FILMJOURNAAL
Gratis
jSö^.44
SPINAS
s::i^z!aa$ zboterhamworst
47
3580
KASTEEL-SLAOLIE
APPELSTROOP
CITROENSAP
en verdubbeling van spaargeld!
UW LUXE HERENHUIS,
t'
KASTEEL-N ATUURAZUH
MEI-KAAS
6tHAK]root blik
6
6
A--
H.K.H. Prinses Beatrix heeft, als beschermvrouwe van het Prinses Beatrix Poliofonds, een be
zoek gebracht aan een 500-tal poliopatientjes, die zich voor een koffiemaaltijd in de Vishal
te Sctieveningen hadden verzamelt. Foto; H.K.H. Prinses Beatrix deelt aan taiel zakjes snoep
aan de patientjes uit.
LUXOR
„EEN LIEFDE IN DE ALPEN"
Mooie kleuren, smeltende mu
ziek, (leuke meisjes, verliefde
jóngens en allerlei ingewikkelde
verliedheid-situaties zijn de be
standdelen van dit typisch duit-
se product, 'Het is allemaal nog
al rozerood wat er vertoond
wordt en weing origineel, men
heeft het allemaal al eens eer
der gezien. Het verhaaltje steunt
eigenlijk alleen maar op het
nogal goedkope gegeven,, dat de
jongens en meisjes allen op de
verkeerde verliefd worden.
Vooij eventjes is daar natuurlijk
niets tegen, maar dat kan niet
blijven doorgaan en via een
nogal onbenullig wendinkje
wordt het verhaal zo omgebo-
;en dat iedereen tevreden is be-
nalve de toeschouwer, die zo
zoetjesaan zijn buik meer dan
vol krijgt van dit zoetelijke ti-
roolse gedoe, dat van het zo
boeiende medium film een flauw
plaatjes (kijken maakt, waaruit
maar bitter weinig bevredigen
de ontspanning te halen is.
Iedereen die wil kan er van
vrijdag tot en met maandag en
kele kermisuren aan besteden.
Doris Kirchner, Renate Holm
en Theo Lingen doen in de
hoofdrollen erg hun best.
„DE TREIN VAN TIEN OVER
DRIE".
Van heel wat beter gehalte en
eerlijker, robuuster karakter is
de sterk aan „High Noon" her
innerende amerikaanse western
„De trein van tien over drie",
waarin dreiging en geladenheid
op vaak voortreffelijke wijze
gerealiseerd zijn. Het gegeven is
eenvoudig. Wade, de leider van
een bruchte bende wordt na 'n
bloediffe overval op een post
koets, door de sheriff en een
boer, Evans genaamd, gearres
teerd in het plaatsje Contention
City. In een hotelkamer wordt
hij gevangen gehouden in af
wachting van het vertrek van
de trein naar Yuma, waar hij
aan het gerecht kan worden
overgeleverd. De bende van
lWade omsingelt het hotel en
het is tenslotte Evans, die al
leen, tegenover deze kerels komt
te staan, want zijn helpers kie
zen stuk voor stuk het hazenpad.
Wade tracht Evans om te ko
pen, maar deze zwicht niet. Om
viif minuten over drie neemt
Evans Wade mee naar het sta
tion. Overal liggen de bendele
den in een hinderlaag
Na een prachtig volgehouden
spanning bereikt deze film aan
't slot 'n indrukwekkend hoog
tepunt, die haar plaatsen onder
de westerns van uitstekend ge
halte. Voortreffelijke creaties
van Glenn Ford en Van Heflin.
Deze boeiende film is te zien
dinsdag, woensdag en donder
dag.
Toegang 14 jaar.
„MIJN MAN IS EEN
MOORDENAAR"
Doris Day, de zo gevierde en
geliefde ster uit talrijke musi
cals, zien we hier in een thriller,
die het aanzien zeker waard is,
omdat het gegeven: een man
tracht tijdens de eerste huwe
lijksnacht al zijn vrouw te do
den, bijzonder suggestief is uit
gewerkt. Doris Ray wordt in de
hoofdrollen terzijde gestaan
door Louis Jordan en Barry
Sullivan.
De film draait van vrijdag 18
julit tot en met zondag 20 juli
a.s.
Wij komen nog nader op deze
film terug.
MUSIS SACRUM.
„DER SCHRaGE OTTO"
Lol en leut is het parool voor
iedere kermis en theater Musis
Sacrum past zich deze week he
lemaal bij de waalwijkse sfeer
aan door twee films te brengen,
waarin het feestelijke en het
kolderieke de boventoon voeren.
We beginnen met een film,
die van voor tot achter een
kleurige show met véél vaart en
aardige muziek is. Het is het
verhaal van Topsy Muller, een
onbekend jong en aardig meis
je, dat opklimt tot een revue
ster van eerste grootte. Zelfs 'n
kermisganger begrijpt, dat dat
niet zo maar gaat. Topsy heeft
bv. een vader, die niets van dat
artistiekerige gedoe moet heb
ben en zijn dochter dan ook
veel liever werkzaam zag in een
degelijker beroep, waarin een
jong meisje! niet aan allerlei lis
ten en lagen wordt blootgesteld.
Pa trekt bij deze knappe doch
ter (natuurlijk) aan het kortste
eind en na veel dwaze verwikke
lingen wordt Topsy een soort
revue-spoetnik.
Het is allemaal echt kermis
achtig en dus* wel leuk.
Iedereen mag het zien van
vrijdag tot en met zondag.
„TANTE'S LAATSTE STUNT"
Nog iets dwazer is de laatste
stunt van tante. Het zijn overi
gens drie tantes, die in feite
drie vrijheidslievende inbrekers
zijn. Zij komen pas uit een of
ander staatshotel en het eerste
wat zij doen is er vandoor gaan
met de koffer van een! danseres,
waarin zich overigens niets an
ders bevindt dan wat charman
te dameskleding. Deze sof weten
zij echter handig uit te buiten,
want gekleed als drie flink uit
de kluiten gewassen) joffers ver
voegen zij zich na sluitingstijd
bij een bankgebouw, waar de
concierge alras niet opgewassen
blijkt tegen zóveel charme. De
rest laat zich gemakkelijk ra
den, want de jongens beginnen
dan aan het zwaardere werk...
Lachen, gieren, brullen!
Hans Moser, Theo Lingen en
Oskar Sima brengen het hele
spul aan de gang.
Van! maandag tot en met don
derdag mag ook hier iedereen
naar binnen.
„DRIE JONGENS EN EEN
HOND"
In deze kermisdagen moet de
jeugd ook maar eens een spe
ciale film hebben. En dat zal
dan gebeuren op zaterdagmid
dag om half drie. „Drie jongens
en een hond" is een spannend
jeugdverhaal, waarin Jantje en
de grote duitse herder Nero de
hoofdrol spelen. Er komen ook
een paar boeven in voor, maar
die komen van een koude ker
mis thuis, hetgeen zeker niet
gezegd zal kunnen worden van
de jongens en meisjes, die deze
kindervoorstelling gaan foijwo-i
nen. Het verhaal speelt in ons
mooie limburgse land.
REEDS 15 MILJOEN BEZOE
KERS OP EXPO.
Sinds 17 april, de openings
dag, hebben meer dan 15 mil
joen mensen 'n bezoek gebracht
aan de wereldtentoonstelling te
Brussel, aldus is van Expo-zijde
meegedeeld. Alleen al in het af
gelopen weekeinde telde men
800.000 bezoekers.
Een grote fles
bij elke hele fles
perj^.
450
flrams
Nieuwe oog**
literblik
„SUNKIST" 3 blikken
Boterhamkorrels 250 gram 39
Kristella' S lijn snoepje 1 50 gram 42
Cocos kamerveger zwaar gevuld 125
200 gram
7.0°
gv
Grote
pruimen
250
bi.k
SCHITTEREND GELEGEN AAN DE BURG. SMEELELAAN TE WAALWIJK,
door Min. goedgek. voor bewoning met 12 personen
o.a. bev.: eigen grond, gasgeyser, floorflex-vloeren in hall, keuken
en W.C., grote tuin, ruime schuur, Bruynzeel-betimmering, vlakke
deuren, compl. douche-installatie, wastafel, 2 toiletten, enz. enz.
koopt U met slechts
EIGEN GELD
VRIJE VESTIGING
GEEN OVERDRACHTSKOSTEN
Inl.: F. C. Smolders, St. Antoniusstraat 97, Waalwijk Tel. K 4160 -3165
Fa. Kramer v. d. Merwe, Parallelweg 49 Tel. K 4160 - 2129 - 2462
Feuilleton
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Het
Renbaanschandaal
van Epsom
door: Percy King
32)
„Ik begrijp jullie niet," zei
Ashworth afkeurend. „Waarom
het kind niet bevrijd en de rest
op haar beloop gelaten?"
„Daar had ik mijn redenen
voor. 't Leven van het kind liep
geen gevaar. Tijdens Irving's af
wezigheid nam ik een paar dak
pannen weg, zodat ik de bene
denruimte onder schot had. Het
wachten was op Buddy Fritz-
john. Hij kwam door de achterin
gang. Had hij direct geschoten
dan was ik niet op tijd geweest.
Maar hij wilde er 't zijne van
hebben. Onbewust hielp ook Ir
ving me een handje met zijn ge
niepige aanval op jou. Fritz-
john dacht minstens, dat dit deel
van 't karwei alvast voor hem
opgeknapt werd. Irving draaide
zich om, zag de baas en gilde het
uit. Fritzjohn wou juist schieten
toen hij onraad hoorde. Hij wilde
twee dingen tegelijk doen: een
helper, die vals speelde zijn be
komst geven en zien wie de on
genode gast was. Daardoor faal
de het schot. Hij nam jou onder
vuur, maar ik zat hem al op de
nek en schreeuwde uit alle
macht: Hieropaan, mannen, ik
heb hem! Buddy was vlugger
dan ik. Had Irving de voordeur
weer gegrendeld, dan zou ik de
schurk vleugellam hebben ge
schoten. Nu kon hii de plaat
poetsen." De Cactus zuchtte.
„Zijn tijd was nog niet geko
men."
De explicatie bevredigde Ash
worth allerminst en hij stak het
niet onder stoelen of banken, 't
Lijkt verdacht veel er op, vrind,
dat jij hem de kans gaf."
De Cactus zag hem vol aan.
„Als het nu eens zo was? Ik zeg
niet, dat het zo is...als. Wat nóg?(
't Kind is terug, de vijf en twin
tig duizend pond zijn gered, Bud-j
dy's moordplannen verijdeld. Hij
kwam om jou koud te maken -
gezwegen van 't kind."
„Je wist genoeg om hem aan
de politie over te leveren."
„Zijn tijd was nog niet geko
men," herhaalde de Cactus kop
pig.
„Hou op met die onzin! Wat
weet jij daarvan?"
„Jij kent Buddy Fritzjohn niet.
Hij is aalglad. Waar een ander
muurvast tussen zit, wringt hij
zich nog uit. Zelfs vanavond had
hij het klaargespeeld. Maar zijn
schip is lek gestoten; dat weet
hij. Dit had de dikste slag moe
ten worden die hij ooit met chan
tage sloeg, 't Mislukte. Hij was
al te veel in de engte gedreven.
Nu is hij genoodzaakt, alles op
één kaart te zetten de races.
Als jij de kerel bent, die ik in
je zie, zal jij hem de das aan
doen."
„Bedankt voor je gunstige opi
nie," antwoordde Ashworth koel-
tjes. „Ik snap niet, dat je de eer
aan een ander laat. Wil ik je 'ns
wat zeggen? Je had de kans om'
Buddy Fritzjohn bij zijn nekvel
te pakken, maar je deed het niet
omdat tussen jullie 't een en an
der bestaat."
„Gedachten zijn tolvrij, Ash
worth. Ik speel mijn spel en weet
heel goed wat ik doe. Speel jij 't
jouwe. De Paasrennen staan
voor de deur. Buddy laat er geen
gras over groeien. Hij zal alles
op alles zetten, om Tweede Paas
dag met een gespekte portefeuil
le van Epsom terug te keren.
Let op Annabella, de favoriet.
Vooral let op Phil Boroughs,
de jockey. Hij
De Cactus voltooide de zin
niet. Hij luisterde intens, bracht
de revolver in aanslag. Ashworth
bewonderde het scherpe gehoor
van de zonderlinge snuiter; zelf
merkte hij pas, dat er iemand
naderde, toen de voetstappen
vlak bij het pakhuis waren. Nog
vóór de deur geopend werd liet
de Cactus zijn wapen zakken.
Myra Farlane kwam binnen. Ze
trad regelrecht op Ashworth toe,
legde hem een hand op de schou
der.
„Ik waag me er niet aan, het
geluk van mrs. Vallery te be
schrijven, Ron. Zij wil je per
soonlijk bedanken, zo gauw mo
gelijk. Aangezien ik geleerd heb,
dat je 't ijzer heet moet smeden,
bracht ik meteen maar de kwes
tie van het honorarium op de
proppen. Austin Vallery is een
man naar mijn hart. Hij vond
twee percent belachelijk laag en
zal de zaak wel met jou regelen."
,,Ja, ja!" kwam de Cactus on
geduldig tussenbeide. „Allemaal
van later zorg! Hoe eerder we
hier vandaan zijn, hoe beter. We
brengen Ashworth naar een zie
kenhuis, om de kogel te laten
verwijderen. Opgeschoten! Vóór
Pasen is hij weer lang en breed 't
heertje. Een rustkuur zal boven
dien zijn conditie ten goede ko
men. Want 't wordt aanpakken."
XIII
't Verblijf in het ziekenhuis
duurde langer dan Ashworth
lief was; ze hielden hem ér een
week. Tot de geregelde bezoekers
hadden Austin Vallery en Myra
Farlane behoord; Mrs. Vallery
had hem tweemaal bezocht, met
't kind, dat zij geen moment uit
het oog wilde verliezen. Zij was
een heel andere vrouw nuop
gewekt, gelukkig, stralend. Maar
de herinnering aan het gebeurde
liet haar niet los; ze had alle
maatregelen genomen teneinde
herhaling te voorkomen.
De dag van zijn ontslag uit 't
ziekenhuis kreeg Ashworth een
telefoontje om naar Vallery's
kantoor te komen. Er waren
zwarigheden, meer wilde hij per
telefoon niet zeggen. Ashworth
werd op het afgesproken uur on
middellijk naar het privé-kan-
toor gebracht. De jovialiteit in
de begroeting misleidde de detec
tive niet: 't was een pose om ge
druktheid te camoufleren. Val
lery wees Ashworth een stoel
tegenover zijn bureau-ministre,
schoof 'n kistje sigaren toe, stak
zelf op en zat enige tijd in twee
strijd, hoe hij van wal zou ste
ken. Eindelijk begon hij, maar
niet over de kwestie, die hem
bezighield.
„Uw cheque, mr. Ashworth,"
zei hij. „Als 't u blieft. Houd me
ten goede, als ik vind, dat u uw
verdiensten te laag aanslaat."
„Mij is het voldoende, mr. Val
lery. Ik kom juist van Nelson
Avenue. Heb uw vrouw bedankt
voor haar hartelijke belangstel
ling. Ze was aardig op weg me
te verwennen met haar bloemen
en prachtig fruit. Wat een ver
andering heeft zij ondergaan, in
één woord geweldig!"
„Ja, nietwaar?" Vallery's blik
verhelderde. „Priscilla is geluk
kig, ik niet minder. We zullen
ons altijd uw schuldenaars voe
len." De bezorgde uitdrukking
kwam op zijn gezicht terug.
„Als ik zeg dat ik gelukkig
ben, is het met zekere restrictie,
Mr. Ashworth. En zo zijn we
meteen aan het onderwerp toe,
dat ik met u bespreken wil. Pris
cilla weet er niets van. Wanneer
't eigzins kan, houd ik haar er
buiten." Vallery nam een brief
uit zijn portefeuille. „Lees dit
eerst."
(Wordt vervolgd).
F i
van 44 cent
*.-V;
gram
EDAH
