EERSTE BENELUXRAAD
IN ONS LAND
Et
FILMJOURNAAL
Waalwijkse en Langsi Courant
DITVOORST-SCHRIJVERS
DRUNENSE SCHEEPSSCHROEF OP
11SS
H (bijna)
GEREED
-Qxpo"h1i BRUSSEL
VAN LANSCHOT BANKBOEKJES
HET VOORJAAR NADERT
cXvo-C
Musis Sacrum
VRIJDAG 14 MAART 1958
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
Dit blad verschijnt 2 x per week
81e JAARGANG No. 21
Abonnement:
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs:
10 cent per mm.
Contract-advertenties:
speciaal tarief
Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL - TEL. 2002 Dr. van BEURDENSTRAAT 8
OPGERICHT 1878
TELEGR.-ADRES„ECHO"
GRONDSLAG VAN NEDERLANDS NIEUWE INTERNATIO
NALE POSITIE.
In het gebouw der Tweede Ka
mer is de eerste vergadering ge
houden in Nederland van de
Raadgevende Interparlementaire
Beneluxraad.
Het was een treffend histo
risch samenvallen, dat thans in
dezelfde zaal, waarin tijdens de
vereniging van Nederland, Bel
gië en Luxemburg in één konink
rijk het parlement vergaderde,
thans, 128 jaar na de geweldda
dige gcheiding van 1830, Belgi
sche, Luxemburgse en Neder
landse volksvertegenwoordigers,
vrijwillig, met sympathie voor
elkaar bezield, weer tezamen bij-
Wanneer bent U een
ander mens
Daarvoor behoeft u geen toneel
te spelen en voor iedere rol in
een „andere huid" te kruipen!
.wanneer u de goede gewoon
te betracht in stoffige ruimten,
drukke straten en volle trams
een rol King-pepermunt aan te
spreken, dan voelt u zich reeds
een „ander" mens.
eenkwamen. Het Belgische Ka
merlid, üe heer Du nus cie War-
naiië, herinnerde er aan, noe een
naamgenoot van nem in het par
lement van het verenigd Ko
ninkrijk zitting bad genau en net
met zijn Neuerianuse meaeieaen
minder goed Kon vinaen, en hij
steiae er prijs op, ten niijke van
de veranaerue Deigiscne gezind
heid, tnans zijn iveuerianus me
delid, mr. burger, ais voorzitter
voor te stenen.
Een der Nederlandse leden her
innerde aan een riioeiiijkneid, die
in die voorbije aagen ontstaan
was, toen de Neueriander Van
basse van Y sselt weigerde te vol
doen aan de wens van ne beigi-
scne aigevaardigde De Brouckere
om een in het Nederlands uitge
bracht verslag ook in het brans
over te leggen, omdat de heer De
broucKère beweerde dat hij hier
toe verplicht zou zijn. thans
gaf de taaiverscneideiineid geen
moeilijkheden: de Nederlandse
leden en minister Luns spraken
Nederlands; Nederlands spraKen
ook de beigiscne leden, voor zo
ver het Erans hun niet gemak
kelijk lag, zoals ooK minister La-
rocK, terwijl tevens alle aanwe
zigen in de gelegenheid waren
door koptelefoons kennis te ne
men van de gelijktijdige verta
ling in Erans of Nederlands.
Wat de taal betreft, moet hier
voorts gereleveerd worden het
uitstekende en heldere Neder
lands, waarin de heer Van Cau-
welaert zijn gedachten tot uit
drukking bracht. Wie het nog
niet wist, kon hieruit leren, dat
de Vlamingen Nederlands spre
ken.
Vreugde en kritiek.
De heer Van Cauwelaert, die
reeds vóór de eerste wereldoor
log lid van de Belgische Kamer
van Volksvertegenwoordiging
was, heeft sinds zijn, jeugd voor
toenadering tot Nederland geij
verd en sprak er na afloop der
re. Ook werd de wens uitgespro
ken, dat het jaarlijkse rapport
een substantiële uiteenzetting
zal geven van de pogingen tot
coördinatie, en dat in het rap
port diep zal worden ingegaan
op de vraagstukken, waarover
het advies van de parlementaire
raad gevraagd wordt.
Minister Luns, sprekende na
mens ue drie regeringen, steme
in net hcnt, aat op net geoieu
uer buiienlanuse pontieK een
vruchtbare samenwerking hau
piaais gevonaen, cue reeas resul
taten had opgeleverd, zoais o.a.
in de Econonnscne en sociaie
baan der veremgue Naties, waar
bij tussen de beigiscne en Ne
derlandse delegaties tijdens de
discussies over net te voigen be
leid eik vercnil van nationaliteit
geneei was weggevallen, ue mi
nister onuerstrcepie nog in een
slotwoord, dat ue, samenwerking
tussen de drie regeringen over
het algemeen uitzonoernjK goed
was. En wat de uitgesproken Kri
tiek betrof, wees inj er op, hoe
anes nog in een toestand van
wording was en hij verzocht oe
beneiuxraad zijn geoacnten te
laten gaan over de in de toe-
Komst te voigen procedure, ten-
einue dan in overieg niet de re
geringen tot de vaststelling van
een vaste lijn te komen.
Historisch moment.
Zo ging deze eerste vergade
ring m Nederiano dezer in de
beneluxraad verenigde Neder
landse, beigische en nuxeinnurg-
se parlementsleden na dit ge-
wicutig samenzijn weer uiteen.
Wie aan de vergadering deeinam
of wie naar bijwoonde, kon zien
bewust zijn van een belangrijke
gebeurtenis in het nationaal le
ven der drie staten meaeneieeid
te hennen, tiro te dingen kunnen
hieruit voortkomen.
Minister Luns verklaarde in
een te brussei op 1b ienruari
I9öö genouuen reue reeds „net
standpunt uat de Nederlandse re
gering inneemt, is u bekend. Wij
zouden het toejuichen, wanneer
de verdere ontwikkeling, met na
me de groei van het gevoel van
saamnorigheid, een situatie zou
scneppen, waarin de voorwaar
den zouden zyn vervuld voor de
aaneensluiting in federaal staats
verband". En de Belgische mi
nister van buitenlandse Handel,
de heer Eayat, verklaarde on
langs te Brussel in een rede: „De
samenwerking in beneluxver-
band moet uiteindelijk leiden tot
de hereniging van de Lage Lan
den bij de zee, zoals wij die vroe
ger in onze geschiedenis gekend
hebben. De Lage Landen bij de
zee zijn bovendien geografisch
uitzonderlijk goed gelegen om
gezamenlijk de poort te vormen
voor het nieuwe Europa in een
toekomst, die niet zal moeten
onder doen voor het luisterrijk
verleden".
Dit zijn gewichtige uitspraken
van Belgische en Nederlandse
zijde, die de wens tot samenbun
deling onderstrepen. Als Neder
lander beseffe men het belang
hierbij van Nederland.
uitgebreide collectie
VITRAGE en OVERGORDIJNSTOFFEN,
alsmede allerhande VLOERBEDEKKING.
Sinds 1878
NIEUWLANDSTRAAT 14
TILBURG
vergadering zijn vreugde over
uit, deze verenigde vergadering
in Den Haag, in het gebouw en
in de voorzitterszetel der Neder
landse Tweede Kamer te hebben
mogen openen.
De alagmene strekking der
door de leden gehouden redevoe
ringen was die van kritiek op de
summierheid van het door de re
geringen uitgebracht rapport.
Deze kritiek werd belichaamd
in een resolutie, aangenomen met
slechts één stem tegen, waarin
o.a. werd uitgesproken, dat de
debatten in de raad niet beperkt
mochten blijven tot de vraag
stukken betreffende de procedu-
Engeland voor... en tegen.
Het koninkrijk is, na de on
dergang van ons oude staatsbe
stel, na de Napoleontische tijd,
met sterke medewerking van En
geland opgericht om in inter
nationaal opzicht een krach
tige barrière te zijn tegen Frans
expansiestreven naar het noor
den. Om de levensvatbaarheid
van het koninkrijk te verzekeren
gaf Engeland er aan terug het
op de Fransen veroverde koloni
ale rijk in Oost-Indië.
Na de laatste wereldoorlog, bij
de veranderde internationale si
tuatie, scheen voor de Britse po
litiek dit belang bij de Neder
landse staat niet meer te bestaan
en een terugkeer in enigerlei
vorm van Oost-Indië naar Ne
derland werd door de Engelse
politiek niet bevorderd. Door de
afscheiding van Nederlands Oost-
Indië is de internationale positie
van Nederland totaal veranderd.
Afgezien van de hierdoor ver
minderde kracht en luister van
ons staatsbestel: tot dusver zijn
deze overzeese gebiedsdelen de
magneet geweest, die Nederland
naar de oceaan trok, en die aan
sluiting aan en opgaan in het
continent voorkwam.
Thans zijn wij genoodzaakt
ons weer in Europa in te leven,
ons aan Europa aan te sluiten.
En daarbij volgen wij thans de
door natuur en historfe angege-
ven weg: door aansluiting bij de
zuidelijke Nederlanden, waarme
de wij zo lang verbonden waren;
de zuidelijke Nederlanden, waar
van het grootste deel der bevol
king met ons van zelfde stam is
en in dezelfde Nederlandse taal
denkt en spreekt. Tezamen zul
len wij een nieuwe plaats in Eu
ropa moeten veroveren om ons
tussen de grote volken ah4 natie
te handhaven.
Mr. V.
geven
rente
geen koersrisico
geen kosten
gemakkelijk beschikbaar
storten of opnemen per kas of giro
Vraag - telefonisch, schriftelijk of aan
onze kas - de folder „Bankboekjes".
BANKIERS
,f V* •-
ft
Tad Frodyma leverde gevaarte van 27 ton voor de deur af
Heyselse klei zwichte voor Lips-Stoof-geweld
Het bezichtigen van een in
haar element zijnde scheeps
schroef valt doorgaans alleen
maar ten deel aan de enthousi
aste leek, die zich daartoe opzet
telijk te water begeeft, of aan
het misfortuinlijke schepsel, dat
om een of andere reden te water
raakt. De eerste wijze is weinig
in zwang en in het tweede geval
is de belangstelling dermate
vluchtig, dat men er weinig of
niets van „meeneemt". En daar
er nog steeds geen aquaria zijn
uitgevonden waarin zich ten aan-
scliouwe van iedereen scheeps-
schoeven voortbewegen, blijft
dit onmisbare scheepsdeel meest
al voor het oog van de leek ver
borgen.
Het was daarom een zeer il
luster idee van de N. V. Lips
Scheepsschroevenfabriek te Dru-
nen om de talloze wonderlijke en
fantastische zaken welke de „Ex
po" te Brussei zuilen omtoveren
tot een bizar en fascinerend
sprookjesland, te verrijken met
een scheepsschroefweliswaar
een schroef, die de bezoeker
vanaf' een betonnen voetstuk wat
droef aanstaart en haar machti
ge, op het land zo nutteloze vin
nen klagend ten hemel heft,
maar die de met ontzag vervulde
toeschouwer daardoor een niet
minder imposant beeld geeft van
de geruisloze voeten van een
schip. Zelfs meer dan een impo
sant beeld, want de lJrunense
schroef, welke op de „Expo" te
zien zal zijn, is de grootste 5-blad
schroef, welke tot nu toe door
de N.V. Lips werd vervaardigd.
En als u dan nog weet, dat Lips
tot de vier gjootste schroevenfa-
brieken in lvuropa en tot de zes
grootste ter wereld behoort, dan
wordt het duidelijk dat het hier
gaat om een schroef, die 'n plaats
op de „Expo" meer dan verdient.
Het uit een legering van koper,
nikkel en aluminium vervaar
digd gevaarte weegt 27 ton en
heeft een diameter van 7 m. en is
bestemd voor een caltex-super-
tanker van 35.0UU ton.
Superchauffeur.
Tot voor kort was het voor
uw: verslaggever, die alle moeite
heeft om een heel petieterig per-
sonenautootje netjes en braaf
op de weg te houden, een raad
sel hoe men 27 ton scheeps
schroef heelhuids van Drunen
naar Brussel krijgt. Momenteel
weet hij hoe men dat doet, al
thans hoe Ted Frodyma dat
doet. Ted is een Pool, die na/ de
bevrijding in Drunen achterbleef
en daar nu een onmisbare kracht
is in het Lips-bedrijf. Hij is} een
autoriteit in het schroevéntrans-
port en met 27 ton schroef rijdt
hij even gemakkelijk weg als iiw
verslaggever met een kistje aard
appelen achter op de fiets. Het
vorig jaar bracht Ted „even" 'n
schroef van 24 ton naar Genua
en dat gaat, naar u weet, over
berg en dal.
Nadat de route was verkend en
afspraken waren gemaakt met
de politie-autoriteiten, vertrok
Tod de vorige week vrijdag met
de „Expo"-schroef. 's Avonds
was hij aan de grens bij Wuust-
vvezel, waar het Lips-pronkstuk
te kijk bleef staan voor iedereen
die 't maar zien wilde tot maan
dagmorgen.
Maandagmorgen startte Ted
voor het laatste „rukkie" en
startte ook uw verslaggever dank
zij een vriendelijke uitnodiging
van de N.V. Lips. Wij, in onze
geriefelijke luxe wagens, stelden
ons voor, dat wij èrgens in of
buiten Antwerpen een zwoegen
de Ted Frodyma zouden passe
ren en we hadden dan ook beslo
ten om 10 km. voor Brussel, in
restaurant Chateau Briand, op
hem te wachten. In Antwerpen
echter geen Ted, buiten Antwer
pen ook niet, in Boom ook niet.
Chauffeur met scheepsschroef
zoek Deze gedachte kwelde ons
totdat we Chateau Briand nader
den en daar de schroef netjes
voor de deur geparkeerd zagen
staan en Ted binnen achter een
groot glas bier, glunderend.
Enfin, dat laatste eindje naar
Brussel ging zonder politie en
ook in de belgische hoofdstad
had Ted niemand nodig om on
der de hangende Beneluxpoort
door op het tentoonstellingster
rein te geraken.
Onder het enorm vele werk,
dat er op het „Expo"-terrein nog
moet gebeuren alvorens deze gi
gantische expositie er schoon en
netjes bij! zal liggen, zal onge
twijfeld het wegwerken van de
kleibrij behoren. Overal regeert
nog het sompige moeras van de
klei, vieze, geelgrijze, vette en
zware klei, die de schoenen van
uw verslaggever in een oogwenk
had veranderd in grauwe vorm
loze klompen en die zelfs langs
zijn broekspijpen omhoog scheen
te kruipen. Zelfs de reeds aange
legde harde wegen waren door
het af- en aanrijden van talloze
voeruigen herschapen in glibbe
rige, zuigende kleibanen.
De toegang tot, het nederland-
se paviljoen, waarlangs het be
tonnen voetstuk voor de schroef
is geplaatst, was nog niet ver
hard en daarom had men deze
inrit berijdbaar gemaakt door
middel van zware ijzeren platen.
Naast het voetstuk stond de
machtige kraan Gottwald van de
fa. Stoof uit Breda gereed om de
schroef van de truck te tillen en
op het voetstuk te plaatsen. Des
kundig overleg bracht echter
aan het licht dat Gottwald het
karwei niet zonder meer aan zou
kunnep en daarom moesten nog
een aantal voorzieningen worden
aangebracht om de kraan een
groter hefvermogen te geven.
Toen het zo ver was, Schoof Ted
Frodyma zijn truck langzaam
achteruit over het smalle stalen
pad; te smal, want in de laatste
meters schoof de truck zijwaarts
met een der achterwielen de klei
in, dat tot aan de as onwrikbaar
vast bleef zitten. Geholpen door
een zware vrachtwagen van Stoof
slaagde Ted er tenslotte in het
zaakje weer vlot te krijgen.
Het was tegen half vijf, toen
de machinist van de Gottwald,
Jan Koks, de schroef heel voor
zichtig en op de centimeter
nauwkeurig op het betonnen
voetstuk plaatste, dat daarvan
dermate schrok, dat het in een
keer 33 mm. zakte. Deskundigen
beweren, dat er nog wel wat mil
limeters bij zullen komen.
Maar goed, zij staat er, 't dof
glanzende pronkstuk der neder
landse schroevenindustrie, dat
straks door miljoenen met ont
zag en respect zal worden be
wonderd. De nederlandse gast
vrouwen op de „Expo" zullen u
alles omtrent het maken van
scheepsschroeven, kunnen ver
tellen, want de N.V. Lips zal bin
nenkort deze dames uitnodigen
op haar bedrijf om haar te pre
pareren op de vele vragen, die
straks ongetwijfeld zullen wor
den gesteld aangaande het mo
deleren en gieten van scheeps
schroeven.
Met deze gigantische schroef
heeft de N.V. Lips een in 't oog
springende en prachtige bijdra
ge geleverd tot de nederlandse
inzending op deze wereldten
toonstelling.
,2 Mpt
„CUPIDO OP EEN DOLFIJN".
Wie zich wil vermeien in de
aanblik van de zo zoetjesaan
welbekende Sophia Loren, kan
dat deze week doen middels de
tilm „Cupido op een dolfijn",
waarin Sophie van hoofd tot
voeten een grieks meisje uit
beeldt, dat tijdens het sponzen-
duiken is gestoten op een antie
ke schat, zijnde een jongen op
een dolfijn van goud met brons.
Samen met haar vriend Rhif be
sluit zij het geheim te verkopen
aan de amerikaanse archeologi
sche stichting in Athene. De lei
der van dit, instituut maakt met
haar een afspraak in een café.
Terwijl Sophie, in dit verhaal
Phaedra genaamd, in deze bor-
maakt zij kennis met Victor
Parmalee, een verwoed kunst
verzamelaar, die dr. Calder het
zo moeilijk mogelijk maakt. Per-
malee komt ook achter het ge
heim en zo blijft de toeschouwer
vrij lang in het onzekere wie uit
eindelijk met de schat zal gaan
strijken.
„Cupido op en dolfijn" is een
aardig verhaal, waarbij de cine
asten vooral en met grote be
kwaamheid hebben gebruik ge
maakt van het imponerende en
betoverende griekse landschap.
Naast Sophie zien we in de
DEECHD
TZUIDE
22 cent per week
1757
■«-Hertogenbosch, Hoge Steenweg 27-31, Telefoon 8851*
Eindhoven, Keizersgr. 17, Tel.7442* Tilburg, Stationstraat 17,toek.adres
:VCWV W0VSW9
LB 113
MILJOENENDANS OP EXPO '58.
EEN KIJKJE RONDOM HET ATOMIUM.
NEDERLAND KAN VAN TOERISTENSTROOM PROFITEREN.
(van onze verslaggever)
„Dertig miljoen bezoekers worden verwacht op deze wereldtentoonstelling",
zegt Denice als zij ons de weg wijst langs de gloednieuwe dubbeldeks boule
vards naar de Heizelvlakte. Langs ontelbare bouwwerken, vele viaducten en
onafzienbare parkeerterreinen, plaats biedend aan 35000 auto's en 2000 bussen,
belanden we in de De Meysse-laan.
„Hier komt het tramstation. Elke 12 seconden zal hier een tramtrein stoppen.
Van de parkeerterreinen naar de hoofdingang wordt u vervoerd met omnibus
sen, onder de tentoonstelling brengen de treinen u naar de Expo en op de
helihaven, hier stijgen en landen straks elke dag 50 wentelwieken."
Wij laten de wagen staan voor de Atomiumpoort en volgen onze officiële
gastvrouw in haar terrarood en zwarte uniform, wadend door het slik, naar het
102 meter hoge symbool van de Brusselse Wereldtentoonstelling.
„Het enige, wat ik nog niet weet, dat is
de plaats waar ik straks zal komen te staan",
zegt Denice. „Misschien aan de grens op
een autoweg, het kan zijn in een internatio
nale trein, maar het is ook mogelijk hier in
de ontvangsthal, want daar komt een één-
dagshotel, waar natuurlijk ook naast de
schoenpoetser, typisten, telefoon- en tele
graaf beambten ook tolken en gidsen moeten
zijn."
„En zou je dit werk altijd willen doen,
of denk je dat het dan te zwaar zou wor
den?"
„O, maar dit is spijtig, zo kort als het
duurt
Nederland op één na het grootst.
We zijn langs de grote afdeling der Bel
gische Kongo met haar zeven paleizen en
haar tropische tuin beland bij de Neder
landse inzending. Ons land slaat geen gek
figuurhet is na dat van Rusland het
grootste in oppervlakte, nl. 24.857 m2. Het
ligt vrij gunstig bij de Beneluxpoort en aan
de Mogendhedenlaan, waaraan ook Frank
rijk en de Verenigde Staten kolossale bouw
werken oprichten.
Strak en sterk rijst een koepelvormige
staalconstructie op. Naast het rechthoekig
paviljo zien we de dijk in aanleg, want
onze waterstaat is van de partij. Een echt
electrisch gemaal pompt water uit een pol
der naar een bekken, dat tevens als haven
fungeert. Verder zien c^e bezoekers hier de
Zuiderzeewerken en het grootscheepse Del
taplan.
„Waar brengt Brussel die dertig miljoen
bezoekers onder dak?" vraag ik.
Het tere punt.
Ongewild heb ik een tere snaar geraakt.
Denice spreekt van 3.000 hotelkamers en
7.000 particulieren, die vreemdelingen wil
len herbergen, maar ik weet al iets van de
prijzen, die er hier en daar gevraagd wor
den. Ik breng het te berde, maar de offi
ciële hostess protesteert „er zijn maximale
tarieven, de regering ziet daar op toe en
de prijzen moeten in elke kamer vermeld
staan!"
Toch zullen er velen zijn, die straks niet
te Brussel, maar elders zullen overnachten.
Er zijn nog 2000 hotelkamers gereserveerd
en kampeerterreinen voor 15.000 trekkers,
desondanks liggen er mogelijkheden voor de
hotels in Noord-Brabant en Zeeuws-Vlaan-
deren. Vooral als die dertig miljoen over
troffen worden en er, zoals menigeen hier
hoopt, 40 of 50 miljoen toeristen worden
aangetrokken. „Ja, danerkent het
meisje.
„Heb dank, Denice, voor al je moeite.
Het is schoon hier."
„Geen dank, ik vond het zeer prettig u
van dienst te kunnen zijn!" Zij leidt ons te
rug. België heeft werkelijk goede gastvrou-
DE WERELD IN CIJFERS.
Opvallend is de rust in het 200 hectaren
groot park. Er zijn behalve ontelbare klei
ne, 46 nationale paviljoens van de deelne
mende landen opgebouwd, die nu worden
ingericht voor de ontvangst van de miljoe
nen bezoekers. Hier en daar wordt nog ge
schaafd en getimmerd. Vrachtwagens rijden
af en aan, maar de modder absorbeert de
meeste geluiden.
Eenzame figuurtjes zetten graszoden uit
op de vlakten, waar enkele dagen geleden
nog betonmolens draaiden en bulldozers de
grond verschoven. Stapels bouwmaterialen
liggen nog overal opgetast. Hoog in de
lucht op vreemd gevormde daken klinken
hamerklopjes en spreken werklui in onver
staanbare talen.
„Er is nu 30.000 ton staal verwerkt en
150.000 kubieke meter aarde verplaatst",
vertelt Denice „en er worden 50.000 bo
men geplant".
De zwevende bollen.
„KIJK, links komt de kindertuin, dan de
afdelingen jacht, visserij en het domein van
de naaikunst, maar hier rechts het prachtige
paviljoen van de keramische industrie. Ziet
u die mozaiek eens."
Hoog boven ons glanzen de enorme bol
len van het atomium. Negen atomen zijn het
van 18 meter doorsnede, onderling verbon
den door buisvormige toegangen, waarin
liften en roltrappen het publiek naar het
restaurant in de hoogste bol brengen, van
waaruit men een onvergetelijk uitzicht zal
verkrijgen op geheel Brussel.
„Nu worden deze bollen nog gesteund
door staalconstructies, maar bij de opening
zullen die verwijderd zijn en dan balanceert
het gehele atomium op de onderste stalen
sfeer", zegt Denice rustig. Zij heeft alle
cijfers in het hoofd, zij is een opmerkelijk
goede gids en zij spreekt geen Vlaams, maar
keurig Nederlands. Is het wonder dat ik
een paar persoonlijke vragen ga stellen?
320 gastvrouwen gereed.
Denice blijkt al een half jaar lang op
cursus te zijn. Zij is in het najaar aange
nomen als gastvrouwe en kwam op school
met 319 andere meisjes van verschillende
nationaliteiten, waaronder ook enkele Ne
derlandse. Zij moest bij haar aanmelding
minstens drie talen spreken, nu beheerst zij
het Nederlands, Frans, Engels, Duits en
Spaans. Op de speciale school van de Expo
kreeg zij les in aardrijkskunde, algemene
geschiedenis en kunstgeschiedenis, leerde zij
de betekenis van alle Belgische beziens
waardigheden, raakte zij thuis in tarieflijs-
ten en dienstregelingen, telefoonnummers
en grensdocumenten, openstellingsuren en
eerste hulp bij ongelukken.
KIi2i.
wen.
AÖC
