eendracht maakt macht. De sterke uitbreiding van de binnenlandse afzet heeft er toe geleid, zo leren ons de weten schappelijke onderzoekingen, dat een deel van de gestegen binnen landse omzet ten koste is gegaan van de uitvoer. Hieruit blijkt reeds dat vele bedrijven zelfstan dig meer uitvoer tot stand kun nen brengen. Wanneer men nu met uitvoerplannen begint, lig gen de kanskaarten ongunstiger dan vijf, zes jaar geleden. In een aantal landen begint men aan conjunctuurafremming en bestedingsbeperking evenals bij ons. Niettemin zal de beste dingsaanpassing een aantal be drijven wel dwingen klanten in het buitenland te zoeken. Voor vele midden- en zeker voor de kleinbedrijven zal dit grote of fers vragen. De aanloopkosten voor de export zijn meestentijds zeer hoog. Opnieuw moet er in dit ver band nog eens op worden gewe zen dat men veel in eendracht kan bereiken, waartoe men als enkeling niet in staat is. Laat men bedrijfstakgewijze dit vraag stuk aanpakken en zo dit te uit gebreid is, dan in elk geval groepsgewijze. Het exportonder zoek kan grondig gebeuren door voorafgaande wetenschappelijke research-arbeid. het kan ook op pervlakkiger gebeuren door het zenden van goede verkopers. Veelal is de eerste methode op iets langere termijn goedkoper, maar wij kunnen ons indenken dat veel praktisch ingestelde za kenmensen geen rapport meer kunnen zien. Laat men dan, de praktijk laten spreken, maar laat men in elk geval iets doen om onze internationale machts positie te versterken. Onze vertegenwoordigers zijn er. Ook de overheid zal, bij de ex portslag zelf actief moeten ope reren. Wij beschikken overal ter wereld over een uitgebreide en... 'n dure buitenlandse dienst- Zitten de door ons land uitge zonden vertegenwoordigers in den vreemde om ons politiek dan wel commercieel te repre senteren Voor beide zal men zeggen. Welnu, politiek kunnen wij internationaal nog nauwe- j lijks meespelen. Laten wij 't ac- cent dan naar het commerciële I verleggen. Krijgen onze commerciële ver- tegenwoordigers, zoals de han- f delsaltaché's, een bepaalde taak mee op hun post Wordt er ook l eens naar de resultaten van hun activiteiten gevraagd Worden hier Opbrengst en kosten wel eens tegenover elkaar afgewo gen? Wij kunnen het nauwelijks geloven. Wij willen de vraag concreet stellen. Worden er door onze Twee ZWITSALETTEN en vroeg naar bed. overheid gewiekste zakenmensen uitgezonden naar alle oorden der wereld of geeft men de voorkeur aan mensen met klinkende na men, die schitterend kunnen pa raderen, maar niet kunnen ver. kopen, althans geen basis kun nen leggen voor een exportkans? Te wapen Onze overheid wijst er wel het zakenleven op dat het exporte ren noodzakelijk is. Heeft men het gehele apparaat, dat onze uitvoer kan vergroten of daar aan kan meewerken, zo georga niseerd dat wij kunnen spreken van een „uitgeslapen" onderzoek in alle delen der wereld Zo neen, dan dient onze bui tenlandse dienst gereorganiseerd. Want in het Nederland van he den gaat het er niet om of wij het koninkrijk voldoende luister verlenen, maar of wij onze pro ducten in den vreemde kunnen slijten. Wanneer onze regering ons oproept om daarvoor de be stedingen in te krimpen, dan wordt dat geaccepteerd, mits daar tegenover staat dat onze representanten in den vreemde bij geliike inkomsten en dus bij gelijke bestedingen een grotere steun worden voor onze export dan tot heden. Voor allen die betrokken zijn bij onze koophandel, geldt te wapen voor onze uitvoer. Drs. M. (Nadruk verboden). Nieuw - Guinea Ondanks de zwakte van haar positie, ondanks het feit, dat zij haar eigen rijk voor haar ogen ziet uiteenscheuren, voert de In donesische regering nog steeds de politiek van de afleidings manoeuvre. Opnieuw brengt zij haar vordering op Nieuw-Gui- nea voor de Verenigde Naties en zij heeft reeds het succes ge boekt dat de zaak is geplaatst op de agenda der vergadering en dit zelfs met een aanzienlijke meerderheid van stemmen. Dit besluit kan Nederland voor moeilijkheden plaatsen. Want de kans dat op deze uit spraak een nieuwe uitspraak volgt, waardoor ons land op eni gerlei wijze gedwongen zal wor den, zich aan de tussenkomst van de volkerenorganisatie te onderwerpen, is niet uitgesloten. Zijn de Verenigde Naties in staat rechtvaardige arbiters te zijn in een conflict tussen twee harer leden.? Wij krijgen de in druk, dat vele leden van dit in ternationale college meer gedre ven worden door algemene ge zindheden dan dat zij 'de beoor deling van een kwestie op haar feitelijke inhoud in beschouwing nemen. Dit is in het bijzonder 't geval, wanneer er verschil van mening aan de orde is tussen een kesterse en een oosterse mo gendheid. Daarbij moet men acht {geven op de ontwikkeling van de Ver enigde Naties, die steeds worden aangevuld door Aziatische en Afrikaanse staten, zodat 't Oos terse element voortdurend wordt versterkt. Staten die zojuist ge boren zijn, zitten als gelijkwaar- digen tezamen met staten, die over een politieke ervaring van eeuwen beschikken en daardoor de wereldsituatie beter overzien en tot billijker en zakelijker be oordeling kunnen komen. Een toevallige combinatie van sta- ten-leden kan tot een besluit ge raken dat in zijn gevolgen heil loos is. o De gedachtengang, die door de Nederlandse afgevaardigden ge volgd werd, daar is geen speld lussen te krijgen. Aan Neder landse zijde deed men uitkomen dat Nederland de plechtige be lofte had gegeven, alle maatre gelen te nemen, die tot ontvoog ding kunnen leiden van de in heemse bevolking en het woord niet kan breken, dat in die be lofte is vervat en minister Luns voegde daaraan toe, dat de we derzijdse samenwerking tot op bouw van de economische en sociale structuur der overzeese gebieden eerder een vorm is van ontkolonisatie dan van kolonia lisme. Is de bevolking van Nieuw- Guinea in de gelegenheid gesteld zich uit te spreken over de be- stuursregeling en rle nationali teit, die! zij wenst Neen. Waar om niet Omdat dezelfde Indo nesische minister, die thans als afgevaardigde de annexatie van Nieuw-Guinea door Indonesië gaat bepleiten, zich tegen een vrije uitspraak van de inheemse bevolking heel't verzet. Wij ci teren de uitspraak van minister Luns „Het is werkelijk verba zingwekkend dat de Indonesi sche vertegenwoordiger, die nog slechts drie dagen geleden van dit spreekgestoelte voor 't zelf- bestemmingsrecht op kwam, nu de Algemene Vergadering ver zoekt om handlangersdiensten te verrichten zij het onthouden aan de bevolking van Nieuw-Guinea van dé uitoefening van het zelf- bestemmingsrecht, dat de Ne derlandse regering haar plech tig heeft beloofd." Terecht concludeerde de mi nister, dat een discussies door de Algemene Vergadering of wel onderhandelingen of druk door een commissie van goede dien sten geen resultaat kunnen op leveren behalve een slechter worden van de betrekkingen tussen Nederland en Indonesië. Het beroep op de Verenigde Naties kan zijn enige rechtvaar digheidsgrond vinden in 't zelf- bestemmingsrecht der volkeren- Wat Indonesië in feite doet, is dat zelfbestemmingsrecht weer streven, niet alleen ten aanzien van Nieuw-Guinea, maar ook ten manzien van onderdelen van het eigen gebied. Nederland daartegenover stelt alles in het j werk om de emancipatie van de j bevolking te bevorderen. En niet I met met woord, maar met de daad. In de laatste troonrede is j een wetsontwerp aangekondigd i ter regeling van de zaken van i Nieuw-Guinea. Maar het lijkt er op, of de Ver- enigde Naties als een instrument worden beschouwd om, nu het westers kolonialisme! aan 't ver dwijnen is en andere vormen .heeft gekregen (de rnandaatsge- dachte) een fonkelnieuw oosters kolonialisme te vestigen. Afgescheiden van de kwestie of de wensen van Indonesië een voldoende aantal stemmen zul len krijgen om Nederland te stel len voor een onaanvaardbare be slissing, achten wij het plaatsen van het punt op) de agenda reeds een bedenkelijke geschiedenis. Er heeft zich een gebeurtenis voorgedaan, die wij nog willen hespreken in het verband van dit artikel. In enkele bladen komt het be richt voor, dat de vroegere voor zitter van de ministerraad, prof. Schemerhorn, een bezoek heeft gebracht aan president Soekar- nol. Wij hebben tot dusver nog i geen commentaar in de pers ge- J lezen over dit raadselachtig feit. Juist op het ogenblik, dat Indo- j nesië Nederland aanvecht in de Verenigde Naties en de verhou- ding tussen beiden scherp is, j verlaat de hoogleraar de parle- nientaire commissie, waarin hij plaats had, om de toestand in Nieuw-Guinea tei onderzoeken en meldt hij zich aan in het Merdc- ka-paleis te Djakarta, fck Men kan zulk een bezoek van een bekend Nederlands politicus niet afhandelen met de dooddoe ner, dat er niet over politiek is gepraat. Het bezoek is opmer kelijk en het sticht verwarring. Wij achten deze daad gevaarlijk en wij menen dat er ten spoedig ste opheldering over moet kó men. Ligt het niet op de weg van een Kamerlid, er een vraag over te stellen aan de regering (Nadruk verboden). Provinciaal Nieuws Dl ECHO HET ZUIDEN Rennies blussen brandend maagzuur on middellijk. Gewoon laten smelten op de tong en Uw pijnen verdwijnen in korter tijd dan U nodig had om deze advertentie te lezen. w fe# Sar UP W m „SERVEERSTER" EEN NIEUWE OPLEIDING AAN DE HUISHOUDSCHOOL TE OISTERWIJK. In overleg met de Inspectie van het Nij- verheidsonderijijs en de Stichting Vakon derwijs Horecabedrijven is aan de huis houdschool te Oisterwijk besloten te begin nen met een opleiding voor serveerster en een facultatieve aanvullende opleiding voor kamermeisje. Deze in ons land nog onbe kende opleiding zal eveneens gegeven wor den te Maastricht, Leiden en Lochem. De cursus zal 15 weken duren en per week wordt gedurende twee dagen les gegeven. Het vaktechnisch onderwijs, dat op 8 lestijden per week door een instructeur van de Stichting Vakopleiding Horecabedrwven zal worden gegeven, omvat o.a. serveren, dekken, enige kennis van de bereiding-wijze en de bewerking van de gerechten, keuze van menu's en wijnen en omgang met de gast. Door leerkrachten van de school zal ge durende 6 lestijden per week algemeen vor mend onderwijs en voorlichting over hygië ne worden gegeven. Eerstgenoemd pro gramma omvat Nederlandse taal en Franse vaktermen, rekenen, ook in vreemde valu ta's, gebruik van gidsen en kaarten en der gelijke. De facultatieve 18 lestijden voor huishou delijke arbeid, die over 9 cursusdagen worden verdeeld, omvatten onderhoud van kamers, strijken, bloemen schikken enz. Na afloop van de cursus zal een examen worden afgenomen en 'n getuigschrift wor den uitgereikt, eventueel met de aanteke ning voor kamermeisje. De cursus wordt beschouwd als applicatiecursus voor be- roepskaart café-restaurant-serveerster. De opleiding begint in november, en de lessen zullen worden gegeven op donderdag en vrijdag. Aanmeldingen en inlichtingen bij de Directrice der Huishoudschool te Oisterwijk op woensdag en donderdag tus sen 2 en 5 uur. WERELDKAMPIOEN PLOEGEN KWAM TERUG IN ONS LAND UIT DE U.S.A. De 27-jarige Wim A. de Lint uit Ze- venbergse Hoek (N.B.), die op 20 sep tember j.l. in Peebles in de Amerikaanse staat Ohio het wereldkampioenschap ploe gen won is zaternamiddag op Schiphol in ons land teruggekeerd. Óp het platform werd hem direct een grote lauwerkrans om de hals gehangen en moest hij met zijn vrouw ten gerieve van „het plaatje" lang durig poseren voor en op een tractor met ploeg die voor het vliegtuig stond opgesteld. Wim heeft op de twee dagen durende wedstrijden een stoppelveld van tarwe en een stuk grasland moeten ploegen. De be- Leverancier alle ziekenfondsen langstelling en de publiciteit voor deze wed strijden waren Amerikaans groot. Aan deze wereldkampioenschappen na men 27 ploegers uit 14 landen deel. Wim vertelde, dat zijn grootste tegenstander de Noor Arne Broud was geweest. De nieuwe wereldkampioen heeft drie dagen, ongeveer vier uur per dag, getraind. Hij vertelde, dat er echter ook deelnemers waren die voortploegden tot het donker werd. Wim bracht als trofee een kleine gouden ploeg mee. De grote wisselprijs moest in de States achterblijven. De heer de Lint was ongeveer twaalf jaar toen hij, na schooltijd met ploegen was begonnen. In 1954 en dit jaar behaalde hij het Nederlandse ploegkampioenschap en bij de wereldkampioenschappen in 1954 te Ierland eindigde hij als derde. Doch Wim ploegde voort met als resultaat nu wereld kampioen. Hij zeide van plan te zijn aan de wedstrijden te blijven deelnemen. NOODWATERKERING KEIZERSVEER - NIEUWENDIJK 't Bestuur van het Waterschap „De Zuid Hollandse Polder" te Dussen heeft aanbe steed het aanbrengen van een noodwater- kering op de buitendijk vanaf Keizersveer tot Nieuwendijk, een afstand van ruim 5.5 km. Het werk was geraamd op f 251.103.-. Er waren niet minder dan 37 inschrijvingen. De hoogste was die van Kortewegs Bouwmij. te Breda met f 277.700. -de laagste die van M. de Oude en K. T. de Jonge te Zierikzee met f 154.775.-. BRABANT HEEFT GEBREK AAN CULTURELE ACCOMODATIE. In een belangrijk artikel in het zaterdag blad van „de Tijd" wijst de Brabantse re dactie op het feit dat op dit terrein een groot tekort heerst in Brabant. Steden als Tilburg, Breda en Eindhoven wachten op uitvoering der hangende plannen, maar deze zijn toch zover dat alles bestedings- gereed is, maar wanneer zal de mogelijk heid tot uitvoering er zijn. Op dit punt is het vooral met Tilburg heel droevig ge stemd. Den Bosch is met z'n Casino nog het best geoutilleerd, maar ook hier zijn er de plannen voor een Stadsgehoorzaal, waar o.m. een fatsoenlijk onderkomen voor het Brabants Orkest is geprojecteerd, wat geen overbodige luxe genoemd mag worden. Maar ook zullen de midden-grote ge meenten ten deze niet achter kunnen blij ven, om in deze tijd van bestedingsbeper king hun plannen gereed te maken. Men ziet aan Cuyk a/d Maas wat zelfs een be trekkelijk kleine gemeente ten deze kan be reiken. Het is ons overigens bekend dat ons ge meentebestuur zich onledig houdt met dit onderwerp om gereed te zijn wanneer de tijd er is en dat is voor plaats en streek wel dringend nodig. Naast de grote en grootse schouwburgen in de steden, moeten er in de centrum-ge meenten ten platte lande accomodaties ver schijnen voor uitvoeringen, congressen, de monstraties enz. geschikt voor een gehele streek. Men moet gereed zijn om de groei ende culturele behoeften, die het gunstig gevolg zijn van de industriële ontwikkeling tijdig te kunnen afwegen. STADSFEESTEN 1958 TE OOSTERHOUT. Reeds meerdere malen in het verleden heeft de stad Oosterhout bewezen tot bij zondere prestaties in staat te zijn. Wij den ken hierbij b.v. aan de „MENTO '56", onder welke naam in 1956 grote stads feesten werden georganiseerd die ondanks het zeer slechte weer ruim 105.000 bezoe kers trokken en aan de taptoe „Exbando" welke we zouden kunnen noemen de Tap toe Delft voor de amateurcorpsen, en die eveneens een goede naam in den lande begint te verwerven. Mede ter stimulering van het vreem delingenverkeer, hetwelk reeds een voor name plaats in Oosterhout ipneemt, waar bij de aanwezigheid van de twee grote na tuurbaden „De Warande" en „Surea", als mede het internationale kampeercentrum „De Katjeskelder" niet vreemd zijn, is thans besloten de organisatie van nieuwe stadsfeesten ter hand te nemen. Deze feesten, waarvan de organisatie we derom is opgedragen aan het bestuur van de „Stichting Mento", zullen weliswaar 'n geheel ander karakter hebben dan de fes tiviteiten. van 1956, doch zullen in opzet daarvoor niet onderdoen. Ditmaal zal de organisatie plaats vinden in de tweede helft van de maand juli 1958 en wel rond een muziekfestival op natio naal niveau. Hoewel het in het voornemen ligt de gehele gemeente in de feesten te betrekken, zal vermoedelijk het centrum van de feestviering weer liggen in de beide stadsparken, die weer feestelijk geïllumi neerd zullen worden en alwaar weer ten toonstellingen hun plaats zullen vinden, waarbij echter ditmaal in hoofdzaak het ac cent zal gelegd worden op de energievoor ziening. Tal van attracties zullen daarbij wor den gebracht, die het bezoek aan Ooster hout zeer zeker zullen veraangenamen. WERELDDIERENDAG 1957. Nu wij vandaag, de vierde oktober we derom Werelddierendag herdenken, gaan onze gedachten vanzelfsprekend uit naar Franciscus van Assisi, de grote dieren vriend, die zevenhonderdéénendertig jaar geleden op deze datum overleed. Eigenlijk moest Werelddierendag een overbodige instelling zijn, omdat de men sen - evenals Franciscus - de dieren behoor den lief te hebben en deze, als hun mede schepselen, goed dienden te behandelen. Helaas voeren de feiten in dit opzicht maar al te vaak een andere taal. Men be hoeft slechts de kranten op te slaan om te zien waartoe de mens in deze in staat is. Zeker: wij willen niet al te pessimistisch zijn, want bij vroeger dagen vergeleken, is er op het gebied van de dierenbescher ming een grote vooruitgang te constateren. Het ledental van „de Nederlandse Vereni ging tot Bescherming van Dieren" - waar van onze geëerbiedigde Vorstin Bescherm vrouwe is - nam de afgelopen jaren met enige duizenden toe en bij de „Wereldfe deratie tot Bescherming va nDieren", welke alle dierenbeschermingsverenigingen uit de in 1950 werd opgericht, zijn thans vrijwel gehele wereld aangesloten. Verheugend is verder, dat de zaak der dierenbescherming de Kerken hoe langer hoe meer ter harte blijkt te gaan en last not least, dat binnen afzienbare tijd in de Staten-Generaal een ontwerp van wet tot wijziging van de ar tikelen 254 en 455 van het Wetboek van Strafrecht en andere voorzieningen op het gebied dfer dierenbescherming behandeld zal worden. Toch mag deze verheugende ontwikke ling ons niet blind maken voor het onnoe melijke leed, dat de dieren nog dag in, dag uit, wordt aangedaan. Gelukkig behoeft niet alle dierenmishandeling uit een soort sadisme worden verklaard, want meestal geschiedt dit kwaad uit onnadenkendheid. Maar moedwillig of ondoordacht, het mis handelen van dieren wijst op_ een onjuiste instelling, die liever vandaag dan morgen correctie behoeft. Met blijdschap mag wor den vastgesteld, dat de tijd voorbij is, waar in men de liefde voor dieren als iets „sen timenteels" beschouwde en de dierenvrien den voor niet geheel en al volwaardig aan zag. Wat deze liefde dan wel is? In één van zijn toespraken heeft de Di recteur van de Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Dieren, de heer G. Nieuwenhuijsen, het zo waar en kernachtig gezegd: „De liefde voor het dier is een opdracht!" Wat een opdracht is weten wij allen; het is een eis, een soort categorisch imperatief, een „Gij zult!" Het spreekt vanzelf, dat voor de godsdienstige mens deze opdracht op andere gronden berust dan voor degene, wien het geloof ontbreekt. Zal de eerste haar met Franciscus aanvaarden, uit han den van Hem, die mens èn dier het leven schonk, de tweede zal dit doen als een plicht, welke de eerbied voor het leven ieder weldenkende oplegt. Maar van welke kant men de kwestie van de liefde voor dieren en de dierenbescherming ook bena deren mag, hoofdzaak is, dat zij in praktijk wordt gebracht. En het is dan ook in deze geest, dat wij de vierde oktober willen herdenken, na melijk als een dag, waarop de mens zich bij vernieuwing bewust wordt van zijn ver plichtingen tegenover het weerloze schep sel, dat zo in alle opzichten van hem af hankelijk is. Dr. H. A. ten Bruggencate. REGERING WIJST MIJN VERORDENING AF. De Regering heeft besloten, de veror dening van de Mijnindustrieraad (MIR) in zake de premieregeling voor onder- en bo vengrondse arbeiders, niet goed te keuren, omdat ze de verordening in strijd acht met het algemeen belang. Tegelijkertijd heeft de Regering aangegeven, wat ze wel aan vaardbaar acht, zodat de MIR daarbij met het opstellen van een nieuwe verordenig rekening kan houden. Volgens de regeling is aanvaardbaar: 1. een tijdelijke bijzondere premie voor on- dergronders ter grootte van 1.50 gul den per dienst, die later zou moeten wtorden omgezet in een prestatiebelo ning. 2. Invoering van de premieregeling voor 1 ondergronders meif terugwerkende kracht tot 1 augustus van dit jaar. 3. verbetering in de beloning van onder grondse mijnbeambten en adspirant-be- ambten. 4. in afwachting van de invoering van de werkclassificatie enige inkomensverbe tering op korte termijn voor bepaalde groepen van het bovengronds personeel. De Regering acht niet aanvaardbaar: 1. de invoering van een premieregeling voor bovengronders. 2. verbetering van de beloning voor bo vengrondse technische en administra tieve beambten en adspirant-beambten. OLIE GOEDKOPER. Met ingang van a.s. woensdag worden de prijzen van de verschillende soorten zware stookolie verlaagd met 6.50 gulden per duizend liter of kilogram. De prijs van lichtpetroleum zal een verlaging ondergaan van 114 cent per liter. KAB EN ARKA UITEEN. Met ingang van 1 oktober is er geen so- lidariteitsband meer tussen de Katholieke Arbeidersbeweging en de Algemene R.K. Ambtenarenvereniging. Het beraad, dat na het ARKA-congres van 14 en 15 sep tember tussen de KAB en de ARKA is ge voerd, heeft niet tot een overeenstemming geleid. De opzegging van de overeenkomst (per 1 oktober) was reeds in maart door de KAB aangekondigd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1957 | | pagina 1