ilitsNja
FILMJOURNAAL
MARIA'S KLEUTERHOF" KREEG SYMPHONfSCHE OPENING
PUROL
MALTA eiland mei een rijke geschiedenis
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 25 APRIL 1958
Energie, toewijding en kundigheid van velen gaf Hesoijen
uniek schoolgebouw.
Paradijs voor kleuters
Feuilleton
Het
Renbaanschandaal
van Epsom
verdwijnt door
IVBusis Sacrum
L uxo r
en doet dikwijls een schijn-vol-
wassenheid ontstaan. De levens
school wil deze belemmering
wegnemen, althans een zo goed
mogelijke compensatie bieden.
Het is derhalve duidelijk dat, wil
men van de levensschool werke
lijk een pedagogisch milieu ma
ken, er een sfeer van onderling
vertrouwen, van rust en weder
zijds verstaan moet zijn, want
eerst dan kan er pas een werke
lijke binding en een opvoedkun
dige relatie tussen de volwasse
nen i.e. de leiders en de onvol-
wasenen tot stand komen. Bij
een halve dag-vorming is deze
sfeer uiteraard niet zo gemakke
lijk te scheppen en het ideaal
zou dan ook zijn, indien de jon
gens een hele dag op de levens
school zouden kunnen doorbren
gen. Op de meeste plaatsen is
men echter nog niet toe aan deze
ideale toestand en het is dan ook
te hopen, dat de wettelijke rege
ling van het part-time onderwijs,
die in voorbereiding is, hiervoor
vruchtbare mogelijkheden zal
scheppen.
Helaas zijn nog niet alle be
drijven zich van hun verant
woordelijkheid ten opzichte van
de jeugdige arbeiders bewust.
Een werkgever, die een jongen
van 14. 15 jaar in dienst neemt,
moet zich realiseren, dat hij een
kind in dienst neemt en dat hij
met het uitbetalen van loon
niet van zijn verantwoordelijk
heid af is. Een kind heeft er
recht op om in zo gunstig moge
lijke omstandigheden volwassen
te worden.
Het program van de levens
school valt in drie onderdelen
uiteen, n.l. theorie, sport en
handvaardigheid. De theorieles
sen kan men weer splitsen in
inleiding tot de nieuwe levens
situatie, culturele vorming en
actualiteiten. Alles waarmee de
jonge arbeider in zijn nieuwe le
venssituatie wordt geconfron
teerd, wordt op een open wijze
behandeld. Er wordt gesproken
over de omgang met andere men
sen, met de ouders en kinderen;
er wordt een inzicht gegeven in
het bedrijf waar de jongen werkt
en in de samenstelling van zijn
loon; gepraat en van gedachten
gewisseld over sport, sportiviteit
en teamgeest, over actieve en
passieve vrijetijdsbesteding, over
de radio, televisie en over de
krant, over toneel en schilder
kunst. En ook over de kerk,
want de levensschool biedt aan
de kerk een unieke gelegenheid
op ongedwongen wijze tot een
leveiuie ontmoeting te komen
met een groot aantal jongens in
een periode van hun leven, waar
in juist hetjcontact met de kerk
groot, 'evaar loopt verloren te
gaan. De aalmoezenier geeft ech
ter geen systematische gods
dienstlessen, maar behandelt de
door de andere docenten reeds
voorbereide onderwerpen in het
licht van het eeuwige leven, zo
dat de jongens duidelijk wordt,
dat het een ten nauwste met het
ander verband houdt en bij hen
niet rle indruk wordt gewekt dat
godsdienst en leven twee heel
verschillende zaken zijn.
Dit is in het kort wat de le
vensschool waarvan ons kind
er 30 telt met ca. 2400 a 2500
deelnemers wil en wij menen
te mogen zeggen dat men er in
Kaatsheuvel, waar men 90 c,
van de in aanmerking komende
jongens tot de levensschool heeft
weten te trekken - dank zij een
groot begrip bij de werkgevers
en de ouders en dank zij ook een
kundige, bezielde leiding, in is
geslaagd deze gerichtheid op
voortreffelijke wijze vorm te ge
ven.
Pastoor Verbiesen van de parochie van O.L. Vrouw te Besoijen
heeft maandagmiddag met een voorbeeldig gevoel voor de juiste
toon de dirigeerstok gehanteerd bij de uitvoering van de Kleuter-
symphonie nr. 1, die dank zij de energie, toewijding en kundig
heid van velen voor Waalwijk in première is kunnen gaan ter
gelegenheid van de opening van de mooiste kleuterschool van
de inspectie Waalwijk en misschien wel van het gehele land. En
de gedachte om aan deze opening een symphonisch karakter te
geven, moet ongetwijfeld zijn voortgekomen uit de grote vreugde
en blijdschap, welke pastoor Verbiesen bij de officiële ingebruik
name van dif schoolgebouw zullen hebben bezield; uit de grote
voldoening en de tintelende blijdschap bij het gereedkomen van
een school, die men een paradijs voor kleuters mag noemen.
Burgemeester Teijssen houdt zijn toespraak bij de opening
van „Maria's Kleuterhof" te Besoijen.
Aan de tafeltjes van links naar rechts: de heer K. v. d. Heijden,
kerkmeester en lid van 't schoolbestuur; pastoor Verbiesen; mej.
A. M. R. Voss, inspecrtice voor het kleuteronderwijs in het dis
trict Waalwijk, Tilburg en Den Bosch; de heer J. Kobben, direc
teur gemeentewerken, en de heer .T, A. Tijssen, hoofd van de afd.
financiën en onderwijs.
Er waren bij deze feestelijke en
stemmige opening talrijke genodig
den. Het gemeentebestuur was ver
tegenwoordigd door burgemeester
Teijssen en wethouder v. Heeswijk.
Verder waren aanwezig: 't school
bestuur, mej. Voss, inspectrice voor
het kleuteronderwijs in de inspectie
Waalwijk, de heer Kobben, direc
teur van de dienst gemeentewerken,
de heer v. Vliet, directeur der ge
meentebedrijven, de heer Tijssen,
hoofd van de afdeling financiën en
onderwijs, een afvaardiging van de
Eerw. Zusters en de Eerw. Broeders,
de leidsters van de school, de beide
jonge kunstenaars Annemiek Rut
ten en Jos Kipping die de muur
schilderingen in het gebouw hebben
aangebracht, en verder talrijke an
dere genodigden, onder wie wij op
merkten pastoor Rovers en burge
meester v. Erp van Waspik.
OUVERTURE.
In de Ouverture sprak pastoor
Verbiesen een hartelijk woord van
onderwijs, welke belangstelling tot
uiting is gekomen in de dit jaar van
kracht geworden wet op 't kleuter
onderwijs. Voordien had de gemeen
te echter reeds verschillende voor
zieningen inzake het kleuteronder
wijs getroffen (de prachtige chr.
kleuterschool aan het Hollands
Steegje is daarvan een bewijs. Red.).
Burgemeester Teijssen bracht ver
volgens dank aan allen, die in de
totstandkoming van de school een
belangrijk aandeel hebben gehad.
In de eerste plaats dankte hij de in
spectrice voor het kleuteronderwijs,
mej. Voss, voor haar spontane en
hartelijke medewerking, haar waar
devolle adviezen en haar grote
steun in de ambtelijke procedure.
De heer Kobben dankte hij voor 't
prachtige stuk werk, dat de dienst
gemeentewerken met het ontwer
pen van deze school heeft geleverd.
Verder dankte hij de aannemer, G.
de Teuling, de onderaannemers en
alle anderen, die hebben bijgedra
gen tot de inrichting van deze
school. Annemiek Rutten en Jos
Kipping dankte hij voor de wijze,
waarop zij zich van de opdracht tot
het aanbrengen van muurschilderin
gen hadden gekweten.
Het schoolgebouw zelf noemde
burgemeester Teijssen eenvoudig,
doch zeer doeltreffend en in zijn to
taliteit. erop gericht om het kind aan
te spreken. Niets is veronachtzaamd,
niets achterwege gelaten, aldus de
burgemeester, die er verder op wees
dat de totstandkoming van deze
school niet altijd over rozen is ge
gaan. Het gemeentebestuur heeft
zich op een gegeven ogenblik maar
zelf wind in de zeilen geblazen en
achteraf is wel gebleken dat 't daar
mee juist heeft gehandeld. Burge
meester Teijssen besloot zijn toe
spraak met een hartelijke geluk
wens aan het schoolbestuur en de
overdracht van het gebouw aan het
schoolbestuur liet hij vergezeld gaan
van de wens, dat Gods zegen zou
welkom tot alle aanwezigen, in het
bijzonder tot mej. Voss, het ge
meentebestuur en de heer Kobben,
zonder wie deze school niet tot stand
zou zijn gekomen. Pastoor Verbie
sen prees zich gelukkig te mogen
leven in een land, waar de kinde
ren gelukkig gemaakt worden en
alles geboden krijgen wat mogelijk
is om op te groeien tot goede har
monische mensen.
ALLEGRO VIVACE.
Het Allegro Vivace was voor bur
gemeester Teijssen, die deze dag zo-
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door: Percy King
7)
„Dan ligt ze er nog, als geen
onbevoegde ze heeft aangetrokken",
antwoordde Bremser laconiek. „Of
ze hebben de jas in 't depot van ge
vonden goederen te Inverness".
„Iemand gaat direct naar Inver
ness", beval Ashworth autoritair.
„Hoe eerder het gebeurt, des te be
ter voor jullie. Vooral voor jou, Mc-
Gee".
De inspecteur geeuwde. „Hij
krijgt slaap, jongens! Breng hem
naar kooi!"
„Neen, neen, neen!" protesteerde
Ashworth furieus. „Wel alle duivels!
Is er dan niemand in deze vervloek-
te negorij die een half gram herse
nen onder zijn pet meedraagt?"
III.
D« hulp kwam van een kant, waar-
va* Aahwtrth ze gaan oganblik ver
wacht had. De deur ging open, twee
heren traden binnen. Inspecteur Me-
Gee sprong in de houding. Kilyan,
Bremser en Blynth staakten 't rug-
byspel, waarmee hun ijver om de
recalcitrante arrestant naar een cel
te sleuren, verrassende overeen
komst toonde.
„Is dit de heer, met wie je tot
Edinburgh in dezelfde coupé zat,
Monckton?"
„Hij is 't, Stewart. Alleen maakte
hij toen een meer pacifistische in
druk". Monckton keek Ashworth ge
amuseerd aan. „k Heb u benijd, dat
u zo heerlijk tukken kon".
,,De zegening van een gerust ge
weten", glunderde Ashworth. „Ik
heb er inspecteur McGee nog niet
van kunnen overtuigen".
„Waarom mij onkundig gelaten,
inspecteur?" vroeg de ander. „De
arrestatie van een - eh - Buddy
Fritzjohn was toch wel belangrijk
genoeg om je chef in de vreugde te
doen delen?"
„U had vacantie genomen, com
missaris", antwoordde McGee klein
tjes, „in verband met een familie
feest. Ik wilde u niet storen".
„Had het maar gerust gedaan, in
specteur. Het was voor deze keer
wèl zo aangenaam geweest, 'k Moet
je een illusie ontnemen. Je hebt een
Londens advocaat gearresteerd, geen
Buddy Fritzjohn". Commissaris
wel letterlijk als figuurlijk een zon
nige dag noemde. De burgemeester
wees op de groeiende belangstelling
van de regering voor het kleüter-
mogen rusten op deze school en op
allen die er in .zullen werken.
LARGO.
Voor het Largo was het woord
weer aan pastoor Verbiesen, die
eerst burgemeester Teijssen dankte
voor zijn woorden en het vele dat
de gemeente voor de totstandko-
I ming heeft gedaan, en vervolgens
overging tot de inzegening van het
j gebouw.
ANDANTE.
Mejuffrouw Voss. voor wie 't An
dante was gereserveerd, sprak al
lereerst een gelukwens tot de kleu
ters. Zij typeerde de nieuwe school
als een pedagogisch en hygiënisch
volkomen verantwoord schoolmilieu,
dat daarom zo belangrijk is, omdat
de kleuterperiode van vérstrekken
de betekenis is voor het latere leven
van de mens. Licht, lucht en een
verstandig geleide vrijheid zijn de
waarborgen voor de beste harmoni
sche vorming, aldus mej. Voss.
Een gelukwens richtte de inspec
trice ook tot de leidsters, waarbij
zij met grote waardering gewaagde
van het waardevolle werk, dat de
onlangs geëmigreerde leidster mej.
A. Couwenbergh onder zo moeilijke
omstandigheden in de oude school
heeft verricht. Mej. Voss wees de
Stewart knipoogde naar Ashworth.
„Beschouw het als een misverstand,
Mr. Ashworth. De Llewse politie
kan ook hoffelijk zijn, al hebt u er
helaas niet veel van gemerkt. Maar
ik ken inspecteur McGee. Hij zal
vast en zeker zijn flater goedmaken
door u op een lunch te inviteren, die
klinkt als een klok". Hij wilde gaan,
Ashworth hield hem terug.
„Hoe kwam u achter mijn identi
teit, commissaris?"
„Door mijn vriend Monckton. In
de restauratiewagen zittend, was hij
getuige van uw arrestatie. Hij vroeg
zich stomverbaasd af, wat Ronald
Ashworth, juridisch adviseur van de
„Gentlemen Races Association" op
zijn kerfsok kon hebben om door 'n
legioen hellebaardiers in ontvangst
genomen te worden. Maar ja, je
kunt nooit weten. Toen hij later
hoorde dat onze politie zich zo uit
gesloofd had om Buddy Fritzjohn
feestelijk in te halen, lachte hij zich
krom. Monckton vertelde me 't ge
val en ik begaf me met hem hier
heen. Ook een commissaris wil wel
eens een veranderingetje. Schavui
ten in de nor stoppen is hem dage
lijks brood. Dat ik voor bevrijder
mag spelen, komt daarentegen ui
terst zelden voor". Met Monckton
verliet Stewart de kamer.
„Nu verwacht je zeker dat 'k me
in een hoek ga sta schamen?"
leidsters op de grote verantwoorde
lijkheid welke haar taak met zich
brengt. Zoals de ouders het gezin
maken, zo maken de leidsters de
school, aldus de inspectrice, die nog
eens nadrukkelijk onderstreepte dat
het werk van de leidster moet ge
dragen worden door kennis, inzicht
en onbaatzuchtige liefde.
Ook tot de ouders richtte mej.
Voss een gelukwens, want ook zij
behoren tot de voornaamste belang
hebbenden bij deze school. Met de
leidsters zijn de ouders verantwoor
delijk voor de opvoeding van de
kleuters en daarom is het contact
tussen ouders en leidsters van het
allergrootste belang. De opvoeding
thuis en op school moet parallel lo-
pen, het kind verdraagt hier geen
verschil, de kleuterschool is de kin
derkamer van het gezin. Mej. Voss
wees in dit verband op de grote be
tekenis van ouderavonden en ouder-
comité's.
Een gelukwens en dank ook aan
het gemeentebestuur, dat ,zich op zo
voorbeeldige wijze bewust is ge-
-wepst van zijn taak ten aanzien van
de Tieuter en zich op zo voortreffe
lijke wijze van deze taak heeft ge
kweten voordat de kleuteronder
wijswet tot stand kwam. Aan de
heer Kobben bracht mej. Voss
dank voor de wijze waarop de
dienst gemeentewerken dit gebouw
heeft gerealiseerd. De inspectrice
noemde dit schoolgebouw een goed
functioneel gebouw.
En dan tenslotte ook een geluk
wens tot het schoolbestuur, waarbij
mej. Voss er op wees, dat er in de
parochie drie soorten gebouwen te
onderscheiden zijn: de woningen, 't
kerkgebouw en de scholen i.e. de
kleuterschool. De scholen, dus ook
de kleuterschool, is de schakel tus
sen woningen en kerk, van waaruit
het christelijk leven moet open-
bloeien.
Met de wens dat deze kleuter
school onder Gods zegen zou mogen
blóeien tot heil van de kleuters en
tot voldoening van ouders, leidsters
en geestelijke en wereldlijke over
heid, besloot mej. Voss haar toe
spraak.
INTERMEZZO.
De heer Swarts zorgde voor een
kort Intermezzo door namens de pa
rochianen en vooral namens de ou
ders, wier kinderen de kleuterschool
zullen bezoeken, als feestgeschenk
eeh piano aan te bieden, die ook op
vroeg de inspecteur zuur.
„Eerder dan dat je me op een
lunch tracteert, want daar ben je te
veel Schot voor", grinnikte Ash-
wdrth. „Toch even goeie vrinden!
Zorg nu maar dat ik mijn winterjas
uit Inverness krijg en laat een taxi
voorkomen".
„Zullen we hebben! Achteraf ben
je een fidele kerel, dat je de kans
niet waarnam om me er bij de com
missaris in te werken. Ieder ander
had 't gedaan".
„Allright, McGee! Niet de moeite
waard. Wanneer er tijd overschiet,
kom ik met Kilyan, Bremser en
Blynth 't robbertje uitboksen. Als ze
me zonder krachtpatsers-middelen
in een cel weten te krijgen, voer ik
het hele politiebureau dronken".
De taxi bracht hem in tien minu
ten naar Clarke's villa op Willow
Road. Ashworth moest driemaal
schellen vóór er enig teken van le
ven gegeven werd. En - 't was er
naar! Een knappe jonge vrouw
opende de deur op een kier. Niet
zodra had zij gezien wie de bezoe
ker was, of zij trachtte hem de deur
vóór de neus dicht te slaan. Die
vlieger ging niet op: Ashworth had
bij voorbaat een voet in reserve ge
houden. Zonder moeite duwde hij de
deur open, trad binnen en sloot.
„Neen, neen!" protesteerde de jon
ge vrouw. „Mr. Clarke kan op het
het verlanglijstje van de inspectrice
had gestaan. Hij liet deze aanbie
ding vergezeld gaan van hartelijke
gelukwensen met dit prachtige
nieuwe schoolgebouw.
ADAGIO CANTABILE.
Deze piano speelde een essentiële
rol in het Adagio Cantabile, dat
werd verzorgd door de leidster mej.
José v. d. Boogaard uit Ubbergen,
die met begeleiding van de heer
Wilmont op voorbeeldige wijze een
drietal liederen zong, n.l. een aria
uit „Figaro's Hochzeit" van Mozart,
een aria uit „Joshua" van Handel
en „Chanson d'amour" van Gabriël
Fauré.
Enkele feestelijk uitgedoste kleu
ters boden mevr. Voss onder een
toepasselijk vers als geschenk een
boodchappentas aan, die door de in
spectrice in verlegen dank werd
aanvaard.
Op uitnodiging van pastoor Ver
biesen gèf ook pastoor Rovers uit
Waspik zijn deskundige mening over
dit nieuwe schoolgebouw, dat hij de
mooiste school van 't district Waal
wijk en misschien wel van het hele
land noemde.
- g-ygr—T-T'-ya*
FINALE.
- - -«v.'
Alvorens tot de Finale (molto vi
vace) over te gaan, bracht een van
vreugde en blijdschap vervulde pas
toor Verbiesen heel hartelijk dank
aan allen, die de totstandkoming
van dit schoolgebouw hebben mo
gelijk gemaakt, aan de gevers van
de prachtige feestgave en aan mej.
v. d. Bogaard voor haar prachtige
zang. Het voorstel van pastoor Ver
biesen om deze kleuterschool te
noemen „Maria's Kleuterhof" werd
met grote instemming begroet. Het
was een zeer dankbare en verheug
de pastoor Verbiesen die ten slotte
de wens uitsprak, dat Gods zegen
zou mogen rusten op deze school,
waarvan hij hoopte dat .zij er in zal
slagen de kleuters op moderne en
kinderlijke wijze bij Christus te
brengen.
De Finale was gewijd aan een ver
frissende dronk en de bezichtiging
van dit zo harmonische, unieke
schoolgebouw, dat voor de kleuters
ongetwijfeld een klein kinderpara
dijs zal zijn.
„AFSCHEID VAN DE
WAPENEN".
Een van Hemmingway's groot
ste romans is ongetwijfeld „A fa
rewell to arms" waarin de schrij
ver o]) grootse en aangrijpende
wijze de geschiedenis vertelt van
de amierikaanse ambulance-offi
cier Lt. Frederic Henry en de
britse verpleegster Catherine
Barwlev, die voor elkaar een in
nige liefde opvatten in de hel van
haat, die de eerste wereldoorlog
in de italiaanse Alpen heeft ge
bracht. Gedurende de enkele
maanden, die de verschrikkingen
van de oorlóg hen gunnen, leiden
zij een vol en rijk leven.
Productieleider David O. Selz-
nick en regisseur Charles Vidor
hebben van dit prachtige verhaal
een film gemaakt, die als groots
en aangrijpend bestempeld mag
worden. De film is ter plaatse in
Italië opgenomen en tienduizen
den mensen hebben er hun me
dewerking aan verleend. De rea
liteit van de oorlog is door Vidor
dikwijls op verbijsterende wijze
op de filmband vastgelegd en
weet hij op schokkende/ wijze in
beeld te brengen van wat Hem-
mingway voor zichzelf de „Grote
Wond" noemt.
„Afscheid van de wapenen" is
een film van grote allure, die een
grote belangstelling verdient op
grond van haar zeer grote
kwaliteiten, al zou men wen
sen, dat de „liefdesgeschie
denis" hier en daar een minder
zwaar accent had gekregen. De
cinemascope verleent aan dit
verhaal alle denkbare suggestie
ve kracht, die het behoeft. De
hoofdrollen in dit filmwerk van
formaat worden vertolkt door
Roek Hudson, Jennifer Jones en
Vittorio de Sica.
Wij kunnen „Afscheid van de
wapenen" warm aanbevelen en
Musis Sacrum heeft er van haar
kant voor gezorgd, dat men deze
film niet behoeft te missen, want
zij draait van vrijdag tot en met
woensdag (met uitzondering van
dinsdag). «-
Toegang 18 jaar.
„LIERE, TANZ UND 1000
SCHLAGER".
Rond de als een komeet aan
't filmfirmament omhoog schie
tende Caterina Valente heeft de
duitse filmindustrie een film
vervaardigd, die de liefhebbers
van de lichte muze voor honderd
percent waar voor hun geld
geeft. Het is een zonnig, pittig
ën melodieus geheel, waarin
liefde, dans en voortreffelijke
muziek op de juiste wijze zijn
gemengd en dat daarom als een
amusementsfilm van het goede
soort gekwalificeerd kan wor
den.
Jang en oud kan veel plezier
beleven aan deze lichtvoetige
film, die van vrijdag tot en met
zondag in Luxor te zien is.
Toegang alle leeftijden.
„VRIJGEVOCHTEN".
De jonge filmster Sal Mineo
speelt hier de hoofdrol in een
verhaal, dat op indringende en
dikwijls aangrijpende wijze de
geschiedenis behandelt van Dino,
een 17-jarige jongen, die na een
inbraak in een pakhuis in een
opvoedingsgesticht wordt ge
plaatst. Als hij na zijn straftijd
weer naar huis terugkeert, schil
dert de film het verhaal van een
opgroeiende jongen, voor wie de
ouders miaar bitter weinig begrip
en liefde kunnen opbrengen en
die daarom dan ook gevaarlijk
balanceert op de rand van een
mislukt leven. In deze vereenza
ming vindt hij echter de mensen
die in hem geloven en die hem
willen helpen; Sheridan, de man
van het wijkcentrum, waar Dino
zich regelmatig moet melden, en
het meisje Shirley. En langzaam
vindt hij de weg naar een leven,
waarvan hij het bestaan niet
eens heeft vermoed.
Maandag en woensdag.
Toegang 18 jaar.
maar ook historisch knooppunt
men.
Malta neemt als hart van de
Middellandse Zee een belangrijke
plaats in, waar het de verbindin
gen betreft tussen zuid-Europa
en Afrika en west-Europa en
Klein-Azië.
De bevolking is zich grondig
van deze positie bewust, want
gedurende haar gehele bestaan
is zij er mee geconfronteerd, het
eiland was fel begeerd en er is
veel om gestreden. Daardoor
Niet alleen strategisch
In het hart van de Middelland
se Zee, iets ten zuiden van het
Italiaanse eiland Sicilië, 1 igt
Malta, een van de belangrijkste
westelijke steunpunten, op de
grens tussen Europa en Afrika.
Welk een belangrijke strategi
sche positie dit eiiand inneemt,
weten we nog maar al te goed uit
cle tweede wereldoorlog, toen er
fel om dit eiland is gestreden;
het kon echter nimmer door de
asmogendheden worden geno-
ogenblik niemand ontvangen - nie
mand, hoort u?"
„Kalm aan!" Ashworth nam haar
gemoedelijk bij een arm. Ik heb een
appeltje met Clarke te schillen en
zoiets stel ik nooit uit. Wijs me de
weg, dan ben je op één na da bes
te".
Zij schudde zijn hand af. „Ik
dacht niet anders, of u
„Zat deugdelijk bewaard in de
nor, 't cachot, de petoet, de bajes
merkwaardig, dat ze voor een on
vriendelijk oord zo'n rijke verschei
denheid van namen uitgedacht heb
ben, Blanche Whitlock! Ik voel me
als het dappere kleermakertje uit 't
bekende sprookje - 'k sabelde er
zeven in één klap tegen de vlakte".
Blanche Whitlock glimlachte. Ze
verstond de kunst, allercharmanst te
glimlachen. „Kent u me? Ik had op
zo'n hoge onderscheiding niet dur
ven hopen".
„Ik ben een bewonderaar van het
toneel. De directie van 't "Novelty"
zit nog altijd in de put, dat Blanche
Whitlock onverwacht haar contract
annuleerde en te kennen gaf, een
eigen theater te gaan exploiteren.
Daar praten we bij gelegenheid wel
eens over. Clarke komt eerst aan
bod".
„U kunt hem niet spreken, Mr.
Ashworth. Hij is ziek, erg ziek".
„Sjongen", deed hij meewarig.
„Hoe onberekenbaar is het mense
lijk leven toch, vooral in het hoge
Noorden! Zó ben je kiplekker en zó
lig je met een levensgevaarlijke
griep onder de wol! Gelukkig dat ik
net op tijd kom. 'k Heb een op kik
kertje voor hem bij me".
Zij ging hem onwillig voor. Ash
worth had nog geen zes passen ge
daan, of hij vernam een verdacht
geluid; iemand sloop heimelijk ach
ter hem aan. Hij sprong snel opzij;
het was zijn geluk. De opgeheven
arm daalde, maar 't eind loden buis
kliefde de lucht. Op hetzelfde mo
ment draaide de geniepige aanvaller
zich om en rende de trap op. Een
schaduw tegen de muur verried
Ashworth, dat langs die weg een
tweede individu zich reeds in vei
ligheid gesteld had.
Hij bleef staan, wenkte Blanche.
„Dat moet 'k zeggen ze zorgen er
hier voor, dat een bezoeker direct
in de stemming komt".
„Wees verstandig en ga terug. U
hebt hier niets te maken. Dit zijn
geen zaken waar u zich mee moet
inlaten".
„Dat zal ik zelf beoordelen, beste
meid. Allons!"
(Wordt vervolgd)