H
SouplessestijS van nu
DE AVONTUREN VAN BIM EN BAM
ANT00N HELEN
Handige hulpjes voor de Huisvrouw.
Warenhuis SPEET
haard
15
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 14 MAART 1958
15
Waalwijk
I
Het lunchpakket
van deze week
Van Eeuwijk
van PIET VAN W0ENSEL
D.D.D.
v"'" H- (Mfi
v\C
In onze enorme
wereldstadcollectie
vindt U velerlei
variaties op de
souplessestijl van rui.
voor
soepele prijzen
4M
's-HERTOGENBOSCH
HOGE STEENWEG 3
Het domein van de goedgeklede vrouw
BETERE DRUKWERK
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Porceleinen Tafelservies
met goudiijn decor
22-dlg. (6 pers.) 27.50
Kop en schotel
porcelein, modern
dessin 98 ct.
Sterke drinkglazen
3 voor 39 ct.
Porceleinen Theeservies
royaal model in diverse
leuke decoraties
15-dlg. (12 pers.) 19.75
Kinderbeker, met oor
porcelein 39 ct.
BOTERVLOOT
helder glas 89 ct.
Porceleinen
Koffieservies
met aantrekkelijk decor
32-dlg. (12 pers.) 39.50
Nest schalen
aardewerk 5-dlg. 2.95
Nesten schalen
helder glas, 4-dlg. 1.95
BROODTROMMEL
m. schuifdeksel
ivoor kleur 7.50
Keukengarnituur
roestvrij staal, glad
model, 6-dlg. 15.95
V oorraadpotten
glas met schroefdeksel
1.25, 98 ct., 79 ct.
Losse koppen, crème in
diverse, modellen 29 ct.
Drinkglazen
met leuk kleurendecor
25 ct.
KEUKENTAFEL
vurenhout 50 x 70 11.75
beukenhout 50 x 80 met
Homilex binnenblad
27.50
Soepkoppen met schotel
crème kleur 1.15
MARKT 3 - WAALWIJK
rf ;l i
Feuilleton
SCHADUW
OVER LEVEN
I
„OUDHEIDKUNDIG MUSEUM VOOR
DE SCHOEN EN LEDER-INDUSTRIE"
ZET NAAM OM IN
„NATIONAAL MUSEUM VOOR DE
SCHOEN- EN LEDERINDUSTRIE."
Het bestuur van de „Stichting Oudheid
kundig Museum voor de schoen- en leder
industrie" heeft terecht gemeend de naam
van de stichting te moeten omzetten in
„Nationaal Museum voor de Schoen- en
Lederindustrie". Dit besluit is genomen op
grond van het feit, dat het museum in het
afgelopen jaar medewerking heeft verleend
aan een aantal landelijke tentoonstellingen
van de eerste orde. Zo werd medewerking
verleend aan de huishoudbeurs in het RA1-
gebouw te Amsterdam en aan de prachtige
tentoonstelling „Trekt de schoen u aan?",
welke in het museum Willit-Holthuysen
werd gehouden en die duizenden enthousi
aste bezoekers trok. Verder werd op ver-
zoek van het gemeentebestuur te Lith in het
gemeentehuis aldaar een grote schoenen-
tentoonstelling ingericht, die zich in een
overweldigende belangstelling heeft mogen
verheugen. Deze belangrijke activiteiten
mogen als bewijs gelden, dat een schoenen
museum in ons land niet alleen voldoende
bestaansrecht heeft, doch zelfs zeer noodza
kelijk is. Wil de nieuwe naam echter be
hoorlijk tot zijn recht komen, dan zal de
huisvesting van het museum hiermede in
overeenstemming moeten zijn. Het is dan
ook te hopen, dat er aan de huidige mise
rabele huisvesting spoedig een einde komt
en Waalwijk in het bezit komt van een
waardig „nationaal museum", waarin de
prachtige verzameling volledig tot haar
recht kan komen.
BELANGRIJKE AANWINSTEN.
Het jaarverslag over 1957, waaraan wij
het bovenstaande ontlenen, zegt verder, dat
het museum in het afgelopen jaar in de
volle belangstelling heeft gestaan. Wel liep
het betaalde museumbezoek enigszins te
rug, tengevolge van de onvoldoende huis
vesting, doch anderzijds was het bezoek van
hoge kwaliteit. Vooral scholen brengen in
steeds groter getale een bezoek aan het mu
seum. Hierbij mag in het bijzonder de op
leidingsschool van de fa. Bloch Stibbe
worden vermeld, die elke cursus afsluit met
een bezoek aan het museum.
In het afgelopen jaar kon het museum-
bezit belangrijk worden uitgebreid. De heer
Lemaire uit Amsterdam toonde een groot
begrip voor de totstandkoming van een ne-
derlands schoenenmuseum door tegen zeer
lage prijs elf paren exotisch schoeisel be
schikbaar te stellen. In het buitenland werd
een drietal paren zeldzame exotische schoe
nen aangekocht, alsmede een tweetal prach
tige lederen paradesabels van de Toearegs
uit Noord-Afrika en een collectie plaatwerk,
waaronder een aantal zeldzame kopergra
vures het ledervak betreffende.
Van de fa. „Timtur" werden veertien pa
ren moderne heren- en kinderschoenen ten
geschenke ontvangen, terwijl ook de heer
H. Hendriks wederom zes paar luxe da-
messchoenen schonk. Door een antiquair
werd offerte gedaan van een collectie Indi
aans schoen- en lederwerk. Helaas ging de
prijs van f 1850.- de financiële draag-
kracht van het museum te boven.
De financiën baren het bestuur momen
teel zeer grote zorg.. In het afgelopen jaar
had men gehoopt op een gemeentelijk sub
sidie van f 2000. -op zich zelf reeds een
zeer bescheiden bedrag. De f 750. - welke
men heeft gekregen, waren dus wel een
extra teleurstelling.
Bestuur en directeur stellen alles in het
werk om het museum gestadig uit te bou
wen, maar zonder geld is dit ten enenmale
onmogelijk. Er is niet alleen geld nodig
voor de aankoop van schoenen, maar ook
Van antiek lederwerk en boeken en plaat
werk voor de bibliotheek.
BURGERLIJKE STAND.
Geboorten:
Cornelis zv A J Boezer-Ver-
steeg Renate M dv A H Sijs-
werda-Scholten Cornelis A A
zv A J Hamers-Brok Cornelis
W M zv M Heeren-Pullens
Francisca J dv J van Balkom-
Grootswagers Maria A A dv
A W Bruijstens-van der Heijden
Pieternella A dv A H van der
Schans-van der Stelt Marga-
retha A dV A Lokker-Blankert Le
Zierikzee Marcellus C J .1 zv
C J J van Herpt-KIerx.
Overlijden
Franciscus van Daalen 77 jaar
wedr A M Verhulst Johanna
M Verhoeven 59 jaar wed M L
Wellens te Loonopzand.
Huwelijksaangiften
J A van den Broek 23 jaar en
F A C M Klerx 24 jaar beiden te
Waalwijk.
Huwelijken:
B Verschoor 54 jaar te Heus-
den en H Janson 57 jaar alhier
J H M Wellens 28 jaar, Loon
opzand en H T Hurkmans 28
jaar alhier.
Ingekomen
H H T Laurijssens van Liemp-
de A Beentjes van Sluis P
A C Bodden en echtg van Til
burg 'CM van Giersbergen van
Tilburg Z A Carel van Am^
sterdam M M A M Verhoeven
en gezin van Breda.
Vertrokken
P C van der Meijs naar Salis
bury HE van Hilst naar Den
Bosch MAC van Zeist naar
Loonopzand J H Kootkar
naar Loonopzand H L dei
Louw en echtg naar Gemert
C van Triet en echtg naar Nig-j
tevegt H Janson naar Heus-
den.
R.W.B. - S.C.O.
Het begint inderdaad vervelend te wor
den, maar toch is het zo Voor de derde
achtereenvolgende week a.s. zondag de
wedstrijd RWB - SCO. Meer dan ooit ho
pen we dat het spreekwoord „driemaal is
scheepsrecht" van toepassing zal zijn op
deze ontmoeting en dat er voor zondag
noch door de weergoden, noch door de
KNVB zelf roet in het voetbaleten wordt
gestrooid. Vanaf 1 januari tot op heden
werden door het le elftal van Besoijen
zegge en schrijven drie wedstrijden ge
speeld, dus onnodig te zeggen, hoe de spe
lers en hun supporters verlangen naar een
wedstrijd. Nogmaals, laat ons hopen dat
aan deze verlangens zondag tegen SCO kan
worden voldaan, niet alleen door het feit
dat de wedstrijd doorgang zal vinden, maar
meer nog door een sportieve overwinning
voor Besoijen. Aanvang half drie.
OPENLIJK DANK
aan O. L. Vrouw v. d. Bosch
voor verkregen gunsten.
J. v. d. G. te W.
100 gr. tongenworst
100 gr. fijne porc
100 gr. mager gekookt spek
SAMEN VOOR 95 ct.
10 RINGZEGELS
Natuurlijk bij de speciaalzaak
Hoofdstraat 95 - Kaatsheuvel
Het blijft weer voor 'n
Grotestraat 325 WAALWIJK
Wij hebben:
een uitstekend middel tegen
alle voorkomende
HUID-AANDOENINGEN
Verzacht onmiddellijk bij jeuk
kleine flac. 1.20
grote flac. ƒ1.50
Drogisterij v. Amelsvoort
7: aan de Markt - Kaatsheuvel
ITel. 2286
Ctppyriqht P I B Box 6 Copenhagen
Mi., Ft
BIM EN BAM MOETEN TOL BETALEN
„Hier een gulden tol betalen",
zegt de Vos tot Bim en Bam
en hij grinnikte, terwijl hij
hun hun laatste geld afnam.
Bim en Bam, geheel verslagen,
gaan maar in de tuin aan 't werk
om wat aardappels te rooien;
tot Bam sist „Daar komt die vlerk!"
„Bim", zegt Vos, nu heel aanminnig,
„ik heb heel geen eten meer.
Kan 'k bij jou wat piepers kopen?"
„Goed", zegt Bim, „voor deze keer.
'k Wou eerst zeggen, neem voor 'n gulden
maar dit hele mandje mee,
maar omdat jij Janus Vos bent,
betaal jij er lekker twee!"
VOOR HET
htGPv
naar
.OfïOO
isqiowöl
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
CARRY VAN DER RYKEN.
46)
Wacht even, dan weet ik 't.
Heeft U niet zo'n ongewone naam?
Maries ie meen ik?
Mariesje van Es. En ik ge
neer me, om met zo'n hoed en zo'n
bult op m'n hoofd bij jullie thuis
aan te komen.
O, maar bij ons thuis hoeft U
zich daar niets van aan te trekken.
Ons Moeke is heel wat gewend op
dat gebied
Intussen had Michel zijn fiets ge
draaid en liep nu langzaam naast
Mariesje in de richting van zijn huis.
Reed U eigenlijk niet de an
dere kant op? vroeg 't meisje.
O, dat was maar om een pakje
sigaretten. Ilc breng U even...
Het werd gewoonte, dat Riesje
Zondags bij de van Raay's kwam
eten als ze niet naar Rotterdam ging. j
Het werd gewoonte, dat Michel juist j
die zondagen ook naar huis kwam.
Agnes, niet gewend haar broer zo
veel week-ends thuis te zien, ver- t
moedde in haar vriendin de trek- I
pleister. Quasi zonder erg hield ze
haar broer op de hoogte van Ma- l
riesjes komen en gaan. Tot het stil
le spel tussen die beiden plotseling
in het volle licht kwam door een op
merking, die Mevrouw van Raay
aan tafel maakte.
- Wel Mariesje, dat is aardig,
dat je vandaag toevallig Michel weer
thuis treft! Ik heb zo graag m'n hele
troepje om me heen.
- Mm, toevallig! fluisterde een
van de jongens meters ver hoor
baar.
Riesjes kleur was nu even opval
lend als het „Au, je schopt me" van
de flnisteraar, die onder de tafel
een niet te zachte schop van Michel j
te incasseren kreeg.
- Kijk Mariesje eens! maakte
zesjarig Lotje de zaak er niet beter
op.
- Kom kinders, door eten, ver
maande moeder, die medelijden kreeg
met 't tweetal. - Joop, haal de pud
ding uit de kelder.
De aandacht was afgeleid. Me
vrouw van Raay lachte stilletjes bij
zich zelf; keek dan tersluiks naar
haar man. Gelukkig, 't hele incidentje
was aan zijn aandacht ontsnapt. Ze
zag het aan zijn nietsziende manier
van kijken. Zijn gedachten waren
God weet waar, maar niet bij mensen
en dingen om hem heen.
Zij kende haar man. Van een na
dere kennismaking tussen Michel en
Mariesje zou hij niets willen weten
zo lang de jongen niet afgestudeerd
was. Hij zou in staat zijn, 't meisje
hun huis te verbieden. Maar och,
Michel was een ernstige jongen... en
ze was in die korte tijd veel van Ma
riesje gaan houden. Neen, op dit punt
was ze 't niet helemaal eens met haar
strenge echtgenoot. Natuurlijk... in
principe had ie gelijk. Maar nooit
nog hadden ze zich over hun oudste
jongen te beklagen gehad. Ze had
zelfs dikwijls gedacht, dat hij té ern
stig was voor zo'n jonge vent. En nu
dit aardige, vrolijke meisje.ont
wikkeld, van goede familie... Haar
Chel kon het slechter treffen...
's Avonds zou Agnes haar thuis
brengen.
Juist toen ze de voordeur openden
kwam Michel de trap af, een brief
demonstratief in de hand.
- Ik loop even mee; moet toch
naar de post, kondigde hij, aan.
- Nou, dat is ook toevallig, sneer
de Agnes. - Maar, zeg Ries, er ligt
boven nog een heel stel schriften te
corrigeren. Nou heb je toch gezel
schap. 't Is niet erg hè?
- O, strop voor je. Als ik niet om
negen uur binnen moest zijn...
- Ja, gaan jullie maar gauw, wim
pelde Agnes af. Meteen begon ze de
trap naar boven al te beklimmen.
Twee jonge mensen liepen in de
stille straat. De donkerte belette hun
eikaars gezichten duidelijk te onder
scheiden. Hij zag enkel de glinstering
van 'n paar heldere ogen toen 't meis
je naar hem opkeek. Hij lachte. Zo
maar. Mariesje keek vlug een andere
kant op. Beiden zwegen.
- Wat bezielt me? vroeg Michel
zich in stilte af. - In Nijmegen ken
ik toch meisjes genoeg. Even ontwik
keld, zo niet méér dan dit jonge on
derwijzeresje. Bijzonder knap is ze
toch ook niet. Maar verdraaid, wat
een lief kind.
Eer ze er erg in hadden stonden ze
voor de brede kloosterdeuren.
- We zijn erl
Hoorde hij goed? Klonk er werke
lijk iets van spijt in Mariesjes stem?
- Zullen we nog eén blokje om?
Zijn hand sloot zich even om haar
arm; een ogenblik maar.
Geen instinctieve afweer was er nu
in Mariesjes ogen; geen plotseling,
zich terug trekken. Vond ze het dan
nu wèl prettig, deze aanraking toch
van een vreemde?
- Dan kan ik er straks niet meer
in; 't is al zowat negen uur.
- Wil je me eens schrijven van
de week, vroeg Michel.
- Goed. In antwoord op een brief
van jou, antwoordde Riesje gevat.
- Ondeugend nest, lachte hij.
- Nou, een beetje meer eerbied
alsjeblieft.
En meteen drukte ze op de bel.
- Ga nou, anders denken de non
netjes wonder wat.
- En mag dat niet?
Er tintelde iets in Michel's ogen.
Het maakte Mariesje verlegener dan
ze wilde laten merken.
- Toe nou...
Sloffende voetstappen, ver weg in
een gang.
Een stevige handdruk. Even kijken
ze elkaar aan. Een zoeken? Peilen van
eikaars wezenlijke ik? Een be'of 3,
vaag, aarzelend?...
Toen de deur open gemaakt werd
vv„ s Michel's lange gestalte de hoek
al om.
Een vriendelijke groet voor de por
tierster Dan - langzamer dan ge
woonlijk, - ging Mariesje de trap
op. Met even langzame bewegingen
hing ze haar mantel op, borg ze hat r
tasje weg. Haar gedachten waren er
niet bi].
- Maar ik wil het immers niet!
bepeinsde ze. Ik wil niet trouwen.
Ik wi! me niet binden aan één mens
£-1 uaar zó afhankelijk van zijn. D' nk
eens in: een ander wezen de rrneht
geven, je verdere leven gelukkig te
maken of te vernielen... O nee, rist
alle mannen zijn slecht. Maar hoe
weet je dat van tevoren? Paps zal
zich vroeger ook wel aardig voor heb
ben gedaan; anders zou Mams hem
vast niet getrouwd hebben. Hij zal in
hun verlovingstijd heus niet zo op
vallend egoïstisch geweest zijn. Mams
was voor hem natuurlijk ook de eni
ge vrouw op de hele wereld...
Onrustig liep Mariesje 't kamer
tje door; keek in de avondlijke straat,
waar hier en daar een winkeletalage
zijn lichtplek neergooide. Haar ge
dachten lieten haar geen rust. -
Maar hoe kon je dan ooit zeker van
iemand zijn? Kon je eigenlijk een an
der helemaal vertrouwen? Maar
Grootpa dan? Was Grootpa niet de
fijnste mens die ze kende? Mams uit
gesloten natuurlijk...
Ghel van Raay!
Daar had je de naam, waar haar
gedachten steeds omheen cirkelden.
Wekenlang nu al lag die naam er
gens diep in haar denken verscholen;
bewust aan hem te denken had ze zich
zelf nog niet toegestaan. Een vreem
de schroom, een onwil om iets wat
nog zo vaag in haar was door woor
den te omlijnenen, had haar weerhou
den. Maar nu wilde ze niet langer
verstoppertje spelen met zichzelf.
(Wordt vervolgd)
