HANDBALSPORT
LAATSTE BEMTES
LAATSTE BraiHA
Mgr. Bekkers
enthonsiast over zijn
reis naar Rome.
sghAduw
7
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 4 NOV. 1957
7
drunen.
Duivensport
2—4
OVER LEVEN
Waspik niet over tegenslag te klagen toen
DVVC in eigen doel trapte, 1-2. Na de
rust was Waspik sterk in de aanval en
vooral ip deze periode liet Waspik goed
spel zien. B. Kuijten verrichtte hattrick
door doelpunten in de 5e, 15e en 30e mi
nuut, 4-2. Tien minuten voor tijd ilep
DVVC nog iets in, 4-3, maar meer liet
de verdediging van Waspik niet toe.
WHITE BOYS-VOV 1-1.
Na de reeks overwinningen welke The
White Boys in de afgelopen weken wist te 1
boeken is het elftal zondag jl. tegen VOV
uit Lange weg niet verder gekomen dan n
gelijk spel. Deze stand was met de rust al
bereikt. Gedurende practisch de gehele
wedstrijd hadden de White Boys een klein
overzicht. En zo gezien is VOV in Waspik
-Boven niet slecht weg gekomen met dit
gelijke spel. Temeer omdat het doelpunt
waarmee VOV de stand op gelijke voet
bracht een geluksgoal was. De bal werd
door een der voorspelers van VOV welis
waar in voorwaartse richting geschoten,
maar zonder behulp van de krachtige wind
zou dit schot voor VOV nooit de gelijkma
ker hebben betekend. De bal werd dermate
van richting veranderd dat de keeper van
de White Boys door deze „waaier" totaal
werd verrast. Trouwens de gehele wed
strijd werd sterk door de harde vind be
ïnvloed. En vooral de beide keepers kre
gen moeilijk werk te verzetten door de on
berekenbaarheid der schoten. Het enige
doelpunt van de White Boys werd gescoord
door middenvoor Han van Etten. Dit was
na ongeveer een kwartier spelen. Vlak voor
rust maakt VOV gelijk 1 1. Na rust kwam
hierin geen verandering.
RKDVC—SET 0—0.
RKDVC speelde zondag te
gen SET een prima en zeer span
nende wedstrijd. DVC toonde
duidelijk, 'n veldoverwicht, maar
de dpelverdediger der gasten
stond pal, terwijl ook de .schot-
vaardigheid der voorhoede nog
wel eens op zich liet wachten.
Een faire en goed gespeelde
wedstrijd zonder doelpunten.
Alg. vergadering supportersclub.
De supportersclub voor de
Drunense wielrenners houdt a.s
vrijdagavóiid om 8 uur in hotel
Royal'een algemene vergadering.
Ook niet-leden zijn van harte
welkom.
AFDELING W.N.B.
Uitslagen van zondag 3 november
Heren klasse 1.
16—10
niet gesp.
4—8
7—5
3—6
JulianaSOA
EBHV 2—DTS
KSBSportief
DESK—Velocitas
RapidActief
Heren klasse 2.
DESK 2—Juliana 2 8—1
Tachos 1Rapid 2 2o 0
Velocitas 2—Roosendaal 17—7
DongenRoosendaal 2 161
Dames klasse 1 A.
TachosRapid
WSCRoosendaal
DESK—Be Fair
Damies klasse 1 B.
Were Di 2 Actief
Taxandria— DTS
KSBUno Animo
Dames klasse 2.
Volt 2—Soa 2
Dongen 2—Roosendaal 2
RKC—WSC 2
Junioren.
Uno AnimoRapid uitgest
HOGEVAART.
De P.V. Nooitj Gedacht, geves
tigd bij de heer C. v. Tilborgh
2—2
afgek.
1—2
0—5
0—2
op de Hogevaart, houdt a.s. don
derdagavond 7 november haar
'eerste vergadering ter bespre-,
king van de tentoonstelling.
Aanvang 8 uur.
„SPOETNIK II" CIRKELT OP
1700 KILOMETER HOOGTE.
De Russen hebben een nieu
we „fantastische" en „ongeloof
lijke" prestatie geleverd door de
eerste werkelijke ruimtevaarder
een hondje in- een aardsa-
telliet van een halve ton gewicht
levend en ongedeerd in een el
lipsvormige baan op 1700 kilo
meter afstand boven de aarde
te brengen. Dit is de mening van
westerse geleerden en deskundi
gen, die zondagmorgen opge
schrikt werden door een bericht
van Radio-Moskou dat „Spoet
nik II" compleet met zenders,
instrumenten en de hond „de
eerste omwenteling om de aar
de had voltooid". Westerse spe
cialisten kwamen vooral onder
de indruk van het grote gewicht
van de nieuwe rode maan. En
kelen concludeerden reeds dat
„Rusland jaren vóór is", ande
ren meenden dat de sovjet-ge-
leerden een nieuwe brandstof
voor raketten hebben ontdekt,
allen toonden zich bijzonder ge
ïnteresseerd in het lot van het
eerste levende wezen dat een
ruimtevaart ondergaat. In we
tenschapskringen overheerst de
mening dat de hond Koedrafka
(Krulhaar) ten dode is gedoemd;
één Russische geleerde heeft er
echter op gezinspeeld dat 't dier
mogelijk per parachute terug
keert op aarde. Hedenmorgen oml
luur meldde Radio-Moskou dat
„Krulhaar" nog steeds normlaal
ademde.
Moskou bracht zijn nieuwste
ruimteprimeur zondagmorgen te
7.10 plaatselijke tijd in een ex
tra radio-uitzending voor het
binnenland. De eerste medede
lingen waren beknopt, later op.
de 'dag gaf de radio steeds meer
bijzonderheden, al werd 't juis
te moment van de lancering niet
onthuld. In het, westen had men
de eerste krachtige „bliep"-sig-
nalen van „Spoetnik cle Tweede"
reeds op geluidsbanden vastge
legd, toen RadiopMoskou een
summiere beschrijving van de
ruimtevaarder en 508,3 kilo zwa
re satelliet gaf. Volgens de radio
heeft Spoetnik II ongeveer de
zelfde snelheid als de nog steeds
op ongeveer 900 kilometer hoog
te rondsuizende, maar de laatste
week niet meer seinende .precies
één maand oude 83 kilo zware
„Spoetnik I", namelijk ongeveer
29.000 kilometer per uur.
Het hondje „Spoetnik".
Zoals bekend verondersteld,
hebben de Russen in de tweede
kunstmatige satelliet een hond
je als passagier meegegeven,
waarvan het de bedoeling zou
zijn het te laten, terugkeren. Af
gezien van de ethische bezwa
ren die er bestaan tegen de op
offering van dieren in het alge
meen, levert deze terugkeer in
teressante aspecten op, daar dit
in principe mogelijk is, zoals
werd verklaard) door prof. Jong
bloed via de radiokrant „Van
daag". Aannemende dat het
diertje de aanvangssnelheid van
de raket overleeft, kunnen de
gedragingen gevolgd worden
langs radiografische weg, daar
het hart electrische impulsen
uitzendt.
Vermoedelijk heeft men het
hondje voor enkele dagen voed
sel meegegeven en is het dusda
nig gedresseerd, dat het slechts
eet na een belsignaal. Voldoende
zuurstof moet worden aange
voerd in de gesloten „bus", ter
wijl de koolzuurproductie moet
worden geabsorbeerd. Waar
schijnlijk zweeft het hondje in
de toegemeten ruimte en worden
hiervan hoogstwaarschijnlijk fo
to-opnamen gemaakt. Hoe de
invloed zal zijn van de kosmi
sche straling, schijnt nog niet
volledig bekend te zijn.
Zou men er in slagen 't hond
je uit de satelliet te krijgen, dan
kan de snelheid worden geremd
door het laten „schieten" van
de zuurstof, om te voorkomen
dat het geheel een tweede satel
liet wordt. Tenslotte ligt het dan
in de bedoeling om het diertje
op enkele duizenden meters
hoogte uit de „bus" te laten ko
men om per parachute te kun
nen neerkomen, waardoor het
de eerste werkelijke ruimterei
ziger zal zijn geworden.
Hoe een en ander ook afloopt,
men kan eventueel de satelliet
ook naar beneden 'terughalen,,!
het levert ongetwijfeld niet ver
moede mogelijkheden op, wan
neer het diertje in de bewoonde
wereld terugkeert.
OVERBELAST PONTJE
GEZONKEN.
Een met kerkgangers overbelast
pontje in de Vliet tussen Delft en
Rijswijk is gistermorgen gezonken;
een der opvarenden, de 58-jarige
mevrouw C. Th. v. Zon uit Rijswijk
is bij dit ongeval verdronken. Van i
de andere te water geraakte kerk- j
gangers moesten enkelen, tengevol- j
ge van de ontstane paniek, met le-
vensgevaar worden gered: de rest
kon zichzelf in veiligheid brengen.
VLIEGRAMP
BIJ DUSSELDORF
Zeven Duitsers zijn omgekomen
toen een passagiersvliegtuig, kort
nadat het was opgestegen, neerstort
te op een buitenwijk van Dussel-
dorf. Zes van de slachtoffers waren
inzittenden van het toestel, een
DV-4 van een kleine Duitse lucht
vaartmaatschappij
Bij het neerstorten raakte het een
kantoorgebouw, waardoor een oude
vrouw zo zwaar werd gewond, dat
ze later overleed. Vier inzittenden
van het toestel konden levend uit 't
wrak van het vliegtuig, dat in de
tuin van het kantoorgebouw lag,
worden gehaald. In 't gebouw brak
brand uit, maar deze werd snel ge
blust. Het verongelukte toestel was
on weg naar New York, waar het 56
passagiers aan boord zou nemen.
VIJF DODEN IN DE
BEIERSE ALPEN.
Zaterdagnacht heeft de politie 4
lijken geborgen van bergbeklim
mers, die in de Beierse Alpen in een
j 200 meter diepe kloof waren gestort
l bij een poging de zuidelijke helling
j van de 2000 meter hoge Untersberg
nabij Berchtesgaden te beklimmen,
j Zaterdagmiddag werd een vijfde
slachtoffer gevonden. Drie van de
omgekomenen waren jonge meisjes.
KABINET-GAILLARD
ZAL SLAGEN.
Kabinetsformateur Félix Gail-
lard heeft zich zondagavond aan
het werk kunnen begeven om de
door hemi te vormen nieuwe re
gering in elkaar te zetten. Nadat
de onafhankeljjken zondagoch
tend. reeds hadden laten weten,
dat zij bereid waren de rege
ringsverantwoordelijkheid mede
te dragen, hebben zondagavond
de socialisten, die daarover de
gehele dag hadden vergaderd,
eveneens op voorstel van ex-
premier Guy Mollet besloten,
hun medewerking aan de kabi
netsformatie van minister Gail-
lard te verlenen.
KATHOLIEK HOGER ONDER
WIJS EIST VERVIERVOU
DIGDE STEUN.
De aartsbisschop en de bis
schoppen van Nederland hebben
zondag in alle kerken een her
derlijk schrijven laten voorlezen
waarin zij aandringen op ver
hoogde steun aan het katholiek
hoger onderwijs. De ontwikke
ling en de uitgroei van dit on
derwijs hebben er toe geleid dat
over enkele jaren de katholieke
bevolking een jaarlijkse bijdra
ge moet opbrengen die het vier
voud beloopt Van thans. Op ad
vies van financiële deskundigen
heeft het episcopaat een stich
ting in het leven geroepen
het Centraal Fonds ivoor katho
liek hoger onderwijs die zorg
zal dragen voor het bijeenbren
gen van deze gelden.
DJAKARTA ZOEKT WEG
BUITEN UNO OM.
Het Indonesische kabinet
heeft de mogelijkheid besproken
een, oplossing te zoeken voor de
kwestie Nieuw-Guinea buiten de
Verenigde Naties om. Dit is mee
gedeeld in een officieel commu
niqué dat zaterdag in Djakarta
is uitgegeven. Het communiqué
gaf geen aanduiding, welke mo
gelijkheid bedoeld kon zijn,
maar dezelfde dag deed Gondo-
koesoemo, de voorzitter van de
commissie van buitenlandse be
trekkingen van het parlement,
een beroep op de regering alle
Nederlandse ondernemingen in
Indonesië onder beheer te stel
len. Ze zouden, zo verklaarde
hij, kunnen worden teruggege
ven na het vertrek van de Ne
derlanders uit Nieuw-Guinea.
TIEN MAARSCHALKEN
VERNIETIGEN ZJOEKOF.
Kroesjef heeft maarschalk
Zjoekof door zijn eigen voorma
lige ondergeschikten laten „exe
cuteren". In de centrale com
missie hebben tien maarschal
ken, een admiraal en drie gene
raals het woord gevoerd om
Zjoekof af te zweren. „Zij heb
bed gewezen op zijn ernstige te
kortkomingen in zijn militaire
beleid tijdens de oorlog en daar
na. Zij hebben hem scherp ge
kritiseerd en hem er van beticht
de feiten te hebben verdraaid.
Eenstemmig hebben zij zijn ge
drag als minister van defensie
veroordeeld", aldus 'het partij
blad „Prawda", dat pas zater
dagavond openlijk de Russen
meedeelde, dat maarschalk Zjoe
kof uit het presidium en de cen
trale commissie was gezet.
In een lange verklaring van
de centrale commissie wordt de
val van Zjoekof gemotiveerd.
Hij zou zich hebben schuldig ge.
maakt aan „persoonsverheerlij
king, avonturisme en aan staats-
schadelijke activiteit, die er op
gericht was het rode leger te
onttrekken aan het gezag'" van de
communistische partij". De ver
oordeling van de maarschalk is
zo opgesteld, dat tussen de re
gels door kan worden gelezen,
dat een groep maarschalken en
generaals van het rode leger
achter hem stonden in zijn actie
tegen de partij., De verklaring
was ondertekend door iMichaël
Soeslof, een Stalinist, die tot ju
ni van dit jaar deel heette uit te
maken van de groep Molotof
Kaganowitsj-Malenkof. Volgens
Soeslof heeft Zjoekof voor de
centrale commissie „zijn fouten
erkend".
In ,,'t Huisgezin" treffen we het
volgende verslag aan van een harer
redacteuren over de Rome-reis van
Mgr. Bekkers:
Eeuwige Stad. Behoud'en arriveerde
Mgr. Bekkers j.l. donderdagmiddag
op de Papenhulst in de bisschops
stad en zijn eerste officiële daad na
zijn reis naar Rome, was 't feit, dat
hij na de plechtige Hoogmis op Al
lerheiligen in de St. Jan met vol
macht van de H. Vad'er, diens spe
ciale Pauselijke zegen mocht geven
voor de daar aanwezigen en het ge
hele diocees.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
CARRY VAN DER RYKEN
6).
Een kostschool werd gevon
den. 'L Was niet zo gemakkelijk
geweest; de meeste kostscholen
namen zulke kleintjes nog niet
op. De geschiedenis werd zo be
knopt mogelijk aan de Overste
verteld. Tante Miep zorgde voer
het uitzet je en op een koude
Aprildag bracht Opa haar met
de trein naar de Brabantse
kostschool.
Ze was er de jongste.
Gewend als ze was om veel
onder; vreemden te komen,
maakte ze van 't afscheid geen
drama. Aan de hand van de
Overste bracht ze Opa tot aan
de poort, zwaaide nog toen hij
in de taxi zat, die hem naar het
station bracht.
Even toch voelde ze zich klein
en vreemd in de hoge kale gang.
Er waren witte muren, hier en
daar onderbroken door portret
ten van vele Oversten, al lang
dood en begraven.
Kom, we gaan eens kijken
naar de kinderen...
De Overste bracht haar op 'n
grote speelplaats. Middenover
was een hek gezet, in een hoek
stonden twee schommels.
Kijk, Riesje, aan deze kant
van het hek spelen de klein
tjes, daar de groten. Zondags
mogen jullie/ allemaal, bij elkaar.
Het geroep en gejoel was
plotseling opgehouden bij de
komlst van de Overste met het
nieuwe kind. Een paar honderd
"kinderogen keken naar 't kleine
ding in maar donkerblauw ma-
trozenjurkje.
Wat'een klein ding. Net 'n
jongen met die matrozenpet op.
Maar 't is een schatje, dat
zie je zo, besliste een, eigenwijze
zesjarige.
Hoeveel hangt er voor zo'n
nieuwelingetje niet af van dat
eerste, scherpe meedogenloze
kinderoordeelDe hele kost
schooltijd is er soms ineens door
getekend.
Klein Riesje.
Van al die psychologische
factoren is ze zich volkomen
onbewust. Ze was niet gewend
met veel kinderen om te gaan.
In Den Haag was ze enkel on
der grote mensen en thuis wa
ren alleen de jongens, Broer en
Hans. Hier zijn honderd kleine
meisjes, ze moet één van haar
worden. Een nummertje. Niet
langer het Mariesje, waar te
veel notitie van genomen wordt.
Als de Overste weg is, dromt
zich een dichte kring om haar
heen.
Hoe heet je?
Wat een gekke naam!
-Hoe oud ben je?
Pas zes Zij ook.
Ik ben al zeven.
Moet jij geen zwarte schort
voor?
Zoveel vragen, zoveel uitroe
pen.
Dan opeens een bel, 'n zware
galmende1 bel. Riesje is nu gauw
van het zo even nog dringende
troepje bevrijd.
Ze krijgt een plaats in de rij,
een plaats aan tafel, een plaats
in de kapel, een plaats in een
klas. Er is een klein houten le-
dikantje voor haar in een cel,
met witte gordijnen in plaats
van een deur.
De eerste avond voelt ze zich
daar heel alleen en heel verdrie
tig. Grote dikke tranen vallen
op haar kussen. Heel diep stopt
ze haar hoofdje onder de dekens.
Ze wil niet, dat de anderen
haar - zullen horen. Eindelijk
komt Klaas Vaak en brengt ook
dit mensenkindje in het land
der dromen.
De bisschop-coadjutor Mgr. W.
Bekkers, die op 15 oktober j.l. ver-
trok naar Rome voor zijn eerste be
zoek „ad limina" als vertegenwoor
diger van de bisschop van het Bos
sche diocees, Mgr. W. Mutsaerts, is
donderdagmiddag 3 uur in 's-Bosch
teruggekeerd, en hoeveel er ook nog
prijkte op het werkprogram van
Mgr. Bekkers, toch was hij zo wel
willend ons direct een kort onder
houd toe te staan. Een ietwat door
de zon gebruinde bisschop-coadjutor
(het was in Rome steeds 2325 gra
den, zo vertelde hij) was enthou
siast over zijn reis, welke op 15 ok
tober op Schiphol aanving. In gezel
schap van de secretaris van het bis
dom, de zeereerw. heer H. van Pelt
en deken L. Rooyackers uit Drunen,
kwam hij die dag des avonds in Ro
me aan, verwelkomd door Mgr. Da-
men, rector van het Nederlands Col-
lege te Rome en procurator van het
Nederlands Episcopaat bij de Pause-
lijke Stoelt
Het eigenlijke doel van de reis
was de „visitatio ad limina" en op
onze vraag wat deze precies inhoudt,
verklaarde Mgr. Rekkers ons, dat
hieronder wordt verstaan 't bezoek
aan de twee grote basilieken, de St.
Pieter en de St. Paulus buiten de
muren en bovendien het uitbrengen i
van een verslag over het bisdom J
van vijf jaren aan de Congregatie
van het Consistorie, welke onder
leiding staat van kardinaal Peazza.
Een schriftelijk verslag in extenso
over het bisdom, heeft Mgr. Bekkers
aan de kardinaal in het kort monde
ling toegelicht. Het bezoek aan bei
de voornoemde basilieken ging het
bezoek aan de Consistorie vooraf.
Op zaterdag 19 oktober is de bis
schop-coadjutor in particuliere au
diëntie geweest bij de Paüs, hetgeen
op hem een onvergetelijke indruk
heeft gemaakt. Vooral trof hem in
de H. Vader diens bijzondere be
langstelling voor velerlei zaken. De
Paus vroeg zelfs naar de moeder
van Mgr. Bekkers, voor wie hij zijn
bijzondere zegen heeft meegegeven.
Voorts vertelde Mgr. Bekkers ons,
dat de Paus de kunst verstaat kort
en krachtig zich te laten informeren
omtrent verschillende punten. Hij
vroeg naar de zorgen van de bis
schoppen inzake de seminaries van
het bisdom en de priesteropleiding;
ook ging zijn bijzondere zorg uit
naar het Apostolaat van de leken en
mede vroeg de Paus naar de ver
houding katholiek en niet-katho-
liek in Nederland. Het onderhoud
met de Paus had plaats op 't Pause
lijk buitenverblijf Castelgandolfo en
nadat dit beëindigd was, werden
ook de beide reisgenoten van Mgr.
Bekkers aan de H. Vader voorge
steld.
Over Rome zou Mgr. Bekkers ons
nog veel, heel veel kunnen vertel
len; daarover komt men eigenlijk
niet uitgepraat, zo meende hij, maar
zijn tijd was te beperkt om nader
hierop in te gaan. Het was niet de
eerste keer dat hij in Rome kwam,
want dit voorrecht was hem reeds
ten deel gevallen bij de nationale
bedevaart in 1950, toen hij in déze
bedevaart leider was van de groep
jonge boeren en boerinnen. In Ro
me heeft hij nog ontmoet aartsbis
schop Mgr. B. Alfrink, Mgr. Baeten
van het bisdom Breda en Mgr. Nier
man van het bisdom Groningen.
De terugtocht naar het vaderland
heeft Mgr. Bekkers als een verruk
kelijke vacantiereis beschouwd en
deze tocht werd gemaakt per auto,
waarbij rector P. Mommersteeg uit
Den Bosch bovepdien nog als reis
gezel mee ging. De tocht voerde
over Frankrijk. Vorige week zater
dag vertrok het gezelschap uit de
Ze went gauw.
Vooral de groten moederen
graag over 't jongste kind. Ze
tillen haar op schoot; bewaren
wat van hun zondagse snoep om
bij Riesje in de gunst te komen.
Ze leren haar de m/eest geliefde
spelletjes en .namen haar bij de
vrije wandeling tussen zich in.
Op zo'n vrije wandeling, een
wandeling niet klas bij klas,
maar met wie je, wilde, gebeur
de het.
Een meisje van veertien vroeg:
Waar woon je Riesje?
In Rotterdam. Ja, maar
ook in Den Haag.
Hè, hoe kan dat nou. Je
kan toch niet op twee plaatsen
tegelijk wonen?
Ja maar, 't is heus waar.
Mijn Mam,a woont in Rotterdam
en mijn Papa in Den Haag.
De meisjes giechelden en ke
ken elkaar bevreemd aan.
Maar Riesje, wonen jouw
Papa en Mam/a dan niet bij el
kaar?
- Neen, schudde ze, en een
hoog rood trok over het smalle
gezichtje.
Was dat dan zo vreemd
Die grote meisjes keken zo raar.
Nee, nu vertelde ze niets meer.
En voor 't eerst sinds ze op
kostschool was, kwam weer die
stugge trek om de kleine kin
dermond en de afweer in haar
grijze ogen.
Onder de recreatie wed het
geval aan. de surveillerende zus
ter meegedeeld.
Wat gek, hè Soeur, Riesjes
Mama woont ergens anders.
Waarom is dat zo? ,Waar is nu
eigenlijk haar thuis?
De zuster sneed verder ge
vraag af met een strengDe za
ken van anderen gaan jullie
niets aan. Hierover wordt geen
woord meer gesproken.
Nadat de bel was gegaan, ging
ze meteen naar de Overste en
vijf minuten later werd Maries
je uit de studiezaal geroepen.
Kleintjes stond ze in de ka
mer van de Overste; een kale,
lichtgroen geverfde ruimte, een
bureau vol .ordelijke/papiersta-
pels, twee rechtgerugde stoelen,
een glimmend gewreven vloer
zonder kleed.
Hier werd iets veranderd in
het karakter van 't kleine meis
je, iets wat nooit meer goed te
maken was. Het afwerende, dat
zich vroeger maar zelden op haar
gezichtje weerspiegelde, kwam
nu sterk te voorschijn.
Groot en donker stond de
Overste in haar zwarte kloos
terkleed. Als heel jong meisje
uit een braaf, degelijk gezin was
deze Overste naar het klooster
NEDERLANDSE S.S.-er
IN RUSSISCH KAMP.
Naar het Westduitse blad „Bild"
weet te melden, bevinden zich vier
Belgen en een Nederlander, die te
gen 't einde van de tweede wereld
oorlog vrijwillig tot de Waffen-SS
waren toegetreden, zich in het Rus
sische strafkamp te Potma, 500 km.
ten Oosten van Moskou. De Neder
lander zou de 32-jarige Anton v. K.
zijn. Het blad zegt, dat een voorma
lige Duitse gevangene het Rode
Kruis op de hoogte van de verblijf
plaats van de vijf mannen heeft ge
steld.
ARABISCHE LIGA DRAAGT
NIET BIJ IN KOSTEN VAN
V.N.-LEGER.
De politie-commissie van de Ara
bische Liga heeft besloten dat de
statenleden van de Liga niet zullen
bijdragen in d'e kosten van het in
ternationale politieleger van de V.N.
Dit betekent, dat de negen landen-
leden van de Liga zullen weigeren
hun aandeel in de kosten van dit
leger te leveren. Zoals bekend, heeft
de secretaris-generaal van de V.N.,
Dag Hammarskjoeld, alle leden van
de V.N. verzocht bij te dragen in
deze kosten, die in totaal geschat
worden op 6Vz miljoen dollar.
COMITÉ ORGEL-RESTAURATIE
HERV. KERK TE WASPIK.
Trekkingslijst
van de grote verloting.
Prijs Iotnr.
le 7560 een theeservies
2e 1921 een tafelkleed
3e 6330 een electr. klok
4e 3450 een electr. kachel.
5e 4977 een kapstok
6e 2504 een schilderstuk
7e 4974 een verdeelschaal
8e 5728 een fietslantaarn
9e 4979 een koffiemolen
10e 7118 een electr. h. klokje.
11e 7309 een vulpen
12e 7644 een klokje m. notabl.
13e 7013 een grote doos met
lepeltjes
14e 3796 een koffiepot
15e 8812 een theeblad
16e 1463 een koffie-perculator
17e 6845 een doos bonbons
18e 5199 een doos bonbons
19e 3004 drie keukenbussen
20e 8302 een lepelrek m. lep.
21e 5685 een sigarettenaanst.
22e 1244 stores
23e 7204 een ontbijtlaken
24e 6668 een doos m. lepeltjes
25e 2446 een schooletui.
De prijzen zijn tot en met 16 no
vember 1957 af te halen ten huize
van de heer Dubbelman te Waspik.
Uitslag verdere verlotingen
Dessaukleedje lotnr. 65 (oranje)
poppenkamer lotnr. 116 (geel)
ham lotnr. 217 (groen)
tafeltje lotnr. 57 (blauw)
strijkijzer lotnr. 895 (oranje)
trapje lotnr. 921 (rood)
5 pakk. sloffen lotnr. 909 (groen)
een wieg lotnr. 61 (rood)
een mud kolen lotnr. 979 (geel)
een trapje lotnr. 825 (wit).
De pop heet: Ingrid.
De prijzen eveneens af te halen
tot uiterlijk 16 november ten huize
van de heer Dubbelman.
gegaan. In het kleine dorp waar
ze vandaan kwam, was echt
scheiding' ongekend. Eenmaal
in 't klooster, altijd beschut, be
schermd door muren en regels,
drong maar weinig tot haar
door van wat zich in de wereld
rondom afspeelde. Eenmaal tot
Overste benoemd, hadden haar
opvattingen weinig verandering
ondergaan. In grote dikke medi-
tatieboeken las ze over de grote
steden als poelen van bederf,
van duistere zonden tegen zesde
en negende gebod. Het werke
lijk begrip van goed en slecht
was maar zeer vaag. Haar rus
tige, passieloze natuur had het
haar ook in het klooster niet
moeilijk gemaakt. Wat zij las of
hoorde over de dingen die buiten
het convent gebeurden, raakte
haar niet werkelijk.
Een kind uit een .gezin waar
van de ouders gescheiden waren
had voor haar iets als een be
smet wezen. Het was dan ook
alleen op herhaald aandringen
van de rector een vroegere
vriend van Riesje's vader/ dat
ze er in toegestemd had 't kind
op te nemen. Ze voelde zich
sindsdien extra verantwoorde
lijk voor de bijna honderd an
dere aan haar toelvertrouwde
meisjes en had van de eerste
dag aan zeer scherp gelet op
Mariesje's doen en laten.
