ilitsNja FILMJOURNAAL MARIA'S KLEUTERHOF" KREEG SYMPHONfSCHE OPENING PUROL MALTA eiland mei een rijke geschiedenis DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 25 APRIL 1958 Energie, toewijding en kundigheid van velen gaf Hesoijen uniek schoolgebouw. Paradijs voor kleuters Feuilleton Het Renbaanschandaal van Epsom verdwijnt door IVBusis Sacrum L uxo r en doet dikwijls een schijn-vol- wassenheid ontstaan. De levens school wil deze belemmering wegnemen, althans een zo goed mogelijke compensatie bieden. Het is derhalve duidelijk dat, wil men van de levensschool werke lijk een pedagogisch milieu ma ken, er een sfeer van onderling vertrouwen, van rust en weder zijds verstaan moet zijn, want eerst dan kan er pas een werke lijke binding en een opvoedkun dige relatie tussen de volwasse nen i.e. de leiders en de onvol- wasenen tot stand komen. Bij een halve dag-vorming is deze sfeer uiteraard niet zo gemakke lijk te scheppen en het ideaal zou dan ook zijn, indien de jon gens een hele dag op de levens school zouden kunnen doorbren gen. Op de meeste plaatsen is men echter nog niet toe aan deze ideale toestand en het is dan ook te hopen, dat de wettelijke rege ling van het part-time onderwijs, die in voorbereiding is, hiervoor vruchtbare mogelijkheden zal scheppen. Helaas zijn nog niet alle be drijven zich van hun verant woordelijkheid ten opzichte van de jeugdige arbeiders bewust. Een werkgever, die een jongen van 14. 15 jaar in dienst neemt, moet zich realiseren, dat hij een kind in dienst neemt en dat hij met het uitbetalen van loon niet van zijn verantwoordelijk heid af is. Een kind heeft er recht op om in zo gunstig moge lijke omstandigheden volwassen te worden. Het program van de levens school valt in drie onderdelen uiteen, n.l. theorie, sport en handvaardigheid. De theorieles sen kan men weer splitsen in inleiding tot de nieuwe levens situatie, culturele vorming en actualiteiten. Alles waarmee de jonge arbeider in zijn nieuwe le venssituatie wordt geconfron teerd, wordt op een open wijze behandeld. Er wordt gesproken over de omgang met andere men sen, met de ouders en kinderen; er wordt een inzicht gegeven in het bedrijf waar de jongen werkt en in de samenstelling van zijn loon; gepraat en van gedachten gewisseld over sport, sportiviteit en teamgeest, over actieve en passieve vrijetijdsbesteding, over de radio, televisie en over de krant, over toneel en schilder kunst. En ook over de kerk, want de levensschool biedt aan de kerk een unieke gelegenheid op ongedwongen wijze tot een leveiuie ontmoeting te komen met een groot aantal jongens in een periode van hun leven, waar in juist hetjcontact met de kerk groot, 'evaar loopt verloren te gaan. De aalmoezenier geeft ech ter geen systematische gods dienstlessen, maar behandelt de door de andere docenten reeds voorbereide onderwerpen in het licht van het eeuwige leven, zo dat de jongens duidelijk wordt, dat het een ten nauwste met het ander verband houdt en bij hen niet rle indruk wordt gewekt dat godsdienst en leven twee heel verschillende zaken zijn. Dit is in het kort wat de le vensschool waarvan ons kind er 30 telt met ca. 2400 a 2500 deelnemers wil en wij menen te mogen zeggen dat men er in Kaatsheuvel, waar men 90 c, van de in aanmerking komende jongens tot de levensschool heeft weten te trekken - dank zij een groot begrip bij de werkgevers en de ouders en dank zij ook een kundige, bezielde leiding, in is geslaagd deze gerichtheid op voortreffelijke wijze vorm te ge ven. Pastoor Verbiesen van de parochie van O.L. Vrouw te Besoijen heeft maandagmiddag met een voorbeeldig gevoel voor de juiste toon de dirigeerstok gehanteerd bij de uitvoering van de Kleuter- symphonie nr. 1, die dank zij de energie, toewijding en kundig heid van velen voor Waalwijk in première is kunnen gaan ter gelegenheid van de opening van de mooiste kleuterschool van de inspectie Waalwijk en misschien wel van het gehele land. En de gedachte om aan deze opening een symphonisch karakter te geven, moet ongetwijfeld zijn voortgekomen uit de grote vreugde en blijdschap, welke pastoor Verbiesen bij de officiële ingebruik name van dif schoolgebouw zullen hebben bezield; uit de grote voldoening en de tintelende blijdschap bij het gereedkomen van een school, die men een paradijs voor kleuters mag noemen. Burgemeester Teijssen houdt zijn toespraak bij de opening van „Maria's Kleuterhof" te Besoijen. Aan de tafeltjes van links naar rechts: de heer K. v. d. Heijden, kerkmeester en lid van 't schoolbestuur; pastoor Verbiesen; mej. A. M. R. Voss, inspecrtice voor het kleuteronderwijs in het dis trict Waalwijk, Tilburg en Den Bosch; de heer J. Kobben, direc teur gemeentewerken, en de heer .T, A. Tijssen, hoofd van de afd. financiën en onderwijs. Er waren bij deze feestelijke en stemmige opening talrijke genodig den. Het gemeentebestuur was ver tegenwoordigd door burgemeester Teijssen en wethouder v. Heeswijk. Verder waren aanwezig: 't school bestuur, mej. Voss, inspectrice voor het kleuteronderwijs in de inspectie Waalwijk, de heer Kobben, direc teur van de dienst gemeentewerken, de heer v. Vliet, directeur der ge meentebedrijven, de heer Tijssen, hoofd van de afdeling financiën en onderwijs, een afvaardiging van de Eerw. Zusters en de Eerw. Broeders, de leidsters van de school, de beide jonge kunstenaars Annemiek Rut ten en Jos Kipping die de muur schilderingen in het gebouw hebben aangebracht, en verder talrijke an dere genodigden, onder wie wij op merkten pastoor Rovers en burge meester v. Erp van Waspik. OUVERTURE. In de Ouverture sprak pastoor Verbiesen een hartelijk woord van onderwijs, welke belangstelling tot uiting is gekomen in de dit jaar van kracht geworden wet op 't kleuter onderwijs. Voordien had de gemeen te echter reeds verschillende voor zieningen inzake het kleuteronder wijs getroffen (de prachtige chr. kleuterschool aan het Hollands Steegje is daarvan een bewijs. Red.). Burgemeester Teijssen bracht ver volgens dank aan allen, die in de totstandkoming van de school een belangrijk aandeel hebben gehad. In de eerste plaats dankte hij de in spectrice voor het kleuteronderwijs, mej. Voss, voor haar spontane en hartelijke medewerking, haar waar devolle adviezen en haar grote steun in de ambtelijke procedure. De heer Kobben dankte hij voor 't prachtige stuk werk, dat de dienst gemeentewerken met het ontwer pen van deze school heeft geleverd. Verder dankte hij de aannemer, G. de Teuling, de onderaannemers en alle anderen, die hebben bijgedra gen tot de inrichting van deze school. Annemiek Rutten en Jos Kipping dankte hij voor de wijze, waarop zij zich van de opdracht tot het aanbrengen van muurschilderin gen hadden gekweten. Het schoolgebouw zelf noemde burgemeester Teijssen eenvoudig, doch zeer doeltreffend en in zijn to taliteit. erop gericht om het kind aan te spreken. Niets is veronachtzaamd, niets achterwege gelaten, aldus de burgemeester, die er verder op wees dat de totstandkoming van deze school niet altijd over rozen is ge gaan. Het gemeentebestuur heeft zich op een gegeven ogenblik maar zelf wind in de zeilen geblazen en achteraf is wel gebleken dat 't daar mee juist heeft gehandeld. Burge meester Teijssen besloot zijn toe spraak met een hartelijke geluk wens aan het schoolbestuur en de overdracht van het gebouw aan het schoolbestuur liet hij vergezeld gaan van de wens, dat Gods zegen zou welkom tot alle aanwezigen, in het bijzonder tot mej. Voss, het ge meentebestuur en de heer Kobben, zonder wie deze school niet tot stand zou zijn gekomen. Pastoor Verbie sen prees zich gelukkig te mogen leven in een land, waar de kinde ren gelukkig gemaakt worden en alles geboden krijgen wat mogelijk is om op te groeien tot goede har monische mensen. ALLEGRO VIVACE. Het Allegro Vivace was voor bur gemeester Teijssen, die deze dag zo- van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" door: Percy King 7) „Dan ligt ze er nog, als geen onbevoegde ze heeft aangetrokken", antwoordde Bremser laconiek. „Of ze hebben de jas in 't depot van ge vonden goederen te Inverness". „Iemand gaat direct naar Inver ness", beval Ashworth autoritair. „Hoe eerder het gebeurt, des te be ter voor jullie. Vooral voor jou, Mc- Gee". De inspecteur geeuwde. „Hij krijgt slaap, jongens! Breng hem naar kooi!" „Neen, neen, neen!" protesteerde Ashworth furieus. „Wel alle duivels! Is er dan niemand in deze vervloek- te negorij die een half gram herse nen onder zijn pet meedraagt?" III. D« hulp kwam van een kant, waar- va* Aahwtrth ze gaan oganblik ver wacht had. De deur ging open, twee heren traden binnen. Inspecteur Me- Gee sprong in de houding. Kilyan, Bremser en Blynth staakten 't rug- byspel, waarmee hun ijver om de recalcitrante arrestant naar een cel te sleuren, verrassende overeen komst toonde. „Is dit de heer, met wie je tot Edinburgh in dezelfde coupé zat, Monckton?" „Hij is 't, Stewart. Alleen maakte hij toen een meer pacifistische in druk". Monckton keek Ashworth ge amuseerd aan. „k Heb u benijd, dat u zo heerlijk tukken kon". ,,De zegening van een gerust ge weten", glunderde Ashworth. „Ik heb er inspecteur McGee nog niet van kunnen overtuigen". „Waarom mij onkundig gelaten, inspecteur?" vroeg de ander. „De arrestatie van een - eh - Buddy Fritzjohn was toch wel belangrijk genoeg om je chef in de vreugde te doen delen?" „U had vacantie genomen, com missaris", antwoordde McGee klein tjes, „in verband met een familie feest. Ik wilde u niet storen". „Had het maar gerust gedaan, in specteur. Het was voor deze keer wèl zo aangenaam geweest, 'k Moet je een illusie ontnemen. Je hebt een Londens advocaat gearresteerd, geen Buddy Fritzjohn". Commissaris wel letterlijk als figuurlijk een zon nige dag noemde. De burgemeester wees op de groeiende belangstelling van de regering voor het kleüter- mogen rusten op deze school en op allen die er in .zullen werken. LARGO. Voor het Largo was het woord weer aan pastoor Verbiesen, die eerst burgemeester Teijssen dankte voor zijn woorden en het vele dat de gemeente voor de totstandko- I ming heeft gedaan, en vervolgens overging tot de inzegening van het j gebouw. ANDANTE. Mejuffrouw Voss. voor wie 't An dante was gereserveerd, sprak al lereerst een gelukwens tot de kleu ters. Zij typeerde de nieuwe school als een pedagogisch en hygiënisch volkomen verantwoord schoolmilieu, dat daarom zo belangrijk is, omdat de kleuterperiode van vérstrekken de betekenis is voor het latere leven van de mens. Licht, lucht en een verstandig geleide vrijheid zijn de waarborgen voor de beste harmoni sche vorming, aldus mej. Voss. Een gelukwens richtte de inspec trice ook tot de leidsters, waarbij zij met grote waardering gewaagde van het waardevolle werk, dat de onlangs geëmigreerde leidster mej. A. Couwenbergh onder zo moeilijke omstandigheden in de oude school heeft verricht. Mej. Voss wees de Stewart knipoogde naar Ashworth. „Beschouw het als een misverstand, Mr. Ashworth. De Llewse politie kan ook hoffelijk zijn, al hebt u er helaas niet veel van gemerkt. Maar ik ken inspecteur McGee. Hij zal vast en zeker zijn flater goedmaken door u op een lunch te inviteren, die klinkt als een klok". Hij wilde gaan, Ashworth hield hem terug. „Hoe kwam u achter mijn identi teit, commissaris?" „Door mijn vriend Monckton. In de restauratiewagen zittend, was hij getuige van uw arrestatie. Hij vroeg zich stomverbaasd af, wat Ronald Ashworth, juridisch adviseur van de „Gentlemen Races Association" op zijn kerfsok kon hebben om door 'n legioen hellebaardiers in ontvangst genomen te worden. Maar ja, je kunt nooit weten. Toen hij later hoorde dat onze politie zich zo uit gesloofd had om Buddy Fritzjohn feestelijk in te halen, lachte hij zich krom. Monckton vertelde me 't ge val en ik begaf me met hem hier heen. Ook een commissaris wil wel eens een veranderingetje. Schavui ten in de nor stoppen is hem dage lijks brood. Dat ik voor bevrijder mag spelen, komt daarentegen ui terst zelden voor". Met Monckton verliet Stewart de kamer. „Nu verwacht je zeker dat 'k me in een hoek ga sta schamen?" leidsters op de grote verantwoorde lijkheid welke haar taak met zich brengt. Zoals de ouders het gezin maken, zo maken de leidsters de school, aldus de inspectrice, die nog eens nadrukkelijk onderstreepte dat het werk van de leidster moet ge dragen worden door kennis, inzicht en onbaatzuchtige liefde. Ook tot de ouders richtte mej. Voss een gelukwens, want ook zij behoren tot de voornaamste belang hebbenden bij deze school. Met de leidsters zijn de ouders verantwoor delijk voor de opvoeding van de kleuters en daarom is het contact tussen ouders en leidsters van het allergrootste belang. De opvoeding thuis en op school moet parallel lo- pen, het kind verdraagt hier geen verschil, de kleuterschool is de kin derkamer van het gezin. Mej. Voss wees in dit verband op de grote be tekenis van ouderavonden en ouder- comité's. Een gelukwens en dank ook aan het gemeentebestuur, dat ,zich op zo voorbeeldige wijze bewust is ge- -wepst van zijn taak ten aanzien van de Tieuter en zich op zo voortreffe lijke wijze van deze taak heeft ge kweten voordat de kleuteronder wijswet tot stand kwam. Aan de heer Kobben bracht mej. Voss dank voor de wijze waarop de dienst gemeentewerken dit gebouw heeft gerealiseerd. De inspectrice noemde dit schoolgebouw een goed functioneel gebouw. En dan tenslotte ook een geluk wens tot het schoolbestuur, waarbij mej. Voss er op wees, dat er in de parochie drie soorten gebouwen te onderscheiden zijn: de woningen, 't kerkgebouw en de scholen i.e. de kleuterschool. De scholen, dus ook de kleuterschool, is de schakel tus sen woningen en kerk, van waaruit het christelijk leven moet open- bloeien. Met de wens dat deze kleuter school onder Gods zegen zou mogen blóeien tot heil van de kleuters en tot voldoening van ouders, leidsters en geestelijke en wereldlijke over heid, besloot mej. Voss haar toe spraak. INTERMEZZO. De heer Swarts zorgde voor een kort Intermezzo door namens de pa rochianen en vooral namens de ou ders, wier kinderen de kleuterschool zullen bezoeken, als feestgeschenk eeh piano aan te bieden, die ook op vroeg de inspecteur zuur. „Eerder dan dat je me op een lunch tracteert, want daar ben je te veel Schot voor", grinnikte Ash- wdrth. „Toch even goeie vrinden! Zorg nu maar dat ik mijn winterjas uit Inverness krijg en laat een taxi voorkomen". „Zullen we hebben! Achteraf ben je een fidele kerel, dat je de kans niet waarnam om me er bij de com missaris in te werken. Ieder ander had 't gedaan". „Allright, McGee! Niet de moeite waard. Wanneer er tijd overschiet, kom ik met Kilyan, Bremser en Blynth 't robbertje uitboksen. Als ze me zonder krachtpatsers-middelen in een cel weten te krijgen, voer ik het hele politiebureau dronken". De taxi bracht hem in tien minu ten naar Clarke's villa op Willow Road. Ashworth moest driemaal schellen vóór er enig teken van le ven gegeven werd. En - 't was er naar! Een knappe jonge vrouw opende de deur op een kier. Niet zodra had zij gezien wie de bezoe ker was, of zij trachtte hem de deur vóór de neus dicht te slaan. Die vlieger ging niet op: Ashworth had bij voorbaat een voet in reserve ge houden. Zonder moeite duwde hij de deur open, trad binnen en sloot. „Neen, neen!" protesteerde de jon ge vrouw. „Mr. Clarke kan op het het verlanglijstje van de inspectrice had gestaan. Hij liet deze aanbie ding vergezeld gaan van hartelijke gelukwensen met dit prachtige nieuwe schoolgebouw. ADAGIO CANTABILE. Deze piano speelde een essentiële rol in het Adagio Cantabile, dat werd verzorgd door de leidster mej. José v. d. Boogaard uit Ubbergen, die met begeleiding van de heer Wilmont op voorbeeldige wijze een drietal liederen zong, n.l. een aria uit „Figaro's Hochzeit" van Mozart, een aria uit „Joshua" van Handel en „Chanson d'amour" van Gabriël Fauré. Enkele feestelijk uitgedoste kleu ters boden mevr. Voss onder een toepasselijk vers als geschenk een boodchappentas aan, die door de in spectrice in verlegen dank werd aanvaard. Op uitnodiging van pastoor Ver biesen gèf ook pastoor Rovers uit Waspik zijn deskundige mening over dit nieuwe schoolgebouw, dat hij de mooiste school van 't district Waal wijk en misschien wel van het hele land noemde. - g-ygr—T-T'-ya* FINALE. - - -«v.' Alvorens tot de Finale (molto vi vace) over te gaan, bracht een van vreugde en blijdschap vervulde pas toor Verbiesen heel hartelijk dank aan allen, die de totstandkoming van dit schoolgebouw hebben mo gelijk gemaakt, aan de gevers van de prachtige feestgave en aan mej. v. d. Bogaard voor haar prachtige zang. Het voorstel van pastoor Ver biesen om deze kleuterschool te noemen „Maria's Kleuterhof" werd met grote instemming begroet. Het was een zeer dankbare en verheug de pastoor Verbiesen die ten slotte de wens uitsprak, dat Gods zegen zou mogen rusten op deze school, waarvan hij hoopte dat .zij er in zal slagen de kleuters op moderne en kinderlijke wijze bij Christus te brengen. De Finale was gewijd aan een ver frissende dronk en de bezichtiging van dit zo harmonische, unieke schoolgebouw, dat voor de kleuters ongetwijfeld een klein kinderpara dijs zal zijn. „AFSCHEID VAN DE WAPENEN". Een van Hemmingway's groot ste romans is ongetwijfeld „A fa rewell to arms" waarin de schrij ver o]) grootse en aangrijpende wijze de geschiedenis vertelt van de amierikaanse ambulance-offi cier Lt. Frederic Henry en de britse verpleegster Catherine Barwlev, die voor elkaar een in nige liefde opvatten in de hel van haat, die de eerste wereldoorlog in de italiaanse Alpen heeft ge bracht. Gedurende de enkele maanden, die de verschrikkingen van de oorlóg hen gunnen, leiden zij een vol en rijk leven. Productieleider David O. Selz- nick en regisseur Charles Vidor hebben van dit prachtige verhaal een film gemaakt, die als groots en aangrijpend bestempeld mag worden. De film is ter plaatse in Italië opgenomen en tienduizen den mensen hebben er hun me dewerking aan verleend. De rea liteit van de oorlog is door Vidor dikwijls op verbijsterende wijze op de filmband vastgelegd en weet hij op schokkende/ wijze in beeld te brengen van wat Hem- mingway voor zichzelf de „Grote Wond" noemt. „Afscheid van de wapenen" is een film van grote allure, die een grote belangstelling verdient op grond van haar zeer grote kwaliteiten, al zou men wen sen, dat de „liefdesgeschie denis" hier en daar een minder zwaar accent had gekregen. De cinemascope verleent aan dit verhaal alle denkbare suggestie ve kracht, die het behoeft. De hoofdrollen in dit filmwerk van formaat worden vertolkt door Roek Hudson, Jennifer Jones en Vittorio de Sica. Wij kunnen „Afscheid van de wapenen" warm aanbevelen en Musis Sacrum heeft er van haar kant voor gezorgd, dat men deze film niet behoeft te missen, want zij draait van vrijdag tot en met woensdag (met uitzondering van dinsdag). «- Toegang 18 jaar. „LIERE, TANZ UND 1000 SCHLAGER". Rond de als een komeet aan 't filmfirmament omhoog schie tende Caterina Valente heeft de duitse filmindustrie een film vervaardigd, die de liefhebbers van de lichte muze voor honderd percent waar voor hun geld geeft. Het is een zonnig, pittig ën melodieus geheel, waarin liefde, dans en voortreffelijke muziek op de juiste wijze zijn gemengd en dat daarom als een amusementsfilm van het goede soort gekwalificeerd kan wor den. Jang en oud kan veel plezier beleven aan deze lichtvoetige film, die van vrijdag tot en met zondag in Luxor te zien is. Toegang alle leeftijden. „VRIJGEVOCHTEN". De jonge filmster Sal Mineo speelt hier de hoofdrol in een verhaal, dat op indringende en dikwijls aangrijpende wijze de geschiedenis behandelt van Dino, een 17-jarige jongen, die na een inbraak in een pakhuis in een opvoedingsgesticht wordt ge plaatst. Als hij na zijn straftijd weer naar huis terugkeert, schil dert de film het verhaal van een opgroeiende jongen, voor wie de ouders miaar bitter weinig begrip en liefde kunnen opbrengen en die daarom dan ook gevaarlijk balanceert op de rand van een mislukt leven. In deze vereenza ming vindt hij echter de mensen die in hem geloven en die hem willen helpen; Sheridan, de man van het wijkcentrum, waar Dino zich regelmatig moet melden, en het meisje Shirley. En langzaam vindt hij de weg naar een leven, waarvan hij het bestaan niet eens heeft vermoed. Maandag en woensdag. Toegang 18 jaar. maar ook historisch knooppunt men. Malta neemt als hart van de Middellandse Zee een belangrijke plaats in, waar het de verbindin gen betreft tussen zuid-Europa en Afrika en west-Europa en Klein-Azië. De bevolking is zich grondig van deze positie bewust, want gedurende haar gehele bestaan is zij er mee geconfronteerd, het eiland was fel begeerd en er is veel om gestreden. Daardoor Niet alleen strategisch In het hart van de Middelland se Zee, iets ten zuiden van het Italiaanse eiland Sicilië, 1 igt Malta, een van de belangrijkste westelijke steunpunten, op de grens tussen Europa en Afrika. Welk een belangrijke strategi sche positie dit eiiand inneemt, weten we nog maar al te goed uit cle tweede wereldoorlog, toen er fel om dit eiland is gestreden; het kon echter nimmer door de asmogendheden worden geno- ogenblik niemand ontvangen - nie mand, hoort u?" „Kalm aan!" Ashworth nam haar gemoedelijk bij een arm. Ik heb een appeltje met Clarke te schillen en zoiets stel ik nooit uit. Wijs me de weg, dan ben je op één na da bes te". Zij schudde zijn hand af. „Ik dacht niet anders, of u „Zat deugdelijk bewaard in de nor, 't cachot, de petoet, de bajes merkwaardig, dat ze voor een on vriendelijk oord zo'n rijke verschei denheid van namen uitgedacht heb ben, Blanche Whitlock! Ik voel me als het dappere kleermakertje uit 't bekende sprookje - 'k sabelde er zeven in één klap tegen de vlakte". Blanche Whitlock glimlachte. Ze verstond de kunst, allercharmanst te glimlachen. „Kent u me? Ik had op zo'n hoge onderscheiding niet dur ven hopen". „Ik ben een bewonderaar van het toneel. De directie van 't "Novelty" zit nog altijd in de put, dat Blanche Whitlock onverwacht haar contract annuleerde en te kennen gaf, een eigen theater te gaan exploiteren. Daar praten we bij gelegenheid wel eens over. Clarke komt eerst aan bod". „U kunt hem niet spreken, Mr. Ashworth. Hij is ziek, erg ziek". „Sjongen", deed hij meewarig. „Hoe onberekenbaar is het mense lijk leven toch, vooral in het hoge Noorden! Zó ben je kiplekker en zó lig je met een levensgevaarlijke griep onder de wol! Gelukkig dat ik net op tijd kom. 'k Heb een op kik kertje voor hem bij me". Zij ging hem onwillig voor. Ash worth had nog geen zes passen ge daan, of hij vernam een verdacht geluid; iemand sloop heimelijk ach ter hem aan. Hij sprong snel opzij; het was zijn geluk. De opgeheven arm daalde, maar 't eind loden buis kliefde de lucht. Op hetzelfde mo ment draaide de geniepige aanvaller zich om en rende de trap op. Een schaduw tegen de muur verried Ashworth, dat langs die weg een tweede individu zich reeds in vei ligheid gesteld had. Hij bleef staan, wenkte Blanche. „Dat moet 'k zeggen ze zorgen er hier voor, dat een bezoeker direct in de stemming komt". „Wees verstandig en ga terug. U hebt hier niets te maken. Dit zijn geen zaken waar u zich mee moet inlaten". „Dat zal ik zelf beoordelen, beste meid. Allons!" (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1958 | | pagina 2